Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.

jin manbij2

manbij burka

 

jin manbij11

 

jin manbij1

 

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.
Ανταπόκριση από τους ρεπόρτερ
του Επαναστατικoύ Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

 

Μετά από δυόμησι μήνες σκληρών μαχών, και με μεγάλο κόστος αίματος η Μάνμπιτζ απελευθερώθηκε. Οι ισλαμοφασιστικές συμμορίες ηττήθηκαν κατά κράτος, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις -οι YPG/YPJ και οι σύμαχοί τους, ανάμεσά τους κι εμείς- επικράτησαν σε όλη την πόλη και όλη τη γύρω περιοχή.

Η επιχείρηση απελευθέρωσης της Μάνμπιτζ ήταν η πιο σκληρή και αποφασιστική μάχη του πενταετούς αυτού πολέμου, (μετά, φυσικά, από αυτήν στο Κομπάνυ) και σηματοδοτεί μία κρίσιμη καμπή των εξελίξεων στην Συρία αλλά και στη Μέση Ανατολή συνολικά. Η πόλη αυτή ήταν το ισχυρότερο κέντρο και οχυρό του Νταές σε όλη την ευρύτερη περιοχή, και δίαυλος ανατροφοδότησης και επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, μέσω βεβαίως των τουρκικών συνόρων και του -απροκάλυπτα κατά καιρούς- συνεργαζόμενου φασιστικού καθεστώτος του AKP. Από αυτή την συνοριακή γραμμή, και ιδιαίτερα από το πέρασμα της Τζαραμπλούς, ανατροφοδοτείται κυρίως ο Νταές σε πολεμικό υλικό, κεφάλαια και μαχητές, όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία, και ειδικά από τότε που οι δυναμεις της YPG/YPJ απελευθέρωσαν τη Σενγκάλ, διέσωσαν τους Γιεζίντι και διέκοψαν το βόρειο δίαυλο μεταξύ των ιρακινών και συριακών εδαφών που ήλεγχε ο Νταές.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η σημασία της αποκοπής των ισλαμοφασιστών από την Τουρκία -που δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα-, αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με κάποιες πρόχειρες εκτιμήσεις Τούρκων συντρόφων, (πεπειραμένων στελεχών των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας /BOG , στο πλευρό των οποίων πολεμούν σε αυτή τη φάση οι μαχητές του ΕΣΔΑ, αλλά και με τους οποίους συνεργάζονται οι απεσταλμένοι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ) υπολογίζεται ότι βρίσκονται εντός της τουρκικής επικράτειας περίπου 30-50.000 μάχιμοι και 3-5 εκατομμύρια υποστηρικτές του Νταές.

Η Μάνμπιτζ ήταν η μεγαλύτερη πόλη που είχαν στην κατοχή τους οι ισλαμοφασίστες στη Συρία μετά τη Ράκα, και ως εκ τούτου είχαν συσσωρεύσει εκεί μεγάλες δυνάμεις και εφόδια. Δεδομένης και της τεράστιας στρατηγικής της σημασίας , η επιχείρηση κατάληψης της πόλης θεωρούταν εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Πράγματι, σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις, οι Νταεσίτες προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση με πολύ μεγάλη δύναμη πυρός. Μολαταύτα η τακτική των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων αποδείχτηκε αποτελεσματική, και η επιμονή και η αποφασιστικότητα των μαχητών τους ανυποχώρητη.

Πριν από περίπου δυόμιση μήνες στις 31 Μαΐου, (και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα άφηναν εσκεμμένα να εννοηθεί, με δηλώσεις στελεχών και κινήσεις δυνάμεων στο έδαφος, ότι θα κινηθούν προς τη Ράκα) οι ΣΔΔ ξεκίνησαν να κινούνται προς τη Μάνμπιτζ. Στις αρχές Ιουνίου, με μία αιφνιδιαστική αστραπιαία επιχείρηση κατέλαβαν όλα τα γύρω χωριά, περικυκλώνοντας την πόλη, αποκόπτωντάς την έτσι από τη Ράκα και τη Τζαραμπλούς, και δημιουργώντας κλοιό πολιορκίας.

