Category Archives: Ταξική-κοινωνική αντίσταση

Αντιμιλιταρισμός κι επαναστατικός αναρχισμός: Από τον Έβρο και την καραντίνα, στο πλατφορμιστικό πρόταγμα

Αντιμιλιταρισμός κι επαναστατικός αναρχισμός

Η 14 Ιούλη είχε στην ημερήσια διάταξη ένα ακόμα στρατοδικείο εναντίον Ολικού Αρνητή Στράτευσης. Κλήθηκα να δικαστώ σε 2ο βαθμό από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο (δηλαδή στρατιωτικό εφετείο) για την 4η δίωξή μου για ανυποταξία, που εκδικάστηκε σε πρώτο βαθμό και προσέθεσε μια επιπλέον καταδίκη μου στις 15 Ιούνη 2018. Αυτό το Αναθεωρητικό είχε προγραμματιστεί για τις 28 Απρίλη, αλλά μετατέθηκε λόγω καραντίνας…

Με αφορμή αυτό το στρατοδικείο και μέσα στην συνθήκη της μιλιταριστικής διαχείρισης της τρέχουσας επιδημίας κι ενώ είχαν προηγηθεί η δολοφονική επιχείρηση του ελληνικού στρατού στον Έβρο και το φασιστικό πογκρόμ στα νησιά του Β.Αιγαίου, έγραψα μια ανάλυση όσο μπορούσα πιο συνολική για τον αντιμιλιταρισμό από επαναστατική αναρχική σκοπιά, με σημείο εκκίνησης την ταξική-κοινωνική πάλη όπως διεξάγεται σήμερα. Το κείμενο, είναι σε μορφή PDF μέγεθος Α4 και σε μορφή PDF μέγεθος Α5, σχήμα βιβλίου, ώστε να γίνει ευκολότερη η εκτύπωσή του…

«Αμφότερες, η διαδρομή του αντιμιλιταριστικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια και η εξέλιξη της ταξικής πάλης παγκοσμίως και στον ελλαδικό χώρο, εγείρουν την κρίσιμη ανάγκη να προτάξουμε τον αντιμιλιταρισμό από συνολική σκοπιά, να βγούμε από τα ιδεολογικά στεγανά της θεματικής ενασχόλησης και να ξεριζώσουμε τους συντηρητικούς αυτοματισμούς που έχουν καταδικάσει τον αντιμιλιταρισμό στον ελλαδικό χώρο να πασχίζει να αναπτυχθεί σε κινούμενη άμμο. Τα πολιτικά σχήματα με τα οποία υπερασπίστηκα την Ολική Άρνηση συλλογικά, ενείχαν ως θεμέλιό τους μια συνολική επαναστατική αντιμιλιταριστική σκοπιά. Τώρα είναι ο καιρός να τεθούν τα ζητήματα με ακρίβεια και να απαντηθούν με σαφήνεια. Χωρίς περιστροφές, ποια είναι τα αντιμιλιταριστικά καθήκοντά μας ως αναρχικών με σκοπό την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού; Τι έχουμε μάθει τις τρεις δεκαετίες του κινήματος Ολικής Άρνησης Στράτευσης ενάντια στο ελληνικό κράτος; Πώς απαντάει η αντιμιλιταριστική θεώρηση στα επίδικα της ταξικής πάλης σήμερα;

…Το κίνημα υπεράσπισης της Ολικής Άρνησης Στράτευσης δεν έχει θέσει τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους που θα μπορούσαν να στηρίξουν ένα ισχυρό κίνητρο. Δεν έχει καν τεθεί το ζήτημα της πάλης ενάντια στον στρατό από τη σκοπιά της επαναστατικής πρακτικής. Οπότε, ο ελευθεριακός αντιμιλιταρισμός έχει αφεθεί στον εθελοντισμό των Ολικών Αρνητών, προσδίδοντας έτσι στην Ολική Άρνηση τον χαρακτήρα της εξεζητημένης μερικότητας. Κατά συνέπεια, η μέγιστη προσδοκία των Αρνητών είναι να γίνουμε λίγο περισσότεροι. Κάθε μειωμένος σκοπός όμως, αδυνατίζει την προσπάθεια. Επιπλέον, η αποσπασματική άμυνα λυγίζει ευκολότερα.

Για να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να βγάλουμε από το κάδρο της κριτικής τους Ολικούς Αρνητές, ακόμα κι εκείνους που συνθηκολογούν κι επιπλέον, τις συλλογικότητες που δρουν σταθερά γύρω από την Ολική Άρνηση. Για την απουσία ενός συνολικού μετώπου, οι τελευταίοι που ευθύνονται είναι εκείνοι που έχουν κρατήσει ένα θέμα ζωντανό. Αν επιμερίζαμε τις ευθύνες ανάλογα με τα πόστα που έχει πιάσει ο καθένας, θα συνυπογράφαμε στη διαιώνιση μιας φεουδαρχίας που δεν γίνεται να δημιουργήσει οτιδήποτε ριζοσπαστικό. Η ευθύνη της αντιμιλιταριστικής πάλης είναι συλλογική για το αναρχικό κίνημα. Το δεδομένο ότι δεν υπάρχει ούτε μια πολιτική συλλογικότητα στον ελλαδικό χώρο σήμερα και βέβαια ούτε οι δυο ομοσπονδίες, που να θεωρεί ως θεμελιακή συνέπεια των θέσεών της το καθήκον των μελών της να δηλώσουν Ολική Άρνηση, καταδεικνύει ότι η αντιμιλιταριστική πάλη βρίσκεται εκτός του πολιτικού κινήματος…

Η Ολική Άρνηση Στράτευσης αντιμετωπίζει μια εντεινόμενη στρατηγική ποινικής οικονομίας. Η ανυποταξία, θεωρούμενη ως διαρκές έγκλημα, δηλαδή επαναλαμβανόμενο σε κάθε κλήση κατάταξης, έχει γίνει ένα ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό πεδίο αναμέτρησης με την οικονομική τρομοκρατία. Από την εμπειρία της υπεράσπισης της Ολικής Άρνησης, έχουμε ορισμένες σημαντικές ενδείξεις για την κοινωνική σύγκρουση σε αυτό το επίπεδο. Τα οικονομικά και στρατιωτικά μέσα επιβολής της πρόσφατης καραντίνας έφεραν αναπόφευκτα στην ατζέντα του κοινωνικού κινήματος το ζήτημα της οικονομίας ως δομή τρομοκρατίας και την ενεργητική αντιμιλιταριστική αντίσταση. Και λίγο πριν, ο ελληνικός στρατός ανέλαβε εκ’ νέου ενεργό δολοφονική δράση στον Έβρο. Η παράταση της αναβολής οργάνωσής μας με τρόπους κατάλληλους για να αντιπαραταχθούμε μαζικά και μαχητικά στις συγκεκριμένες παραμέτρους της κρατικής κυριαρχίας, είναι απλά ταξική αυτοχειρία. Θα αναλύσω αυτά τα ζητήματα μετά από μια συγκεκριμενοποίηση της συνολικότητας της αντιμιλιταριστικής στάσης μέχρι τις κρίσιμες συνέπειές της…

Τα χαρακτηριστικά του στρατοδικείου της 14ης Ιούλη μας παραπέμπουν στον αγώνα που δόθηκε ενόψει ενός αντίστοιχου στρατοδικείου πριν τέσσερα χρόνια. Σ’ εκείνην την εμπειρία θα βρούμε συνεπείς εμβαθύνσεις στα εγειρόμενα ζητήματα. Ταξικός πόλεμος και οικονομία, ριζοσπαστική πρωτοβουλία και μετωπική συστράτευση ικανή να ραγίσει τις σεχταριστικές καταβολές, εξαναγκασμός του κράτους σε υποχώρηση.

Ο συνεκτικός ειρμός του κειμένου θα φτάσει μέχρι τις πολιτικές συνέπειες της ανάλυσης της αντιμιλιταριστική πάλης. Ποιες μορφές οργάνωσης δίνουν ζωή στον επαναστατικό αντιμιλιταρισμό και ποιες υποτάσσονται προκαταβολικά στον μιλιταρισμό; Με την ειλικρίνεια που διακατέχει την επαναστατημένη ύπαρξη, οφείλουμε να γδύσουμε εκείνες τις ιδεολογικά και πρακτικά οργανωμένες πολιτικές στάσεις που συντηρούν τον αφοπλισμό του ταξικού-κοινωνικού κινήματος μέσα στο σφαγείο του κρατικού μιλιταρισμού.

Μέσα στο κείμενο κάνω παραπομπές στο βιβλίο του αντιστασιακού Κώστα Παπαιωάννου «Μάζα και Ιστορία», οι οποίες ξεκινούν μ’ένα σχόλιο διαλόγου πάνω σ’ αυτό το φιλοσοφικό-ιστορικό δοκίμιο. [Στο τέλος του κειμένου]… »

Οι ενότητες του κειμένου, με εισαγωγικά αποσπάσματα:

– Στρατοδικεία για τους αρνητές, κρατικές κανονιές στο πέλαγος (εισαγωγή)

– Η επαναστατική συστράτευση από αντιμιλιταριστική σκοπιά

«Η έννοια Ολική Άρνηση Στράτευσης μπήκε στα χαρακώματα του κοινωνικού κινήματος στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ήταν μια ταυτότητα διαφοροποιημένη από την Αντίρρηση Συνείδησης. Ο όρος Ολική σηματοδοτούσε την άρνηση διεκδίκησης άοπλης ή εναλλακτικής θητείας. Ήταν μια σαφής δήλωση ολικής εναντίωσης στο σύνολο των θεσμών που περιβάλουν το κράτος, μέσω της αντιπαράτηξης προς την μιλιταριστική δομή του, όπως καταγράφηκε από την πρώτη στιγμή στους λόγους των Ολικών Αρνητών…

…Συνοψίζοντας, εύλογα, όμορφα και αναπόδραστα ο αντιμιλιταρισμός και τα επιτεύγματα της οριζοντιότητας λάμπουν στους αντάρτικους στρατούς και τις επαναστατικές πολιτοφυλακές, εκεί που οι καταπιεζόμενοι ανακτούν μαζικά τα πιο εξισωτικά εργαλεία της παρούσας πολιτισμικής φάσης, τα τουφέκια και μεταστρέφουν την τεχνολογία του πολέμου ενάντια στους στρατοκράτες.

Το σημείο εκκίνησης του αναστοχασμού γύρω από οποιοδήποτε ζήτημα είναι το ερώτημα “ποιος θέτει τα ερωτήματα;”. Δεν γνωρίζω άλλη απάντηση ικανή να επιβεβαιώσει τον εαυτό της εκτός από αυτήν: “εκείνος που μπορεί να γίνει κύριος των όπλων”. Το τι θα κάνουμε με τον μιλιταρισμό είναι το πρωταρχικό ερώτημα. Δεν αρκεί να προσδιορίσουμε τον εχθρό. Αν δεν μπορούμε να υποδεχτούμε τη βία του, δεν θα μπορέσουμε ούτε να τον προσδιορίσουμε».

– Τριακονταετής αντιμεταναστευτικός αντιπρολεταριακός πόλεμος, παρατεταμένη προετοιμασία συνοριακής σύρραξης, συμμετοχή στην πρώτη γραμμή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Μ.Ανατολή

«Οι κανονιές στο πέλαγος έχουν διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το που βρίσκεται έκαστος. Τα φουρτουνιασμένα κινήματα δεν την «ακούνε». Οι ενατενιστές της ακτής μπορεί να βλέπουν τους κυματισμούς που αφήνουν τα βλήματα και να το σκέφτονται διπλά αν αξίζει να κολυμπήσουν. Όμως, υπάρχουν κάποιοι, πολλοί, δηλαδή οι πολλοί, που τρώνε κανονιές στο κεφάλι μεσοπέλαγα. Στα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης και στο στενό του Έβρου. Τα σύνορα είναι κάτι τεχνητό, αλλά δεν είναι γραμμές στον χάρτη -είναι κανονιές πάνω σε σάρκες…

…Αν η μετατροπή των συνόρων σε επαναστατική μεθόριο αποτελεί αναγκαίο σκοπό, χρειάζεται να υποστηριχτεί από την μεταφορά του πολέμου στα μετόπισθεν του εχθρού. Το κίνημα οφείλει να αναπτύξει μορφές δράσης και οργάνωσης μέσα στην εθνική επικράτεια αντίστοιχες της έντασης του αντιμεταναστευτικού πολέμου, του ενδεχόμενου διακρατικού και της συμμετοχής του ελληνικού κράτους στην πρώτη γραμμή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Μ.Ανατολή. Αποτελεί διεθνιστικό αντιμιλιταριστικό καθήκον μας να ξεχερσώσουμε τις νατοϊκές βάσεις. Κι αυτός ο στόχος δεν θα επιτευχθεί με καμπάνιες αντιπληροφόρησης και διαμαρτυρίας. Επιπλέον, η αποστασιοποίηση από τον κρατιστικό ημι-αντιιμπεριαλισμό διόλου δεν συνεπάγεται την ανάθεση της πάλης εναντίον των κυρίαρχων μιλιταριστικών δομών στην ανύπαρκτη αριστερά. Η φουκωϊκή αναγωγή όλων των δομών εξουσίας σε αφηρημένες ή σε διαπροσωπικές σχέσεις και τελικά στον αντικατοπτρισμό του αναπόφευκτα σχιζοειδούς ατόμου, δεν έχει καμία θέση στην αναρχία˙ μπορεί να μείνει στην ιστορικό αρχείο των ποταπών προσχημάτων της εσωτερικευμένης αντεπανάστασης».

– Απέναντι στον στρατοκρατικό έλεγχο του κοινωνικού βίου και την οικονομία του

«Η στρατοκρατική κατάληψη του δημόσιου και του ψηφιακού χώρου, ο κατ’ οίκον περιορισμός και τα πρόστιμα κατά την έναρξη του πλανητικού ταξιδιού του covid19, καθιστούν απόλυτα επίκαιρη την αντιμιλιταριστική ανάλυση των Ολικών Αρνητών Στράτευσης και την εμπειρία των οικονομικών διώξεών μας. Η πολεμική διαχείριση της επιδημίας αποκάλυψε καθολικά το μιλιταριστικό υπόβαθρο της κρατικής κυριαρχίας. Όχι μόνο για εκείνους τους αγωνιστές που θεωρούσαν τον αντιμιλιταρισμό ως ένα επιμέρους ζήτημα ή ακόμα χειρότερα, εκείνους που τον μπέρδευαν με την προσωπική διαχείριση της θητείας, αλλά για το σύνολο των ταξικά καταπιεζόμενων. Είτε με τη μορφή της εργασίας σε συνθήκες οξυμένης επικινδυνότητας είτε με την μορφή της απομόνωσης σε συνθήκες μαζικού θανάτου στις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ψυχιατρεία, τα γηροκομεία και τις φτωχογειτονιές είτε με την μορφή της απόλυτης απομόνωσης στο οικιακό, για πολλές πατριαρχικό, πειθαρχείο. Επίσης, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι το κύριο αποτρεπτικό μέτρο ενάντια στην κοινωνική επαφή ήταν τα οικονομικά πρόστιμα. Οφείλουμε να το εξετάσουμε ως εργαλείο αντιεξέγερσης, επικουρικό στην ωμή τρομοκρατία και στηριζόμενο σε αυτήν. Όπως λειτουργεί και στην δικαστική καταστολή…

…Το ελλαδικό κίνημα έχει την πολύχρονη εμπειρία της εδαφικής αντιφασιστικής πάλης. Έχει την εμπειρία της αποφασιστικής αντιπαράθεσης με την αστυνομική καταστολή. Έχει την εμπειρία της αντάρτικης πρωτοβουλίας. Έχει την εμπειρία της συλλογικής οργάνωσης των κοινωνικών αντιστάσεων. Αποτελεί ζήτημα αντοχής και προοπτικής απελευθέρωσης εδάφους ο συνομοσπονδιακός προσανατολισμός του μαχητικού κοινοτισμού.

