Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση
προς τις συμμετέχουσες συλλογικότητες
στις διαδικασίες συγκρότησης Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης

Για την προσυνεδριακή συνάντηση του Απρίλη 2014

Θέμα «ΔΟΜΗ» – «’Οργανα, συμμετοχή και λειτουργία πολιτικών συλλογικοτήτων μέσα στην ομοσπονδιακή δομή»

Γλωσσάρι εννοιών δομής και λειτουργίας:

Συνυπολογίζουμε την συνήθη πολιτική ορολογία, την καθομιλουμένη, την ετοιμολογία, τα ειδικά νοήματα που τους δίνουν οι συλλογικότητες της ΑΠΟ και την καταλληλότητά τους σύμφωνα με την κρίση μας για την περιγραφή διαδικασιών οριζόντιας πολιτικής οργάνωσης.
Με υπογράμμιση καταγράφουμε τα ειδοποιή γνωρίσματα κάθε οργανωτικού όρου.

Όργανο (πολιτικό όργανο): Λειτουργικό σχήμα ή υλικό εργαλείο επιτέλεσης συγκεκριμένου έργου. Οι οργανικές λειτουργίες αποτελούν συλλογικές διεργασίες.

Συνέλευση : Συνάντηση διαλόγου, με ή χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες.

Ολομέλεια (γενική συνέλευση) : Συνέλευση δυνάμει όλων των μελών ενός οργανωτικού σχήματος.

Συμβούλιο : Διαδικασία διαλόγου, με ή χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες, σε συνέλευση ή με άλλους τρόπους.

Συντονιστικό : Όργανο με σκοπό τον συντονισμό. Ο όρος δεν προσδιορίζει την μορφή του οργάνου και τις αποφασιστικές αρμοδιότητές του.

Τομέας : Οργανικό σύνολο επιτέλεσης συγκεκριμένου πολιτικού έργου. Μπορεί να περιλαμβάνει διαφορετικές πρακτικές διαδικασίες. Πχ, ένας τομέας προπαγάνδας μπορεί να συμπεριλαμβάνει έντυπα και ψηφιακά μέσα.

Δομή : Σύνολο πρακτικών διαδικασιών επιτέλεσης συγκεκριμένου έργου. Πχ, το ψηφιακό μέσο ή η εφημερίδα ή το φόρουμ ή οι διαδικασίες συντονισμού και προετοιμασίας μιας κινητοποίησης.

Υποδομή : Σύνολο υλικών οργάνων επιτέλεσης συγκεκριμένου έργου.

Ομάδα Εργασίας : Βασικό σύνολο συνεκτικών εργασιών.

Γραμματεία : Ομάδα εργασίας καταγραφής, αρχειοθέτησης κι έγγραφης ενημέρωσης.

Όταν λέμε «Συμβούλιο», όχι μόνο ως διαδικασία, αλλά κι ως όργανο της ομοσπονδίας, εννοούμε ένα συμβούλιο εκπροσώπων των συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται σ’ένα πεδίο της οργάνωσης, με προσδιορισμένες κι οριοθετημένες συνθετικές, αποφασιστικές κι ελεγκτικές αρμοδιότητες με επιτελεστικές ευθύνες.

Όταν λέμε «Συνέλευση», όχι μόνο ως διαδικασία, αλλά κι ως όργανο της ομοσπονδίας, εννοούμε γενική συνέλευση κάποιου οργανωτικού σχήματος, η οποία μορφωποιεί και συνέχει το συγκεκριμένο σχήμα (ομάδα εργασίας, δομή, τομέας, θεματικό πεδίο που διατρέχει την οργάνωση, συμβούλιο, συνδιάσκεψη, συνέδριο).

