Category Archives: Επαναστατικός διεθνισμός

Ενημέρωση από δράσεις με αφορμή το G20 (πανευρωπαϊκά) – Two weeks till G20 Hamburg (some updates)

Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1574952/

post image

 

This was the video of the anarchist call against G20 in Hamburg.

And this are some actions, collected from https://tschuess.noblogs.org/post/category/english-direct-action/

Stones against SPD and prison profiteur

Arson attack against a ThyssenKrupp-vehicle

Attack against Thales

Arson attack against Deutsche Telekom

Excavator burns – against G20-Summit

Attack against construction-company HOCHTIEF and a call against the G20-summit

Attack against the ‘Messe Hamburg’, venue for the OSCE and G20 summits

Athens, Attack against the office of security company SCS

Berlin, Arson attack against a police station

Leipzig, 3 public-order-police vehicles torched

Sweden, Bank attacked

Leipzig, Arson attack against Job Center

Arson attacks against Sodexo and Vodafone

Berlin, French diplomatic vehicle torched

Bremen, Bundeswehr (Armed Forces) vehicle torched

Berlin, Arson attack on a police station against the Police Congress & the G20 Summit

Berlin, Securitas (private security company) vehicles torched

Hamburg, Two police cars torched

Hamburg, more Police cars in station torched

Arson attack against a ‘Securitas’ private security company vehicle

Madrid, Spain: Incendiary attack against the Cavalry Unit of the National Police

Bremen, Incendiary attack against Jobcenter

Arson Attack Against the Vehicle Fleet of ‘Deutsche See’

Weilheim, Arson Attack Against a Police Station

and this will happen:

there is a calender with the main protest events

International anti-capitalist demonstration against G20 summit: G20 Welcome to hell

Thursday, 6 July 2017 ,

4 p.m., St. Pauli Fischmarkt, Hamburg

If you can not come to Hamburg, ATTACK EVERYWHERE !

Εικόνες:

 

Rigaer Street sends aggressive solidarity to Gare Squat and everybody resisting state oppression

When some people learned about the recent trouble to Gare Squat in Exarchia (Athens), they decided on Friday evening 26/05, to hang a banner in Rigaer Street, Friedrichshain (Berlin). After some minutes, Riot Police and Undercover Agents arrived at the scene and stole the banner. Meanwhile more people had gathered in nearby streets and ambushed a cruising Police vehicle with a rain of stones.

Soon more police was alerted to Rigaer Street, which is named a Dangerzone in official anouncements. But also more people came to protect the area and started throwing stones on cops.

More Anti Riot Units and a helicopter emerged and took a threatening position in front of the squat Rigaer 94. They did not find anyone because rioters left quickly.

Now the mainstream media and the scumbags from political partys will scream their never ending story about the dramatic anarchist violence in this area. But we know, the war has already begun and, infected by the virus of freedom, we are going to build lawless areas in their citys of surveilance.

Let us kick out police and their friends.

Virus Baxalais

source: https://linksunten.indymedia.org/de/node/213625

Πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των Παλαιστίνιων απεργών πείνας

 

Στις 17 Απριλίου περισσότεροι από 2.000 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές ξεκίνησαν απεργία πείνας με σύνθημα “Ελευθερία και Αξιοπρέπεια”. Οι παλαιστίνιοι κρατούμενοι απαιτούν να καταργηθεί το δικαστικό απαρτχάιντ της επ’ αόριστον κράτησης χωρίς δίκη που έχει επιβληθεί από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, καθώς και να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους (κατάργηση απομόνωσης, επικοινωνία με συγγενείς, ιατρική περίθαλψη κ.α.).

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι συνένοχη στα διαρκή εγκλήματα του Ισραηλινού κράτους.

Nίκη στα όπλα της παλαιστινιακής αντίστασης

Nίκη στον αγώνα τον παλαιστίνιων απεργών πείνας

Συνέλευση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας Παλαιστίνιους κρατούμενους

IIRSA: Οι υποδομές της καταστροφής – Εκδήλωση με συντρόφους από την Χιλή, για το σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης Νότιας Αμερικής (The IIRSA: The infrastructure of devastation)

Το IIRSA είναι ένα γίγα-πρότζεκτ, σε ηπειρωτικό επίπεδο, που θα εκπονηθεί από όλα τα νοτιοαμερικάνικα κράτη με υποστήριξη, χρηματοδότηση και συντονισμό από το ΔΝΤ. Είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα ανκατάταξης μιας περιοχής στην παγκόσμια ιστορία, συγκρίσιμο μόνο με την ευρωπαϊκή εισβολή στην Αμερική.

Από τον Αμαζόνιο και το Standing Rock μέχρι τις Σκουριές και το Αιγαίο: Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι η αδηφαγία της παγκόσμιας ελίτ, το σχέδιό τους για την αφαίμαξη του πλανήτη με σκοπό τη συνολική κυριαρχία πάνω σε φυσικούς πόρους και ανθρώπους.

Η αντίσταση είναι επιτακτική και αναγκαία.

Εκδήλωση για την G20 στο Αμβούργο

Την Δευτέρα 8 Μάη θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με συντρόφους από το Αμβούργο που θα μιλήσουν για την σύνοδο G20 στο Αμβούργο και για τις δράσεις που πρόκειται να γίνουν ενάντια σε αυτήν από αυτόνομες και αντικαπιταλιστικές ομάδες.

Κατάληψη GARE

Ανοιχτή συζήτηση για το αναρχικό κίνημα στη Λουμπλιάνα-Σλοβενία. Open talk about the anarchist movement in Ljubljiana-Slovenia

Ανοιχτή συζήτηση για το αναρχικό κίνημα στη Λουμπλιάνα-Σλοβενία

Σύντροφοι από την Αναρχική Πρωτοβουλία Λουμπλιάνας (APL), μέλος της Ομοσπονδίας για την Αναρχική Οργάνωση(FAO), θα παρουσιάσουν το τοπικό κίνημα, τους αγώνες και την ιστορία της Σλοβενίας, καθώς και με αναλυτική ματιά, τις πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί μέσα από τις εμπειρίες του αναρχικού κινήματος. Μετά την παρουσίαση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.

(η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά)

Open talk about the anarchist movement in Ljubljiana-Slovenia

Comrades from the Anarchist Initiative Ljubljiana (APL), part of the Federation for Anarchist Organising (FAO), will introduce the local movement, struggles and history of Slovenia and give an analytical account of the practices that have been developed through the expreriences of the anarchist movement. The presentation will be followed by open discussion.

(the talk will be in English)

 

Πέμπτη 4/5   στις 21:00

Thursday 4/5  at 21:00

Κατάληψη GARE  (Καλλιδρομίου 74, Εξάρχεια)

From Rojava to Belarus: Solidarity with the Anarchist Prisoners

VIDEO

Aleksandr Lukashenko, for 24 years you have dominated the people of Belarus and using your oppressive state apparatuses inherited from the authoritarian Soviet past, you continued this perpetual nightmare for the people.

Since the 15th of March, you, and your parasites, the bureaucrats, the police and the snitches have unleashed a barbaric campaign of repression against the people of Belarus and especially the anarchists who fight for the liberation of all.

Solidarity is the weapon of the people and as anarchists we are united in our struggle across all borders, fences and walls.

For these reasons, we are setting our sights on you.

——

Solidarity with the Imprisoned Anarchists in Belarus

On March 15th, anarchists joined thousands of Belarusians who went to the streets in multiple cities to protest the decades of harsh economic and social conditions caused by 24 years of Lukashenko’s dictatorship. Anarchists at this protest organized a separate block unfurling banners which read “For the people, the main social parasite are the bureaucrats, politicians and the police.” The anarchists were tailed by civil cops and after being followed and harassed, dozens were arrested. By the end of the day, over 100 people, including both anarchists and even bystanders were detained by the authorities.

Following those events, opposition groups, some of them liberal, nationalist and far-right, called for protests on March 25th throughout Belarus. The government started a nationwide hunt for anarchists and opposition members. In one of the most widespread police crackdowns in decades, the government raided homes and detained dozens of anarchists. Additionally, the regime  mobilized a campaign of terror using the repressive power of the police and the media to curb all anarchist efforts to organize against the regime. Police and military units were dispatched to Minsk in one of the largest operation’s in post-Soviet Belarus. Anarchists along with opposition groups and ordinary Belarusians marched through the streets to protest the ongoing state repression. The aftermath was the detention of over 100 people, many of them anarchists. In total, some estimate that over 1,000 people have been detained in Belarus in the recent events so far.

The IRPGF stands in solidarity with all the anarchists currently imprisoned, detained and injured from recent events. As anarchists ourselves, we see solidarity as the weapon of the people and reach out to you at this time of state repression to say that we are with you. We see the dictatorship of Lukashenko as our enemy, as much as yours and we are ready, with weapons in our hands, to fight any state around the world.

FREEDOM FOR THE ANARCHISTS INPRISONED IN BELARUS!

ABOLISH PRISONS, CAPITAL AND THE STATE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

I.R.P.G.F. (April 2017)

VideoAnnouncementIrpgfSolidarityWithAnarchistsInBelarus – PDF TEXT

Mensaje de solidaridad … Bielorrusia desde Rojava IRPGF – Espanol PDF

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΤΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

From Rojava all the way to Athens
You will have to bleed to capture
the liberated ground of the struggle
Solidarity to the squats
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

——-

R.U.I.S.=  Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (Revolutionary Union for Internationalist Solidarity)

I.R.P.G.F. = Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (International Revolutionary People’s Guerrilla Forces)

https://archive.org/details/IRPGFSolidaritySquatsGreece

Anarchists in Rojava announce IRPGF (Texts in English, German, Swedish, Spanish, Kurdish,Turkish)

(April 2017)

Today, the revolution in Rojava is under attack. Like the Paris Commune and at so many other points in history, the revolutionary forces face the leviathan of capitalist hegemony which has come to devour the new world and enslave us all once again. This is our Stalingrad. The revolution must be defended! Therefore, we announce the creation of the International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) to defend the revolution in Rojava.

The International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) is a militant armed self-organized and horizontal collective working to defend social revolutions around the world, to directly confront capital and the state, and advance the cause of anarchism.

We are committed anti-fascists, anti-capitalists, anti-imperialists and against all forms of patriarchy and kyriarchy. We announce our membership in the International Freedom Battalion and declare our support and alliance with the YPJ, the YPG, the PKK, the Antifascist International Tabur (AIT) and the International Freedom Battalion’s member organizations. We declare our open struggle with all imperialist, fascist and counterrevolutionary forces.

VICTORY TO THE REVOLUTION IN ROJAVA!

VICTORY TO THE BARRICADES, THE SOCIAL INSURRECTION AND THE COMMUNE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

The VIDEO

Οι θέσεις των IRPGF

IRPGF Positions – English

Video Announcement IRPGF and IFB Membership

IRPGF Positions – German

Video Announcement IRPGF and IFB Membership (German)

IRPGF-Positions – Swedish

IRPGF Positions – Kurdish

IRPGF Positions – Turkish

VideoAnnouncement (Espanol)

Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

 

Σήμερα η επανάσταση δέχεται επίθεση. Όπως και στην Παρισινή κομμούνα, όπως και σε άλλες τόσες ιστορικές αναφορές, οι επαναστατικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τον λεβιάθαν της καπιταλιστικής ηγεμονίας, που έρχεται να καταβροχθίσει τον νέο κόσμο και ξανά να μας υποδουλώσει. Εδώ είναι το δικό μας Στάλινγκραντ. Πρέπει να υπερασπιστούμε την επανάσταση! Ανακοινώνουμε λοιπόν, την δημιουργία των Διεθνιστικών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) για τον σκοπό της υπεράσπισης της επανάστασης στην Ροζάβα.

Οι Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μία μάχιμη, ένοπλη, αυτοοργανωμένη και οριζόντια συλλογικότητα. Το έργο της είναι να υπεράσπιστεί τις επαναστάσεις που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, να αντιπαρατεθεί άμεσα με το κράτος και το κεφάλαιο και να προωθήσει τον αγώνα του αναρχισμού.

Είμαστε αφοσιωμένοι αντιφασίστες, αντικαπιταλιστές, αντιιμπεριαλιστές και αντιμαχόμαστε κάθε μορφή πατριαρχίας και κυριαρχίας. Δηλώνουμε την υποστήριξη και συμμαχία μας με το PYD, το YPJ/YPG, το PKK, το Αντιφασιστικό Διεθνές Ταμπούρι (ΑΙΤ), το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας και τις οργανώσεις-μέλη του. Δηλώνουμε ότι παίρνουμε θέση μάχης απέναντι σε όλες τις ιμπεριαλιστικές, φασιστικές και αντεπαναστατικές δυνάμεις.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ!

ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ , ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ!

ΜΑΧΙΜΕΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Το video της ανακοίνωσης

Οι αναρχικοί που μάχονται το ISIS στο Δυτικό Κουρδιστάν ανακοινώνουν νέο Σχηματισμό

Σήμερα, ανακοινώνουμε την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) μια σαφώς αναρχική, μαχητική ομάδα στο Δυτικό Κουρδιστάν που επιδιώκει να υπερασπιστεί την επανάσταση και να προωθήσει την αιτία του αναρχισμού.

Ο ρόλος του IRPGF

Οι Διεθνείς Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μια μαχητική ένοπλη αυτο-οργανωμένη και οριζόντια συλλογική εργασία για την υπεράσπιση των κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, την άμεση αντιμετώπιση του  κεφαλαίου και του κράτους, και την προωθήσει  του αναρχισμού.

.Αναγνωρίζουμε και επιβεβαιώνουμε ότι η ηθική δράση απαιτεί ηθική πολιτική. Δεν είμαστε ένα πολιτικό κόμμα ή πλατφόρμα, αλλά μάλλον μια ένοπλη συλλογικότητα που αποτελείται από συντρόφους με διαφορετικές θέσεις του αναρχισμού. Η συλλογική ενότητα του IRPGF εκδηλώνεται στην πράξη της μαχητικής δράσης που θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της απελευθέρωσης. Ο ρόλος μας είναι διττός, να είναι μια ένοπλη δύναμη ικανή να δρα για την υπεράσπιση των απελευθερωτικών κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα είναι μια δύναμη ικανή να εξεγείρετε και να μάχεται ενάντια σε όλες τις κυρίαρχες μορφές εξουσίας, όπου και αν υπάρχουν. Continue reading Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Στις 22 Ιανουαρίου στην Τουρκία, μετά από ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς έπεσε ο αγωνιστής Bilgehan Karpat. Την ίδια μέρα συνελήφθη τραυματισμένος ο Erkan (SerifTurunc), μέλη και οι δύο του DHKP-C. Είχε προηγηθεί επίθεση της οργάνωσης με ρουκέτες στις 20 Ιανουαρίου στην Κωνσταντινούπολη στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση και στα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος του Ερντογάν. Η επίθεση αυτή έγινε σαν απάντηση στις δολοφονίες που έχει διαπράξει το τούρκικο κράτος τα τελευταία χρόνια, καθώς και σαν αντίποινα στη δολοφονία 11 ανταρτών του DHKC στα βουνά του Κουρδιστάν πριν από τρεις μήνες. Οι συγγενείς των 11 ανταρτών διεκδικούν τους σορούς τους, οι οποίοι μέχρι και σήμερα δεν τους έχουν παραδοθεί.

Ο Erkan ζούσε πολλά χρόνια στην Ελλάδα ως πολιτικός πρόσφυγας και ήταν ευρύτερα γνωστός ως μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς πρόσφυγες από την Τουρκία και το Κουρδιστάν με συνεχή παρουσία στους αγώνες και τις κινηματικές δράσεις.

Ο Bilgehan, ο Erkan και αρκετοί άλλοι σύντροφοι, μέλη της επιτροπής αλληλεγγύης όσο και του DHKP-C το 2014 συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν από το ελληνικό κράτος. Είχε προηγηθεί το χτύπημα του DHKC στην αμερικάνικη πρεσβεία στην Άγκυρα τον Φλεβάρη του 2013 και οι απαιτήσεις των τούρκικων και αμερικάνικων αρχών προς την ελληνική κυβέρνηση να πάρει κατασταλτικά μέτρα ενάντια στους αγωνιστές από την Τουρκία που βρίσκονταν στην Ελλάδα.

Το ελληνικό κράτος σε πλήρη εναρμόνιση με τους συμμάχους του ενάντια στην «τρομοκρατία» ξεκίνησε ένα πογκρόμ εναντίων των Τούρκων-Κούρδων αγωνιστών. Στα πλαίσια αυτά, στις 31 Μαΐου του 2013 απαγάγεται από ελληνικές και ξένες μυστικές υπηρεσίες ο αγωνιστής Μπουλούτ Γιαλιά, τον οποίον παρέδωσαν στο τούρκικο κράτος. Το καλοκαίρι του 2013 συλλαμβάνονται επίσης 2 αγωνιστές από την Τουρκία ανοιχτά της Λέσβου που μετέφεραν οπλισμό. Ακολουθούν εισβολές σε σπίτια, στα γραφεία της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς πρόσφυγες από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, όπου προσάγονται και συλλαμβάνονται πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία. Το ίδιο συνέβη κι ένα χρόνο αργότερα, όπου συλλαμβάνονται 3 ακόμη αγωνιστές, μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης με σταθερή παρουσία σε αγώνες και κινηματικές δράσεις στην Ελλάδα. Την ίδια περίοδο συλλαμβάνονται στο Γκύζη, όπου σε διαμέρισμα βρέθηκε οπλισμός, 4 αγωνιστές από την Τουρκία, ανάμεσά τους και ο Bilgehan Karpat ο οποίος μαζί με τον Erkan μετά την αποφυλάκισή τους «πέρασαν» στην Τουρκία για να συνεχίσουν τον αγώνα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ERKAN

ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

 

Ο BILGEHAN ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΩΣ ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

 

ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ DHKC ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 

Πορεία στην πρεσβεία της Τουρκίας

Σάββατο 11 Φλεβάρη στις 1μμ – Σύνταγμα

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους,

τους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές

Δήλωση του Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά

Δήλωση του Ζορζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά το Σάββατο 22 Οκτώβρη από τις φυλακές Λανμεζάν

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, αγαπητές φίλες και φίλοι,

Στην αυγή του 33ου έτους της αιχμαλωσίας μου, οι κινητοποιήσεις σας, από τα διαφορετικά μετερίζια της στράτευσής σας, μου δίνουν μεγάλη δύναμη και ζεσταίνουν την καρδιά μου.

Παρά τους ειδεχθείς τοίχους, τα συρματοπλέγματα και τις σκοπιές, ο απόηχος της συγκέντρωσής σας προκαλεί εδώ σήμερα μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα αφύπνισης, ενθουσιασμού και ανθρωπιάς. Μια ατμόσφαιρα πολύ διαφορετική από τη θανάσιμη ισοπέδωση της καθημερινότητας στη φυλακή… Οπωσδήποτε δεν αγνοείτε, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, ότι είναι και χάρη στις διάφορες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που καταφέρνουμε να κρατηθούμε στο ύψος μας μέσα σε τούτο το άθλιο μέρος. Χρόνια, ατελείωτα χρόνια αιχμαλωσίας ενισχύουν την πεποίθησή μου πως, απέναντι στην πολιτική εκμηδένισης των φυλακισμένων πρωτεργατών επαναστατών, είναι πάντοτε οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στο πεδίο της αντι-καπιταλιστικής / αντι-ιμπεριαλιστικής πάλης που μπορούν να προσφέρουν την πιο σημαντική υποστήριξη στους φυλακισμένους συντρόφους μας και να ατσαλώσουν την αντίστασή τους.