Ένα πλήθος επιβιωτικών αναγκών κι επιπλέον όλες οι δημιουργικές ανάγκες μας, ζητούν άμεση υπεράσπιση. Οι καμπάνιες για την άρνηση ενοικίου θα μείνουν τοιχοκολλημένες αν δεν υπάρχει μαχητική οργάνωση γειτονιάς και συνομόσπονδη οργάνωση αλληλεγγύης, για να αντιμετωπίσει εξώσεις, δικαστήρια, πρόστιμα. Το ίδιο και με την υπεράσπιση των υπό κατάσχεση λαϊκών σπιτιών. Το ίδιο και με την προστασία της πρόσβασης στις βασικές υποδομές διαβίωσης. Το ίδιο, για να μπορέσουμε να σταθούμε στον δρόμο και να αποσπάσουμε έδαφος από τον μιλιταριστικό έλεγχο. Για να επιστρέψουμε μαζικά πίσω από τις γραμμές της αστικής τάξης τα χτυπήματα που δεχόμαστε. Για να πάρει νέα ορμή η κατάληψη χώρων αυτοοργάνωσης. Για να βρει τόπο και δύναμη η εργατική αυτοοργάνωση. Για την κοινωνικοποίηση των πάντων…»

– Τι σήμαινε η 2 Ιούνη 2016 για τον αντιμιλιταριστικό αγώνα. Τι μας δίνει σήμερα.

«…Είναι όμως επιτακτικό ακριβώς τώρα που δίνεται η πλατυά μάχη της ταξικής αλληλεγγύης ενάντια στον κρατική απόπειρα εμπέδωσης του κανιβαλισμού με αφορμή μια επιδημία, να είναι εξαρχής διαποτισμένη από το κοινωνικό μεγαλείο της. Η αλληλεγγύη δεν είναι κολεγιά ή καιροσκοπική συνάθροιση με βάση τη σεχταριστική αμοιβαιότητα. Είναι κοντόθωρη και παντελώς αναντίστοιχη των αναγκαιοτήτων της εποχής η πεποίθηση ότι οι συνοριοποιήσεις πίσω από τη γραμμή του κοινωνικού μετώπου μπορούν να κρατήσουν οποιονδήποτε δρόμο ανοιχτό. Να συνεχίσουμε προς τον σκοπό: συνομοσπονδιακό επαναστατικό μέτωπο».

Ποιοί και πως θα «επιζήσουμε»; Το ζήτημα του «κόστους» και η συλλογική ευθύνη

«Υπάρχει ένα σημείο στο οποίο έχουν συμφωνήσει σχεδόν όλοι όποιοι το έθιξαν εκφράζοντας άποψη για την τρέχουσα επιδημία, παρά τις όποιες άλλες διαφωνίες τους: για να αγωνιστούμε πρέπει να επιβιώσουμε. Ισχύει πράγματι αυτή η αμφιμονοσήμαντη συνάρτηση; …»

– Οι συλλογικότητες συγγένειας, ο πλατφορμισμός και το άλμα στην επαναστατική οργάνωση: το ζήτημα του αντιμιλιταρισμού στο επίκεντρο

«Ο αντιμιλιταρισμός σίγουρα εμπίπτει στη θεματική της πολιτικής οργάνωσης από την άποψη μιας καταστατικής ελευθεριακής δεοντολογίας για την μη αναπαραγωγή του μιλιταρισμού μέσα στο κοινωνικό κίνημα. Ωστόσο, θα ήταν μια αποσπασματική προσέγγιση να ξεκινούσαμε από αυτό το ζήτημα τρόπου σκέψης και πρακτικής, όσο κι αν ανήκει στην βασική ατζέντα των οργανωτικών ζητημάτων. Προκειμένου να δούμε την σχέση αντιμιλιταρισμού και οργάνωσης συνολικά και εξελικτικά, απαιτείται να εξετάσουμε την ιστορική διαλεκτική του…

…Παραπάνω εξήγησα πως η Οργανωτική Πλατφόρμα απάντησε σ’ ετούτα τα ζητήματα. Ειδικά αυτή η συγκεκριμένη τοποθέτηση του 1923 συνέδεσε ριζικά το ζήτημα πολιτική οργάνωση με το ζήτημα της απάντησης στην μιλιταριστική καταστολή. Θα μπορούσα να γράψω σχετικά με την Πλατφόρμα με οποιαδήποτε αφορμή. Ή αυτοτελώς. Η ένταξη του προτάγματος σε ένα κείμενο αντιμιλιταριστικό, από μια θέση έμπρακτης και αδιαμφισβήτητης αντιμιλιταριστικής πάλης, έχει μια λογική, κρίσιμη. Να μπούμε στο ψητό, για να το πω λαϊκά…

…Χωρίς μια τέτοια συνείδηση αδυναμίας και πίστη δυνατότητας δεν θα έφτανε ο αναρχισμός στην Ισπανία π.χ.. Αν θέλουμε την σωτηρία της γης και της ανθρωπότητας κι ας μην ελπίζουμε, θα πρέπει να γίνουμε εκείνη η αναρχική επαναστατική οργάνωση, η Γενική Ένωση Αναρχικών που θα πάει στην άκρη του κόσμου, στα ορυχεία της Αφρικής, να συναντήσει τις διαμελισμένες σάρκες του προλεταριάτου, για να φυτέψει οχυρά. Οτιδήποτε λιγότερο είναι συγκαλυμμένος εθνικισμός. Αν αναγνωρίσουμε ότι η Αναρχία έχει το ίδιο αρνητικό, “στερητικό” άλφα, με το Άτομο -την πιο άστοχη λέξη που υπήρξε ποτέ, για να χαρακτηρίσει μια βαθμίδα της ζωής που κυριολεκτικά θα έπρεπε να την ονομάσουμε Διάτμητο-, τότε η ενότητα που καταδηλώνουν και οι δυο αυτές έννοιες, βρίσκεται στην ταύτιση του διαλεκτικού στερητικού του σχίσματος (το αρνητικό α επί του α της αρχής), με το συμπεριληπτικό άλφα της Αγάπης και το οργιώδες της Άνοιξης. Για το πρώτο, ας δώσουμε πάλι τον λόγο στον αντιστασιακό φιλόσοφο της επαναστατικής Μάζας, Παπαϊωάννου: «Κάθε ερμηνεία, εφ’ όσον έχει τον άνθρωπο σαν σκοπό και σαν πηγή, είναι ζήτημα αρετής και τόλμης». Για το δεύτερο, ο λόγος πάλι στους διεθνιστές επαναστάτες του Κουρδιστάν: «Το τουρκικό κράτος υπολόγιζε ότι θα είχε τελειώσει με τους αντάρτες πριν την άνοιξη… Όπως μπορείτε να δείτε τώρα, ο χειμώνας πέρασε, η άνοιξη ήρθε, το καλοκαίρι θα έρθει, το φθινόπωρο θα έρθει και ο χειμώνας θα έρθει ξανά, οι εποχές θα περάσουν, αλλά εμείς θα παραμείνουμε εδώ»… »

– Σήμερα (ή τα λέμε χθες;)

«Η διαχείριση της τρέχουσας επιδημίας από τα κράτη αποκάλυψε μαζικά το μιλιταριστικό υπόβαθρο του κράτους και του κεφάλαιου. Οι φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα κάτεργα και τα γηροκομεία ως τόποι πιθανής μαζικής σφαγής, ο δημόσιος χώρος ως πεδίο αποκλειστικά στρατιωτικού ελέγχου, ο ιδιωτικός χώρος ως ψηφιακό και πατριαρχικό πειθαρχείο, το ταξικό, ρατσιστικό και ηλικιακό triage και ο θάνατος σε καραντίνα ως στατιστική διαχείριση του πολέμου, ο ολοκληρωτικός ιδεολογικός πόλεμος, το επικοινωνιακό bleitzkreig, η μετωπική συναίνεση των καθεστωτικών δυνάμεων στην μοναρχία του εκτελεστικού, ο εθνικισμός ως απόλυτος ρυθμιστής της κατάστασης κτλ, αποτελούν όψεις ενός δομικού ιστορικού υποβάθρου…

…Η συναρμογή των διαφορετικών επιλογών με αυτόν τον τρόπο, που αν ιδωθούν διαχωρισμένα θα είχαν έναν “τυχαίο”, σολιψιστικό χαρακτήρα, καταδεικνύει την καταλληλότητα έκαστης επί συγκεκριμένων συνθηκών, την αμφότερη αναγκαιότητά τους και την ενότητά τους μέσα στην διαλεκτική της πάλης.

Συνθέτοντας ετούτες τις επισημάνσεις για τη δέουσα στάση των αγωνιστών ενάντια στην καταστολή, σήμερα, σε μια συγκυρία άγριας στρατοκρατικής επέλασης των αφεντικών παγκοσμίως ενάντια σε επαναστατικά μέτωπα, ενάντια σε εξεγέρσεις, ενάντια σε κάθε εστία αντίστασης και σε κάθε απόπειρα αυτοοργάνωσης του βίου των αποκλεισμένων, θα συνοψίσω σ’ένα κατευθυντήριο συμπέρασμα: Οι τρέχουσες συνθήκες απαιτούν όσο ποτέ πριν ενότητα αντάρτικης οργάνωσης-δράσης και αλληλέγγυας αντίστασης σε βάθος και σε πλάτος.

Όπως το γράφει η σημαία μας, από το 1918:

ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΦΡΑΣΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης
Ιούνης-Ιούλης 2020

ολόκληρο το κείμενο σε pdf:

Antimilitarism_and_revolutionary_anarchism_A4_correct_1

Antimilitarism_and_revolutionary_anarchism_Book_A5

Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Στο διάστημα της διακυβέρνησής της, η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και των παρατρεχάμενών της επιχειρεί να προσδώσει ένα «δημοκρατικό» κι «ανθρώπινο» προσωπείο στην αστυνομία. Η πραγματικότητα, όμως, διαψεύδει αυτήν την προσπάθεια με αμείλικτο τρόπο. Κάθε κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με χημικά και ξυλοδαρμούς, οι μπάτσοι συνεχίζουν να πυροβολούν στους δρόμους (πχ. σύλληψη των καταδιωκόμενων αγωνιστών Σακκά και Σεϊσίδη το καλοκαίρι 2016), ενώ στα τμήματα και στα κέντρα κράτησης μεταναστών τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες (πχ. η εκπαραθύρωση του Pellumb Marnikollaj στο ΑΤ Πατησίων) αποτελούν καθημερινό καθεστώς.

Κάθε κυβέρνηση αξιοποιεί και αναβαθμίζει την αστυνομική βία προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω στο κοινωνικό σώμα και να επιβάλει νέα μέτρα εκμετάλλευσης και υποταγής.

Κάθε απόπειρα ρήξης με τις συνθήκες καταπίεσης και κάθε έμπρακτη άρνηση στην κρατική κυριαρχία έχει να αντιμετωπίσει την ωμή και ένοπλη κρατική βία, της οποίας η νομιμοποίηση αποτελεί κεκτημένο, δομική προϋπόθεση και αυτοσκοπό της ύπαρξης των εξουσιαστικών θεσμών. Όπου επικρατεί μια κατ’επίφαση ειρήνη, η κρατική τρομοκρατία είναι ήδη εγκατεστημένη, επιβάλλοντας μαζικά τη συναίνεση, μέσα από μια ιστορία συσσωρευμένης βίας. Ο αντικατασταλτικός αγώνας αποτελεί βάση, εκ των ουκ άνευ, για τα εγχειρήματα αντίστασης κι αυτοοργάνωσης.

Στις δεδομένες συνθήκες, όπου κάθε απόπειρα αποδέσμευσης από την κρατική κυριαρχία βάλεται κατευθείαν κι ολοκληρωτικά, ο κοινωνικός αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει επιθετικά χαρακτηριστικά. Ο πασιφισμός υπηρετεί τον ισχυρό, ανοίγοντας τον δρόμο στην καταστολή. Οι αγώνες μέσα στα πλαίσια της κρατικής νομιμότητας αφυδατώνονται κι αφομοιώνονται από τον ρεφορμισμό. Ειδικότερα σε σχέση με την καταστολή, η ρεφορμιστική στάση απέναντι της, δηλαδή η διεκδίκηση περιορισμών στην αστυνομική αυθαιρεσία, είναι μια φαινάκη που αποσκοπεί στον αφοπλισμό και τελικά στην εξουδετέρωση της αντίστασης.

Στη γειτονιά των Εξαρχείων, τα ρεφορμιστικά ιδεολογήματα επιστρατεύονται για να προταχθεί η καθαρή υποταγή στις κατασταλτικές συνθήκες. Με το πρόσχημα μιας κερδισμένης με αγώνες ή παραχωρημένης από την κυβέρνηση υποχώρησης κάποιων ειδικών μονάδων, οι φιλοκαθεστωτικοί παράγοντες καταγγέλουν όσους αντιστέκονται ως υπεύθυνους για την «επανάκαμψη» της αστυνομικής βίας και για τις συνέπειές της πάνω στη γειτονιά, με κύριο σημείο αναφοράς τον ακατάπαυστο χημικό βομβαρδισμό.

Είναι τα Εξάρχεια μια «όαση» ελευθερίας από την καταστολή; Τίποτα δεν συνηγορεί σ’αυτό, όσο κι αν κραυγάζουν, απ’ τη μια πλευρά ο Τόσκας, η καθεστωτική αντιπολίτευση και τα media, που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση και απ’ την άλλη πλευρά τα φερέφωνα της κυβέρνησης μέσα στη γειτονιά, που διατείνονται ότι η περίοδος της ωμής καταστολής ανήκει στο παρελθόν. Η πολιορκία των Εξαρχείων από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις εντείνεται ακατάπαυστα. Μετά τον τελευταίο Δεκέμβρη, η επιχείρηση επιβολής της αστυνομοκρατίας αναβαθμίζεται με καθημερινές διελεύσεις, μπλόκα κι ελέγχους μηχανοκίνητων μονάδων και αλλεπάλληλες επεμβάσεις των ΜΑΤ και άλλων μονάδων καταστολής. Όπως γράφαμε μετά την κινητοποίηση της 29 Ιούνη, οι δυνάμεις καταστολής δεν διστάζουν να πνίγουν τη γειτονιά με χημικά, προκειμένου να εξουθενώσουν τους αντιστεκόμενους και να παραμείνουν στο έδαφός μας, αποδεικνύοντας κάθε φορά ότι η κρατική βία δεν έχει κανένα κοινωνικό έρεισμα και είναι διαρκής. Σε καθημερινό επίπεδο, καμία άλλη περιοχή της πόλης ή του ελλαδικού χώρου δεν βρίσκεται περικυκλωμένη και δεν διατρέχεται από τόσες αστυνομικές δυνάμεις όσες τα Εξάρχεια.

Η συνύπαρξη με τη βία, την καθημερινή εποπτεία και τη διαρκή απειλή της καταστολής, ότι σημαίνει μια αστυνομία, αποτελεί μια κανονικότητα μη αποδεκτή. Η αντίσταση στον διαρκή κίνδυνο μιας ολοκληρωτικής δυστοπίας είναι συνεχής. Όλο αυτό το διάστημα στα Εξάρχεια, συνεχίζονται με επιμονή οι επιθέσεις στις αστυνομικές δυνάμεις που επιχειρούν να εγκατασταθούν μόνιμα μέσα στη γειτονιά. Σταθερό σημείο αναφοράς του αντικατασταλτικού αγώνα έχουν γίνει οι συχνές επιθέσεις στα σημεία που στρατοπεδεύουν τα ΜΑΤ.