Έναν κλοιό που, και εσκεμμένα αλλά και εκ των πραγμάτων, δεν ήταν ολοκληρωτικά ασφυκτικός. Η περιοχή της περιμέτρου δηλαδή, είναι τόσο μεγάλη, που αν και ελεγχόταν στρατιωτικά κι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και δεν επέτρεπε στους ισλαμμοφασίστες να προβούν σε οργανωμένες επιχειρήσεις χωρίς να γίνουν εγκαίρως αντιληπτοί, επέτρεπε όμως σε μεμονομένες μικροομάδες λιποτακτών να δραπετεύσουν στα μουλωχτά, σε συνθήκες αφέγγαρου σκότους, κι έτσι οι δυνάμεις τους σιγά σιγά φυλοροούσαν.

Πολλές φορές ωστόσο, οι συμμορίτες προσπάθησαν με οργανωμένες επιθέσεις να διασπάσουν τις γραμμές των ΣΔΔ, προσκρούοντας ωστόσο σε σθεναρή άμυνα, και αποτυγχάνοντας επανειλημένα.

Παράλληλα, με προσεκτικές κινήσεις από ένα σημείο κι έπειτα, προκειμένου να περιοριστούν οι απώλειες από τη δική μας πλευρα, και με την (πραγματική, πλην επιφυλακτική και περιορισμένη) συνδρομή των αεροπορικών βομβαρδισμών της Διεθνούς Συμμαχίας, ο κλοιός ολοένα και έσφιγγε, συμπιέζοντας τους Νταεσίτες στο κέντρο της πόλης. Τις τελευταίες αυτές εβδομάδες, οι Ενωμένες Δυνάμεις Ελευθερίας απέστειλαν ομάδες μαχητών σε διαφορετικά σημεία της πρώτης γραμμής στο κέντρο της πόλης, συνδράμοντας αποφασιστικά στην τελική επίθεση και την εξουδετέρωση των ισλαμοφασιστών.

Στις 12 Αυγούστου το απόγευμα, οι εναπομείναντες συμμορίτες, προκειμένου να διαφύγουν, και γνωρίζοντας τη δέσμευση των ΣΔΔ να βάζουν σε προτεραιότητα την προστασία των αμάχων, απήγαγαν μεγάλο αριθμό πολιτών, Αράβων ως επί το πλείστον από τη γειτονιά Αλ Σαμπρ*, και χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες, δραπέτευσαν προς την Τζαραμπλούς με ένα κομβόι 500 αυτοκινήτων και 400 μοτοσυκλετών. Οι ΣΔΔ έδωσαν διαταγή κατάπαυσης πυρός για να προστατεύσουν τους απηχθέντες αμάχους, ωστόσο κάποιοι Νταεσίτες εντοπίστηκαν ανάμεσα σε πολίτες και συνελλήφθησαν.

(Πληροφορίες αναφέρουν ότι πολύ σύντομα αργότερα, μεγάλος αριθμός αυτών των αιχμαλώτων πολιτών διέφυγαν και γύρισαν στην Μάνμπιτζ, χαιρετίζοντας ουσιαστικά την απελευθέρωσή της από τις ΣΔΔ.)

Παράλληλα, πλήθη ταλαιπωρημένων από τις κακουχίες αλλά και τραυματισμένων πολιτών, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, διασώθηκαν από τις ΣΔΔ, τους διανεμήθηκε φαγητό και νερό, και μεταφέρθηκαν σε ασφαλή μέρη και σε νοσοκομεία.

Οι συνθήκες καταπίεσης που είχε επιβάλλει ο Νταές ήταν αφόρητες και οι απλοί άνθρωποι ζούσαν μια καθημερινότητα ανέχειας και στέρησης.