Ολοι ξέρουμε ότι στις μέρες μας, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, το ξεσκέπασμα του «δικαστικού μένους» κι αυτού που μοιάζει περισσότερο να είναι «κρατική εκδίκηση» δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα ως προς την απελευθέρωση των συντρόφων μας, παρά μόνο στο βαθμό που εγγράφεται στη συνολικότερη διαδικασία του αγώνα για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ επανάστασης και προληπτικής αντεπανάστασης. Ας σημειωθεί εν συντομία, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, ότι το λεγόμενο «δικαστικό μένος» κι η «κρατική εκδίκηση» δεν είναι ποτέ τυχαία ή απερίσκεπτα, αλλά εγγράφονται κατ’ εξοχήν και συστηματικά στη συνολική δυναμική της προληπτικής αντεπανάστασης… Από τις σιωνιστικές φυλακές σε εκείνες του Μαρόκου, από τα κελιά απομόνωσης στην Τουρκία στα ακόμη πιο σκοτεινά στην Ελλάδα, τις Φιλιππίνες και αλλού στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο: το δικαστικό μένος δεν είναι παρά ένα στοιχείο στη μεγάλη πανοπλία που έχει στη διάθεσή της η προληπτική αντεπανάσταση. Βέβαια, αυτή η πανοπλία μέτρων και νόμων συνεχίζει να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, σε καιρούς μιας γενικευμένης κρίσης που συνταράσσει τα θεμέλια του συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στο πλάι μου, γενναίοι βάσκοι σύντροφοι εξακολουθούν να υφίστανται μια εκδικητικότητα που δεν δικαιολογείται από πουθενά πλέον. Ακόμη κι αν είναι άρρωστοι, η άρνηση παραμένει η μόνη απάντηση σε όλα τα αιτήματά τους για «μετατροπή των ποινών». Και όμως θα περίμενε κανείς κάτι άλλο, έπειτα από την πρωτοβουλία που βρίσκεται σε εξέλιξη από την πλευρά της κύριας οργάνωσης του αγώνα τους.

Στην πραγματικότητα, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, στον ξέφρενο πόλεμο που έχουν εξαπολύσει ενάντια στις λαϊκές μάζες και τους πρωτεργάτες επαναστάτες που δρουν ενάντια στο σύστημα μέσα στα κινήματα σε εξέλιξη, οι ιμπεριαλιστές και λοιποί αντιδραστικοί όλων των αποχρώσεων επιδιώκουν με κάθε μέσο να μετατρέψουν τους φυλακισμένους επαναστάτες από παράδειγμα αγώνα σε παράδειγμα τρομοκράτησης των αλύγιστων ανταρτών. Γι’ αυτό χρειάζονται οπωσδήποτε, αφού δεν μπορούν να τους «σπάσουν» ώστε να αποκηρύξουν και να αρνηθούν τις πεποιθήσεις τους, να τους θάψουν ζωντανούς και να τους χρησιμοποιούν για όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να κάμπτουν το ηθικό των αγωνιστών και αγωνιστριών που συνεχίζουν να μάχονται.

Αλίμονο σε όποιον υποπέσει στο παραμικρό παράπτωμα, κινδυνεύει να βρεθεί στο σημείο μηδέν. Κάτι ξέρει γι’ αυτό ο Ζαν-Μαρκ Ρουγιάν… Φαίνεται πως βλασφήμησε κι οι δικαστές υπάρχουν για να τιμωρούν ανελέητα…

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, αγαπητές φίλες και φίλοι, μόλις πριν ένα χρόνο ξεκίνησε η τρίτη παλαιστινιακή Ιντιφάντα, τη μέρα που ο νεαρός Μοχάναντ αλ Χαλάμπι έπεσε μάρτυρας στην Αλ Κουντς, αντιμέτωπος με το σιωνιστικό στρατό… και από τότε νέοι και λιγότερο νέοι τον ακολούθησαν, και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα: όπως ο Μούσμπα Αμπού Σμπάιχ, ένας από τους τελευταίους μάρτυρες που έπεσαν επίσης στην Αλ Κουντς, ως απάντηση σε όσες και όσους συνεχίζουν να διακηρύσσουν το τέλος αυτής της Ιντιφάντα… Φυσικά, υπάρχει δίκαιη κριτική, και πάντα θα υπάρχει· μόνο που, απέναντι στην κατοχή και τη βαρβαρότητα του κατακτητή, η πρώτη δίκαιη απάντηση που πρέπει κανείς να προβάλει πριν από οτιδήποτε άλλο είναι η αλληλεγγύη, πλέρια αλληλεγγύη σε όλες και όλους εκείνους που με το αίμα τους και συχνά με τα γυμνά τους χέρια, αντιμετωπίζουν τη μπότα της κατοχής.

Οι συνθήκες κράτησης στα σιωνιστικά μπουντρούμια συνεχίζουν να χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα. Και όπως ξέρετε, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, για να τις αντιμετωπίσουμε, η διεθνής αλληλεγγύη αποδεικνύεται απαραίτητο όπλο…

Είναι βέβαιο πως οι παλαιστινιακές λαϊκές μάζες και οι επαναστατικές εμπροσθοφυλακές τους μπορούν πάντοτε να στηρίζονται στην κινητοποίησή σας. Είναι μια καλή ευκαιρία για να πούμε στον εγκληματία Νετανιάχου και τα τσιράκια του ότι ο παλαιστινιακός λαός δεν είναι μόνος.

Ας ανθίσουν χίλιες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης προς τις αγωνιζόμενες λαϊκές μάζες!
Ας ανθίσουν χίλιες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης προς τους επαναστάτες που αντιστέκονται στις σιωνιστικές φυλακές και τα κελιά απομόνωσης στο Μαρόκο, την Τουρκία, την Ελλάδα, τις Φιλιππίνες και σε όλο τον κόσμο!
Κάτω ο ιμπεριαλισμός και τα σιωνιστικά μαντρόσκυλά του και η υπόλοιπη αραβική αντίδραση!
Τιμή στους Μάρτυρες και τις αγωνιζόμενες λαϊκές μάζες!
Αλληλεγγύη, πλέρια αλληλεγγύη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού και τους φυλακισμένους Αγωνιστές του!
Αλληλεγγύη, πλέρια αλληλεγγύη με τους συντρόφους απεργούς πείνας στις φυλακές του Μαρόκου!
Τιμή στους γενναίους μαχητές του ΡΚΚ!
Ο καπιταλισμός δεν είναι παρά μόνο βαρβαρότητα.
Ολοι μαζί, συντρόφισσες και σύντροφοι, και μόνο μαζί θα νικήσουμε!

Σε όλους σας, Σύντροφοι, τους πιο θερμούς Επαναστατικούς μου χαιρετισμούς.

Ο σύντροφός σας, Ζωρζ Αμπνταλλά

Αφίσα για την συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά

abdallah

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ  ΛΙΒΑΝΕΖΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ

ΖΩΡΖ ΙΜΠΡΑΧΙΜ ΑΜΠΝΤΑΛΛΑ

Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά γεννήθηκε στο Λίβανο. Από νεαρή ηλικία πολιτικοποιείται και αγωνίζεται ενώ από το 1971 στρατεύεται πολιτικά με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το 1978 τραυματίζεται σε μάχη ενάντια στις ισραηλινές δυνάμεις που εισβάλουν στο Λίβανο.

Από το 1980 συμμετέχει στη δημιουργία της οργάνωσης Ένοπλες Επαναστατικές Λιβανέζικες Φράξιες, οργάνωσης που δραστηριοποιείται ενάντια στην κατοχή του Νότιου Λιβάνου από το Ισραήλ, με επιχειρήσεις ενάντια στους Ισραηλινούς και τους δυτικούς συμμάχους τους.

Το 1984, συλλαμβάνεται στη Λυών της Γαλλίας για κατοχή πλαστών στοιχείων ταυτότητας. Έχει προηγηθεί ένα μπαράζ επιθέσεων ενάντια σε Αμερικάνικους και Ισραηλινούς στόχους. Στις 10 Ιουλίου 1986 καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακής. Πολιτική αγωγή στη δίκη είναι οι ΗΠΑ που μαζί με το Ισραήλ ασκούν έντονες πιέσεις στη Γαλλική κυβέρνηση για αυστηρότερη ποινή στον Αμπνταλλά. Το 1987 δικάζεται ξανά από Ειδικό Δικαστήριο και καταδικάζεται σε ισόβια. Έκτοτε είναι φυλακισμένος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά δικαιούται να αποφυλακιστεί από το 1999 οπότε και συμπλήρωσε την υποχρεωτική διάρκεια της ποινής του.

 Ο σύντροφος Αμπνταλλά βρίσκεται 32 χρόνια στις Γαλλικές φυλακές,  ενώ εδώ και  17 χρόνια θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί. (Σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο μόνος πολιτικός κρατούμενος που έχει μείνει στην φυλακή τόσα πολλά χρόνια).

Όλες οι αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει υποβάλει μέχρι τώρα έχουν απορριφθεί από τα δικαστήρια με διάφορα προσχήματα κατόπιν συνεχών παρεμβάσεων τόσο της Αμερικάνικης κυβέρνησης όσο και της Ισραηλινής. Το Γαλλικό κράτος, σε πλήρη υποταγή στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και μην ξεχνώντας το ίδιο το αποικιακό του παρελθόν, αρνείται την αποφυλάκιση του Λιβανέζου αγωνιστή.

Ο Ζωρζ Αμπνταλλά είναι ήδη νικητής όταν μετά από σχεδόν 50 χρόνια παραμένει ανυποχώρητος και αμετανόητος αγωνιστής, πάντοτε συνεπής στον αγώνα για την ελευθερία. Συγχρόνως είναι ένας διεθνιστής που αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού χωρίς ταλαντεύσεις.

Στα πλαίσια της Διεθνής εβδομάδας δράσεων (15-22 Οκτώβρη) για την απελευθέρωση του Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά  καλούμε σε:

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΗΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 6 μ.μ. ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

(γωνία Βασ. Σοφίας & Ακαδημίας)

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,

 τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Παρέμβαση στη Bayer και προσαγωγές

20161010_171940

Η Bayer ενοχλείται από οτιδήποτε θυμίζει το ναζιστικό παρελθόν της καθώς και τη συμμετοχή της στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Σαν «Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην έδρα της Bayer στο Μαρούσι στα πλαίσια κινήσεων αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά που βρίσκεται σε εξέλιξη στις αμερικάνικες φυλακές. Η παρέμβαση περιελάμβανε μοίρασμα κειμένων, τρικάκια και ανάρτηση πανό στο κτήριο της εν λόγω εταιρίας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πολυπληθής ομάδα ΔΙΑΣ και περιπολικών ακινητοποίησαν τους έντεκα συντρόφους που συμμετείχαν στην παρέμβαση και τους προσήγαγαν στη ΓΑΔΑ. Η κινητοποίηση της αστυνομίας έγινε κατόπιν ειδοποίησης από τους υπεύθυνους της εταιρίας. Οι σύντροφοι/ισσες μετά από τετράωρη παραμονή στη ΓΑΔΑ αφέθηκαν ελεύθεροι. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκεια της παρέμβασης :

BAYER: Τα κέρδη της βουτηγμένα στο αίμα

( η αγαπημένη εταιρεία του ναζί Μένγκελε )

Η 13η τροπολογία του συντάγματος της Αμερικής αναφέρει: «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.»

Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν καταργήθηκε ποτέ, οι κρατούμενοι είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι.

Σήμερα στις Η.Π.Α βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι/ες, το κράτος – κεφάλαιο τροφοδοτεί τις φυλακές του με πληθώρα φτωχών και αποκλεισμένων, ιδανικών υποψηφίων για καταναγκαστικά έργα. Αρκετές από τις φυλακές έχουν ιδιωτικοποιηθεί αλλά και αυτές, που δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί στηρίζουν τη λειτουργία τους οικονομικά στον εξαναγκασμό των φυλακισμένων να δουλεύουν, χωρίς καθόλου απολαβές, σε πολυεθνικούς κολοσσούς, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία κ.λπ

Από τις 9 Σεπτέμβρη δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι στις φυλακές των ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, τον «αγώνα ενάντια στη σκλαβιά» συμμετέχοντας σε δράσεις αντίστασης: απεργία από την εργασία – σκλαβιά, εξεγέρσεις, απεργίες πείνας, καταστροφές. Οι φυλακές της Αμερικής βρίσκονται σε αναβρασμό. Η εξουσία απάντησε με το μόνο τρόπο που γνωρίζει, με βασανισμούς κρατουμένων, μαζικές μεταγωγές, απομονώσεις, απειλές κλπ.

Η Bayer είναι μια από τις εταιρείες, που εκμεταλλεύεται κρατούμενους από τις φυλακές των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τους σαν σκλάβους. Άλλωστε, για τη Bayer αυτή δεν είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία. Και στο παρελθόν, μπροστά στο θεό του κέρδους δε δίστασε να βουτήξει στο αίμα, αφού είναι μια από τις εταιρίες, που ωφελήθηκαν τα μέγιστα από την άνοδο των ναζί στην εξουσία. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτέλεσαν για τη Bayer δεξαμενές εργατικού δυναμικού.

Στο βωμό των κερδών της η Bayer έχει θυσιάσει χιλιάδες Εβραίους, κομμουνιστές, αντιφρονούντες, ρομά και ομοφυλόφιλους, όχι μόνο λόγω της καταναγκαστικής εργασίας μέχρι θανάτου, αλλά και επειδή τους χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα στα εργαστήρια της, υπό την εποπτεία μάλιστα του περιβόητου Δρ Μένγκελε. Μέγα τεχνολογικό επίτευγμα της Bayer εκείνη την περίοδο ήταν και η παραγωγή του αέριου Zyklon B με το οποίο θανατώνονταν στους θαλάμους αερίων οι κρατούμενοι του Γ’ Ράιχ μέχρι το 1945.

Όταν το αέριο ZyklonB ενώθηκε με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα».

Μιλώντας σήμερα για την Bayer δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε έστω επιγραμματικά στην «εξαγορά του αιώνα», έναντι 66 δις δολαρίων. Η εν λόγω εταιρία εξαγόρασε την Monsanto, μια εταιρία της οποίας το όνομα έχει συνδεθεί με τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα «σερβίροντας» στην καθημερινή διατροφή εκατομμυρίων ανθρώπων «σκουπίδια» με καρκινογόνες ουσίες. Παράλληλα, δημιουργείται ένας κολοσσός, ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών θα ελέγχει το 29% των σπόρων παγκοσμίως και το 24% των φυτοφαρμάκων, καθορίζοντας έτσι επί της ουσίας τις τιμές στα είδη διατροφής σε παγκόσμια κλίμακα.

Αυτή η εξαγορά δεν είναι η μόνη που «συνδέει» τις δύο εταιρίες. Όπως η Bayer έτσι και η Monsanto ευθύνεται για μαζικής κλίμακας δολοφονίες. Στο πρόσφατο παρελθόν κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ ήταν η εταιρία, που προμήθευε τον αμερικάνικο στρατό με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα», με τον οποίο η αεροπορία βομβάρδιζε τα εδάφη της χώρας με στόχο την απογύμνωση των δασών. Η χημική αυτή ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε 500.000 ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για εκατοντάδες  χιλιάδες παιδιά γεννημένα με δυσμορφίες.

Ο αγώνας ενάντια στη σκλαβιά μας αφορά όλους, γιατί εναντιώνεται στην καταπίεση, στον εγκλεισμό, στην εξουσία γενικότερα. Είναι ένας αγώνας των φτωχών και αποκλεισμένων, οι οποίοι στοιβάζονται στις αμερικάνικες φυλακές και απέναντί τους έχουν να αντιμετωπίσουν το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο, τις ΗΠΑ, καθώς και πολυεθνικούς κολοσσούς.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

 

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Ενημέρωση και πολιτική δήλωση στο δικαστήριο των 22 συλληφθέντων από την κατάληψη στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

20160926_081035
Ενημέρωση από τη δίκη για την κατάληψη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης

Οι σύντροφοι/ισσες επεδίωξαν να δικαστούν σήμερα κάτι που τελικά πραγματοποιήθηκε. Κρατώντας ενιαία στάση όπως και κατά τη σύλληψη  στο στάδιο των απολογιών διάβασαν την παρακάτω πολιτική δήλωση. Ως προς το αποτέλεσμα της δίκης η κατηγορία για τη «διατάραξη οικιακής ειρήνης» έπεσε λόγω δικονομικών προβλημάτων που υπήρχαν, ως προς την κατηγορία της «παράνομης κατακράτησης» οι σύντροφοι/ισσες καταδικάστηκαν σε τρεις μήνες φυλάκισης και ως προς την «απείθεια» η κατηγορία αναβαθμίστηκε σε «ψευδή ανώμοτη κατάθεση» καταδικάστηκαν σε ένα χρόνο φυλάκισης. Μετά τη συγχώνευση των ποινών η τελική απόφαση ήταν φυλάκιση ενός χρόνου και ενός μήνα. Ακολουθεί η πολιτική δήλωση που διαβάστηκε στο δικαστήριο :

Πολιτική δήλωση στο δικαστήριο των 22 συλληφθέντων από την κατάληψη στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Σήμερα στις Η.Π.Α. βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια έγκλειστοι σε κρατικές και ιδιωτικές φυλακές, οι οποίες στηρίζουν την λειτουργία τους στην εκμετάλλευση της απλήρωτης ή της ισχνά αμειβόμενης εργασίας των κρατουμένων. Η αστική δημοκρατία φυλακίζει πρώτα απ’ όλα τους ταξικά καταπιεσμένους. Στην Αμερική η δουλεία των καταπιεσμένων δεν καταργήθηκε ποτέ. Το αμερικάνικο σύνταγμα αναφέρει : «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα, που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.» Με αυτή τη τακτική, οι κεφαλαιοκράτες έχουν διασφαλίσει την συνέχιση της σκλαβιάς εντός των τειχών για όφελος πολυεθνικών , της στρατιωτικής βιομηχανίας κ.α.
Στις 9 Σεπτέμβρη, οι κρατούμενοι/ες στις αμερικάνικες φυλακές ξεκίνησαν μαζική απεργία από την εργασία,  αποφασισμένοι να δώσουν ένα τέλος στο καθεστώς σκλαβιάς. Στις 3 εβδομάδες που μετράει η κινητοποίηση εντεινόμενης αντίστασης μέσα και έξω απ’ τις φυλακές, χιλιάδες κρατούμενοι σε 40 φυλακές σε όλη τη χώρα συμμετέχουν σε αποχή από τα μεροκάματα, απεργίες πείνας, αποχές από τα συσσίτια, εξεγέρσεις, καταστροφές κ.α. Το κράτος σε αυτό το διάστημα έχει απαντήσει με όξυνση της καταστολής, με  τιμωρητικές μεταγωγές και απομονώσεις κρατουμένων,  βασανιστήρια αλλά και με απειλές εναντίον των οικογενειών τους.

Εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στην σκλαβιά, καθώς τον αντιλαμβανόμαστε σαν κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Για το λόγο αυτό, το πρωί της 26ης Σεπτέμβρη, προβήκαμε σε κατάληψη της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης, με σκοπό να μπλοκάρουμε την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος, το οποίο είναι φορέας αμερικανικών συμφερόντων στην Ελλάδα. Η κίνησή αυτή συντέλεσε στην σύλληψή μας από τους ένστολούς φρουρούς του κράτους.