Οι τελετουργικές συμπλοκές αποτελούν μια πλούσια διεργασία του εξεγερσιακού αγώνα με ιδιαίτερη σημασία. Κατά βάση αποτελούν μια πραγματική εκδήλωση της μαχητικής αντίστασης. Η δυνατότητα της σύγκρουσης γίνεται βιωματική εμπειρία, διαμορφώνοντας ένα πρωταρχικό κέλυφος για την υλοποίηση του απελευθερωτικού φαντασιακού. Οι στιγμές αυτής της εμπειρίας αποτελούν τόπους συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης. Για τους καταπιεσμένους, αυτή η ανοιχτή δυνατότητα αντιπαράθεσης με την καταστολή αποτελεί δημιουργική διέξοδο και εξελικτικό στάδιο, ακόμα κι όταν απουσιάζει μια οργανωμένη στρατηγική. Ταυτόχρονα, η δυνατότητα σύγκρουσης έρχεται στο προσκήνιο και επικοινωνείται πέρα από το χωροχρονικό σημείο εκδήλωσής της. Η στήριξη, η διάδραση και η συμβολή στην εξέλιξη αυτών των συγκρούσεων σε μια συνολική απελευθερωτική προοπτική αποτελούν ευθύνη των οργανωμένων αγωνιστών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας των τελετουργικών συμπλοκών αποτελεί η αντίστοιχη πρακτική στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης, η οποία εκδηλώνεται σε εβδομαδιαία βάση και εντάσσεται μέσα στις πάγιες τακτικές όλων των αντιστασιακών οργανώσεων.

Να επισημάνουμε ότι οι πολέμιοι της τελετουργικής σύγκρουσης, που συνήθως καταγγέλουν ένα αόριστο φετιχισμό της βίας, είναι αυτοί που αποσιωπούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τη δυναμική της. Κι ίσως είναι οι μόνοι που βλέπουν την αντιβία αποσπασματικά, απολίτικα και αντιιστορικά, έξω από οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική αναφορά.

Παρόλη την προπαγάνδα της συγκεκαλυμένης συνθηκολόγησης, οι δομές αυτοοργάνωσης έχουν ριζώσει πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης. Τα Εξάρχεια αποτελούν χώρο αυτοοργάνωσης και πραγμάτωσης ενός κόσμου ενάντια στον κόσμο της κυριαρχίας επειδή παραμένουν εστία εξέγερσης. Και γι’ αυτό η εξουσία με κάθε της πρόσωπο προσπαθεί ν’ απομονώσει αυτή τη γειτονιά.

Από την άλλη, ορισμένοι σήμερα προτάσσουν την «απομόνωση αυτού του μητροπολιτικού φαινομένου». Τι σημαίνει αυτή η «απομόνωση»; Να αποκοπούν από το σώμα της γειτονιάς και του κινήματος όσοι μάχονται έμπρακτα την καταστολή και να εκτεθούν στη βία της. Η χειρότερη συνέπεια αυτής της τακτικής είναι η μετατροπή του συνόλου σε παθητικό αποδέκτη της υφιστάμενης πραγματικότητας, διαλύοντας τις βάσεις αντίστασης. Να εξαφανιστούν τα δρώντα υποκείμενα και να πάρουν τη θέση τους οι επαγγελματίες εναλλακτικοί και οι χομπίστες, πλάι στους παραγοντίσκους, μέσα στα νταραβέρια του ελέγχου και των αγορών, των θεσμών και των μαφιών.

Οι δοσιλογικές οργανώσεις που λένε ότι υπάρχει καταστολή, αλλά όχι στα Εξάρχεια κι ότι πρέπει να αγωνιστούμε απέναντί της, αλλά όχι στα Εξάρχεια, αφορίζουν το θεμελιακό στοιχείο του αντικατασταλτικού αγώνα, τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, επιδιώκοντας να διαλύσουν τις βάσεις κάθε αντίστασης. Γι’ αυτό και δεν συμπαρατάσσονται σε κανένα μαχητικό αγώνα.

Η αντιεξεγερτική προπαγάνδα αποτελεί απόρροια οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και δεσμών. Ως τέτοια, πρέπει να μην γίνεται αντιληπτή σαν μια άποψη μέσα στο κίνημα, ούτε καν σαν κοινωνικός συντηρητισμός, αφού έρχεται να εξωραΐσει την αντικοινωνική βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Πρόκειται για οργανωμένη αρωγή στις κρατικές απόπειρες ερημοποίησης του δημόσιου εδάφους κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης μικρής έκτασης γύρω από το Πολυτεχνείο, μερικά δακρυγόνα που ρίχτηκαν μέσα στην πλατεία Εξαρχείων, έγιναν η αφορμή για να ξεσηκωθεί ένα πλήθος ανθρώπων, επισκεπτών και κατοίκων, ντόπιων και μεταναστών. Επί ώρες ένα οργισμένο σώμα μετακινούταν από σημείο σε σημείο εκεί που στέκονταν οι κρατικοί δολοφόνοι, αντεπιτιθέμενο με τα στοιχειώδη μέσα που είχε στη διάθεσή του. Αυτό το πρόσφατο γεγονός δείχνει τη δυναμική της διαρκούς αντίστασης. Η πραγματικότητα του κοινωνικού αναβρασμού απογυμνώνει ολοκληρωτικά τα ψευδοεπιχειρήματα των δοσίλογων. Η κοινωνική ιστορία θυμάται αυτούς που εξωραΐζουν την καταστολή, σαν ποταπό ανάχωμα μπροστά στο ποτάμι της οργής.

Με το μαχητικό αγώνα υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους τόπους

Συνέλευση Ενάντια στην Αστυνομική Κατοχή

Το κείμενο σε PDF

Παρέμβαση στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας από τη Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Τη Δευτέρα 3/7 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας από τη Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Μοιράστηκε κείμενο, που αφορά τις εργοδοτικές δολοφονίες (εργατικά ατυχήματα τα αποκαλούν), σε εργαζόμενους της υπηρεσίας αλλά και σε περαστικούς καθώς πετάχτηκαν και τρικάκια στους 5 ορόφους του κτηρίου της οδού Αγησιλάου 10. Μια παρέμβαση που καθίσταται δυστυχώς πιο επίκαιρη λόγω της πρόσφατης δολοφονίας της  Nτανιέλα Πρελορέντζου εργάτριας στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, ενώ συγχρόνως μάχη για να κρατηθεί στην ζωή δίνει ένας 45χρονος συμβασιούχος καθαριότητας στο Δήμο Θεσσαλονίκης ο οποίος τραυματίσθηκε σοβαρά στον ΧΥΤΑ Μαυροράχης.

 Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

 

   ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

 

Από το 2010 η χώρα μπήκε κάτω από το μνημονιακό ζυγό. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν και αφορούν κυρίως τη μισθωτή σκλαβιά ήρθαν να εξαθλιώσουν τους ήδη καταπιεσμένους (εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους) και να χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο τις εργασιακές συνθήκες.

Στα χρόνια λοιπόν των μνημονίων έχει παρατηρηθεί μεγάλη αύξηση των εργοδοτικών εγκλημάτων (εργατικά ατυχήματα…τα ονομάζουν) απέναντι στους εργαζόμενους που θυσιάζονται στο βωμό της ανάκαμψης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο κατάλογος με τους νεκρούς στους χώρους δουλειάς είναι πολύ μεγάλος και έχει γραφτεί με το αίμα των εργατών. Στον κόσμο του κεφαλαίου άλλωστε τα πάντα μετριούνται σε χρήμα, δηλαδή μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με το μικρότερο δυνατό κόστος που αυτό σημαίνει αυτόματα εντατικοποίηση της εργασίας, εξοντωτικά ωράρια, πάγωμα προσλήψεων, μη τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, ειδικά στα χρόνια της κρίσης όπου οι πρώτες περικοπές στα έξοδα των επιχειρήσεων, ήταν αυτές που αφορούσαν τα μέτρα ασφαλείας, και αυτό συμβαίνει τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες επιχειρήσεις.

Παρά τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της μαύρης εργασίας και παρά την προσπάθεια του κράτους να αποκρύψουν τα πραγματικά στοιχεία, τα εργοδοτικά εγκλήματα αυξήθηκαν με ραγδαίους ρυθμούς. Δεκάδες χιλιάδες εργάτες κάθε χρόνο ποτίζουν με το αίμα τους τα εργασιακά κάτεργα και πολλές δεκάδες χάνουν τη ζωή τους. Τις εργοδοτικές αυτές δολοφονίες, έρχονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις, είτε αυτές προβάλλονται με νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις είτε με το κοινωνικό προσωπείο της αριστεράς, να τις παρουσιάσουν σαν αναγκαίες θυσίες στο βωμό της υποτιθέμενης ανάπτυξης και της εξόδου της χώρας από την κρίση, συσκοτίζοντας ότι είναι θυσίες για τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου που με περίσσια υποτέλεια υπηρετούν.

Στα πλαίσια αυτά, μετά από κάθε δολοφονία κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, που σε μια προσπάθεια συγκάλυψης των εργοδοτικών εγκλημάτων και κοινωνικής χειραγώγησης, κάνουν λόγο για την “κακιά ώρα” και την “τραγική μοίρα” ενώ τις περισσότερες φορές ρίχνουν την ευθύνη στα λάθη των “άτυχων” εργαζομένων. Τον ίδιο ρόλο αναλαμβάνουν και οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες, πιστοί στον ρόλο τους, αυτόν της κατάσβεσης της κοινωνικής αγανάκτησης και της διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών εκμετάλλευσης.

Ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος και το να διεκδικούνται καλύτερες συνθήκες εργασίας μέσα στον καπιταλισμό δεν είναι αθέμιτο. Αθέμιτο είναι να αφήνουμε να αποφασίζουν άλλοι για μας, να αφήνουμε το κάθε λογής κομματόσκυλο-εργατοπατέρα να μας αντιπροσωπεύει και να υπονομεύει τα συμφέροντα μας στα πλαίσια ενός ιεραρχικού συνδικάτου. Οι εργαζόμενοι μπορούμε και πρέπει να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε, ανεξάρτητοι από κάθε πολιτικό κηδεμόνα, στηριζόμενοι στις δικές μας συλλογικές δυνάμεις, εκεί όπου καλλιεργείται η συνείδηση της κοινής μας θέσης σε αυτόν τον κόσμο και δομούνται συντροφικές σχέσεις αλληλεγγύης.

Η γενικευμένη εξατομίκευση της κοινωνίας ευνοεί τη διάσπαση και τον κατακερματισμό του κόσμου της εργασίας και αυτό είναι προς όφελος των εξουσιαστών. Πρωταρχικό ζητούμενο λοιπόν είναι να οργανωθούμε εντός και εκτός χώρων δουλειάς μέσα από αυτοοργανωμένες δομές, να αναζωπυρώσουμε τις εστίες του κοινωνικού-ταξικού πολέμου ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Να απαλλοτριώσουμε τον πλούτο που έχουν καρπωθεί από το αίμα και τον ιδρώτα μας. Ο αγώνας ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά είναι αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια. Είναι αγώνας για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.

ΝΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

anarxikhsyn@espiv.net

Απάντηση στην απαγόρευση, από την Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ: ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ – Συγκέντρωση τώρα στα Εξάρχεια

Πριν μερικές μέρες το αρχισυνδικάτο των μπάτσων ανακοίνωσε εκδήλωση για σήμερα το απόγευμα στην πλατεία Εξαρχείων. Χθες η αστυνομία ανακοίνωσε απαγόρευση όλων των συναθροίσεων και πορειών από το ξημέρωμα μέχρι το βράδυ στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, της Νεάπολης και του Κολωνακίου.

Ο λαγός της καταστολής πάνω στο αγωνιστικό έδαφος των Εξαρχείων έκανε την παράστασή του και αποσύρθηκε. Οι συνδικαλιστές μισθοφόροι βάζουν πάλι τις στολές τους, για να εφαρμόσουν τα κρατικά σχέδια ερημοποίησης των Εξαρχείων. Η γειτονιά βρίσκεται έτσι κι αλλιώς απέναντι στη διαρκή και εντεινόμενη στρατιωτική πολιορκία.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΕΞΩ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Συγκέντρωση τώρα στην πλατεία

Περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των φυλακισμένων, 5μμ

Περιφρούρηση της γειτονιάς, όλη μέρα

Ακατάπαυστη μαχητική αντίσταση

___________________________________________________

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

___________________________________________________

Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Πέμπτη 29 Ιούνη 12:00

 

 

 

 

 

Συμμετοχή της Ανοιχτής Συνέλευσης Αναρχικών στη μικροφωνική αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων την Πέμπτη 29 Ιουνίου στις 17:00 στην πλατεία Εξαρχείων.

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Aπό τις 18 Μαΐου, οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές ξεκίνησαν έναν αγώνα μέσα από ένα διεκδικητικό πλαίσιο που περιλαμβάνει τα εξής αιτήματα:
1) Τη μη κατάργηση του νόμου 4322/2015 που αφορά τις αποφυλακίσεις
κρατουμένων
2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών
3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής
για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της
άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να
εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά.

Στη συγκεκριμένη κινητοποίηση συμμετέχουν ολοένα και περισσότερες φυλακές. Παράλληλα οι κρατούμενοι καλούνε τον κόσμο του αγώνα να πλαισιώσει την κινητοποίηση που διεξάγεται στα κολαστήρια της ελληνικής δημοκρατίας μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους. Ο αγώνας των φυλακισμένων για μια ανάσα ελευθερίας και ενάντια στη βαρβαρότητα του εγκλεισμού και της όξυνσης του σωφρονιστικού ολοκληρωτισμού, συμβαδίζει με τον αγώνα κάθε καταπιεσμένου ενάντια στην καταστολή και τη λεηλασία της ζωής του.

Στην περίοδο που διανύουμε, βιώνουμε την ολοένα μεγαλύτερη επίθεση του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, έχουν ως αποτέλεσμα τη φτώχεια και την εξαθλίωση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Το κράτος είναι το μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας που θέλοντας να διατηρήσει την κυριαρχία του δε διστάζει να επιτεθεί στα ριζοσπαστικοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας που εναντιώνονται στις βάρβαρες συνθήκες που αυτό επιβάλει. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια στην περίοδο της κρίσης του καπιταλισμού, το κράτος έχει επενδύσει ακόμα περισσότερο στη στρατηγική επιβολής ελέγχου αυξάνοντας το επίπεδο της καταστολής έχοντας ως στόχο την εξάλειψη των κοινωνικών αντιστάσεων. Π.χ. συστήματα παρακολούθησης και ελέγχου, η διαρκής παρουσία της αστυνομίας στον αστικό ιστό καθώς και η αναβάθμιση του νομικού του οπλοστασίου στο όνομα της κοινωνικής ειρήνης και της αντιμετώπισης της “τρομοκρατίας”.

Μία από τις περιοχές όπου συνυπάρχουν και δραστηριοποιούνται κομμάτια του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος είναι και τα Εξάρχεια. Μία περιοχή στην οποία βρίσκεται πληθώρα συλλογικών εγχειρημάτων, καταλήψεων, αυτοοργανωμένων στεκιών και κοινωνικών χώρων καθώς επίσης αποτελεί και πεδίο δράσης συνελεύσεων, πολιτικών ομάδων και συλλογικοτήτων. Μία ζωντανή εστία αντίστασης όπου αγωνιζόμενοι/ες εναντιώνονται στους αστικούς νόμους και τις κρατικές επιταγές, μια εστία ανομίας στην οποία ο εσωτερικός εχθρός οργανώνεται και επιτίθεται στο υπάρχον.

Η στοχοποίηση των Εξαρχείων, έχει πρώτα και κύρια πολιτικές προεκτάσεις, γι’αυτό και είναι δικαιολογιμένη από την πλευρά του κράτους. Έτσι λοιπόν ανά περιόδους, το “θέμα”των Εξαρχείων γίνεται η καυτή πατάτα που αλλάζει χέρια μεταξύ κυβέρνηση και αντιπολίτευσης, εξυπηρετώντας ενδοεξουσιαστικές διαμάχες. Δεν είναι λίγες οι φορές που γίνονται εξαγγελίες από πολιτικά κόμματα περί εκαθαρίσεων στην περιοχή και επαναφορά της αστικής νομιμότητας. Η σύνηθης μέθοδος ενίσχυσης της παρουσίας του κράτους στα Εξάχεια περιλαμβάνει, εισβολή σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους, εξακριβώσεις, προσαγωγές και συλλήψεις στους γύρω δρόμους από ασφαλίτες και φυσικά επεμβάσεις των ΜΑΤ.