Θεωρούμε την διάκριση αποφασιστικών κι εκτελεστικών οργάνων ασαφή, διότι για την εκτέλεση και της ελάχιστης εργασίας απαιτείται λήψη αποφάσεων. Όλα τα όργανα που παίρνουν αρμοδιότητες από το συνέδριο είναι εκτελεστικά, υπόλογα και υπηρετούντα, αλλά πρέπει να προβλέπονται αποφασιστικές διαδικασίες. Χωρίς απόδοση και προσδιορισμό αποφασιστικών αρμοδιοτήτων, ή η οργάνωση θα μένει άπρακτη, ένα αφηρημένο σύνολο συνεδριακών διακυρήξεων ή θα λαμβάνονται αποφάσεις άτυπα (αφορμαλισμός) ή θα αυθαιρετούν οι πολιτικές συλλογικότητες στο όνομα της ΑΠΟ (φεουδαλισμός). Εκτελεστικά όργανα χωρίς συνεχή αποφασιστικό συλλογικό έλεγχο σημαίνει φεουδαλική πολυαρχία και συμβολική βασιλεία του συνεδρίου. Ειδικά, αν τα εκτελεστικά όργανα είναι αμιγώς οι πολιτικές συλλογικότητες, θεσπίζεται ο σεχταρισμός.
Η οριζοντιότητα απαιτεί την θέσπιση βαθμίδων συλλογικότητας από το συνέδριο προς τις ομάδες εργασίας για την διασφάλιση της συνέχειάς της μεταξύ θεωρίας και πρακτικής και την θέσπιση αποφασιστικών διαδικασιών για όλες τις βαθμίδες, ώστε να αποτραπεί η ανάδυση άτυπων εξουσιών. Δηλαδή, διαδικασίες συνδιαμόρφωσης σε όλα τα πεδία. Όπως είπαν κάποιοι σύντροφοι, οργάνωση σημαίνει συνέχεια θεωρίας και συνέχεια δράσης.
Τα πολιτικά όργανα είναι ο κοινός τόπος των συλλογικοτήτων. Τα πολιτικά συμβούλια αποτελούν συνελεύσεις εκπροσώπων των πολιτικών συλλογικοτήτων, με συγκεκριμένες αποφασιστικές κι εποπτικές ευθύνες. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των πολιτικών συμβουλίων είναι η άμεση κοινή αποφασιστική ισχύς των συμμετεχόντων πολιτικών συλλογικοτήτων στο σύνολο των ομοσπονδιακών δραστηριοτήτων. Η συνεχής λειτουργία πολιτικών συμβουλίων σε όλα τα οργανωτικά πεδία διασφαλίζει την οριζοντιότητα απέναντι σε άτυπες ιεραρχίες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να εγκατασταθούν μέσα και μεταξύ των ομάδων εργασίας και των δομών, την ισότητα απέναντι στους αποκλεισμούς, τη συνθετικότητα και την καινοτομία απέναντι στο λειτουργικό συντηρητισμό και στον πολιτικό σεχταρισμό, την αποδοτικότητα, την εξελιξιμότητα, τον πολιτικό δυναμισμό και την κινηματική συνοργάνωση. Η συχνότητα λειτουργίας των συμβουλίων, όσο δυνατόν εγγύτερα στους ρυθμούς των αντίστοιχων ομάδων εργασίας, δομών και τομέων, προσδίδει τον προσβλεπόμενο πολιτικό δυναμισμό και την αναγκαία δομική πλαστικότητα.
Η ισχύς των πολιτικών συμβουλίων πάνω στ’άλλα όργανα δεν είναι εξωτερική (δεν είναι εξουσία), διότι δεν επιβάλουν έναν κεντρικό έλεγχο στη βάση, αλλά αντιθέτως τοποθετούν με τρόπο άμεσο τις πολιτικές διεργασίες της ομοσπονδιακής βάσης, την κοινή λειτουργία των πολιτικών συλλογικοτήτων, μέσα στις καθημερινές ομοσπονδιακές διαδικασίες. Ο όρος εκπροσώπησης των συλλογικοτήτων στα επιμέρους πολιτικά συμβούλια μόνο από πρόσωπα που συμμετέχουν σε ομάδα εργασίας της αντίστοιχης δομής ή τομέα (κάθε εκπρόσωπος να προέρχεται από την παραγωγή) θα λειτουργήσει επαυξητικά, προσφέροντας επιπλέον κίνητρο δραστηριοποίησης των πολιτικών συλλογικοτήτων κι ενισχύοντας την οριζοντιότητά τους στην βάση τους.