Κατηγορούμαστε για διατάραξη οικιακής ειρήνης.  Όχι μόνο δεν αναγνωρίζουμε καμία ειρήνη, καθώς βρισκόμαστε σε συνεχή πόλεμο με κράτος, κεφάλαιο και δικαστική εξουσία, αλλά ακόμα περισσότερο επιδιώκουμε τη διάρρηξη της κοινωνικής ειρήνης, που προσπαθείτε να επιβάλλετε . Βιώνουμε τον ταξικό πόλεμο καθημερινά. Η κοινωνική σας ειρήνη είναι μια απάτη, που επικαλείστε  για να αποκρύψετε την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η κοινωνική σας ειρήνη θέλει να επιβάλλει τη σιωπή. Με την παρέμβασή  μας στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση επιχειρήσαμε να σπάσουμε την σιωπή, αναδεικνύοντας την μαζικότερη κινητοποίηση στην ιστορία των αμερικάνικων φυλακών.
Όπως δηλώσαμε και στην ΓΑΔΑ,  έτσι κι εδώ δηλώνουμε, ότι ως αναρχικοί δεν συνεργαζόμαστε με το κράτος και τους μηχανισμούς του. Πολύ δε περισσότερο, δεν συναινούμε στο φακέλωμά μας και γι’ αυτό το λόγο αρνηθήκαμε να δώσουμε αποτυπώματα κι φωτογραφίες.

Σε σχέση με την κατηγορία της παράνομης κατακράτησης, στόχος μας ήταν να παρακωλύσουμε τις διαδικασίες της ένωσης, μη επιτρέποντας την είσοδο σε κανέναν. Αντιστρέφοντας λοιπόν την κατηγορία :  «Εσείς είστε που κρατάτε σε ομηρία τους καταπιεσμένους,  με το ρόλο που έχετε αναλάβει, υπηρετώντας  τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης.»

Οι διώξεις μας δυναμώνουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την κυριαρχία

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική ανάγκη η αλληλεγγύη μας να έχει στόχο την όξυνση του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Σύντροφοι-Συντρόφισσες

Η καλύτερη απάντηση στην καταστολή του κράτους είναι η συνέχιση του αγώνα. Καλούμε σε Συγκέντρωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ το Σάββατο 1η Οκτώβρη στις 6 μ.μ.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

1-2a_indy_hvko6xy

Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν καταργήθηκε ποτέ                            

Η 13η τροπολογία του συντάγματος της Αμερικής, λέει ξεκάθαρα: «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.»

Με λίγα λόγια, οι κρατούμενοι θεωρούνται σκλάβοι, ως μέρος της τιμωρίας τους.

Σήμερα στις Η.Π.Α., τόσο ο μαζικός εγκλεισμός όσο και η σκλαβιά σε συνθήκες εγκλεισμού έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Το κράτος – κεφάλαιο τροφοδοτεί τις φυλακές του με πληθώρα φτωχών και αποκλεισμένων, ιδανικών υποψηφίων για καταναγκαστικά έργα.

Στο κερδοσκοπικό φυλακο-βιομηχανικό σύμπλεγμα των Η.Π.Α., βρίσκονται εκατομμύρια φυλακισμένοι/ες που συνεχώς αυξάνονται, όπως αυξάνεται και η εκμετάλλευσή τους  μέσω της απλήρωτης εργασίας. Οι ομοσπονδιακές, οι πολιτειακές, οι ιδιωτικές φυλακές οικονομικά στηρίζουν τη λειτουργία τους στον εξαναγκασμό των φυλακισμένων να δουλεύουν με ισχνές ή καθόλου απολαβές σε πολυεθνικούς κολοσσούς, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία κ.λπ. Εταιρείες όπως –εντελώς ενδεικτικά– οι Honda, McDonald’s, Victoria’s Secret, Starbucks, Wendy’s, Bayer, BP, Microsoft, Procter & Gamble P&G, Johnson and Johnson κλπ.

Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συνέχιση της δουλείας.

Μετά την έναρξη της απεργίας στις φυλακές στις Η.Π.Α., δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι στην συντριπτική πλειοψηφία τους από την μαύρη κοινότητα σε τουλάχιστον 11 πολιτείες σε 29 φυλακές της χώρας συμμετέχουν σε δράσεις αντίστασης. Οι τακτικές ποικίλουν -σε κάποιες φυλακές οι κρατούμενοι αρνούνται να παρουσιαστούν στις δουλειές τους, σε άλλες κάνουν απεργία πείνας, ενώ σε κάποιες έχουν γίνει εξεγέρσεις και καταστροφή υποδομών της φυλακής.

Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις που προηγήθηκαν της κινητοποίησης αλλά και αφότου ξεκίνησαν οι δράσεις συμπεριλαμβάνουν τα μαζικά “κλεισίματα” των φυλακών καθιστώντας έτσι αδύνατη την επικοινωνία τόσο μεταξύ των κρατουμένων όσο και με έξω. Εκτός από το κλείσιμο των φυλακών, πολλοί κρατούμενοι οργανωτές έχουν μπει σε απομόνωση. Έγιναν μαζικές μεταγωγές έτσι ώστε να σπάσει η συλλογική οργάνωση που έχουν οικοδομήσει. Στο Μίσιγκαν, 150 από τους 400 που πραγματοποίησαν πορεία στο προαύλιο για την 45η επέτειο από την εξέγερση στις φυλακές Άττικα στις 9 Σεπτέμβρη, μετήχθησαν σε άλλες φυλακές. Υπάρχουν καταγγελίες για βασανισμούς κρατουμένων όπως και για  απειλές με τιμωρίες και πειθαρχικά.

Εκτός από απεργίες γίνονται και απεργίες πείνας. Στην Καλιφόρνια πάνω από 100, κυρίως Λατίνοι, κρατούμενοι έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας. Σε όλη τη χώρα συμμετέχουν και γυναίκες κρατούμενες. Στις φυλακές Χόλμαν στην Αλαμπάμα, που είναι το οργανωτικό κέντρο της απεργίας ξεκίνησε η απεργία στις 9 Σεπτέμβρη με τεράστια ανταπόκριση, όπου κανένας κρατούμενος δεν παρουσιάστηκε στην δουλειά.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον “αγώνα ενάντια στη σκλαβιά” ανιχνεύοντας αυτό το αγωνιστικό νήμα που συνδέει το χθες με το σήμερα, τους επιμέρους αγώνες ενάντια στις φυλακές σε κάθε χώρα, στις ΗΠΑ, στο Μεξικό, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στην Ελλάδα, είτε αυτοί εκδηλώνονται με εξεγέρσεις, καταστροφή – καψίματα φυλακών, είτε με μαζικές απεργίες πείνας όπου ανεξάρτητα με τη διαφορετικότητα των αιτημάτων αλλά και των μορφών κινητοποιήσεων, τους ενοποιεί η εναντίωση στην καταπίεση, στον εγκλεισμό, στην εξουσία γενικότερα

ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 1η ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΙΣ 6μμ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ Η.Π.Α

 

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στη σκλαβιά

Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας – Κοινός αγώνας για την κατάργηση της δουλείας σε ΗΠΑ και παντού

Στα πλαίσια των κινητοποιήσεων αλληλεγγύης με την μαζική απεργία και την αντίσταση των κρατουμένων στις φυλακές των ΗΠΑ δημοσιοποιούμε για πρώτη φορά μια ανάλυση ενός συντρόφου που ήταν προφυλακισμένος από τον Φλεβάρη μέχρι τον Δεκέμβρη του 2011. Αυτή η ανάλυση αποτελεί μια ενότητα ενός αδημοσίευτου δοκιμίου με τίτλο «Αλληλεγγύη», που γράφτηκε μέσα στην φυλακή του Κορυδαλλού. Η ενότητα αναφέρεται στο καθεστώς της φυλακής και στους αγώνες των κρατουμένων στον ελλαδικό χώρο.

__________________________________________________________

 

 

Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας

Η φυλακή σε κάθε μορφή της είναι εξορισμού μια απομόνωση, από την ελεύθερη κίνηση. Η απομόνωση όμως, όχι μόνο δεν περιορίζει τον εξεγερσιακό αγώνα, αλλά αποτελεί γενεσιουργό κατάσταση άμεσης εξέγερσης. Ο αστικός κόσμος αντιλαμβάνεται τις υπαρκτές ανταρσίες από θέση απομόνωσης, για την ασφάλεια του θεσμικού ολοκληρωτισμού. Για το φάσμα της συναινετικής προπαγάνδας οι αγώνες είναι τόσο αναγνωρίσιμοι όσο μακρύτερα βρίσκονται στο χώρο ή στον χρόνο, ενώ όσο αγγίζουν το παρόν καθεστώς ελέγχου εξαφανίζονται ή συκοφαντούνται με ενοχικά διολισθαίνουσες μετωνυμίες και γίνονται στόχος του κρατικού τρομισμού. Ανταγωνιστικά, η επανάσταση ριζώνει στην άμεση άρνηση και αντεπίθεση στις παρούσες υλικές και πολιτισμικές μορφές και προγραμματικές διαδικασίες της εξουσίας όπως τις βιώνει ο επαναστατημένος. Το πολεμικό έδαφος των κρατουμένων έχοντας επίκεντρο την πραγματικότητα της αιχμαλωσίας τους εκτείνεται στα απέραντα της γης. Όσο βαθαίνει η αντίσταση στο παρόν έδαφος, τόσο σπάει η απομόνωση των αγώνων, των αγωνιζόμενων και των καταπιεσμένων που περνάνε στην αντίσταση. Και ισόρροπα, όσο σπάμε την απομόνωσή μας στο παρόν έδαφος, τόσο η δυνατότητα αντίστασης ισχυροποιείται, συνειδητοποιείται και βαθαίνει.

Ο αγώνας μέσα και ενάντια στη φυλακή εδαφικοποιείται σε δυο διακριτές, αλλά αλληλέγγυα προωθούμενες αντιθέσεις, οι οποίες ενδυναμώνονται και συνολικοποιούνται στην αλληλέγγυα σχέση τους με τους αγώνες έξω από τη φυλακή. Η ριζικότερη αντίθεση μέσα στη φυλακή είναι η γενική εναντίωση στην αιχμαλωσία και ο αγώνας ενάντια στις συγκεκριμένες συνθήκες που το κράτος επιβάλλει. Επιπλέον, ως πολιτικά υποκείμενα μετέχουμε σε μια ειδική αντίθεση˙ βιώνουμε τις αντεπαναστατικές επιχειρήσεις του κράτους, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν ειδικές συνθήκες απομόνωσης με την ευρεία και με τη συγκεκριμένη έννοια και από τις οποίες εφορμούν νέοι αγώνες. Continue reading Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας – Κοινός αγώνας για την κατάργηση της δουλείας σε ΗΠΑ και παντού

Text for the strike in USA prisons from 9/9/2016

If we can’t live like human beings, we shall at least die like humans.”

Οn September 9, 1971, around 1.200 prisoners at the Attica Correctional Facility in the State of New York occupy 3 sections of the prison and take 38 guards and employees hostage. Their demands included amnesty for and the release of all political prisoners in the U.S. Immediately, the prison is surrounded by the forces of the National Guard and on the 13 of September the police intervenes. Over 1.000 police officers and national guards took place in the battle, which lasted 90 minutes. Helicopters, flying above the prison, flood the prison with tear gas as the crew calls through loudspeakers the prisoners to surrender. Amid the tear gas the police and the army start shooting indiscriminately. The final report counts 43 dead and over 250 injured. After the massacre the prison looks like a battlefield. A wave of protests breaks out across the country, especially from the black community. After all, 85% of prisoners in Attica were black. Despite the bloody ending, the uprising strengthened the feeling of unity and militancy amongst the black community in the U.S. Continue reading Text for the strike in USA prisons from 9/9/2016

POSTER for the strike in USA prisons from 9/9/2016

AFISA_AGGL_A3

Η αφίσα στα ελληνικά

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.

jin manbij2

manbij burka

 

jin manbij11

 

jin manbij1

 

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.
Ανταπόκριση από τους ρεπόρτερ
του Επαναστατικoύ Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

 

Μετά από δυόμησι μήνες σκληρών μαχών, και με μεγάλο κόστος αίματος η Μάνμπιτζ απελευθερώθηκε. Οι ισλαμοφασιστικές συμμορίες ηττήθηκαν κατά κράτος, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις -οι YPG/YPJ και οι σύμαχοί τους, ανάμεσά τους κι εμείς- επικράτησαν σε όλη την πόλη και όλη τη γύρω περιοχή.

Η επιχείρηση απελευθέρωσης της Μάνμπιτζ ήταν η πιο σκληρή και αποφασιστική μάχη του πενταετούς αυτού πολέμου, (μετά, φυσικά, από αυτήν στο Κομπάνυ) και σηματοδοτεί μία κρίσιμη καμπή των εξελίξεων στην Συρία αλλά και στη Μέση Ανατολή συνολικά. Η πόλη αυτή ήταν το ισχυρότερο κέντρο και οχυρό του Νταές σε όλη την ευρύτερη περιοχή, και δίαυλος ανατροφοδότησης και επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, μέσω βεβαίως των τουρκικών συνόρων και του -απροκάλυπτα κατά καιρούς- συνεργαζόμενου φασιστικού καθεστώτος του AKP. Από αυτή την συνοριακή γραμμή, και ιδιαίτερα από το πέρασμα της Τζαραμπλούς, ανατροφοδοτείται κυρίως ο Νταές σε πολεμικό υλικό, κεφάλαια και μαχητές, όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία, και ειδικά από τότε που οι δυναμεις της YPG/YPJ απελευθέρωσαν τη Σενγκάλ, διέσωσαν τους Γιεζίντι και διέκοψαν το βόρειο δίαυλο μεταξύ των ιρακινών και συριακών εδαφών που ήλεγχε ο Νταές.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η σημασία της αποκοπής των ισλαμοφασιστών από την Τουρκία -που δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα-, αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με κάποιες πρόχειρες εκτιμήσεις Τούρκων συντρόφων, (πεπειραμένων στελεχών των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας /BOG , στο πλευρό των οποίων πολεμούν σε αυτή τη φάση οι μαχητές του ΕΣΔΑ, αλλά και με τους οποίους συνεργάζονται οι απεσταλμένοι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ) υπολογίζεται ότι βρίσκονται εντός της τουρκικής επικράτειας περίπου 30-50.000 μάχιμοι και 3-5 εκατομμύρια υποστηρικτές του Νταές.

Η Μάνμπιτζ ήταν η μεγαλύτερη πόλη που είχαν στην κατοχή τους οι ισλαμοφασίστες στη Συρία μετά τη Ράκα, και ως εκ τούτου είχαν συσσωρεύσει εκεί μεγάλες δυνάμεις και εφόδια. Δεδομένης και της τεράστιας στρατηγικής της σημασίας , η επιχείρηση κατάληψης της πόλης θεωρούταν εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Πράγματι, σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις, οι Νταεσίτες προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση με πολύ μεγάλη δύναμη πυρός. Μολαταύτα η τακτική των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων αποδείχτηκε αποτελεσματική, και η επιμονή και η αποφασιστικότητα των μαχητών τους ανυποχώρητη.

Πριν από περίπου δυόμιση μήνες στις 31 Μαΐου, (και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα άφηναν εσκεμμένα να εννοηθεί, με δηλώσεις στελεχών και κινήσεις δυνάμεων στο έδαφος, ότι θα κινηθούν προς τη Ράκα) οι ΣΔΔ ξεκίνησαν να κινούνται προς τη Μάνμπιτζ. Στις αρχές Ιουνίου, με μία αιφνιδιαστική αστραπιαία επιχείρηση κατέλαβαν όλα τα γύρω χωριά, περικυκλώνοντας την πόλη, αποκόπτωντάς την έτσι από τη Ράκα και τη Τζαραμπλούς, και δημιουργώντας κλοιό πολιορκίας.

Έναν κλοιό που, και εσκεμμένα αλλά και εκ των πραγμάτων, δεν ήταν ολοκληρωτικά ασφυκτικός. Η περιοχή της περιμέτρου δηλαδή, είναι τόσο μεγάλη, που αν και ελεγχόταν στρατιωτικά κι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και δεν επέτρεπε στους ισλαμμοφασίστες να προβούν σε οργανωμένες επιχειρήσεις χωρίς να γίνουν εγκαίρως αντιληπτοί, επέτρεπε όμως σε μεμονομένες μικροομάδες λιποτακτών να δραπετεύσουν στα μουλωχτά, σε συνθήκες αφέγγαρου σκότους, κι έτσι οι δυνάμεις τους σιγά σιγά φυλοροούσαν.

Πολλές φορές ωστόσο, οι συμμορίτες προσπάθησαν με οργανωμένες επιθέσεις να διασπάσουν τις γραμμές των ΣΔΔ, προσκρούοντας ωστόσο σε σθεναρή άμυνα, και αποτυγχάνοντας επανειλημένα.

Παράλληλα, με προσεκτικές κινήσεις από ένα σημείο κι έπειτα, προκειμένου να περιοριστούν οι απώλειες από τη δική μας πλευρα, και με την (πραγματική, πλην επιφυλακτική και περιορισμένη) συνδρομή των αεροπορικών βομβαρδισμών της Διεθνούς Συμμαχίας, ο κλοιός ολοένα και έσφιγγε, συμπιέζοντας τους Νταεσίτες στο κέντρο της πόλης. Τις τελευταίες αυτές εβδομάδες, οι Ενωμένες Δυνάμεις Ελευθερίας απέστειλαν ομάδες μαχητών σε διαφορετικά σημεία της πρώτης γραμμής στο κέντρο της πόλης, συνδράμοντας αποφασιστικά στην τελική επίθεση και την εξουδετέρωση των ισλαμοφασιστών.

Στις 12 Αυγούστου το απόγευμα, οι εναπομείναντες συμμορίτες, προκειμένου να διαφύγουν, και γνωρίζοντας τη δέσμευση των ΣΔΔ να βάζουν σε προτεραιότητα την προστασία των αμάχων, απήγαγαν μεγάλο αριθμό πολιτών, Αράβων ως επί το πλείστον από τη γειτονιά Αλ Σαμπρ*, και χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες, δραπέτευσαν προς την Τζαραμπλούς με ένα κομβόι 500 αυτοκινήτων και 400 μοτοσυκλετών. Οι ΣΔΔ έδωσαν διαταγή κατάπαυσης πυρός για να προστατεύσουν τους απηχθέντες αμάχους, ωστόσο κάποιοι Νταεσίτες εντοπίστηκαν ανάμεσα σε πολίτες και συνελλήφθησαν.

(Πληροφορίες αναφέρουν ότι πολύ σύντομα αργότερα, μεγάλος αριθμός αυτών των αιχμαλώτων πολιτών διέφυγαν και γύρισαν στην Μάνμπιτζ, χαιρετίζοντας ουσιαστικά την απελευθέρωσή της από τις ΣΔΔ.)

Παράλληλα, πλήθη ταλαιπωρημένων από τις κακουχίες αλλά και τραυματισμένων πολιτών, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, διασώθηκαν από τις ΣΔΔ, τους διανεμήθηκε φαγητό και νερό, και μεταφέρθηκαν σε ασφαλή μέρη και σε νοσοκομεία.

Οι συνθήκες καταπίεσης που είχε επιβάλλει ο Νταές ήταν αφόρητες και οι απλοί άνθρωποι ζούσαν μια καθημερινότητα ανέχειας και στέρησης.

Ο καθαρισμός και η ανοικοδόμηση της πόλης έχει ήδη ξεκινήσει και οι κάτοικοι, ανακουφισμένοι από το τέλος της τυραννίας των ισλαμοφασιστών, έχουν αρχίσει σιγά σιγά να επιστρέφουν στα σπίτια τους και τις ζωές τους. Η καταστροφή ωστόσο είναι τεράστια. Η εικόνα της επόμενης μέρας είναι αποκρουστική. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι μπάζα και σκουπίδια, αλλά ακόμα και διάσπαρτα πτώμματα. Κατεστραμμένα και γκρεμισμένα κτίρια παντού και τρύπες από βλήματα και σφαίρες. Μέσα από τα χαλάσματα όμως, ανατέλει η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

Το επόμενο βήμα είναι προφανές, και οι στιγμές ιστορικές. Οι μονάδες των ΣΔΔ έχουν είδη αρχίσει την προέλασή τους προς την Αλ Μπαπ, εκκαθαρίζοντας και ελέγχοντας την περιοχή της υπαίθρου στους δρόμους προς την πόλη. Καταλαμβάνουν ήδη στρατηγικές θέσεις προκειμένου να απελευθερωθούν άμεσα τα βασικά, μεγάλα γύρω χωριά (Arima, Qabasin,Bza’a, Tadif ) και να ξεκινήσει η επίθεση στην ίδια την Αλ Μπαπ.