Τις τελευταίες μέρες διακρίνουμε την “εφευρετικότητα” των μηχανισμών καταστολής. Το κάλεσμα της ΠΟΑΣΥ σε ανοιχτή εκδήλωση με θέμα “Ανοιχτές και Ελεύθερες Πόλεις” στην πλατεία Εξαρχείων έχει διττό ρόλο. Από τη μία επιχειρείται μια πιο “αναίμακτη” παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της άρχουσας τάξης στην περιοχή και από την άλλη συντηρεί την ενδοεξουσιατική διαμάχη.

Οι επιχειρήσεις “Αρετή”, οι δολοφονίες των Μιχάλη Καλτεζά και Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και κατ’επέκταση οι εξεγέρσεις που ακολούθησαν, έχουν αφήσει ισχυρή πολιτική παρακαταθήκη. Συνεπώς κάθε αστυνομική παρουσία, είτε αυτή χρησιμοποιεί βία είτε φοράει το “εκδημοκρατισμένο” της προσωπείο δεν είναι ανεκτή.

Για εμάς ελεύθερες πόλεις θα είναι αυτές όπου θα υπάρχουν ισότιμες σχέσεις και δομές απαλλαγμένες από κάθε είδους εξουσία, βασισμένες στην αυτοοργάνωση. Πόλεις στις οπόίες δεν θα υπάρχουν υψωμένα τείχη φυλακών αλλά κοινότητες που θα υπερασπίζονται την ισότητα και την ελευθερία.

Συμμετέχουμε και καλούμε τον κόσμο του αγώνα στη συγκέντρωση -μικροφωνική αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων την Πέμπτη 29 Ιουνίου στις 17:00 στην πλατεία Εξαρχείων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ…ΓΙΑ “ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ”

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΜΑΖΙΚΑ- ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ- ΜΑΧΗΤΙΚΑ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Παρέμβαση της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ σε συναυλία του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη

Το βράδυ της Δευτέρας 26 Ιούνη η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ έκανε παρέμβαση στη μικροφωνική της συναυλίας του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη. Είχε ήδη αναρτηθεί πανό στο μπάσκετ του λόφου, πίσω από τη σκηνή της συναυλίας. Διαβάστηκε το κάλεσμα για τη συνέλευση γειτονιάς ενάντια το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου κι έγινε ενημέρωση για τη στήριξη του δήμου στην προγραμματισμένη μπατσο-φασιστοσύναξη της 29ης (Πέμπτη). Διαμηνύθηκε ότι η εεκδήλωση του αρχισυνδικάτου των κρατικών δολοφόνων αποτελεί ανακοίνωση πολέμου. Για να πατήσουν το πόδι τους εδώ θα πρέπει να ισοπεδώσουν τη γειτονιά.

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

______________________________________________________

Στις 29 Ιούνη, όλες και όλοι στους δρόμους των Εξαρχείων

Σήμερα Τρίτη 27 Ιούνη συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου: Θεατράκι λόφου Στρέφη Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ

Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

 

 

(Αφίσα & φλάϊερ για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου και τη συνέλευση γειτονιάς στις 27/6 στο Στρέφη)

 Σήμερα Δευτέρα 26 Ιούνη στις 4 μμ πραγματοποιήθηκε παρέμβαση συντρόφων της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και αλληλέγγυων, έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στην οδό Βουλγαροκτόνου, που βρίσκεται υπό μόνιμη αστυνομική κατοχή και συνεχίστηκε με πορεία γύρω από το λόφο του Στρέφη στη Ζ.Πηγής και στη Καλλιδρομίου. Μοιράστηκαν κείμενα στα σπίτια της περιοχής και σε διερχόμενους και διαβάστηκαν από ντουντούκα, ρίχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Αργότερα ακολούθησε ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση.

 Η παρέμβαση ήταν μια πρώτη επιτυχημένη απόπειρα να σπάσει το μπατσικό άβατο στη Βουλγαροκτόνου και η εγκατεστημένη τρομοκρατία των κρατικών μισθοφόρων. Με την σημερινή παρέμβαση καλούμε σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου, αύριο Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ στο θεατράκι του Στρέφη, για να διώξουμε τους πραίτορες και τους πραιτοριανούς του καθεστώτος από τη γειτονιά μας.

 Η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ καλεί επίσης σε μαζικό μαχητικό συναγερμό στους δρόμους των Εξαρχείων όλο το εικοσιτετράωρο της 29ης Ιούνη, συγκέντρωση στην πλατεία στις 12πμ και σε περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατούμενων στις 5μμ, απέναντι στις προκλήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών. Continue reading Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

Ενημέρωση και απολογισμός από την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιούνη

Τα ξημερώματα Δευτέρας 13/03/2017 το κράτος πραγματοποίησε μια συντεταγμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο του αγώνα. Ο Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ών Αλκιβιάδου 4 εκκενώνονται και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου δέχεται εισβολή από τις κατασταλτικές δυνάμεις. Κατά την εκκένωση συνελήφθησαν και διώκονται 7 σύντροφοι/ισσες που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου, ενώ 127 μετανάστ.ρι.ες μεταφέρθηκαν στην Π.Ράλλη.

  Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2017 ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

  Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

  Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

  Με βάση τα παραπάνω, απευθυνθήκαμε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία είχε ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

Η πορεία πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιούνη, με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 7μμ. Προηγήθηκαν μια μικροφωνική στην πλατεία Εξαρχείων στις 6/6 και μια παρέμβαση στην Περιφέρεια Αττικής στις 7/6 (https://athens.indymedia.org/post/1574575/).

Στην πορεία συμμετείχαν τετρακόσιοι με πεντακόσιοι σύντροφοι. Το σώμα ακολούθησε τη διαδρομή Αθηνάς-Ερμού-Σύνταγμα-Βουλή-Πανεπιστημίου-Προπύλαια-Εξάρχεια.

Η πορεία της 8 Ιούνη αποτέλεσε ένα σημείο προετοιμασίας για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής και ένα βήμα στην κατέυθυνση της συγκρότησης ενός οριζόντιου και ανοιχτού μετώπου υπεράσπισης των καταλήψεων και γενικότερα των χώρων αγώνα.

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

 

Επόμενη συνέλευση, Παρασκευή 30 Ιούνη 7μμ Πολυτεχενείο, για τη συνέχιση της συγκρότησης της αλληλεγγύης και της αυτοπεριφρούρησης των καταλήψεων

Ενημέρωση από την καμπάνια ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου

Στα πλαίσια της καμπάνιας ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου, που πραγματοποιείται από τον Αντιμιλιταριστικό Συντονισμό, έγινε μικροφωνική στο Πάντειο πανεπιστήμιο και αναγραφή συνθημάτων σε πολλά σχολεία της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, τις προηγούμενες εβδομάδες.

Η συνέλευση του Aντιμιλιταριστικού Συντονισμού πραγματοποιείται κάθε Δευτέρα 5μμ στο Πολυτεχνείο (Γκίνη).

_____________________

Το κείμενο της καμπάνιας ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου: PDF

Φωτογραφίες από τις παρεμβάσεις σε σχολεία και σχολές:

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ. ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ χ.α. ΣΤΙΣ 26 & 28/6

Στις 26 και στις 28/6, καθώς και στις 4, 6, 10 & 13/7, ολοκληρώνεται ο κύκλος της δίκης της χρυσής αυγής στο εφετείο Αθηνών για την φετινή χρονιά. Σύμφωνα με τα ως τώρα χρονοδιαγράμματα η δίκη θα διακοπεί για 2μιση περίπου μήνες και θα επανεκινήσει στις αρχές Οκτώμβρη (04/10/2017).

Μετά την μεταφορά της δίκης στο εφετείο Αθηνών, από τις αρχές καλοκαιριού του 2016, η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών στάθηκε και αντιστάθηκε αγωνιστικά απέναντι σε καθεστώς πολυμέτωπης πολιορκίας. Οι δυνάμεις της αστυνομικής καταστολής, οι κρατικές λεηλατικές μεθοδεύσεις και η διαρκής παρουσία των φασιστών, επιχείρησαν, αλλά δεν κατάφεραν, να πάρουν χώρο και έδαφος μέσα και ενάντια στα Προσφυγικά.

Η κοινότητα και η Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών, όλο αυτό τον χρόνο, με υπομονή, επιμονή, οργάνωση και αυτοπειθαρχία, έχοντας ως μέτωπο ΜΑΤ, ασφαλίτες, φασίστες και πλάτη την ΓΑΔΑ, απέκρουσαν κάθε εχθρική απόπειρα διείσδυσης, εισβολής, τρομοκράτησης ή συνδιαλλαγής, υπερασπιζόμενη την αυτονομία και την ελευθερία τους.

Βασισμένα στις δικές τους δυνάμεις και στην στήριξη αλληλέγγυων συντρόφων, τα Προσφυγικά, ως κοινότητα αγώνα και ως κατειλημμένη γειτονιά συνολικά, απέκοψαν από τους φασίστες κάθε πρόσβαση στο εφετείο διαμέσου τους, κράτησαν τις δυνάμεις καταστολής εκτός του ζωτικού τους χώρου και ενίσχυσαν σε βάθος και ισχύ τα σώματα και τις συλλογικοποιήσεις των αντιφασιστών που βρέθηκαν απέναντι στους φασίστες, τους πρώτους κρίσιμους μήνες της περσινής χρονιάς, στην βασική είσοδο επί της οδού Δέγλερη.

Αμύνθηκαν και αντεπιτέθηκαν συλλογικά στην εισβολή μπάτσων και φασιστών ενάντια στην γειτονιά στις 31/10/17 και απάντησαν στην προβοκάτσια που επιχείρησαν να στήσουν στις 1/11/17. Παράλληλα το απελευθερωμένο και περιφρουρημένο έδαφος των Προσφυγικών αποτέλεσε έμπρακτα όλο αυτό το διάστημα αγωνιστικό στήριγμα, στην πλάτη της καταστολής, σε όλο το πλήθος των διαφορετικών κινηματικών δικών στο ίδιο σημείο.

Οι τελευταίες αυτές συνεδριάσεις αποτελούν για τα Προσφυγικά μέρες μνήμης και συνέχειας για μια χρονιά αντίστασης και πολυμέτωπου αγώνα. Την ίδια στιγμή οι τελευταίες εξελίξεις με τους προπηλακισμούς της οικογένειας Φύσσα στην είσοδο επί της Αλεξάνδρας υπενθυμίζουν ότι κάθε βήμα πίσω για την περιφρούρηση των αγώνων μας σημαίνει ένα βήμα μπροστά στην κρατική και φασιστική καταστολή.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΜΑ & ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

 

Περιφρούρηση της γειτονιάς από τους φασίστες & την καταστολή

Δευτέρα 26/6/17: 10.00π.μ

Μικροφωνική παρέμβαση – συλλογικές εργασίες στη γειτονιά – συλλογική κουζίνα

Τετάρτη 28/6/17: 10.00π.μ. – 4.00μ.μ.

 

Προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας – Αμπελόκηποι

 

                                                                                                                 21/6/17

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

email: sykapro.squat@riseup.net

Blog:  network23.org/prosfygika-community/

Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων Πέμπτη 29/6 στις 5μμ – Πλατεία Εξαρχείων

Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης

στον αγώνα των κρατουμένων

Πέμπτη 29 Ιουνίου 5μμ – Πλατεία Εξαρχείων

 

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Από τις 18 Μαΐου, οι κρατούμενοι σε διάφορες ελληνικές φυλακές, συντονίζονται εκ νέου, σε αγωνιστικές  και συλλογικές κινητοποιήσεις. Σε πρώτο χρόνο ξεκίνησαν, με την άρνηση του μεσημεριανού κλειδώματος , θέτοντας παράλληλα την προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων.

Τα αιτήματα των κρατουμένων αφορούν το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το πότε και πώς  θα βρίσκουν το δρόμο προς την ελευθερία τους και έχουν ως εξής:

1. Μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015, που αφορούν στις υπο όρους αποφυλακίσεις, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις.

2. Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στο θεσμό τον αδειών.

3. Κατάργηση του νόμου-έκτρωμα, που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των “σωφρονιστικών” καταστημάτων, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίασή της.

Η φυλακή αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την αιχμή του δόρατος, στη φαρέτρα των κατασταλτικών μηχανισμών, που διαθέτει για την διαχείριση της κοινωνικής εντροπίας. Το τρίπτυχο αστυνομία, δικαιοσύνη και φυλακές είναι τα μόνιμα σκιάχτρα του καθεστώτος, που καλείται να αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε σκέφτεται να αντισταθεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κρεατομηχανή αφανισμού ανθρώπων.

Εμείς, ως συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων, αποδεχόμαστε την αναγκαιότητα των αγώνων εντός των τειχών, τόσο για τους ίδιους τους κρατούμενους, αλλά όσο και για εμάς εκτός των τειχών. Η μάχη και η αντίσταση εναντίον των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους είναι υπόθεση όλων όσων ανήκουν στο στρατόπεδο της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος , που ολοένα και με μεγαλύτερη ταχύτητα καταβροχθίζει και αφανίζει τις ζωές μας.

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

 

  Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων
saak@riseup.net

__________________________________

Συμμετοχή της Συνέλευσης Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους, τους Φυλακισμένους και Διωκόμενους Αγωνιοστές

Συλλογική μελέτη της ιστορίας των καταπιεσμένων

Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η ‘κατάσταση έκτακτης ανάγκης’ στην οποία ζούμε δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας. Πρέπει να κατακτήσουμε μια αντίληψη της ιστορίαςπου να συνάδει με αυτό το συμπέρασμα. Τότε, ξεκάθαρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι το καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, και αυτό θα βελτιώσει τη θέση μας στον αγώνα ενάντια στον Φασισμό.”

Walter Benjamin

Η μελέτη της ιστορίας είναι η γλώσσα με την οποία, επικοινωνώντας το παρελθόν, μπορούμε να κατανοήσουμε το παρόν, για να οργανωθούμε εδώ και τώρα για την προοπτική της επανάστασης.

Η καθεστωτική ιστορία είναι γραμμένη από την πλευρά των εξουσιαστών. Μέσω αυτού του κύκλου αυτομόρφωσης, θα ανακτήσουμε τη δική μας αφήγηση, αυτή των καταπιεσμένων. Τις μαζικές εκδηλώσεις λαικής ανυπακοής, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις.

Η μελέτη γίνεται συλλογικά, με σκοπό, ο ένας για τον άλλον, να είμαστε ταυτόχρονα δάσκαλοι και μαθητές.

Πρώτος κύκλος αυτομόρφωσης:

H Παρισινή Κομμούνα

 

Κάθε Τρίτη 12:00-14:00

 

Κατάληψη GARE

(Καλλιδρομίου 74, Εξάρχεια)

Καταγγελία της ΣΥνέλευσης ΚΑτειλημμένων ΠΡΟσφυγικών ενάντια στην ΟΡγάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡ.Μ.Α.

Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας βρίσκεται τα τελευταία χρόνια υπό διαρκή καταστολή. Κορυφαία γεγονότα αποτελούν: η μεταφορά των Προσφυγικών στο ΤΑΙΠΕΔ (2014), στην περιφέρεια Αττικής το 2016 και η πολύμηνη πολιορκία της γειτονιάς από μπάτσους με την δίκη της χ.αυγής στο εφετείο Αθηνών. Παράλληλα, το καθεστώς ελέγχου, καταστολής και τρομοκρατίας επιχειρεί να επιβληθεί με παρακολουθήσεις αγωνιστών και της γειτονιάς, στοχευμένους αστυνομικούς ελέγχους και προσαγωγές, στοχοποιητικά, ενοχοποιητικά δημοσιεύματα καθεστωτικών μέσων, εκβιασμούς σε μετανάστες και πρόσφυγες, προτάσεις οικονομικής εξαγοράς, πολιτικών πόστων κ.α..

Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας των κρατικών μηχανισμών και της αγοράς, αντιμετωπίσαμε την εσωτερική υπονόμευση και το σαμποτάζ ενάντια στην κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών από την Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού (ΟΡ.Μ.Α). Κινήθηκαν εχθρικά προς την κοινότητά μας και την υπεράσπιση της γειτονιάς, όλο το προηγούμενο διάστημα, με όρους που καταργούν την συντροφικότητα και διαρρηγνύουν τις σχέσεις κοινού αγώνα. Τόσο σε σχέση με την αντίσταση ενάντια στην καταστολή και τους φασίστες, αναφορικά με την δίκη της χ.α. στο εφετείο Αθηνών, όσο και σε σχέση με τις εσωτερικές διαδικασίες, τις λειτουργίες και την άμυνα της κοινότητας και της Συνέλευσης Κατειλημμένων Προσφυγικών.

Συνοπτικά:

Η ΟΡ.Μ.Α., μέσω διπλού-κρυφού μέλους της, μέλους της Συ.Κα.Προ. μέχρι τον περασμένο Οκτώβρη, και ηγετικού στελέχους της, πρώην μέλους της Συ.Kα.Προ. από το 2016, οι οποίοι κατοικούσαν σε υποδομές της κοινότητας και της συνέλευσης των Προσφυγικών, έθεσαν σε εφαρμογή σχέδιο:

Υπονόμευσης, σαμποταρίσματος και παραπληροφόρησης, μέσα στην γειτονιά, των συλλογικών αποφάσεων και των θέσεων της κοινότητας και της Συ.Κα.Προ., για την ακριβή υλοποίηση, στοχεύσεις και οριογραμμές των σχεδιασμών της περιφρούρησης της γειτονιάς, από τους φασίστες και την καταστολή, καθ όλη την διάρκεια της δίκης της χ.α. στο εφετείο Αθηνών. Υπόγεια προπαγάνδιση της στρατηγικής της ΟΡ.Μ.Α. για την δίκη της χ.α., εκφοβισμός της γειτονιάς για την ισχύ της καταστολής, υπονόμευση των περιφρουρήσεων, συκοφάντηση των αγωνιστών και των αλληλέγγυων, που σήκωσαν το μεγάλο μέρος της περιφρούρησης, των συλλήψεων και συνολικά της άμυνας της γειτονιάς, καθώς και πολλών αγώνων της χρονιάς που πέρασε.

Πραξικοπηματικών και παραπολιτικών “διαδικασιών” εντός της γειτονιάς, που αναιρούσαν συμφωνημένους σχεδιασμούς, υπευθυνότητες και σκεπτικά που κινήθηκε η Συ.Κα.Προ., όλο αυτό το διάστημα, σε σχέση με την περιφρούρηση από την καταστολή, τους φασίστες και το ξεπούλημα στην περιφέρεια Αττικής. Διασπορά ψευδών φημών και συκοφαντική αποδόμηση συντρόφων, πρακτικές πρακτορισμού και ανορθόδοξου πολέμου εναντίον συντρόφων και αγώνων, έκθεση και στοχοποίηση συντρόφων στην καταστολή και τους διωκτικούς μηχανισμούς,

Το σχέδιο αυτό (από το 2016, τουλάχιστον) έθετε σε προτεραιότητα την κεντρική στρατηγική της ΟΡ.Μ.Α σε σχέση με τα Προσφυγικά ως παραμάγαζο για την επέκταση της στις γειτονιές Γκύζη, Αμπελοκήπων, Πανόρμου, Ερυθρό και το κέντρο της Αθήνας, παράλληλα με τον ηγεμονικό ρόλο που φιλοδοξούσε να αποκτήσει στους κινηματικούς αγώνες για τις δίκες της χ.α. στο εφετείο Αθηνών, σε ανταγωνιστική σχέση με την υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών. Ως εκ τούτου, επιχείρησε το σπάσιμο της κοινότητας αγώνα, εισοδισμό και χειραγώγηση μελών της κοινότητας και απόκτηση πολιτικών πόστων μέσα στη γειτονιά, ταυτόχρονα με τους σχεδιασμούς μηχανισμών της καθεστωτικής αριστεράς και σε συνάρτηση με το κύμα καταστολής όλου του τελευταίου διαστήματος.

Ο ρόλος των δύο αυτών ατόμων εκτέθηκε μέσα στις διαδικασίες και την Συ.Κα.Προ. και φανερώθηκαν οι πρακτικές και οι σκοπιμότητές τους. Δεν αρνήθηκαν την χρήση εσωτερικών πρακτόρων εντός του κινήματος μέσα στις καταστατικές λειτουργίες της ΟΡ.Μ.Α., υπερασπίστηκαν το δικαίωμα παρεμβατικής παρουσίας θεσμικών φορέων στα αυτοοργανωμένα εδάφη και καταλήψεις και εκβίασαν την αλληλεγγύη απέναντι στην καταστολή των Προσφυγικών με όρους αποικιοκρατικούς. Χωρίς να εκδιωχτούν από τα Προσφυγικά ή να τους τεθεί καν, άμεσα, τέτοιο ζήτημα, αποχώρησαν «νύχτα», αφαιρώντας σημαντικό αρχειακό υλικό της Συ.Κα.Προ. που είχαν στην κατοχή τους.

Η κοινότητα των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας παραμένει ζωντανή στην μάχη ενάντια στην καταστολή, τους φασίστες και την συστημική αφομοίωση. Ανασυγκροτεί τις δυνάμεις της, καταθέτει την εμπειρία της στον κοινό τόπο και συνεχίζει να προχωρά στους αγώνες. Έτσι…

Καταγγέλλουμε την ΟΡ.Μ.Α.:

  • Για συνδιαλλαγή με σειρά συστημικών θεσμών, για την δίκη της χ.α., παράλληλα με την εξυπηρέτηση της πολιτικής μεταφοράς των Προσφυγικών στην Περιφέρεια Αττικής και ενάντια στην υπεράσπιση της γειτονιάς από την καταστολή, την αγορά και τους φασίστες.

  • Για στρατηγικό σχεδιασμό διάλυσης και λεηλασίας της κοινωνικής και εδαφικής βάσης της κοινότητας αγώνα των προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας, εκμεταλλευόμενη το ανοιχτό κοινοτικό οργανωτικό πλαίσιο, εκφοβισμού κομματιών της γειτονιάς απέναντι στην καταστολή, τους φασίστες και την εξαγορά από την περιφέρεια Αττικής.

  • Για ονομαστική έκθεση και στοχοποίηση συντρόφων και εγχειρημάτων στην καταστολή και τους διωκτικούς μηχανισμούς, σε σχέση με την υπεράσπιση των Προσφυγικών από τους φασίστες και ευρύτερα για την συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες, στον ελλαδικό χώρο και διεθνώς.

  • Για σκόπιμη προσπάθεια ένταξης στην γειτονιά των Προσφυγικών, ατόμων εκτός κινήματος σήμερα και με αδιευκρίνιστο ρόλο και συνδιαλλαγές.

  • Για κλοπή αρχειακού υλικού από την Συ.Κα.Προ., με άγνωστες σκοπιμότητες και αποδέκτες.

Ενημερώνουμε, με βάση την εμπειρία μας, το αυτοοργανωμένο, οριζόντιο κοινωνικό κίνημα, τους επαναστάτες, τους αντιφασίστες (αναρχικούς και κομμουνιστές), τους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις, ότι η ΟΡ.Μ.Α. αποτελεί μια:

Ιεραρχική, υπερσυγκεντρωτική δομή της συστημικής και κομματικής αριστεράς, η οποία διατηρεί σχέσεις με καθεστωτικούς-κυβερνητικούς σχηματισμούς και χρησιμοποιεί διπλή ταυτότητα αναφορικά με την εξωτερική εικόνα της και την εσωτερική της πολιτική, ενάντια στο οριζόντιο κοινωνικό κίνημα και περισσότερο στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.

Χρησιμοποιεί πρακτικές διείσδυσης, κρυφών-διπλών μελών, υπονόμευσης και αποδόμησης συλλογικοποιήσεων, οριζόντιων εγχειρημάτων και καταλήψεων, με στόχο την ηγεμόνευση ή τον εισοδισμό μέσα στους χώρους του αυτοοργανωμένου αγώνα και της αγωνιζόμενης προλεταριακής και νεολαιίστικης βάσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους:

Διακόπτουμε κάθε κινηματική σχέση με την ΟΡ.Μ.Α., ως μια ηγεμονική συστημική πολιτική φράξια. Την συμβουλεύουμε άμεσα να παύσει την υπονομευτική και επεκτατική της πολιτική ενάντια στα κατειλημμένα προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας και να επιστρέψει άμεσα το αρχειακό υλικό που μας έχει κλαπεί από μέλη της. Για το αρχειακό υλικό, πιο συγκεκριμένα, το αναζητούμε ειδικά στους υπεύθυνους κλοπής και κατοχής του. Ακριβώς επειδή πρόκειται για υπόθεση εσωτερικής ασφάλειας, αναλαμβάνουμε οι ίδιοι την ευθύνη της αναζήτησής του.

Μέχρι τότε, καταλαβαίνοντας ότι η πολιτική στρατηγική της ΟΡ.Μ.Α. για τα Προσφυγικά, τον αντιφασισμό στην ευρύτερη περιοχή των Αμπελοκήπων και το ριζοσπαστικό-επαναστατικό κίνημα συνολικότερα, υλοποιείται μέσα από την υπόσκαψη και την λεηλασία των αγώνων μας, λαμβάνουμε όλα τα φρόνημα μέτρα αυτοπροστασίας μας.

Μπροστά στο σκιάχτρο της καταστολής και του κινδύνου, κάτω από το βάρος του αγώνα και του κόστους, άλλοι απομακρύνονται, άλλοι ξεπουλούν και παζαρεύουν την ήττα, άλλους τους συμπαρασύρει η σπασμένη συνείδηση, ο τρόμος και η ενοχή. ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΓΙΑΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΝΕΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΜΑ & ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Αθήνα, 5/6/2017

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

Ενημέρωση από την παρέμβαση σε συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ.Εξαρχείων

Το Σάββατο 3/6, βγήκε διαδικτυακά κάλεσμα για συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ. Εξαρχείων “ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ολοκληρωτισμό” με υπογραφή “Καταλήψεις, συλλογικότητες, εγχειρήματα Εξαρχείων”. Ήταν γνωστό από μέρες πριν ότι το Nosotros ετοίμαζε δημόσια κίνηση ως συνέχεια των δράσεων και των ανακοινώσεων συκοφάντησης και στοχοποίησης εγχειρημάτων και συντρόφων/ισσών. Για αυτό, άλλωστε, το περιεχόμενο της αφίσας-κάλεσμα συνδεόταν άμεσα με το περιεχόμενο των ανακοινώσεων τόσο του Nosotros όσο και της security team.

Η ανοιχτή συνέλευση που είχαμε καλέσει στις 18:00 την ίδια μέρα με θέμα “να δοθεί απάντηση στις μαφιόζικες πρακτικές απέναντι στο κόσμο του αγώνα” συγκρότησε σώμα και παρενέβη με συνθήματα γύρω από την πλατεία για να απαντήσει στις κινήσεις βιτρίνας και ξεπλύματος των προηγούμενών τους ενεργειών. Σκοπός μας, επίσης, ήταν να υπάρξουμε άμεσα στον δημόσιο χώρο δηλώνοντας ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας τη μη ανοχή στις πρακτικές τους. Μείναμε στην πλατεία μέχρι το τέλος της εκδήλωσης όπως είχαμε αποφασίσει.

Στη συγκέντρωση-εκδήλωση παρεβρέθηκαν τοπικά αφεντικά, μπράβοι, μέλη του Nosotros και του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων, ανάμεσά τους και άτομα που είχαν πάει με μπράβους στην Gare και μετέπειτα έστειλαν αναίτια σύντροφο στο νοσοκομείο.

Μετά το τέλος της συγκέντρωσης-εκδήλωσης συγκρότησαν περιφρούρηση απέναντί μας αποτελούμενη από άτομα του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων και του Nosotros. Κάποιοι από τις προσφυγικές καταλήψεις είπαν πως είχαν ενημερωθεί πως η παρέμβασή μας είχε στόχο την εκδίωξή τους κι άλλοι πως στέκονται απέναντί μας γιατί είχαμε προσβάλει το Συντονιστικό.

Η παρέμβαση έλειξε χωρίς συμπλοκή μετά από μία ώρα με την αποχώρησή μας. Παρότι τα άτομα που πρωτοστάθησαν στις επιθέσεις ήταν εκεί, ένας από τους λόγους που δεν συγκρουστήκαμε ήταν διότι μέρος του πλήθους δεν είχε καμία γνώση των περιστατικών ή ήταν τελείως παραπληροφορημένο. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι την ίδια στιγμή διμοιρία είχε προσεγγίσει την πλατεία στο ύψος της Σουλτάνη από τη Σολωμού, ενώ περιπολικό πέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα δίπλα από τη συγκέντρωση.

Να ξεκαθαρίσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως η έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς τις προσφυγικές καταλήψεις σε περίπτωση καταστολής ήταν και είναι δεδομένη.

Συλλογικότητες και σύντροφοι για την υπεράσπιση των χώρων αγώνα

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION / Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION

-STATEMENT OF SQUAT GARE-

On Wednesday 24/5. squat Gare was targetted by persons organized in the mafia. At noon, during clashes with the riot police which were taking place in the area around Exarchia sq., there was a confrontation between some protesters who were building a barricade against the pigs and a local bussiness man who attempted to prevent them from doing so. A group of people who were at that moment in a social centre next to where this was going on, jumped to the aid of this bussiness man. The said bussiness man is well known in the neighborhood of Exarchia for his connections with networks of extortion, prostitution and drugs as well as with the security police. The clashes that followed between some of the protesters and this particular group, became the excuse for laying the accusation on squat Gare as being responsible for the events.

This particular group has recently been accused, by a number of collectives during open assemblies, for attempting to impose their authority by military means over self-organized projects. This group acts in the name of social centres and formations of the movement, which despite having been asked to condenm the activities of this group, they stay silent.

Immediately after these events, this group came along with a bunch of bouncers and paid thugs and gathered outside the squat in a threatening manner. What we have here is a consortium which included gangs of thugs who sell protection to the local markets and who have in the past been involved in attacks and brutal injuries against active members of the movement. After their departure, some of the initial group came to our assembly and declared that they will target our squat unless we find and deliver, within 24 hours, the persons who clashed with them earlier on the square.

Later on the same evening, persons belonging to this group pulled down the banner of squat GARE from Exarchia sq. This is the banner with which we urge the neighborhood to mobilize against repression, calling for an open event on Exarchia sq. on Sunday 28/5 and to an open assembly against the police occupation of the neigborhood on Monday 29/5. The act of taking down the banner was an agressive act aimed at the social resistance against repression. Such practices serve the designs of the state, are beffiting only to parastate agents and as such they must be dealt with. The banner was immediately raised again by comrades of the squat with an organized and self defended intervention on the square. The barkings of gang dogs can only build up our rage and armour our defense. We will be determined against any attempt to terrorize the resistance in this neighborhood.

We call all forces of the movement to take a stance. SILENCE IS GUILT.

 

DEFEND THE HISTORY OF EXARCHIA

OUST THE PIGS AND MAFIA

Squat Gare

Kallidromiou 74, Exarchia

_____________________________________________________________

Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

On Wednesday 25th of May, following the call of GARE squat concerning the events that took place the day before in Exarchia and at the squat, we gathered and as one body  we made a demonstration and an action at Exarchia square making a stop outside the mafia controlled hotel exarcheion.
It was a first collective response against the provocations of gangs of bouncers and paid thugs against political fighters.
These particular persons who attempted to give an ultimatum to Gare squat and who pulled down a political banner from the square, belong to the Coordination of Refugee Squats and use its name for their actions which are clearly hostile to the movement, without any collective agreement of the Coordination. All the while, the social center Nosotros and the Coordination of Refugee Squats continue to provide political cover to this team.
These  persons who take part in designs for  political and financial domination in the area, in direct collaboration with mafia networks of paid thugs, attempt to engage football fans of a particular club and turn them against the movement’s spaces and activity. We declare that this attempt is misleading, as the struggle in a neighborhood is not the arena neither of football fan nor of personal conflicts. This specific clique as well as paid thugs in general do not have social recognition in the area and this is why they try to recruit people on the basis of football club participation. Everyone must be fully aware of the responsibility that they bear.