Η αποφυγή του όρου «όργανα» και η διάκριση μεταξύ «οργάνων» κι «εργαλείων» συνδέονται με την μη απόδοση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στα επιμέρους όργανα.
Ο όρος «συντονιστική» για τον προσδιορισμό της συλλογικότερης εκτελεστικής βαθμίδας ενέχει τις παραπάνω προβληματικές.
Ο όρος «εξελεγκτική» εστιάζει στον συλλογικό έλεγχο, ο οποίος όμως θα είναι δομικά αναποτελεσματικός αν επεμβαίνει εκ’των υστέρων λόγω απουσίας διαρκών αποφασιστικών αρμοδιοτήτων.
Ο όρος «γραμματεία», αν και οι συλλογικότητες που τον προτείνουν αναφέρονται στην ανάγκη πρόβλεψης λήψης άμεσων αποφάσεων, συγχέει και υποβιβάζει τις ευθύνες των πολιτικών οργάνων στα οποία συναποφασίζουν οι συλλογικότητες.
Ο όρος «συμβούλιο» εμπεριέχει τις έννοιες της συνέλευσης, της συλλογικής διαβούλευσης και της συλλογικής θέλησης. Γι’αυτό τον προκρίνουμε.
Ο όρος «επιτροπή» είναι περισσότερο χρωματισμένος από τους κρατικούς θεσμούς.
Ο όρος που προκρίνουμε για το διαρκές συλλογικό όργανο όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων της ΑΠΟ είναι «(Διαρκές) Γενικό Πολιτικό Συμβούλιο». Ωστόσο, οι όροι «(Διαρκές) Γενικό Εκτελεστικό Συμβούλιο» ή «…Επιτροπή» ή «…Γραμματεία» αποδίδουν το ίδιο νόημα, διευκρινίζοντας τις εκτελεστικές ευθύνες όλων των οργάνων σε σχέση με τον πρωταρχικό αποφασιστικό χαρακτήρα του συνεδρίου.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση αποκλείεται ο όρος «κεντρικό» αντί του «γενικό».

Σχετικά με τις βαθμίδες, πρέπει να διακρίνουμε δυο κατευθύνσεις:
– Μια, η αποφασιστική συμμετοχή των πολιτικών συλλογικοτήτων στο συνέδριο και στο γενικό συμβούλιο, η οποία πρέπει να παραμείνει άμεση και να μην εκπροσωπηθεί από περιφερειακά όργανα. Το τοπικό δεν μπορεί να είναι κύριος παράγοντας πολιτικής σύνθεσης σε μια πολιτική οργάνωση, όπως μπορεί να είναι σε μια κοινωνική-ταξική. Άλλωστε, η αυτονομία των ομάδων μέσα στις ομοσπονδιακές διαδικασίες έχει ήδη κατοχυρωθεί.
– Δεύτερη, η εφαρμογή των αποφάσεων του συνεδρίου μέσω επιμέρους πιο συγκεκριμένων κι επίκαιρων αποφάσεων από την συλλογικότερη βαθμίδα προς τα πιο πρακτικά όργανα. Το βαθμιδών άπλωμα της συνδιαμόρφωσης πάνω στην επιτελεστικότητα το θεωρούμε θεμελιώδη αρμό μιας ριζοσπαστικής ελευθεριακής οργάνωσης.

Ή θα συγκροτήσουμε ολομέτοχα μια νέα κοινότητα ή θ’αναπαράξουμε επικαλυμένα τον μικροπολιτικό αφορμαλισμό.

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Φλεβάρης 2014