Category Archives: Θέσεις, αναλύσεις, εισηγήσεις, ενημερώσεις, ηχητικά

Ραντεβού στη GARE (με αφορμή τη δίκη της πρώτης μπατσο-εισβολής)

Κείμενο του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη με αφορμή τη δίκη για την 1η εκκένωση της κατάληψης GARE, τον Νοέμβρη του ’17: Ραντεβού στη Γκάρε_1

Δυο λόγια για το ιστορικό νόημα των καταλήψεων

Το σύγχρονο καταληψιακό κίνημα στην Ευρώπη ξεκίνησε να αναπτύσσεται πριν μισό αιώνα, κυρίως στη Γερμανία και την Ιταλία, σε μια φάση έξαρσης της επαναστατικής πάλης ιδιαίτερα σε αυτές τις δυο χώρες. Αποτέλεσε μια κοινωνική εδαφικοποίηση της επαναστατικής ισχύος της εποχής. Οι καταλήψεις εισέβαλαν στην ιστορία ως ριζοσπαστικό κοινωνικό έδαφος μέσα στην α-κοινωνική έρημο και κόντρα στις πολιτικές ταξικής ειρήνευσης της μεταπολεμικής Κεντρικής Ευρώπης. Με αυτό τον χαρακτήρα μεταφέρθηκε το παράδειγμα και στον ελλαδικό χώρο, την εποχή του μεταμοντέρνου πασοκικού μουσoλινισμού και των κυβερνήσεων συνεργασίας που ακολούθησαν. Ιστορικά, οι καταλήψεις ήταν και παραμένουν πόρτες του αντικαπιταλιστικού κινήματος για το κατακερματισμένο κοινωνικό σώμα, πόρτες του κοινωνικού σώματος προς την επαναστατική αυτοδιεύθυνση.

Η ταύτιση των καταλήψεων εν’γένει, με τον αναχωρητισμό, τις υπαρκτές τάσεις εναλλακτισμού και τις πολιτικές ενσωμάτωσής τους, αποτελεί αντικινηματική προπαγάνδα λάσπης, κομματικής έμπνευσης. Στην πραγματικότητα, αυτή η αντικαταληψιακή κριτική συμβάλει μόνο σε αυτές τις κατευθύνσεις κι αυτό άλλωστε επιδιώκει προκειμένου να επιβεβαιωθεί.

Το καταληψιακό κίνημα άνοιξε δυναμικό χώρο πάνω σ’ ένα ριζικό επίμαχο σημείο της κρατικής-καπιταλιστικής κυριαρχίας: έβαλε σε κίνηση την απόπειρα άμεσης κατάργησης της ιδιοκτησίας. Με την περιφερειακή μορφή της κατάληψης απαξιωμένου εδάφους, η επίθεση στην ιδιοκτησία έγινε άμεσα και μαζικά εφικτή, στην υπηρεσία βασικών επιβιωτικών και κοινωνικών αναγκών. Ο απόλυτα κοινωνικός χαρακτήρας που ενέχει η άμεση απαλλοτρίωση πόρων, ακόμα κι αν πρόκειται για παροπλισμένα κεφάλαια, έχει τον σπόρο κι έχει αποτελέσει βατήρα άμεσων επιθέσεων στον πυρήνα του κράτους και του κεφάλαιου.

Όποτε το καταληψιακό κίνημα κατοχύρωσε τη δυναμική του, το κατάφερε αντιλαμβανόμενο τον εαυτό του ως μαχόμενη ενότητα. Ο αγώνας μικροκλίμακας μπορεί και αποκτά ρηξιακές μορφές όταν τα επιμέρους σώματά του αισθάνονται, σκέφτονται και δρουν ως μέλη ενός κοινού σώματος που δεν χωράει στον κατεστημένο κόσμο. Και τότε, ριζώνει διαχυτικά.

Όποτε το καταληψιακό κίνημα συρρικνώθηκε, συνέβη καθώς εσωτερίκευσε στα κλάσματά του τον α-κοινωνικό και πολιτικό σεχταρισμό ή καθώς συντάχθηκε με την ειρήνευση στον δρόμο, που κι αυτή οδηγεί αναπότρεπτα στην παραίτηση και την εξατομίκευση. Continue reading Ραντεβού στη GARE (με αφορμή τη δίκη της πρώτης μπατσο-εισβολής)

Αντιμιλιταρισμός κι επαναστατικός αναρχισμός: Από τον Έβρο και την καραντίνα, στο πλατφορμιστικό πρόταγμα

Αντιμιλιταρισμός κι επαναστατικός αναρχισμός

Η 14 Ιούλη είχε στην ημερήσια διάταξη ένα ακόμα στρατοδικείο εναντίον Ολικού Αρνητή Στράτευσης. Κλήθηκα να δικαστώ σε 2ο βαθμό από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο (δηλαδή στρατιωτικό εφετείο) για την 4η δίωξή μου για ανυποταξία, που εκδικάστηκε σε πρώτο βαθμό και προσέθεσε μια επιπλέον καταδίκη μου στις 15 Ιούνη 2018. Αυτό το Αναθεωρητικό είχε προγραμματιστεί για τις 28 Απρίλη, αλλά μετατέθηκε λόγω καραντίνας…

Με αφορμή αυτό το στρατοδικείο και μέσα στην συνθήκη της μιλιταριστικής διαχείρισης της τρέχουσας επιδημίας κι ενώ είχαν προηγηθεί η δολοφονική επιχείρηση του ελληνικού στρατού στον Έβρο και το φασιστικό πογκρόμ στα νησιά του Β.Αιγαίου, έγραψα μια ανάλυση όσο μπορούσα πιο συνολική για τον αντιμιλιταρισμό από επαναστατική αναρχική σκοπιά, με σημείο εκκίνησης την ταξική-κοινωνική πάλη όπως διεξάγεται σήμερα. Το κείμενο, είναι σε μορφή PDF μέγεθος Α4 και σε μορφή PDF μέγεθος Α5, σχήμα βιβλίου, ώστε να γίνει ευκολότερη η εκτύπωσή του…

«Αμφότερες, η διαδρομή του αντιμιλιταριστικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια και η εξέλιξη της ταξικής πάλης παγκοσμίως και στον ελλαδικό χώρο, εγείρουν την κρίσιμη ανάγκη να προτάξουμε τον αντιμιλιταρισμό από συνολική σκοπιά, να βγούμε από τα ιδεολογικά στεγανά της θεματικής ενασχόλησης και να ξεριζώσουμε τους συντηρητικούς αυτοματισμούς που έχουν καταδικάσει τον αντιμιλιταρισμό στον ελλαδικό χώρο να πασχίζει να αναπτυχθεί σε κινούμενη άμμο. Τα πολιτικά σχήματα με τα οποία υπερασπίστηκα την Ολική Άρνηση συλλογικά, ενείχαν ως θεμέλιό τους μια συνολική επαναστατική αντιμιλιταριστική σκοπιά. Τώρα είναι ο καιρός να τεθούν τα ζητήματα με ακρίβεια και να απαντηθούν με σαφήνεια. Χωρίς περιστροφές, ποια είναι τα αντιμιλιταριστικά καθήκοντά μας ως αναρχικών με σκοπό την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού; Τι έχουμε μάθει τις τρεις δεκαετίες του κινήματος Ολικής Άρνησης Στράτευσης ενάντια στο ελληνικό κράτος; Πώς απαντάει η αντιμιλιταριστική θεώρηση στα επίδικα της ταξικής πάλης σήμερα;

…Το κίνημα υπεράσπισης της Ολικής Άρνησης Στράτευσης δεν έχει θέσει τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους που θα μπορούσαν να στηρίξουν ένα ισχυρό κίνητρο. Δεν έχει καν τεθεί το ζήτημα της πάλης ενάντια στον στρατό από τη σκοπιά της επαναστατικής πρακτικής. Οπότε, ο ελευθεριακός αντιμιλιταρισμός έχει αφεθεί στον εθελοντισμό των Ολικών Αρνητών, προσδίδοντας έτσι στην Ολική Άρνηση τον χαρακτήρα της εξεζητημένης μερικότητας. Κατά συνέπεια, η μέγιστη προσδοκία των Αρνητών είναι να γίνουμε λίγο περισσότεροι. Κάθε μειωμένος σκοπός όμως, αδυνατίζει την προσπάθεια. Επιπλέον, η αποσπασματική άμυνα λυγίζει ευκολότερα.

Για να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να βγάλουμε από το κάδρο της κριτικής τους Ολικούς Αρνητές, ακόμα κι εκείνους που συνθηκολογούν κι επιπλέον, τις συλλογικότητες που δρουν σταθερά γύρω από την Ολική Άρνηση. Για την απουσία ενός συνολικού μετώπου, οι τελευταίοι που ευθύνονται είναι εκείνοι που έχουν κρατήσει ένα θέμα ζωντανό. Αν επιμερίζαμε τις ευθύνες ανάλογα με τα πόστα που έχει πιάσει ο καθένας, θα συνυπογράφαμε στη διαιώνιση μιας φεουδαρχίας που δεν γίνεται να δημιουργήσει οτιδήποτε ριζοσπαστικό. Η ευθύνη της αντιμιλιταριστικής πάλης είναι συλλογική για το αναρχικό κίνημα. Το δεδομένο ότι δεν υπάρχει ούτε μια πολιτική συλλογικότητα στον ελλαδικό χώρο σήμερα και βέβαια ούτε οι δυο ομοσπονδίες, που να θεωρεί ως θεμελιακή συνέπεια των θέσεών της το καθήκον των μελών της να δηλώσουν Ολική Άρνηση, καταδεικνύει ότι η αντιμιλιταριστική πάλη βρίσκεται εκτός του πολιτικού κινήματος…

Η Ολική Άρνηση Στράτευσης αντιμετωπίζει μια εντεινόμενη στρατηγική ποινικής οικονομίας. Η ανυποταξία, θεωρούμενη ως διαρκές έγκλημα, δηλαδή επαναλαμβανόμενο σε κάθε κλήση κατάταξης, έχει γίνει ένα ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό πεδίο αναμέτρησης με την οικονομική τρομοκρατία. Από την εμπειρία της υπεράσπισης της Ολικής Άρνησης, έχουμε ορισμένες σημαντικές ενδείξεις για την κοινωνική σύγκρουση σε αυτό το επίπεδο. Τα οικονομικά και στρατιωτικά μέσα επιβολής της πρόσφατης καραντίνας έφεραν αναπόφευκτα στην ατζέντα του κοινωνικού κινήματος το ζήτημα της οικονομίας ως δομή τρομοκρατίας και την ενεργητική αντιμιλιταριστική αντίσταση. Και λίγο πριν, ο ελληνικός στρατός ανέλαβε εκ’ νέου ενεργό δολοφονική δράση στον Έβρο. Η παράταση της αναβολής οργάνωσής μας με τρόπους κατάλληλους για να αντιπαραταχθούμε μαζικά και μαχητικά στις συγκεκριμένες παραμέτρους της κρατικής κυριαρχίας, είναι απλά ταξική αυτοχειρία. Θα αναλύσω αυτά τα ζητήματα μετά από μια συγκεκριμενοποίηση της συνολικότητας της αντιμιλιταριστικής στάσης μέχρι τις κρίσιμες συνέπειές της…

Τα χαρακτηριστικά του στρατοδικείου της 14ης Ιούλη μας παραπέμπουν στον αγώνα που δόθηκε ενόψει ενός αντίστοιχου στρατοδικείου πριν τέσσερα χρόνια. Σ’ εκείνην την εμπειρία θα βρούμε συνεπείς εμβαθύνσεις στα εγειρόμενα ζητήματα. Ταξικός πόλεμος και οικονομία, ριζοσπαστική πρωτοβουλία και μετωπική συστράτευση ικανή να ραγίσει τις σεχταριστικές καταβολές, εξαναγκασμός του κράτους σε υποχώρηση.

Ο συνεκτικός ειρμός του κειμένου θα φτάσει μέχρι τις πολιτικές συνέπειες της ανάλυσης της αντιμιλιταριστική πάλης. Ποιες μορφές οργάνωσης δίνουν ζωή στον επαναστατικό αντιμιλιταρισμό και ποιες υποτάσσονται προκαταβολικά στον μιλιταρισμό; Με την ειλικρίνεια που διακατέχει την επαναστατημένη ύπαρξη, οφείλουμε να γδύσουμε εκείνες τις ιδεολογικά και πρακτικά οργανωμένες πολιτικές στάσεις που συντηρούν τον αφοπλισμό του ταξικού-κοινωνικού κινήματος μέσα στο σφαγείο του κρατικού μιλιταρισμού.

Μέσα στο κείμενο κάνω παραπομπές στο βιβλίο του αντιστασιακού Κώστα Παπαιωάννου «Μάζα και Ιστορία», οι οποίες ξεκινούν μ’ένα σχόλιο διαλόγου πάνω σ’ αυτό το φιλοσοφικό-ιστορικό δοκίμιο. [Στο τέλος του κειμένου]… »

Οι ενότητες του κειμένου, με εισαγωγικά αποσπάσματα:

– Στρατοδικεία για τους αρνητές, κρατικές κανονιές στο πέλαγος (εισαγωγή)

– Η επαναστατική συστράτευση από αντιμιλιταριστική σκοπιά

«Η έννοια Ολική Άρνηση Στράτευσης μπήκε στα χαρακώματα του κοινωνικού κινήματος στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ήταν μια ταυτότητα διαφοροποιημένη από την Αντίρρηση Συνείδησης. Ο όρος Ολική σηματοδοτούσε την άρνηση διεκδίκησης άοπλης ή εναλλακτικής θητείας. Ήταν μια σαφής δήλωση ολικής εναντίωσης στο σύνολο των θεσμών που περιβάλουν το κράτος, μέσω της αντιπαράτηξης προς την μιλιταριστική δομή του, όπως καταγράφηκε από την πρώτη στιγμή στους λόγους των Ολικών Αρνητών…

…Συνοψίζοντας, εύλογα, όμορφα και αναπόδραστα ο αντιμιλιταρισμός και τα επιτεύγματα της οριζοντιότητας λάμπουν στους αντάρτικους στρατούς και τις επαναστατικές πολιτοφυλακές, εκεί που οι καταπιεζόμενοι ανακτούν μαζικά τα πιο εξισωτικά εργαλεία της παρούσας πολιτισμικής φάσης, τα τουφέκια και μεταστρέφουν την τεχνολογία του πολέμου ενάντια στους στρατοκράτες.

Το σημείο εκκίνησης του αναστοχασμού γύρω από οποιοδήποτε ζήτημα είναι το ερώτημα “ποιος θέτει τα ερωτήματα;”. Δεν γνωρίζω άλλη απάντηση ικανή να επιβεβαιώσει τον εαυτό της εκτός από αυτήν: “εκείνος που μπορεί να γίνει κύριος των όπλων”. Το τι θα κάνουμε με τον μιλιταρισμό είναι το πρωταρχικό ερώτημα. Δεν αρκεί να προσδιορίσουμε τον εχθρό. Αν δεν μπορούμε να υποδεχτούμε τη βία του, δεν θα μπορέσουμε ούτε να τον προσδιορίσουμε».

– Τριακονταετής αντιμεταναστευτικός αντιπρολεταριακός πόλεμος, παρατεταμένη προετοιμασία συνοριακής σύρραξης, συμμετοχή στην πρώτη γραμμή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Μ.Ανατολή

«Οι κανονιές στο πέλαγος έχουν διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το που βρίσκεται έκαστος. Τα φουρτουνιασμένα κινήματα δεν την «ακούνε». Οι ενατενιστές της ακτής μπορεί να βλέπουν τους κυματισμούς που αφήνουν τα βλήματα και να το σκέφτονται διπλά αν αξίζει να κολυμπήσουν. Όμως, υπάρχουν κάποιοι, πολλοί, δηλαδή οι πολλοί, που τρώνε κανονιές στο κεφάλι μεσοπέλαγα. Στα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης και στο στενό του Έβρου. Τα σύνορα είναι κάτι τεχνητό, αλλά δεν είναι γραμμές στον χάρτη -είναι κανονιές πάνω σε σάρκες…

…Αν η μετατροπή των συνόρων σε επαναστατική μεθόριο αποτελεί αναγκαίο σκοπό, χρειάζεται να υποστηριχτεί από την μεταφορά του πολέμου στα μετόπισθεν του εχθρού. Το κίνημα οφείλει να αναπτύξει μορφές δράσης και οργάνωσης μέσα στην εθνική επικράτεια αντίστοιχες της έντασης του αντιμεταναστευτικού πολέμου, του ενδεχόμενου διακρατικού και της συμμετοχής του ελληνικού κράτους στην πρώτη γραμμή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Μ.Ανατολή. Αποτελεί διεθνιστικό αντιμιλιταριστικό καθήκον μας να ξεχερσώσουμε τις νατοϊκές βάσεις. Κι αυτός ο στόχος δεν θα επιτευχθεί με καμπάνιες αντιπληροφόρησης και διαμαρτυρίας. Επιπλέον, η αποστασιοποίηση από τον κρατιστικό ημι-αντιιμπεριαλισμό διόλου δεν συνεπάγεται την ανάθεση της πάλης εναντίον των κυρίαρχων μιλιταριστικών δομών στην ανύπαρκτη αριστερά. Η φουκωϊκή αναγωγή όλων των δομών εξουσίας σε αφηρημένες ή σε διαπροσωπικές σχέσεις και τελικά στον αντικατοπτρισμό του αναπόφευκτα σχιζοειδούς ατόμου, δεν έχει καμία θέση στην αναρχία˙ μπορεί να μείνει στην ιστορικό αρχείο των ποταπών προσχημάτων της εσωτερικευμένης αντεπανάστασης».

– Απέναντι στον στρατοκρατικό έλεγχο του κοινωνικού βίου και την οικονομία του

«Η στρατοκρατική κατάληψη του δημόσιου και του ψηφιακού χώρου, ο κατ’ οίκον περιορισμός και τα πρόστιμα κατά την έναρξη του πλανητικού ταξιδιού του covid19, καθιστούν απόλυτα επίκαιρη την αντιμιλιταριστική ανάλυση των Ολικών Αρνητών Στράτευσης και την εμπειρία των οικονομικών διώξεών μας. Η πολεμική διαχείριση της επιδημίας αποκάλυψε καθολικά το μιλιταριστικό υπόβαθρο της κρατικής κυριαρχίας. Όχι μόνο για εκείνους τους αγωνιστές που θεωρούσαν τον αντιμιλιταρισμό ως ένα επιμέρους ζήτημα ή ακόμα χειρότερα, εκείνους που τον μπέρδευαν με την προσωπική διαχείριση της θητείας, αλλά για το σύνολο των ταξικά καταπιεζόμενων. Είτε με τη μορφή της εργασίας σε συνθήκες οξυμένης επικινδυνότητας είτε με την μορφή της απομόνωσης σε συνθήκες μαζικού θανάτου στις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ψυχιατρεία, τα γηροκομεία και τις φτωχογειτονιές είτε με την μορφή της απόλυτης απομόνωσης στο οικιακό, για πολλές πατριαρχικό, πειθαρχείο. Επίσης, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι το κύριο αποτρεπτικό μέτρο ενάντια στην κοινωνική επαφή ήταν τα οικονομικά πρόστιμα. Οφείλουμε να το εξετάσουμε ως εργαλείο αντιεξέγερσης, επικουρικό στην ωμή τρομοκρατία και στηριζόμενο σε αυτήν. Όπως λειτουργεί και στην δικαστική καταστολή…

…Το ελλαδικό κίνημα έχει την πολύχρονη εμπειρία της εδαφικής αντιφασιστικής πάλης. Έχει την εμπειρία της αποφασιστικής αντιπαράθεσης με την αστυνομική καταστολή. Έχει την εμπειρία της αντάρτικης πρωτοβουλίας. Έχει την εμπειρία της συλλογικής οργάνωσης των κοινωνικών αντιστάσεων. Αποτελεί ζήτημα αντοχής και προοπτικής απελευθέρωσης εδάφους ο συνομοσπονδιακός προσανατολισμός του μαχητικού κοινοτισμού.

Ένα πλήθος επιβιωτικών αναγκών κι επιπλέον όλες οι δημιουργικές ανάγκες μας, ζητούν άμεση υπεράσπιση. Οι καμπάνιες για την άρνηση ενοικίου θα μείνουν τοιχοκολλημένες αν δεν υπάρχει μαχητική οργάνωση γειτονιάς και συνομόσπονδη οργάνωση αλληλεγγύης, για να αντιμετωπίσει εξώσεις, δικαστήρια, πρόστιμα. Το ίδιο και με την υπεράσπιση των υπό κατάσχεση λαϊκών σπιτιών. Το ίδιο και με την προστασία της πρόσβασης στις βασικές υποδομές διαβίωσης. Το ίδιο, για να μπορέσουμε να σταθούμε στον δρόμο και να αποσπάσουμε έδαφος από τον μιλιταριστικό έλεγχο. Για να επιστρέψουμε μαζικά πίσω από τις γραμμές της αστικής τάξης τα χτυπήματα που δεχόμαστε. Για να πάρει νέα ορμή η κατάληψη χώρων αυτοοργάνωσης. Για να βρει τόπο και δύναμη η εργατική αυτοοργάνωση. Για την κοινωνικοποίηση των πάντων…»

– Τι σήμαινε η 2 Ιούνη 2016 για τον αντιμιλιταριστικό αγώνα. Τι μας δίνει σήμερα.

«…Είναι όμως επιτακτικό ακριβώς τώρα που δίνεται η πλατυά μάχη της ταξικής αλληλεγγύης ενάντια στον κρατική απόπειρα εμπέδωσης του κανιβαλισμού με αφορμή μια επιδημία, να είναι εξαρχής διαποτισμένη από το κοινωνικό μεγαλείο της. Η αλληλεγγύη δεν είναι κολεγιά ή καιροσκοπική συνάθροιση με βάση τη σεχταριστική αμοιβαιότητα. Είναι κοντόθωρη και παντελώς αναντίστοιχη των αναγκαιοτήτων της εποχής η πεποίθηση ότι οι συνοριοποιήσεις πίσω από τη γραμμή του κοινωνικού μετώπου μπορούν να κρατήσουν οποιονδήποτε δρόμο ανοιχτό. Να συνεχίσουμε προς τον σκοπό: συνομοσπονδιακό επαναστατικό μέτωπο».

