Category Archives: ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ- TEXTS IN OTHER LANGUAGES

Απολογιστική-προτασιακή τοποθέτηση του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη προς τους συντρόφους

Στις 21 Οκτώβρη 2019, περίπου στις 11μμ, πραγματοποιήθηκε από εμένα κι ένα ακόμα πρόσωπο η απαλλοτρίωση του ταμείου ενός καταστήματος κρατικού καζίνο στον Χολαργό (προάστειο της Αθήνας). Πριν την αποχώρησή μας από το σημείο άλλαξε χέρια το τουφέκι που είχαμε για την αυτοπροστασία μας. Ένα αυτόματο τουφέκι, εφόσον είναι διαθέσιμο αποτελεί ένα πειστικό αποτρεπτικό μέσο κατά την διάρκεια οποιασδήποτε πράξης που ενδέχεται να αντιμετωπίσει την δολοφονική επέμβαση των μισθοφόρων του κεφάλαιου. Καθάρματα σαν αυτά που σκότωσαν βασανιστικά τον George Floyd, τα ίδια που δολοφόνησαν ομαδικά τον ήδη τραυματισμένο από τα φασιστο-αφεντικά Ζακ Κωστόπουλο σ’ ένα πεζοδρόμιο, μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης και ελάχιστο καιρό μετά, τον Embouka Mamasoubek στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας και που ακόμα τα ονόματά τους είναι άγνωστα αφού είχαν την πλήρη κάλυψη της αριστερής κυβέρνησης και της αστικής δικαιοσύνης, δεν καταλαβαίνουν άλλη γλώσσα από αυτήν που έχουν μάθει να εφαρμόζουν.

Την στιγμή που ξαναπήρα εγώ το όπλο, εκπυρσοκρότησε λόγω δικών μου αμελειών. Το βλήμα με χτύπησε στο πόδι. Αφού αποχωρήσαμε από το σημείο, κατέφυγα στο παρακείμενο σπίτι ενός παλιού φίλου. Εκεί, υποθέτοντας ότι πολύ σύντομα οι διωκτικοί μηχανισμοί και τα τσιράκια τους οι καθεστωτικοί ρεπόρτερ θα δημοσιοποιούσαν φωτογραφίες μου, αποφάσισα να εκκενώσω ένα διαμέρισμα στο οποίο φύλαγα ένα σύνολο εργαλείων αντίστασης, με σκοπό την διάσωσή τους. Έτσι, αυτά τα εργαλεία βρέθηκαν στο σπίτι που είχα καταφύγει και κατέληξαν στις αποθήκες των στρατοκρατών, περίπου δυο βδομάδες μετά τον τραυματισμό μου.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι ο πολιτικός απολογισμός μου και η πολιτική τοποθέτησή μου για τη συνέχεια του αγώνα, με σημείο αναφοράς τον τραυματισμό μου και την κατασταλτική επιχείρηση που ακολούθησε. Συντάχθηκε τον Γενάρη και κοινοποιήθηκε σε συλλογικά σώματα του αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού κινήματος με ορισμένα ανοιχτά πολιτικά κριτήρια. Είχε προηγηθεί, λίγες μέρες μετά τις συλλήψεις, τις απαγωγές αγωνιστών και τις εισβολές σε σπίτια, μια πρώτη ενημερωτική δημόσια τοποθέτησή μου, με την οποία ανέλαβα την αποκλειστική ευθύνη για την κατοχή των εργαλείων που βρέθηκαν στο σπίτι του φίλου μου και μεταξύ αυτών, ενός τουφεκιού-σφραγίδα της Οργάνωσης Επαναστατικής Αυτοάμυνας. Ετούτο, το δεύτερο κείμενο σχετικά με τα γεγονότα της 21ης Οκτώβρη κι έπειτα, δημοσιοποιείται τώρα.

Η τοποθέτηση του Γενάρη αποτελείται από τρεις ενότητες. Η πρώτη, περιγράφει το πολιτικό μεθοδολογικό πλαίσιο του απολογισμού και στην συνέχεια, περιγράφει τα δεδομένα με πολιτικούς όρους και επισκοπεί τις πολιτικές συνθήκες που οδήγησαν στην συγκεκριμένη κατασταλτική επιχείρηση. Η πρώτη ενότητα κλείνει με την επισήμανση των θεμελιακών πολιτικών ελλείψεων του κινήματος, εμμένουσες επί πολλές δεκαετίες μέχρι σήμερα, οι οποίες καταδικάζουν και τους αγωνιστές και τους εξεγερμένους να στέκονται σαν σφαχτάρια μπροστά στην φονική ισχύ του κράτους. Είναι οι ίδιες πολιτικές ελλείψεις που οδηγούν τα μαχητικά σχήματα σε αναπότρεπτες ασυνέχειες.

Η δεύτερη ενότητα αποτελεί σύνοψη της πρώτης και πρακτική συγκεκριμενοποίησή της για την αλληλεγγύη. Απευθυνόμενη στους συντρόφους τους οποίους κίνησε η αλληλεγγύη σε σχέση με την κατασταλτική επιχείρηση που εξαπολύθηκε μετά τον τραυματισμό μου, βάζει στην σειρά ορισμένα δεδομένα προσανατολισμού. Η τρίτη ενότητα είναι ένας απολογισμός, πολιτικός και πρακτικός, των συνθηκών που οδήγησαν στον τραυματισμό μου.

Ακολουθεί ένας επίλογος επικαιροποίησης της απεύθυνσής μου προς τους συντρόφους, από την ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρίσκομαι.

ολόκληρο το κείμενο σε pdf:

the complete text in pdf:

Απολογιστική_Δημήτρη_Χατζηβασιλειάδη_1

Debreif_and_Propositional_Statment_1

Ενημέρωση από δράσεις με αφορμή το G20 (πανευρωπαϊκά) – Two weeks till G20 Hamburg (some updates)

Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1574952/

post image

 

This was the video of the anarchist call against G20 in Hamburg.

And this are some actions, collected from https://tschuess.noblogs.org/post/category/english-direct-action/

Stones against SPD and prison profiteur

Arson attack against a ThyssenKrupp-vehicle

Attack against Thales

Arson attack against Deutsche Telekom

Excavator burns – against G20-Summit

Attack against construction-company HOCHTIEF and a call against the G20-summit

Attack against the ‘Messe Hamburg’, venue for the OSCE and G20 summits

Athens, Attack against the office of security company SCS

Berlin, Arson attack against a police station

Leipzig, 3 public-order-police vehicles torched

Sweden, Bank attacked

Leipzig, Arson attack against Job Center

Arson attacks against Sodexo and Vodafone

Berlin, French diplomatic vehicle torched

Bremen, Bundeswehr (Armed Forces) vehicle torched

Berlin, Arson attack on a police station against the Police Congress & the G20 Summit

Berlin, Securitas (private security company) vehicles torched

Hamburg, Two police cars torched

Hamburg, more Police cars in station torched

Arson attack against a ‘Securitas’ private security company vehicle

Madrid, Spain: Incendiary attack against the Cavalry Unit of the National Police

Bremen, Incendiary attack against Jobcenter

Arson Attack Against the Vehicle Fleet of ‘Deutsche See’

Weilheim, Arson Attack Against a Police Station

and this will happen:

there is a calender with the main protest events

International anti-capitalist demonstration against G20 summit: G20 Welcome to hell

Thursday, 6 July 2017 ,

4 p.m., St. Pauli Fischmarkt, Hamburg

If you can not come to Hamburg, ATTACK EVERYWHERE !

Εικόνες:

 

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION / Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION

-STATEMENT OF SQUAT GARE-

On Wednesday 24/5. squat Gare was targetted by persons organized in the mafia. At noon, during clashes with the riot police which were taking place in the area around Exarchia sq., there was a confrontation between some protesters who were building a barricade against the pigs and a local bussiness man who attempted to prevent them from doing so. A group of people who were at that moment in a social centre next to where this was going on, jumped to the aid of this bussiness man. The said bussiness man is well known in the neighborhood of Exarchia for his connections with networks of extortion, prostitution and drugs as well as with the security police. The clashes that followed between some of the protesters and this particular group, became the excuse for laying the accusation on squat Gare as being responsible for the events.

This particular group has recently been accused, by a number of collectives during open assemblies, for attempting to impose their authority by military means over self-organized projects. This group acts in the name of social centres and formations of the movement, which despite having been asked to condenm the activities of this group, they stay silent.

Immediately after these events, this group came along with a bunch of bouncers and paid thugs and gathered outside the squat in a threatening manner. What we have here is a consortium which included gangs of thugs who sell protection to the local markets and who have in the past been involved in attacks and brutal injuries against active members of the movement. After their departure, some of the initial group came to our assembly and declared that they will target our squat unless we find and deliver, within 24 hours, the persons who clashed with them earlier on the square.

Later on the same evening, persons belonging to this group pulled down the banner of squat GARE from Exarchia sq. This is the banner with which we urge the neighborhood to mobilize against repression, calling for an open event on Exarchia sq. on Sunday 28/5 and to an open assembly against the police occupation of the neigborhood on Monday 29/5. The act of taking down the banner was an agressive act aimed at the social resistance against repression. Such practices serve the designs of the state, are beffiting only to parastate agents and as such they must be dealt with. The banner was immediately raised again by comrades of the squat with an organized and self defended intervention on the square. The barkings of gang dogs can only build up our rage and armour our defense. We will be determined against any attempt to terrorize the resistance in this neighborhood.

We call all forces of the movement to take a stance. SILENCE IS GUILT.

 

DEFEND THE HISTORY OF EXARCHIA

OUST THE PIGS AND MAFIA

Squat Gare

Kallidromiou 74, Exarchia

_____________________________________________________________

Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

On Wednesday 25th of May, following the call of GARE squat concerning the events that took place the day before in Exarchia and at the squat, we gathered and as one body  we made a demonstration and an action at Exarchia square making a stop outside the mafia controlled hotel exarcheion.
It was a first collective response against the provocations of gangs of bouncers and paid thugs against political fighters.
These particular persons who attempted to give an ultimatum to Gare squat and who pulled down a political banner from the square, belong to the Coordination of Refugee Squats and use its name for their actions which are clearly hostile to the movement, without any collective agreement of the Coordination. All the while, the social center Nosotros and the Coordination of Refugee Squats continue to provide political cover to this team.
These  persons who take part in designs for  political and financial domination in the area, in direct collaboration with mafia networks of paid thugs, attempt to engage football fans of a particular club and turn them against the movement’s spaces and activity. We declare that this attempt is misleading, as the struggle in a neighborhood is not the arena neither of football fan nor of personal conflicts. This specific clique as well as paid thugs in general do not have social recognition in the area and this is why they try to recruit people on the basis of football club participation. Everyone must be fully aware of the responsibility that they bear.

At this point we declare that:
We will defend our struggles by all means necessary, united against economic interests and their supporters.
    The anarchist/anti-authoritarian movement can have no relations to  mechanisms of exploitation and control.
    Political cover to such practices shall not be tolerated. The political structures that have provided cover to such mechanisms much renounce them and conduct public self-criticism about all these events.