At this point we declare that:
We will defend our struggles by all means necessary, united against economic interests and their supporters.
    The anarchist/anti-authoritarian movement can have no relations to  mechanisms of exploitation and control.
    Political cover to such practices shall not be tolerated. The political structures that have provided cover to such mechanisms much renounce them and conduct public self-criticism about all these events.


Collectives and comrades for the defense of spaces of struggle

Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων

ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΚΑΡΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ
ΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ, ΜΕΤΡΟ, ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΙ ΤΙΜ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ  

 

Οι επαγγελματίες προβοκάτορες έχουν ήδη πιάσει δουλειά για να δημιουργήσουν  αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά συμφέροντά τους και το ιστορικό που έδωσε αφορμή στην επίθεσή τους. Αποπροσανατολισμός, που επίσης αποκρύπτει και τα αντικειμενικά συμφέροντα των κυκλωμάτων που εμπλέκονται.
Έχουμε ακούσει, ότι άτομα από την Γκάρε έχουν βγάλει μαχαίρια σε έναν αθώο ξενοδόχο που πήγε να υπερασπιστεί μια γλάστρα, ότι μετέπειτα ξυλοκόπησαν άτομα που τον υπερασπίστηκαν και άλλες συναφή ιστορίες ξεπλύματος των πραγματικών προθέσεών τους.
Η Γκάρε δήλωσε εξ’ αρχής ότι δεν έχει σχέση με καμία επίθεση. Από όλο το πλήθος που παρεβρισκόταν μπροστά στην επίθεση στο μαφιοξενοδόχο και στους υπερασπιστές του τα σκουπίδια επέλεξαν από την πρώτη στιγμή να στοχοποίησουν την Γκάρε και να της δώσουν την ευθύνη πριν καν βρεθούν σε επικοινωνία μαζί της.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε, ακόμα, ότι τις τελευταίες μέρες τα εν λόγω άτομα έχουν ξεκινήσει πιέσεις σε μέλος από το Μαύρο-Πολύχρωμο, δηλώνοντας μάλιστα ότι έχουν ”προσωπικό πρόβλημα” μαζί του.

Γιατί στην Γκάρε και γιατί σε όλους/ες μας?

Η πολιτική οικονομία μαφίας-παρακράτους και η αυτονομία των καταλήψεων. Continue reading Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων

Καμπάνια του Αντιμιλιταριστικού Συντονισμού: Προετοιμάζουν τον εθνικό πόλεμο. Πολεμάμε για την καταστροφή των συνόρων.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ

Τον τελευταίο καιρό ο κρατικός μηχανισμός ενεργοποιείται από τις ραγδαίες ανακατατάξεις κυριαρχίας εντός κι εκτός συνόρων κάθε κράτους τροφοδοτώντας την πολεμική προετοιμασία με τη στρατιωτικοποίηση εντός της κοινωνίας. Το ελληνικό κράτος ξαναθυμάται τους παραδοσιακούς «εχθρούς» του, τα συνορεύοντα βαλκανικά κράτη και την Τουρκία. Στα πλαίσια της πολεμικής προετοιμασίας, κομβικό ρόλο διαδραματίζουν τα ΜΜΕ με τη συνεχή αναπαραγωγή αντιπαραθέσεων ανάμεσα στα κράτη με σκοπό τη δημιουργία εχθρικού κλίματος. Σ’ αυτό το έργο παίζει ο στρατός με εντατικές ασκήσεις, παρελάσεις και πρόβες θερμών επεισοδίων. Με τον τρόπο αυτό, προσπαθούν να ενισχύσουν συντηρητικές, πατριωτικές και εθνικιστικές αυταπάτες.

Παρόλα αυτά , αυτή τη στιγμή βιώνουμε ήδη μία πολεμική πραγματικότητα με τον στρατό να είναι ήδη σε δράση μέσα από τη στρατιωτική αντιμετώπιση της μετανάστευσης. Ο πόλεμος εναντίον των καταπιεσμένων μαίνεται εδώ και χρόνια με τους εκατοντάδες νεκρούς στο Αιγαίο και τους υπόλοιπους να κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσο πιο παράνομοι είναι οι μετανάστες για το κράτος τόσο πιο νόμιμος είναι ο στρατός. Για την προώθηση της στρατιωτικής του δράσης, το κράτος ανατροφοδοτεί τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά και τη μισαλλοδοξία, ενώ παράλληλα την πλασάρει ως ανθρωπιστικό έργο. Με τον ίδιο τρόπο και ο διακρατικός πόλεμος πλασάρεται ως δίκαιη άμυνα για την υπεράσπιση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της ειρήνης.

Η εξοικείωση στον πόλεμο γίνεται καθημερινά μέσα από τη στρατιωτικοποίηση και τον διαρκή ελέγχο στο κοινωνικό πεδίο: μαζική ρίψη πολεμικών χημικών, πλαστικές σφαίρες στις διαδηλώσεις , βασανιστήρια, πολλαπλασιασμός και διασπορά ειδικών κατασταλτικών μονάδων, φύλαξη των νέων συστημάτων εκμετάλλευσης και αποκλεισμού στα ΜΜΜ από μπάτσους.

Η πολεμική προετοιμασία αποτελεί τον δομικό ρόλο του στρατού εντός κι εκτός των στρατοπέδων. Εκτός από τον εξοπλιστικό τομέα που εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα, κομβικό κομμάτι της πολεμικής προετοιμασίας αποτελεί η συνθήκη καθυπόταξης, συμμόρφωσης και χειραγώγησης των ανθρώπων στα πλαίσια της εθνικοκρατικής κουλτούρας. Η στρατιωτική θητεία και η στρατιωτική προπαγάνδα εμποτίζουν τις κοινωνικές σχέσεις με τους ιεραρχικούς κανόνες, τον ανταγωνισμό και την πατριαρχική κουλτούρα της κυριαρχίας και της βίας.

Η υπηρεσία στην πολεμική μηχανή στηρίζει την εκμετάλλευση, την τυραννία και τα σχέδια πολιτικής και οικονομικής επέκτασης των κρατών. Ένα από τα αναχώματα των καταπιεσμένων είναι να αρνηθούν να πολεμήσουν για εθνικά και οικονομικά συμφέροντα. Η λιποταξία από το εθνικό μέτωπο δεν είναι παραχώρηση εδάφους στον επεκτατισμό άλλων κρατών αλλά, αντιθέτως, είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων που καλούνται να αλληλοεξοντωθούν. Είναι ο μοναδικός τρόπος για το μπλοκάρισμα των παιχνιδιών κυριαρχίας που τροφοδοτούνται με το αίμα μας.

Αυτοί που δεν έχουν τίποτα να χάσουν εκτός από την αυταπάτη της εθνικής ταυτότητας, δεν έχουν τίποτα κοινό να υπερασπιστούν μαζί με τους καταπιεστές και τους στρατοκράτες. Η άρνηση συμμετοχής στον πόλεμό τους καθιστά άμεση την προοπτική της επανάστασης. Αυτή η προοπτική είναι ήδη ορατή μέσα από την Ολική Άρνηση Στράτευσης, ως έκφραση έμπρακτης ρήξης με το κράτος και το κεφάλαιο. Ως σαμποτάζ των κρατικών πολεμικών σχεδιασμών, τα οποία στήνονται πάνω στο υφιστάμενο ανθρώπινο δυναμικό.

Γκρεμίζουμε σύνορα, χτίζουμε γέφυρες για μια απελεύθερη κοινωνία


Ουτε μια ώρα στο στρατό, Ολικη Αρνηση Στρατευσης

Αντιμιλιταριστικός Συντονισμός

email: saoas2june16@espiv.net

Το κείμενο σε PDF

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

   Tην Τετάρτη 24/5, την ημέρα συμπλοκής έξω από το Hotel Exarcheion τα άτομα που στοχοποίησαν την Gare προχώρησαν σε ξυλοδαρμό νεαρού συντρόφου για παραδειγματισμό.
Ο σύντροφος ήταν παρών στο περιστατικό έξω από το ξενοδοχείο χωρίς καλυμμένα χαρακτηριστικά και προσπαθούσε να χωρίσει τους εμπλεκόμενους. Κάποιες ώρες μετά, ενώ κατέβαινε την Θεμιστοκλέους με την σύντροφό του, τον σταμάτησαν 7 άτομα, ένας εκ των οποίων πρωτοστάτησε στην απόπειρα εκφοβισμού της Gare. Όπως και στην Gare έτσι και προς αυτόν, απαίτησαν να δώσει ονόματα. Το ότι ο σύντροφος δεν γνώριζε  στάθηκε αρκετό για να τον στείλουν 2 μέρες στο νοσοκομείο. Τραυματίστηκε βαριά στο κεφάλι όταν μετά από χτύπημα έπεσε στο πεζοδρόμιο και παρ’ όλα αυτά συνέχισαν να τον κλωτσάνε στο κεφάλι όσο βρισκόταν στο έδαφος. Όταν αποφάσισαν να σταματήσουν να τον χτυπούν, πέρασαν στον εξευτελισμό του και  του κατέβασαν το παντελόνι και το εσώρουχο μέχρι που ήρθε το ΕΚΑΒ. Ο σύντροφος έχει επιστρέψει σπίτι του και συνεχίζει τις εξετάσεις λόγω προβλημάτων που του παρουσιάζονται.

   Η δημοσιοποίηση του περιστατικού καθυστέρησε γιατί περιμέναμε τη συμφωνία του ατόμου, το οποίο επίσης μας είπε ότι δίσταζε να προβεί το ίδιο σε αντίστοιχη κίνηση διότι ούτε σε συλλογικότητα ανήκει πλέον, ούτε έχει κάποια στήριξη στα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο 
Κατάληψη GARE 

Rigaer Street sends aggressive solidarity to Gare Squat and everybody resisting state oppression

When some people learned about the recent trouble to Gare Squat in Exarchia (Athens), they decided on Friday evening 26/05, to hang a banner in Rigaer Street, Friedrichshain (Berlin). After some minutes, Riot Police and Undercover Agents arrived at the scene and stole the banner. Meanwhile more people had gathered in nearby streets and ambushed a cruising Police vehicle with a rain of stones.

Soon more police was alerted to Rigaer Street, which is named a Dangerzone in official anouncements. But also more people came to protect the area and started throwing stones on cops.

More Anti Riot Units and a helicopter emerged and took a threatening position in front of the squat Rigaer 94. They did not find anyone because rioters left quickly.

Now the mainstream media and the scumbags from political partys will scream their never ending story about the dramatic anarchist violence in this area. But we know, the war has already begun and, infected by the virus of freedom, we are going to build lawless areas in their citys of surveilance.

Let us kick out police and their friends.

Virus Baxalais

source: https://linksunten.indymedia.org/de/node/213625

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΑΦΙΟΖΙΚΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

– ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ GARE –

 

Χθες Τετάρτη 24/5 η κατάληψη GARE βρέθηκε στο στόχαστρο ορργανωμένων μπράβων. Το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια συμπλοκών με δυνάμεις των ΜΑΤ ευρύτερα της πλατείας Εξαρχείων, υπήρξε αντιπαράθεση διαδηλωτών με μαγαζάτορα που επιχείρησε να εμποδίσει το στήσιμο οδοφράγματος-άμυνας απέναντι στους μπάτσους. Τον συγκεκριμένο μαγαζάτορα, για τον οποίον είναι γνωστή στη γειτονιά των Εξαρχείων η σύνδεσή του με κυκλώματα (προστασίας, πορνείας και ναρκωτικών) και με την κρατική ασφάλεια, έσπευσε να τον υπερασπιστεί ομάδα που βρισκόταν σε παρακείμενο κινηματικό χώρο. Η συμπλοκή μερίδας των παρευρισκόμενων με την ομάδα αυτή στάθηκε αφορμή για να αποδοθεί στη GARE η ευθύνη για τα γεγονότα ως κατηγορία.

Η εν λόγω ομάδα έχει καταγγελθεί σε ανοιχτές κινηματικές διαδικασίες στο πρόσφατο παρελθόν από πλήθος συλλογικοτήτων, για απόπειρα εξουσιαστικής επιβολής με στρατιωτικούς όρους πάνω σε εγχειρήματα αυτοοργάνωσης. Η ομάδα δρα επικαλλούμενη κινηματικούς χώρους και σχήματα, τα οποία ενώ έχουν κληθεί να καταγγείλουν τη δράση αυτής της ομάδας, αντ’αυτού σιωπούν.

Αμέσως μετά, η ομάδα αυτή μαζί με ένα τσούρμο μπράβων συγκεντρώθηκαν απειλητικά έξω από την κατάληψη. Πρόκειται για μια κοινοπραξία στην οποία συμμετείχαν συμμορίες μπράβων που πουλάνε προστασία στις αγορές της περιοχής και που έχουν εμπλακεί στο παρελθόν σε επιθέσεις και άγριους τραυματισμούς εναντίον αγωνιστών. Αφότου αποχώρησαν, ορισμένοι από την αρχική ομάδα ήρθαν στη συνέλευσή μας και δήλωσαν ότι θα στραφούν εναντίον της κατάληψης εάν δε βρούμε και καταδώσουμε εντός 24/ώρου τα άτομα που ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί τους στα γεγονότα νωρίτερα στην πλατεία.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, άτομα της εν λόγω ομάδας κατέβασαν από την πλατεία Εξαρχείων πανό της κατάληψης GARE, με το οποίο καλούμε σε εκδήλωση την Κυριακή 28/5 και ανοιχτή συνέλευση τη Δευτέρα 29/5 για κινητοποίηση ενάντια στην αστυνομική κατοχή της γειτονιάς. Αυτή η ενέργεια είναι ευθεία επίθεση στην κοινωνική αντίσταση απέναντι στην καταστολή. Τέτοιες πρακτικές υπηρετούν τους κρατικούς σχεδιασμούς, αντιστοιχούν σε παρακρατικούς κι ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το πανό ξανανέβηκε αμέσως από συντρόφους της κατάληψης, με περιφρουρημένη παρέμβαση στην πλατεία. Τα γαβγίσματα των συμμοριτών μας εξαγριώνουν και μας θωρακίζουν. Θα σταθούμε αποφασιστικά απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης της αντίστασης στη γειτονιά.

Καλούμε όλες τις δυνάμεις του κινήματος να πάρουν θέση. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Καλούμε σε συνάντηση ενημέρωσης και υπεράσπισης των χώρων αγώνα

Πέμπτη 25/5 στις 5 μ.μ. στην Κατάληψη GARE

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΡΑΒΟΙ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

 

Κατάληψη GARE

TO THE BARRICADES: Open event and assembly Against the Police Occupation

«Resistance of the neighborhood, memory and present»

OPEN EVENT

with photo exhibition &
video projection

Sunday 28/5   8 p.m. Exarchia Sq.