Ποιοί και πως θα «επιζήσουμε»; Το ζήτημα του «κόστους» και η συλλογική ευθύνη

«Υπάρχει ένα σημείο στο οποίο έχουν συμφωνήσει σχεδόν όλοι όποιοι το έθιξαν εκφράζοντας άποψη για την τρέχουσα επιδημία, παρά τις όποιες άλλες διαφωνίες τους: για να αγωνιστούμε πρέπει να επιβιώσουμε. Ισχύει πράγματι αυτή η αμφιμονοσήμαντη συνάρτηση; …»

– Οι συλλογικότητες συγγένειας, ο πλατφορμισμός και το άλμα στην επαναστατική οργάνωση: το ζήτημα του αντιμιλιταρισμού στο επίκεντρο

«Ο αντιμιλιταρισμός σίγουρα εμπίπτει στη θεματική της πολιτικής οργάνωσης από την άποψη μιας καταστατικής ελευθεριακής δεοντολογίας για την μη αναπαραγωγή του μιλιταρισμού μέσα στο κοινωνικό κίνημα. Ωστόσο, θα ήταν μια αποσπασματική προσέγγιση να ξεκινούσαμε από αυτό το ζήτημα τρόπου σκέψης και πρακτικής, όσο κι αν ανήκει στην βασική ατζέντα των οργανωτικών ζητημάτων. Προκειμένου να δούμε την σχέση αντιμιλιταρισμού και οργάνωσης συνολικά και εξελικτικά, απαιτείται να εξετάσουμε την ιστορική διαλεκτική του…

…Παραπάνω εξήγησα πως η Οργανωτική Πλατφόρμα απάντησε σ’ ετούτα τα ζητήματα. Ειδικά αυτή η συγκεκριμένη τοποθέτηση του 1923 συνέδεσε ριζικά το ζήτημα πολιτική οργάνωση με το ζήτημα της απάντησης στην μιλιταριστική καταστολή. Θα μπορούσα να γράψω σχετικά με την Πλατφόρμα με οποιαδήποτε αφορμή. Ή αυτοτελώς. Η ένταξη του προτάγματος σε ένα κείμενο αντιμιλιταριστικό, από μια θέση έμπρακτης και αδιαμφισβήτητης αντιμιλιταριστικής πάλης, έχει μια λογική, κρίσιμη. Να μπούμε στο ψητό, για να το πω λαϊκά…

…Χωρίς μια τέτοια συνείδηση αδυναμίας και πίστη δυνατότητας δεν θα έφτανε ο αναρχισμός στην Ισπανία π.χ.. Αν θέλουμε την σωτηρία της γης και της ανθρωπότητας κι ας μην ελπίζουμε, θα πρέπει να γίνουμε εκείνη η αναρχική επαναστατική οργάνωση, η Γενική Ένωση Αναρχικών που θα πάει στην άκρη του κόσμου, στα ορυχεία της Αφρικής, να συναντήσει τις διαμελισμένες σάρκες του προλεταριάτου, για να φυτέψει οχυρά. Οτιδήποτε λιγότερο είναι συγκαλυμμένος εθνικισμός. Αν αναγνωρίσουμε ότι η Αναρχία έχει το ίδιο αρνητικό, “στερητικό” άλφα, με το Άτομο -την πιο άστοχη λέξη που υπήρξε ποτέ, για να χαρακτηρίσει μια βαθμίδα της ζωής που κυριολεκτικά θα έπρεπε να την ονομάσουμε Διάτμητο-, τότε η ενότητα που καταδηλώνουν και οι δυο αυτές έννοιες, βρίσκεται στην ταύτιση του διαλεκτικού στερητικού του σχίσματος (το αρνητικό α επί του α της αρχής), με το συμπεριληπτικό άλφα της Αγάπης και το οργιώδες της Άνοιξης. Για το πρώτο, ας δώσουμε πάλι τον λόγο στον αντιστασιακό φιλόσοφο της επαναστατικής Μάζας, Παπαϊωάννου: «Κάθε ερμηνεία, εφ’ όσον έχει τον άνθρωπο σαν σκοπό και σαν πηγή, είναι ζήτημα αρετής και τόλμης». Για το δεύτερο, ο λόγος πάλι στους διεθνιστές επαναστάτες του Κουρδιστάν: «Το τουρκικό κράτος υπολόγιζε ότι θα είχε τελειώσει με τους αντάρτες πριν την άνοιξη… Όπως μπορείτε να δείτε τώρα, ο χειμώνας πέρασε, η άνοιξη ήρθε, το καλοκαίρι θα έρθει, το φθινόπωρο θα έρθει και ο χειμώνας θα έρθει ξανά, οι εποχές θα περάσουν, αλλά εμείς θα παραμείνουμε εδώ»… »

– Σήμερα (ή τα λέμε χθες;)

«Η διαχείριση της τρέχουσας επιδημίας από τα κράτη αποκάλυψε μαζικά το μιλιταριστικό υπόβαθρο του κράτους και του κεφάλαιου. Οι φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα κάτεργα και τα γηροκομεία ως τόποι πιθανής μαζικής σφαγής, ο δημόσιος χώρος ως πεδίο αποκλειστικά στρατιωτικού ελέγχου, ο ιδιωτικός χώρος ως ψηφιακό και πατριαρχικό πειθαρχείο, το ταξικό, ρατσιστικό και ηλικιακό triage και ο θάνατος σε καραντίνα ως στατιστική διαχείριση του πολέμου, ο ολοκληρωτικός ιδεολογικός πόλεμος, το επικοινωνιακό bleitzkreig, η μετωπική συναίνεση των καθεστωτικών δυνάμεων στην μοναρχία του εκτελεστικού, ο εθνικισμός ως απόλυτος ρυθμιστής της κατάστασης κτλ, αποτελούν όψεις ενός δομικού ιστορικού υποβάθρου…

…Η συναρμογή των διαφορετικών επιλογών με αυτόν τον τρόπο, που αν ιδωθούν διαχωρισμένα θα είχαν έναν “τυχαίο”, σολιψιστικό χαρακτήρα, καταδεικνύει την καταλληλότητα έκαστης επί συγκεκριμένων συνθηκών, την αμφότερη αναγκαιότητά τους και την ενότητά τους μέσα στην διαλεκτική της πάλης.

Συνθέτοντας ετούτες τις επισημάνσεις για τη δέουσα στάση των αγωνιστών ενάντια στην καταστολή, σήμερα, σε μια συγκυρία άγριας στρατοκρατικής επέλασης των αφεντικών παγκοσμίως ενάντια σε επαναστατικά μέτωπα, ενάντια σε εξεγέρσεις, ενάντια σε κάθε εστία αντίστασης και σε κάθε απόπειρα αυτοοργάνωσης του βίου των αποκλεισμένων, θα συνοψίσω σ’ένα κατευθυντήριο συμπέρασμα: Οι τρέχουσες συνθήκες απαιτούν όσο ποτέ πριν ενότητα αντάρτικης οργάνωσης-δράσης και αλληλέγγυας αντίστασης σε βάθος και σε πλάτος.

Όπως το γράφει η σημαία μας, από το 1918:

ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΦΡΑΣΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης
Ιούνης-Ιούλης 2020

ολόκληρο το κείμενο σε pdf:

Antimilitarism_and_revolutionary_anarchism_A4_correct_1

Antimilitarism_and_revolutionary_anarchism_Book_A5

Απολογιστική-προτασιακή τοποθέτηση του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη προς τους συντρόφους

Στις 21 Οκτώβρη 2019, περίπου στις 11μμ, πραγματοποιήθηκε από εμένα κι ένα ακόμα πρόσωπο η απαλλοτρίωση του ταμείου ενός καταστήματος κρατικού καζίνο στον Χολαργό (προάστειο της Αθήνας). Πριν την αποχώρησή μας από το σημείο άλλαξε χέρια το τουφέκι που είχαμε για την αυτοπροστασία μας. Ένα αυτόματο τουφέκι, εφόσον είναι διαθέσιμο αποτελεί ένα πειστικό αποτρεπτικό μέσο κατά την διάρκεια οποιασδήποτε πράξης που ενδέχεται να αντιμετωπίσει την δολοφονική επέμβαση των μισθοφόρων του κεφάλαιου. Καθάρματα σαν αυτά που σκότωσαν βασανιστικά τον George Floyd, τα ίδια που δολοφόνησαν ομαδικά τον ήδη τραυματισμένο από τα φασιστο-αφεντικά Ζακ Κωστόπουλο σ’ ένα πεζοδρόμιο, μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης και ελάχιστο καιρό μετά, τον Embouka Mamasoubek στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας και που ακόμα τα ονόματά τους είναι άγνωστα αφού είχαν την πλήρη κάλυψη της αριστερής κυβέρνησης και της αστικής δικαιοσύνης, δεν καταλαβαίνουν άλλη γλώσσα από αυτήν που έχουν μάθει να εφαρμόζουν.

Την στιγμή που ξαναπήρα εγώ το όπλο, εκπυρσοκρότησε λόγω δικών μου αμελειών. Το βλήμα με χτύπησε στο πόδι. Αφού αποχωρήσαμε από το σημείο, κατέφυγα στο παρακείμενο σπίτι ενός παλιού φίλου. Εκεί, υποθέτοντας ότι πολύ σύντομα οι διωκτικοί μηχανισμοί και τα τσιράκια τους οι καθεστωτικοί ρεπόρτερ θα δημοσιοποιούσαν φωτογραφίες μου, αποφάσισα να εκκενώσω ένα διαμέρισμα στο οποίο φύλαγα ένα σύνολο εργαλείων αντίστασης, με σκοπό την διάσωσή τους. Έτσι, αυτά τα εργαλεία βρέθηκαν στο σπίτι που είχα καταφύγει και κατέληξαν στις αποθήκες των στρατοκρατών, περίπου δυο βδομάδες μετά τον τραυματισμό μου.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι ο πολιτικός απολογισμός μου και η πολιτική τοποθέτησή μου για τη συνέχεια του αγώνα, με σημείο αναφοράς τον τραυματισμό μου και την κατασταλτική επιχείρηση που ακολούθησε. Συντάχθηκε τον Γενάρη και κοινοποιήθηκε σε συλλογικά σώματα του αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού κινήματος με ορισμένα ανοιχτά πολιτικά κριτήρια. Είχε προηγηθεί, λίγες μέρες μετά τις συλλήψεις, τις απαγωγές αγωνιστών και τις εισβολές σε σπίτια, μια πρώτη ενημερωτική δημόσια τοποθέτησή μου, με την οποία ανέλαβα την αποκλειστική ευθύνη για την κατοχή των εργαλείων που βρέθηκαν στο σπίτι του φίλου μου και μεταξύ αυτών, ενός τουφεκιού-σφραγίδα της Οργάνωσης Επαναστατικής Αυτοάμυνας. Ετούτο, το δεύτερο κείμενο σχετικά με τα γεγονότα της 21ης Οκτώβρη κι έπειτα, δημοσιοποιείται τώρα.

Η τοποθέτηση του Γενάρη αποτελείται από τρεις ενότητες. Η πρώτη, περιγράφει το πολιτικό μεθοδολογικό πλαίσιο του απολογισμού και στην συνέχεια, περιγράφει τα δεδομένα με πολιτικούς όρους και επισκοπεί τις πολιτικές συνθήκες που οδήγησαν στην συγκεκριμένη κατασταλτική επιχείρηση. Η πρώτη ενότητα κλείνει με την επισήμανση των θεμελιακών πολιτικών ελλείψεων του κινήματος, εμμένουσες επί πολλές δεκαετίες μέχρι σήμερα, οι οποίες καταδικάζουν και τους αγωνιστές και τους εξεγερμένους να στέκονται σαν σφαχτάρια μπροστά στην φονική ισχύ του κράτους. Είναι οι ίδιες πολιτικές ελλείψεις που οδηγούν τα μαχητικά σχήματα σε αναπότρεπτες ασυνέχειες.

Η δεύτερη ενότητα αποτελεί σύνοψη της πρώτης και πρακτική συγκεκριμενοποίησή της για την αλληλεγγύη. Απευθυνόμενη στους συντρόφους τους οποίους κίνησε η αλληλεγγύη σε σχέση με την κατασταλτική επιχείρηση που εξαπολύθηκε μετά τον τραυματισμό μου, βάζει στην σειρά ορισμένα δεδομένα προσανατολισμού. Η τρίτη ενότητα είναι ένας απολογισμός, πολιτικός και πρακτικός, των συνθηκών που οδήγησαν στον τραυματισμό μου.

Ακολουθεί ένας επίλογος επικαιροποίησης της απεύθυνσής μου προς τους συντρόφους, από την ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρίσκομαι.

ολόκληρο το κείμενο σε pdf:

the complete text in pdf:

Απολογιστική_Δημήτρη_Χατζηβασιλειάδη_1

Debreif_and_Propositional_Statment_1

Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Στο διάστημα της διακυβέρνησής της, η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και των παρατρεχάμενών της επιχειρεί να προσδώσει ένα «δημοκρατικό» κι «ανθρώπινο» προσωπείο στην αστυνομία. Η πραγματικότητα, όμως, διαψεύδει αυτήν την προσπάθεια με αμείλικτο τρόπο. Κάθε κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με χημικά και ξυλοδαρμούς, οι μπάτσοι συνεχίζουν να πυροβολούν στους δρόμους (πχ. σύλληψη των καταδιωκόμενων αγωνιστών Σακκά και Σεϊσίδη το καλοκαίρι 2016), ενώ στα τμήματα και στα κέντρα κράτησης μεταναστών τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες (πχ. η εκπαραθύρωση του Pellumb Marnikollaj στο ΑΤ Πατησίων) αποτελούν καθημερινό καθεστώς.

Κάθε κυβέρνηση αξιοποιεί και αναβαθμίζει την αστυνομική βία προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω στο κοινωνικό σώμα και να επιβάλει νέα μέτρα εκμετάλλευσης και υποταγής.

Κάθε απόπειρα ρήξης με τις συνθήκες καταπίεσης και κάθε έμπρακτη άρνηση στην κρατική κυριαρχία έχει να αντιμετωπίσει την ωμή και ένοπλη κρατική βία, της οποίας η νομιμοποίηση αποτελεί κεκτημένο, δομική προϋπόθεση και αυτοσκοπό της ύπαρξης των εξουσιαστικών θεσμών. Όπου επικρατεί μια κατ’επίφαση ειρήνη, η κρατική τρομοκρατία είναι ήδη εγκατεστημένη, επιβάλλοντας μαζικά τη συναίνεση, μέσα από μια ιστορία συσσωρευμένης βίας. Ο αντικατασταλτικός αγώνας αποτελεί βάση, εκ των ουκ άνευ, για τα εγχειρήματα αντίστασης κι αυτοοργάνωσης.

Στις δεδομένες συνθήκες, όπου κάθε απόπειρα αποδέσμευσης από την κρατική κυριαρχία βάλεται κατευθείαν κι ολοκληρωτικά, ο κοινωνικός αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει επιθετικά χαρακτηριστικά. Ο πασιφισμός υπηρετεί τον ισχυρό, ανοίγοντας τον δρόμο στην καταστολή. Οι αγώνες μέσα στα πλαίσια της κρατικής νομιμότητας αφυδατώνονται κι αφομοιώνονται από τον ρεφορμισμό. Ειδικότερα σε σχέση με την καταστολή, η ρεφορμιστική στάση απέναντι της, δηλαδή η διεκδίκηση περιορισμών στην αστυνομική αυθαιρεσία, είναι μια φαινάκη που αποσκοπεί στον αφοπλισμό και τελικά στην εξουδετέρωση της αντίστασης.

Στη γειτονιά των Εξαρχείων, τα ρεφορμιστικά ιδεολογήματα επιστρατεύονται για να προταχθεί η καθαρή υποταγή στις κατασταλτικές συνθήκες. Με το πρόσχημα μιας κερδισμένης με αγώνες ή παραχωρημένης από την κυβέρνηση υποχώρησης κάποιων ειδικών μονάδων, οι φιλοκαθεστωτικοί παράγοντες καταγγέλουν όσους αντιστέκονται ως υπεύθυνους για την «επανάκαμψη» της αστυνομικής βίας και για τις συνέπειές της πάνω στη γειτονιά, με κύριο σημείο αναφοράς τον ακατάπαυστο χημικό βομβαρδισμό.

Είναι τα Εξάρχεια μια «όαση» ελευθερίας από την καταστολή; Τίποτα δεν συνηγορεί σ’αυτό, όσο κι αν κραυγάζουν, απ’ τη μια πλευρά ο Τόσκας, η καθεστωτική αντιπολίτευση και τα media, που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση και απ’ την άλλη πλευρά τα φερέφωνα της κυβέρνησης μέσα στη γειτονιά, που διατείνονται ότι η περίοδος της ωμής καταστολής ανήκει στο παρελθόν. Η πολιορκία των Εξαρχείων από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις εντείνεται ακατάπαυστα. Μετά τον τελευταίο Δεκέμβρη, η επιχείρηση επιβολής της αστυνομοκρατίας αναβαθμίζεται με καθημερινές διελεύσεις, μπλόκα κι ελέγχους μηχανοκίνητων μονάδων και αλλεπάλληλες επεμβάσεις των ΜΑΤ και άλλων μονάδων καταστολής. Όπως γράφαμε μετά την κινητοποίηση της 29 Ιούνη, οι δυνάμεις καταστολής δεν διστάζουν να πνίγουν τη γειτονιά με χημικά, προκειμένου να εξουθενώσουν τους αντιστεκόμενους και να παραμείνουν στο έδαφός μας, αποδεικνύοντας κάθε φορά ότι η κρατική βία δεν έχει κανένα κοινωνικό έρεισμα και είναι διαρκής. Σε καθημερινό επίπεδο, καμία άλλη περιοχή της πόλης ή του ελλαδικού χώρου δεν βρίσκεται περικυκλωμένη και δεν διατρέχεται από τόσες αστυνομικές δυνάμεις όσες τα Εξάρχεια.

Η συνύπαρξη με τη βία, την καθημερινή εποπτεία και τη διαρκή απειλή της καταστολής, ότι σημαίνει μια αστυνομία, αποτελεί μια κανονικότητα μη αποδεκτή. Η αντίσταση στον διαρκή κίνδυνο μιας ολοκληρωτικής δυστοπίας είναι συνεχής. Όλο αυτό το διάστημα στα Εξάρχεια, συνεχίζονται με επιμονή οι επιθέσεις στις αστυνομικές δυνάμεις που επιχειρούν να εγκατασταθούν μόνιμα μέσα στη γειτονιά. Σταθερό σημείο αναφοράς του αντικατασταλτικού αγώνα έχουν γίνει οι συχνές επιθέσεις στα σημεία που στρατοπεδεύουν τα ΜΑΤ.

Οι τελετουργικές συμπλοκές αποτελούν μια πλούσια διεργασία του εξεγερσιακού αγώνα με ιδιαίτερη σημασία. Κατά βάση αποτελούν μια πραγματική εκδήλωση της μαχητικής αντίστασης. Η δυνατότητα της σύγκρουσης γίνεται βιωματική εμπειρία, διαμορφώνοντας ένα πρωταρχικό κέλυφος για την υλοποίηση του απελευθερωτικού φαντασιακού. Οι στιγμές αυτής της εμπειρίας αποτελούν τόπους συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης. Για τους καταπιεσμένους, αυτή η ανοιχτή δυνατότητα αντιπαράθεσης με την καταστολή αποτελεί δημιουργική διέξοδο και εξελικτικό στάδιο, ακόμα κι όταν απουσιάζει μια οργανωμένη στρατηγική. Ταυτόχρονα, η δυνατότητα σύγκρουσης έρχεται στο προσκήνιο και επικοινωνείται πέρα από το χωροχρονικό σημείο εκδήλωσής της. Η στήριξη, η διάδραση και η συμβολή στην εξέλιξη αυτών των συγκρούσεων σε μια συνολική απελευθερωτική προοπτική αποτελούν ευθύνη των οργανωμένων αγωνιστών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας των τελετουργικών συμπλοκών αποτελεί η αντίστοιχη πρακτική στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης, η οποία εκδηλώνεται σε εβδομαδιαία βάση και εντάσσεται μέσα στις πάγιες τακτικές όλων των αντιστασιακών οργανώσεων.

Να επισημάνουμε ότι οι πολέμιοι της τελετουργικής σύγκρουσης, που συνήθως καταγγέλουν ένα αόριστο φετιχισμό της βίας, είναι αυτοί που αποσιωπούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τη δυναμική της. Κι ίσως είναι οι μόνοι που βλέπουν την αντιβία αποσπασματικά, απολίτικα και αντιιστορικά, έξω από οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική αναφορά.

Παρόλη την προπαγάνδα της συγκεκαλυμένης συνθηκολόγησης, οι δομές αυτοοργάνωσης έχουν ριζώσει πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης. Τα Εξάρχεια αποτελούν χώρο αυτοοργάνωσης και πραγμάτωσης ενός κόσμου ενάντια στον κόσμο της κυριαρχίας επειδή παραμένουν εστία εξέγερσης. Και γι’ αυτό η εξουσία με κάθε της πρόσωπο προσπαθεί ν’ απομονώσει αυτή τη γειτονιά.

Από την άλλη, ορισμένοι σήμερα προτάσσουν την «απομόνωση αυτού του μητροπολιτικού φαινομένου». Τι σημαίνει αυτή η «απομόνωση»; Να αποκοπούν από το σώμα της γειτονιάς και του κινήματος όσοι μάχονται έμπρακτα την καταστολή και να εκτεθούν στη βία της. Η χειρότερη συνέπεια αυτής της τακτικής είναι η μετατροπή του συνόλου σε παθητικό αποδέκτη της υφιστάμενης πραγματικότητας, διαλύοντας τις βάσεις αντίστασης. Να εξαφανιστούν τα δρώντα υποκείμενα και να πάρουν τη θέση τους οι επαγγελματίες εναλλακτικοί και οι χομπίστες, πλάι στους παραγοντίσκους, μέσα στα νταραβέρια του ελέγχου και των αγορών, των θεσμών και των μαφιών.

Οι δοσιλογικές οργανώσεις που λένε ότι υπάρχει καταστολή, αλλά όχι στα Εξάρχεια κι ότι πρέπει να αγωνιστούμε απέναντί της, αλλά όχι στα Εξάρχεια, αφορίζουν το θεμελιακό στοιχείο του αντικατασταλτικού αγώνα, τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, επιδιώκοντας να διαλύσουν τις βάσεις κάθε αντίστασης. Γι’ αυτό και δεν συμπαρατάσσονται σε κανένα μαχητικό αγώνα.

Η αντιεξεγερτική προπαγάνδα αποτελεί απόρροια οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και δεσμών. Ως τέτοια, πρέπει να μην γίνεται αντιληπτή σαν μια άποψη μέσα στο κίνημα, ούτε καν σαν κοινωνικός συντηρητισμός, αφού έρχεται να εξωραΐσει την αντικοινωνική βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Πρόκειται για οργανωμένη αρωγή στις κρατικές απόπειρες ερημοποίησης του δημόσιου εδάφους κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης μικρής έκτασης γύρω από το Πολυτεχνείο, μερικά δακρυγόνα που ρίχτηκαν μέσα στην πλατεία Εξαρχείων, έγιναν η αφορμή για να ξεσηκωθεί ένα πλήθος ανθρώπων, επισκεπτών και κατοίκων, ντόπιων και μεταναστών. Επί ώρες ένα οργισμένο σώμα μετακινούταν από σημείο σε σημείο εκεί που στέκονταν οι κρατικοί δολοφόνοι, αντεπιτιθέμενο με τα στοιχειώδη μέσα που είχε στη διάθεσή του. Αυτό το πρόσφατο γεγονός δείχνει τη δυναμική της διαρκούς αντίστασης. Η πραγματικότητα του κοινωνικού αναβρασμού απογυμνώνει ολοκληρωτικά τα ψευδοεπιχειρήματα των δοσίλογων. Η κοινωνική ιστορία θυμάται αυτούς που εξωραΐζουν την καταστολή, σαν ποταπό ανάχωμα μπροστά στο ποτάμι της οργής.

Με το μαχητικό αγώνα υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους τόπους

Συνέλευση Ενάντια στην Αστυνομική Κατοχή

Το κείμενο σε PDF

Παρέμβαση στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας από τη Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Τη Δευτέρα 3/7 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας από τη Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Μοιράστηκε κείμενο, που αφορά τις εργοδοτικές δολοφονίες (εργατικά ατυχήματα τα αποκαλούν), σε εργαζόμενους της υπηρεσίας αλλά και σε περαστικούς καθώς πετάχτηκαν και τρικάκια στους 5 ορόφους του κτηρίου της οδού Αγησιλάου 10. Μια παρέμβαση που καθίσταται δυστυχώς πιο επίκαιρη λόγω της πρόσφατης δολοφονίας της  Nτανιέλα Πρελορέντζου εργάτριας στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, ενώ συγχρόνως μάχη για να κρατηθεί στην ζωή δίνει ένας 45χρονος συμβασιούχος καθαριότητας στο Δήμο Θεσσαλονίκης ο οποίος τραυματίσθηκε σοβαρά στον ΧΥΤΑ Μαυροράχης.

 Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

 

   ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

 

Από το 2010 η χώρα μπήκε κάτω από το μνημονιακό ζυγό. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν και αφορούν κυρίως τη μισθωτή σκλαβιά ήρθαν να εξαθλιώσουν τους ήδη καταπιεσμένους (εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους) και να χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο τις εργασιακές συνθήκες.

Στα χρόνια λοιπόν των μνημονίων έχει παρατηρηθεί μεγάλη αύξηση των εργοδοτικών εγκλημάτων (εργατικά ατυχήματα…τα ονομάζουν) απέναντι στους εργαζόμενους που θυσιάζονται στο βωμό της ανάκαμψης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο κατάλογος με τους νεκρούς στους χώρους δουλειάς είναι πολύ μεγάλος και έχει γραφτεί με το αίμα των εργατών. Στον κόσμο του κεφαλαίου άλλωστε τα πάντα μετριούνται σε χρήμα, δηλαδή μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με το μικρότερο δυνατό κόστος που αυτό σημαίνει αυτόματα εντατικοποίηση της εργασίας, εξοντωτικά ωράρια, πάγωμα προσλήψεων, μη τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, ειδικά στα χρόνια της κρίσης όπου οι πρώτες περικοπές στα έξοδα των επιχειρήσεων, ήταν αυτές που αφορούσαν τα μέτρα ασφαλείας, και αυτό συμβαίνει τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες επιχειρήσεις.