Αυτή είναι και η τελευταία μεγάλη πόλη που ελέγχει ο Νταές στη βόρεια Συρία, και η κατάληψή της είναι η φυσική συνέχεια της νικηφόρας επιχείρησης στη Μάνμπιτζ, και η ολοκλήρωση της στρατηγικής των ΣΔΔ στην περιοχή. Η απελευθέρωσή της θα σημάνει τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό των ισλαμοφασιστών από τον υπόλοιπο κόσμο, και την ασφυκτική περικύκλωσή τους από εχθρικές δυνάμεις. Αν η πτώση της Μάνμπιτζ ήταν η αρχή του τέλους του Νταές στη Συρία, η πτώση της Αλ Μπαπ θα είναι πιθανώς το ήμισυ αυτού του τέλους.

Ακόμα πιο σημαντικά όμως, θα επιφέρει την επι χρόνια πολυπόθητη ένωση του Κομπάνυ με το Αφρίν. Η σπουδαία ιστορική αυτή στιγμή, εκτός και πέρα από τη σημασία της για τους απανταχού Κούρδους, θα εδραιώσει αποφασιστικά την Επανάσταση της Ροτζάβα, που επιχειρεί στο πλαίσιο ενός τεράστιου κοινωνικού μετασχηματισμού, να αλλάξει ριζικά τα πολιτικά, οικονομικά, ταξικά, έμφυλα, φυλετικά, θρησκευτικά και περιβαλλοντικά δεδομένα στη βόρεια, και ενδεχομένως σε όλη τη Συρία, και ακόμα ίσως να επηρεάσει ριζοσπαστικά την τροχιά της ιστορίας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι μαχητές του ΕΣΔΑ, έχοντας περάσει ένα μήνα στο μέτωπο της Μάνμπιτζ, χαίρουν καλής υγείας, πλήρους σωματικής ακαιρεότητας, και ακμαίου ηθικού. Στο πλαίσιο οληγοήμερης ανάπαυλας, έχουν συναντηθεί με τους ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ προκειμένου να τους ενημερώσουν για τα τεκταινόμενα στη Μάνμπιτζ και να τους παραδώσουν φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό. Ταυτόχρονα, κάνουν ήδη τις απαραίτητες προετοιμασίες για να ξαναφύγουν πολύ σύντομα για το μέτωπο, και να πολεμήσουν στο πλευρό των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας, στην ιστορική αυτή μάχη που επίκειται να λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Οι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ από την άλλη μεριά, συνεχίζουν με επιμονή το έργο τους παρά τις αντίξοες συνθήκες, όντας σε διαρκή κίνηση, ανάμεσα στο μέτωπο και τα μετόπισθεν και σε συχνή επαφή με τους μαχητές του ΕΣΔΑ.

Αυτός ο αγώνας, παρά τις ατέλειες και τις αντιφάσεις του, αναζωπυρώνει το όραμα για την κοινωνική ανατροπή και μας θυμίζει αυτό που στην Ευρώπη τείνουμε να ξεχάσουμε:

Τη δύναμη του ένοπλου λαού, την πίστη και την ελπίδα στην διεθνιστική επαναστατική προοπτική.

 

Ζήτω η Επανάσταση!

Yaşasın Devrım!

Biji Şoreş!

Σύντροφος Νέστωρ (Heval Nestor)

jinmanif

manbij after

We won! Mambij is free!

jin manbij2

manbij burka

jin manbij1

jin manbij11

   We won! Mambij is free!
Correspondance from the reporters
of Revolutionary Union for Internationalist Solidarity

 

After two and a half months of hard fighting, and at great cost in lives lost, Manbij has been liberated. The islamofascist gangs were thoroughly defeated; the Syrian Democratic Forces – YPG/YPJ and their allies, including ourselves – have prevailed within the city and the surrounding area.

The operation for the liberation of Mambij was the hardest and most decisive battle of this five year old war (with the exception, of course, of the battle for Kobane), marking a crucial turn of events in Syria, but also for the Middle East as a whole. Manbij was Daesh’s most powerful centre and stronghold within the region, and a passageway of resupply and communication, through, as is well known, the Turkish borders and their – often shamelessly explicit – collaborators: AKP’s fascist regime. Throughout these years, Daesh has used this line through the borders and especially the Jarablus causeway, for its resupply of war equipment, funds and fighters – especially after the YPG/YPJ forces liberated Sengal, rescued the Yezidi people and cut off the northern passage between the Iraqi and Syrian territories which were under Daesh control.

To better grasp the importance of cutting off the islamofascists’ passageway from Turkey, it is worth noting that according to some rough estimates from Turkish comrades, (experienced party members of the United Freedom Forces / BÖG, on whose side the RUIS combatants are currently fighting on, and the RUIS reporters are collaborating with) about 30-50.00 Daesh militants and 3-5 million of their supporters are currently residing within Turkish territory.

Mambij was the largest city – second only to Raqqa – under Daesh control in Syria and the islamofascists had concentrated a large number of their forces and supplies within it. Given also the huge strategic importance of the city, liberating Mambij was considered a seriously difficult operation. Unlike many other cases, Daesh offered serious resistance using great amounts of fire power. Nevertheless the Syrian Democratic Forces’ tactics proved effective, and the perseverance and determination of its troops ironclad.

Although throughout the period leading up to the start of the operation the SDF had deliberately created the impression – through press statements and troop movements – that they would move towards Raqqa, on the 31st of May, they made a sudden turn and commenced their attack on Mambij. At the beginning of June, through a series of speedy surprise attacks, they took control of all the surrounding villages, encircling the city, and thus isolating it from Raqa and Jarablus. The siege of Mambij had began.

The city’s encirclement was deliberately, but also de facto (due to the considerable size of the surrounding area), not completely air tight. SDF’s positioning established an effective military control of the city from all sides – thus preventing Daesh from organising counter-attacks undetected – allowing at the same time for small units of islamofascist deserters to escape the siege,(creeping in the darkness of moonless nights) resulting in the gradual diminution of their forces.

On the other hand, Daesh gang members’ multiple organised attacks to break SDF lines, were met with fierce defence, resulting in their ultimate failure.

After a certain point onwards, through careful manoeuvring so as to limit casualties on our side, and with the (helpful indeed, yet restrained) contribution of air strikes from the International Coalition, the siege kept tightening, thus constricting the Daesh within the centre of the city. During this time, the United Freedom Forces (BÖG) sent combatants to different points of the urban centre front-line, contributing decisively to the final attack on and elimination of the islamofascist gangs.

In the afternoon of the 12th of August, the remaining gang members, in an effort to escape – and knowing full well SDF’s commitment to prioritise civilians’ safety – kidnapped a large number of civilians, mostly Arabs from the Al-Sabr neighbourhood, in order order to use them as human shields in their flight towards Jarablus, forming a convoy of about 500 cars and 400 motorcycles. SDF ordered a cease fire in order to protect the kidnapped civilians, yet some Daesh members were detected within other civilian groups and arrested.

(Sources report that soon after, a great number of the kidnapped civilians escaped and returned to Mambij, saluting in the most tangible way its liberation by SDF.)

At the same time, multitudes of suffering and injured civilians – many of which were children – were rescued by SDF, given food and water, and transported to safe areas and hospitals.

The conditions of oppression enforced by Daesh were unbearable and ordinary citizens were faced with a reality of privation and destitution.

The cleaning-up and reconstruction of the city has already began, and its citizens, relieved after being liberated from the tyranny of the islamofascists, have slowly started to return to their homes and lives. The scale of the destruction, though, is immense. The day after is a repulsive image to behold. The streets are filled with rubble and trash, even rotting corpses. Broken, demolished buildings everywhere, full of holes from bullets and shelling. Yet through the wreckage and the ruin there dawns the hope of a new better life!

Κείμενο στα ελληνικά

jinmanif

manbij after

Καμπάνια για την επιστροφή της σωρού της μαχήτριας των BÖG Eylem Ataş στην Τουρκία _____________ Ελληνόφωνο μήνυμα από το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας (Rojava Kurdistan)

EYLEM ATAS

[youtube width=”500″ height=”250″]http://www.youtube.com/watch?v=yQp_qJMp-js[/youtube]

BOG JIN

Στη μνήμη της συντρόφισσας των Ενωτικών Επαναστατικών Δυνάμεων (BÖG) Eylem Ataş

ΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΡΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΕΣ
ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥ ISIS
ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΕΣ

 

EYLEM ATAS

 

Εϋλέμ Ατάς… Κατατάχθηκε στις «Ενωτικές Απελευθερωτικές Δυνάμεις» (BOG), ένοπλη επαναστατική δύναμη της Τουρκίας, όπου συμμετέχουν αγωνιστές από όλον τον κόσμο, για να πολεμήσουν το τουρκικό κράτος και τον ISIS.
Είχε πάει στη Ροζάβα θεωρώντας ότι εκεί χτυπάει η καρδιά του διεθνιστικού ταξικού αγώνα. Είχε σκοπό να γυρίσει στην Τουρκία για να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στον δίδυμο φασισμό του AKP και του ISIS.

Τα Άδανα η πόλη της. Και Τουρκμένισσα, δηλαδή από μια τουρκική φυλή… Ήταν φοιτήτρια. Εικοσιτριών χρονών.
Σκοτώθηκε στη μάχη για την απελευθέρωση του Μίνμπιτς, ανάμεσα στο Κομπάνι και στο Άφριν.

Ναι, υπάρχουν ακόμα κορίτσια στον κόσμο που πολεμούν και σκοτώνονται στα πεδία των τίμιων μαχών, επειδή έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος δεν αλλάζει χωρίς επαναστατικό αγώνα για τα δίκαια των εργαζομένων και των καταπιεσμένων όπου γης .

Το επαναστατικό όνομα της Εϋλέμ, αυτό που πήρε στις BOG, ήταν «Τζεμρέ Χεβάλ». Το «Χεβάλ» σημαίνει: συντρόφισσα. Το «Τζεμρέ» σημαίνει κάτι σαν: «αλλάζει το κλίμα, μπαίνει η άνοιξη».
Κοιτάξτε το χαμόγελό της, για να δείτε ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα για την ανθρωπότητα.

ΕΫΛΕΜ ΑΤΑΣ (ΤΖΕΜΡΕ ΧΕΒΑΛ): ΑΘΑΝΑΤΗ

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Ενωτικές Απελευθερωτικές Δυνάμεις (BÖG)

BOG

Ιούλης 2016

Η τελετή της πεσούσης μαχήτριας του BÖG,

Eylem Ataş (Εϋλέμ Ατάς)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=_qYXODRFGKw[/youtube]

Εβδομάδα διεθνούς αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατούμενους/κρατούμενες (9 με 17 Απρίλη 2016)

semaine-internationale-2016

Διεθνιστές επαναστάτες μαχητές του YPG/YPJ καλούν σε συστράτευση στην αντίσταση στο Bakur Kurdistan – Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ called upon the youths to join the self-rule resistance in Bakur Kurdistan alongside the YPS and guerrilla forces

Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ (People’s/Women’s Defense Units) have released a statement saluting the self-rule resistance in Bakur (North) Kurdistan. Revolutionaries called upon the youths to join the resistance alongside the YPS (Civil Defense Units) and guerrilla forces.

The press conference by internationalist combatants was held at the border between Qamislo city of Rojava and Nusaybin town of Bakur Kurdistan. The statement in Kurdish, Spanish, German and English also called upon youths worldwide to support the Kurdistan revolution.

The press release by revolutionaries from Germany, France and Spain is as follows:

“We are revolutionaries from all over the world who have come to Kurdistan out of their own free will to join the struggle for liberation.

We are living in a time of constant emergency. While at the heart of the Leviathan the enemy continues to numb, stupefy and enslave the people in the most thorough and wicked way, the fringes are lost in war. Today the oppression of 500 years of capitalism lives on in countless forms.

The rulers know no limits when it comes to securing their wealth and pursuing their interests. If we look at all the news of a single day it is easy to simply drown in despair. And that is exactly the point. We are to believe that there is no alternative, that the system we live in is the only option. When the soviet union collapsed it was said that we are at “the end of history”. But now, 25 years later, we see once more that capitalism isn’t and never has been able to solve our problems. On the contrary, every so-called solution has only multiplied the existing problems.

The system thrives on oppression. The oppressors need us. They cannot exist without us, but we can without them. Slavery, war and sorrow, loneliness and despair are neither fate nor coincidence, they are inevitable characteristics of a capitalist society. It is therefore our most urgent duty to organize against it. As much as they try to overwhelm our conscience and plant their truth in our hearts – we will not be deceived any longer. The alternative exists, right in front of our eyes.

For more than 40 years the resistance of the PKK against the occupiers, most notably the Turkish state, has never faltered. The PKK fight for freedom and autonomy, not just for Kurds but for all peoples of the Middle East. 4 years ago the fire caught in the western part of Kurdistan called Rojava, which was then liberated from the Syrian occupation. Rojava’s people self-organized, leading to a full-scale social revolution. Everywhere they founded councils and communes for local administration, and cooperatives as basis for a new economy. The historical resistance that was put up to defend the revolution, the fight of the guerilla; liberation of women, radical democracy and ecology as foundation of an alternative society – these are our hopes in the 21st century. We draw courage and belief from the revolution in Kurdistan.

The situation right now is very critical. The war in Northern Kurdistan, the part occupied by Turkey, has been raging for half a year. The attack on the guerrilla-controlled territories by theTurkish occupation forces on 24th of July was answered by the people by declarations of Democratic Autonomy in many areas in Northern Kurdistan. They built up communes and local councils, just like in Rojava. Led by the YDGH and YDGK youth and young women’s movement the people organized their self-defense and erected barricades in their neighborhoods. The Turkish state saw this as a threat to its authority that had for the last years merely existed symbolically in the Kurdish regions and attacked with uninhibited brutality.

For months now the people, most notably the revolutionary youth, have been resisting against the second-biggest army of NATO. Heavy fighting continues in the cities of Cizîre, Silopya, Nisêbîn, Kerboran, Şirnex, Gever and the Sûr and Farqîn neighborhoods of Amed.

During the winter months the snow limits very much the movement of the guerrilla. This is why the enemy does everything in his power to break the will of the people before spring. In the 90ies the state burned down thousands of villages to separate the population from the guerrilla and force the people to become refugees. Today they attempt the very same, attacking civilians with tanks, helicopters and heavy artillery.

Everyday there is news of children, youths and whole families massacred by state forces. The state has send thousands of its best troops and heavy weaponry into the Kurdish regions to quell the revolutionary insurrection. The occupation forces have decreed curfews in all Kurdish cities, cut off water and electricity and keep spreading anti-Kurdish propaganda while heavily censoring all Turkish media outlets. But despite all this the people have stood up to all intimidation attempts and fight everyday with unwavering courage and conviction in the streets of north Kurdistan. Recently the civil defense units YPS, modeled after the Rojavan YPG, have been built up to support this resistance.

We congratulate the creation of the YPS and send our warmest greetings and respect to the YDGH. Many of our comrades have fallen in this struggle. Their memory gives us strength and their sacrifice will not have been in vain. We will carry on the flame of revolution with all our heart and mind. Our place is here, side by side with our comrades, fighting for a free Kurdistan and Middle East.

We call on all revolutionaries worldwide – join the resistance. This is not the time to sit at home and ponder what might be. We are building and defending the future now. We call for resistance and solidarity. Rise against the imperialist forces. Come to Kurdistan and join the forces of YPJ, YPS and the guerrilla!”

[youtube width=”468″ height=”379″]http://www.youtube.com/watch?v=T0Ct2tqfUcY[/youtube]

GATHERING-DEMONSTRATION 8th of MARCH – FOR THE COMBATIVE SELF ORGANISATION OF WOMEN

STRUGGLE FOR WOMEN’S EMANCIPATION MEANS COMBATIVE SELF
ORGANISATION OF WOMEN TOWARDS SOCIAL LIBERATION

The 8th of March is a day of struggle. Struggle for the emancipation of women which will come from women self organizing their struggle towards social liberation. The oppressed women know that in order to fight the patriarchy which enslaves us, we must also fight the state and capitalism. State, capital and patriarchy feed one another in order for the bosses to segregate and exploit the people. The 8th of March cannot fit into void liberal concepts about gender equality within a world of generalized inequality. This day should be a day of resistance, an opportunity for women to take the streets together, to organize our militant and anti-institutional fight against every form of oppression.
In the regions of Turkey and Kurdistan, women have been fighting a war against many fronts, against the Turkish fascist regime, against the theocratic totalitarianism of the Islamic State, against patriarchy. The revolution in the autonomous regions of Kurdistan is a living example of the combative self organization of women towards social autonomy. Women fighters call on this day, all resisting and working women to intensify their struggle, to make this day a day of resistance, to honor the murdered women whose bodies were dragged into the streets as trophies of the enemy. We draw inspiration and strength from the example of the women of Kurdistan so as to intensify our struggle here and everywhere.
 Us women must militantly organize in order to brake our chains!

GATHERING-DEMONSTRATION
TUESDAY 8th of MARCH 5 p.m.
VICTORIA Sq.