Collectives and comrades for the defense of spaces of struggle

TO THE BARRICADES: Open event and assembly Against the Police Occupation

«Resistance of the neighborhood, memory and present»

OPEN EVENT

with photo exhibition &
video projection

Sunday 28/5   8 p.m. Exarchia Sq.

____________________________________________________

OPEN ASSEMBLY

Against the police occupation

Monday 29/5  6 p.m.                Polytechneio (Gini)

 

Αφίσα στα ελληνικά – Poster ın greek

Κείμενο – Text in greek

IIRSA: Οι υποδομές της καταστροφής – Εκδήλωση με συντρόφους από την Χιλή, για το σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης Νότιας Αμερικής (The IIRSA: The infrastructure of devastation)

Το IIRSA είναι ένα γίγα-πρότζεκτ, σε ηπειρωτικό επίπεδο, που θα εκπονηθεί από όλα τα νοτιοαμερικάνικα κράτη με υποστήριξη, χρηματοδότηση και συντονισμό από το ΔΝΤ. Είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα ανκατάταξης μιας περιοχής στην παγκόσμια ιστορία, συγκρίσιμο μόνο με την ευρωπαϊκή εισβολή στην Αμερική.

Από τον Αμαζόνιο και το Standing Rock μέχρι τις Σκουριές και το Αιγαίο: Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι η αδηφαγία της παγκόσμιας ελίτ, το σχέδιό τους για την αφαίμαξη του πλανήτη με σκοπό τη συνολική κυριαρχία πάνω σε φυσικούς πόρους και ανθρώπους.

Η αντίσταση είναι επιτακτική και αναγκαία.

Ανοιχτή συζήτηση για το αναρχικό κίνημα στη Λουμπλιάνα-Σλοβενία. Open talk about the anarchist movement in Ljubljiana-Slovenia

Ανοιχτή συζήτηση για το αναρχικό κίνημα στη Λουμπλιάνα-Σλοβενία

Σύντροφοι από την Αναρχική Πρωτοβουλία Λουμπλιάνας (APL), μέλος της Ομοσπονδίας για την Αναρχική Οργάνωση(FAO), θα παρουσιάσουν το τοπικό κίνημα, τους αγώνες και την ιστορία της Σλοβενίας, καθώς και με αναλυτική ματιά, τις πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί μέσα από τις εμπειρίες του αναρχικού κινήματος. Μετά την παρουσίαση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.

(η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά)

Open talk about the anarchist movement in Ljubljiana-Slovenia

Comrades from the Anarchist Initiative Ljubljiana (APL), part of the Federation for Anarchist Organising (FAO), will introduce the local movement, struggles and history of Slovenia and give an analytical account of the practices that have been developed through the expreriences of the anarchist movement. The presentation will be followed by open discussion.

(the talk will be in English)

 

Πέμπτη 4/5   στις 21:00

Thursday 4/5  at 21:00

Κατάληψη GARE  (Καλλιδρομίου 74, Εξάρχεια)

From Rojava to Belarus: Solidarity with the Anarchist Prisoners

VIDEO

Aleksandr Lukashenko, for 24 years you have dominated the people of Belarus and using your oppressive state apparatuses inherited from the authoritarian Soviet past, you continued this perpetual nightmare for the people.

Since the 15th of March, you, and your parasites, the bureaucrats, the police and the snitches have unleashed a barbaric campaign of repression against the people of Belarus and especially the anarchists who fight for the liberation of all.

Solidarity is the weapon of the people and as anarchists we are united in our struggle across all borders, fences and walls.

For these reasons, we are setting our sights on you.

——

Solidarity with the Imprisoned Anarchists in Belarus

On March 15th, anarchists joined thousands of Belarusians who went to the streets in multiple cities to protest the decades of harsh economic and social conditions caused by 24 years of Lukashenko’s dictatorship. Anarchists at this protest organized a separate block unfurling banners which read “For the people, the main social parasite are the bureaucrats, politicians and the police.” The anarchists were tailed by civil cops and after being followed and harassed, dozens were arrested. By the end of the day, over 100 people, including both anarchists and even bystanders were detained by the authorities.

Following those events, opposition groups, some of them liberal, nationalist and far-right, called for protests on March 25th throughout Belarus. The government started a nationwide hunt for anarchists and opposition members. In one of the most widespread police crackdowns in decades, the government raided homes and detained dozens of anarchists. Additionally, the regime  mobilized a campaign of terror using the repressive power of the police and the media to curb all anarchist efforts to organize against the regime. Police and military units were dispatched to Minsk in one of the largest operation’s in post-Soviet Belarus. Anarchists along with opposition groups and ordinary Belarusians marched through the streets to protest the ongoing state repression. The aftermath was the detention of over 100 people, many of them anarchists. In total, some estimate that over 1,000 people have been detained in Belarus in the recent events so far.

The IRPGF stands in solidarity with all the anarchists currently imprisoned, detained and injured from recent events. As anarchists ourselves, we see solidarity as the weapon of the people and reach out to you at this time of state repression to say that we are with you. We see the dictatorship of Lukashenko as our enemy, as much as yours and we are ready, with weapons in our hands, to fight any state around the world.

FREEDOM FOR THE ANARCHISTS INPRISONED IN BELARUS!

ABOLISH PRISONS, CAPITAL AND THE STATE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

I.R.P.G.F. (April 2017)

VideoAnnouncementIrpgfSolidarityWithAnarchistsInBelarus – PDF TEXT

Mensaje de solidaridad … Bielorrusia desde Rojava IRPGF – Espanol PDF

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΤΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

From Rojava all the way to Athens
You will have to bleed to capture
the liberated ground of the struggle
Solidarity to the squats
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

——-

R.U.I.S.=  Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (Revolutionary Union for Internationalist Solidarity)

I.R.P.G.F. = Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (International Revolutionary People’s Guerrilla Forces)

https://archive.org/details/IRPGFSolidaritySquatsGreece

Anarchists in Rojava announce IRPGF (Texts in English, German, Swedish, Spanish, Kurdish,Turkish)

(April 2017)

Today, the revolution in Rojava is under attack. Like the Paris Commune and at so many other points in history, the revolutionary forces face the leviathan of capitalist hegemony which has come to devour the new world and enslave us all once again. This is our Stalingrad. The revolution must be defended! Therefore, we announce the creation of the International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) to defend the revolution in Rojava.

The International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) is a militant armed self-organized and horizontal collective working to defend social revolutions around the world, to directly confront capital and the state, and advance the cause of anarchism.

We are committed anti-fascists, anti-capitalists, anti-imperialists and against all forms of patriarchy and kyriarchy. We announce our membership in the International Freedom Battalion and declare our support and alliance with the YPJ, the YPG, the PKK, the Antifascist International Tabur (AIT) and the International Freedom Battalion’s member organizations. We declare our open struggle with all imperialist, fascist and counterrevolutionary forces.

VICTORY TO THE REVOLUTION IN ROJAVA!

VICTORY TO THE BARRICADES, THE SOCIAL INSURRECTION AND THE COMMUNE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

The VIDEO

Οι θέσεις των IRPGF

IRPGF Positions – English

Video Announcement IRPGF and IFB Membership

IRPGF Positions – German

Video Announcement IRPGF and IFB Membership (German)

IRPGF-Positions – Swedish

IRPGF Positions – Kurdish

IRPGF Positions – Turkish

VideoAnnouncement (Espanol)

Self-organized edjucation activities in Squat GARE (method of the sentient, sciences, history, swordmaship, war theory)

 

“GARE squat is created on the premise of collective and social reappropriation and of organizing the ground against the world of authority, capital and the state. The ground of resistance is built on material conditions and it becomes as much a point of venture as a bulwark in the struggle to crush every tyrannical institution. ” (excerpt from the founding text)

Swordmanship & war theory:
every Saturday 8 – 10 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Methodology and practise
                               of the sentient
(perceptive and cognitive
           scientific bodywork),
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 2 April   9am – 6pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Discource – discussions
of scientific subjects
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 9 April   5 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
for Information (beyond programme hours)
Every Wendnesday 5 – 11 pm, GARE squat, 74 Kallidromiou street, Exarheia, Athens

RESEARCH, EXERCISE, STUDY, breeding ground for COMMUNITY, EQUALITY & FREEDOM    

Text for the strike in USA prisons from 9/9/2016

If we can’t live like human beings, we shall at least die like humans.”

Οn September 9, 1971, around 1.200 prisoners at the Attica Correctional Facility in the State of New York occupy 3 sections of the prison and take 38 guards and employees hostage. Their demands included amnesty for and the release of all political prisoners in the U.S. Immediately, the prison is surrounded by the forces of the National Guard and on the 13 of September the police intervenes. Over 1.000 police officers and national guards took place in the battle, which lasted 90 minutes. Helicopters, flying above the prison, flood the prison with tear gas as the crew calls through loudspeakers the prisoners to surrender. Amid the tear gas the police and the army start shooting indiscriminately. The final report counts 43 dead and over 250 injured. After the massacre the prison looks like a battlefield. A wave of protests breaks out across the country, especially from the black community. After all, 85% of prisoners in Attica were black. Despite the bloody ending, the uprising strengthened the feeling of unity and militancy amongst the black community in the U.S. Continue reading Text for the strike in USA prisons from 9/9/2016

POSTER for the strike in USA prisons from 9/9/2016

AFISA_AGGL_A3

Η αφίσα στα ελληνικά

We won! Mambij is free!

jin manbij2

manbij burka

jin manbij1

jin manbij11

   We won! Mambij is free!
Correspondance from the reporters
of Revolutionary Union for Internationalist Solidarity

 

After two and a half months of hard fighting, and at great cost in lives lost, Manbij has been liberated. The islamofascist gangs were thoroughly defeated; the Syrian Democratic Forces – YPG/YPJ and their allies, including ourselves – have prevailed within the city and the surrounding area.

The operation for the liberation of Mambij was the hardest and most decisive battle of this five year old war (with the exception, of course, of the battle for Kobane), marking a crucial turn of events in Syria, but also for the Middle East as a whole. Manbij was Daesh’s most powerful centre and stronghold within the region, and a passageway of resupply and communication, through, as is well known, the Turkish borders and their – often shamelessly explicit – collaborators: AKP’s fascist regime. Throughout these years, Daesh has used this line through the borders and especially the Jarablus causeway, for its resupply of war equipment, funds and fighters – especially after the YPG/YPJ forces liberated Sengal, rescued the Yezidi people and cut off the northern passage between the Iraqi and Syrian territories which were under Daesh control.

To better grasp the importance of cutting off the islamofascists’ passageway from Turkey, it is worth noting that according to some rough estimates from Turkish comrades, (experienced party members of the United Freedom Forces / BÖG, on whose side the RUIS combatants are currently fighting on, and the RUIS reporters are collaborating with) about 30-50.00 Daesh militants and 3-5 million of their supporters are currently residing within Turkish territory.