Παρά τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της μαύρης εργασίας και παρά την προσπάθεια του κράτους να αποκρύψουν τα πραγματικά στοιχεία, τα εργοδοτικά εγκλήματα αυξήθηκαν με ραγδαίους ρυθμούς. Δεκάδες χιλιάδες εργάτες κάθε χρόνο ποτίζουν με το αίμα τους τα εργασιακά κάτεργα και πολλές δεκάδες χάνουν τη ζωή τους. Τις εργοδοτικές αυτές δολοφονίες, έρχονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις, είτε αυτές προβάλλονται με νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις είτε με το κοινωνικό προσωπείο της αριστεράς, να τις παρουσιάσουν σαν αναγκαίες θυσίες στο βωμό της υποτιθέμενης ανάπτυξης και της εξόδου της χώρας από την κρίση, συσκοτίζοντας ότι είναι θυσίες για τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου που με περίσσια υποτέλεια υπηρετούν.

Στα πλαίσια αυτά, μετά από κάθε δολοφονία κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, που σε μια προσπάθεια συγκάλυψης των εργοδοτικών εγκλημάτων και κοινωνικής χειραγώγησης, κάνουν λόγο για την “κακιά ώρα” και την “τραγική μοίρα” ενώ τις περισσότερες φορές ρίχνουν την ευθύνη στα λάθη των “άτυχων” εργαζομένων. Τον ίδιο ρόλο αναλαμβάνουν και οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες, πιστοί στον ρόλο τους, αυτόν της κατάσβεσης της κοινωνικής αγανάκτησης και της διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών εκμετάλλευσης.

Ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος και το να διεκδικούνται καλύτερες συνθήκες εργασίας μέσα στον καπιταλισμό δεν είναι αθέμιτο. Αθέμιτο είναι να αφήνουμε να αποφασίζουν άλλοι για μας, να αφήνουμε το κάθε λογής κομματόσκυλο-εργατοπατέρα να μας αντιπροσωπεύει και να υπονομεύει τα συμφέροντα μας στα πλαίσια ενός ιεραρχικού συνδικάτου. Οι εργαζόμενοι μπορούμε και πρέπει να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε, ανεξάρτητοι από κάθε πολιτικό κηδεμόνα, στηριζόμενοι στις δικές μας συλλογικές δυνάμεις, εκεί όπου καλλιεργείται η συνείδηση της κοινής μας θέσης σε αυτόν τον κόσμο και δομούνται συντροφικές σχέσεις αλληλεγγύης.

Η γενικευμένη εξατομίκευση της κοινωνίας ευνοεί τη διάσπαση και τον κατακερματισμό του κόσμου της εργασίας και αυτό είναι προς όφελος των εξουσιαστών. Πρωταρχικό ζητούμενο λοιπόν είναι να οργανωθούμε εντός και εκτός χώρων δουλειάς μέσα από αυτοοργανωμένες δομές, να αναζωπυρώσουμε τις εστίες του κοινωνικού-ταξικού πολέμου ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Να απαλλοτριώσουμε τον πλούτο που έχουν καρπωθεί από το αίμα και τον ιδρώτα μας. Ο αγώνας ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά είναι αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια. Είναι αγώνας για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.

ΝΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

anarxikhsyn@espiv.net

Απάντηση στην απαγόρευση, από την Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ: ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ – Συγκέντρωση τώρα στα Εξάρχεια

Πριν μερικές μέρες το αρχισυνδικάτο των μπάτσων ανακοίνωσε εκδήλωση για σήμερα το απόγευμα στην πλατεία Εξαρχείων. Χθες η αστυνομία ανακοίνωσε απαγόρευση όλων των συναθροίσεων και πορειών από το ξημέρωμα μέχρι το βράδυ στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, της Νεάπολης και του Κολωνακίου.

Ο λαγός της καταστολής πάνω στο αγωνιστικό έδαφος των Εξαρχείων έκανε την παράστασή του και αποσύρθηκε. Οι συνδικαλιστές μισθοφόροι βάζουν πάλι τις στολές τους, για να εφαρμόσουν τα κρατικά σχέδια ερημοποίησης των Εξαρχείων. Η γειτονιά βρίσκεται έτσι κι αλλιώς απέναντι στη διαρκή και εντεινόμενη στρατιωτική πολιορκία.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΕΞΩ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Συγκέντρωση τώρα στην πλατεία

Περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των φυλακισμένων, 5μμ

Περιφρούρηση της γειτονιάς, όλη μέρα

Ακατάπαυστη μαχητική αντίσταση

___________________________________________________

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

___________________________________________________

Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Πέμπτη 29 Ιούνη 12:00

 

 

 

 

 

Παρέμβαση της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ σε συναυλία του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη

Το βράδυ της Δευτέρας 26 Ιούνη η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ έκανε παρέμβαση στη μικροφωνική της συναυλίας του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη. Είχε ήδη αναρτηθεί πανό στο μπάσκετ του λόφου, πίσω από τη σκηνή της συναυλίας. Διαβάστηκε το κάλεσμα για τη συνέλευση γειτονιάς ενάντια το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου κι έγινε ενημέρωση για τη στήριξη του δήμου στην προγραμματισμένη μπατσο-φασιστοσύναξη της 29ης (Πέμπτη). Διαμηνύθηκε ότι η εεκδήλωση του αρχισυνδικάτου των κρατικών δολοφόνων αποτελεί ανακοίνωση πολέμου. Για να πατήσουν το πόδι τους εδώ θα πρέπει να ισοπεδώσουν τη γειτονιά.

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

______________________________________________________

Στις 29 Ιούνη, όλες και όλοι στους δρόμους των Εξαρχείων

Σήμερα Τρίτη 27 Ιούνη συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου: Θεατράκι λόφου Στρέφη Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ

Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

 

 

(Αφίσα & φλάϊερ για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου και τη συνέλευση γειτονιάς στις 27/6 στο Στρέφη)

 Σήμερα Δευτέρα 26 Ιούνη στις 4 μμ πραγματοποιήθηκε παρέμβαση συντρόφων της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και αλληλέγγυων, έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στην οδό Βουλγαροκτόνου, που βρίσκεται υπό μόνιμη αστυνομική κατοχή και συνεχίστηκε με πορεία γύρω από το λόφο του Στρέφη στη Ζ.Πηγής και στη Καλλιδρομίου. Μοιράστηκαν κείμενα στα σπίτια της περιοχής και σε διερχόμενους και διαβάστηκαν από ντουντούκα, ρίχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Αργότερα ακολούθησε ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση.

 Η παρέμβαση ήταν μια πρώτη επιτυχημένη απόπειρα να σπάσει το μπατσικό άβατο στη Βουλγαροκτόνου και η εγκατεστημένη τρομοκρατία των κρατικών μισθοφόρων. Με την σημερινή παρέμβαση καλούμε σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου, αύριο Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ στο θεατράκι του Στρέφη, για να διώξουμε τους πραίτορες και τους πραιτοριανούς του καθεστώτος από τη γειτονιά μας.

 Η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ καλεί επίσης σε μαζικό μαχητικό συναγερμό στους δρόμους των Εξαρχείων όλο το εικοσιτετράωρο της 29ης Ιούνη, συγκέντρωση στην πλατεία στις 12πμ και σε περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατούμενων στις 5μμ, απέναντι στις προκλήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών. Continue reading Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

Ενημέρωση και απολογισμός από την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιούνη

Τα ξημερώματα Δευτέρας 13/03/2017 το κράτος πραγματοποίησε μια συντεταγμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο του αγώνα. Ο Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ών Αλκιβιάδου 4 εκκενώνονται και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου δέχεται εισβολή από τις κατασταλτικές δυνάμεις. Κατά την εκκένωση συνελήφθησαν και διώκονται 7 σύντροφοι/ισσες που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου, ενώ 127 μετανάστ.ρι.ες μεταφέρθηκαν στην Π.Ράλλη.

  Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2017 ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

  Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

  Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

  Με βάση τα παραπάνω, απευθυνθήκαμε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία είχε ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

Η πορεία πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιούνη, με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 7μμ. Προηγήθηκαν μια μικροφωνική στην πλατεία Εξαρχείων στις 6/6 και μια παρέμβαση στην Περιφέρεια Αττικής στις 7/6 (https://athens.indymedia.org/post/1574575/).

Στην πορεία συμμετείχαν τετρακόσιοι με πεντακόσιοι σύντροφοι. Το σώμα ακολούθησε τη διαδρομή Αθηνάς-Ερμού-Σύνταγμα-Βουλή-Πανεπιστημίου-Προπύλαια-Εξάρχεια.

Η πορεία της 8 Ιούνη αποτέλεσε ένα σημείο προετοιμασίας για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής και ένα βήμα στην κατέυθυνση της συγκρότησης ενός οριζόντιου και ανοιχτού μετώπου υπεράσπισης των καταλήψεων και γενικότερα των χώρων αγώνα.

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

 

Επόμενη συνέλευση, Παρασκευή 30 Ιούνη 7μμ Πολυτεχενείο, για τη συνέχιση της συγκρότησης της αλληλεγγύης και της αυτοπεριφρούρησης των καταλήψεων

Ενημέρωση από την καμπάνια ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου

Στα πλαίσια της καμπάνιας ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου, που πραγματοποιείται από τον Αντιμιλιταριστικό Συντονισμό, έγινε μικροφωνική στο Πάντειο πανεπιστήμιο και αναγραφή συνθημάτων σε πολλά σχολεία της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, τις προηγούμενες εβδομάδες.

Η συνέλευση του Aντιμιλιταριστικού Συντονισμού πραγματοποιείται κάθε Δευτέρα 5μμ στο Πολυτεχνείο (Γκίνη).

_____________________

Το κείμενο της καμπάνιας ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου: PDF

Φωτογραφίες από τις παρεμβάσεις σε σχολεία και σχολές:

Ενημέρωση από δράσεις με αφορμή το G20 (πανευρωπαϊκά) – Two weeks till G20 Hamburg (some updates)

Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1574952/

post image

 

This was the video of the anarchist call against G20 in Hamburg.

And this are some actions, collected from https://tschuess.noblogs.org/post/category/english-direct-action/

Stones against SPD and prison profiteur

Arson attack against a ThyssenKrupp-vehicle

Attack against Thales

Arson attack against Deutsche Telekom

Excavator burns – against G20-Summit

Attack against construction-company HOCHTIEF and a call against the G20-summit

Attack against the ‘Messe Hamburg’, venue for the OSCE and G20 summits

Athens, Attack against the office of security company SCS

Berlin, Arson attack against a police station

Leipzig, 3 public-order-police vehicles torched

Sweden, Bank attacked

Leipzig, Arson attack against Job Center

Arson attacks against Sodexo and Vodafone

Berlin, French diplomatic vehicle torched

Bremen, Bundeswehr (Armed Forces) vehicle torched

Berlin, Arson attack on a police station against the Police Congress & the G20 Summit

Berlin, Securitas (private security company) vehicles torched

Hamburg, Two police cars torched

Hamburg, more Police cars in station torched

Arson attack against a ‘Securitas’ private security company vehicle

Madrid, Spain: Incendiary attack against the Cavalry Unit of the National Police

Bremen, Incendiary attack against Jobcenter

Arson Attack Against the Vehicle Fleet of ‘Deutsche See’

Weilheim, Arson Attack Against a Police Station

and this will happen:

there is a calender with the main protest events

International anti-capitalist demonstration against G20 summit: G20 Welcome to hell

Thursday, 6 July 2017 ,

4 p.m., St. Pauli Fischmarkt, Hamburg

If you can not come to Hamburg, ATTACK EVERYWHERE !

Εικόνες:

 

Συλλογική μελέτη της ιστορίας των καταπιεσμένων

Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η ‘κατάσταση έκτακτης ανάγκης’ στην οποία ζούμε δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας. Πρέπει να κατακτήσουμε μια αντίληψη της ιστορίαςπου να συνάδει με αυτό το συμπέρασμα. Τότε, ξεκάθαρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι το καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, και αυτό θα βελτιώσει τη θέση μας στον αγώνα ενάντια στον Φασισμό.”

Walter Benjamin

Η μελέτη της ιστορίας είναι η γλώσσα με την οποία, επικοινωνώντας το παρελθόν, μπορούμε να κατανοήσουμε το παρόν, για να οργανωθούμε εδώ και τώρα για την προοπτική της επανάστασης.

Η καθεστωτική ιστορία είναι γραμμένη από την πλευρά των εξουσιαστών. Μέσω αυτού του κύκλου αυτομόρφωσης, θα ανακτήσουμε τη δική μας αφήγηση, αυτή των καταπιεσμένων. Τις μαζικές εκδηλώσεις λαικής ανυπακοής, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις.

Η μελέτη γίνεται συλλογικά, με σκοπό, ο ένας για τον άλλον, να είμαστε ταυτόχρονα δάσκαλοι και μαθητές.

Πρώτος κύκλος αυτομόρφωσης:

H Παρισινή Κομμούνα

 

Κάθε Τρίτη 12:00-14:00

 

Κατάληψη GARE

(Καλλιδρομίου 74, Εξάρχεια)

Συμμετοχή των φυλακών Χανίων και Αυλώνα στις κινητοποιήσεις

Απο σημερα 12/6/2017 αρνουμαστε το μεσημεριανο κλεισιμο και καταμετρηση 12:00-15:00 συμμετεχοντας στη κινητοποιηση των κρατουμενων που εχει ξεκινησει.

Απαιτούμε:

  1. Η μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015 που αφορούν τις αποφυλακίσεις κρατουμένων αποτελεί μια μικρή αλλά σημαντική ρωγμή στην εντεινόμενη ασυδοσία των δικαστών απέναντι στους κρατούμενους. Ανύπαρκτες εγκληματικές οργανώσεις, δίκες χωρίς στοιχεία, εξοντωτικές ποινές και διαβιβαστικά των αστυνομικών υπηρεσιών, ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών κρατουμένων, ένα πλέγμα ταξικών διακρίσεων απλώς συμπληρώνει την εύστοχη ρήση που λέει ότι «η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτος». Μέσα από τον αγώνα για την μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2105 χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις προσπαθούμε να αγωνιστούμε ενάντια στις αυθαίρετες και καταχρηστικές δικαστικές κρίσεις ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ στο ζήτημα των αναστολών οι οποίες χορηγούνταν με το σταγονόμετρο εγκαθιδρύοντας ουσιαστικά ένα ιδιότυπο καθεστώς παρατεταμένης ομηρίας μετά την έκτιση της ποινής του κάθε κρατούμενου.

  2. Η κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών αποτελεί ουσιαστικά την κατάργηση ενός παράλογου νόμου του πρώην υπουργού της ΝΔ Νίκου Δένδια ο οποίος έδινε «γη και ύδωρ» στην εξουσία των εισαγγελικών αρχών μέσα στα καταστήματα κράτησης. Για να γίνουμε σαφής είναι προφανές ότι οι αρμόδιοι για να κρίνουν την συμπεριφορά του κάθε κρατούμενου δεν είναι άλλοι από όσους από θεσμική ιδιότητα (διευθυντές, κοινωνικοί λειτουργοί) παρακολουθούν και έρχονται σε επαφή με τους κρατούμενους. Οι εισαγγελείς στις φυλακές η μοναδική επαφή που έχουν με τους κρατούμενους είναι όταν τους βλέπουν στα πειθαρχικά συμβούλια που αποφασίζουν για την τιμωρία τους ή στα συμβούλια που αφορούν την χορήγηση αδειών. Πως είναι δυνατόν η άποψη ενός εισαγγελέα που δεν έχει καμία καθημερινή τριβή με τους κρατούμενους να λειτουργεί σε τέτοιο καθοριστικό βαθμό στην χορήγηση των αδειών. Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν κρατούμενοι που ενώ η πλειοψηφία των μελών του συμβουλίου της φυλακής να ψηφίζει υπέρ της χορήγησης άδειας αυτή να απορρίπτεται εξαιτίας του βέτο που αποφασίζει να ασκήσει ο εισαγγελέας. Εμείς διεκδικούμε την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στις άδειες ώστε να έχει ένα πραγματικό νόημα η ύπαρξη του συμβουλίου της φυλακής σε διαφορετική περίπτωση ας καταργηθεί και αυτό και ας είναι μόνος αρμόδιος ο εκάστοτε εισαγγελέας ώστε να πέσουν οι μάσκες και να μην εφευρίσκονται προσχήματα «ευαισθησίας» εκεί που δεν υπάρχουν.

  3. Η κατάργηση του νόμου έκτρωμα, που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων, κατά την διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, είναι μια πραγματική αναγκαιότητα για να βάλουμε ένα φρένο στην δημιουργία ενός νομικού τερατουργήματος που σκοπό έχει να επαναφέρει από την πίσω πόρτα ανθρώπους που θα κάθονται όλη τους την ζωή στην φυλακή μέχρι να πεθάνουν χωρίς καμία διάθεση υπερβολής σε αυτό που λέμε. Μέσω αυτού του νόμου τιμωρούνται με εξοντωτικό τρόπο χωρίς ντροπή οι εξεγέρσεις και οι αντιστάσεις που μπορεί υπό συνθήκες να διεξαχθούν μέσα στις φυλακές αφού όλες οι ποινές για συγκεκριμένα αδικήματα που θα λάβουν χώρα εντός ενός σωφρονιστικού καταστήματος (πχ μια στάση διαμαρτυρίας) θα αρχίσουν να εκτίονται μετά την ολοκλήρωση της αρχικής ποινής χωρίς την δυνατότητα συγχώνευσης των ποινών. Το ίδιο ισχύει και για τα αδικήματα που γίνονται κατά την διάρκεια ή μετά τις παραβιάσεις αδειών τα οποία δεν μπορούν να συγχωνευτούν αναγκάζοντας τον κρατούμενο να εκτίσει δυο διαφορετικές ποινές αθροιστικά. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εκδικητική στάση των δικαστικών και αστυνομικών αρχών σε περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέραμε παραπάνω σε λίγο καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι που είτε επειδή αντιστάθηκαν σε κάποιες παράλογες απαιτήσεις των σωφρονιστικών αρχών είτε επειδή παραβίασαν μια άδεια θα φορτώνονται με χρόνια φυλακής και θα πρέπει να εκτίσουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρόνια στα οποία μια ζωή δεν είναι αρκετή για να αποφυλακιστείς.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Κρατουμενοι στις δικαστικες φυλακες Χανιων

________________________________________________

Από σήμερα 13/6/2017 εμείς οι κρατούμενοι των φυλακών Αυλώνα αρνούμαστε να κλειδωθούμε στα κελιά μας το μεσημέρι συμμετέχοντας στην κινητοποίηση των κρατουμένων στις φυλακές.

Τα αιτήματα που έχει θέσει το Συντονιστικό Αγώνα αφορούν την :

1) Μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015 που αφορούν τις αποφυλακίσεις κρατουμένων.

2) Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών

3) Κατάργηση του νόμου που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για  συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων,  κατά την διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της.

Ανακοινώσεις του Συντονιστικού Αγώνα για τη συνέχιση της κινητοποίησης στις φυλακές

Ανακοίνωση για κλιμάκωση της κινητοποίησης στις φυλακές

Σε λίγο μπαίνουμε στην 3η βδομάδα από την έναρξη της κινητοποίησης των κρατούμενων του ελληνικού κράτους.

Στο Συντονιστικό Αγώνα συμμετέχουν ήδη οι Αντρικές και Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού, οι φυλακές Πατρών, Δομοκού και Νιγρίτας, ενώ αναμένεται να προσχωρήσουν και κρατούμενοι από τις υπόλοιπες φυλακές της χωράς.

Η μοναδική απάντηση στα δικαία αιτήματα των κρατουμένων από πλευράς Υπουργείου Δικαιοσύνης ήταν το έγγραφο που έστειλε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου, Ευτύχης Φυτράκης, ο οποίος ανακοίνωσε ότι η παράταση του νόμου 4322/2015 θα γίνει με περιορισμούς και εξαιρέσεις, καθώς αναμένεται και η εισαγωγή δικαστικού συμβουλίου για να εγκρίνει ή για να απορρίψει την αποφυλάκιση.

Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε κατηγορηματικά αντίθετοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο αφού επαναφέρει μια πηγή διαρκούς και εντεινόμενης αυθαιρεσίας στην προκειμένη της δικαστικής σε ένα τόσο κομβικό ζήτημα όπως οι αποφυλακίσεις κρατουμένων όταν το ορίζει τυπικά ο νόμος.

Αποφασίσαμε να κλιμακώσουμε την δυναμική της κινητοποίησης κρατώντας ανοιχτά τα προαύλια των πτερύγων από τις 8.00 μέχρι τις 18.30  (κανονικό ωράριο λειτουργιάς 8.00 – 11.00 και 15.30 – 18.30).

Καλούμε και τις υπόλοιπες φυλακές της χώρας να ενισχύσουν το Συντονιστικό Αγώνα με τις όποιες ιδιαιτερότητες της κάθε φυλακής και να μαζικοποιήσουν τον αγώνα των κρατουμένων.

Χαιρετίζουμε όλους τους αλληλέγγυους που μεταφέρουν την φωνή μας έξω από τα τείχη σε δρόμους και πλατείες.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ !

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

( Φυλακές Κορυδαλλού Α’, Β’ Γ’ Δ’, ειδική υπόγεια πτέρυγα )

_______________________________________

 

Ανακοίνωση του Συντονιστικού Αγώνα

 

Στις 14 Μαΐου του 2017 ο συγκρατούμενός μας Μιχάλης Μακρυγιάννης συμπλήρωσε 25 χρόνια πραγματικής φυλάκισης (31 χρόνια συμπεριλαμβανόμενου του ευεργετικού υπολογισμού). Μέχρι σήμερα όμως βρίσκεται ακόμη φυλακισμένος καθώς απ ότι φαίνεται, μιας και είναι η πρώτη τέτοια περίπτωση, το ανώτατο όριο πραγματικού χρόνου φυλάκισης δηλαδή τα 25 χρόνια που ορίζει ο νόμος, παραβιάστηκε πανηγυρικά.

Στις 29 Μαΐου ο Μιχάλης αναγκάζεται να ξανακάνει για πολλοστή φορά αίτηση  αποφυλάκισης, ενώ όλοι ξέρουμε ότι στα 25 έτη αποφυλακίζεσαι χωρίς αιτήσεις στο συμβούλιο και χωρίς όρους. Να σημειώσουμε εδώ ότι προφορικά ο εισαγγελέας επόπτης ύστερα από ανάλογη ερώτηση είχε πει ότι όντως το ανώτατο όριο κράτησης έχει συμπληρωθεί επομένως η αίτηση αποφυλάκισης θα γίνει δεκτή. Όμως, εννιά μέρες αργότερα, για μια ακόμη φορά, ο εισαγγελέας Πατεράκης εισηγήθηκε αρνητικά! Στην αιτιολόγησή του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ο Μιχάλης επειδή μπορεί (δηλαδή επειδή στέκεται ακόμη όρθιος) είναι πιθανόν να διαπράξει πάλι αδικήματα και ότι ‘’δεν αντιλαμβάνεται ότι η ελευθερία του δεν εξαρτάται από τυπικές προϋποθέσεις αλλά από τη μεταμέλειά του’’. Δηλαδή ο εισαγγελέας παραβλέπει ότι έχει επέλθει το ανώτατο όριο κράτησης που μέχρι τώρα κανείς δεν έχει ξεπεράσει, αφού όλοι λάμβαναν αναστολή πιο πριν (ακόμη και άτομα καταδικασμένα για αισχρά αδικήματα όπως βιασμούς κτλ) και αυτό που ζητάει είναι παρακάλια και συγνώμες. Λες και η συγνώμη εξασφαλίζει κάτι για την εκτός φυλακής πορεία, λες και υπάρχει ‘’αληθινή έκφραση μετάνοιας’’ από κρατούμενο προς τον εισαγγελέα.Το μόνο που ζητά ο συγκεκριμένος κρατικός υπαλληλάκος είναι την ταπείνωση του συγκρατούμενου, όπως την ζητούν όλοι του σιναφιού του σε κάθε ευκαιρία.