Initiative of internationalist women fighters

TEXT IN PDF

TEXT IN GREEK

RELATED POSTER

Κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Διεθνιστών Αγωνιστριών

JIN JIYAN AZADI
ΓΥΝΑΙΚΑ ΖΩΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
KADIN YAŞAM ÖZGÜRLÜK
WOMAN LIFE FREEDOM

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 Η 8 Μάρτη είναι μέρα αγώνα. Αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση που πραγματοποιείται μέσα από την μαχητική αυτοοργάνωση των γυναικών για την κοινωνική απελευθέρωση. Οι καταπιεσμένες γνωρίζουμε πως για να αντιπαλέψουμε την πατριαρχία που μας θέλει υποτιμημένες και δούλες, πρέπει ο αγώνας μας να είναι ταυτόχρονα αντικρατικός και αντικαπιταλιστικός. Κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία, θρέφει το ένα το άλλο για τον κατακερματισμό και την εκμετάλλευση των απο κάτω από τα αφεντικά. Η 8 Μάρτη δεν μπορεί να χωρέσει σε κενές φιλελεύθερες έννοιες περί ισότητας των φύλων μέσα σε έναν καθεστώς γενικευμένης ανισότητας. Η μέρα αυτή να είναι μέρα αντίστασης, μια ευκαιρία να βρεθούμε μαζί στο δρόμο, να οργανωθούμε μαχητικά και αντιθεσμικά απέναντι σε κάθε μορφής καταπίεση.
Στις περιοχές της Τουρκίας και του Κουρδιστάν οι γυναίκες δίνουν εδώ και καιρό έναν πολυμέτωπο αγώνα απέναντι στο φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας, απέναντι στον θεοκρατικό ολοκληρωτισμό του Ισλαμικού Κράτους, απέναντι στην πατριαρχία. Η επανάσταση στις αυτόνομες περιοχές του Κουρδιστάν είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της μαχητικής αυτοοργάνωσης των γυναικών για την κοινωνική αυτονομία.  Οι αγωνίστριες καλούν την ημέρα αυτή όλες τις επαναστατημένες και εργαζόμενες   γυναίκες να εντείνουν τον αγώνα τους, να κάνουν την ημέρα αυτή μέρα αντίστασης, να τιμήσουν τις δολοφονημένες γυναίκες που τα σώματά τους σύρθηκαν στου δρόμους σαν τρόπαια  του εχθρού. Παίρνουμε έμπνευση και δύναμη από το παράδειγμα των γυναικών στο Κουρδιστάν για να οξύνουμε τον αγώνα μας εδώ και παντού.
 Οι γυναίκες να οργανωθούμε μαχητικά για να σπάσουμε τις αλυσίδες μας!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 5μ.μ.
ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

 

Πρωτοβουλία διεθνιστών αγωνιστριών

Η προκήρυξη σε pdf

Το κάλεσμα στα Αγγλικά

Η αφίσα-κάλεσμα για την κινητοποίηση

Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e

(revolt is life)

 

 Since June 2015, after the elections in Turkey in which Erdogan and his party (AKP) suffered great losses, an all out war has been declared against the Kurdish communities of eastern Turkey on the pretext of fighting “terrorism”. By waging a nationalist war, the fascist regime of Erdogan aims to dominate the extreme class antitheses within the turkish region as well as the interstate and imperialist antagonism within the wider region from the Black Sea to Mesopotamia. As Erdogan’s government incites nationalism and chauvinism within Turkey by spreading violence and repression, the forces of Kurdish and Turkish fighters maintain a mighty resistance and are escalating the level of confrontation by declaring autonomy in many regions and managing to strike military and police targets. Against the brutality of the fascist Turkish regime, the popular guards of the kurdish autonomist movement and Turkish revolutionaries resist by any means necessary, barricade their neighborhoods and take up arms.
 Every day towns and cities in Kurdistan are being bombed and are under state of emergency; curfews, bombings, assassinations by the repressive forces of the army and the police, home raids and arrests on charges of participation in either the rebel forces of PKK or in one of the hundreds of grass roots organizations which mobilize in Turkey and in Kurdistan around a variety of issues ranging from local governance and neighborhood assemblies to human rights groups and solidarity to political prisoners. The regime’s strategic plan is to attempt the palestinization of Kurdistan. An entire population is forced into a state of siege under conditions of subordination or even annihilation, by military and bio-political means. For this reason, the Turkish state is not only targeting revolutionary organizations but the entire spectrum of the social web. The state and military are deliberately assassinating women, children and the elderly, precisely because they are aware that the latter constitute an active subject of the social resistance and not simply unarmed civilians. Women and children in Kurdistan are the ones who lend the struggle its great momentum. The Turkish state cannot face the rebels’ armed resistance without bearing overwhelming losses and without the risk of suffering crushing defeats. It could compromise with a truce with regards to the armed conflict, however the immediate peril for the regime is the movement for democratic autonomy that has been developing for years and which feeds the Kurdish resistance and signifies its depth. The mass social resistance cannot be confined into the line of fire; it permeats and deconstructs the space occupied by power.

Continue reading Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

Κάλεσμα σε αλληλέγγυο αγώνα με το κίνημα κοινωνικής αυτοδιεύθυνση και αντίστασης στο δυτικό Κουρδιστάν και την Τουρκία

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e
(η εξέγερση είναι ζωή)

 Από τον Ιούνιο του 2015, μετά δηλαδή από τις αποτυχημένες για τον Ερντογάν και το κόμμα του (AKP) εκλογές στην Τουρκία, έχει κηρυχθεί ένας ολοκληρωτικός πόλεμος εναντίον των κουρδικών κοινοτήτων της Αν. Τουρκίας με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Με τον εθνικιστικό πόλεμο το φασιστικό καθεστώτος Ερντογάν επιδιώκει να ηγεμονεύσει στις ακραίες ταξικές αντιθέσεις μέσα στην τουρκική επικράτεια και στον διακρατικό και ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην ευρύτερη περιοχή από την Μαύρη Θάλασσα μεχρι την Μεσοποταμία. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση Ερντογάν υποδαυλίζει τον εθνικισμό και των σωβινισμό μέσα στην Τουρκία σπέρνοντας βία και καταστολή, οι δυνάμεις των Κούρδων και Τούρκων αγωνιστών συνεχίζουν να προτάσσουν ισχυρή αντίσταση και να αναβαθμίζουν το επίπεδο της σύγκρουσης κηρύσσοντας την αυτονομία σε πολλές περιοχές και καταφέροντας χτυπήματα σε στρατιωτικούς και αστυνομικούς στόχους. Απέναντι στην βαρβαρότητα του τουρκικού φασιστικού καθεστώτος οι λαϊκές πολιτοφυλακές του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος και οι Τούρκοι επαναστάτες αντιστέκονται με κάθε πρόσφορο μέσο που διαθέτουν, οχυρώνουν τις γειτονιές τους και αντιπαρατίθενται ένοπλα.
Καθημερινά πόλεις και χωριά του Κουρδιστάν βομβαρδίζονται και βρίσκονται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης με απαγόρευση κυκλοφορίας, βομβαρδισμούς, δολοφονίες από τις κατασταλτικές δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, εφόδους σε σπίτια και συλλήψεις με την κατηγορία της ένταξης είτε στους αντάρτικους σχηματισμούς του PKK είτε σε μια από τις εκατοντάδες οργανώσεις βάσεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία και το Κουρδιστάν και έχουν να κάνουν με ένα πλήθος θεματικών, από την τοπική αυτοδιοίκηση και τις συνελεύσεις γειτονιών, μέχρι ομάδες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή πολιτικών κρατουμένων. Το στρατηγικό πλάνο του καθεστώτος επιχειρεί την παλαιστηνιοποίηση του Κουρδιστάν. Ένας ολόκληρος λαός τίθεται σε κατάσταση ομηρίας με όρους υποδούλωσης ή και φυσικής εξόντωσης, με στρατιωτικά και βιο-πολιτικά μέσα. Για τον λόγο αυτό το τουρκικό κράτος στοχεύει όχι μόνο στις έπαναστατικές οργανώσεις αλλά σε όλο το φάσμα του κοινωνικού ιστού. Οι στρατοκρατικοί μηχανισμοί δολοφονούν στοχευμένα γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους ακριβώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν ενεργά υποκείμενα της κοινωνικής αντίστασης και όχι αμάχους. Στο Κουρδιστάν οι γυναίκες και η νεολαία αποτελούν την μεγάλη δυναμική του αγώνα. Το τουρκικό κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ένοπλη αντίσταση των ανταρτών χωρίς δυσβάσταχτες απώλειες και χωρίς τον κίνδυνο να υποστεί συντριπτικές ήττες. Θα μπορούσε να συμβιβαστεί με την εκεχειρία σε επίπεδο αντιπαράθεσης ένοπλων δυνάμεων, αλλά ο άμεσος κίνδυνος για το καθεστώς είναι το κίνημα της δημοκρατικής αυτονομίας που αναπτύσσεται εδώ και χρόνια και αποτελεί τον τροφοδότη αλλά και το βάθος της κουρδικής αντίστασης. Η μαζική κοινωνική αντίσταση δεν περιορίζεται σε μία γραμμή μάχης: διατρέχει και αποδομεί τον χώρο που έχει καταλάβει η κυριαρχία. Continue reading Κάλεσμα σε αλληλέγγυο αγώνα με το κίνημα κοινωνικής αυτοδιεύθυνση και αντίστασης στο δυτικό Κουρδιστάν και την Τουρκία

Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

 Correspondencia revolucionaria con Rojava: entrevista con un combatiente anarquista griego

(Fuente original Rojava No Estás Sola)

 Entrevista con Heval Odyssev, combatiente miembro de Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista (RUIS) que participa en las Brigadas Internacionales de Liberación de Rojava. Esta entrevista fue publicada en griego en el número 31 del periódico callejero APATRIS, en Grecia. Aquí publicamos la traducción al castellano de la traducción realizada en francés, por tanto pedimos disculpas por la pérdida de información que haya podido suponer esta doble traducción.
(Nota: el compañero que ha respondido a la entrevista es griego, pero como todos los internacionales que participan en la resistencia kurda y la rebelión en Rojava, escogió un nombre kurdo para dar énfasis a su posición internacionalista.)

¿Podrías describirnos en la medida de lo posible lo que te gustaría informar de tu experiencia hasta ahora en Rojava?

A solicitud del compañero, en lugar de la primera respuesta publicamos el texto de información-llamamiento a la participación que él mismo envió desde Rojava.
Mensaje del frente de Rojava por un compañero de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista y de las Brigadas Internacionales de Liberación.
En los últimos tres años, una guerra sangrienta se extiende por el Kurdistán Sirio. Al menos en lo que concierne al territorio de Rojava, tiende a tomar las características de una guerra de liberación social y política.
En este enfrentamiento, las partes principales implicadas son: el régimen del antiguo dictador Assad (apoyado ahora por Rusia, Irán y China), diferentes organizaciones religiosas y nacionales (el Ejército Libre de Siria, el Frente Al-Nusra y otros), el Estado turco, el Califato Islámico y el movimiento de liberación autónomo kurdo.
El conflicto que tenía como objetivo el proteger los intereses del imperialismo americano en Siria y más generalmente en Oriente Medio, a galvanizado a organizaciones fundamentalistas y fascistas como DAESH. Éste, en su mayoría asistido por las élites económicas fundamentalistas de los regímenes de Oriente Medio, ha expandido su presencia y su dominación tiránica en la mayor parte de Siria e Iraq.
El régimen turco también ha jugado un papel importante, desarrollando una cercana colaboración económica, política y estratégica con DAESH. Su objetivo es servir sus intereses en Oriente Medio contra el pueblo y el movimiento kurdo, que desde el comienzo atacaron directamente a DAESH.
Este enfrentamiento ha causado cientos de miles de muertos, heridos y prisioneros. Sin embargo, en medio del fragor de la guerra se ha constituido un movimiento social y político de liberación que lleva las siguientes características:
1) la liberación de la población kurda que sufre la opresión y la marginación económica, política y cultural, en lo que respecta al estado Sirio.
2) la liberación de una gran parte de la población árabe y otras etnias de la tiranía del régimen de Assad y su unificación de forma equitativa en los territorios liberados de Rojava.
3) la liberación de las mujeres y su implicación en las estructuras sociales recientemente creadas, en particular mediante la participación en combate en el batallón de las YPJ.
4) el esfuerzo – aunque todavía en un escenario muy básico debido a la intensidad de la guerra – de construir estructuras políticas, económicas y sociales que tienen el principio de la auto-gestión, la participación equitativa en la organización y toma de decisiones. Finalmente, el establecimiento de un nuevo modelo social, más horizontal e igualitario, que tiene como objetivo no sólo crear una sección revolucionaria en Oriente Medio, sino de difundir en un mismo movimiento, las semillas de la liberación social y política.
En este marco, es el deber de todo rebelde internacional actuar de tres formas:
a) con eficacia y combativamente en solidaridad con el esfuerzo revolucionario de Rojava y aprender de la experiencia de vida radical en cada nivel – político, organizativo, estratégico.
b) desarrollar lazos en la lucha y consolidarlos mediante diferentes tipos de relaciones con los rebeldes del mundo entero y con otros movimientos revolucionarios, por todas partes dónde se encuentren y donde sea requerido todo tipo de esfuerzo logístico, político y humano.
c) para reactivar el proyecto de reunión de combatientes revolucionarios y el imaginario de la solidaridad revolucionaria internacional, sobre el territorio griego y en el seno del movimiento revolucionario griego.
Teniendo en cuenta lo anterior, decidí hace cuatro meses juntarme con el movimiento revolucionario de Rojava y participar activamente en el combate, en las filas del Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unidades de Protección del Pueblo y la facción femenina no-mixta YPJ) y de las Brigadas Internacionales de Liberación, como miembro de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista, para luchar no sólo contra los fascistas fundamentalistas de DAESH, sino también contra los planes del capitalismo internacional, americano, turco, etc., en los cuales DAESH es un instrumento y una herramienta.
Desde las tierras de Rojava, envío mis saludos combativos y un mensaje de resistencia a los compañeros revolucionarios de Grecia.

VIVA LA REVOLUCIÓN DE ROJAVA
VIVA LAS YPG/YPJ Y EL BIL
VIVA RUIS
HASTA LA VICTORIA

Ηeval Odyssev
Rojava, 27 de Julio de 2015.

Sobre la guerra contra DAESH

¿Cuál es la composición política de las Brigadas Internacionales de Liberación, y qué grupos participan?

Las Brigadas Internacionales de Liberación se comprenden principalmente de organizaciones revolucionarias turcas pero también de organizaciones y compañeros internacionales venidos de diferentes países de Europa, cada uno de múltiples horizontes políticos (marxistas, comunistas, anarco-comunistas, más generalmente de libertarios y antifascistas).
Sexistas, racistas, nacionalistas y fanáticos son excluidos.
La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una organización que lucha por la revolución social mundial. Los participantes son comunistas libertarios y anarquistas de Grecia. En concreto, la Unión tiene como objetivo la solidaridad concreta en el campo de los conflictos armados internacionales. Lucha del lado de las clases oprimidas por la liberación social y contra la dominación de los Estados y el Capital. La solidaridad concreta debe de tener las características de la lucha social en todos los puntos del conflicto, rompiendo los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Tenemos como objetivo, paralelamente al desarrollo polimorfo de las fuerzas revolucionarias en Siria, Iraq, Turquía y más ampliamente en Oriente Medio, de abrir una vía de solidaridad desde los territorios griegos. Mediante esto no pretendemos sólo comprometernos a implementar concretamente el programa de las Brigadas Internacionales de Liberación, sino simultáneamente, promover la coordinación y la cooperación más allá de los límites locales.
La Unión abre vías de discusión en el territorio griego con la revolución de Rojava y por la formación colectiva de un movimiento revolucionario internacional.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα αγγλικά

Un colaborador de Rojava Azadî ha traducido el siguiente texto que es  la introducción que se leyó en un acto en solidaridad con Rojava que tuvo lugar en Atenas, Grecia, el 24-07-2015 a cargo del colectivo anarquista ASMPA.

(https://rojavaazadimadrid.wordpress.com/2015/12/21/revolucionarios-griegos-llaman-a-la-solidaridad-internacional-con-rojava/)

El Colectivo Anarquista para el Combate Proletario (ASMPA), ha organizado esta charla como muestra de solidaridad revolucionaria; porque hay compañeros que han tomado la decisión de unirse solidariamente a la lucha revolucionaria que se desarrolla en Rojava. Os hemos invitado para apoyar la lucha internacionalista y fortalecer la resistencia ahí, hasta la victoria de la revolución.
Dos caminos por la emancipación se encuentran en Rojava. Dos caminos que empezaron a desarrollarse hace ya décadas. Uno de estos comenzó a andarse en la selva Lacandona de Chiapas, México. Tratando de reconstruir una guerrilla, tradición de lucha que nunca se fue del todo en ese continente, una inicialmente pequeña organización de revolucionarios de izquierdas llevaban preparando su levantamiento durante una década, en el contexto de una relación directa con la base social oprimida. A través de este diálogo el EZLN abandonó sus posiciones estatistas y de partido centralizado. Al ocupar y liberar territorio en favor de los oprimidos, el EZLN plantó la semilla de la autonomía social que germinó y sigue creciendo a día de hoy.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Συνέντευξη αναρχικού συντρόφου που πολέμησε στην επανάσταση της Ροζάβα, στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής έκφρασης

1ο μέρος: http://radio98fm.org/audio/syzitisimesuntrofomaxiti/

 

2ο μέρος: http://radio98fm.org/audio/sizitisi-me-suntrofo-rojava/

Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Correspondance révolutionnaire avec Rojava

Entretien avec Heval Odyssev, combattant membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste qui participe aux Brigades Internationales de Libération du Rojava.
(Note: Le camarade qui a répondu à l’entretien est grec, mais comme tous les internationaux qui participent à la résistance kurde et à la révolte de Rojava, il a pris un nom kurde, afin d’insister sur son positionnement internationaliste.)

Pourrais-tu nous décrire dans la mesure du possible ce que tu voudrais rapporter de ton expérience jusqu’à maintenant à Rojava?

(Sur la demande du camarade, en lieu et place de la première réponse nous publions le texte d’information-appel à participation qu’il a envoyé lui-même de Rojava.)
Correspondance du front de Rojava par un combattant de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste et de la Brigade Internationale de Libération:
Ces trois dernières années, une guerre sanglante s’étend au sein du Kurdistan syrien. Au moins en ce qui concerne le territoire de Rojava, celle-ci tend à prendre les caractéristiques d’une guerre de libération sociale et politique.
Dans ces affrontements, les principales parties impliquées sont: le régime de l’ancien dictateur Assad (lequel est soutenu aujourd’hui par la Russie, l’Iran et la Chine), différentes organisations religieuses et nationales (L’Armée de Libération Syrienne, Le Front Al-Nosra et d’autres), l’Etat turc, le Califat Islamique et le mouvement de libération autonome kurde.
Le conflit qui avait au départ pour but la protection des intérêts de l’impérialisme américain en Syrie et plus généralement au Moyen-Orient, a galvanisé les organisations fondamentalistes et fascistes comme DAECH. Ce dernier, assisté majoritairement par les élites économiques fondamentalistes des régimes du Moyen-Orient, a étendu sa présence et sa dominationtyrannique dans une grande partie de la Syrie et de l’Irak.
Le régime turque ya aussi joué un rôle important, il avait développé avec DAECH d’étroites collaborations économiques, politiques et stratégiques. Le but était de servir ses intérêts au Moyen-Orient contre les populations kurdes et le mouvement kurde, qui se trouvaient dès le début directement visés par DAECH.
Cet affrontement a causé des centaines de milliers de morts, de blessés, de déportés. C’est pourtant au milieu du vacarme de la guerre que s’est constitué un mouvement social et politique de libération qui porte les caractéristiques suivantes:
1) la libération de la population kurde en tant qu’elle subit une oppression et une marginalisation économique, politique et culturelle, vis à vis de l’Etat syrien.
2) la libération d’une grande partie des populations arabes et d’autres ethnies de la tyrannie du régime d’Assad et leur unification sur des bases équitables sur les territoires libérés de Rojava.
3) la libération des femmes et leur implication dans les structures sociales nouvellement créées, en particulier par la participation au combat dans les bataillons du YPJ.
4) l’effort – bien qu’encore à un stade élémentaire en raison de l’intensité de la guerre – de constituer des structures politiques, économiques et sociales qui ont pour principe l’auto-gestion, la participation équitable à l’organisation et aux décisions. Enfin, la mise en place d’un nouveau modèle social, plus horizontal et égalitaire, dont le but n’est pas seulement d’arriver à créer une section révolutionnaire au Moyen-Orient, mais de disséminer dans un même mouvement, les graines de la libération sociale et politique.

A partir de ce cadre, il est du devoirde chaque rebelle internationald’agir selon trois axes :
a) de se tenir effectivement et combativement en solidarité avec l’effort révolutionnaire de Rojava et de tirer des enseignements de l’expérience radicale vivante à chaques niveaux – politique, organisationnel, stratégique.
b) de développer des liens dans la lutte et de les consolider via différents types de relation avec les rebelles du monde entier et avec d’autres mouvements révolutionnaires, partout où se déplient et où sont requis toutes sortes d’effort logistiques, politiques et humains.
c) de raviver le programme de ralliement aux combats révolutionnaires et l’imaginairede la solidarité révolutionnaire internationale,sur le territoire grec et au sein du mouvement révolutionnaire grec.
Considérant ce qui précède, j’ai choisi de rallier il y a quatre mois le mouvement révolutionnaire de Rojava et de participer activement au combat, dans les rangs des Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unité de Protection du Peuple et la faction féminine non-mixte YPJ) et de la Brigade Internationale de Libération, membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste, en me battant non seulement contre les fondamentalistes fascistes de DAECH mais aussi contre les plans du capitalisme international, américain, turque, etc., dont DAECH constitue un instrument et un outil.
Des terres de Rojava, j’envoie mes salutations combatives et un message de résistance aux camarades révolutionnaires de Grèce.
VIVE LA REVOLUTION DE ROJAVA
VIVENT LE YPG/YPJ ET LE BIL
VIVE LA LRSI
JUSQU’A LA VICTOIRE
Ηeval Odyssev
Rojava, le 27 juillet 2015.