____________________________________________________

OPEN ASSEMBLY

Against the police occupation

Monday 29/5  6 p.m.                Polytechneio (Gini)

 

Αφίσα στα ελληνικά – Poster ın greek

Κείμενο – Text in greek

Κείμενο για εκδήλωση και συνέλευση ενάντια στην αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια

ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

« Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στη συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις, στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με τη διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και τη βίαιη επιβολή. » (Από το κείμενο που καλούσε τη γειτονιά των Εξαρχείων στην οργανωμένη περιφρούρησή της στις 6 Δεκέμβρη 2016, απέναντι στην επικείμενη πολεμική επέμβαση του κράτους)

Η πολιορκία των Εξαρχείων από στρατιωτικού τύπου ειδικές αστυνομικές μονάδες (ΜΑΤ-ΕΑΔ, ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ) και οι συχνές μαζικές επιχειρήσεις μέσα στη γειτονιά, καταδρομικές (για άσκηση τρομοκρατίας και συλλήψεις), αποκλεισμού σημείων (όπως οι σχολές ή ερευνούμενα σπίτια), συμπίεσης-σαρωτικές (για τη διάλυση συγκεντρώσεων) και προληπτικής διαπότισης (συντονισμένη διάσχιση και εγκατάσταση σημείων ελέγχου, για εμπέδωση της στρατοκρατικής κυριαρχίας και για εξοικείωση των μισθοφόρων με τον χώρο της γειτονιάς), συνεχίζονται σταθερά κι εξελίσσονται επί δεκαετίες. Από τις επιχειρήσεις «Αρετή» στην πρώτη οκταετία της διαχείρισης ΠΑΣΟΚ και τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στις 17 Νοέμβρη 1985, μέχρι την πρόσφατη δήλωση του Τόσκα ότι τα Εξάρχεια «θα γίνουν όπως και οι άλλες γειτονιές» και το πολεμικό ανακοινωθέν εκκένωσης όλων των καταλήψεων μέχρι το καλοκαίρι, η συστηματοποιημένη ωμή κρατική βία σκιάζει τον κοινωνικό χώρο. Continue reading Κείμενο για εκδήλωση και συνέλευση ενάντια στην αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια

Κάλεσμα για συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις

     Τον Μάρτη του 2017, δημιουργήθηκε η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

      Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

      Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

      Με βάση τα παραπάνω, απευθυνόμαστε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε ανοιχτή συνέλευση για τη συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία θα έχει ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

      Η οργάνωση πορείας, που καλούμε, στις αρχές του Ιούνη, θα είναι η κορύφωση των διαδικασιών κοινής πολιτικής ζύμωσης και προπαγανδιστικών δράσεων, προετοιμαζόμενοι/-ες έτσι για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία και θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής.

Καλούμε σε συνέλευση την Παρασκευή 12 Μαΐου, 19:00 στο Γκίνη

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

ΟΠΟΥ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΒΟΥΡΔΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΞΑΜΩΛΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ (Σχετικά με δημοσίευμα της «καθημερινής»)

Στις 28/4 η καθεστωτική φυλλάδα «καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο που αναφέρεται στο σχηματισμό δικογραφιών για συμμετοχή στην περιφρούρηση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών Λεωφόρου Αλεξάνδρας από φασίστες στις 31/10 και 1/11 2016. Συγκεκριμένα κάνει λόγο για δίωξη ατόμου που «διέμενε» σε κατάληψη στην οδό Καλλιδρομίου 74.

Από τη στιγμή που οι δίκες της «χ. αυγής» μεταφέρθηκαν στο εφετείο, τα Προσφυγικά βρέθηκαν σε διαρκή πολιορκία και απειλή από τους φασίστες και τους ένστολους προστάτες τους. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε εισβολή, καθώς και συλλήψεις και βασανισμοί συντρόφου και συντρόφισσας της περιφρούρησης. Στη συνέχεια η μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς από την κοινότητά της και αλληλέγγυους εκδίωξε τις αστυνομικές δυνάμεις και τους φασίστες. Η αποτυχημένη απόπειρα κατασταλτικής επίθεσης δείχνει την ετοιμότητα και την παραδειγματική υπεράσπιση της κοινότητας αγώνα, η οποία απέδειξε την αδυναμία του κράτους απέναντι στην οργανωμένη περιφρούρηση και τη δύναμη των εξεγερμένων.

Μετά την αποτυχημένη απόπειρα του κράτους, στη σειρά επίθεσης πέρασαν τα μίντια. Οι πιστοί υπηρέτες της εξουσίας ξεκίνησαν έναν πόλεμο προπαγάνδας με σκοπό τη διαστρέβλωση της εικόνας μιας αυτοπεριφρουρούμενης γειτονιάς και την απονοηματοδότηση του αγώνα ενάντια στους φασίστες, ενώ παράλληλα έσπειραν τρομοϋστερία ώστε να στρωθεί το έδαφος για τις επερχόμενες κατασταλτικές επιχειρήσεις και συλλήψεις. Σ’ αυτή την προσπάθεια εντάσεται και το πρόσφατο άρθρο της «καθημερινής».

Η κατάληψη Gare από τις πρώτες μέρες λειτουργίας της βρέθηκε στο στόχαστρο των media. Πάλι η «καθημερινή» είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανάμεσα σ’ ένα λίβελο λάσπης καλούσε του τύποις κληρονόμους και την αστυνομία να προχωρήσουν σε καταγγελίες και επεμβάσεις, αντίστοιχα.

Η θεμελιακή τοποθέτηση της καταληψης Gare στην κατεύθυνση επαναστατικών διεργασιών, οι πρωτοβουλίες της και η μαχητική συμμετοχή της σε κινητοποιήσεις και στην αυτοοργάνωση της γειτονιάς των Εξαρχείων, η διεθνιστική της στάση, η πολύμορφη συμμετοχή της στην υπεράσπιση των εστιών αγώνα, η ξεκάθαρη θέση της ενάντια σε αριστερά και δεξιά αφεντικά, χωρίς παλινδρομήσεις, απορρίπτοντας εμπράκτως τα δολώματα και τους διαχωρισμούς που βάζει το κράτος, είναι οι λόγοι που βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η συμμετοχή της στην οργανωμένη περιφρούρηση της 6ης Δεκέμβρη, στο εξεγερσιακό κάλεσμα για την ακύρωση των νέων μέτρων ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, η αντιφασιστική και αντικατασταλτική δραστηριοποίηση της, η συμμετοχή της στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα και στη Δομή Αυτοάμυνας Καταλήψεων και Εγχειρημάτων Στέγης Μεταναστών, καθώς και οι ανοιχτές πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα εγχειρήματα αυτομόφωσης.

Το διάστημα που διανύουμε έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος καταστολής. Η εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου, στην κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου 9, στο στέκι Αγρινίου στις 13/3 και οι εκκενώσεις της κατάληψης στέγης μεταναστών στη Λέσβο και της κατάληψης στέγης Άλμπατρος στη Θεσσαλονίκη στις 3/4 και 5/4 αντίστοιχα, είναι η συνέχεια του κρατικού σχεδιασμού που στόχο έχει το χτύπημα της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών βρίσκεται απέναντι σε ολομέτωπη επίθεση με το ξεπούλημα της στο ΤΑΙΠΕΔ κι έπειτα στην περιφέρεια, τη δίκη της «χ. αυγής» και τη διαρκή πολιορκία της από τους μηχανισμούς καταστολής και την προσπάθεια δυάλυσης της αυτοοργανωμένης κοινότητας μέσω της εξαγοράς και της αφομοίωσης, που είναι η δόλια τακτική της αριστερής διαχείρισης.

Οι καταλήψεις είναι εστίες εδαφικοποιημένης αντίστασης και γείωσης στην κοινωνία. Σ’ αυτές στεγάζονται αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα. Είναι τα απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα απ’ όπου οι αγωνιζόμενοι επιτίθενται στους θεσμούς. Θα τις υπερασπιστούμε με κάθε μέσο.

Στίς 31 Οκτωβρίου η κατάληψη Gare συμμετείχε στη μάχη των Προσφυγικών ενάντια στους μπάτσους και τους φασίστες. Οι διωκτικοί σχεδιασμοί δε μας μετακινούν ούτε βήμα πίσω. Η καθεστωτική μπίχλα δε μας αγγίζει. Όποιοι εξεγείρονται ξέρουν ότι θα μας έχουν δίπλα τους στο οδόφραγμα μέχρι την καταστροφή κάθε εξουσίας.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Όταν οι φασίστες βαφτίζονται ‘επισκέπτες’ και οι αγωνιστές ‘σερίφηδες’

Η κατάληψη GARE τοποθετείται ύστερα από ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την Παρασκευή 30/3 (https://athens.indymedia.org/post/1571475/) και τη δημόσια αναφορά της σε κείμενο του ε.κ.χ.NOSOTROS (https://athens.indymedia.org/post/1571575/). Θεωρούμε προβληματικό τρόπο επικοινωνίας τη δημόσια αναφορά στην κατάληψη εφόσον δεν προηγήθηκε ενημέρωση στη συνέλευση μας, η οποία γίνετε κάθε Τετάρτη στίς 18:00. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει αναφορά σε γεγονότα στα οποία δεν μετείχε η συλλογικότητα μας.

Μετά από ενημέρωση συντρόφων στη συνέλευση της κατάληψης την Τετάρτη 4/4, διαπιστώσαμε ότι ο Alessandro Eroa Nocito (https://www.facebook.com/alexandroseros.nocito) έχει επαφές με το συγκεκριμένο φασίστα Themis Vergetis (https://www.facebook.com/themis.vergetis?ref=ts&fref=ts). Επισυνάπτουμε τις σχετικές φωτογραφίες.

Η βεβιασμένη ανακοίνωση που αναφέρεται σε ¨καταστάσεις κοινωνικού κανιβαλισμού¨, ¨προσωπικές έριδες¨ κ.τ.λ., είναι συκοφαντική για τους αντιφασίστες συντρόφους και παρουσιάζει τα γεγονότα διαστρεβλωμένα.

Η ανάκληση χαρακτηρισμών που δε συνάδουν με την πραγματικότητα και η δημόσια αυτοκριτική είναι αναγκαία όταν το ζητούμενο των ανακοινώσεων δεν είναι η ¨δημιουργία εντυπώσεων”.

Κατάληψη GARE

15/4/2017

Οι φωτογραφίες από το facebook (ανάρτηση στο athens.indymedia)

__________________________________________________________
προς την κατάληψη GARE

από @ΕΚΧ ΝΟΣΟΤΡΟΣ 25/04/2017 12:22 μμ. (athens.indymedia)

Απάντηση στην κατάληψη GARE Ασφαλώς και ήταν βεβιασμένη η ανακοίνωση που βγήκε ως ΝΟΣΟΤΡΟΣ.

 

Ασφαλώς και ήταν βεβιασμένη η ανακοίνωση που βγήκε ως ΝΟΣΟΤΡΟΣ  και ειδικά η δημόσια αναφορά της  στην κατάληψη GARE χωρίς να ενημερωθεί η αντίστοιχη συνέλευση της κατάληψης. Διατηρούμε όμως κάποιες επιφυλάξεις στον τρόπο αντίδρασης στο συμβάν από ομάδα ατόμων-αντιφασιστών όπως επίσης και για τη δημοσιοποίηση των συνδέσμων (τους οποίους γνωρίζαμε) για λόγους τακτικής. Ακόμα και στον αυτονόητο για όλους μας αντιφασιστικό αγώνα που δίνουμε στους δρόμους μια καλύτερη επικοινωνία και μια τακτική είναι απαραίτητη.

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ(Δευτέρας 24-4) Ε.Κ.Χ. ΝΟΣΟΤΡΟΣ

Κατάληψη και εκκένωση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ-Παρέμβαση στη λαϊκή Εξαρχείων

Σήμερα, Σάββατο 22 Απριλίου μια ομάδα συντρόφων και συντροφισσών καταλάβαμε για 1,5 ώρα τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια και κάναμε παρέμβαση στη λαϊκή με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Ζητήσαμε την αποχώρηση των ατόμων που βρίσκονταν μέσα και δεν επιτρέψαμε την είσοδο σε άλλους κομματικούς. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης βάφτηκαν συνθήματα στην είσοδο και μέσα στα γραφεία. Η ανταπόκριση του κόσμου της λαϊκής ήταν υποστηρικτική. Πριν από την αποχώρησή μας μεταφέραμε έξω έπιπλα και συσκευές για να απαλλοτριωθούν από τον κόσμο. Ένα ψυγείο δόθηκε σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Πάρθηκε ένα μεγάφωνο για κινηματική χρήση. Τέλος, αφαιρέσαμε ένα κάδρο του Τσε Γκεβάρα.

Έξω τα κομματικά παράσιτα από τις γειτονιές μας (το κείμενο που μοιράστηκε στη λαϊκή, σε pdf)

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΤΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

From Rojava all the way to Athens
You will have to bleed to capture
the liberated ground of the struggle
Solidarity to the squats
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

——-

R.U.I.S.=  Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (Revolutionary Union for Internationalist Solidarity)

I.R.P.G.F. = Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (International Revolutionary People’s Guerrilla Forces)

https://archive.org/details/IRPGFSolidaritySquatsGreece

Επείγον κάλεσμα για αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Επείγον κάλεσμα για πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις σήμερα (2/4) στις 22:30 στην πλ.Εξαρχείων.

Μετά τη διπλή εκκένωση καταλήψεων στις 13/3 (Βίλλα Ζωγράφου, Αλκιβιάδου), μία ακόμη πληροφορία ενός επερχόμενου κατασταλτικού κύματος κάνει προφανές πως το κράτος εντείνει συνεχώς τη στοχευμένη του επίθεση στις αυτοοργανωμένες δομές του αγώνα.

Στη χρονική συγκυρία, στην οποία επιχειρείται ο απόλυτος έλεγχος και η υποτίμηση των ζωών μας με την επέλαση κράτους και κεφαλαίου, εν μέσω πληστειριαμών σπιτιών, υπέρογκων χρεών, ιδιοτικοποίηση των φυσικών πόρων, αναβάθμισης των συστημάτων ελέγχου, οι καταλήψεις στέκουν εκεί να υπενθυμίζουν τη δύναμη της αυτοοργάνωσης. Αποτελούν την εδαφικοποίησή της, καθώς και της αλληλεγγύης. Μάχονται ενάντια στον κρατικό μηχανισμό και σπάνε στην πράξη τις σχέσεις εξάρτησης που προτάσσει ο καπιταλιστικός σχεδιασμός. Επιδιώκουν να λειτουργούν και να πράττουν ενάντια στο σύνολο του εξυσιαστικού πλέγματος. Αποτελούν, λοιπόν, φύσει εχθρότου συστήματος και συνεχή κίνδυνο ανατροπής του.

Ζώντας και λειτουργώντας μέσα σε δομές παράνομες (κατά το λεξιλόγιο της εξουσίας), γνωρίζουμε πάντα τον κίνδυνο μιας πιθανής εκκένωσης και αναλαμβάνουμε κατ’επέκταση την πολιτική ευθύνη μιας πιθανής μας δίωξης.

Ξεκαθαρίζουμε πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσουμε σπιθαμή γης στα χέρια των εξουσιαστών στεκόμενοι απέναντί τους ως ανάχωμα, και πως θα υπερασπιστούμε με κάθε μέσο τις φυσικές δομές του αγώνα.

Υπερασπιζόμαστε τις δομές, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τις ιδέες μας ενάντια σε κράτος, παρακράτος και κεφάλαιο

ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 22:30

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΤΙΣ 5:30

Επόμενη συνέλευση αύριο Δευτέρα 3/4 στις 18:30 στο κτ. Γκίνη

 

Έκτακτη συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Καταλήψεις (μεταναστών, πολιτικές, στέγης), στέκια, αυτοοργανωμένοι χώροι, αλληλέγυοι, αλληλέγγυες

Ανακοίνωση της κατάληψης GARE σχετικά με πρόσφατα γεγονότα ενδοκινηματικής βίας

 

Με αφορμή μια σειρά εχθροπραξιών εναντίον συντρόφων, οι οποίες έχουν πάρει τροπή ανεξέλεγκτης ενδοκινηματικής βίας, επιλέγουμε να τοποθετηθούμε δημόσια ώστε να κοινοποίησουμε την συλλογική μας στάση ως προς την επίλυση τέτοιων ζητημάτων.

Η προσπάθεια ηγεμόνευσης σε μια αντιπαράθεση από οποιοδήποτε κομμάτι του κινήματος είναι πρακτική που ταιριάζει σε συμμορίες και όχι στον κόσμο του αγώνα. Οι ανοιχτές διαδικασίες για τη συλλογική επίλυση των προβλημάτων που αφορούν αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και συντρόφους είναι ‘εργαλείο’ για την αποφυγή της αυτοπεριχαράκωσης, των μονομερών αφηγήσεων και των παρερμηνειών. Παράλληλα είναι το ζωντανό κύτταρο λήψης αποφάσεων στις κοινότητες αγώνα και διασφαλίζει την ενότητα του μετώπου ενάντια στον κοινό εχθρό.