Ο εισαγγελέας αναφέρεται στη συνέχεια και σε διάφορα πειθαρχικά αδικήματα που είχε στο παρελθόν (σε 25 χρόνια φυλακής και η μητέρα Τερέζα θα έκανε πειθαρχικό) αλλά που κανένα δεν είναι ενεργό σήμερα. Παράλληλα προβλέπει το μέλλον λέγοντας ότι αν βγει θα κάνει πάλι αδικήματα. Όπως τους είχε γράψει και σε παλιότερο υπόμνημα προς το συμβούλιο αποφυλάκισης το 2016 που έλεγε το ίδιο επιχείρημα […] Σας τα λένε οι επιστήμονες εγκληματολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι αλλά εσείς έχετε μέθοδο και θεωρία δικιά σας , γιατί έτσι βολεύει το σύστημα  και οι περισσότεροι δικαστές εκτελούν εντολές άνωθεν που πρέπει να εκπληρωθούν. Εδώ αποφασίζετε με μελλοντολογία και προβλέψεις όπως η Λίτσα Πατέρα και ο Πιτ Παπαδάκος και εφόσον έχετε τέτοιο ταλέντο και ικανότητες προβλέψεων του μέλλοντος μου έξω στην κοινωνία ότι θα παρανομήσω ας κάνετε και την πρόβλεψη του μέσα στη φυλακή, αν θα κάνω αδίκημα, πότε θα βγω, αν θα βγω νεκρός ή ζωντανός.[…] και πιο κάτω: […]Για εσάς όμως αυτοπειθαρχία και συμμόρφωση προς τους βασικούς κανόνες του σωφρονιστικού συστήματος και της έννομης τάξης είναι να είσαι συνεργάσιμος, συμβιβασμένος, να χω πουλήσει την ψυχή μου, δηλαδή ένας κοινός χαφιές, να δέχομαι και να ανέχομαι τα πάντα, να μη διαμαρτύρομαι, να μην αγωνίζομαι για τα δικαιώματά μας και γενικώς να μη διεκδικώ τίποτα. Να είμαι μόνο έρμαιο του σάπιου συστήματός σας. Έτσι λειτουργεί το σωφρονιστικό σύστημα, μόνο αυτό είναι σωφρονισμός για όλους εσάς, να εξευτελίζετε και να ταπεινώνετε ανθρώπους. Έτσι ικανοποιείστε, όταν το πετυχαίνετε τότε ήμαστε σωφρονισμένοι. Όποιος δεν υποκύπτει και κρατά την αξιοπρέπειά του και την ηθική του τότε τον εκδικείστε και του καταστρέφετε τα πάντα στη ζωή του και ότι του χει απομείνει. Όταν το στοχοποιημένο θήραμα δεν υπακούσει και δεν υποκύψει το βασανίζετε και το κατασπαράζετε μέχρι τελικής πτώσεως επειδή διεκδικεί αυτό που του ανήκει και δικαιούται από το νόμο, κοινώς είστε παραβάτες και εκδικητές παραβιάζοντας και καταπατώντας τα πάντα πιστεύοντας πως θα πετύχετε να καταστρέψετε την αξιοπρέπεια και τις ηθικές αρχές μας.[…].

Το ζήτημα μας αφορά όλους τους κρατούμενους γιατί έτσι ανοίγει ο δρόμος να κρατήσουν χωρίς κανένα χρονικό όριο στην φυλακή όσους ισοβίτες για τον α ή β λόγο δεν θέλουν να αφήσουν ελεύθερους. Με την ίδια λογική μπορούν να αρνούνται τον ανασταλτικό χαρακτήρα τoυ υπολοίπου μεγάλων ποινών, με αποτέλεσμα την επιβολή της ποινής του θανάτου πίσω από τα σίδερα.

Οι υπεύθυνοι στο υπουργείο Δικαιοσύνης, που κωφεύουν προς το παρόν στα αιτήματα που έχει θέσει η κινητοποίηση στις φυλακές, οφείλουν να πάρουν θέση για τον φασισμό που υπόκειται ο Μιχάλης Μακρυγιάννης στου οποίου τη θέση θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας.

Ο αγώνας συνεχίζεται. Απαιτούμε:

Τη μη κατάργηση του νόμου 4322/2015 που αφορά τις αποφυλακίσεις
κρατουμένων.

Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών

Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της,αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δυο διαφορετικές ποινές αθροιστικά.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Ενημέρωση από την παρέμβαση σε συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ.Εξαρχείων

Το Σάββατο 3/6, βγήκε διαδικτυακά κάλεσμα για συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ. Εξαρχείων “ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ολοκληρωτισμό” με υπογραφή “Καταλήψεις, συλλογικότητες, εγχειρήματα Εξαρχείων”. Ήταν γνωστό από μέρες πριν ότι το Nosotros ετοίμαζε δημόσια κίνηση ως συνέχεια των δράσεων και των ανακοινώσεων συκοφάντησης και στοχοποίησης εγχειρημάτων και συντρόφων/ισσών. Για αυτό, άλλωστε, το περιεχόμενο της αφίσας-κάλεσμα συνδεόταν άμεσα με το περιεχόμενο των ανακοινώσεων τόσο του Nosotros όσο και της security team.

Η ανοιχτή συνέλευση που είχαμε καλέσει στις 18:00 την ίδια μέρα με θέμα “να δοθεί απάντηση στις μαφιόζικες πρακτικές απέναντι στο κόσμο του αγώνα” συγκρότησε σώμα και παρενέβη με συνθήματα γύρω από την πλατεία για να απαντήσει στις κινήσεις βιτρίνας και ξεπλύματος των προηγούμενών τους ενεργειών. Σκοπός μας, επίσης, ήταν να υπάρξουμε άμεσα στον δημόσιο χώρο δηλώνοντας ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας τη μη ανοχή στις πρακτικές τους. Μείναμε στην πλατεία μέχρι το τέλος της εκδήλωσης όπως είχαμε αποφασίσει.

Στη συγκέντρωση-εκδήλωση παρεβρέθηκαν τοπικά αφεντικά, μπράβοι, μέλη του Nosotros και του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων, ανάμεσά τους και άτομα που είχαν πάει με μπράβους στην Gare και μετέπειτα έστειλαν αναίτια σύντροφο στο νοσοκομείο.

Μετά το τέλος της συγκέντρωσης-εκδήλωσης συγκρότησαν περιφρούρηση απέναντί μας αποτελούμενη από άτομα του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων και του Nosotros. Κάποιοι από τις προσφυγικές καταλήψεις είπαν πως είχαν ενημερωθεί πως η παρέμβασή μας είχε στόχο την εκδίωξή τους κι άλλοι πως στέκονται απέναντί μας γιατί είχαμε προσβάλει το Συντονιστικό.

Η παρέμβαση έλειξε χωρίς συμπλοκή μετά από μία ώρα με την αποχώρησή μας. Παρότι τα άτομα που πρωτοστάθησαν στις επιθέσεις ήταν εκεί, ένας από τους λόγους που δεν συγκρουστήκαμε ήταν διότι μέρος του πλήθους δεν είχε καμία γνώση των περιστατικών ή ήταν τελείως παραπληροφορημένο. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι την ίδια στιγμή διμοιρία είχε προσεγγίσει την πλατεία στο ύψος της Σουλτάνη από τη Σολωμού, ενώ περιπολικό πέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα δίπλα από τη συγκέντρωση.

Να ξεκαθαρίσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως η έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς τις προσφυγικές καταλήψεις σε περίπτωση καταστολής ήταν και είναι δεδομένη.

Συλλογικότητες και σύντροφοι για την υπεράσπιση των χώρων αγώνα

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION / Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION

-STATEMENT OF SQUAT GARE-

On Wednesday 24/5. squat Gare was targetted by persons organized in the mafia. At noon, during clashes with the riot police which were taking place in the area around Exarchia sq., there was a confrontation between some protesters who were building a barricade against the pigs and a local bussiness man who attempted to prevent them from doing so. A group of people who were at that moment in a social centre next to where this was going on, jumped to the aid of this bussiness man. The said bussiness man is well known in the neighborhood of Exarchia for his connections with networks of extortion, prostitution and drugs as well as with the security police. The clashes that followed between some of the protesters and this particular group, became the excuse for laying the accusation on squat Gare as being responsible for the events.

This particular group has recently been accused, by a number of collectives during open assemblies, for attempting to impose their authority by military means over self-organized projects. This group acts in the name of social centres and formations of the movement, which despite having been asked to condenm the activities of this group, they stay silent.

Immediately after these events, this group came along with a bunch of bouncers and paid thugs and gathered outside the squat in a threatening manner. What we have here is a consortium which included gangs of thugs who sell protection to the local markets and who have in the past been involved in attacks and brutal injuries against active members of the movement. After their departure, some of the initial group came to our assembly and declared that they will target our squat unless we find and deliver, within 24 hours, the persons who clashed with them earlier on the square.

Later on the same evening, persons belonging to this group pulled down the banner of squat GARE from Exarchia sq. This is the banner with which we urge the neighborhood to mobilize against repression, calling for an open event on Exarchia sq. on Sunday 28/5 and to an open assembly against the police occupation of the neigborhood on Monday 29/5. The act of taking down the banner was an agressive act aimed at the social resistance against repression. Such practices serve the designs of the state, are beffiting only to parastate agents and as such they must be dealt with. The banner was immediately raised again by comrades of the squat with an organized and self defended intervention on the square. The barkings of gang dogs can only build up our rage and armour our defense. We will be determined against any attempt to terrorize the resistance in this neighborhood.

We call all forces of the movement to take a stance. SILENCE IS GUILT.

 

DEFEND THE HISTORY OF EXARCHIA

OUST THE PIGS AND MAFIA

Squat Gare

Kallidromiou 74, Exarchia

_____________________________________________________________

Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

On Wednesday 25th of May, following the call of GARE squat concerning the events that took place the day before in Exarchia and at the squat, we gathered and as one body  we made a demonstration and an action at Exarchia square making a stop outside the mafia controlled hotel exarcheion.
It was a first collective response against the provocations of gangs of bouncers and paid thugs against political fighters.
These particular persons who attempted to give an ultimatum to Gare squat and who pulled down a political banner from the square, belong to the Coordination of Refugee Squats and use its name for their actions which are clearly hostile to the movement, without any collective agreement of the Coordination. All the while, the social center Nosotros and the Coordination of Refugee Squats continue to provide political cover to this team.
These  persons who take part in designs for  political and financial domination in the area, in direct collaboration with mafia networks of paid thugs, attempt to engage football fans of a particular club and turn them against the movement’s spaces and activity. We declare that this attempt is misleading, as the struggle in a neighborhood is not the arena neither of football fan nor of personal conflicts. This specific clique as well as paid thugs in general do not have social recognition in the area and this is why they try to recruit people on the basis of football club participation. Everyone must be fully aware of the responsibility that they bear.

At this point we declare that:
We will defend our struggles by all means necessary, united against economic interests and their supporters.
    The anarchist/anti-authoritarian movement can have no relations to  mechanisms of exploitation and control.
    Political cover to such practices shall not be tolerated. The political structures that have provided cover to such mechanisms much renounce them and conduct public self-criticism about all these events.


Collectives and comrades for the defense of spaces of struggle

Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων

ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΚΑΡΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ
ΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ, ΜΕΤΡΟ, ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΙ ΤΙΜ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ  

 

Οι επαγγελματίες προβοκάτορες έχουν ήδη πιάσει δουλειά για να δημιουργήσουν  αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά συμφέροντά τους και το ιστορικό που έδωσε αφορμή στην επίθεσή τους. Αποπροσανατολισμός, που επίσης αποκρύπτει και τα αντικειμενικά συμφέροντα των κυκλωμάτων που εμπλέκονται.
Έχουμε ακούσει, ότι άτομα από την Γκάρε έχουν βγάλει μαχαίρια σε έναν αθώο ξενοδόχο που πήγε να υπερασπιστεί μια γλάστρα, ότι μετέπειτα ξυλοκόπησαν άτομα που τον υπερασπίστηκαν και άλλες συναφή ιστορίες ξεπλύματος των πραγματικών προθέσεών τους.
Η Γκάρε δήλωσε εξ’ αρχής ότι δεν έχει σχέση με καμία επίθεση. Από όλο το πλήθος που παρεβρισκόταν μπροστά στην επίθεση στο μαφιοξενοδόχο και στους υπερασπιστές του τα σκουπίδια επέλεξαν από την πρώτη στιγμή να στοχοποίησουν την Γκάρε και να της δώσουν την ευθύνη πριν καν βρεθούν σε επικοινωνία μαζί της.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε, ακόμα, ότι τις τελευταίες μέρες τα εν λόγω άτομα έχουν ξεκινήσει πιέσεις σε μέλος από το Μαύρο-Πολύχρωμο, δηλώνοντας μάλιστα ότι έχουν ”προσωπικό πρόβλημα” μαζί του.

Γιατί στην Γκάρε και γιατί σε όλους/ες μας?

Η πολιτική οικονομία μαφίας-παρακράτους και η αυτονομία των καταλήψεων. Continue reading Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

   Tην Τετάρτη 24/5, την ημέρα συμπλοκής έξω από το Hotel Exarcheion τα άτομα που στοχοποίησαν την Gare προχώρησαν σε ξυλοδαρμό νεαρού συντρόφου για παραδειγματισμό.
Ο σύντροφος ήταν παρών στο περιστατικό έξω από το ξενοδοχείο χωρίς καλυμμένα χαρακτηριστικά και προσπαθούσε να χωρίσει τους εμπλεκόμενους. Κάποιες ώρες μετά, ενώ κατέβαινε την Θεμιστοκλέους με την σύντροφό του, τον σταμάτησαν 7 άτομα, ένας εκ των οποίων πρωτοστάτησε στην απόπειρα εκφοβισμού της Gare. Όπως και στην Gare έτσι και προς αυτόν, απαίτησαν να δώσει ονόματα. Το ότι ο σύντροφος δεν γνώριζε  στάθηκε αρκετό για να τον στείλουν 2 μέρες στο νοσοκομείο. Τραυματίστηκε βαριά στο κεφάλι όταν μετά από χτύπημα έπεσε στο πεζοδρόμιο και παρ’ όλα αυτά συνέχισαν να τον κλωτσάνε στο κεφάλι όσο βρισκόταν στο έδαφος. Όταν αποφάσισαν να σταματήσουν να τον χτυπούν, πέρασαν στον εξευτελισμό του και  του κατέβασαν το παντελόνι και το εσώρουχο μέχρι που ήρθε το ΕΚΑΒ. Ο σύντροφος έχει επιστρέψει σπίτι του και συνεχίζει τις εξετάσεις λόγω προβλημάτων που του παρουσιάζονται.

   Η δημοσιοποίηση του περιστατικού καθυστέρησε γιατί περιμέναμε τη συμφωνία του ατόμου, το οποίο επίσης μας είπε ότι δίσταζε να προβεί το ίδιο σε αντίστοιχη κίνηση διότι ούτε σε συλλογικότητα ανήκει πλέον, ούτε έχει κάποια στήριξη στα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο 
Κατάληψη GARE 

Rigaer Street sends aggressive solidarity to Gare Squat and everybody resisting state oppression

When some people learned about the recent trouble to Gare Squat in Exarchia (Athens), they decided on Friday evening 26/05, to hang a banner in Rigaer Street, Friedrichshain (Berlin). After some minutes, Riot Police and Undercover Agents arrived at the scene and stole the banner. Meanwhile more people had gathered in nearby streets and ambushed a cruising Police vehicle with a rain of stones.

Soon more police was alerted to Rigaer Street, which is named a Dangerzone in official anouncements. But also more people came to protect the area and started throwing stones on cops.

More Anti Riot Units and a helicopter emerged and took a threatening position in front of the squat Rigaer 94. They did not find anyone because rioters left quickly.

Now the mainstream media and the scumbags from political partys will scream their never ending story about the dramatic anarchist violence in this area. But we know, the war has already begun and, infected by the virus of freedom, we are going to build lawless areas in their citys of surveilance.

Let us kick out police and their friends.

Virus Baxalais

source: https://linksunten.indymedia.org/de/node/213625

Κάλεσμα για τη συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων – Ανακοινώσεις κρατουμένων

 

Από τις 18 Μαΐου οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές ξεκίνησαν κινητοποιήσεις, αρχικά αρνούμενοι το μεσημεριανό κλείδωμα της φυλακής, με αιτήματα:

1) Τη μη κατάργηση του «νόμου Παρασκευόπουλου» που αφορά τις αποφυλακίσεις κρατουμένων.

2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών

3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά

Καλούμε συλλογικότητες, ομάδες, άτομα για τη συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης  αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων.

Τετάρτη 31 Μαΐου στις 7μ.μ. στο ΕΜΠ κτήριο Γκίνη

 

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους

τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

 _____________

Ακολουθεί το κείμενο έναρξης κινητοποίησης στις φυλακές
που υπογράφει το Συντονιστικό Αγώνα

 

“Μέσα από τον αγώνα που ξεκινάμε επιζητάμε αρχικά την κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται τις αδικίες και τους παραλογισμούς που γίνονται σε βάρος μας. Καθώς και την μαζικοποίηση του αγώνα σε όλες τις φυλακές τις χώρας.”

Εμείς οι κρατούμενοι που βρισκόμαστε  έγκλειστοι στις φυλακές του ελληνικού κράτους αποφασίζουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας ξεπερνώντας τους τεχνητούς διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν με βάση την εθνικότητα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουμε ή δεν έχουμε για να διεκδικήσουμε μια σειρά αιτημάτων που μας αφορούν όλους και που αποτελούν μέτωπα πάλης που έρχονται σε ρήξη με την αυστηροποίηση της σωφρονιστικής πολιτικής. Continue reading Κάλεσμα για τη συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων – Ανακοινώσεις κρατουμένων

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΑΦΙΟΖΙΚΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

– ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ GARE –

 

Χθες Τετάρτη 24/5 η κατάληψη GARE βρέθηκε στο στόχαστρο ορργανωμένων μπράβων. Το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια συμπλοκών με δυνάμεις των ΜΑΤ ευρύτερα της πλατείας Εξαρχείων, υπήρξε αντιπαράθεση διαδηλωτών με μαγαζάτορα που επιχείρησε να εμποδίσει το στήσιμο οδοφράγματος-άμυνας απέναντι στους μπάτσους. Τον συγκεκριμένο μαγαζάτορα, για τον οποίον είναι γνωστή στη γειτονιά των Εξαρχείων η σύνδεσή του με κυκλώματα (προστασίας, πορνείας και ναρκωτικών) και με την κρατική ασφάλεια, έσπευσε να τον υπερασπιστεί ομάδα που βρισκόταν σε παρακείμενο κινηματικό χώρο. Η συμπλοκή μερίδας των παρευρισκόμενων με την ομάδα αυτή στάθηκε αφορμή για να αποδοθεί στη GARE η ευθύνη για τα γεγονότα ως κατηγορία.

Η εν λόγω ομάδα έχει καταγγελθεί σε ανοιχτές κινηματικές διαδικασίες στο πρόσφατο παρελθόν από πλήθος συλλογικοτήτων, για απόπειρα εξουσιαστικής επιβολής με στρατιωτικούς όρους πάνω σε εγχειρήματα αυτοοργάνωσης. Η ομάδα δρα επικαλλούμενη κινηματικούς χώρους και σχήματα, τα οποία ενώ έχουν κληθεί να καταγγείλουν τη δράση αυτής της ομάδας, αντ’αυτού σιωπούν.

Αμέσως μετά, η ομάδα αυτή μαζί με ένα τσούρμο μπράβων συγκεντρώθηκαν απειλητικά έξω από την κατάληψη. Πρόκειται για μια κοινοπραξία στην οποία συμμετείχαν συμμορίες μπράβων που πουλάνε προστασία στις αγορές της περιοχής και που έχουν εμπλακεί στο παρελθόν σε επιθέσεις και άγριους τραυματισμούς εναντίον αγωνιστών. Αφότου αποχώρησαν, ορισμένοι από την αρχική ομάδα ήρθαν στη συνέλευσή μας και δήλωσαν ότι θα στραφούν εναντίον της κατάληψης εάν δε βρούμε και καταδώσουμε εντός 24/ώρου τα άτομα που ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί τους στα γεγονότα νωρίτερα στην πλατεία.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, άτομα της εν λόγω ομάδας κατέβασαν από την πλατεία Εξαρχείων πανό της κατάληψης GARE, με το οποίο καλούμε σε εκδήλωση την Κυριακή 28/5 και ανοιχτή συνέλευση τη Δευτέρα 29/5 για κινητοποίηση ενάντια στην αστυνομική κατοχή της γειτονιάς. Αυτή η ενέργεια είναι ευθεία επίθεση στην κοινωνική αντίσταση απέναντι στην καταστολή. Τέτοιες πρακτικές υπηρετούν τους κρατικούς σχεδιασμούς, αντιστοιχούν σε παρακρατικούς κι ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το πανό ξανανέβηκε αμέσως από συντρόφους της κατάληψης, με περιφρουρημένη παρέμβαση στην πλατεία. Τα γαβγίσματα των συμμοριτών μας εξαγριώνουν και μας θωρακίζουν. Θα σταθούμε αποφασιστικά απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης της αντίστασης στη γειτονιά.

Καλούμε όλες τις δυνάμεις του κινήματος να πάρουν θέση. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Καλούμε σε συνάντηση ενημέρωσης και υπεράσπισης των χώρων αγώνα

Πέμπτη 25/5 στις 5 μ.μ. στην Κατάληψη GARE

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΡΑΒΟΙ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

 

Κατάληψη GARE

Κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο 105,5” από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

 Την Πέμπτη 18/5, στις 9πμ η Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές πραγματοποίησε κατάληψη στον κυβερνητικό ραδιοσταθμό “Στο Κόκκινο 105,5”. Η παρέμβαση αφορούσε το ζήτημα της χορήγησης αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους χωρίς προϋποθέσεις και περιοριστικούς όρους, διαβάστηκαν κείμενα της συνέλευσης καθώς και κείμενα πολιτικών κρατουμένων. Επίσης διαβάστηκε κείμενο της Συνέλευσης αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας Παλαιστίνιους κρατούμενους, που καλεί σε πορεία αλληλεγγύης στους 1500 παλαιστίνιους απεργούς πείνας το Σάββατο 20/5 στις 12μμ από το Μοναστηράκι. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης υπήρχε αστυνομική παρουσία έξω από το σταθμό, η οποία μετά από απαίτηση των συντρόφων απομακρύνθηκε διατηρώντας όμως οπτική επαφή με το χώρο. Οι σύντροφοι/ισσες μετά το τέλος της παρέμβασης αποχώρησαν συντεταγμένα από το ραδιοφωνικό σταθμό.

Τα κείμενα που διαβάστηκαν:

 

Κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης

Αυτή τη στιγμή ο ραδιοφωνικός σταθμός “Στο Κόκκινο 105,5” τελεί υπό κατάληψη από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές. Η παρέμβαση γίνεται ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης που έχει επιβληθεί στους πολιτικούς κρατούμενους αποτέλεσμα του οποίου είναι η άρνηση χορήγησης αδειών σε μια σειρά συντρόφους που πληρούν τις προϋποθέσεις. Επιλέξαμε τον συγκεκριμένο σταθμό γιατί αποτελεί την αιχμή της κυβερνητικής προπαγάνδας, λειτουργώντας επί της ουσίας ως γραφείο τύπου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπου έχει αποδειχθεί άξιος υπερασπιστής των συμφερόντων του κεφαλαίου, υπογράφοντας το ένα μνημόνιο μετά το άλλο,  όπως θα συμβεί σε λίγες ώρες με την ψήφιση των νέων μέτρων δημιουργώντας επιπλέον συνθήκες εξαθλίωσης για μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Οι πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται στη φυλακή ακριβώς επειδή επέλεξαν στρατόπεδο αυτό του αγώνα των καταπιεσμένων ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος ανεξάρτητα με το ποιος διαχειρίζεται την εξουσία. Continue reading Κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο 105,5” από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

ΟΠΟΥ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΒΟΥΡΔΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΞΑΜΩΛΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ (Σχετικά με δημοσίευμα της «καθημερινής»)

Στις 28/4 η καθεστωτική φυλλάδα «καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο που αναφέρεται στο σχηματισμό δικογραφιών για συμμετοχή στην περιφρούρηση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών Λεωφόρου Αλεξάνδρας από φασίστες στις 31/10 και 1/11 2016. Συγκεκριμένα κάνει λόγο για δίωξη ατόμου που «διέμενε» σε κατάληψη στην οδό Καλλιδρομίου 74.