Mambij was the largest city – second only to Raqqa – under Daesh control in Syria and the islamofascists had concentrated a large number of their forces and supplies within it. Given also the huge strategic importance of the city, liberating Mambij was considered a seriously difficult operation. Unlike many other cases, Daesh offered serious resistance using great amounts of fire power. Nevertheless the Syrian Democratic Forces’ tactics proved effective, and the perseverance and determination of its troops ironclad.

Although throughout the period leading up to the start of the operation the SDF had deliberately created the impression – through press statements and troop movements – that they would move towards Raqqa, on the 31st of May, they made a sudden turn and commenced their attack on Mambij. At the beginning of June, through a series of speedy surprise attacks, they took control of all the surrounding villages, encircling the city, and thus isolating it from Raqa and Jarablus. The siege of Mambij had began.

The city’s encirclement was deliberately, but also de facto (due to the considerable size of the surrounding area), not completely air tight. SDF’s positioning established an effective military control of the city from all sides – thus preventing Daesh from organising counter-attacks undetected – allowing at the same time for small units of islamofascist deserters to escape the siege,(creeping in the darkness of moonless nights) resulting in the gradual diminution of their forces.

On the other hand, Daesh gang members’ multiple organised attacks to break SDF lines, were met with fierce defence, resulting in their ultimate failure.

After a certain point onwards, through careful manoeuvring so as to limit casualties on our side, and with the (helpful indeed, yet restrained) contribution of air strikes from the International Coalition, the siege kept tightening, thus constricting the Daesh within the centre of the city. During this time, the United Freedom Forces (BÖG) sent combatants to different points of the urban centre front-line, contributing decisively to the final attack on and elimination of the islamofascist gangs.

In the afternoon of the 12th of August, the remaining gang members, in an effort to escape – and knowing full well SDF’s commitment to prioritise civilians’ safety – kidnapped a large number of civilians, mostly Arabs from the Al-Sabr neighbourhood, in order order to use them as human shields in their flight towards Jarablus, forming a convoy of about 500 cars and 400 motorcycles. SDF ordered a cease fire in order to protect the kidnapped civilians, yet some Daesh members were detected within other civilian groups and arrested.

(Sources report that soon after, a great number of the kidnapped civilians escaped and returned to Mambij, saluting in the most tangible way its liberation by SDF.)

At the same time, multitudes of suffering and injured civilians – many of which were children – were rescued by SDF, given food and water, and transported to safe areas and hospitals.

The conditions of oppression enforced by Daesh were unbearable and ordinary citizens were faced with a reality of privation and destitution.

The cleaning-up and reconstruction of the city has already began, and its citizens, relieved after being liberated from the tyranny of the islamofascists, have slowly started to return to their homes and lives. The scale of the destruction, though, is immense. The day after is a repulsive image to behold. The streets are filled with rubble and trash, even rotting corpses. Broken, demolished buildings everywhere, full of holes from bullets and shelling. Yet through the wreckage and the ruin there dawns the hope of a new better life!

Κείμενο στα ελληνικά

jinmanif

manbij after

A breifing and a political account of the court-martial of total objector to military service, Dimitri Chatzivasileidi (2 june 2016)

IM000254.JPG

In April (2016) the total objector to military service Dimitris Chatzivasileiadis made a public statement in view of his coming trial at the court-martial: “…on the 2nd of June, when I will be tried for the second time on appeal for refusing to enlist for military service, I will stand once again in front of the military judges and I will articulate the polemic of the ones below against the state and its privileged castes. But this time I will not give in to buying off the sentence. Conviction will mean imprisonment, And prison brings us face to face with a situation of real war, politically, objectively and as a lived experience. And even if the generals of militarist repression give me the chance by setting a usual sentence of a few months, I will go on hunger strike so that the might of the extortionate and larcenous measures against Total Objection is once and for all overturned…”

Following an open meeting on the 4th of May in Athens for political briefing and for the organization of actions called by a collective where the comrade, total objector participates, the Solidarity Assembly to total objector Dimitris Chatzivasieliadis was formed. The main cohesive position of the assembly was that it is imperative for the movement as a whole, for collectives and individuals to take initiatives from which would emerge the collective struggle and response to the intensified onslaught of state and capital. We deemed that the stance of the persecuted comrade contributed to this direction. And so we mobilized immediately bearing in mind that the true answers are contained within the struggle, within its questions and its stakes. Continue reading A breifing and a political account of the court-martial of total objector to military service, Dimitri Chatzivasileidi (2 june 2016)

STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT

On the 2nd of June, the military court of appeals will review my sentence to 12 months in prison for my second and third refusal to enlist in military service. Given the fact that I do not fall into the legal window of sentence suspension due to having been convicted in the past for my political activity, the sentence of my first conviction for the offense of refusal to serve in the conscription army (sentence to 12 months imprisonment) was paid off in installments with the aid of the solidarity movement. In addition three administrative fines have been imposed of 6,000 Eur each for four conscription calls which I have refused.

The endless persecutions, arrests, humiliating transfers, court-marshals and consecutive sentences imposed on Total Objectors of military service are a characteristic expression of state terrorism for which military rule is essential. As I wrote from the cells of the Police HQ where I was held when arrested for the third time for refusal to serve (2/11/14):
“The successive persecutions of Total Objectors for our consistent and politically conscious decision to not serve the most brutal mechanism of authority, aim to curb the anti-militarist, class movement. I do not recognize the right of military-state repression. My detention in a cell, even for one night, is a brutal and unacceptable insult at any notion of freedom and social justice. The resistance against state brutality will not be bent. It will grow and it shall win. Immediate end to the persecution of Total Objectors and an end to arrests.” Continue reading STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT

Εβδομάδα διεθνούς αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατούμενους/κρατούμενες (9 με 17 Απρίλη 2016)

semaine-internationale-2016

Διεθνιστές επαναστάτες μαχητές του YPG/YPJ καλούν σε συστράτευση στην αντίσταση στο Bakur Kurdistan – Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ called upon the youths to join the self-rule resistance in Bakur Kurdistan alongside the YPS and guerrilla forces

Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ (People’s/Women’s Defense Units) have released a statement saluting the self-rule resistance in Bakur (North) Kurdistan. Revolutionaries called upon the youths to join the resistance alongside the YPS (Civil Defense Units) and guerrilla forces.

The press conference by internationalist combatants was held at the border between Qamislo city of Rojava and Nusaybin town of Bakur Kurdistan. The statement in Kurdish, Spanish, German and English also called upon youths worldwide to support the Kurdistan revolution.

The press release by revolutionaries from Germany, France and Spain is as follows:

“We are revolutionaries from all over the world who have come to Kurdistan out of their own free will to join the struggle for liberation.

We are living in a time of constant emergency. While at the heart of the Leviathan the enemy continues to numb, stupefy and enslave the people in the most thorough and wicked way, the fringes are lost in war. Today the oppression of 500 years of capitalism lives on in countless forms.

The rulers know no limits when it comes to securing their wealth and pursuing their interests. If we look at all the news of a single day it is easy to simply drown in despair. And that is exactly the point. We are to believe that there is no alternative, that the system we live in is the only option. When the soviet union collapsed it was said that we are at “the end of history”. But now, 25 years later, we see once more that capitalism isn’t and never has been able to solve our problems. On the contrary, every so-called solution has only multiplied the existing problems.

The system thrives on oppression. The oppressors need us. They cannot exist without us, but we can without them. Slavery, war and sorrow, loneliness and despair are neither fate nor coincidence, they are inevitable characteristics of a capitalist society. It is therefore our most urgent duty to organize against it. As much as they try to overwhelm our conscience and plant their truth in our hearts – we will not be deceived any longer. The alternative exists, right in front of our eyes.

For more than 40 years the resistance of the PKK against the occupiers, most notably the Turkish state, has never faltered. The PKK fight for freedom and autonomy, not just for Kurds but for all peoples of the Middle East. 4 years ago the fire caught in the western part of Kurdistan called Rojava, which was then liberated from the Syrian occupation. Rojava’s people self-organized, leading to a full-scale social revolution. Everywhere they founded councils and communes for local administration, and cooperatives as basis for a new economy. The historical resistance that was put up to defend the revolution, the fight of the guerilla; liberation of women, radical democracy and ecology as foundation of an alternative society – these are our hopes in the 21st century. We draw courage and belief from the revolution in Kurdistan.

The situation right now is very critical. The war in Northern Kurdistan, the part occupied by Turkey, has been raging for half a year. The attack on the guerrilla-controlled territories by theTurkish occupation forces on 24th of July was answered by the people by declarations of Democratic Autonomy in many areas in Northern Kurdistan. They built up communes and local councils, just like in Rojava. Led by the YDGH and YDGK youth and young women’s movement the people organized their self-defense and erected barricades in their neighborhoods. The Turkish state saw this as a threat to its authority that had for the last years merely existed symbolically in the Kurdish regions and attacked with uninhibited brutality.

For months now the people, most notably the revolutionary youth, have been resisting against the second-biggest army of NATO. Heavy fighting continues in the cities of Cizîre, Silopya, Nisêbîn, Kerboran, Şirnex, Gever and the Sûr and Farqîn neighborhoods of Amed.

During the winter months the snow limits very much the movement of the guerrilla. This is why the enemy does everything in his power to break the will of the people before spring. In the 90ies the state burned down thousands of villages to separate the population from the guerrilla and force the people to become refugees. Today they attempt the very same, attacking civilians with tanks, helicopters and heavy artillery.

Everyday there is news of children, youths and whole families massacred by state forces. The state has send thousands of its best troops and heavy weaponry into the Kurdish regions to quell the revolutionary insurrection. The occupation forces have decreed curfews in all Kurdish cities, cut off water and electricity and keep spreading anti-Kurdish propaganda while heavily censoring all Turkish media outlets. But despite all this the people have stood up to all intimidation attempts and fight everyday with unwavering courage and conviction in the streets of north Kurdistan. Recently the civil defense units YPS, modeled after the Rojavan YPG, have been built up to support this resistance.

We congratulate the creation of the YPS and send our warmest greetings and respect to the YDGH. Many of our comrades have fallen in this struggle. Their memory gives us strength and their sacrifice will not have been in vain. We will carry on the flame of revolution with all our heart and mind. Our place is here, side by side with our comrades, fighting for a free Kurdistan and Middle East.

We call on all revolutionaries worldwide – join the resistance. This is not the time to sit at home and ponder what might be. We are building and defending the future now. We call for resistance and solidarity. Rise against the imperialist forces. Come to Kurdistan and join the forces of YPJ, YPS and the guerrilla!”