Ο καθαρισμός και η ανοικοδόμηση της πόλης έχει ήδη ξεκινήσει και οι κάτοικοι, ανακουφισμένοι από το τέλος της τυραννίας των ισλαμοφασιστών, έχουν αρχίσει σιγά σιγά να επιστρέφουν στα σπίτια τους και τις ζωές τους. Η καταστροφή ωστόσο είναι τεράστια. Η εικόνα της επόμενης μέρας είναι αποκρουστική. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι μπάζα και σκουπίδια, αλλά ακόμα και διάσπαρτα πτώμματα. Κατεστραμμένα και γκρεμισμένα κτίρια παντού και τρύπες από βλήματα και σφαίρες. Μέσα από τα χαλάσματα όμως, ανατέλει η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

Το επόμενο βήμα είναι προφανές, και οι στιγμές ιστορικές. Οι μονάδες των ΣΔΔ έχουν είδη αρχίσει την προέλασή τους προς την Αλ Μπαπ, εκκαθαρίζοντας και ελέγχοντας την περιοχή της υπαίθρου στους δρόμους προς την πόλη. Καταλαμβάνουν ήδη στρατηγικές θέσεις προκειμένου να απελευθερωθούν άμεσα τα βασικά, μεγάλα γύρω χωριά (Arima, Qabasin,Bza’a, Tadif ) και να ξεκινήσει η επίθεση στην ίδια την Αλ Μπαπ.

Αυτή είναι και η τελευταία μεγάλη πόλη που ελέγχει ο Νταές στη βόρεια Συρία, και η κατάληψή της είναι η φυσική συνέχεια της νικηφόρας επιχείρησης στη Μάνμπιτζ, και η ολοκλήρωση της στρατηγικής των ΣΔΔ στην περιοχή. Η απελευθέρωσή της θα σημάνει τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό των ισλαμοφασιστών από τον υπόλοιπο κόσμο, και την ασφυκτική περικύκλωσή τους από εχθρικές δυνάμεις. Αν η πτώση της Μάνμπιτζ ήταν η αρχή του τέλους του Νταές στη Συρία, η πτώση της Αλ Μπαπ θα είναι πιθανώς το ήμισυ αυτού του τέλους.

Ακόμα πιο σημαντικά όμως, θα επιφέρει την επι χρόνια πολυπόθητη ένωση του Κομπάνυ με το Αφρίν. Η σπουδαία ιστορική αυτή στιγμή, εκτός και πέρα από τη σημασία της για τους απανταχού Κούρδους, θα εδραιώσει αποφασιστικά την Επανάσταση της Ροτζάβα, που επιχειρεί στο πλαίσιο ενός τεράστιου κοινωνικού μετασχηματισμού, να αλλάξει ριζικά τα πολιτικά, οικονομικά, ταξικά, έμφυλα, φυλετικά, θρησκευτικά και περιβαλλοντικά δεδομένα στη βόρεια, και ενδεχομένως σε όλη τη Συρία, και ακόμα ίσως να επηρεάσει ριζοσπαστικά την τροχιά της ιστορίας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι μαχητές του ΕΣΔΑ, έχοντας περάσει ένα μήνα στο μέτωπο της Μάνμπιτζ, χαίρουν καλής υγείας, πλήρους σωματικής ακαιρεότητας, και ακμαίου ηθικού. Στο πλαίσιο οληγοήμερης ανάπαυλας, έχουν συναντηθεί με τους ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ προκειμένου να τους ενημερώσουν για τα τεκταινόμενα στη Μάνμπιτζ και να τους παραδώσουν φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό. Ταυτόχρονα, κάνουν ήδη τις απαραίτητες προετοιμασίες για να ξαναφύγουν πολύ σύντομα για το μέτωπο, και να πολεμήσουν στο πλευρό των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας, στην ιστορική αυτή μάχη που επίκειται να λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Οι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ από την άλλη μεριά, συνεχίζουν με επιμονή το έργο τους παρά τις αντίξοες συνθήκες, όντας σε διαρκή κίνηση, ανάμεσα στο μέτωπο και τα μετόπισθεν και σε συχνή επαφή με τους μαχητές του ΕΣΔΑ.

Αυτός ο αγώνας, παρά τις ατέλειες και τις αντιφάσεις του, αναζωπυρώνει το όραμα για την κοινωνική ανατροπή και μας θυμίζει αυτό που στην Ευρώπη τείνουμε να ξεχάσουμε:

Τη δύναμη του ένοπλου λαού, την πίστη και την ελπίδα στην διεθνιστική επαναστατική προοπτική.

 

Ζήτω η Επανάσταση!

Yaşasın Devrım!

Biji Şoreş!

Σύντροφος Νέστωρ (Heval Nestor)

jinmanif

manbij after