Concernant la guerre contre DAECH

– Quelle est la composition politique de la Brigade Internationale de Libération, et quels groupes y participent ?
Les Brigades Internationales de Libération comprennent principalement des organisations révolutionnaires turques mais aussi des organisations et des camarades internationaux venant de différents pays d’Europe,chacun provenant de multiples horizons politiques(marxistes communistes, anarcho-communistes, plus généralement des libertaires et des antifascistes).
Sont exclus les sexistes, les racistes, les nationalistes etles fanatiques.
La Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste est une organisation qui lutte pour la révolution sociale mondiale. Y participent des communistes libertaires et des anarchistes de Grèce. Plus particulièrement, la Ligue a pour but la solidarité concrète sur le terrain des conflits armées internationaux. Elle lutte aux côtés des classes opprimées pour la libération sociale contre la domination des Etats et du Capital.
La solidarité concrète se doit d’avoir les caractéristiques de la lutte sociale sur chaque point de conflit, en brisant les frontières de la tyrannie, de l’oppression et de l’exploitation. Nous avons pour but, parallèlement à l’amplification polymorphe des forces révolutionaires en Syrie, en Irak, en Turquie et plus largement dans le Moyen-Orient, d’ouvrir une voie de solidarité depuis les territoires grec. Par là, on ne vise pas seulement à entreprendre de mettre en place concrètement le programme de la Brigade Internationale de Libération, mais simultanément, de promouvoir au delà des limites locales la coordination et la coopération.
La Ligue ouvre sur le territoire grec des voies pour la discussion avec la révolution de Rojava et pour le façonnement collectif d’un mouvement révolutionaire international. Continue reading Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Συνέντευξη (στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ) με τον σύντροφο Heval Odyssev, μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης που συμμετέχει με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας στο μέτωπο της Ροτζάβα

(Σημείωση: ο σύντροφος που έδωσε την συνέντευξη είναι Έλληνας, αλλά όπως όλοι οι διεθνιστές που συμμετέχουν στην κουρδική αντίσταση και στην επανάσταση της Ροζάβα έχει πάρει και κουρδικό όνομα και με αυτό εκφράζει πλέον την διεθνιστική τοποθέτησή του.)

– Περιέγραψε μας όσο μπορείς, αυτά που θα ήθελες να αναφέρεις από τη μέχρι τώρα εμπειρία σου στην Ροτζάβα.

Μετά από πρόταση του συντρόφου, αντί της πρώτης ερώτησης δημοσιεύουμε το κείμενο ενημέρωσης-καλέσματος που είχε στείλει ο ίδιος από την Ροζάβα.

Ανταπόκριση

ενός μαχητή του Επαναστατκού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

και του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας από το μέτωπο της Ροζάβα:

Τα τελευταία τρία χρόνια εξελίσσεται στις περιοχές του συριακού Κουρδιστάν ένας αιματηρός πόλεμος ο οποίος, τουλάχιστον όσον αφορά τα εδάφη της Ροζάβα, τείνει να λάβει χαρακτηριστικά κοινωνικού και πολιτικού απελευθερωτικού πολέμου.
Στην σύγκρουση αυτή τα κυριότερα εμπλεκόμενα μέρη είναι το προηγούμενο δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ (το οποίο στηρίζεται σήμερα από την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα), διάφορες εθνικές και θρησκευτικές οργανώσεις (Απελευθερωτικός Συριακός Στρατός, Αλ Νούσρα και άλλες), το τουρκικό κράτος, το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το κουρδικό αυτονομιστικό απελευθερωτικό κίνημα.
Η έναρξη της διαμάχης, που είχε ως αιτία την εξασφάλιση των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον συριακό χώρο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, εξέθρεψε θεοκρατικές και φασιστικές οργανώσεις όπως το ISIS, το οποίο, ενισχυόμενο περαιτέρω από τις θεοκρατικές και οικονομικές ελίτ των καθεστώτων της Μέσης Ανατολής εξάπλωσε την παρουσία του και την τυραννική κυριαρχία του σε μεγάλο μέρος της Συρίας και του Ιράκ.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το τούρκικο καθεστώς, το οποίο ανέπτυξε με το ISIS στενές οικονομικές, πολιτικές και επιχειρησιακές σχέσεις, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην Μέση Ανατολή, ενάντια στους κουρδικούς πληθυσμούς και στο κουρδικό κίνημα, τα οποία βρέθηκαν εξ αρχής στο στόχαστρο του ISIS.
Η σύγκρουση αυτή έχει επιφέρει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, εκτοπισμένους. Μέσα όμως στον ορυμαγδό του πολέμου ένα κοινωνικό-πολιτικό απελευθερωτικό κίνημα συντελείται, το οποίο φέρει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) της απελευθέρωσης του κουρδικού πληθυσμού, ως του πιο καταπιεσμένου και οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά περιθωριοποιημένου κομματιού, στα πλαίσια του συριακού κράτους.
2) της απελευθέρωσης μεγάλου μέρους αραβικών και άλλων εθνοτικών κομματιών από την τυραννία του καθεστώτος του Άσαντ και της ενοποίησής τους με όρους ισότιμης κοινότητας μέσα στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα.
3) της απελευθέρωσης των γυναικών και της ενεργοποίησής τους στις νεοϊδρυθείσες κοινωνικές δομές, ιδιαίτερα μέσω της μαχητικής συμμετοχής τους στα τάγματα του YPJ.
4) της απόπειρας, μολονότι λόγω της σφοδρότητας του πολέμου είναι ακόμη σε αρχικά στάδια, να συγκροτηθούν πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές που έχουν τον χαρακτήρα της αυτοοργάνωσης, της ισότιμης συμμετοχής στην οργάνωση και στις αποφάσεις, στο στήσιμο ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, πιο οριζόντιου και εξισωτικού, γεγονός που αποτελεί όχι μόνο επαναστατική τομή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά ταυτόχρονα ρίχνει τους σπόρους της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι καθήκον κάθε διεθνιστή επαναστάτη να κινηθεί σε τρεις άξονες:
α) να σταθεί έμπρακτα και μαχητικά αλληλέγγυος στην προάσπιση του επαναστατικού εγχειρήματος της Ροζάβα και να διδαχθεί από την ζώσα ριζοσπαστική εμπειρία σε κάθε επίπεδο, πολιτικό, οργανωτικό, μαχητικό.
β) να αναπτύξει αγωνιστικά και να σταθεροποιήσει δεσμούς και πολύπλευρες σχέσεις με τους επαναστάτες παγκοσμίως και με άλλα επαναστατικά κινήματα, όπου αυτά εξελίσσονται, στηρίζοντας υλικοτεχνικά, πολιτικά και με ανθρώπινο δυναμικό κάθε τέτοια προσπάθεια.
γ) να ξαναζωντανέψει το πρόταγμα της συστράτευσης στους επαναστατικούς αγώνες και το φαντασιακό της επαναστατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης και στον ελλαδικό χώρο και στο ελλαδικό επαναστατικό κίνημα.
Στη βάση των παραπάνω, επέλεξα να συστρατευτώ εδώ και τέσσερις μήνες στο επαναστατικό κίνημα στη Ροζάβα και να συμμετέχω ενεργά στον αγώνα, μέσα από τις τάξεις των Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Μονάδες Άμυνας Λαού/Μονάδες Άμυνας Γυναικών) και του International Freedom Battalion (Διεθνές Τάγμα Ελυθερίας), ως μέλος του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης, πολεμώντας όχι μόνο ενάντια στον θεοκρατικό φασισμό του ISIS αλλά και ενάντια στα σχέδια του διεθνούς καπιταλισμού, αμερικανικού, τουρκικού κτλ, του οποίου το ISIS αποτελεί όργανο και εργαλείο.
Από τα χώματα της Ροζάβα στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και μήνυμα αντίστασης στους συντρόφους επαναστάτες στην Ελλάδα.

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ
ΖΗΤΩ ΤΑ YPG/YPJ ΚΑΙ ΤΟ IFB
ΖΗΤΩ Ο ΕΣΔΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Heval Odyssev
Rojava, 27-7-2015

Σχετικά με τον πόλεμο κατά του ΙΚ:

– Ποιά είναι η πολιτική σύσταση του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας, και ποιά της ομαδας που συμμετέχεις;
Το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας αποτελείται κυρίως από επαναστατικές οργανώσεις της Τουρκίας, αλλά και οργανώσεις και διεθνιστές συντρόφους από διάφορες χώρες της Ευρώπης, με ένα εύρος πολιτικών κατευθύνσεων (μαρξιστές κομμουνιστές, αναρχικοί κομμουνιστές, γενικότερα ελευθεριακοί και αντιφασίστες). Αποκλείονται άνθρωποι με σεξιστικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Ο Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης είναι μια οργάνωση που αγωνίζεται για την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση και συμμετέχουν ελευθεριακοί κομμουνιστές και αναρχικοί από την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, ο Σύνδεσμος έχει στόχο την έμπρακτη αλληλεγγύη στο διεθνές πεδίο των ένοπλων συρράξεων από την πλευρά των ταξικά καταπιεσμένων που αγωνίζονται στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης από την κυριαρχία των κρατών και του κεφαλαίου. Η έμπρακτη αλληλεγγύη οφείλει να έχει τα χαρακτηριστικά της κοινής πάλης σε κάθε επίμαχο σημείο, σπάζοντας τα σύνορα της τυραννίας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Επιδιώκουμε, παράλληλα με την πολύμορφη ενίσχυση των επαναστατικών δυνάμεων στην Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και ευρύτερα στον κόσμο της Μ. Ανατολής, το άνοιγμα ενός δρόμου αλληλεγγύης από τον ελλαδικό χώρο, ο οποίος όχι μόνο θα επιχειρήσει να πραγματώσει έμπρακτα το πρόταγμα της Διεθνιστικής Επαναστατικής Αλληλεγγύης, αλλά ταυτόχρονα θα προωθήσει τον συντονισμό και την σύμπραξη έξω από τα τοπικά όρια. Ο ΕΣΔΑ ανοίγει στον ελλαδικό χώρο δρόμους συνάντησης με την επανάσταση της Ροζάβα και συνδιαμόρφωσης ενός διεθνούς επαναστατικού κινήματος. Continue reading Συνέντευξη (στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ) με τον σύντροφο Heval Odyssev, μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης που συμμετέχει με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας στο μέτωπο της Ροτζάβα

Για τον τούρκο συναγωνιστή που έπεσε στην Ροζάβα

 Μήνυμα του έλληνα αναρχικού συντρόφου Heval Odyssev, που πολέμησε για την επανάσταση στην Ροζάβα, στην εκδήλωση μνήμης που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο στις 7/10, για τον τον τούρκο κομμουνιστή επαναστάτη του BOG, Αζίζ Γκιουλέρ (Ρασίχ Κουρτουλούς):

 Ο κομμουνιστής σύντροφος Αζίζ Γκιουλέρ μέλος των Ενωτικών Απελευθερωτικών Δυνάμεων (BOG) έδωσε την ζωή του στη μάχη ενάντια στις φασιστικές συμορίες του ISIS και υπέρ της επανάστασης στη Ροζάβα και την Μ. Ανατολή. Για όσους τον γνωρίσαμε συστρατευμένοι στους κόλπους του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας ως Ρασίχ Κουρτουλούς έμεινε αποτυπωμένος στη μνήμη μας ως ένας ασίγαστος μαχητής διεθνιστής επαναστάτης, στρατευμένος στον αγώνα, όπου αυτός τον καλούσε να παρουσιαστεί. Βρεθήκαμε από κοινού σε ίδια μέτωπα του αγώνα για την επανάσταση στη Ροζάβα. Χάσαμε κοινούς συντρόφους και κινδυνέψαμε από κοινές επιχειρήσεις του εχθρού. Η παρουσία και ο αγώνας του καταδεικνύουν σε όλο τους το μέγεθος το επαναστατικό πρόταγμα και την αυταπάρνηση που χαρακτήριζαν τον σύντροφο Ρασίχ Κουρτουλους. Η μνήμη του θα μείνει χαραγμένη μέσα στις καρδίες μας φωτίζοντας τον δρόμο του αγώνα, του διεθνισμού και της επανάστασης.
Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα ο ενθουσιασμός του είχε αποκτήσει διπλή όψη. Μια στη Ροζάβα και την άλλη στην Τουρκία όπου φουντώνει ξανά ο επαναστατικός αγώνας και πέφτουν από στοχευμένα πυρά επαναστατών οι μισθοφόροι του ταξικού εχθρού. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, μέσα από τους αγώνες που δίνουν από κοινού Τούρκοι και Κούρδοι επαναστάτες ενάντια στο ισλαμοφασιστικό κράτος του Ερντογάν, ο αγώνας του συντρόφου Ρασίχ Κουρτουλούς είναι ακόμη πιο επίκαιρος. Η διεθνιστική αλληλεγγύη και η σύνδεση των αγώνων και των επαναστατών ακόμη πιο σημαντική.

ΡΑΣΙΧ ΚΟΥΡΤΟΥΛΟΥΣ: ΠΑΡΩΝ!

Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα

Ζήτω το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας – Ζήτω το YPG/YPJ

Ζητω η διεθνιστική αλληλεγγύη.

Heval Odyssev
Αθήνα
7/10/2015

 

Η τελετή του πεσόντα διοικητή του BÖG, Aziz Güler (Αζίζ Γκουλέρ)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=sJRDoduddKc[/youtube]

Analysis about Rojava revolution and internationalist solidarity, from the Anarchist Popular Unity (UNIPA – Brazil)

unipa1
War and revolution in the trenches of Rojava:
Position of the revolutionary anarchists

Comunique No. 44 of the Anarchist Popular Unity (UNIPA)
Brazil, March 2015

Κείμενο στα ελληνικά

 The struggle for the freedom of Kurdistan did not start today. The Kurdish people has a struggle for self-determination that covers centuries of combat in the region of Mesopotamia. Among wars and uprisings, external domain or control and repression by the own oligarchies, the history of fight of this people, particularly the recent history, begins to create interests all over the world. After all, who are these men and women which today combat and resist to the advance of the Islamic State in the north of Syria? The international press and the governments do not have interest in divulging information.
Today, the eyes of the world turn toward the heroic resistance and victories of the popular masses in Kobanê against the Islamic State of Iraq and Syria (ISIS). The recent clashes in this region which embraces the Turkey, Iraq and Syria is target of the imperialist intervention and control and of jihadist groups which dispute the geopolitical redesign of the North Africa and Middle East.
The armed resistance in Kobanê is inserted today in a complicated theater of political-military operations and which imposes on the agenda the theoretical, strategical and programmatic debate of the revolutionaries and anarchists. The warm solidarity around the world and the waving of the black flags once more in the trenches of Kobanê show us the importance of the international solidarity to the advance of the struggle and of a anarchist line which does not run away the tasks of the revolution.
However, more than just a simplistic defense (and even aesthetic) or an irresponsible and purist criticism (pacifist or sectarian), today is fundamental a position of the revolutionary anarchists in order to influence in the events, for defending and advancing in the conquests of the Kurdish people and of the working masses of the entire world. It is seeking to contribute with a revolutionary and anarchist analysis and with a militant goal that us from UNIPA release this comunique. Continue reading Analysis about Rojava revolution and internationalist solidarity, from the Anarchist Popular Unity (UNIPA – Brazil)

Ανταπόκριση ενός μαχητή του Επαναστατκού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης και του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας από το μέτωπο της Ροζάβα

 Τα τελευταία τρία χρόνια εξελίσσεται στις περιοχές του συριακού Κουρδιστάν ένας αιματηρός πόλεμος ο οποίος, τουλάχιστον όσον αφορά τα εδάφη της Ροζάβα, τείνει να λάβει χαρακτηριστικά κοινωνικού και πολιτικού απελευθερωτικού πολέμου.
Στην σύγκρουση αυτή τα κυριότερα εμπλεκόμενα μέρη είναι το προηγούμενο δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ (το οποίο στηρίζεται σήμερα από την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα), διάφορες εθνικές και θρησκευτικές οργανώσεις (Απελευθερωτικός Συριακός Στρατός, Αλ Νούσρα και άλλες), το τουρκικό κράτος, το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το κουρδικό αυτονομιστικό απελευθερωτικό κίνημα.
Η έναρξη της διαμάχης, που είχε ως αιτία την εξασφάλιση των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον συριακό χώρο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, εξέθρεψε θεοκρατικές και φασιστικές οργανώσεις όπως το ISIS, το οποίο, ενισχυόμενο περαιτέρω από τις θεοκρατικές και οικονομικές ελίτ των καθεστώτων της Μέσης Ανατολής εξάπλωσε την παρουσία του και την τυραννική κυριαρχία του σε μεγάλο μέρος της Συρίας και του Ιράκ.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το τούρκικο καθεστώς, το οποίο ανέπτυξε με το ISIS στενές οικονομικές, πολιτικές και επιχειρησιακές σχέσεις, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην Μέση Ανατολή, ενάντια στους κουρδικούς πληθυσμούς και στο κουρδικό κίνημα, τα οποία βρέθηκαν εξ αρχής στο στόχαστρο του ISIS.
Η σύγκρουση αυτή έχει επιφέρει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, εκτοπισμένους. Μέσα όμως στον ορυμαγδό του πολέμου ένα κοινωνικό-πολιτικό απελευθερωτικό κίνημα συντελείται, το οποίο φέρει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) της απελευθέρωσης του κουρδικού πληθυσμού, ως του πιο καταπιεσμένου και οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά περιθωριοποιημένου κομματιού, στα πλαίσια του συριακού κράτους.
2) της απελευθέρωσης μεγάλου μέρους αραβικών και άλλων εθνοτικών κομματιών από την τυραννία του καθεστώτος του Άσαντ και της ενοποίησής τους με όρους ισότιμης κοινότητας μέσα στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα.
3) της απελευθέρωσης των γυναικών και της ενεργοποίησής τους στις νεοϊδρυθείσες κοινωνικές δομές, ιδιαίτερα μέσω της μαχητικής συμμετοχής τους στα τάγματα του YPJ.
4) της απόπειρας, μολονότι λόγω της σφοδρότητας του πολέμου είναι ακόμη σε αρχικά στάδια, να συγκροτηθούν πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές που έχουν τον χαρακτήρα της αυτοοργάνωσης, της ισότιμης συμμετοχής στην οργάνωση και στις αποφάσεις, στο στήσιμο ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, πιο οριζόντιου και εξισωτικού, γεγονός που αποτελεί όχι μόνο επαναστατική τομή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά ταυτόχρονα ρίχνει τους σπόρους της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι καθήκον κάθε διεθνιστή επαναστάτη να κινηθεί σε τρεις άξονες:
α) να σταθεί έμπρακτα και μαχητικά αλληλέγγυος στην προάσπιση του επαναστατικού εγχειρήματος της Ροζάβα και να διδαχθεί από την ζώσα ριζοσπαστική εμπειρία σε κάθε επίπεδο, πολιτικό, οργανωτικό, μαχητικό.
β) να αναπτύξει αγωνιστικά και να σταθεροποιήσει δεσμούς και πολύπλευρες σχέσεις με τους επαναστάτες παγκοσμίως και με άλλα επαναστατικά κινήματα, όπου αυτά εξελίσσονται, στηρίζοντας υλικοτεχνικά, πολιτικά και με ανθρώπινο δυναμικό κάθε τέτοια προσπάθεια.
γ) να ξαναζωντανέψει το πρόταγμα της συστράτευσης στους επαναστατικούς αγώνες και το φαντασιακό της επαναστατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης και στον ελλαδικό χώρο και στο ελλαδικό επαναστατικό κίνημα.
Στη βάση των παραπάνω, επέλεξα να συστρατευτώ εδώ και τέσσερις μήνες στο επαναστατικό κίνημα στη Ροζάβα και να συμμετέχω ενεργά στον αγώνα, μέσα από τις τάξεις των Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Μονάδες Άμυνας Λαού/Μονάδες Άμυνας Γυναικών) και του International Freedom Battalion (Διεθνές Τάγμα Ελυθερίας), ως μέλος του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης, πολεμώντας όχι μόνο ενάντια στον θεοκρατικό φασισμό του ISIS αλλά και ενάντια στα σχέδια του διεθνούς καπιταλισμού, αμερικανικού, τουρκικού κτλ, του οποίου το ISIS αποτελεί όργανο και εργαλείο.
Από τα χώματα της Ροζάβα στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και μήνυμα αντίστασης στους συντρόφους επαναστάτες στην Ελλάδα.