[youtube width=”468″ height=”379″]http://www.youtube.com/watch?v=T0Ct2tqfUcY[/youtube]

GATHERING-DEMONSTRATION 8th of MARCH – FOR THE COMBATIVE SELF ORGANISATION OF WOMEN

STRUGGLE FOR WOMEN’S EMANCIPATION MEANS COMBATIVE SELF
ORGANISATION OF WOMEN TOWARDS SOCIAL LIBERATION

The 8th of March is a day of struggle. Struggle for the emancipation of women which will come from women self organizing their struggle towards social liberation. The oppressed women know that in order to fight the patriarchy which enslaves us, we must also fight the state and capitalism. State, capital and patriarchy feed one another in order for the bosses to segregate and exploit the people. The 8th of March cannot fit into void liberal concepts about gender equality within a world of generalized inequality. This day should be a day of resistance, an opportunity for women to take the streets together, to organize our militant and anti-institutional fight against every form of oppression.
In the regions of Turkey and Kurdistan, women have been fighting a war against many fronts, against the Turkish fascist regime, against the theocratic totalitarianism of the Islamic State, against patriarchy. The revolution in the autonomous regions of Kurdistan is a living example of the combative self organization of women towards social autonomy. Women fighters call on this day, all resisting and working women to intensify their struggle, to make this day a day of resistance, to honor the murdered women whose bodies were dragged into the streets as trophies of the enemy. We draw inspiration and strength from the example of the women of Kurdistan so as to intensify our struggle here and everywhere.
 Us women must militantly organize in order to brake our chains!

GATHERING-DEMONSTRATION
TUESDAY 8th of MARCH 5 p.m.
VICTORIA Sq.

Initiative of internationalist women fighters

TEXT IN PDF

TEXT IN GREEK

RELATED POSTER

Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e

(revolt is life)

 

 Since June 2015, after the elections in Turkey in which Erdogan and his party (AKP) suffered great losses, an all out war has been declared against the Kurdish communities of eastern Turkey on the pretext of fighting “terrorism”. By waging a nationalist war, the fascist regime of Erdogan aims to dominate the extreme class antitheses within the turkish region as well as the interstate and imperialist antagonism within the wider region from the Black Sea to Mesopotamia. As Erdogan’s government incites nationalism and chauvinism within Turkey by spreading violence and repression, the forces of Kurdish and Turkish fighters maintain a mighty resistance and are escalating the level of confrontation by declaring autonomy in many regions and managing to strike military and police targets. Against the brutality of the fascist Turkish regime, the popular guards of the kurdish autonomist movement and Turkish revolutionaries resist by any means necessary, barricade their neighborhoods and take up arms.
 Every day towns and cities in Kurdistan are being bombed and are under state of emergency; curfews, bombings, assassinations by the repressive forces of the army and the police, home raids and arrests on charges of participation in either the rebel forces of PKK or in one of the hundreds of grass roots organizations which mobilize in Turkey and in Kurdistan around a variety of issues ranging from local governance and neighborhood assemblies to human rights groups and solidarity to political prisoners. The regime’s strategic plan is to attempt the palestinization of Kurdistan. An entire population is forced into a state of siege under conditions of subordination or even annihilation, by military and bio-political means. For this reason, the Turkish state is not only targeting revolutionary organizations but the entire spectrum of the social web. The state and military are deliberately assassinating women, children and the elderly, precisely because they are aware that the latter constitute an active subject of the social resistance and not simply unarmed civilians. Women and children in Kurdistan are the ones who lend the struggle its great momentum. The Turkish state cannot face the rebels’ armed resistance without bearing overwhelming losses and without the risk of suffering crushing defeats. It could compromise with a truce with regards to the armed conflict, however the immediate peril for the regime is the movement for democratic autonomy that has been developing for years and which feeds the Kurdish resistance and signifies its depth. The mass social resistance cannot be confined into the line of fire; it permeats and deconstructs the space occupied by power.

Continue reading Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

 Correspondencia revolucionaria con Rojava: entrevista con un combatiente anarquista griego

(Fuente original Rojava No Estás Sola)

 Entrevista con Heval Odyssev, combatiente miembro de Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista (RUIS) que participa en las Brigadas Internacionales de Liberación de Rojava. Esta entrevista fue publicada en griego en el número 31 del periódico callejero APATRIS, en Grecia. Aquí publicamos la traducción al castellano de la traducción realizada en francés, por tanto pedimos disculpas por la pérdida de información que haya podido suponer esta doble traducción.
(Nota: el compañero que ha respondido a la entrevista es griego, pero como todos los internacionales que participan en la resistencia kurda y la rebelión en Rojava, escogió un nombre kurdo para dar énfasis a su posición internacionalista.)

¿Podrías describirnos en la medida de lo posible lo que te gustaría informar de tu experiencia hasta ahora en Rojava?

A solicitud del compañero, en lugar de la primera respuesta publicamos el texto de información-llamamiento a la participación que él mismo envió desde Rojava.
Mensaje del frente de Rojava por un compañero de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista y de las Brigadas Internacionales de Liberación.
En los últimos tres años, una guerra sangrienta se extiende por el Kurdistán Sirio. Al menos en lo que concierne al territorio de Rojava, tiende a tomar las características de una guerra de liberación social y política.
En este enfrentamiento, las partes principales implicadas son: el régimen del antiguo dictador Assad (apoyado ahora por Rusia, Irán y China), diferentes organizaciones religiosas y nacionales (el Ejército Libre de Siria, el Frente Al-Nusra y otros), el Estado turco, el Califato Islámico y el movimiento de liberación autónomo kurdo.
El conflicto que tenía como objetivo el proteger los intereses del imperialismo americano en Siria y más generalmente en Oriente Medio, a galvanizado a organizaciones fundamentalistas y fascistas como DAESH. Éste, en su mayoría asistido por las élites económicas fundamentalistas de los regímenes de Oriente Medio, ha expandido su presencia y su dominación tiránica en la mayor parte de Siria e Iraq.
El régimen turco también ha jugado un papel importante, desarrollando una cercana colaboración económica, política y estratégica con DAESH. Su objetivo es servir sus intereses en Oriente Medio contra el pueblo y el movimiento kurdo, que desde el comienzo atacaron directamente a DAESH.
Este enfrentamiento ha causado cientos de miles de muertos, heridos y prisioneros. Sin embargo, en medio del fragor de la guerra se ha constituido un movimiento social y político de liberación que lleva las siguientes características:
1) la liberación de la población kurda que sufre la opresión y la marginación económica, política y cultural, en lo que respecta al estado Sirio.
2) la liberación de una gran parte de la población árabe y otras etnias de la tiranía del régimen de Assad y su unificación de forma equitativa en los territorios liberados de Rojava.
3) la liberación de las mujeres y su implicación en las estructuras sociales recientemente creadas, en particular mediante la participación en combate en el batallón de las YPJ.
4) el esfuerzo – aunque todavía en un escenario muy básico debido a la intensidad de la guerra – de construir estructuras políticas, económicas y sociales que tienen el principio de la auto-gestión, la participación equitativa en la organización y toma de decisiones. Finalmente, el establecimiento de un nuevo modelo social, más horizontal e igualitario, que tiene como objetivo no sólo crear una sección revolucionaria en Oriente Medio, sino de difundir en un mismo movimiento, las semillas de la liberación social y política.
En este marco, es el deber de todo rebelde internacional actuar de tres formas:
a) con eficacia y combativamente en solidaridad con el esfuerzo revolucionario de Rojava y aprender de la experiencia de vida radical en cada nivel – político, organizativo, estratégico.
b) desarrollar lazos en la lucha y consolidarlos mediante diferentes tipos de relaciones con los rebeldes del mundo entero y con otros movimientos revolucionarios, por todas partes dónde se encuentren y donde sea requerido todo tipo de esfuerzo logístico, político y humano.
c) para reactivar el proyecto de reunión de combatientes revolucionarios y el imaginario de la solidaridad revolucionaria internacional, sobre el territorio griego y en el seno del movimiento revolucionario griego.
Teniendo en cuenta lo anterior, decidí hace cuatro meses juntarme con el movimiento revolucionario de Rojava y participar activamente en el combate, en las filas del Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unidades de Protección del Pueblo y la facción femenina no-mixta YPJ) y de las Brigadas Internacionales de Liberación, como miembro de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista, para luchar no sólo contra los fascistas fundamentalistas de DAESH, sino también contra los planes del capitalismo internacional, americano, turco, etc., en los cuales DAESH es un instrumento y una herramienta.
Desde las tierras de Rojava, envío mis saludos combativos y un mensaje de resistencia a los compañeros revolucionarios de Grecia.

VIVA LA REVOLUCIÓN DE ROJAVA
VIVA LAS YPG/YPJ Y EL BIL
VIVA RUIS
HASTA LA VICTORIA

Ηeval Odyssev
Rojava, 27 de Julio de 2015.

Sobre la guerra contra DAESH

¿Cuál es la composición política de las Brigadas Internacionales de Liberación, y qué grupos participan?

Las Brigadas Internacionales de Liberación se comprenden principalmente de organizaciones revolucionarias turcas pero también de organizaciones y compañeros internacionales venidos de diferentes países de Europa, cada uno de múltiples horizontes políticos (marxistas, comunistas, anarco-comunistas, más generalmente de libertarios y antifascistas).
Sexistas, racistas, nacionalistas y fanáticos son excluidos.
La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una organización que lucha por la revolución social mundial. Los participantes son comunistas libertarios y anarquistas de Grecia. En concreto, la Unión tiene como objetivo la solidaridad concreta en el campo de los conflictos armados internacionales. Lucha del lado de las clases oprimidas por la liberación social y contra la dominación de los Estados y el Capital. La solidaridad concreta debe de tener las características de la lucha social en todos los puntos del conflicto, rompiendo los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Tenemos como objetivo, paralelamente al desarrollo polimorfo de las fuerzas revolucionarias en Siria, Iraq, Turquía y más ampliamente en Oriente Medio, de abrir una vía de solidaridad desde los territorios griegos. Mediante esto no pretendemos sólo comprometernos a implementar concretamente el programa de las Brigadas Internacionales de Liberación, sino simultáneamente, promover la coordinación y la cooperación más allá de los límites locales.
La Unión abre vías de discusión en el territorio griego con la revolución de Rojava y por la formación colectiva de un movimiento revolucionario internacional.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα αγγλικά

Un colaborador de Rojava Azadî ha traducido el siguiente texto que es  la introducción que se leyó en un acto en solidaridad con Rojava que tuvo lugar en Atenas, Grecia, el 24-07-2015 a cargo del colectivo anarquista ASMPA.

(https://rojavaazadimadrid.wordpress.com/2015/12/21/revolucionarios-griegos-llaman-a-la-solidaridad-internacional-con-rojava/)

El Colectivo Anarquista para el Combate Proletario (ASMPA), ha organizado esta charla como muestra de solidaridad revolucionaria; porque hay compañeros que han tomado la decisión de unirse solidariamente a la lucha revolucionaria que se desarrolla en Rojava. Os hemos invitado para apoyar la lucha internacionalista y fortalecer la resistencia ahí, hasta la victoria de la revolución.
Dos caminos por la emancipación se encuentran en Rojava. Dos caminos que empezaron a desarrollarse hace ya décadas. Uno de estos comenzó a andarse en la selva Lacandona de Chiapas, México. Tratando de reconstruir una guerrilla, tradición de lucha que nunca se fue del todo en ese continente, una inicialmente pequeña organización de revolucionarios de izquierdas llevaban preparando su levantamiento durante una década, en el contexto de una relación directa con la base social oprimida. A través de este diálogo el EZLN abandonó sus posiciones estatistas y de partido centralizado. Al ocupar y liberar territorio en favor de los oprimidos, el EZLN plantó la semilla de la autonomía social que germinó y sigue creciendo a día de hoy.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Correspondance révolutionnaire avec Rojava

Entretien avec Heval Odyssev, combattant membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste qui participe aux Brigades Internationales de Libération du Rojava.
(Note: Le camarade qui a répondu à l’entretien est grec, mais comme tous les internationaux qui participent à la résistance kurde et à la révolte de Rojava, il a pris un nom kurde, afin d’insister sur son positionnement internationaliste.)