Από τη στιγμή που οι δίκες της «χ. αυγής» μεταφέρθηκαν στο εφετείο, τα Προσφυγικά βρέθηκαν σε διαρκή πολιορκία και απειλή από τους φασίστες και τους ένστολους προστάτες τους. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε εισβολή, καθώς και συλλήψεις και βασανισμοί συντρόφου και συντρόφισσας της περιφρούρησης. Στη συνέχεια η μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς από την κοινότητά της και αλληλέγγυους εκδίωξε τις αστυνομικές δυνάμεις και τους φασίστες. Η αποτυχημένη απόπειρα κατασταλτικής επίθεσης δείχνει την ετοιμότητα και την παραδειγματική υπεράσπιση της κοινότητας αγώνα, η οποία απέδειξε την αδυναμία του κράτους απέναντι στην οργανωμένη περιφρούρηση και τη δύναμη των εξεγερμένων.

Μετά την αποτυχημένη απόπειρα του κράτους, στη σειρά επίθεσης πέρασαν τα μίντια. Οι πιστοί υπηρέτες της εξουσίας ξεκίνησαν έναν πόλεμο προπαγάνδας με σκοπό τη διαστρέβλωση της εικόνας μιας αυτοπεριφρουρούμενης γειτονιάς και την απονοηματοδότηση του αγώνα ενάντια στους φασίστες, ενώ παράλληλα έσπειραν τρομοϋστερία ώστε να στρωθεί το έδαφος για τις επερχόμενες κατασταλτικές επιχειρήσεις και συλλήψεις. Σ’ αυτή την προσπάθεια εντάσεται και το πρόσφατο άρθρο της «καθημερινής».

Η κατάληψη Gare από τις πρώτες μέρες λειτουργίας της βρέθηκε στο στόχαστρο των media. Πάλι η «καθημερινή» είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανάμεσα σ’ ένα λίβελο λάσπης καλούσε του τύποις κληρονόμους και την αστυνομία να προχωρήσουν σε καταγγελίες και επεμβάσεις, αντίστοιχα.

Η θεμελιακή τοποθέτηση της καταληψης Gare στην κατεύθυνση επαναστατικών διεργασιών, οι πρωτοβουλίες της και η μαχητική συμμετοχή της σε κινητοποιήσεις και στην αυτοοργάνωση της γειτονιάς των Εξαρχείων, η διεθνιστική της στάση, η πολύμορφη συμμετοχή της στην υπεράσπιση των εστιών αγώνα, η ξεκάθαρη θέση της ενάντια σε αριστερά και δεξιά αφεντικά, χωρίς παλινδρομήσεις, απορρίπτοντας εμπράκτως τα δολώματα και τους διαχωρισμούς που βάζει το κράτος, είναι οι λόγοι που βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η συμμετοχή της στην οργανωμένη περιφρούρηση της 6ης Δεκέμβρη, στο εξεγερσιακό κάλεσμα για την ακύρωση των νέων μέτρων ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, η αντιφασιστική και αντικατασταλτική δραστηριοποίηση της, η συμμετοχή της στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα και στη Δομή Αυτοάμυνας Καταλήψεων και Εγχειρημάτων Στέγης Μεταναστών, καθώς και οι ανοιχτές πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα εγχειρήματα αυτομόφωσης.

Το διάστημα που διανύουμε έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος καταστολής. Η εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου, στην κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου 9, στο στέκι Αγρινίου στις 13/3 και οι εκκενώσεις της κατάληψης στέγης μεταναστών στη Λέσβο και της κατάληψης στέγης Άλμπατρος στη Θεσσαλονίκη στις 3/4 και 5/4 αντίστοιχα, είναι η συνέχεια του κρατικού σχεδιασμού που στόχο έχει το χτύπημα της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών βρίσκεται απέναντι σε ολομέτωπη επίθεση με το ξεπούλημα της στο ΤΑΙΠΕΔ κι έπειτα στην περιφέρεια, τη δίκη της «χ. αυγής» και τη διαρκή πολιορκία της από τους μηχανισμούς καταστολής και την προσπάθεια δυάλυσης της αυτοοργανωμένης κοινότητας μέσω της εξαγοράς και της αφομοίωσης, που είναι η δόλια τακτική της αριστερής διαχείρισης.

Οι καταλήψεις είναι εστίες εδαφικοποιημένης αντίστασης και γείωσης στην κοινωνία. Σ’ αυτές στεγάζονται αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα. Είναι τα απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα απ’ όπου οι αγωνιζόμενοι επιτίθενται στους θεσμούς. Θα τις υπερασπιστούμε με κάθε μέσο.

Στίς 31 Οκτωβρίου η κατάληψη Gare συμμετείχε στη μάχη των Προσφυγικών ενάντια στους μπάτσους και τους φασίστες. Οι διωκτικοί σχεδιασμοί δε μας μετακινούν ούτε βήμα πίσω. Η καθεστωτική μπίχλα δε μας αγγίζει. Όποιοι εξεγείρονται ξέρουν ότι θα μας έχουν δίπλα τους στο οδόφραγμα μέχρι την καταστροφή κάθε εξουσίας.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Όταν οι φασίστες βαφτίζονται ‘επισκέπτες’ και οι αγωνιστές ‘σερίφηδες’

Η κατάληψη GARE τοποθετείται ύστερα από ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την Παρασκευή 30/3 (https://athens.indymedia.org/post/1571475/) και τη δημόσια αναφορά της σε κείμενο του ε.κ.χ.NOSOTROS (https://athens.indymedia.org/post/1571575/). Θεωρούμε προβληματικό τρόπο επικοινωνίας τη δημόσια αναφορά στην κατάληψη εφόσον δεν προηγήθηκε ενημέρωση στη συνέλευση μας, η οποία γίνετε κάθε Τετάρτη στίς 18:00. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει αναφορά σε γεγονότα στα οποία δεν μετείχε η συλλογικότητα μας.

Μετά από ενημέρωση συντρόφων στη συνέλευση της κατάληψης την Τετάρτη 4/4, διαπιστώσαμε ότι ο Alessandro Eroa Nocito (https://www.facebook.com/alexandroseros.nocito) έχει επαφές με το συγκεκριμένο φασίστα Themis Vergetis (https://www.facebook.com/themis.vergetis?ref=ts&fref=ts). Επισυνάπτουμε τις σχετικές φωτογραφίες.

Η βεβιασμένη ανακοίνωση που αναφέρεται σε ¨καταστάσεις κοινωνικού κανιβαλισμού¨, ¨προσωπικές έριδες¨ κ.τ.λ., είναι συκοφαντική για τους αντιφασίστες συντρόφους και παρουσιάζει τα γεγονότα διαστρεβλωμένα.

Η ανάκληση χαρακτηρισμών που δε συνάδουν με την πραγματικότητα και η δημόσια αυτοκριτική είναι αναγκαία όταν το ζητούμενο των ανακοινώσεων δεν είναι η ¨δημιουργία εντυπώσεων”.

Κατάληψη GARE

15/4/2017

Οι φωτογραφίες από το facebook (ανάρτηση στο athens.indymedia)

__________________________________________________________
προς την κατάληψη GARE

από @ΕΚΧ ΝΟΣΟΤΡΟΣ 25/04/2017 12:22 μμ. (athens.indymedia)

Απάντηση στην κατάληψη GARE Ασφαλώς και ήταν βεβιασμένη η ανακοίνωση που βγήκε ως ΝΟΣΟΤΡΟΣ.

 

Ασφαλώς και ήταν βεβιασμένη η ανακοίνωση που βγήκε ως ΝΟΣΟΤΡΟΣ  και ειδικά η δημόσια αναφορά της  στην κατάληψη GARE χωρίς να ενημερωθεί η αντίστοιχη συνέλευση της κατάληψης. Διατηρούμε όμως κάποιες επιφυλάξεις στον τρόπο αντίδρασης στο συμβάν από ομάδα ατόμων-αντιφασιστών όπως επίσης και για τη δημοσιοποίηση των συνδέσμων (τους οποίους γνωρίζαμε) για λόγους τακτικής. Ακόμα και στον αυτονόητο για όλους μας αντιφασιστικό αγώνα που δίνουμε στους δρόμους μια καλύτερη επικοινωνία και μια τακτική είναι απαραίτητη.

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ(Δευτέρας 24-4) Ε.Κ.Χ. ΝΟΣΟΤΡΟΣ

Κατάληψη και εκκένωση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ-Παρέμβαση στη λαϊκή Εξαρχείων

Σήμερα, Σάββατο 22 Απριλίου μια ομάδα συντρόφων και συντροφισσών καταλάβαμε για 1,5 ώρα τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια και κάναμε παρέμβαση στη λαϊκή με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Ζητήσαμε την αποχώρηση των ατόμων που βρίσκονταν μέσα και δεν επιτρέψαμε την είσοδο σε άλλους κομματικούς. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης βάφτηκαν συνθήματα στην είσοδο και μέσα στα γραφεία. Η ανταπόκριση του κόσμου της λαϊκής ήταν υποστηρικτική. Πριν από την αποχώρησή μας μεταφέραμε έξω έπιπλα και συσκευές για να απαλλοτριωθούν από τον κόσμο. Ένα ψυγείο δόθηκε σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Πάρθηκε ένα μεγάφωνο για κινηματική χρήση. Τέλος, αφαιρέσαμε ένα κάδρο του Τσε Γκεβάρα.

Έξω τα κομματικά παράσιτα από τις γειτονιές μας (το κείμενο που μοιράστηκε στη λαϊκή, σε pdf)

Παρέμβαση στο σπίτι της Ν. Μπακογιάννη για τις άδειες στους πολιτικούς κρατούμενους

Παρέμβαση έγινε την Πέμπτη 6/4 το απόγευμα έξω από το σπίτι της Ν. Μπακογιάννη από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές για το ζήτημα των αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους. Ανοίχτηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια, φωνάχτηκαν συνθήματα και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

 

ΑΔΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ

 

Οι άδειες είναι μια κατάκτηση των κρατουμένων, ως αποτέλεσμα πολύχρονων αγώνων.

Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε κάποια ανθρωπιστική παραχώρηση από την πλευρά του κράτους.

Για κάθε κρατούμενο η άδεια αντιπροσωπεύει ανάσες «ελευθερίας».

Το κράτος όμως αποβλέπει στο να εκμεταλλευτεί αυτή τη συνθήκη. Αφενός, χρησιμοποιώντας την σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης της οργής που συσσωρεύεται στις φυλακές και αφετέρου μετατρέποντας αυτήν την κατάκτηση σε εκβιασμό για πειθαρχημένες συμπεριφορές, κρατώντας συγχρόνως σε μια διαρκή ομηρία το σύνολο των κρατουμένων.

Σε ότι αφορά τους πολιτικούς κρατούμενους και το ζήτημα των αδειών, σαφέστατα είναι συνέχεια του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης, το οποίο τίθεται σε ισχύ γι’ αυτούς από την πρώτη μέρα της σύλληψής τους. Τρομονόμοι,ειδικές συνθήκες διεξαγωγής των δικών, ειδικές συνθήκες κράτησης κ.λ.π.

Ενδεικτική περίπτωση αποτελεί ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας που βρίσκεται στην φυλακή πάνω από 15 χρόνια, ο οποίος εδώ και χρόνια πληρεί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Στο πρόσωπό του όμως, έχουν φανεί ξεκάθαρα μια σειρά επιδιώξεων του κράτους, τόσο για πολιτικούς λόγους, που έχουν να κάνουν με τη δράση του στην οργάνωση 17Ν, τη στάση που κράτησε κατά τη σύλληψη του αλλά και σε όλη τη διάρκεια της φυλάκισής του έως σήμερα, ενώ το κράτος τη χρησιμοποιεί για να παραδειγματίσει το σύνολο των πολιτικών κρατουμένων, καθώς και τις νέες γενιές αγωνιστών που δρουν ή σκέφτονται να δράσουν έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας. Continue reading Παρέμβαση στο σπίτι της Ν. Μπακογιάννη για τις άδειες στους πολιτικούς κρατούμενους

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΤΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

From Rojava all the way to Athens
You will have to bleed to capture
the liberated ground of the struggle
Solidarity to the squats
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

——-

R.U.I.S.=  Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (Revolutionary Union for Internationalist Solidarity)

I.R.P.G.F. = Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (International Revolutionary People’s Guerrilla Forces)

https://archive.org/details/IRPGFSolidaritySquatsGreece

Επείγον κάλεσμα για αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Επείγον κάλεσμα για πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις σήμερα (2/4) στις 22:30 στην πλ.Εξαρχείων.

Μετά τη διπλή εκκένωση καταλήψεων στις 13/3 (Βίλλα Ζωγράφου, Αλκιβιάδου), μία ακόμη πληροφορία ενός επερχόμενου κατασταλτικού κύματος κάνει προφανές πως το κράτος εντείνει συνεχώς τη στοχευμένη του επίθεση στις αυτοοργανωμένες δομές του αγώνα.

Στη χρονική συγκυρία, στην οποία επιχειρείται ο απόλυτος έλεγχος και η υποτίμηση των ζωών μας με την επέλαση κράτους και κεφαλαίου, εν μέσω πληστειριαμών σπιτιών, υπέρογκων χρεών, ιδιοτικοποίηση των φυσικών πόρων, αναβάθμισης των συστημάτων ελέγχου, οι καταλήψεις στέκουν εκεί να υπενθυμίζουν τη δύναμη της αυτοοργάνωσης. Αποτελούν την εδαφικοποίησή της, καθώς και της αλληλεγγύης. Μάχονται ενάντια στον κρατικό μηχανισμό και σπάνε στην πράξη τις σχέσεις εξάρτησης που προτάσσει ο καπιταλιστικός σχεδιασμός. Επιδιώκουν να λειτουργούν και να πράττουν ενάντια στο σύνολο του εξυσιαστικού πλέγματος. Αποτελούν, λοιπόν, φύσει εχθρότου συστήματος και συνεχή κίνδυνο ανατροπής του.

Ζώντας και λειτουργώντας μέσα σε δομές παράνομες (κατά το λεξιλόγιο της εξουσίας), γνωρίζουμε πάντα τον κίνδυνο μιας πιθανής εκκένωσης και αναλαμβάνουμε κατ’επέκταση την πολιτική ευθύνη μιας πιθανής μας δίωξης.

Ξεκαθαρίζουμε πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσουμε σπιθαμή γης στα χέρια των εξουσιαστών στεκόμενοι απέναντί τους ως ανάχωμα, και πως θα υπερασπιστούμε με κάθε μέσο τις φυσικές δομές του αγώνα.

Υπερασπιζόμαστε τις δομές, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τις ιδέες μας ενάντια σε κράτος, παρακράτος και κεφάλαιο

ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 22:30

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΤΙΣ 5:30

Επόμενη συνέλευση αύριο Δευτέρα 3/4 στις 18:30 στο κτ. Γκίνη

 

Έκτακτη συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Καταλήψεις (μεταναστών, πολιτικές, στέγης), στέκια, αυτοοργανωμένοι χώροι, αλληλέγυοι, αλληλέγγυες

Ανακοίνωση της κατάληψης GARE σχετικά με πρόσφατα γεγονότα ενδοκινηματικής βίας

 

Με αφορμή μια σειρά εχθροπραξιών εναντίον συντρόφων, οι οποίες έχουν πάρει τροπή ανεξέλεγκτης ενδοκινηματικής βίας, επιλέγουμε να τοποθετηθούμε δημόσια ώστε να κοινοποίησουμε την συλλογική μας στάση ως προς την επίλυση τέτοιων ζητημάτων.

Η προσπάθεια ηγεμόνευσης σε μια αντιπαράθεση από οποιοδήποτε κομμάτι του κινήματος είναι πρακτική που ταιριάζει σε συμμορίες και όχι στον κόσμο του αγώνα. Οι ανοιχτές διαδικασίες για τη συλλογική επίλυση των προβλημάτων που αφορούν αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και συντρόφους είναι ‘εργαλείο’ για την αποφυγή της αυτοπεριχαράκωσης, των μονομερών αφηγήσεων και των παρερμηνειών. Παράλληλα είναι το ζωντανό κύτταρο λήψης αποφάσεων στις κοινότητες αγώνα και διασφαλίζει την ενότητα του μετώπου ενάντια στον κοινό εχθρό.

Οι θέσεις μας αυτές διασαφηνίστηκαν σε όσες διαδικασίες επί του θέματος συμμετείχαμε. Ταυτόχρονα δηλώσαμε στα εμπλεκόμενα μέλη ότι η συνέχιση του φαύλου κύκλου βίας και η άρνηση της συλλογικής επίλυσης και παύσης των αντεκδικήσεων, θα έθετε ζήτημα άμεσης εμπλοκής μας μέχρι το βαθμό που δεν θα θιχτεί η αυτονομία του όποιου εγχειρήματος. Είναι πάγια θέση μας ότι η αυτονομία των αυτοοργανωμένων δομών είναι αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη, και όποια ενέργεια διασάλευσής της θα μας βρει απέναντί της.

Η κατάληψη GARE, ως κομμάτι της κοινότητας αγώνα που εδαφικοποιείται στα Εξάρχεια, δεν θα πάρει ρόλο θεατή στον αλληλοσπαραγμό μεταξύ συντρόφων που έχουμε σταθεί μαζί στο δρόμο. Αυτοί που έκλεισαν την πόρτα στο διευρυμένο σώμα για την από κοινού εύρεση λύσης και λήξης των εχθροπραξιών μέσω των ανοιχτών συλλογικών διαδικασιών, έχουν παγιώσει την πολεμική τους στάση και διάθεση, και φέρουν συλλογική ευθύνη. Εφόσον έχει ήδη γνωστοποιηθεί ότι η συνέχιση των επιθετικών ενεργείων κρίνεται πλέον απαράδεκτη, θα υπερασπιστούμε τη θέση μας αυτή με συνέπεια. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αναγνώριση αυτού του αδιεξόδου από όσους έχουν την ευθύνη αποτελεί τη μόνη λύση.

Κατάληψη GARE

2/4/2017

Anarchists in Rojava announce IRPGF (Texts in English, German, Swedish, Spanish, Kurdish,Turkish)

(April 2017)

Today, the revolution in Rojava is under attack. Like the Paris Commune and at so many other points in history, the revolutionary forces face the leviathan of capitalist hegemony which has come to devour the new world and enslave us all once again. This is our Stalingrad. The revolution must be defended! Therefore, we announce the creation of the International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) to defend the revolution in Rojava.

The International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) is a militant armed self-organized and horizontal collective working to defend social revolutions around the world, to directly confront capital and the state, and advance the cause of anarchism.

We are committed anti-fascists, anti-capitalists, anti-imperialists and against all forms of patriarchy and kyriarchy. We announce our membership in the International Freedom Battalion and declare our support and alliance with the YPJ, the YPG, the PKK, the Antifascist International Tabur (AIT) and the International Freedom Battalion’s member organizations. We declare our open struggle with all imperialist, fascist and counterrevolutionary forces.

VICTORY TO THE REVOLUTION IN ROJAVA!

VICTORY TO THE BARRICADES, THE SOCIAL INSURRECTION AND THE COMMUNE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

The VIDEO

Οι θέσεις των IRPGF

IRPGF Positions – English

Video Announcement IRPGF and IFB Membership

IRPGF Positions – German

Video Announcement IRPGF and IFB Membership (German)

IRPGF-Positions – Swedish

IRPGF Positions – Kurdish

IRPGF Positions – Turkish

VideoAnnouncement (Espanol)

Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

 

Σήμερα η επανάσταση δέχεται επίθεση. Όπως και στην Παρισινή κομμούνα, όπως και σε άλλες τόσες ιστορικές αναφορές, οι επαναστατικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τον λεβιάθαν της καπιταλιστικής ηγεμονίας, που έρχεται να καταβροχθίσει τον νέο κόσμο και ξανά να μας υποδουλώσει. Εδώ είναι το δικό μας Στάλινγκραντ. Πρέπει να υπερασπιστούμε την επανάσταση! Ανακοινώνουμε λοιπόν, την δημιουργία των Διεθνιστικών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) για τον σκοπό της υπεράσπισης της επανάστασης στην Ροζάβα.

Οι Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μία μάχιμη, ένοπλη, αυτοοργανωμένη και οριζόντια συλλογικότητα. Το έργο της είναι να υπεράσπιστεί τις επαναστάσεις που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, να αντιπαρατεθεί άμεσα με το κράτος και το κεφάλαιο και να προωθήσει τον αγώνα του αναρχισμού.

Είμαστε αφοσιωμένοι αντιφασίστες, αντικαπιταλιστές, αντιιμπεριαλιστές και αντιμαχόμαστε κάθε μορφή πατριαρχίας και κυριαρχίας. Δηλώνουμε την υποστήριξη και συμμαχία μας με το PYD, το YPJ/YPG, το PKK, το Αντιφασιστικό Διεθνές Ταμπούρι (ΑΙΤ), το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας και τις οργανώσεις-μέλη του. Δηλώνουμε ότι παίρνουμε θέση μάχης απέναντι σε όλες τις ιμπεριαλιστικές, φασιστικές και αντεπαναστατικές δυνάμεις.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ!

ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ , ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ!

ΜΑΧΙΜΕΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Το video της ανακοίνωσης

Οι αναρχικοί που μάχονται το ISIS στο Δυτικό Κουρδιστάν ανακοινώνουν νέο Σχηματισμό

Σήμερα, ανακοινώνουμε την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) μια σαφώς αναρχική, μαχητική ομάδα στο Δυτικό Κουρδιστάν που επιδιώκει να υπερασπιστεί την επανάσταση και να προωθήσει την αιτία του αναρχισμού.

Ο ρόλος του IRPGF

Οι Διεθνείς Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μια μαχητική ένοπλη αυτο-οργανωμένη και οριζόντια συλλογική εργασία για την υπεράσπιση των κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, την άμεση αντιμετώπιση του  κεφαλαίου και του κράτους, και την προωθήσει  του αναρχισμού.