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ
ΖΗΤΩ ΤΑ YPG/YPJ ΚΑΙ ΤΟ IFB
ΖΗΤΩ Ο ΕΣΔΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Heval Odyssev
Rojava, 27-7-2015

Ενημερωτική σημείωση:

Παρότι οι μάχες συνεχίζονται, αυτό τον καιρό υπάρχει έντονη δραστηριότητα στην κατασκευή αμυντικών και οχυρωματικών έργων. Ταυτόχρονα, το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στην πολιτική του τούρκικου κράτους και στις συγκρούσεις μέσα στα σύνορά του.
Το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας συνεχίζει να δρα και να εξελίσσεται οργανωτικά. Η διοίκηση και η λειτουργία του έχουν οριστεί κυρίως από τις επαναστατικές οργανώσεις που το συγκρότησαν και βασίζεται στο πρότυπο των YPG/YPJ, με τις οποίες συλλειτουργεί στο μέτωπο. Σημαντικό πολιτικό-οργανωτικό στοιχείο του Τάγματος αποτελούν οι συνελεύσεις των διεθνιστών συναγωνιστών.

Εισήγηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava

Text in english

Espanol

 Η πολιτική συλλογικότητά μας, η Α.Σ.Μ.Π.Α. πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει ετούτη την εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης, διότι υπάρχουν σύντροφοι που πήραν την απόφαση να συστρατευτούν αλληλέγγυα στον επαναστατικό αγώνα που εξελίσεται αυτήν την ώρα στην Rojava. Σας καλέσαμε εδώ για να στηρίξουμε άμεσα την διεθνιστική πάλη και να ενισχύσουμε την συνέχεια της αντίστασης εκεί, μέχρι τη νίκη της επανάστασης.
Στην Rojava διασταυρώθηκαν δυο νήματα κοινωνικοαπελευθερωτικών αγώνων, που ξεκινούν δεκαετίες πίσω. Το ένα νήμα ξεκινάει από την ζούγκλα Λακαντόνα της επαρχίας Τσιάπας του Μεξικό. Μια αρχικώς ολιγάριθμη οργάνωση επαναστατών με αριστερές καταβολές, επιχειρώντας να ανασυγκροτήσει μια αντάρτικη παράδοση που ποτέ δεν έσβησε σ’ εκείνη την χώρα, προετοιμάζει επί μια δεκαετία την εξόρμησή της στο προσκήνιο, σε μια άμεση διαλεκτική σύνδεση με την καταπιεζόμενη κοινωνική βάση. Μέσα σε αυτήν την ζύμωση ο EZLN άφησε στο παρελθόν τον κρατισμό και τον κομματικό συγκεντρωτισμό. Καταλαμβάνοντας και απελευθερώνοντας έδαφος για το σύνολο των καταπιεζόμενων, έβαλε έναν σπόρο κοινωνικής αυτονομίας, ο οποίος μέχρι σήμερα εξελίσσεται και αναπτύσσεται. Continue reading Εισήγηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava

Αγγλική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα ισπανικά

Introduction by the Anarchist Collective for the Combative Proletarian Reconstruction (ASMPA) at the event for political briefing and revolutionary solidarity to the struggle in Rojava. Athens 24/7/2015

 Our political collective, ASMPA, took the initiative to organize this event for political briefing and revolutionary solidarity; because there are comrades who have made the decision to join in solidarity the revolutionary struggle that is unfolding now in Rojava. We’ve invited you here so as to directly support the internationalist struggle and to reinforce the future of resistance there, until the victory of the revolution.
Two threads of social liberation struggles meet in Rojava, two threads which begin decades ago. One thread begins in the Lacandon jungle of the Chiapas district in Mexico. In an attempt to reconstruct a guerilla tradition that never really faded away in that continent, an initially small organization of revolutionaries from a left background had been preparing their onset for a decade, in the context of a directly dialectical relation with the oppressed social base. Through this dialogue, EZLN left statist politics and party centralization behind. By occupying and liberating ground for the benefit of all the oppressed, EZLN planted a seed for social autonomy, which is growing and evolving until today. Continue reading Αγγλική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Ηχητικό αρχείο της εκδήλωσης πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (14 Ιούλη 2015, Πολυτεχνείο)

Η εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava, ηχογραφημένη, στο αρχείο του 93.8 fm Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης: http://radio98fm.org/audio/enimerwsi-allileggyi-rojava/

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ROJAVA

ΑΦΙΣΑ ΡΟΖΑΒΑ Τ

 

(Ηχογράφηση της εκδήλωσης από τις Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης)

Το ιδρυτικό μανιφέστο του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας

Το ιδρυτικό μανιφέστο του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας:

 Το Διεθνές Τάγμα βρίσκεται εδώ για να υπερασπιστεί την επανάσταση της Ροζάβα.
Η Μέση Ανατολή έχει μετατραπεί σε μια θάλασσα αίματος από τα ιμπεριαλιστικά βαμπίρ και τους εκμεταλλευτές. Με την κατοχή της περιοχής από το ΙSIS, που έχει οργανωθεί από τις ίδιες αυτές δυνάμεις, προσπαθούν να υποτάξουν τους λαούς. Οι σφαγές ενάντια στους λαούς των Χριστιανών, Γιαζιντί, Σύριων και Μουσουλμάνων, οι βιασμοί, το εμπόριο των γυναικών και παιδιών σε σκλαβοπάζαρα, οι εκτελέσεις με μαζικές τελετές και άλλες απάνθρωπες πολιτικές που εφαρμόζει το ΙSIS, είναι στην πραγματικότητα η αντανάκλαση των αιώνιων πρακτικών των ιμπεριαλιστικών αφεντικών.
Η πάλη των οργανωμένων λαϊκών κινημάτων ενάντια σε εκείνους που ήθελαν να εξοντώσουν τους λαούς και να τους κάνουν να διαγράψουν από την μνήμη τους την γλώσσα τους, την πίστη τους, την ζωή τους, τον εαυτό τους , στην Ροζάβα και στο Κομπάνε, Σένγκαλ, Τιλ-Χεμίς και Σερεκάνιε, έγινε αποτελεσματική με την ηγεσία των YPG-YPJ.
Έτσι, η επανάσταση της Ροζάβα έγινε υπόθεση ολόκληρου του κόσμου και ο αγώνας των YPG-YPJ έγινε η Μπεκάα και η Παλαιστίνη των ημερών μας. Οι λαοί εξάπλωσαν την αλληλεγγύη τους και στέλνουν μαχητές. Η Επανάσταση της Ροζάβας είναι η Κομμούνα του Παρισιού υπό γερμανική πολιορκία, η Μαδρίτη του Ισπανικού Εμφυλίου, το Στάλινγκραντ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Επανάσταση της Ροζάβας ανατρέπει τις ισορροπίες δυνάμεων των γύρω χωρών και ειδικά για την Τουρκία κι επίσης, γίνεται η καρδιά της παγκόσμιας επανάστασης και ο φάρος για την αντίσταση των φτωχών ανθρώπων.
Η Επανάσταση της Ροζάβας ως μια επανάσταση των γυναικών έχει δημιουργήσει μια δυνατή γυναικεία βούληση ενάντιο στον συντηρητισμό του πατριαρχικού κόσμου και έχει γίνει το σύμβολο αυτής της βούλησης.
Οι επαναστάτες από διάφορα μέρη του πλανήτη που υπερασπίζονται την επανάσταση της Ροζάβας και την εξαπλώνουν, ως ιστορικό καθήκον και ευθύνη, με στραμμένα τα πρόσωπα στη Μέση Ανατολή, δεν δίστασαν ούτε ένα δευτερόλεπτο να πολεμήσουν στα μέτωπα και να προσφέρουν το φως τη νίκης.
Επαναστάτες από την Τουρκία και όλα τα μέρη του κόσμου έχουν πάρει θέση στην Ροζάβα για να αναπτύξουν, να εξαπλώσουν και να φέρουν στην χώρα τους την επανάσταση, τον πόλεμο και να δοκιμάσουν να ολοκληρώσουν την επανάσταση.
Εμείς που πολεμάμε σε κάθε τετράγωνο της Ροζάβα, δίνουμε μάρτυρες και σηκώνουμε τη σημαία της αντίστασης…
Εμείς που μαχόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους συντηρητικούς της περιοχής…
 Εμείς που αντιμετωπίζουμε τις συμμορίες του ISIS που θέλει να ισοπεδώσει την επανάσταση, έχοντας κάθε είδους υποστήριξη…
Εμείς που ζούμε την επανάσταση και τη νιώθουμε μέσα μας…
Εμείς οι λαοί που ζούμε στο επαναστατημένο Κουρδιστάν, εργάτες, καταπιεσμένοι, γυναίκες, διεθνιστές επαναστάτες απ’ όλες τις χώρες, που πολεμάμε μαζί με το YPG και το YPJ…
Έχουμε ορκιστεί, έχουμε υποσχεθεί σε όλους αυτούς που πέσανε πριν από μας, σε όλες τις αξίες που δημιουργήθηκαν πριν από μας…
Εμείς Ισπανοί, Γερμανοί, Έλληνες, Τούρκοι, Άραβες, Αρμένιοι, Λάζοι, Τσερκέζοι, Αλβανοί… Ως διεθνιστές, επαναστατικές δυνάμεις, ομάδες και οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο, έχουμε ενωθεί στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΑΓΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ για να υπερασπιστούμε την επανάσταση της Ροζάβα.
Καλούμε εσάς, τους λαούς, τους εργάτες/τριες, τους εργαζόμενους/ες, τις γυναίκες, τους νέους/ες, λαούς με διαφορετικές πεποιθήσεις και ταυτότητες, τους οικολόγους, τους αντιιμπεριαλιστές/τριες, τους αντιφασίστες/τριες, τους αντικαπιταλιστές/τριες, τους δημοκράτες και τους επαναστάτες/τριες να πολεμήσετε και να συμβάλετε στη νίκη κάτω από την σημαία του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, για να υπερασπιστούμε την επανάσταση της Ροζάβα, να επεκτείνουμε τη νίκη και να εξαπλώσουμε την αδελφότητα των λαών της Μέσης Ανατολής. Η ανθρωπότητα θα σωθεί με τον διεθνισμό.Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα.
Ζήτω η απελευθερωτική πάλη των λαών σε όλη τη γη.

 

Χαιρετισμός συντρόφου από την ελλάδα, στην συνέντευξη τύπου του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας:

Καλημέρα σύντροφοι.
Βρισκόμαστε εδώ με σκοπό την έμπρακτη αλληλεγγύη στην επανάσταση και την ένοπλη αντίσταση που πραγματοποιείται στην Ροζάβα. Ο σκοπός της παρουσίας μας εδώ είναι η έμπρακτη στήριξη στον ένοπλο αγώνα ο οποίος δίνεται ενάντια στο DAES (ISIS), αλλά και ταυτόχρον η υποστήριξη στις κοινωνικοπολιτικές, αλλά και οικονομικές αλλαγές οι οποίες επιχειρούνται στην επανάσταση της Ροζάβα. Σκοπός μας επίσης, είναι η δημιουργια συντροφικών, επαναστατικών και πολιτικών σχέσων με τα κινήματα τα οποία δρουν και υπάρχουν στον χώρο αυτό. Πολεμώντας το DAES δεν πολεμάμε απλά το θεοκρατικό φασισμό της Μέσης Ανατολής. Παράλληλα, πολεμάμε το καπιταλιστικό σύστημα και τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι δημιούργησαν και έθρεψαν το DAES.
Ζήτω ο αγώνας της Ροζάβα.
Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα.
Γι έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

Χαιρετισμός του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση

Χαιρετισμός του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση:
 Ο Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης αποτελεί μια συγκρότηση αγώνα που στόχο έχει την έμπρακτη αλληλεγγύη στο διεθνές πεδίο των ένοπλων συρράξεων από την πλευρά των ταξικά καταπιεσμένων που αγωνίζονται στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης από την κυριαρχία των κρατών και του κεφαλαίου.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη οφείλει να έχει τα χαρακτηριστικά της κοινής πάλης σε κάθε επίμαχο σημείο, η οποία χτίζει τον κόσμο της επανάστασης και μέσω του ριζοσπαστικού χαρακτήρα της σπάει τα σύνορα της τυραννίας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.
Ειδικότερα, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του MLKP για διεθνιστική αλληλεγγύη αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε δεσμευτικά στις κύριες κατευθύνσεις του καλέσματος και στις ανάγκες του αγώνα στο Κουρδιστάν.
Βρισκόμαστε εκεί για να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στον αγώνα και να διδαχθούμε από την ζωντανή επαναστατική διαδικασία πολύπλευρα και πολύτροπα.
Στον αγώνα αυτόν αναγνωρίζουμε:
-Τον θεμελιακό ταξικό χαρακτήρα του
-Τον αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του
-Τον κοινωνικο-απελευθερωτικό χαρακτήρα του
Ως Ε.Σ.Δ.Α. επιδιώκουμε παράλληλα με την πολύμορφη ενίσχυση των επαναστατικών δυνάμεων στην Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία κι ευρύτερα στον κόσμο της Μ.Ανατολής, το άνοιγμα ενός δρόμου αλληλεγγύης από τον ελλαδικό χώρο, ο οποίος όχι μόνο θα επιχειρήσει να πραγματώσει έμπρακτα το πρόταγμα της Διεθνιστικής Επαναστατικής Αλληλεγγύης, αλλά ταυτόχρονα θα προωθήσει τον συντονισμό και την σύμπραξη έξω από τα τοπικά όρια.
Έχοντας το δικό μας πολιτικό πρόγραμμα προς τον ελευθεριακό κομμουνισμό, αναγνωρίζουμε ως ριζική την αξία της ανοιχτής συλλογικοποίησης πάνω σ’ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, ενώ συγχρόνως ο κάθε συμμετέχον θα διατηρεί την αυτονομία του.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ                      Ε.Σ.Δ.Α.   Απρίλης 2015

Text in english

Κείμενο στα ισπανικά – Espanol

Revolutionary Union for Internationalist Solidarity: Response for the struggle in Rojava

R.U.I.S.’ solidarity response

The Revolutionary Union for Internationalist Solidarity is a formation for struggle with the aim to practice solidarity in the international field of armed conflicts on the the side of the classes of the oppressed who fight towards social liberation from the domination of states and of capital.
Solidarity in practice should bear characteristics of a common struggle at every critical point, a struggle which creates the world of revolution and which through its radical character, breaks the boundaries of tyranny, of oppression and of exploitation.
Specially, in responding to the call-out of MLKP for international solidarity we decided to take part with commitment to the necessities of the social struggle in Kurdistan.
We are there to offer our services to the struggle and to learn from the multi-faceted and resourceful living revolutionary process.
We recognise in this struggle:
-Its fundamental class character
-Its anti-fascist and anti-imperialist character
-Its social liberation character
Along with the multiform reinforcement of the revolutionary forces in Syria, Iraq, Turkey and the wider Middle East, the Revolutionary Union for Internationalist Solidarity aims to open up a path of solidarity from Greece, which will not only attempt to realise the vision of Internationalist Revolutionary Solidarity, but will also pursue the coordination and collaboration beyond the local boundaries.
Even though we have formulated our own political programme towards libertarian communism, we recognise the fundamental value of a broad collectivisation based on a broad range of conditions while at the same time each participant maintains their autonomy.

FOR THE SOCIAL REVOLUTION                                 R.U.I.S.   April 2015

 

Κείμενο στα ισπανικά – Espanol

Κείμενο στα ελληνικά

Ισπανική μετάφραση του χαιρετισμού του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση

Participación desde Grecia en el Batallón Internacional por la Libertad de Rojava

 

Esta es la traducción al castellano de un comunicado publicado en Abril de 2015 por RUIS (Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista) desde Grecia declarando que se habían unido al Batallón Internacional por la Libertad formado por voluntarios internacionalistas comunistas y anarquistas que están defendiendo la revolución de Rojava.

(https://rojavanoestasola.noblogs.org/post/2015/07/15/el-batallon-internacional-por-la-libertad-de-rojava-y-la-participacion-desde-grecia/)

La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una formación para la lucha con el objetivo de practicar la solidaridad en el campo internacional de los conflictos armados al lado de las clases oprimidas que luchan hacia la liberación social contra la dominación de los estados y el capital.

La práctica de la solidaridad debe tener caracterśticas de una lucha en común en un punto crítico, una lucha que crea la revolución del mundo y que mediante su caracter radical, rompe los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Especialmente, en respuesta al llamamiento hecho por el MLKP para la solidaridad internacional decidimos participar comprometidamente con las necesidades de la lucha social en Kurdistán.

Estamos allí para ofrecer nuestros servicios a la lucha y para aprender del proceso revolucionario multi facético e ingenieso que se está viviendo.

Reconocemos en esa lucha:
– Su fundamental caracter de clase
– Su caracter antifascista y anti-imperialista
– Su caracter de liberación social

Junto con los multiformes refuerzos de las fuerzas revolucionarias en Siria, Irak, Turquía y la región de Oriente Medio, la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista pretende abrir un camino hacia la solidaridad desde Grecia, el cual no sólo intentará llevar a cabo la visión Internacionalista de Solidaridad Revolucionaria, sino que también perseguirá la coordinación y colaboración más allá de las límites locales.

A pesar de que hemos formulado nuestro propio programa político hacia el comunismo libertario, reconocemos el valor fundamental de una amplia colectivización basada en un amplio rango de condiciones mientras que al mismo tiempo cada participante mantiene su autonomía.

POR LA REVOLUCIÓN SOCIAL

R.U.I.S.

Abril 2015

Κείμενο στα αγγλικά – English

Κείμενο στα ελληνικά

Ενημερώσεις από παρέμβαση στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Σάββατο 15 Νοέμβρη 2014 πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών από είκοσι αλληλέγγυους συντρόφους και έγινε παρέμβαση μέσα στο προαύλιο και τις αίθουσες διδασκαλίας, με μοίρασμα κειμένων, κοινοποίηση από ντουντούκα, ρίψη φλάϊερ και συνθήματα. Η παρέμβαση ξεκίνησε στις 11:40 το πρωί και ολοκληρώθηκε μια ώρα αργότερα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η αντίδραση της διεύθυνσης του Ινστιτούτου που υπάγεται στην γαλλική πρεσβεία. Τα συγκεκριμένα στελέχη του γαλλικού κράτους κρύφτηκαν πίσω από κάποιο “πρωτόκολλο ασφάλειας”, αναθέτοντας στον σεκιουριτά της G4 να διαχειριστεί την εξαιρετική κατάσταση. Ο μισθοφόρος της πολυεθνικής ιδιωτικής μπατσαρίας απευθύνθηκε αμέσως στην ελληνική αστυνομία και στην συνέχεια, εκτελούσε τις εντολές της. Οι επίδοξοι χωροφύλακες του Ινστιτούτου πρώτα επιχείρησαν ανεπιτυχώς να κλείσουν τις πόρτες των κτηρίων για να αποκλείσουν τους αλληλέγγυους στο προαύλιο, ώστε να βρεθούμε απομονωμένοι σε ενδεχόμενη κατασταλτική επέμβαση. Μετά, ενεργοποίησαν τον συναγερμό, προκαλλώντας πανικό σε μαθητές και γονείς. Ύστερα, συγκέντρωσαν και έκλεισαν τα παιδιά που προηγουμένως παρακολουθούσαν μαθήματα, μέσα σε μια αίθουσα. Εντωμεταξύ, κατέφτασαν δυνάμεις ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ και στάθηκαν στις δυο γωνίες του δρόμου.