Pourrais-tu nous décrire dans la mesure du possible ce que tu voudrais rapporter de ton expérience jusqu’à maintenant à Rojava?

(Sur la demande du camarade, en lieu et place de la première réponse nous publions le texte d’information-appel à participation qu’il a envoyé lui-même de Rojava.)
Correspondance du front de Rojava par un combattant de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste et de la Brigade Internationale de Libération:
Ces trois dernières années, une guerre sanglante s’étend au sein du Kurdistan syrien. Au moins en ce qui concerne le territoire de Rojava, celle-ci tend à prendre les caractéristiques d’une guerre de libération sociale et politique.
Dans ces affrontements, les principales parties impliquées sont: le régime de l’ancien dictateur Assad (lequel est soutenu aujourd’hui par la Russie, l’Iran et la Chine), différentes organisations religieuses et nationales (L’Armée de Libération Syrienne, Le Front Al-Nosra et d’autres), l’Etat turc, le Califat Islamique et le mouvement de libération autonome kurde.
Le conflit qui avait au départ pour but la protection des intérêts de l’impérialisme américain en Syrie et plus généralement au Moyen-Orient, a galvanisé les organisations fondamentalistes et fascistes comme DAECH. Ce dernier, assisté majoritairement par les élites économiques fondamentalistes des régimes du Moyen-Orient, a étendu sa présence et sa dominationtyrannique dans une grande partie de la Syrie et de l’Irak.
Le régime turque ya aussi joué un rôle important, il avait développé avec DAECH d’étroites collaborations économiques, politiques et stratégiques. Le but était de servir ses intérêts au Moyen-Orient contre les populations kurdes et le mouvement kurde, qui se trouvaient dès le début directement visés par DAECH.
Cet affrontement a causé des centaines de milliers de morts, de blessés, de déportés. C’est pourtant au milieu du vacarme de la guerre que s’est constitué un mouvement social et politique de libération qui porte les caractéristiques suivantes:
1) la libération de la population kurde en tant qu’elle subit une oppression et une marginalisation économique, politique et culturelle, vis à vis de l’Etat syrien.
2) la libération d’une grande partie des populations arabes et d’autres ethnies de la tyrannie du régime d’Assad et leur unification sur des bases équitables sur les territoires libérés de Rojava.
3) la libération des femmes et leur implication dans les structures sociales nouvellement créées, en particulier par la participation au combat dans les bataillons du YPJ.
4) l’effort – bien qu’encore à un stade élémentaire en raison de l’intensité de la guerre – de constituer des structures politiques, économiques et sociales qui ont pour principe l’auto-gestion, la participation équitable à l’organisation et aux décisions. Enfin, la mise en place d’un nouveau modèle social, plus horizontal et égalitaire, dont le but n’est pas seulement d’arriver à créer une section révolutionnaire au Moyen-Orient, mais de disséminer dans un même mouvement, les graines de la libération sociale et politique.

A partir de ce cadre, il est du devoirde chaque rebelle internationald’agir selon trois axes :
a) de se tenir effectivement et combativement en solidarité avec l’effort révolutionnaire de Rojava et de tirer des enseignements de l’expérience radicale vivante à chaques niveaux – politique, organisationnel, stratégique.
b) de développer des liens dans la lutte et de les consolider via différents types de relation avec les rebelles du monde entier et avec d’autres mouvements révolutionnaires, partout où se déplient et où sont requis toutes sortes d’effort logistiques, politiques et humains.
c) de raviver le programme de ralliement aux combats révolutionnaires et l’imaginairede la solidarité révolutionnaire internationale,sur le territoire grec et au sein du mouvement révolutionnaire grec.
Considérant ce qui précède, j’ai choisi de rallier il y a quatre mois le mouvement révolutionnaire de Rojava et de participer activement au combat, dans les rangs des Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unité de Protection du Peuple et la faction féminine non-mixte YPJ) et de la Brigade Internationale de Libération, membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste, en me battant non seulement contre les fondamentalistes fascistes de DAECH mais aussi contre les plans du capitalisme international, américain, turque, etc., dont DAECH constitue un instrument et un outil.
Des terres de Rojava, j’envoie mes salutations combatives et un message de résistance aux camarades révolutionnaires de Grèce.
VIVE LA REVOLUTION DE ROJAVA
VIVENT LE YPG/YPJ ET LE BIL
VIVE LA LRSI
JUSQU’A LA VICTOIRE
Ηeval Odyssev
Rojava, le 27 juillet 2015.

Concernant la guerre contre DAECH

– Quelle est la composition politique de la Brigade Internationale de Libération, et quels groupes y participent ?
Les Brigades Internationales de Libération comprennent principalement des organisations révolutionnaires turques mais aussi des organisations et des camarades internationaux venant de différents pays d’Europe,chacun provenant de multiples horizons politiques(marxistes communistes, anarcho-communistes, plus généralement des libertaires et des antifascistes).
Sont exclus les sexistes, les racistes, les nationalistes etles fanatiques.
La Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste est une organisation qui lutte pour la révolution sociale mondiale. Y participent des communistes libertaires et des anarchistes de Grèce. Plus particulièrement, la Ligue a pour but la solidarité concrète sur le terrain des conflits armées internationaux. Elle lutte aux côtés des classes opprimées pour la libération sociale contre la domination des Etats et du Capital.
La solidarité concrète se doit d’avoir les caractéristiques de la lutte sociale sur chaque point de conflit, en brisant les frontières de la tyrannie, de l’oppression et de l’exploitation. Nous avons pour but, parallèlement à l’amplification polymorphe des forces révolutionaires en Syrie, en Irak, en Turquie et plus largement dans le Moyen-Orient, d’ouvrir une voie de solidarité depuis les territoires grec. Par là, on ne vise pas seulement à entreprendre de mettre en place concrètement le programme de la Brigade Internationale de Libération, mais simultanément, de promouvoir au delà des limites locales la coordination et la coopération.
La Ligue ouvre sur le territoire grec des voies pour la discussion avec la révolution de Rojava et pour le façonnement collectif d’un mouvement révolutionaire international. Continue reading Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Analysis about Rojava revolution and internationalist solidarity, from the Anarchist Popular Unity (UNIPA – Brazil)

unipa1
War and revolution in the trenches of Rojava:
Position of the revolutionary anarchists

Comunique No. 44 of the Anarchist Popular Unity (UNIPA)
Brazil, March 2015

Κείμενο στα ελληνικά

 The struggle for the freedom of Kurdistan did not start today. The Kurdish people has a struggle for self-determination that covers centuries of combat in the region of Mesopotamia. Among wars and uprisings, external domain or control and repression by the own oligarchies, the history of fight of this people, particularly the recent history, begins to create interests all over the world. After all, who are these men and women which today combat and resist to the advance of the Islamic State in the north of Syria? The international press and the governments do not have interest in divulging information.
Today, the eyes of the world turn toward the heroic resistance and victories of the popular masses in Kobanê against the Islamic State of Iraq and Syria (ISIS). The recent clashes in this region which embraces the Turkey, Iraq and Syria is target of the imperialist intervention and control and of jihadist groups which dispute the geopolitical redesign of the North Africa and Middle East.
The armed resistance in Kobanê is inserted today in a complicated theater of political-military operations and which imposes on the agenda the theoretical, strategical and programmatic debate of the revolutionaries and anarchists. The warm solidarity around the world and the waving of the black flags once more in the trenches of Kobanê show us the importance of the international solidarity to the advance of the struggle and of a anarchist line which does not run away the tasks of the revolution.
However, more than just a simplistic defense (and even aesthetic) or an irresponsible and purist criticism (pacifist or sectarian), today is fundamental a position of the revolutionary anarchists in order to influence in the events, for defending and advancing in the conquests of the Kurdish people and of the working masses of the entire world. It is seeking to contribute with a revolutionary and anarchist analysis and with a militant goal that us from UNIPA release this comunique. Continue reading Analysis about Rojava revolution and internationalist solidarity, from the Anarchist Popular Unity (UNIPA – Brazil)

Αγγλική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα ισπανικά

Introduction by the Anarchist Collective for the Combative Proletarian Reconstruction (ASMPA) at the event for political briefing and revolutionary solidarity to the struggle in Rojava. Athens 24/7/2015

 Our political collective, ASMPA, took the initiative to organize this event for political briefing and revolutionary solidarity; because there are comrades who have made the decision to join in solidarity the revolutionary struggle that is unfolding now in Rojava. We’ve invited you here so as to directly support the internationalist struggle and to reinforce the future of resistance there, until the victory of the revolution.
Two threads of social liberation struggles meet in Rojava, two threads which begin decades ago. One thread begins in the Lacandon jungle of the Chiapas district in Mexico. In an attempt to reconstruct a guerilla tradition that never really faded away in that continent, an initially small organization of revolutionaries from a left background had been preparing their onset for a decade, in the context of a directly dialectical relation with the oppressed social base. Through this dialogue, EZLN left statist politics and party centralization behind. By occupying and liberating ground for the benefit of all the oppressed, EZLN planted a seed for social autonomy, which is growing and evolving until today. Continue reading Αγγλική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Revolutionary Union for Internationalist Solidarity: Response for the struggle in Rojava

R.U.I.S.’ solidarity response

The Revolutionary Union for Internationalist Solidarity is a formation for struggle with the aim to practice solidarity in the international field of armed conflicts on the the side of the classes of the oppressed who fight towards social liberation from the domination of states and of capital.
Solidarity in practice should bear characteristics of a common struggle at every critical point, a struggle which creates the world of revolution and which through its radical character, breaks the boundaries of tyranny, of oppression and of exploitation.
Specially, in responding to the call-out of MLKP for international solidarity we decided to take part with commitment to the necessities of the social struggle in Kurdistan.
We are there to offer our services to the struggle and to learn from the multi-faceted and resourceful living revolutionary process.
We recognise in this struggle:
-Its fundamental class character
-Its anti-fascist and anti-imperialist character
-Its social liberation character
Along with the multiform reinforcement of the revolutionary forces in Syria, Iraq, Turkey and the wider Middle East, the Revolutionary Union for Internationalist Solidarity aims to open up a path of solidarity from Greece, which will not only attempt to realise the vision of Internationalist Revolutionary Solidarity, but will also pursue the coordination and collaboration beyond the local boundaries.
Even though we have formulated our own political programme towards libertarian communism, we recognise the fundamental value of a broad collectivisation based on a broad range of conditions while at the same time each participant maintains their autonomy.