.Αναγνωρίζουμε και επιβεβαιώνουμε ότι η ηθική δράση απαιτεί ηθική πολιτική. Δεν είμαστε ένα πολιτικό κόμμα ή πλατφόρμα, αλλά μάλλον μια ένοπλη συλλογικότητα που αποτελείται από συντρόφους με διαφορετικές θέσεις του αναρχισμού. Η συλλογική ενότητα του IRPGF εκδηλώνεται στην πράξη της μαχητικής δράσης που θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της απελευθέρωσης. Ο ρόλος μας είναι διττός, να είναι μια ένοπλη δύναμη ικανή να δρα για την υπεράσπιση των απελευθερωτικών κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα είναι μια δύναμη ικανή να εξεγείρετε και να μάχεται ενάντια σε όλες τις κυρίαρχες μορφές εξουσίας, όπου και αν υπάρχουν. Continue reading Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

Self-organized edjucation activities in Squat GARE (method of the sentient, sciences, history, swordmaship, war theory)

 

“GARE squat is created on the premise of collective and social reappropriation and of organizing the ground against the world of authority, capital and the state. The ground of resistance is built on material conditions and it becomes as much a point of venture as a bulwark in the struggle to crush every tyrannical institution. ” (excerpt from the founding text)

Swordmanship & war theory:
every Saturday 8 – 10 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Methodology and practise
                               of the sentient
(perceptive and cognitive
           scientific bodywork),
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 2 April   9am – 6pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Discource – discussions
of scientific subjects
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 9 April   5 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
for Information (beyond programme hours)
Every Wendnesday 5 – 11 pm, GARE squat, 74 Kallidromiou street, Exarheia, Athens

RESEARCH, EXERCISE, STUDY, breeding ground for COMMUNITY, EQUALITY & FREEDOM    

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

« Η Κατάληψη GARE
πραγματοποιήθηκε
με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης,     κοινωνικής,
οικειοποίησης και
οργάνωσης εδάφους ενάντια
στον κόσμο της εξουσίας
του κράτους και του
καπιταλισμού.
Το έδαφος της αντίστασης
χτίζεται με υλικούς όρους
και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα
με σκοπό το σπάσιμο
κάθε τυραννικού θεσμού. »
(Από το ιδρυτικό κείμενο)

ΕΡΕΥΝΑ, ΑΣΚΗΣΗ, ΣΠΟΥΔΗ για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, την ΙΣΟΤΗΤΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

_________________________________

Μάρτης – Απρίλης 2017

Παρουσίαση προγράμματος:
Κυριακή 26 Μάρτη  5:30 μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μεθοδολογία και άσκηση
του αισθητού,
μία Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 2 Απρίλη 9πμ – 6μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαλέξεις-συζητήσεις
επιστημονικών θεμάτων,
μια Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 9 Απρίλη 5μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σπαθασκία:      από 24 Μάρτη
Κάθε Παρασκευή 8-10μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Συλλογική μελέτη ιστορίας
των καταπιεσμένων.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θεωρία του πολέμου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πληροφορίες (εκτός ωρών προγράμματος):
Κάθε Τετάρτη 5-11 μμ,   Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Αποτυχημένη εμπρηστική απόπειρα στην Κατάληψη GARE

Σήμερα Σάββατο προς Κυριακή της αποκριάς στις 2:30 τη νύχτα ένας αγέρωχος έλληνας, απόγονος του Σπύρου Λούη και άξιος μαθητής του Φον Κανάρη, κατάφερε να διεισδύσει στο άβατο των Εξαρχείων, επιχειρώντας μια ακόμα κεραυνοβόλα επίθεση στον εσωτερικό εχθρό.

Το αυτοσχέδιο όλπο του ήταν μια θερμοβαρική βόμβα δέκα τόνων βλακείας, αποτελούμενη από ένα γκαζάκι κι ένα πλαστικό μπουκάλι με μείγμα βενζίνης. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες μπορείται να διακρίνετε μέσα στο μπουκάλι την πράσινη παχύρευστη μάζα και τα κομματάκια από καλαμάκια του φραπέ, που μόνο ένας νέος Αρχιμήδης, μέγας τεχνολόγος της υδρομηχανικής, θα μπορούσε να τα συνδιάσει ώστε να ξαναζωντανέψει τον μυστικό χημικό τύπο των Έψιλων για το «υγρό πυρ». Ο Λούης εκτόξευσε την κατασκευή κι αυτή, με Πυθαγόρεια ακρίβεια, έκανε γκέλα στον τοίχο και έπεσε στο οδόσρτωμα, όπου τερμάτισε την σταδιοδρομία της μ’ έναν τζούφιο κρότο. Η έκρηξη του φυαλίδιου είχε το ευχάριστο αποτέλεσμα να θορυβήσει μερικούς γείτονες. Το μπουκάλι έμεινε ανέπαφο κι αφού μελετήθηκε με δέος η φυσικοχημική σύστασή του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Κατάληψης, αφαιρέθηκε το εύφλεκτο υγρό και απομακρύνθηκε από την Κατάληψη, για να πάει σε καλή μεριά. Στην τακτική πολιτική/διαχειριστική συνέλευση της GARE θα αποφασιστεί αν το τενεκαεδάκι θα γίνει δωρεά στο πολεμικό μουσείο, για να το κοσμήσει με ένα ακόμα παράδειγμα της ελληνόψυχης ανδραγαθείας ή αν θα το θάψουμε στη ζαρντινιέρα, για να βλαστήσει ένα ωραίο σκουριασμένο κονσερβοκούτι.

Η Κατάληψη GARE βρίσκεται στη θέση της (Καλλιδρομίου 74)

και οι φασίστες στις τρύπες τους

Παρέμβαση στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων»

Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην τακτική συνάντηση της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων» στο κτήριο Τσαμαδού 15. Η παρέμβαση αυτή έγινε από συλλογικότητες και άτομα που συγκρότησαν την ανοιχτή συνέλευση, που καλέστηκε την Κυριακή 22 Γενάρη (https://athens.indymedia.org/post/1568185/), με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» (https://athens.indymedia.org/post/1567212/) με το οποίο δήλωσε  την εχθρική της θέση απέναντι σε όσους αντιπαρατίθενται έμπρακτα με το κράτος και τους μισθοφόρους του.

Στην παρέμβαση συμμετείχαν τριάντα σύντροφοι και συντρόφισσες εκφράζοντας την κοινή αντίληψη και στάση για την αναγκαιότητα και τα χαρακτηριστικά της περιφρούρησης της γειτονιάς στις 6 Δεκέμβρη και κάθε μέρα.

Αφού είχαν προηγηθεί ήδη μία ανοιχτή συζήτηση-εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων στις 3 Δεκέμβρη (https://athens.indymedia.org/event/67023/), και τρείς ανοιχτές συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο μετά το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.», στις οποίες δεν εμφανίστηκαν, τα περιθώρια διαλόγου είχαν εξαντληθεί. Με την παρέμβαση στη συνάντηση της «Λ.Σ.Ε.» σκοπός ήταν να γίνει σαφές ότι μαζώξεις που κάνουν πλάτες στην κρατική καταστολή και προασπίζονται επιχειρηματικά συμφέροντα δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Η παρέμβαση ξεκίνησε με ελεύθερες τοποθετήσεις συντρόφων απέναντι στα μέλη της «Λ.Σ.Ε.», ώστε να καταδειχθεί η αμεσότητα και ο πλούτος των διαθέσεων και απόψεων που συναντιούνται στα πύρινα οδοφράγματα του αντικατασταλτικού-αντικρατικού αγώνα. Κατόπιν επίμονων παρεμβολών από άτομο-μέλος της «Λ.Σ.Ε.» οι τοποθετήσεις διακόπηκαν. Επικαλούμενη αφορμή γι’ αυτό ήταν ότι ένας μικρός αριθμός συντρόφων φόραγαν κουκούλες. Ήταν απόφασή μας να παρέμβουμε ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας χωρίς να φοβόμαστε την άμεση ή έμμεση κατάδειξη. Παρόλα αυτά κάποιοι σύντροφοι αντιλαμβανόμενοι ζήτημα ασφάλειας με την κατά πρόσωπο συνάντηση με την εν λόγω συνέλευση, επέλεξαν να προστατεύσουν τις ταυτότητές τους. Ως απάντηση στην προβοκατόρικη συμπεριφορά, σύσσωμοι φωνάξαμε συνθήματα πριν αποχωρήσουμε. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε στην Πλ. Εξαρχείων όπου κρεμάστηκε πανό, πεταχτήκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση τέτοιων αντιδραστικών πρακτικών δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και να είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην κρατική κατοχή. Ως μαρτυρία της σοβαρότητας του ζητήματος, κοινοποιούμε τρία χαρακτηριστικά περιστατικά. Πρώτον, στις 6 Δεκέμβρη, μέλη της «Λ.Σ.Ε.» επιχείρησαν να εμποδίσουν το στήσιμο οδοφραγμάτων στους δρόμους πάνω από την πλατεία. Δεύτερον, σε προηγούμενη ανοιχτή συνέλευση σχετικά με το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» την Κυριακή 29/1 στο Πολυτεχνείο, εμφανίστηκε έξω από το κτίριο Γκίνη μέλος της «Λ.Σ.Ε.» και προσπαθούσε στη ζούλα να φωτογραφίσει συντρόφους. Και τρίτον, άτομο σε δημόσια ανάρτηση χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως μέλος της «Λ.Σ.Ε.» συνδέει όσους κατήγγειλαν το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» με τρανσοφοβικούς τραμπούκους, σε μια μάταιη απόπειρα να ξεπλύνει την βρωμιά αυτού του κειμένου

Επόμενη συνέλευση την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 18.00, Πολυτεχνείο (Γκίνη)

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ Κ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Ανοιχτή συνέλευση με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων»

Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ…

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρηκατέβηκαστην οχυρωμένη γειτονιά των Εξαρχείων. Εδώ από αυτή την πλευρά των οδοφραγμάτων πλήθος χιλιάδων τιμούσαν την μνήμη του δολοφονημένου από μπάτσους Αλέξη Γρηγορόπουλου με μια γιορτή οργής ενάντια στους ένοπλους φρουρούς του κράτους που εκείνη την ημέρα πολιορκούσαν την γειτονιά. Στην φετινή επέτειο, συλλογικότητες αγώνα επέλεξαν να περιφρουρήσουν την γειτονιά απέναντι σε τούτη την πολιορκία στήνοντας αδιαπέραστα οδοφράγματα σε κομβικά σημεία ευρύτερα της πλατείας. Πλήθος κόσμου προασπίστηκε τα οδοφράγματα από την Τοσίτσα και την Στουρνάρα, μέχρι τη Σόλωνος και την Εμμ. Μπενάκη, ενώ μάχες δίνονταν και στην Χ.Τρικούπη ενάντια στις στρατοπεδευμένες δυνάμεις των ματ.

  Αργά το βράδυ, μετά από πολύωρες συγκρούσεις με τους μπάτσους και αφότου η οργανωμένη περιφρούρηση αποχώρησε συντονισμένα, τα ματ που μέχρι τότε δεν είχαν καταφέρει να σπάσουν τα οδοφράγματα, εισέβαλαν περιφερειακά της πλατείας και συνέλαβαν όποιον είχαν μπροστά τους, χτυπώντας και σέρνοντάς τους στην άσφαλτο. Είναι πάγια τακτική των μπάτσων να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό εκεί όπου εκτυλύσσονται δυναμικές και μαζικές συγκρούσεις, αποδίδοντας έτσι συλλογική ευθύνη σε όσους κατεβαίνουν στο δρόμο, πόσο μάλλον όταν στοχοποιείται μια ολόκληρη γειτονιά από την καταστολή. Βρισκόμουν στην συμβολή της Θεμιστοκλέους και της Κωλλέτη, όταν οι μπάτσοι εκμεταλλευόμενοι την αραίωση του πλήθους, κατάφεραν να περάσουν το οδόφραγμα της Κωλλέτη. Μία ολόκληρη διμοιρία ματ έπεσε πάνω μου, χτυπώντας και βρίζοντας και συγχαίροντας ο ένας τον άλλον για την λεία τους, σε μια προσπάθεια να αναπληρώσουν την ήττα που είχαν υποστεί όλες τις προηγούμενες ώρες. Όταν είδαν ότι είμαι γυναίκα επιδόθηκαν σε μια ακόμη πάγια τακτική τους, τις απειλές βιασμού. Η ιδιαίτερη αυτή μεταχείριση των γυναικών από τους μπάτσους, επιχειρεί να ενσταλάξει τον φόβο διπλά: όχι μόνο φόβος του βασανισμού, αλλά και του εξευτελισμού. Ο βιασμός άλλωστε χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου. Το κράτος αντέδρασε εκδικητικά στην αναβαθμισμένη οργάνωση όσων κατέβηκαν στους δρόμους στις 6 Δεκέμβρη, με την κράτησή μας στα μπουντρούμια της ΓΑΔΑ για 3 μέρες, ακόμη και όσων κατηγορήθηκαν με πλημμελήματα, καθώς και με την παραδειγματική προφυλάκιση τριών εκ των συλληφθέντων στις φυλακές του Κορυδαλλού. Continue reading Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία

Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση

Το άνοιγμα της κατάληψης μας στην περιοχή των Εξαρχείων αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της αντικρατικής πάλης και την δημιουργία συντροφικών και αγωνιστικών σχέσεων με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και αλληλέγγυους. Τα αγωνιστικά μας προτάγματα δεν θα μπορούσαν να μην θέτουν άμεσα την απελευθέρωση του εδάφους, εντός της γειτονιάς που δραστηριοποιούμαστε, απο το κράτος και το κεφάλαιο. Η θέση αυτή ήταν δεδομένη απο την πρώτη μέρα που καταλήφθηκε το κτίριο μέχρι σήμερα. Ο συλλογικός χώρος που δημιουργήσαμε με την κατάληψη του κτιρίου αποτελεί ήδη κέντρο αγώνα που στεγάζει δραστηριότητες στη βάση της αυτοοργάνωση εντός της περιοχής που παρεμβαίνουμε, με σαφή θέση ενάντια στους κρατικούς θεσμούς και την εκμετάλλευση. Με αυτά τα προτάγματα καλέσαμε άλλα εγχειρήματα σε δημόσια διαδικασία, για την υπεράσπιση μιας γειτονιάς αγώνων από τους μισθοφόρους της εξουσίας την περασμένη 6η Δεκέμβρη, ημέρα δολοφονίας του αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από μπάτσους και διάχυσης της εξεγερτικής ανάγκης.

Στο κείμενο που γράψαμε και μοιράσαμε σε όλη την γειτονιά κατά την προετοιμασία της κινητοποίησης, από κοινού με άλλη μια αναρχική συλλογικότητα που στεγάζεται σε κατάληψη στην περιοχή, προτάξαμε την οργανωμένη υπεράσπιση του κοινού μας χώρου από την κρατική καταστολή:

«Η οργάνωση μιάς επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δέν είναι έργο κάποιας μίας και μόνο κοινωνικής ομάδας. Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.»

Η συστράτευση με συλλογικότητες, αυτοοργανωμένες δομές και ευρύτερα, ανθρώπους που κινούνται στην γειτονιά και την αντιλαμβάνονται ως τόπο σύγκρουσης με την εξουσία, επιχειρήθηκε με μια ανοιχτή διαδικασία-απεύθυνση αποσκοπώντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στην καταστολή. Από θέση συνέπειας επισημάναμε ως απαραίτητη την οικειοποίηση από τους εξεγερμένους όλων των μέσων που συμβάλουν στην προοπτική της αναρχίας και της ελευθερίας.

Την 6η Δεκέμβρη, μέρα μνήμης και συνέγερσης, ο καθένας έδειξε από ποια μεριά του κοινωνικού ανταγωνισμού στέκεται. Την ίδια ώρα που ξεκινούσε η πορεία στο κέντρο της Αθήνας, η γειτονιά των Εξαρχείων οχυρώθηκε με ισχυρά οδοφράγματα για την αποτροπή καταδρομικών επιθέσεων από τους λακέδες του νόμου και της τάξης. Στο διάστημα των ωρών που τα οδοφράγματα φρουρούνταν από ένα πλήθος οργανωμένων και άλλων συντρόφων, το κράτος για πρώτη φορά και παρά τις επίμονες προσπάθειές του δεν κατάφερε να μας αποσπάσει ούτε μέτρο εδάφους. Όταν πλέον η οργανωμένη περιφρούρηση είχε αποχωρήσει και ο κόσμος στους δρόμους είχε αραιώσει, οι ένστολοι βασανιστές πραγματοποίησαν εκδικητικές εισβολές, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας ανθρώπους στον σωρό, όπως έκαναν και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον διαδηλωτή που συνελλήφθη στο Πεδίο του Άρεως και υπέστη σοβαρό κάταγμα γονάτου.

Λίγες μέρες μετά την 6η Δεκέμβρη, η «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τα γεγόνοτα της βραδιάς εκείνης. Το κείμενο αυτό προσκαλεί την καταστολή, χρησιμοποιώντας ποινικούς όρους («…εμπνευστές, ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί…») και στοχοποιώντας συλλογικότητες που τοποθετήθηκαν ανοιχτά μέσα στην γειτονιά σχετικά με την καταστολή την μέρα εκείνη και ευρύτερα όσους συνέβαλαν στην προετοιμασία της περιφρούρησης.

Θα πρέπει να καταστεί σαφές το τι υποστηρίζει η μάζωξη αυτή. Μοναδικό μέλημά τους είναι τα επιχειρηματικά και γενικότερα τα ιδιωτικά συμφέροντα στην περιοχή. Τι σημαίνει η φράση «κόστος των καταστροφών, κόστος που πληρώνουν πάντα οι ίδιοι, οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι και γενικώς όλοι οι φορολογούμενοι»; Σημαίνει ότι οι εν λόγω ιδιώτες κόπτωνται για τις περιουσίες και τα λεφτά των προνομιούχων μικροαστών. Επίσης, σημαίνει ότι αποδέχονται το ληστρικό καθεστώς της φορολογίας. Επιπλέον, δίνουν άλλοθι στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων από τα αφεντικά των μαγαζιών με πρόσχημα κάποιες καταστροφές. Η αναφορά «στα σπασμένα τζάμια και μάρμαρα» παραπέμπει στην δήλωση του κκε που τα έδωσε όλα για την αντιεξέγερση το 2008: «Όταν κάνουμε εμείς επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι». Continue reading Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση

Σχετικά με συζήτηση που έχει ανοίξει στο indymedia η οποία αναφέρεται στην κατάληψη Γκάρε

Αρχικά θεωρούμε ότι κάθε σημείο όπου ανοίγεται μια ευκαιρία να συστηθούμε δημόσια εκ νέου δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένη. Οπότε για να συστηθούμε, η κατάληψη Γκάρε είναι ένα εγχείρημα απελευθερωμένου εδάφους με προοπτική να αποτελέσει κέντρο αγώνα και κοινωνικής αυτοοργάνωσης με αντιθεσμικούς όρους. Η κατάληψη εδάφους από τον αστικό κόσμο της ιδιοκτησίας πραγματώνει το πρόταγμα της απελευθέρωσης όλων των πόρων που ανήκουν στους εκμεταλλευόμενους για κοινό όφελος. Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει συζήτηση στο indymedia, όπου αναφέρεται η κατάληψη Γκάρε ως κατάληψη γιαλαντζί, διότι όπως κάνουν λόγο τα συκοφαντικά σχόλια, οι καταληψίες πληρώνουν ενοίκιο στους ιδιοκτήτες. Από μεριάς μας δηλώνουμε ότι το Γκάρε είναι βουνό στο Κουρδιστάν και η κατάληψη Γκάρε είναι κατάληψη αναρχικών στα Εξάρχεια.

Οι συκοφαντικές καταγγελίες αντιγράφουν καρμπόν δημοσιεύματα από την Καθημερινή και αντίστοιχα κρίνονται και τα κίνητρά τους (http://www.kathimerini.gr/881169/article/epikairothta/ellada/mparaz-katalhyewn-spitiwn-sta-e3arxeia). Όπως έχει απαντηθεί σε δημόσιο κείμενο της συλλογικότητας που πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει τον χώρο:
“προκειμένου να εκβιάσουν την σύσταση μιας λυκοσυμμαχίας ενάντια στις καταλήψεις, τα παπαγαλάκια προβοκάρουν το αστικό στρατόπεδο. […] Οι «φαιρόμενοι ως ιδιοκτήτες (φαιρόμενοι, γιατί αν οι ίδιοι δεν συντάσσονται με την κρατική βία, δεν αναγνωρίζονται από την τάξη τους) φαίνεται να μην αντιδρούν, καθώς εικάζεται ότι οι καταληψίες καταβάλλουν κρυφά χρηματικό αντίτιμο για τη χρήση των κτιρίων που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους λόγω του μεγάλου κόστους συντήρησης». Στην καθεστωτική αφήγηση δεν υπάρχει ζωή έξω από το χρήμα. Στον καπιταλισμό η ιδιοκτησία οφείλει να παράγει κέρδος. Και για μην χάνουν οι ιδιωτεύοντες πολίτες τον προσανατολισμό τους, τους υπενθυμίζεται δημοσίως ότι δεν μπορούν να είναι τίποτα παραπάνω από σκλάβοι του χρήματος. Τρομοκρατία σε εχθρούς και «φίλους», καταναγκαστική συλλογική ευθύνη, στρατολόγηση στον πόλεμο της κυριαρχίας, να το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που δεν διστάζει να ελεεινολογήσει τον δικό του κόσμο των προνομίων, για να επιτεθεί στον κόσμο της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.” (https://athens.indymedia.org/post/1564772/)

Τέλος καλούμε όποιον επιθυμεί να μας γνωρίσει από κοντά, να μας θέσει τυχόν ζητήματα γενικά ή ειδικά σχετικά με την υπόσταση της κατάληψης, να παρευρεθεί στην ανοιχτή πολιτική συνέλευση της κατάληψης κάθε Τετάρτη στις 18:00 Καλλιδρομίου 74.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Οι βασανιστές του κράτους ξεσπούν στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Ο αγώνας δυναμώνει

 Ο τελευταίος μήνας αποτέλεσε ένα νέο ανέβασμα για την αντιεξουσιαστική πάλη. Η μαχητική διαδήλωση με αφορμή την επίσκεψη Ομπάμα και οι μαζικές οδομαχίες γύρω από το Πολυτεχνείο στις 15 Νοέμβρη, η συντεταγμένη κατάληψη του Γκίνη στις 16 Νοέμβρη, η αποτελεσματική οχύρωση του Πολυτεχνείου στις 17 και οι λυσσαλέες οδομαχίες στα Εξάρχεια μετά την πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Μιχάλη Καλτεζά και προχθές, οι κινητοποιήσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η άκαμπτη οργανωμένη περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων και η διάχυτη μαχητική αντίσταση στην αστυνομική κατοχή, έδειξαν στην πράξη την αδυναμία του ολοκληρωτικού στρατιωτικού-τρομοκρατικού ελέγχου που επιχειρεί να επιβάλει το κράτος πάνω στους εκμεταλλευόμενους και τους αποκλεισμένους. Και λίγο πριν από αυτή την σειρά μαζικών μαχητικών κινητοποιήσεων είχε προηγηθεί η απώθηση των κατασταλτικών δυνάμεων και των φασιστών από την γειτονιά των κατηλειμμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας.

 Η επίμονη υπεράσπιση των αγώνων τρομάζει το κράτος. Η προσωρινή ή μονιμότερη απελευθέρωση εδάφους από τον κρατικό ολοκληρωτισμό αποκαλύπτει τον χουντικό πυρήνα της αστικής δημοκρατίας. Σε όλα αυτά τα σημεία αγώνα το κράτος αντέταξε τον χημικό βομβαρδισμό, τις πλαστικές σφαίρες, τα βασανιστήρια και τις διώξεις. Στις 6 Δεκέμβρη οι βασανιστές αποχαλινώθηκαν. Οι «προοδευτικοί» διαχειριστές και ο επιτηρητής του συντάγαμτος Παυλόπουλος, που το 2008 ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος των φυσικών αυτουργών της δολοφονίας του Αλέξη, βάφουν για άλλη μια φορά τα χέρια τους με το αίμα των καταπιεζόμενων.

 Ενδεικτική λεπτομέρεια αποτελεί η αντιμετώπιση της συντρόφισσας Μ.Σ., που διώκεται με «κακουργηματικές» κατηγορίες: Χωρίς να έχουν βρεθεί πάνω της πολεμοφόδια και χωρίς να την αναγνωρίζει κάποιος μπάτσος για κάποια συγκεκριμένη κίνηση, κατηγορείται για συμμετοχή σε «οργανωμένη ομάδα εκατό ατόμων». Επανέρχεται η συλλογική ευθύνη για την συμμετοχή σε μαζική διαδήλωση.

 Επιπλέον, στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, την Πέμπτη το πρωΐ η μητέρα της, στην πρώτη απόπειρα επισκεπτηρίου μετά την σύλληψή της, εκδιώχθηκε με την ψευδή αιτιολόγηση ότι η κρατούμενη συντρόφισσα βρισκόταν στα δικαστήρια. Μια ώρα αργότερα, οι ανθρωποφύλακες αρνήθηκαν να παραλάβουν ρούχα και είδη υγειϊνής από τον σύντροφό της, με πρόσχημα ότι είχε παρέλθει το ωράριο του επισκεπτηρίου (το οποίο διακόπηκε βίαια). Μέχρι αυτή την στιγμή της απαγορεύεται να έχει στυλό.