Η τεχνοκρατική αντίδραση του μηχανισμού είχε πολλαπλές στοχεύσεις: Πρόκληση μιας τεχνητής ατμόσφαιρας τρομοκρατίας, απομόνωση των αλληλέγγυων από τους παρευρισκόμενους και στοχοποίησή τους για μια ενδεχόμενη αστυνομική επέμβαση, διαμόρφωση όρων τεχνοκρατικής πολεμικής αντιπαράθεσης, μετάθεση της πολιτικής ευθύνης για την στρατιωτική διαχείριση της κοινωνικής παρέμβασης σ’ έναν αυτοματισμό “ασφάλειας”, που εκπροσωπούταν από ένα μαντρόσκυλο της μεγαλύτερης εταιρείας εμπορίου καταστολής. Ωστόσο, αρκετοί παρευρισκόμενοι αντιτάχθηκαν στην τεχνητή κατάσταση τρομοκρατίας που επιχείρησε να επιβάλει η διεύθυνση του Ινστιτούτου.

Οι σύντροφοι ολοκλήρωσαν αποφασιστικά την παρέμβαση και αποχώρησαν ανάμεσα στιςδιμοιρίες φωνάζοντας: “Η αλληλεγγύη, το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” και “ενάντια σε κράτος και λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία“.

Ο αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση της γης και στους ένοπλους μηχανισμούς του γαλλικού κράτους συνεχίζεται καθημερινά στη Γαλλία και σε άλλα μέρη.

Η συνέλευση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας θα συναντηθεί πάλι την Τετάρτη 19/11 στις 4μμ στο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ).

______

Το κείμενο που μοιράστηκε:

REMI FRAISSE: ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Στην Ταρν της νοτιοδυτικής Γαλλίας, διεξάγεται ένας κοινωνικός αγώνας ενάντια στην κατασκευή φράγματος, η οποία επιφέρει την καταστροφή του δάσους Σιβέν και του υδροβιότοπου της Τεστέτ. Η γη του Τεστέτ αποτελεί ένα από τα σημεία όπου το κεφάλαιο επελαύνει λεηλατώντας τον φυσικό πλούτο και την τοπική ζωή. Στην Ελλάδα, το σχέδιο λειτουργίας του φράγματος της Μεσοχώρας και εκτροπής του ποταμού Αχελώου, οι μεταλλευτικές επενδύσεις, η κατασκευή Βιομηχανικών Ζωνών Παραγωγής Ενέργειας (ΒΑΠΕ) σε όλη την ύπαιθρο, τα σχέδια εκμετάλλευσης δημόσιας γης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και τα Ρυθμιστικά σχέδια για την Αττική είναι ανάλογα παραδείγματα της λεηλασίας που επιχειρούν τ’αφεντικά σε όλο τον πλανήτη.
Η αντίσταση ενάντια στην λεηλασία δημιουργεί νέες κοινότητες αγώνα και δεσμούς αλληλεγγύης που σπάνε τα σύνορα. Το κίνημα αντίστασης ενάντια στα νέα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, το NO TAV στην Val de Suse της βόρειας Ιταλίας που αγωνίζεται ενάντια στους σιδηρόδρομους υπερυψηλής ταχύτητας, οι περιοχές ZAD στην Γαλλία (Zone A Defendre – ζώνες προς υπεράσπιση) διαμορφώνουν ένα κοινό έδαφος απέναντι στην σαρωτική καπιταλιστική ανάπτυξη.
Στο δάσος Σιβέν τη νύχτα της 25ης προς 26η Οκτώβρη συγκεντρώθηκαν 7000 άνθρωποι για να ανακόψουν την επανέναρξη των καταστροφικών κατασκευαστικών εργασιών και να επανακαταλάβουν το δάσος απ’όπου είχαν εκδιωχθεί με βίαιη αστυνομική επιχείρηση ένα χρόνο πριν. Το ξημέρωμα οι κρατικοί μισθοφόροι επιτέθηκαν στους αγωνιζόμενους. Ο Ρεμύ βρέθηκε νεκρός μετά από ώρες. Δολοφονήθηκε από χειροβομβίδα κρότου λάμψης των μπάτσων.
Παρά την προσπάθεια του κράτους και των καθεστωτικών MEDIA να θάψουν το γεγονός, η δολοφονία του Ρεμύ πυροδότησε ένα κύμα εξέγερσης σε όλη τη Γαλλία. Από εκείνη τη μέρα πραγματοποιούνται καθημερινά δεκάδες συγκεντρώσεις και πορείες, αποκλεισμοί κρατικών κτιρίων, σχολείων και σχολών, αστυνομικών τμημάτων και στρατοπέδων της χωροφυλακής, συγκρούσεις με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τους φασίστες. Στην εξέγερση απέναντι στο κράτος και τους δολοφονικούς βραχίονές του συστρατεύονται αντιστάσεις που εκκινούν από διαφορετικά πεδία, αλλά αναγνωρίζουν την κοινή ανάγκη για ελευθερία και δικαιοσύνη και τον κοινό εχθρό. Είναι οι λαϊκές συνελεύσεις, που προτάσσουν μαζικά την αχρηστία του κράτους και την διάλυση των ένοπλων μηχανισμών του από την ίδια την κοινωνία. Είναι οι μαθητές και οι φοιτητές που βγαίνουν μαχητικά στους δρόμους, όπως κι εδώ αυτές τις μέρες και ξυπνούν τους φόβους της εξουσίας.
Η δολοφονία του Ρεμύ αποτελεί μια ακόμη κρατική δολοφονία… Δεν πρόκειται για ένα τραγικό λάθος που θα λυθεί με την απόσυρση του συγκεκριμένου όπλου. Άλλωστε, όλες αυτές τις μέρες το γαλλικό κράτος συνεχίζει να χτυπά και να τραυματίζει διαδηλωτές, για να επιβάλει την τρομοκρατία του. Οι εξεγερμένοι στην Γαλλία δεν έχουν αυταπάτες για τον εγγενή δολοφονικό χαρακτήρα του κράτους. Αγωνίζονται για ένα κόσμο χωρίς την εκμετάλλευση και την κρατική καταπίεση και ξέρουν, όπως κι εμείς που αγωνιζόμαστε εδώ, ότι για να αποτινάξουμε τον δολοφονικό ζυγό καλούμαστε ν’αντιταχθούμε στις αστυνομίες και τους κρατικούς στρατούς με κάθε πρόσφορο μέσο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας

IM000215.JPG IM000220.JPG

  IM000222.JPG IM000223.JPG IM000216.JPG  IM000221.JPG

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης με τους εξεγερμένους της Γαλλίας ΣΑΒΒΑΤΟ 22/11/14

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη μια μέρα ενάντια στις βιαιοπραγίες των ενόπλων μηχαμισμών του κράτους, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα, πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, είναι κατάλληλη για να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ ένα θεσμό που σακατεύει και δολοφονεί για λογαριασμό του κράτους «δικαίου» και των μαφιόζικων, καταστρεπτικών και κερδοσκοπικών σχεδίων του.

Κάλεσμα των κοινοτήτων αγώνα της Γαλλίας που υπεαρασπίζονται τη γη, ενάντια στην λεηλασία και την κρατική τρομοκρατία:

(Στα ελληνικά και στα γαλλικά)

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη

 Μια μέρα ενάντια στην αστυνομική καταστολή,

                             σε πανεθνική και διεθνή κλίμακα

Κάλεσμα για συμμετοχή στην κινητοποίηση την 22ηΝοεμβρίου, ενάντια στην αστυνομική καταστολή.

Η καταστολή που χτυπά τους καταπιεσμένους-ες μέσω των μαφιόζικων σχεδίων των κυβερνώντων, είναι ολοένα βιαιότερη.

Η άνοδος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην εξουσία δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα.

Η αστυνομία, η χωροφυλακή και ο στρατός πλήττουν και σακατεύουν εξίσου, ίσως πολύ περισσότερο τώρα, με όχημα τον εντεινόμενο φασισμό, υπό τη κάλυψη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Κι’ όλο αυτό χάρη στα όπλα, των οποίων η αποτελεσματικότητα επιτείνεται με τις επενδύσεις στην στρατιωτική τεχνολογία.

Αλλά εκτός από τους προϋπολογισμούς που διατίθενται για τον πόλεμο, που μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό  είναι η προθυμία των μπάτσων, χωροφυλάκων και στρατιωτικών, όπως και των πολιτικών πατρώνων τους, να υπερασπίζεται τη βία τους. Η πανταχού παρουσία και ανεξέλεγκτη χρήση των οπλοβομβίδων κρότου-λάμψης, των «εκτοξευτών αμυντικών βλημάτων» (οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα οπλοβομβίδες κρότου-λάμψης μεγέθους XXL!) και των εκρηκτικών χειροβομβίδων διασποράς είναι σαφή παραδείγματα.

Ακόμη και ο λόγος (της κρατικής βίας) εκφράζεται χωρίς αναστολές, ενώ η βία γίνεται καθημερινή κοινοτυπία! Απέναντί μας, οι μπάτσοι γελάνε και μας απειλούν όταν τους ρωτάμε αν είναι περήφανοι που σκότωσαν.  Ένας από τους υπεύθυνους της αστυνομίας της Ταρν δήλωνε πρόσφατα ότι εκείνοι και εκείνες που εναντιώνονται στις «δυνάμεις της ευταξίας» πρέπει να αναμένουν ότι θα υποστούν ενδεχόμενους βίαιους τραυματισμούς!!!

Εδώ και κάποιες μέρες, η αστυνομία σκότωσε. Ξανά.

Εμείς, οι συγκεντρωμένοι-ες στο Τεστέτ για να αγωνιστούμε ενάντια στο θανατηφόρο σχέδιο του φράγματος του Σιβένς, χάσαμε έναν φίλο. Τις πρώτες ώρες της Δευτέρας 26 Οκτωβρίου του 2014, κάποια μέτρα μακριά από τους στρατιώτες του κράτους, που ήταν οπλισμένοι και προστατευμένοι από τις πανοπλίες και τις ασπίδες τους, εκεί, ο Ρεμί Φρέζ δολοφονήθηκε από το οπλισμένο χέρι του κράτους.

Από μια ευθύα βολή (οπλοβομβίδας) ενός υπαλλήλου του πολέμου των χειροβομβίδων διασποράς, που στόχευε πιθανόν στο κεφάλι του και σφηνώθηκε μεταξύ του λαιμού και των ώμων του. Παρεμπιπτόντως, ακόμη κι οι εσωτερικοί κανονισμοί των οπλισμένων κρατικών μηχανισμών απαγορεύουν τις ευθύες βολές κάτω από μια συγκεκριμένη απόσταση και απαγορεύουν εξίσου να γίνεται στόχος το κεφάλι ή να βάλουν από κοντινές αποστάσεις με ορισμένα όπλα.

Δεν πρόκειται για ένα ατύχημα. Είναι μάλιστα να αναρωτιέται κανείς πως δεν συνέβη νωρίτερα μια τέτοια τραγωδία. Στην πραγματικότητα, όλες αυτές τις μέρες, οι επιθέσεις των αστυνομικών, των χωροφυλάκων και του στρατού έχουν ξεπεράσει τα πλαίσια ακόμη και των ίδιων τους των νόμων! Δεν μετράμε πια τα γόνατα, τα χέρια, τις κοιλιές και τα κεφάλια που στοχεύονται!!! Η ανήκουστη και παράνομη βία τους έχει αφήσει σε όλους-ες μας τα σημάδια της, είτε είναι σωματικά είτε είναι ψυχικά. Αυτή τη φορά παρέσυρε μαζί της έναν άνθρωπο : τον Ρεμί Φρεζ.

Αλλά ακόμη κι αν ο θάνατος του Ρεμί έγινε πρωτοσέλιδο στα ΜΜΕ και ενόχλησε τα κράτη, ας μην θεωρήσουμε ότι αποτελεί εξαίρεση.

Τέλη Αυγούστου, ένας άνθρωπος χωρίς χαρτιά βρέθηκε νεκρός μέσα σ’ένα αυτοκίνητο της BAC (Αντεγκληματική Ταξιαρχία) κατά τη διάρκεια της μεταγωγής του προς το αεροδρόμιο. Πάνε 10 χρόνια πλέον από τότε που οι νεαροί Ζιέντ Μπενά και Μπούνα Τραορέ σκοτώθηκαν καταδιωκόμενοι από την αστυνομία. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στους οικονομικούς πολέμους, στο Μπαλί και αλλού…

Δεν υπολογίζουμε πια στις διαδικασίες που κίνησαν οι κοντινοί των θυμάτων που δολοφονήθηκαν από το οπλισμένο χέρι του κράτους. Καμία καταγγελία δεν έχει σαν αποτέλεσμα την τιμωρία των ενόχων!

Απαιτούμε άμεση και αμείλικτη δικαιοσύνη για τους πληρωμένους δολοφόνους που κρύβονται στις τάξεις ένοπλων δυνάμεων του κράτους.

Ζητάμε, απότώρα, αμνηστία για όλουςτους κατηγορούμενους αντιστεκόμενους στο φράγμα του Σιβένς, τους οποίους εμείς υπολογίζουμε σαν πολιτικούς κρατούμενους.

Ζητά με εξίσου, τον απόλυτο αφοπλισμό των πολλαπλών ένοπλων δυνάμεων του κράτους, για να τελειώνουμε με τις δολοφονίες και τις βιαιοπραγίες της αστυνομίας, της χωροφυλακής και του στρατού.

Συγκεντρωνόμαστε έτσι, στο κάλεσμα της ZAD (ζώνη προς υπεράσπιση) της Notre Dame des Landes, για να διαδηλώσουμε ενάντια στην αστυνομική καταστολή, το Σάββατο 22 Νοεμβρίου του 2014 :

  • Στη Ναντ, στις 14.00 στον περίβολο του δικαστηρίου
  • Και οπουδήποτε αλλού!

Καλούμε κάθε άτομο και κάθε συλλογικότητα που τους αφορά ο κίνδυνος που εκπροσωπεί η αστυνομία του κράτους, να διοργανώσουν δράσεις διαμαρτυρίας σ’ όποιο σημείο κι αν βρίσκονται.

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη μια μέρα ενάντια στις βιαιοπραγίες των ενόπλων μηχαμισμών του κράτους, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα, πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, είναι κατάλληλη για να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ένα θεσμό που σακατεύει και δολοφονεί για λογαριασμό του κράτους «δικαίου» και των μαφιόζικων, καταστρεπτικών και κερδοσκοπικών σχεδίων του.

Ας οργιστούμε!

______________________________________

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les répressions policières

APPEL A PARTICIPER A LA JOURNEE DU 22 NOVEMBRE, CONTRE LES REPRESSIONS POLICERES

La répression qui s’abat sur les opposant-e-s aux projets mafieux des gouvernant-e-s est chaque fois plus violente.

L’arrivée du Parti Socialiste au pouvoir n’y aura rien changé.

La police, la gendarmerie et l’armée blesse et mutile tout autant, peut-être davantage en surfant sur la vague du fascisme montant sous couvert de crise économique mondiale, et ce, grâce aux armes, dont l’efficacité s’accentue par les crédits apportés à la technologie militaire.

Mais outre les budgets alloués à la guerre, toujours plus importants, ce qui inquiète encore plus, c’est la volonté des policer-e-s, gendarmes et et militaires comme de leur patron-ne-s politicien-ne-s d’assumer leur violence. L’omniprésence et l’utilisation effrénées de leur flashballs, “lanceurs de balles défense” (qui sont en fait des flashballs taill XXL!) et grenades explosives désencerclantes en son des exemples concrets.

Le discours est lui aussi décomplexé et la violence banalisée ! Face à nous, les flics sourient ou nous menacent quand on leur demande s’ils sont fier-e-s d’avoir tué. L’un des responsables de la police du Tarn affirmait récemment que celles et ceux qui s’opposent aux “forces de l’ordre” doivent s’attendre à subir des violentes et éventuelles blessures!!!

Et, il y a quelques jours, la police a tuée. Encore.

Nous, réuni-e-s au Testet pour lutter contre le projet mortifère du barrage de Sivens, nous avons perdu un ami. Aux premières heures du dimanche 26 octobre 2014, à quelques mètres des soldat-e-s de l’état, armé-e-s et protégé-e-s par leurs armures et leur bouclier, c’est là que Rémi Fraisse a été assassiné par le bras armé de l’état.

Par un tir tendu d’un-e salarié-e de la guerre de grenade de désencerclement, visant probablement sa tête, s’est coincée entre sa nuque et ses épaules. Pourtant, même les lois internes des bras armés de l’état interdisent les tirs tendus à une certaine distance et interdisent également de viser la tête ou de viser tout court avec certaines armes.

Ceci n’est pas un accident. Il est même étonnant qu’un tel drame ne se soit pas produit plus tôt. En effet, les attaquent des policier-e-s, gendarmes et militaires ont tous les jours dépassées le cadre de leurs propres lois! On ne compte plus les genoux, mains, ventres et têtes visés!!! Leur violence inouïe et illégale nous a laissé à tou-te-s des traces qu’elles soient physiques, ou morales.
Cette fois elle a emportée un homme: Rémi Fraisse.

Mais si la mort de Rémi fait la une des médias et embarrasse les gouvernements, ne croyons pas qu’il s’agit d’une exception.

Fin août, une personne sans-papiers est morte dans une voiture de la BAC (Brigade Anti Criminalité) au cours du trajet qui la ramenait à l’aéroport. Cela fait bientôt 10 ans que les adolescents Zyed Benna et Bouna Traoré sont morts dans un transformateur électrique suite à une course-poursuite avec la police. Sans parler des guerres économiques, au Mali ou ailleurs…

On ne compte plus les procédures lancées par les proches de victimes de meurtres d’un des bras armé de l’état. Aucune plainte ne donne lieu à des emprisonnements!

Nous exigeons une justice rapide et implacable pour les meurtrier-e-s caché-e-s dans les rangs des bras armés de l’état.

Nous demandons, dès maintenant, une amnesty juridique pour tou-te-s les inculpé-e-s opposant-e-s au barrage de Sivens, que nous considérons presque comme des prisonniers politiques.

Nous demandons également, le désarmement total des multiples bras armés de l’état, pour en finir avec les assassinats, les bavures et les violences policières, gendarmes et militaires.

Nous rejoignons ainsi l’appel de la ZAD de Notre Dame des Landes à manifester contre la répression policière le samedi 22 novembre 2014:

  • à Nantes, à 14h sur le parvis du palais de (l’in)justice
  • ou ailleurs et partout !

Nous appelons chaque personne et chaque groupe qui se sent concerné par le danger que représentent la police de l’état à mener des actions et à manifester où qu’elle/il soit.

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les violences des bras armés de l’état, mais n’oublions pas que chaque jour, avant et après cette date, est propice pour s’insurger contre l’existence d’une institution qui mutile et assassine pour le compte de l’état “de droit” et de ses projets juteux, mafieux et dévastateurs.

Indignons-nous !

Κάλεσμα συνέλευσης αληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας

remi