FOR THE SOCIAL REVOLUTION                                 R.U.I.S.   April 2015

 

Κείμενο στα ισπανικά – Espanol

Κείμενο στα ελληνικά

Ισπανική μετάφραση του χαιρετισμού του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση

Participación desde Grecia en el Batallón Internacional por la Libertad de Rojava

 

Esta es la traducción al castellano de un comunicado publicado en Abril de 2015 por RUIS (Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista) desde Grecia declarando que se habían unido al Batallón Internacional por la Libertad formado por voluntarios internacionalistas comunistas y anarquistas que están defendiendo la revolución de Rojava.

(https://rojavanoestasola.noblogs.org/post/2015/07/15/el-batallon-internacional-por-la-libertad-de-rojava-y-la-participacion-desde-grecia/)

La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una formación para la lucha con el objetivo de practicar la solidaridad en el campo internacional de los conflictos armados al lado de las clases oprimidas que luchan hacia la liberación social contra la dominación de los estados y el capital.

La práctica de la solidaridad debe tener caracterśticas de una lucha en común en un punto crítico, una lucha que crea la revolución del mundo y que mediante su caracter radical, rompe los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Especialmente, en respuesta al llamamiento hecho por el MLKP para la solidaridad internacional decidimos participar comprometidamente con las necesidades de la lucha social en Kurdistán.

Estamos allí para ofrecer nuestros servicios a la lucha y para aprender del proceso revolucionario multi facético e ingenieso que se está viviendo.

Reconocemos en esa lucha:
– Su fundamental caracter de clase
– Su caracter antifascista y anti-imperialista
– Su caracter de liberación social

Junto con los multiformes refuerzos de las fuerzas revolucionarias en Siria, Irak, Turquía y la región de Oriente Medio, la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista pretende abrir un camino hacia la solidaridad desde Grecia, el cual no sólo intentará llevar a cabo la visión Internacionalista de Solidaridad Revolucionaria, sino que también perseguirá la coordinación y colaboración más allá de las límites locales.

A pesar de que hemos formulado nuestro propio programa político hacia el comunismo libertario, reconocemos el valor fundamental de una amplia colectivización basada en un amplio rango de condiciones mientras que al mismo tiempo cada participante mantiene su autonomía.

POR LA REVOLUCIÓN SOCIAL

R.U.I.S.

Abril 2015

Κείμενο στα αγγλικά – English

Κείμενο στα ελληνικά

Ενημερώσεις από παρέμβαση στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Σάββατο 15 Νοέμβρη 2014 πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών από είκοσι αλληλέγγυους συντρόφους και έγινε παρέμβαση μέσα στο προαύλιο και τις αίθουσες διδασκαλίας, με μοίρασμα κειμένων, κοινοποίηση από ντουντούκα, ρίψη φλάϊερ και συνθήματα. Η παρέμβαση ξεκίνησε στις 11:40 το πρωί και ολοκληρώθηκε μια ώρα αργότερα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η αντίδραση της διεύθυνσης του Ινστιτούτου που υπάγεται στην γαλλική πρεσβεία. Τα συγκεκριμένα στελέχη του γαλλικού κράτους κρύφτηκαν πίσω από κάποιο “πρωτόκολλο ασφάλειας”, αναθέτοντας στον σεκιουριτά της G4 να διαχειριστεί την εξαιρετική κατάσταση. Ο μισθοφόρος της πολυεθνικής ιδιωτικής μπατσαρίας απευθύνθηκε αμέσως στην ελληνική αστυνομία και στην συνέχεια, εκτελούσε τις εντολές της. Οι επίδοξοι χωροφύλακες του Ινστιτούτου πρώτα επιχείρησαν ανεπιτυχώς να κλείσουν τις πόρτες των κτηρίων για να αποκλείσουν τους αλληλέγγυους στο προαύλιο, ώστε να βρεθούμε απομονωμένοι σε ενδεχόμενη κατασταλτική επέμβαση. Μετά, ενεργοποίησαν τον συναγερμό, προκαλλώντας πανικό σε μαθητές και γονείς. Ύστερα, συγκέντρωσαν και έκλεισαν τα παιδιά που προηγουμένως παρακολουθούσαν μαθήματα, μέσα σε μια αίθουσα. Εντωμεταξύ, κατέφτασαν δυνάμεις ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ και στάθηκαν στις δυο γωνίες του δρόμου.

Η τεχνοκρατική αντίδραση του μηχανισμού είχε πολλαπλές στοχεύσεις: Πρόκληση μιας τεχνητής ατμόσφαιρας τρομοκρατίας, απομόνωση των αλληλέγγυων από τους παρευρισκόμενους και στοχοποίησή τους για μια ενδεχόμενη αστυνομική επέμβαση, διαμόρφωση όρων τεχνοκρατικής πολεμικής αντιπαράθεσης, μετάθεση της πολιτικής ευθύνης για την στρατιωτική διαχείριση της κοινωνικής παρέμβασης σ’ έναν αυτοματισμό “ασφάλειας”, που εκπροσωπούταν από ένα μαντρόσκυλο της μεγαλύτερης εταιρείας εμπορίου καταστολής. Ωστόσο, αρκετοί παρευρισκόμενοι αντιτάχθηκαν στην τεχνητή κατάσταση τρομοκρατίας που επιχείρησε να επιβάλει η διεύθυνση του Ινστιτούτου.

Οι σύντροφοι ολοκλήρωσαν αποφασιστικά την παρέμβαση και αποχώρησαν ανάμεσα στιςδιμοιρίες φωνάζοντας: “Η αλληλεγγύη, το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” και “ενάντια σε κράτος και λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία“.

Ο αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση της γης και στους ένοπλους μηχανισμούς του γαλλικού κράτους συνεχίζεται καθημερινά στη Γαλλία και σε άλλα μέρη.

Η συνέλευση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας θα συναντηθεί πάλι την Τετάρτη 19/11 στις 4μμ στο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ).

______

Το κείμενο που μοιράστηκε:

REMI FRAISSE: ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Στην Ταρν της νοτιοδυτικής Γαλλίας, διεξάγεται ένας κοινωνικός αγώνας ενάντια στην κατασκευή φράγματος, η οποία επιφέρει την καταστροφή του δάσους Σιβέν και του υδροβιότοπου της Τεστέτ. Η γη του Τεστέτ αποτελεί ένα από τα σημεία όπου το κεφάλαιο επελαύνει λεηλατώντας τον φυσικό πλούτο και την τοπική ζωή. Στην Ελλάδα, το σχέδιο λειτουργίας του φράγματος της Μεσοχώρας και εκτροπής του ποταμού Αχελώου, οι μεταλλευτικές επενδύσεις, η κατασκευή Βιομηχανικών Ζωνών Παραγωγής Ενέργειας (ΒΑΠΕ) σε όλη την ύπαιθρο, τα σχέδια εκμετάλλευσης δημόσιας γης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και τα Ρυθμιστικά σχέδια για την Αττική είναι ανάλογα παραδείγματα της λεηλασίας που επιχειρούν τ’αφεντικά σε όλο τον πλανήτη.
Η αντίσταση ενάντια στην λεηλασία δημιουργεί νέες κοινότητες αγώνα και δεσμούς αλληλεγγύης που σπάνε τα σύνορα. Το κίνημα αντίστασης ενάντια στα νέα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, το NO TAV στην Val de Suse της βόρειας Ιταλίας που αγωνίζεται ενάντια στους σιδηρόδρομους υπερυψηλής ταχύτητας, οι περιοχές ZAD στην Γαλλία (Zone A Defendre – ζώνες προς υπεράσπιση) διαμορφώνουν ένα κοινό έδαφος απέναντι στην σαρωτική καπιταλιστική ανάπτυξη.
Στο δάσος Σιβέν τη νύχτα της 25ης προς 26η Οκτώβρη συγκεντρώθηκαν 7000 άνθρωποι για να ανακόψουν την επανέναρξη των καταστροφικών κατασκευαστικών εργασιών και να επανακαταλάβουν το δάσος απ’όπου είχαν εκδιωχθεί με βίαιη αστυνομική επιχείρηση ένα χρόνο πριν. Το ξημέρωμα οι κρατικοί μισθοφόροι επιτέθηκαν στους αγωνιζόμενους. Ο Ρεμύ βρέθηκε νεκρός μετά από ώρες. Δολοφονήθηκε από χειροβομβίδα κρότου λάμψης των μπάτσων.
Παρά την προσπάθεια του κράτους και των καθεστωτικών MEDIA να θάψουν το γεγονός, η δολοφονία του Ρεμύ πυροδότησε ένα κύμα εξέγερσης σε όλη τη Γαλλία. Από εκείνη τη μέρα πραγματοποιούνται καθημερινά δεκάδες συγκεντρώσεις και πορείες, αποκλεισμοί κρατικών κτιρίων, σχολείων και σχολών, αστυνομικών τμημάτων και στρατοπέδων της χωροφυλακής, συγκρούσεις με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τους φασίστες. Στην εξέγερση απέναντι στο κράτος και τους δολοφονικούς βραχίονές του συστρατεύονται αντιστάσεις που εκκινούν από διαφορετικά πεδία, αλλά αναγνωρίζουν την κοινή ανάγκη για ελευθερία και δικαιοσύνη και τον κοινό εχθρό. Είναι οι λαϊκές συνελεύσεις, που προτάσσουν μαζικά την αχρηστία του κράτους και την διάλυση των ένοπλων μηχανισμών του από την ίδια την κοινωνία. Είναι οι μαθητές και οι φοιτητές που βγαίνουν μαχητικά στους δρόμους, όπως κι εδώ αυτές τις μέρες και ξυπνούν τους φόβους της εξουσίας.
Η δολοφονία του Ρεμύ αποτελεί μια ακόμη κρατική δολοφονία… Δεν πρόκειται για ένα τραγικό λάθος που θα λυθεί με την απόσυρση του συγκεκριμένου όπλου. Άλλωστε, όλες αυτές τις μέρες το γαλλικό κράτος συνεχίζει να χτυπά και να τραυματίζει διαδηλωτές, για να επιβάλει την τρομοκρατία του. Οι εξεγερμένοι στην Γαλλία δεν έχουν αυταπάτες για τον εγγενή δολοφονικό χαρακτήρα του κράτους. Αγωνίζονται για ένα κόσμο χωρίς την εκμετάλλευση και την κρατική καταπίεση και ξέρουν, όπως κι εμείς που αγωνιζόμαστε εδώ, ότι για να αποτινάξουμε τον δολοφονικό ζυγό καλούμαστε ν’αντιταχθούμε στις αστυνομίες και τους κρατικούς στρατούς με κάθε πρόσφορο μέσο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας

IM000215.JPG IM000220.JPG

  IM000222.JPG IM000223.JPG IM000216.JPG  IM000221.JPG

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης με τους εξεγερμένους της Γαλλίας ΣΑΒΒΑΤΟ 22/11/14

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη μια μέρα ενάντια στις βιαιοπραγίες των ενόπλων μηχαμισμών του κράτους, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα, πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, είναι κατάλληλη για να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ ένα θεσμό που σακατεύει και δολοφονεί για λογαριασμό του κράτους «δικαίου» και των μαφιόζικων, καταστρεπτικών και κερδοσκοπικών σχεδίων του.