 Το κράτος σε κατάσταση κρίσης εξουσίας επιστρέφει στις προ-διαφωτισμού παραδόσεις του. Καιρός να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Παρασκευή 9πμ δικαστήρια Ευελπίδων, κτίριο 9

 

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η συνέλευση για την δομή αυτοάμυνας καταλήψεων και εγχειρημάτων στέγασης μεταναστών δημιουργήθηκε ως δράση της ανοικτής συνέλευσης αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου για το μεταναστευτικό. Είχαμε αποφασίσει εξ’ αρχής ότι η δομή θα λειτουργήσει αυτόνομα. Η πρώτη συνέλευση της δομής έλαβε μέρος στο τέλος της πορείας «αλληλεγγύης σε καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών και αλληλέγγυων εγχειρημάτων». Το κάλεσμα στην πορεία και στη συνέλευση για τη δομή: https://athens.indymedia.org/media/events/2016/07/22/metaellfor2sm.jpg

Παρ’ όλα αυτά η πρώτη δράση της Δομής Αυτοάμυνας, ξεκίνησε τέλη Αυγούστου με την συνέλευση να απαρτίζεται από συλλογικότητες, πολιτικές καταλήψεις αναρχικών/αντιεξουσιαστών, καταλήψεις στέγασης μεταναστών/προσφύγων και ευρύτερα καταλήψεις στέγασης και αγώνα.

Η κύρια μορφή δράσης της Δομής Αυτοάμυνας είναι οι πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες. Οι περιπολίες μας μέχρι και σήμερα, είχαν τακτικό χαρακτήρα και ανάλογα με το δυναμικό έχουν καλύψει ένα εύρος καταλήψεων με κύρια εστίαση τα Εξάρχεια και την ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Η κίνηση της Δομής Αυτοάμυνας καθορίζεται βάσει των αναγκών των εγχειρημάτων που την στελεχώνουν και δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Continue reading ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη – Προδημοσίευση 1ου κύκλου, με αφορμή την συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών

Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη

Το καλοκαίρι πληροφορηθήκαμε ότι ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης ετοίμαζε για τον Σεπτέμβρη μια συνέντευξη με το κινηματικό ραδιόφωνο 98fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ. Ως συλλογικότητα αντιληφθήκαμε μια ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα σ’ αυτή την κίνηση στην τρέχουσα περίοδο της ταξικής διαπάλης, συνυπολογίζοντας τις εξελίξεις στον κόσμο του αυτοοργανωμένου αγώνα και ειδικότερα στον α/α «χώρο». Θεωρούμε ότι με την πολυετή συνεπή επαναστατική στάση του στην κατεύθυνση της ταξικής-κοινωνικής απελευθέρωσης, ο λόγος του συγκεκριμένου αιχμάλωτου αναρχικού ετούτη την στιγμή προσφέρει ισχυρό προσανατολισμό και διαυγάζει τις οπισθοδρομικές τάσεις που επιχειρούν να αφοπλίσουν την αντίσταση.

Έτσι, αποφασίσαμε και του προτείναμε έναν αρχικά κλειστό πολιτικό διάλογο δυο κύκλων ανάμεσα στην Α.Σ.Μ.Π.Α. και σ’ εκείνον. Σκοπεύαμε να είχαμε ολοκληρώσει τον Σεπτέμβρη κι αφού δημοσιοποιούταν ο διάλογος και μεταφερόταν σε μια εκδήλωση με τον αιχμάλωτο σύντροφο, με θέμα την οργάνωση του ταξικού-κοινωνικού επαναστατικού κινήματος και την θέση των αναρχικών σήμερα, να δρομολογούταν μια οργανωτική συνέχεια. Στο μεταξύ, μια πρωτοβουλία συντρόφων κάλεσε για τις 4 Νοέμβρη συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών (athens.indymedia.org/post/1564729/). Ο 2ος κύκλος του διαλόγου μας ακόμα εκκρεμεί. Αναγνωρίζοντας κοινό σκοπό (τόσο με την συλλογικότητά μας, όσο και με τις προτάσεις του Νίκου Μαζιώτη) στο κάλεσμα της Πρωτοβουλίας και βρίσκοντας μια γενική συμφωνία με την ανάλυσή της, καταθέσαμε στην ανοιχτή συζήτηση και δημοσιοποιούμε με την έγκριση του αιχμάλωτου συντρόφου, το 1ο μέρος του διαλόγου μας. Και έπεται η συνέχεια.

Continue reading Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη – Προδημοσίευση 1ου κύκλου, με αφορμή την συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE

%ce%b4%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%af%ce%bc%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bf%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82

το τίμημα του οράματος     Χρίστος Δαγκλής

Κατάληψη GARE

2 Νοέμβρη 2016

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά

Γκάρε. Όνομα ενός βουνού στο Κουρδιστάν, στην οροσειρά Καντίλ. Το σημείο συνάντησης των τουρκικών, ιρακινών και συριακών συνόρων. Έδαφος απρόσιτο για τους κατοχικούς στρατούς των κρατών της περιοχής, αλλά ασφαλές πέρασμα και τόπος συνάντησης των επαναστατημένων. Στο Γκάρε συγκεντρώνονται τα αυτόνομα ταμπούρια των νέων αγωνιστών.

Η κατάληψη GARE γεννήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2016. Στις πρώτες δυο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ένας κύκλος ανοιχτών ενημερώσεων και συζητήσεων συναρτημένων στους πολιτικούς στόχους του εγχειρήματος και σε τρέχοντες αγώνες: Συζητήσεις για την συνομοσπονδιακή αντίληψη των καταλήψεων, για την αντιστασιακή/εξεγερσιακή ιστορία των Εξαρχείων και για τα καθήκοντα της κατάληψης μέσα στον αγώνα της γειτονιάς. Προβολές κι ενημερωτικές συζητήσεις για τον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ και για την διεθνιστική επαναστατική πάλη σε Τουρκία και Β.Συρία. Επίσης, η κατάληψη συνεκάλεσε στην συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Λιβανέζου αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, που βρίσκεται αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές επί τρεις δεκαετίες.

Όλες αυτές τις μέρες ο χώρος ήταν ανοιχτός για τους συντρόφους και τους γείτονες, που ήρθαν με ενθουσιασμό να συνδράμουν τη νέα εστία αντίστασης κι αυτοοργάνωσης. Εξίσου ανοιχτά υποδεχτήκαμε και τους ελάχιστους αρνητικά προκατειλημμένους περίοικους. Οι συλλογικότες αγώνα οφείλουν να λογοδοτούν χωρίς διακρίσεις δημόσια, παρότι το κοινωνικό σώμα υπάρχει προς το παρόν μόνο σπερματικά μέσα στην αντίσταση. Η στάση των αναρχικών είναι επαναστατική εφόσον αναγνωρίζει τον καθένα ως δυνάμενο συμμετοχής στην εξισωτική αυτοθέσμιση που θεμελιώνεται με την προλεταριακή αυτοοργάνωση.

Το απόσταγμα των πρώτων ημερών είναι η ευρεία ανταπόκριση στα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου εγχειρήματος: Στην ανοιχτότητα, που αποτελεί θεμέλιο για ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα και στην οριζοντιότητα, που αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

«Το τίμημα του οράματος»

«Τον Χρίστο Δαγκλή τον πρωτογνώρισα στην εξορία, … Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να δω στο σπίτι του, το σύνολο εκείνης της εργασίας του …»

Γιάννης Ρίτσος, Οκτώβρης 1988

Στον αριθμό 74 της Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ζούσε μέχρι τον Μάη του 2016 η ηθοποιός Φρατζέσκα Ιακωβίδου. Με τον θάνατό της τελευταίας κατοίκου, το κτίριο έμεινε άδειο και αφρόντιστο μέχρι τη στιγμή της κατάληψής του από ένα συλλογικό σώμα. Απότιστο χώμα έξω, σκόνη μέσα.

Στο ίδιο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας του ελλαδικού χώρου, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το ’44 και από το ’46 μέχρι το ’56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη. Continue reading Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE

Παρέμβαση σε στρατόπεδο (Αθήνα)

Το μεσημέρι της 23/6/2016 πραγματοποιήθηκε αντιμιλιταριστική παρέμβαση στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σχολής Ευελπίδων στην οδό Ευελπίδων στην Αθήνα, με πανό, τρικάκια και μπογιές στα φυλάκια.

Το κράτος δεν εγκατέλειψε ποτέ την στρατιωτική καταστολή, την στρατιωτική διαχείριση της μετανάστευσης, την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας και τον εθνικισμό του.

Η κατασταλτική στρατηγική εναντίον της ολικής άρνησης στράτευσης συνεχίζεται με νέες διώξεις, οικονομικά πρόστιμα (εξαχίλιαρα) και συλλήψεις ολικών αρνητών, με πρόσφατη περίπτωση αυτή του Μπάμπη Τσιλιανίδη στη Θεσσαλονίκη.

Ο αγώνας ενάντια στον στρατό συνχίζεται, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός.

Καλούμε σην αντιμιλιταριστική εκδήλωση την Τρίτη 25 Οκτώβρη 13:30 στο ΤΕΙ Αθήνας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

NO BORDER, NO NATION, STOP DEPORTATION

NO NATION, NO BORDER, SMASH LAW AND ORDER

 

Σύντροφοι του Αντιμιλιταριστικού Συντονισμού

img_3462 img_3461 img_3458 img_3457 img_3456

Ανακοίνωση κατάληψης GARE (κείμενο)

Κατάληψη GARE

Σήμερα, 20/10/2016, σύντροφοι-ες, αγωνιστές αναρχικοί, καταλάβαμε το εγκαταλελλημένο κτίριο στην οδό Καλλινδρομίου, αρ. 74, για να ενδυναμώσουμε τον κόσμο του αγώνα.

Πραγματοποιήσαμε αυτή την κατάληψη, με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού.

Η κίνησή μας αυτή επιχειρεί να ανοίξει μια ακόμη εστία οργάνωσης του αναρχικού αγώνα, έδαφος κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης μέσα στην γειτονιά των Εξαρχείων, ένα ακόμη οχυρό στο μέτωπο των καταλήψεων, ένα κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και δικτύωσης.

Η επιλογή της περιοχής και του σημείου έγινε με κριτήριο τα ειδικά χαρακτηριστικά τους, ως ενός τόπου έντονων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αγώνων όλων των εκφάνσεων, μεταπολεμικά. Έδαφος κρίσιμων πολιτικών στιγμών όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου του ’73, πολιτικής έκφρασης και εξεγερτικής οργής του νεολαιίστικου κινήματος, ριζοσπαστικής εδαφικοποίησης των αναρχικών αλλά και άλλων ριζοσπαστικών επαναστατικών κινημάτων.

Η ΑΣΜΠΑ, η οποία πήρε την πρωτοβουλία για το άνοιγμα αυτής της εστίας, αναλαμβάνει και την πολιτική ευθύνη της κατάληψης, χωρίς ιδιοκτησιακή αξίωση. Αντιλαμβανόμενοι με γνώση και εμπειρία τις ιδιαιτερότητες και την δύναμη της εξελιξιμότητας των πεδίων αγώνα, αναγνωρίζουμε ως προοπτική αυτής της ευθύνης που αναλαμβάνουμε, την διαθεσιμότητα του κατειλημμένου χώρου για το κίνημα. Η δυναμική της συλλογικοποίησης πάνω σε ένα κατειλημμένο έδαφος δύναται να φτάσει μέχρι την μεταβίβαση της πολιτικής ευθύνης σε πιο διευρυμένα σώματα αυτοοργάνωσης.

Η κύρια κατεύθυνση της λειτουργίας της κατάληψης θα είναι το ευρύτερο δυνάμωμα του κοινωνικού-απελευθερωτικού αγώνα και των μετώπων αντίστασης μέσα από πρωτοβουλίες μαζικοποίησης, ζύμωσης και συνοργάνωσης με αποδέκτη τον κόσμο του αγώνα. Η κάλυψη λειτουργικών αναγκών της συλλογικότητάς μας, ενυπάρχει αντικειμενικά ως δευτερεύον στόχος στο πλαίσιο των παραπάνω.

Με βάση τους πολιτικούς στόχους της η συγκεκριμένη κατάληψη δεν θα μπορούσε να είναι στεγαστική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εκτός πλαισίου η φιλοξενία. Εξάλλου, η ίδια η ανάγκη της αυτοπεριφρούρησης ενός κατειλημμένου χώρου αντίστασης επιτάσει την σταθερή και την μαζική παρουσία αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Για όλους τους προαναφερόμενους λόγους η κατάληψη θα είναι ανοιχτή σε εγχειρήματα αγώνα, σε συλλογικότητες και άτομα του κινήματος, για την πολιτική δραστηριότητά τους και για την ενίσχυση του χώρου και συνολικά του αγώνα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν τόπους πρωτοβουλίας στο κοινό πεδίο της αυτοοργάνωσης.

Με την ίδια αντίληψη σκεκόμαστε και στο ζήτημα των ήδη κεκτημένων καταλήψεων-χώρων και κοινοτήτων αγώνα, σε σχέση με την αναγκαιότητα της συνθετικής, οργανικής και λειτουργικής σχέσης μεταξύ τους, σε ανοιχτή και συνομοσπονδιακή βάση.

Γνωρίζουμε ότι κάθε νέο σημείο αντίστασης και αγώνα ενάντια στην εξουσία, το κράτος και τον καπιταλισμό, ανοίγει μια νέα συνθήκη εχθρότητας με τους μηχανισμούς τους. Πραγματοποιώντας την κατάληψη αναλαμβάνουμε την ευθύνη που αναλογεί σε αγωνιστές απέναντι σε κάθε κατασταλτική επιχείρηση κατά του εδάφους που απελευθερώνεται.

ΕΚΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

________________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF

«Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» – Τοποθέτηση για γεγονότα σε Πολυτεχνείο και Εξάρχεια

%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%b5%cf%8aΕξέγερση Νοέμβρη 1973, τρόλεϊ και λεωφορία εκτός γραμμής

«Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» 1

Το καλοκαίρι του 2016 δημοσιοποιήθηκαν ορισμένες καταγγελίες πολιτικών σχημάτων για ένα συμβάν στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο (10 Ιούνη). Η μια καταγγελία, από την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (Αθήνας)2, απευθύνει ένα κάλεσμα στις «συλλογικότητες του αναρχικού-ελευθεριακού χώρου». Η τελευταία καταγγελία για το συμβάν, από την Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων3, αναγνωρίζει «την αναγκαιότητα σαφούς θέσης από τις δυνάμεις του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος».

Κρίνοντας ότι οι καταγγελίες καταλογίζουν σοβαρές κατηγορίες, οι οποίες συνοδεύονται από θέσεις και προτάσεις που μόνο αδιάφορες δεν είναι για ένα πλήθος ζητημάτων του οριζόντιου κινήματος αντίστασης, τοποθετούμαστε δημόσια ως αναρχική πολιτική συλλογικότητα.

Όταν δημοσιοποιήθηκαν οι δυο προαναφερόμενες καταγγελίες, η πολιτική-προσφυγική κατάληψη του Πολυτεχνείου είχε ήδη λήξει. Οπότε, δεν υπήρχε βιασύνη για μια τοποθέτηση σε σχέση με το σώμα της κατάληψης. Η τοποθέτησή μας κρίθηκε αναγκαία διότι οι καταγγελίες δεν αφορούσαν μόνο το αναφερόμενο συμβάν. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε αποτιμήσαμε ένα σύνολο επόμενων γεγονότων που συνδέονται με ορισμένους από τους καταγγέλλοντες. Η ακολουθία των γεγονότων έχει φτάσει σε μία κρίσιμη στιγμή. Στην συνέχεια του κειμένου μας εξετάζουμε ειδικά τις καταγγελίες για το συμβάν στο Πολυτεχνείο και γενικά τα επόμενα γεγονότα τα οποία θα αναφέρουμε ως παραδείγματα μέσα από ένα συνολικό πολιτικό πρίσμα. Continue reading «Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» – Τοποθέτηση για γεγονότα σε Πολυτεχνείο και Εξάρχεια

Παρέμβαση στη Bayer και προσαγωγές

20161010_171940

Η Bayer ενοχλείται από οτιδήποτε θυμίζει το ναζιστικό παρελθόν της καθώς και τη συμμετοχή της στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Σαν «Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην έδρα της Bayer στο Μαρούσι στα πλαίσια κινήσεων αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά που βρίσκεται σε εξέλιξη στις αμερικάνικες φυλακές. Η παρέμβαση περιελάμβανε μοίρασμα κειμένων, τρικάκια και ανάρτηση πανό στο κτήριο της εν λόγω εταιρίας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πολυπληθής ομάδα ΔΙΑΣ και περιπολικών ακινητοποίησαν τους έντεκα συντρόφους που συμμετείχαν στην παρέμβαση και τους προσήγαγαν στη ΓΑΔΑ. Η κινητοποίηση της αστυνομίας έγινε κατόπιν ειδοποίησης από τους υπεύθυνους της εταιρίας. Οι σύντροφοι/ισσες μετά από τετράωρη παραμονή στη ΓΑΔΑ αφέθηκαν ελεύθεροι. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκεια της παρέμβασης :

BAYER: Τα κέρδη της βουτηγμένα στο αίμα

( η αγαπημένη εταιρεία του ναζί Μένγκελε )

Η 13η τροπολογία του συντάγματος της Αμερικής αναφέρει: «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.»

Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν καταργήθηκε ποτέ, οι κρατούμενοι είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι.

Σήμερα στις Η.Π.Α βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι/ες, το κράτος – κεφάλαιο τροφοδοτεί τις φυλακές του με πληθώρα φτωχών και αποκλεισμένων, ιδανικών υποψηφίων για καταναγκαστικά έργα. Αρκετές από τις φυλακές έχουν ιδιωτικοποιηθεί αλλά και αυτές, που δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί στηρίζουν τη λειτουργία τους οικονομικά στον εξαναγκασμό των φυλακισμένων να δουλεύουν, χωρίς καθόλου απολαβές, σε πολυεθνικούς κολοσσούς, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία κ.λπ

Από τις 9 Σεπτέμβρη δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι στις φυλακές των ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, τον «αγώνα ενάντια στη σκλαβιά» συμμετέχοντας σε δράσεις αντίστασης: απεργία από την εργασία – σκλαβιά, εξεγέρσεις, απεργίες πείνας, καταστροφές. Οι φυλακές της Αμερικής βρίσκονται σε αναβρασμό. Η εξουσία απάντησε με το μόνο τρόπο που γνωρίζει, με βασανισμούς κρατουμένων, μαζικές μεταγωγές, απομονώσεις, απειλές κλπ.

Η Bayer είναι μια από τις εταιρείες, που εκμεταλλεύεται κρατούμενους από τις φυλακές των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τους σαν σκλάβους. Άλλωστε, για τη Bayer αυτή δεν είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία. Και στο παρελθόν, μπροστά στο θεό του κέρδους δε δίστασε να βουτήξει στο αίμα, αφού είναι μια από τις εταιρίες, που ωφελήθηκαν τα μέγιστα από την άνοδο των ναζί στην εξουσία. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτέλεσαν για τη Bayer δεξαμενές εργατικού δυναμικού.

Στο βωμό των κερδών της η Bayer έχει θυσιάσει χιλιάδες Εβραίους, κομμουνιστές, αντιφρονούντες, ρομά και ομοφυλόφιλους, όχι μόνο λόγω της καταναγκαστικής εργασίας μέχρι θανάτου, αλλά και επειδή τους χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα στα εργαστήρια της, υπό την εποπτεία μάλιστα του περιβόητου Δρ Μένγκελε. Μέγα τεχνολογικό επίτευγμα της Bayer εκείνη την περίοδο ήταν και η παραγωγή του αέριου Zyklon B με το οποίο θανατώνονταν στους θαλάμους αερίων οι κρατούμενοι του Γ’ Ράιχ μέχρι το 1945.

Όταν το αέριο ZyklonB ενώθηκε με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα».

Μιλώντας σήμερα για την Bayer δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε έστω επιγραμματικά στην «εξαγορά του αιώνα», έναντι 66 δις δολαρίων. Η εν λόγω εταιρία εξαγόρασε την Monsanto, μια εταιρία της οποίας το όνομα έχει συνδεθεί με τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα «σερβίροντας» στην καθημερινή διατροφή εκατομμυρίων ανθρώπων «σκουπίδια» με καρκινογόνες ουσίες. Παράλληλα, δημιουργείται ένας κολοσσός, ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών θα ελέγχει το 29% των σπόρων παγκοσμίως και το 24% των φυτοφαρμάκων, καθορίζοντας έτσι επί της ουσίας τις τιμές στα είδη διατροφής σε παγκόσμια κλίμακα.

Αυτή η εξαγορά δεν είναι η μόνη που «συνδέει» τις δύο εταιρίες. Όπως η Bayer έτσι και η Monsanto ευθύνεται για μαζικής κλίμακας δολοφονίες. Στο πρόσφατο παρελθόν κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ ήταν η εταιρία, που προμήθευε τον αμερικάνικο στρατό με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα», με τον οποίο η αεροπορία βομβάρδιζε τα εδάφη της χώρας με στόχο την απογύμνωση των δασών. Η χημική αυτή ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε 500.000 ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για εκατοντάδες  χιλιάδες παιδιά γεννημένα με δυσμορφίες.

Ο αγώνας ενάντια στη σκλαβιά μας αφορά όλους, γιατί εναντιώνεται στην καταπίεση, στον εγκλεισμό, στην εξουσία γενικότερα. Είναι ένας αγώνας των φτωχών και αποκλεισμένων, οι οποίοι στοιβάζονται στις αμερικάνικες φυλακές και απέναντί τους έχουν να αντιμετωπίσουν το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο, τις ΗΠΑ, καθώς και πολυεθνικούς κολοσσούς.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

 

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Ενημέρωση και πολιτική δήλωση στο δικαστήριο των 22 συλληφθέντων από την κατάληψη στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

20160926_081035
Ενημέρωση από τη δίκη για την κατάληψη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης

Οι σύντροφοι/ισσες επεδίωξαν να δικαστούν σήμερα κάτι που τελικά πραγματοποιήθηκε. Κρατώντας ενιαία στάση όπως και κατά τη σύλληψη  στο στάδιο των απολογιών διάβασαν την παρακάτω πολιτική δήλωση. Ως προς το αποτέλεσμα της δίκης η κατηγορία για τη «διατάραξη οικιακής ειρήνης» έπεσε λόγω δικονομικών προβλημάτων που υπήρχαν, ως προς την κατηγορία της «παράνομης κατακράτησης» οι σύντροφοι/ισσες καταδικάστηκαν σε τρεις μήνες φυλάκισης και ως προς την «απείθεια» η κατηγορία αναβαθμίστηκε σε «ψευδή ανώμοτη κατάθεση» καταδικάστηκαν σε ένα χρόνο φυλάκισης. Μετά τη συγχώνευση των ποινών η τελική απόφαση ήταν φυλάκιση ενός χρόνου και ενός μήνα. Ακολουθεί η πολιτική δήλωση που διαβάστηκε στο δικαστήριο :

Πολιτική δήλωση στο δικαστήριο των 22 συλληφθέντων από την κατάληψη στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Σήμερα στις Η.Π.Α. βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια έγκλειστοι σε κρατικές και ιδιωτικές φυλακές, οι οποίες στηρίζουν την λειτουργία τους στην εκμετάλλευση της απλήρωτης ή της ισχνά αμειβόμενης εργασίας των κρατουμένων. Η αστική δημοκρατία φυλακίζει πρώτα απ’ όλα τους ταξικά καταπιεσμένους. Στην Αμερική η δουλεία των καταπιεσμένων δεν καταργήθηκε ποτέ. Το αμερικάνικο σύνταγμα αναφέρει : «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα, που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.» Με αυτή τη τακτική, οι κεφαλαιοκράτες έχουν διασφαλίσει την συνέχιση της σκλαβιάς εντός των τειχών για όφελος πολυεθνικών , της στρατιωτικής βιομηχανίας κ.α.
Στις 9 Σεπτέμβρη, οι κρατούμενοι/ες στις αμερικάνικες φυλακές ξεκίνησαν μαζική απεργία από την εργασία,  αποφασισμένοι να δώσουν ένα τέλος στο καθεστώς σκλαβιάς. Στις 3 εβδομάδες που μετράει η κινητοποίηση εντεινόμενης αντίστασης μέσα και έξω απ’ τις φυλακές, χιλιάδες κρατούμενοι σε 40 φυλακές σε όλη τη χώρα συμμετέχουν σε αποχή από τα μεροκάματα, απεργίες πείνας, αποχές από τα συσσίτια, εξεγέρσεις, καταστροφές κ.α. Το κράτος σε αυτό το διάστημα έχει απαντήσει με όξυνση της καταστολής, με  τιμωρητικές μεταγωγές και απομονώσεις κρατουμένων,  βασανιστήρια αλλά και με απειλές εναντίον των οικογενειών τους.

Εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στην σκλαβιά, καθώς τον αντιλαμβανόμαστε σαν κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Για το λόγο αυτό, το πρωί της 26ης Σεπτέμβρη, προβήκαμε σε κατάληψη της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης, με σκοπό να μπλοκάρουμε την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος, το οποίο είναι φορέας αμερικανικών συμφερόντων στην Ελλάδα. Η κίνησή αυτή συντέλεσε στην σύλληψή μας από τους ένστολούς φρουρούς του κράτους.

Κατηγορούμαστε για διατάραξη οικιακής ειρήνης.  Όχι μόνο δεν αναγνωρίζουμε καμία ειρήνη, καθώς βρισκόμαστε σε συνεχή πόλεμο με κράτος, κεφάλαιο και δικαστική εξουσία, αλλά ακόμα περισσότερο επιδιώκουμε τη διάρρηξη της κοινωνικής ειρήνης, που προσπαθείτε να επιβάλλετε . Βιώνουμε τον ταξικό πόλεμο καθημερινά. Η κοινωνική σας ειρήνη είναι μια απάτη, που επικαλείστε  για να αποκρύψετε την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η κοινωνική σας ειρήνη θέλει να επιβάλλει τη σιωπή. Με την παρέμβασή  μας στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση επιχειρήσαμε να σπάσουμε την σιωπή, αναδεικνύοντας την μαζικότερη κινητοποίηση στην ιστορία των αμερικάνικων φυλακών.
Όπως δηλώσαμε και στην ΓΑΔΑ,  έτσι κι εδώ δηλώνουμε, ότι ως αναρχικοί δεν συνεργαζόμαστε με το κράτος και τους μηχανισμούς του. Πολύ δε περισσότερο, δεν συναινούμε στο φακέλωμά μας και γι’ αυτό το λόγο αρνηθήκαμε να δώσουμε αποτυπώματα κι φωτογραφίες.

Σε σχέση με την κατηγορία της παράνομης κατακράτησης, στόχος μας ήταν να παρακωλύσουμε τις διαδικασίες της ένωσης, μη επιτρέποντας την είσοδο σε κανέναν. Αντιστρέφοντας λοιπόν την κατηγορία :  «Εσείς είστε που κρατάτε σε ομηρία τους καταπιεσμένους,  με το ρόλο που έχετε αναλάβει, υπηρετώντας  τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης.»

Οι διώξεις μας δυναμώνουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την κυριαρχία

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική ανάγκη η αλληλεγγύη μας να έχει στόχο την όξυνση του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Σύντροφοι-Συντρόφισσες

Η καλύτερη απάντηση στην καταστολή του κράτους είναι η συνέχιση του αγώνα. Καλούμε σε Συγκέντρωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ το Σάββατο 1η Οκτώβρη στις 6 μ.μ.

Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας – Κοινός αγώνας για την κατάργηση της δουλείας σε ΗΠΑ και παντού

Στα πλαίσια των κινητοποιήσεων αλληλεγγύης με την μαζική απεργία και την αντίσταση των κρατουμένων στις φυλακές των ΗΠΑ δημοσιοποιούμε για πρώτη φορά μια ανάλυση ενός συντρόφου που ήταν προφυλακισμένος από τον Φλεβάρη μέχρι τον Δεκέμβρη του 2011. Αυτή η ανάλυση αποτελεί μια ενότητα ενός αδημοσίευτου δοκιμίου με τίτλο «Αλληλεγγύη», που γράφτηκε μέσα στην φυλακή του Κορυδαλλού. Η ενότητα αναφέρεται στο καθεστώς της φυλακής και στους αγώνες των κρατουμένων στον ελλαδικό χώρο.

__________________________________________________________

 

 

Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας

Η φυλακή σε κάθε μορφή της είναι εξορισμού μια απομόνωση, από την ελεύθερη κίνηση. Η απομόνωση όμως, όχι μόνο δεν περιορίζει τον εξεγερσιακό αγώνα, αλλά αποτελεί γενεσιουργό κατάσταση άμεσης εξέγερσης. Ο αστικός κόσμος αντιλαμβάνεται τις υπαρκτές ανταρσίες από θέση απομόνωσης, για την ασφάλεια του θεσμικού ολοκληρωτισμού. Για το φάσμα της συναινετικής προπαγάνδας οι αγώνες είναι τόσο αναγνωρίσιμοι όσο μακρύτερα βρίσκονται στο χώρο ή στον χρόνο, ενώ όσο αγγίζουν το παρόν καθεστώς ελέγχου εξαφανίζονται ή συκοφαντούνται με ενοχικά διολισθαίνουσες μετωνυμίες και γίνονται στόχος του κρατικού τρομισμού. Ανταγωνιστικά, η επανάσταση ριζώνει στην άμεση άρνηση και αντεπίθεση στις παρούσες υλικές και πολιτισμικές μορφές και προγραμματικές διαδικασίες της εξουσίας όπως τις βιώνει ο επαναστατημένος. Το πολεμικό έδαφος των κρατουμένων έχοντας επίκεντρο την πραγματικότητα της αιχμαλωσίας τους εκτείνεται στα απέραντα της γης. Όσο βαθαίνει η αντίσταση στο παρόν έδαφος, τόσο σπάει η απομόνωση των αγώνων, των αγωνιζόμενων και των καταπιεσμένων που περνάνε στην αντίσταση. Και ισόρροπα, όσο σπάμε την απομόνωσή μας στο παρόν έδαφος, τόσο η δυνατότητα αντίστασης ισχυροποιείται, συνειδητοποιείται και βαθαίνει.

Ο αγώνας μέσα και ενάντια στη φυλακή εδαφικοποιείται σε δυο διακριτές, αλλά αλληλέγγυα προωθούμενες αντιθέσεις, οι οποίες ενδυναμώνονται και συνολικοποιούνται στην αλληλέγγυα σχέση τους με τους αγώνες έξω από τη φυλακή. Η ριζικότερη αντίθεση μέσα στη φυλακή είναι η γενική εναντίωση στην αιχμαλωσία και ο αγώνας ενάντια στις συγκεκριμένες συνθήκες που το κράτος επιβάλλει. Επιπλέον, ως πολιτικά υποκείμενα μετέχουμε σε μια ειδική αντίθεση˙ βιώνουμε τις αντεπαναστατικές επιχειρήσεις του κράτους, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν ειδικές συνθήκες απομόνωσης με την ευρεία και με τη συγκεκριμένη έννοια και από τις οποίες εφορμούν νέοι αγώνες. Continue reading Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας – Κοινός αγώνας για την κατάργηση της δουλείας σε ΗΠΑ και παντού

Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις – Οι προκηρύξεις της οργάνωσης

 

%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%b4-%cf%83

Οι προκηρύξεις της οργάνωσης

______________________________________________

Έντυπη απόδοση

       Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Σεπτέμβρης 2016

 

____________

Περιεχόμενα

Σημείωμα της έκδοσης

σελίδα 2

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΝΕΟΝΑΖΙ

σελίδα 3

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

σελίδα 35

Σημείωμα της έκδοσης

Τη νύχτα 17 προς 18 Σεπτέμβρη 2013 ο αντιφασίστας ράπερ Παύλος Φύσσας (Killah P) πέφτει νεκρός από επίθεση ναζιστών μισθοφόρων στο Κερατσίνι. Στις 19 γίνεται μαζική μαχητική διαδήλωση στη γειτονιά. Ένας αγωνιστής χάνει το μάτι του από ευθύα ρίψη δακρυγόνου.

Την 1η Νοέμβρη, μπράβοι της Χρυσής Αυγής έξω από τα γραφεία της στο Ν.Ηράκλειο δέχονται επίθεση με σφαίρες. Αποτέλεσμα, ν’ αφήσουν τα τομάρια τους στο δρόμο δυο φασίστες και να τραυματιστεί σοβαρά ένας τρίτος.

Στις 16 Νοέμβρη οι Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για την επίθεση στους μπράβους του ναζιστικού κόμματος και δημοσιοποιούν μέσω ενός καθεστωτικού media μια προκύρυξη, την οποία είχαν αφήσει σε ψηφιακή μορφή στο μνημείο πεσόντων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Στις 14 Γενάρη 2014 οι Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις δημοσιοποιούν νέο κείμενο σε κινηματικό μέσο απαντώντας στον οχετό πρακτορολογίας και αντιδραστικής λάσπης που ξεχύθηκε μετά την δράση τους.

Οι δυο επέτειοι της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα χρωματίστηκαν από μαχητικές κινητοποιήσεις στο Κερατσίνι και στην ΑΘήνα.

Τρια χρόνια μετά, εκδίδουμε σε έντυπη μορφή τα δυο κείμενα των Μαχόμενων Λαϊκών Επαναστατικών Δυνάμεων, αναγνωρίζοντας το επίκαιρο νόημά τους και την ιστορική αξία τους. Οποιοσδήποτε πρόλογος στο πολιτικό πρόταγμα και την ανάλυση τους, θα ήταν πλεονασμός.

Ετούτη η έκδοση γίνεται ταυτόχρονα με την έκδοση μιας μπροσούρας ντοκουμέντων των κινητοποιήσεων των προηγούμενων χρόνων από την σκοπιά που συμμετείχε η Α.Σ.Μ.Π.Α., εκφράζοντας την αναγκαία ενότητα της αντάρτικης και της ανοιχτής εμπειρίας αγώνα.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

«…

Αυτή η ταξική μνήμη του ριζοσπαστικού κινήματος, έστω συμπυκνωμένη και ως νύξη, είναι ένα από τα θεμέλια για την πολιτική στρατιωτική συγκρότηση, οργάνωση και αντεπίθεση του επαναστατημένου προλεταριάτου. Επικαιροποιημένη στο σήμερα συντελεί μόνο ως εφαλτήριο για επαναστατικά εγχειρήματα, που συνδεόμενα θα επισπεύσουν τον ρεαλιστικό ταξικό πόλεμο για την καθολική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Για την ταξική αντεπίθεση στη χώρα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην Ευρώπη, η κρίση και οι πολιτικές αντιμετώπισής της έχουν επιφέρει τις πιο ακραίες συνθήκες φτωχοποίησης. Για την αντεπίθεση που θα συμπαρασύρει τους προλετάριους στην Ευρώπη. Για την καθοριστική έφοδο που θα αντεπιτεθεί στο ξένο και εγχώριο κεφάλαιο, το κράτος και το φασιστικό παρακράτος του. Για την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και της οικονομικής δικτατορίας των αγορών που υπηρετεί.

Σε αυτόν τον πόλεμο δεν πρέπει να πτοηθούμε, να καμφθούμε από τα αναμενόμενα αντίποινα και τις προβοκάτσιες του εχθρού. Ο εμφύλιος έχει ξεκινήσει προ πολλού ως αόρατος, με σταθερές λάμψεις που υπενθυμίζουν την παρουσία του. Οι όχθες πλέον γίνονται διακριτές και ο καθείς ημών καλείται να πάρει θέση. Ως γενίτσαρος στην όχθη του κεφαλαίου, του κράτους και των φασιστών του ή ως επαναστάτης στον αγώνα που διεκδικεί με κόστος τη ζωή και την ελευθερία του, την απελευθέρωση από τον ζυγό της πολυεθνικής πλουτοκρατίας και των εγχώριων κοτζαμπάσηδων. Ελάχιστη απάντηση το αίμα τους, μόνη δικαιοσύνη η λαοκρατία.

…»

Η μπροσουρα σε PDF

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Ή σφαγεία ή Σπάρτακοι! Δυναμικές κινητοποιήσεις μνήμης και ξεσηκωμού για τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα που δολοφονήθηκε από παρακρατικούς μισθοφόρους ναζιστές. Σεπτέμβρης 2013-2014-2015

%ce%b5%ce%be%cf%8e%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%86%ce%b1%cf%83%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82b6-notape

 

Περιεχόμενα

2013 – Φωτογραφίες και αφίσα (σελ 2,3)

2014 – Απολογιστική πολιτική ανάλυση μετά την πορεία της 1ης επετείου: «Η πορεία στο Κερατσίνι και ο αντιφασιστικός αγώνας. Έναν χρόνο μετά την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα» (σελ 5)

2015 – Αφίσα, κάλεσμα για την 2η επέτειο και προκήρυξη που μοιράστηκε στο Κερατσίνι την επόμενη της μαχητικής πορείας από την Κάνιγγος (σελ 40,41)

Μάης 2014 – αντιφασιστική κινητοποίηση στους Αμπελόκηπους (σελ 44)

Αφίσα που τυπώθηκε και κολλήθηκε το 2014 (οπισθόφυλλο)

«…

Η αντίσταση δεν φοβάται τους φασίστες, δεν φοβάται την κρατική τρομοκρατία. Το κράτος, τ’ αφεντικά και τα τσιράκια τους πρέπει να φοβούνται την αντίσταση.

Οι αποκλίνοντες δρόμοι της τρέχουσας περιόδου έχουν χαρακτεί. Να συμβάλουμε σ’ ένα μαζικό μαχητικό κίνημα, για να μην επικρατήσει ο κατακερματισμός, που οδηγεί στον πολιτικό, στον μικροπολιτικό και στον αντικοινωνικό κανιβαλισμό.

Αντίσταση και αντεπίθεση μέσα από τις γειτονιές, που αποτελούν πεδίο μαχητικής αυτοοργάνωσης κι έδαφος μαζικοποίησης του αντικρατικού κι αντιφασιστικού αγώνα.

Ή σφαγεία ή Σπάρτακοι. Η φωτιά έχει ανάψει.

      ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ  για την ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Δεκέμβρης 2014

…»

Η μπροσούρα σε PDF

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων Προσφυγικών Αλεξάνδρας

ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ…ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

 Στις 4/8/2016, 177 διαμερίσματα του συγκροτήματος των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας μεταβιβάστηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποιήσης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) στην Περιφέρεια Αττικής.

Αυτό σημαίνει ότι από ένα σχέδιο οικονομικής εκμετάλλευσης απο ιδιώτες, δρομολογείται από το κράτος μια υποτιθέμενη αναβάθμιση και ανάπτυξη της περιοχής, με σχεδιασμούς που αφορούν τη δημιουργία μουσείου μικρασιατικής κληρονομίας, τη χρήση διαμερισμάτων για τη στέγαση φοιτητών απόρων οικογενειών ή συγγενών ασθενών που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας, τη δημιουργία γκαράζ κτλ .

Για μας, η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και απόφαση αποτελεί αναβάθμιση της επίθεσης του κράτους ενάντια στους πάνω από 500 ανθρώπους κάθε κατηγορίας της τάξης των καταπιεσμένων που διαμένουν και επιβιώνουν στη συγκεκριμένη περιοχή. Κάτω από τον μανδύα μιας ανθρωπιστικού χαρακτήρα αναδιαμόρφωσης της γειτονιάς, το κράτος ουσιαστικά επιχειρεί την εκδίωξη των μόνιμων κατοίκων των Προσφυγικών επιδιώκοντας ταυτόχρονα όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση. Αυτό αποτελεί μέρος της ευρύτερης τακτικής του κράτους να  καταστείλει την κοινωνική και πολιτική αντίσταση.

Πρόκειται για τη δρομολόγηση της εκδίωξης πολιτικών αγωνιστών, προσφύγων, μεταναστών, πρώην αστέγων, ανθρώπων κάθε εθνικότητας ή θρησκεύματος που επέλεξαν να συλλογικοποιήσουν τις ανάγκες τους και να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια. Μέσα σε αυτή τη γειτονιά οι κάτοικοι παίρνουν καθημερινά τη ζωή στα χέρια τους, δημιουργώντας και πλαισιώνοντας δομές που λειτουργούν αυτοοργανωμένα, ισότιμα και αντιιεραρχικά. Δομές για την τροφή (συλλογικός φούρνος και συλλογική κουζίνα), την υγεία και την εκπαίδευση (δομή παιδικού στεκιού και αυτομόρφωσης).

Ως Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων που δημιουργηθήκαμε το Μάρτιο του 2014, με σκοπό την ενίσχυση των δομών της κοινότητας των Προσφυγικών και τη στήριξη μας σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη καταστολή, ένα είναι σίγουρο: Δεν πρόκειται να παραδώσουμε ούτε μια σπιθαμή γης στους σχεδιασμούς του κράτους. Για μας η κοινότητα των Προσφυγικών αντιπροσωπεύει ένα ακόμα ανάχωμα αυτοθέσμισης και αυτοοργάνωσης μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για μας είναι ξεκάθαρο ότι σε κάθε προσπάθεια αφομοίωσης και καταστολής της κοινότητας των Προσφυγικών, θα μας βρουν απέναντι τους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΣΤΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

1/9/2016

Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων (ΑΣΑΚΑ) Προσφυγικών Αλεξάνδρας

WEBSITE:  https://prosfygika.espivblogs.net

Ε-mail:  prosfygika@riseup.net

 

Βίντεο για την Κατειλημμένη Κοινότητα Προσφυγικών της Λ.Αλεξάνδρας (2016)

[youtube width=”468″ height=”379″]https://www.youtube.com/watch?v=Tp92o8XmhAw[/youtube]

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.

jin manbij2

manbij burka

 

jin manbij11

 

jin manbij1

 

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.
Ανταπόκριση από τους ρεπόρτερ
του Επαναστατικoύ Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

 

Μετά από δυόμησι μήνες σκληρών μαχών, και με μεγάλο κόστος αίματος η Μάνμπιτζ απελευθερώθηκε. Οι ισλαμοφασιστικές συμμορίες ηττήθηκαν κατά κράτος, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις -οι YPG/YPJ και οι σύμαχοί τους, ανάμεσά τους κι εμείς- επικράτησαν σε όλη την πόλη και όλη τη γύρω περιοχή.

Η επιχείρηση απελευθέρωσης της Μάνμπιτζ ήταν η πιο σκληρή και αποφασιστική μάχη του πενταετούς αυτού πολέμου, (μετά, φυσικά, από αυτήν στο Κομπάνυ) και σηματοδοτεί μία κρίσιμη καμπή των εξελίξεων στην Συρία αλλά και στη Μέση Ανατολή συνολικά. Η πόλη αυτή ήταν το ισχυρότερο κέντρο και οχυρό του Νταές σε όλη την ευρύτερη περιοχή, και δίαυλος ανατροφοδότησης και επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, μέσω βεβαίως των τουρκικών συνόρων και του -απροκάλυπτα κατά καιρούς- συνεργαζόμενου φασιστικού καθεστώτος του AKP. Από αυτή την συνοριακή γραμμή, και ιδιαίτερα από το πέρασμα της Τζαραμπλούς, ανατροφοδοτείται κυρίως ο Νταές σε πολεμικό υλικό, κεφάλαια και μαχητές, όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία, και ειδικά από τότε που οι δυναμεις της YPG/YPJ απελευθέρωσαν τη Σενγκάλ, διέσωσαν τους Γιεζίντι και διέκοψαν το βόρειο δίαυλο μεταξύ των ιρακινών και συριακών εδαφών που ήλεγχε ο Νταές.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η σημασία της αποκοπής των ισλαμοφασιστών από την Τουρκία -που δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα-, αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με κάποιες πρόχειρες εκτιμήσεις Τούρκων συντρόφων, (πεπειραμένων στελεχών των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας /BOG , στο πλευρό των οποίων πολεμούν σε αυτή τη φάση οι μαχητές του ΕΣΔΑ, αλλά και με τους οποίους συνεργάζονται οι απεσταλμένοι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ) υπολογίζεται ότι βρίσκονται εντός της τουρκικής επικράτειας περίπου 30-50.000 μάχιμοι και 3-5 εκατομμύρια υποστηρικτές του Νταές.

Η Μάνμπιτζ ήταν η μεγαλύτερη πόλη που είχαν στην κατοχή τους οι ισλαμοφασίστες στη Συρία μετά τη Ράκα, και ως εκ τούτου είχαν συσσωρεύσει εκεί μεγάλες δυνάμεις και εφόδια. Δεδομένης και της τεράστιας στρατηγικής της σημασίας , η επιχείρηση κατάληψης της πόλης θεωρούταν εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Πράγματι, σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις, οι Νταεσίτες προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση με πολύ μεγάλη δύναμη πυρός. Μολαταύτα η τακτική των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων αποδείχτηκε αποτελεσματική, και η επιμονή και η αποφασιστικότητα των μαχητών τους ανυποχώρητη.

Πριν από περίπου δυόμιση μήνες στις 31 Μαΐου, (και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα άφηναν εσκεμμένα να εννοηθεί, με δηλώσεις στελεχών και κινήσεις δυνάμεων στο έδαφος, ότι θα κινηθούν προς τη Ράκα) οι ΣΔΔ ξεκίνησαν να κινούνται προς τη Μάνμπιτζ. Στις αρχές Ιουνίου, με μία αιφνιδιαστική αστραπιαία επιχείρηση κατέλαβαν όλα τα γύρω χωριά, περικυκλώνοντας την πόλη, αποκόπτωντάς την έτσι από τη Ράκα και τη Τζαραμπλούς, και δημιουργώντας κλοιό πολιορκίας.

Έναν κλοιό που, και εσκεμμένα αλλά και εκ των πραγμάτων, δεν ήταν ολοκληρωτικά ασφυκτικός. Η περιοχή της περιμέτρου δηλαδή, είναι τόσο μεγάλη, που αν και ελεγχόταν στρατιωτικά κι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και δεν επέτρεπε στους ισλαμμοφασίστες να προβούν σε οργανωμένες επιχειρήσεις χωρίς να γίνουν εγκαίρως αντιληπτοί, επέτρεπε όμως σε μεμονομένες μικροομάδες λιποτακτών να δραπετεύσουν στα μουλωχτά, σε συνθήκες αφέγγαρου σκότους, κι έτσι οι δυνάμεις τους σιγά σιγά φυλοροούσαν.

Πολλές φορές ωστόσο, οι συμμορίτες προσπάθησαν με οργανωμένες επιθέσεις να διασπάσουν τις γραμμές των ΣΔΔ, προσκρούοντας ωστόσο σε σθεναρή άμυνα, και αποτυγχάνοντας επανειλημένα.

Παράλληλα, με προσεκτικές κινήσεις από ένα σημείο κι έπειτα, προκειμένου να περιοριστούν οι απώλειες από τη δική μας πλευρα, και με την (πραγματική, πλην επιφυλακτική και περιορισμένη) συνδρομή των αεροπορικών βομβαρδισμών της Διεθνούς Συμμαχίας, ο κλοιός ολοένα και έσφιγγε, συμπιέζοντας τους Νταεσίτες στο κέντρο της πόλης. Τις τελευταίες αυτές εβδομάδες, οι Ενωμένες Δυνάμεις Ελευθερίας απέστειλαν ομάδες μαχητών σε διαφορετικά σημεία της πρώτης γραμμής στο κέντρο της πόλης, συνδράμοντας αποφασιστικά στην τελική επίθεση και την εξουδετέρωση των ισλαμοφασιστών.

Στις 12 Αυγούστου το απόγευμα, οι εναπομείναντες συμμορίτες, προκειμένου να διαφύγουν, και γνωρίζοντας τη δέσμευση των ΣΔΔ να βάζουν σε προτεραιότητα την προστασία των αμάχων, απήγαγαν μεγάλο αριθμό πολιτών, Αράβων ως επί το πλείστον από τη γειτονιά Αλ Σαμπρ*, και χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες, δραπέτευσαν προς την Τζαραμπλούς με ένα κομβόι 500 αυτοκινήτων και 400 μοτοσυκλετών. Οι ΣΔΔ έδωσαν διαταγή κατάπαυσης πυρός για να προστατεύσουν τους απηχθέντες αμάχους, ωστόσο κάποιοι Νταεσίτες εντοπίστηκαν ανάμεσα σε πολίτες και συνελλήφθησαν.

(Πληροφορίες αναφέρουν ότι πολύ σύντομα αργότερα, μεγάλος αριθμός αυτών των αιχμαλώτων πολιτών διέφυγαν και γύρισαν στην Μάνμπιτζ, χαιρετίζοντας ουσιαστικά τη&