Κάλεσμα των κοινοτήτων αγώνα της Γαλλίας που υπεαρασπίζονται τη γη, ενάντια στην λεηλασία και την κρατική τρομοκρατία:

(Στα ελληνικά και στα γαλλικά)

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη

 Μια μέρα ενάντια στην αστυνομική καταστολή,

                             σε πανεθνική και διεθνή κλίμακα

Κάλεσμα για συμμετοχή στην κινητοποίηση την 22ηΝοεμβρίου, ενάντια στην αστυνομική καταστολή.

Η καταστολή που χτυπά τους καταπιεσμένους-ες μέσω των μαφιόζικων σχεδίων των κυβερνώντων, είναι ολοένα βιαιότερη.

Η άνοδος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην εξουσία δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα.

Η αστυνομία, η χωροφυλακή και ο στρατός πλήττουν και σακατεύουν εξίσου, ίσως πολύ περισσότερο τώρα, με όχημα τον εντεινόμενο φασισμό, υπό τη κάλυψη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Κι’ όλο αυτό χάρη στα όπλα, των οποίων η αποτελεσματικότητα επιτείνεται με τις επενδύσεις στην στρατιωτική τεχνολογία.

Αλλά εκτός από τους προϋπολογισμούς που διατίθενται για τον πόλεμο, που μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό  είναι η προθυμία των μπάτσων, χωροφυλάκων και στρατιωτικών, όπως και των πολιτικών πατρώνων τους, να υπερασπίζεται τη βία τους. Η πανταχού παρουσία και ανεξέλεγκτη χρήση των οπλοβομβίδων κρότου-λάμψης, των «εκτοξευτών αμυντικών βλημάτων» (οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα οπλοβομβίδες κρότου-λάμψης μεγέθους XXL!) και των εκρηκτικών χειροβομβίδων διασποράς είναι σαφή παραδείγματα.

Ακόμη και ο λόγος (της κρατικής βίας) εκφράζεται χωρίς αναστολές, ενώ η βία γίνεται καθημερινή κοινοτυπία! Απέναντί μας, οι μπάτσοι γελάνε και μας απειλούν όταν τους ρωτάμε αν είναι περήφανοι που σκότωσαν.  Ένας από τους υπεύθυνους της αστυνομίας της Ταρν δήλωνε πρόσφατα ότι εκείνοι και εκείνες που εναντιώνονται στις «δυνάμεις της ευταξίας» πρέπει να αναμένουν ότι θα υποστούν ενδεχόμενους βίαιους τραυματισμούς!!!

Εδώ και κάποιες μέρες, η αστυνομία σκότωσε. Ξανά.

Εμείς, οι συγκεντρωμένοι-ες στο Τεστέτ για να αγωνιστούμε ενάντια στο θανατηφόρο σχέδιο του φράγματος του Σιβένς, χάσαμε έναν φίλο. Τις πρώτες ώρες της Δευτέρας 26 Οκτωβρίου του 2014, κάποια μέτρα μακριά από τους στρατιώτες του κράτους, που ήταν οπλισμένοι και προστατευμένοι από τις πανοπλίες και τις ασπίδες τους, εκεί, ο Ρεμί Φρέζ δολοφονήθηκε από το οπλισμένο χέρι του κράτους.

Από μια ευθύα βολή (οπλοβομβίδας) ενός υπαλλήλου του πολέμου των χειροβομβίδων διασποράς, που στόχευε πιθανόν στο κεφάλι του και σφηνώθηκε μεταξύ του λαιμού και των ώμων του. Παρεμπιπτόντως, ακόμη κι οι εσωτερικοί κανονισμοί των οπλισμένων κρατικών μηχανισμών απαγορεύουν τις ευθύες βολές κάτω από μια συγκεκριμένη απόσταση και απαγορεύουν εξίσου να γίνεται στόχος το κεφάλι ή να βάλουν από κοντινές αποστάσεις με ορισμένα όπλα.

Δεν πρόκειται για ένα ατύχημα. Είναι μάλιστα να αναρωτιέται κανείς πως δεν συνέβη νωρίτερα μια τέτοια τραγωδία. Στην πραγματικότητα, όλες αυτές τις μέρες, οι επιθέσεις των αστυνομικών, των χωροφυλάκων και του στρατού έχουν ξεπεράσει τα πλαίσια ακόμη και των ίδιων τους των νόμων! Δεν μετράμε πια τα γόνατα, τα χέρια, τις κοιλιές και τα κεφάλια που στοχεύονται!!! Η ανήκουστη και παράνομη βία τους έχει αφήσει σε όλους-ες μας τα σημάδια της, είτε είναι σωματικά είτε είναι ψυχικά. Αυτή τη φορά παρέσυρε μαζί της έναν άνθρωπο : τον Ρεμί Φρεζ.

Αλλά ακόμη κι αν ο θάνατος του Ρεμί έγινε πρωτοσέλιδο στα ΜΜΕ και ενόχλησε τα κράτη, ας μην θεωρήσουμε ότι αποτελεί εξαίρεση.

Τέλη Αυγούστου, ένας άνθρωπος χωρίς χαρτιά βρέθηκε νεκρός μέσα σ’ένα αυτοκίνητο της BAC (Αντεγκληματική Ταξιαρχία) κατά τη διάρκεια της μεταγωγής του προς το αεροδρόμιο. Πάνε 10 χρόνια πλέον από τότε που οι νεαροί Ζιέντ Μπενά και Μπούνα Τραορέ σκοτώθηκαν καταδιωκόμενοι από την αστυνομία. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στους οικονομικούς πολέμους, στο Μπαλί και αλλού…

Δεν υπολογίζουμε πια στις διαδικασίες που κίνησαν οι κοντινοί των θυμάτων που δολοφονήθηκαν από το οπλισμένο χέρι του κράτους. Καμία καταγγελία δεν έχει σαν αποτέλεσμα την τιμωρία των ενόχων!

Απαιτούμε άμεση και αμείλικτη δικαιοσύνη για τους πληρωμένους δολοφόνους που κρύβονται στις τάξεις ένοπλων δυνάμεων του κράτους.

Ζητάμε, απότώρα, αμνηστία για όλουςτους κατηγορούμενους αντιστεκόμενους στο φράγμα του Σιβένς, τους οποίους εμείς υπολογίζουμε σαν πολιτικούς κρατούμενους.

Ζητά με εξίσου, τον απόλυτο αφοπλισμό των πολλαπλών ένοπλων δυνάμεων του κράτους, για να τελειώνουμε με τις δολοφονίες και τις βιαιοπραγίες της αστυνομίας, της χωροφυλακής και του στρατού.

Συγκεντρωνόμαστε έτσι, στο κάλεσμα της ZAD (ζώνη προς υπεράσπιση) της Notre Dame des Landes, για να διαδηλώσουμε ενάντια στην αστυνομική καταστολή, το Σάββατο 22 Νοεμβρίου του 2014 :

  • Στη Ναντ, στις 14.00 στον περίβολο του δικαστηρίου
  • Και οπουδήποτε αλλού!

Καλούμε κάθε άτομο και κάθε συλλογικότητα που τους αφορά ο κίνδυνος που εκπροσωπεί η αστυνομία του κράτους, να διοργανώσουν δράσεις διαμαρτυρίας σ’ όποιο σημείο κι αν βρίσκονται.

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη μια μέρα ενάντια στις βιαιοπραγίες των ενόπλων μηχαμισμών του κράτους, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα, πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, είναι κατάλληλη για να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ένα θεσμό που σακατεύει και δολοφονεί για λογαριασμό του κράτους «δικαίου» και των μαφιόζικων, καταστρεπτικών και κερδοσκοπικών σχεδίων του.

Ας οργιστούμε!

______________________________________

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les répressions policières

APPEL A PARTICIPER A LA JOURNEE DU 22 NOVEMBRE, CONTRE LES REPRESSIONS POLICERES

La répression qui s’abat sur les opposant-e-s aux projets mafieux des gouvernant-e-s est chaque fois plus violente.

L’arrivée du Parti Socialiste au pouvoir n’y aura rien changé.

La police, la gendarmerie et l’armée blesse et mutile tout autant, peut-être davantage en surfant sur la vague du fascisme montant sous couvert de crise économique mondiale, et ce, grâce aux armes, dont l’efficacité s’accentue par les crédits apportés à la technologie militaire.

Mais outre les budgets alloués à la guerre, toujours plus importants, ce qui inquiète encore plus, c’est la volonté des policer-e-s, gendarmes et et militaires comme de leur patron-ne-s politicien-ne-s d’assumer leur violence. L’omniprésence et l’utilisation effrénées de leur flashballs, “lanceurs de balles défense” (qui sont en fait des flashballs taill XXL!) et grenades explosives désencerclantes en son des exemples concrets.

Le discours est lui aussi décomplexé et la violence banalisée ! Face à nous, les flics sourient ou nous menacent quand on leur demande s’ils sont fier-e-s d’avoir tué. L’un des responsables de la police du Tarn affirmait récemment que celles et ceux qui s’opposent aux “forces de l’ordre” doivent s’attendre à subir des violentes et éventuelles blessures!!!

Et, il y a quelques jours, la police a tuée. Encore.

Nous, réuni-e-s au Testet pour lutter contre le projet mortifère du barrage de Sivens, nous avons perdu un ami. Aux premières heures du dimanche 26 octobre 2014, à quelques mètres des soldat-e-s de l’état, armé-e-s et protégé-e-s par leurs armures et leur bouclier, c’est là que Rémi Fraisse a été assassiné par le bras armé de l’état.

Par un tir tendu d’un-e salarié-e de la guerre de grenade de désencerclement, visant probablement sa tête, s’est coincée entre sa nuque et ses épaules. Pourtant, même les lois internes des bras armés de l’état interdisent les tirs tendus à une certaine distance et interdisent également de viser la tête ou de viser tout court avec certaines armes.

Ceci n’est pas un accident. Il est même étonnant qu’un tel drame ne se soit pas produit plus tôt. En effet, les attaquent des policier-e-s, gendarmes et militaires ont tous les jours dépassées le cadre de leurs propres lois! On ne compte plus les genoux, mains, ventres et têtes visés!!! Leur violence inouïe et illégale nous a laissé à tou-te-s des traces qu’elles soient physiques, ou morales.
Cette fois elle a emportée un homme: Rémi Fraisse.

Mais si la mort de Rémi fait la une des médias et embarrasse les gouvernements, ne croyons pas qu’il s’agit d’une exception.

Fin août, une personne sans-papiers est morte dans une voiture de la BAC (Brigade Anti Criminalité) au cours du trajet qui la ramenait à l’aéroport. Cela fait bientôt 10 ans que les adolescents Zyed Benna et Bouna Traoré sont morts dans un transformateur électrique suite à une course-poursuite avec la police. Sans parler des guerres économiques, au Mali ou ailleurs…

On ne compte plus les procédures lancées par les proches de victimes de meurtres d’un des bras armé de l’état. Aucune plainte ne donne lieu à des emprisonnements!

Nous exigeons une justice rapide et implacable pour les meurtrier-e-s caché-e-s dans les rangs des bras armés de l’état.

Nous demandons, dès maintenant, une amnesty juridique pour tou-te-s les inculpé-e-s opposant-e-s au barrage de Sivens, que nous considérons presque comme des prisonniers politiques.

Nous demandons également, le désarmement total des multiples bras armés de l’état, pour en finir avec les assassinats, les bavures et les violences policières, gendarmes et militaires.

Nous rejoignons ainsi l’appel de la ZAD de Notre Dame des Landes à manifester contre la répression policière le samedi 22 novembre 2014:

  • à Nantes, à 14h sur le parvis du palais de (l’in)justice
  • ou ailleurs et partout !

Nous appelons chaque personne et chaque groupe qui se sent concerné par le danger que représentent la police de l’état à mener des actions et à manifester où qu’elle/il soit.

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les violences des bras armés de l’état, mais n’oublions pas que chaque jour, avant et après cette date, est propice pour s’insurger contre l’existence d’une institution qui mutile et assassine pour le compte de l’état “de droit” et de ses projets juteux, mafieux et dévastateurs.

Indignons-nous !

APPEL A PARTICIPER A LA JOURNEE DU 22 NOVEMBRE 2014, CONTRE LES REPRESSIONS POLICERES

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les répressions policières

APPEL A PARTICIPER A LA JOURNEE DU 22 NOVEMBRE, CONTRE LES REPRESSIONS POLICERES

La répression qui s’abat sur les opposant-e-s aux projets mafieux des gouvernant-e-s est chaque fois plus violente.

L’arrivée du Parti Socialiste au pouvoir n’y aura rien changé.

La police, la gendarmerie et l’armée blesse et mutile tout autant, peut-être davantage en surfant sur la vague du fascisme montant sous couvert de crise économique mondiale, et ce, grâce aux armes, dont l’efficacité s’accentue par les crédits apportés à la technologie militaire.

Mais outre les budgets alloués à la guerre, toujours plus importants, ce qui inquiète encore plus, c’est la volonté des policer-e-s, gendarmes et et militaires comme de leur patron-ne-s politicien-ne-s d’assumer leur violence. L’omniprésence et l’utilisation effrénées de leur flashballs, “lanceurs de balles défense” (qui sont en fait des flashballs taill XXL!) et grenades explosives désencerclantes en son des exemples concrets.

Le discours est lui aussi décomplexé et la violence banalisée ! Face à nous, les flics sourient ou nous menacent quand on leur demande s’ils sont fier-e-s d’avoir tué. L’un des responsables de la police du Tarn affirmait récemment que celles et ceux qui s’opposent aux “forces de l’ordre” doivent s’attendre à subir des violentes et éventuelles blessures!!!

Et, il y a quelques jours, la police a tuée. Encore.

Nous, réuni-e-s au Testet pour lutter contre le projet mortifère du barrage de Sivens, nous avons perdu un ami. Aux premières heures du dimanche 26 octobre 2014, à quelques mètres des soldat-e-s de l’état, armé-e-s et protégé-e-s par leurs armures et leur bouclier, c’est là que Rémi Fraisse a été assassiné par le bras armé de l’état.

Par un tir tendu d’un-e salarié-e de la guerre de grenade de désencerclement, visant probablement sa tête, s’est coincée entre sa nuque et ses épaules. Pourtant, même les lois internes des bras armés de l’état interdisent les tirs tendus à une certaine distance et interdisent également de viser la tête ou de viser tout court avec certaines armes.

Ceci n’est pas un accident. Il est même étonnant qu’un tel drame ne se soit pas produit plus tôt. En effet, les attaquent des policier-e-s, gendarmes et militaires ont tous les jours dépassées le cadre de leurs propres lois! On ne compte plus les genoux, mains, ventres et têtes visés!!! Leur violence inouïe et illégale nous a laissé à tou-te-s des traces qu’elles soient physiques, ou morales.
Cette fois elle a emportée un homme: Rémi Fraisse.

Mais si la mort de Rémi fait la une des médias et embarrasse les gouvernements, ne croyons pas qu’il s’agit d’une exception.

Fin août, une personne sans-papiers est morte dans une voiture de la BAC (Brigade Anti Criminalité) au cours du trajet qui la ramenait à l’aéroport. Cela fait bientôt 10 ans que les adolescents Zyed Benna et Bouna Traoré sont morts dans un transformateur électrique suite à une course-poursuite avec la police. Sans parler des guerres économiques, au Mali ou ailleurs…

On ne compte plus les procédures lancées par les proches de victimes de meurtres d’un des bras armé de l’état. Aucune plainte ne donne lieu à des emprisonnements!

Nous exigeons une justice rapide et implacable pour les meurtrier-e-s caché-e-s dans les rangs des bras armés de l’état.

Nous demandons, dès maintenant, une amnesty juridique pour tou-te-s les inculpé-e-s opposant-e-s au barrage de Sivens, que nous considérons presque comme des prisonniers politiques.

Nous demandons également, le désarmement total des multiples bras armés de l’état, pour en finir avec les assassinats, les bavures et les violences policières, gendarmes et militaires.

Nous rejoignons ainsi l’appel de la ZAD de Notre Dame des Landes à manifester contre la répression policière le samedi 22 novembre 2014:

à Nantes, à 14h sur le parvis du palais de (l’in)justice
ou ailleurs et partout !

Nous appelons chaque personne et chaque groupe qui se sent concerné par le danger que représentent la police de l’état à mener des actions et à manifester où qu’elle/il soit.

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les violences des bras armés de l’état, mais n’oublions pas que chaque jour, avant et après cette date, est propice pour s’insurger contre l’existence d’une institution qui mutile et assassine pour le compte de l’état “de droit” et de ses projets juteux, mafieux et dévastateurs.

Indignons-nous !

Κείμενο στα Ελληνικά

Recovered

remi

Κάλεσμα συνέλευσης αληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας

remi

English translation of pamphlet – call for manifestation to the military trial of the Total Objector of Military service Dimitris Hatzivasiliadis

“Peter, Johan and Franz worked in a factory, making tanks…”
(Lyrics from an antimilitarist song)

Little by little the urban centres of capital in the four populated continents increasingly resemble concentration camps. Police forces are becoming militarized, sweeping the prison cities, openly torturing, shooting, attacking demonstrations en masse with chemical weapons, invading spaces of resistance, imprisoning and holding hostage an ever growing part of the opressed population. At the same time, armies are getting intensively reorginised into counter-revolutionary repressive institutions. With increasing frequency they intervene in the capitalist galleys in order to ensure class tyranny, enveloped in their post cold-war bourgeois propaganda which targets anyone who willfully or not becomes a threat to the security of their regimes.

Since the 90s, european republics, having sanctified their nazi deviants (both historical and contemporary), have been waging a war at their borders against the hungry and downtrodden of the capitalist periphery. They then spread concentration camps along the geographical borderlines of class antagonism, to be incorporated into the web of everyday control. Those of us who are deemed superfluous for capitalist reproduction under conditions of brutal exploitation, impoverishment and social cannibalism, are captured en masse under administrative detention. What is reflected both in our imprisonment and in our revolts is the fear of the rulers vis a vis the unbridled social potential. The condensed concentration camp serves to protect the universal work camp. In order to safeguard their profit, the rulers unleash class genocide on a planetary scale. Anihilation constitutes the perfected form of capital’s biopolitical domination over the exploited. The concentration camps of today, by revealing the militaristic order of bourgeois civilization, also reveal its abysmal brutality. Continue reading English translation of pamphlet – call for manifestation to the military trial of the Total Objector of Military service Dimitris Hatzivasiliadis

Διεθνιστικό μήνυμα του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δ.Χατζηβασιλειάδη – Internationalist declare from the Total Objector of the Military service Dimitris Hatzivasiliadis

Προς τους καταπιεζόμενους και εκμεταλλευόμενους της Τουρκίας, του Κουρδιστάν και όλης της γης, μήνυμα αλληλεγγύης και αγώνα από την Ελλάδα :

Αδέρφια, εδώ και αιώνες τα αφεντικά μας βάζουν να σφαζόμαστε για τα συμφέροντά τους. Δηλητηριάζουν τις κοινωνίες με εθνικό, φυλετικό και θρησκευτικό μίσος, για να μας κρατάνε απομονωμένους στα σύνορά τους, εξαρτημένους από την οικονομική κυριαρχία τους και φοβισμένους μπροστά στην στρατοκρατική βία τους. Οι γιορτές των καθεστώτων είναι τα σφαγεία του προλεταριάτου.
Στην Ελλάδα όλοι οι άντρες καλούνται να υπηρετήσουν υποχρεωτικά την πολεμική μηχανή της εξουσίας. Όποιοι αρνούνται να στρατευτούν κάτω από τις σημαίες των αφεντικών αντιμετωπίζουν διώξεις και μεγάλες χρηματικές ποινές. Είμαι ένας απ’όλους τους αρνητές στράτευσης, που συνεχίζουμε έμπρακτα, όπως και οι συναγωνιστές στην Τουρκία την κοινή αντίσταση ενάντια στον πόλεμο των αφεντικών.
Τόσο ο ελληνικός στρατός, όσο και ο τουρκικός αποτελούν δραστήρια όργανο του ΝΑΤΟ και των λεηλατικών εκστρατειών του. Ο τούρκικος στρατός διεξάγει στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν έναν διαρκή πόλεμο εξόντωσης εκείνων που αγωνίζοται ενάντια στην ταξική και εθνική τυραννία. Ο ελληνικός στρατός προετοιμάζεται να ξαναβγεί στους δρόμους για να καταστείλει μια επικείμενη εξέγερση. Χωρίς την υποταγή μας όμως, οι μηχανές της κυριαρχίας δεν κινούνται.

Κείμενο σε pdf

To the opressed and exploited in Turkey, Kurdistan and around the world, a message of solidarity and struggle from Greece:

Brothers and sisters, for centuries now the bosses make us slaughter each other for their profits. They poison societies with national, racial and religious hatred, in order to keep us isolated within their borders, dependant on their financial domination and in constant fear of their militaristic violence. The regimes celebrate the massacres of the proletarians.

In greece all men are called-up for obligatory military service for the authority’s war machine. Whoever refuses to serve under the flags of the bosses faces prosecutions and large fines. I am one of all those unconditional negators of conscription who carry on the common struggle against the war of the bosses, just as the comrades in Turkey.

The greek army, just like the turkish army, is an active instrument of NATO and its campaigns of pillaging. The turkish army is conducting a perpetual war in Turkey and in Kurdistan to eliminate those who struggle against class and national tyranny. The greek army is preparing to conquer the streets in order to supress a possible insurrection.
Without our submission the machines of domination won’t function.

Sisters and brothers, lets stand on the same side of the front for a world of freedom, equality and solidarity. Lets turn the guns against authority.

SOLIDARITY IS THE WEAPON OF THE PEOPLE
WAR TO THE WAR OF THE BOSSES

Dimitris Hatzivasileiadis Athens, April 2013