Οι θέσεις μας αυτές διασαφηνίστηκαν σε όσες διαδικασίες επί του θέματος συμμετείχαμε. Ταυτόχρονα δηλώσαμε στα εμπλεκόμενα μέλη ότι η συνέχιση του φαύλου κύκλου βίας και η άρνηση της συλλογικής επίλυσης και παύσης των αντεκδικήσεων, θα έθετε ζήτημα άμεσης εμπλοκής μας μέχρι το βαθμό που δεν θα θιχτεί η αυτονομία του όποιου εγχειρήματος. Είναι πάγια θέση μας ότι η αυτονομία των αυτοοργανωμένων δομών είναι αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη, και όποια ενέργεια διασάλευσής της θα μας βρει απέναντί της.

Η κατάληψη GARE, ως κομμάτι της κοινότητας αγώνα που εδαφικοποιείται στα Εξάρχεια, δεν θα πάρει ρόλο θεατή στον αλληλοσπαραγμό μεταξύ συντρόφων που έχουμε σταθεί μαζί στο δρόμο. Αυτοί που έκλεισαν την πόρτα στο διευρυμένο σώμα για την από κοινού εύρεση λύσης και λήξης των εχθροπραξιών μέσω των ανοιχτών συλλογικών διαδικασιών, έχουν παγιώσει την πολεμική τους στάση και διάθεση, και φέρουν συλλογική ευθύνη. Εφόσον έχει ήδη γνωστοποιηθεί ότι η συνέχιση των επιθετικών ενεργείων κρίνεται πλέον απαράδεκτη, θα υπερασπιστούμε τη θέση μας αυτή με συνέπεια. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αναγνώριση αυτού του αδιεξόδου από όσους έχουν την ευθύνη αποτελεί τη μόνη λύση.

Κατάληψη GARE

2/4/2017

Anarchists in Rojava announce IRPGF (Texts in English, German, Swedish, Spanish, Kurdish,Turkish)

(April 2017)

Today, the revolution in Rojava is under attack. Like the Paris Commune and at so many other points in history, the revolutionary forces face the leviathan of capitalist hegemony which has come to devour the new world and enslave us all once again. This is our Stalingrad. The revolution must be defended! Therefore, we announce the creation of the International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) to defend the revolution in Rojava.

The International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) is a militant armed self-organized and horizontal collective working to defend social revolutions around the world, to directly confront capital and the state, and advance the cause of anarchism.

We are committed anti-fascists, anti-capitalists, anti-imperialists and against all forms of patriarchy and kyriarchy. We announce our membership in the International Freedom Battalion and declare our support and alliance with the YPJ, the YPG, the PKK, the Antifascist International Tabur (AIT) and the International Freedom Battalion’s member organizations. We declare our open struggle with all imperialist, fascist and counterrevolutionary forces.

VICTORY TO THE REVOLUTION IN ROJAVA!

VICTORY TO THE BARRICADES, THE SOCIAL INSURRECTION AND THE COMMUNE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

The VIDEO

Οι θέσεις των IRPGF

IRPGF Positions – English

Video Announcement IRPGF and IFB Membership

IRPGF Positions – German

Video Announcement IRPGF and IFB Membership (German)

IRPGF-Positions – Swedish

IRPGF Positions – Kurdish

IRPGF Positions – Turkish

VideoAnnouncement (Espanol)

Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

 

Σήμερα η επανάσταση δέχεται επίθεση. Όπως και στην Παρισινή κομμούνα, όπως και σε άλλες τόσες ιστορικές αναφορές, οι επαναστατικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τον λεβιάθαν της καπιταλιστικής ηγεμονίας, που έρχεται να καταβροχθίσει τον νέο κόσμο και ξανά να μας υποδουλώσει. Εδώ είναι το δικό μας Στάλινγκραντ. Πρέπει να υπερασπιστούμε την επανάσταση! Ανακοινώνουμε λοιπόν, την δημιουργία των Διεθνιστικών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) για τον σκοπό της υπεράσπισης της επανάστασης στην Ροζάβα.

Οι Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μία μάχιμη, ένοπλη, αυτοοργανωμένη και οριζόντια συλλογικότητα. Το έργο της είναι να υπεράσπιστεί τις επαναστάσεις που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, να αντιπαρατεθεί άμεσα με το κράτος και το κεφάλαιο και να προωθήσει τον αγώνα του αναρχισμού.

Είμαστε αφοσιωμένοι αντιφασίστες, αντικαπιταλιστές, αντιιμπεριαλιστές και αντιμαχόμαστε κάθε μορφή πατριαρχίας και κυριαρχίας. Δηλώνουμε την υποστήριξη και συμμαχία μας με το PYD, το YPJ/YPG, το PKK, το Αντιφασιστικό Διεθνές Ταμπούρι (ΑΙΤ), το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας και τις οργανώσεις-μέλη του. Δηλώνουμε ότι παίρνουμε θέση μάχης απέναντι σε όλες τις ιμπεριαλιστικές, φασιστικές και αντεπαναστατικές δυνάμεις.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ!

ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ , ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ!

ΜΑΧΙΜΕΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Το video της ανακοίνωσης

Οι αναρχικοί που μάχονται το ISIS στο Δυτικό Κουρδιστάν ανακοινώνουν νέο Σχηματισμό

Σήμερα, ανακοινώνουμε την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) μια σαφώς αναρχική, μαχητική ομάδα στο Δυτικό Κουρδιστάν που επιδιώκει να υπερασπιστεί την επανάσταση και να προωθήσει την αιτία του αναρχισμού.

Ο ρόλος του IRPGF

Οι Διεθνείς Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μια μαχητική ένοπλη αυτο-οργανωμένη και οριζόντια συλλογική εργασία για την υπεράσπιση των κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, την άμεση αντιμετώπιση του  κεφαλαίου και του κράτους, και την προωθήσει  του αναρχισμού.

.Αναγνωρίζουμε και επιβεβαιώνουμε ότι η ηθική δράση απαιτεί ηθική πολιτική. Δεν είμαστε ένα πολιτικό κόμμα ή πλατφόρμα, αλλά μάλλον μια ένοπλη συλλογικότητα που αποτελείται από συντρόφους με διαφορετικές θέσεις του αναρχισμού. Η συλλογική ενότητα του IRPGF εκδηλώνεται στην πράξη της μαχητικής δράσης που θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της απελευθέρωσης. Ο ρόλος μας είναι διττός, να είναι μια ένοπλη δύναμη ικανή να δρα για την υπεράσπιση των απελευθερωτικών κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα είναι μια δύναμη ικανή να εξεγείρετε και να μάχεται ενάντια σε όλες τις κυρίαρχες μορφές εξουσίας, όπου και αν υπάρχουν. Continue reading Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

Self-organized edjucation activities in Squat GARE (method of the sentient, sciences, history, swordmaship, war theory)

 

“GARE squat is created on the premise of collective and social reappropriation and of organizing the ground against the world of authority, capital and the state. The ground of resistance is built on material conditions and it becomes as much a point of venture as a bulwark in the struggle to crush every tyrannical institution. ” (excerpt from the founding text)

Swordmanship & war theory:
every Saturday 8 – 10 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Methodology and practise
                               of the sentient
(perceptive and cognitive
           scientific bodywork),
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 2 April   9am – 6pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Discource – discussions
of scientific subjects
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 9 April   5 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
for Information (beyond programme hours)
Every Wendnesday 5 – 11 pm, GARE squat, 74 Kallidromiou street, Exarheia, Athens

RESEARCH, EXERCISE, STUDY, breeding ground for COMMUNITY, EQUALITY & FREEDOM    

Σπάμε τον έλεγχο. Ελέυθερες μετακινήσεις για όλους.

Το νέο σύστημα ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έχει σχεδιαστεί με σκοπό τον πλήρη έλεγχο στις μετακινήσεις των επιβατών και τον αποκλεισμό από αυτές των κοινωνικά και ταξικά υποβαθμισμένων. Ουσιαστικά εξαναγκάζει σε καθεστώς περιορισμού το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, που είναι ήδη φτωχοποιημένο και αποκλεισμένο, (φτωχοδιάβολους που επιβιώνουν ζητιανεύοντας, μετανάστες χωρίς χαρτιά, ανέργους κτλ).

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι υπερκερδοφόρες μονοπωλειακές επιχειρήσεις που τα τσεπώνουν εκτός των εισητηρίων και των προστίμων, από επιδοτήσεις, μίζες και διαφημιστικές εταιρίες. Το μετρό ολοκληρώθηκε λίγα χρόνια πριν την ολυμπιάδα του 2004, ώστε να μεταφέρει ταχέως τους τουρίστες και τους εργάτες σε εμπορικά κέντρα, κρατικά καταστήματα(“υπηρεσίες”) και περιοχές ποικίλης διασκέδασης. Παράλληλα εισήγαγε το καθεστώς ηλεκτρονικής παρακολούθησης, την επιτήρηση από ιδιωτικές εταιρίες αλλά και την υποχρεωτική υποβολή των επιβατών σε διαφημιστικές καμπάνιες.

Το νέο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου συνοδεύεται από νέα κατασταλτικά μέτρα αντιμετώπισης της λαϊκής οργής, όπως αυτό της ενοικίασης αστυνομικού δυναμικού από τις εταιρίες. Ενδεικτικό παράδειγμα των κατασταλτικών προθέσεων του κράτους απέναντι στις συνεχώς αυξανόμενες δολιοφθορές σε ακυρωτικά μηχανήματα, είναι η προσχηματική δίωξη τριών αντιφασιστών στις 21 του Μάρτη και η εισβολή στα σπίτια τους, κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Ακόμα και με τους καθεστωτικούς νόμους η συγκεκριμένες εισβολές είναι απόλυτα αυθαίρετες και απηχούν συνθήκες δικτατορίας. Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός καλά κρατεί και το κράτος καταλαμβάνει χώρο όπου δε βρίσκει αντιστάσεις. Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις απέναντι στην πρακτική της άμεσης δράσης, χρίζουν επιθετικής απάντησης από το ευρύ σώμα του κινήματος. Είναι ευθύνη των οργανώσεων η ανάδειξη τέτοιων γεγονότων στις συλλογικές κινηματικές διαδικασίες ώστε να μην χαρίζονται όπλα στο ποινικό οπλοστάσιο του κράτους και να αποφεύγονται οι κακές παρακαταθήκες.

Να οργανώσουμε επιθετικές ενέργειες με όρους κινηματικής συγκρότησης.

Επίθεση στα νέα συστήματα ελέγχου με κάθε μέσο.

Σάββατο 1 Απρίλη 12πμ Μοναστηράκι,

μαζικά και μαχητικά

 

Κάθε μέρα σε όλη την πόλη, για να ακυρώσουμε τα συστήματα ελέγχου, εκμετάλλευσης και αποκλεισμού στα ΜΜΜ

Κατάληψη GARE

 

post image

__________________________

Παρέμβαση σε ΜΜΜ στα Δυτικά προάστια της Αθήνας

Το μεσημέρι της Παρασκεύης 24 Μαρτίου, η Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών πραγματοποίησε παρεμβάσεις σε ΜΜΜ στην περιοχή της δυτικής Αθήνας ανάμεσα σε αυτά επιλέχθηκε και η γραμμή 12 του τρόλεϊ που δολοφονήθηκε από ελεγκτές στις 13/08/2013 ο Θανάσης Καναούτης. Η παρέμβαση περιλάμβανε σαμποτάζ και καταστροφή ακυρωτικών μηχανημάτων, μοίρασμα κειμένων στους επιβάτες, καθώς κολλήθηκαν και αυτοκόλλητες αφίσες σε λεωφορεία, τρόλεϊ και στάσεις. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζονταν και τα αυτοκόλλητα που κολλήθηκαν στα ΜΜΜ.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τα τελευταία επτά χρόνια μια σειρά μέτρων έχουν επιβληθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και την τρόικα, με αποτέλεσμα την ραγδαία φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας. Όλο αυτό το διάστημα, όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται ή και αδυνατούν  να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες τους. Σ’ αυτές τις συνθήκες, τα ΜΜΜ, παρόλο που το κράτος τα διαχειρίζεται κερδοσκοπικά, έχουν αναβαθμίσει τον ρόλο τους στην καθημερινότητα όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, καθώς οι μετακινήσεις με ιδιωτικά μέσα περιορίζονται όντας ασύμφορες. Continue reading Σπάμε τον έλεγχο. Ελέυθερες μετακινήσεις για όλους.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων, όπου δικάζονται

– οι 7 αγωνιστές που στάθηκαν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Χώρο Villa Zografou όταν εισέβαλαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί (13 Μάρτη 2017)

– οι 93 αγωνιστές που διώκονται για την ανακατάληψη της Villa Amalias (9/1/2013)

– 7 αγωνιστές μέλη του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων, κατόπιν μηνύσεων από τα αφεντικά των μαγαζιών Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο

ΟΥΤΕ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

____________________

Σαν Συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και στις εστίες αγώνα, καλούμε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 93 αγωνιστές-τριες που διώκονται για την ανακατάληψη της villa amalias και τους 7 της Βίλα Ζωγράφου την Τρίτη 28/04 στις 09:00 στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΤΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ

Συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και στις εστίες αγώνα

https://athens.indymedia.org/media/events/2017/03/27/17555065_1370434453017892_364397262_n.jpg

____________________

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

Την Τρίτη 28/03 στα δικαστήρια της Ευελπίδων δικάζονται 7 μέλη του σωματείου μας. Στην ουσία δικάζεται η ίδια η  δράση του σωματείου και οι ταξικοί του αγώνες, που έχουν μπει στο στόχαστρο των αφεντικών και της Ασφάλειας. 

 09.00 το πρωί όλοι και όλες εκεί στο  κτίριο 12, αίθουσα 1 δτα δικαστήρια της Ευελπίδων 

Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού

 

Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ

Πριν 2 χρόνια περίπου, με τη λήξη των παρεμβάσεων και της διεκδίκησης δεδουλευμένων, ενσήμων αλλά και επαναπροσλήψεων συναδέλφων στα μαγαζιά Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού ενημερώνεται ότι διενεργείται προανάκριση για τα αδικήματα της απόπειρας εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης και ηθικής αυτουργίας στην παραπάνω απόπειρα εναντίον 7 μελών του. Οι μηνυτήριες αναφορές είχαν γίνει από τα αφεντικά του Σαλαντίν και του Βοτανοπωλείου και την υπόθεση είχε αναλάβει τότε, με περίσσια χαρά εικάζουμε, το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Σήμερα, με αφορμή το επερχόμενο δικαστήριο των μελών μας, που ορίστηκε για τις 28/3/2017, κρίναμε σκόπιμο να ανοίξουμε έναν κύκλο δράσεων, αλλά και επικοινωνίας με τον κόσμο του αγώνα, προκειμένου να αναδείξουμε πως οι διώξεις αυτές ούτε τυχαίες είναι ούτε μεμονωμένες. Στόχος μας είναι αφενός να δημοσιοποιήσουμε στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα την προσπάθεια της κρατικής καταστολής να αποδυναμώσει την κινηματική δράση του σωματείου και αφετέρου να δοθεί μια δυναμική και συλλογική απάντηση στις απόπειρες του κράτους, μέσω του δικαστικού και αστυνομικού μηχανισμού αυτή τη φορά, να ποινικοποιήσει και να εγκληματοποιήσει το συνδικαλισμό βάσης. Continue reading Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

« Η Κατάληψη GARE
πραγματοποιήθηκε
με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης,     κοινωνικής,
οικειοποίησης και
οργάνωσης εδάφους ενάντια
στον κόσμο της εξουσίας
του κράτους και του
καπιταλισμού.
Το έδαφος της αντίστασης
χτίζεται με υλικούς όρους
και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα
με σκοπό το σπάσιμο
κάθε τυραννικού θεσμού. »
(Από το ιδρυτικό κείμενο)

ΕΡΕΥΝΑ, ΑΣΚΗΣΗ, ΣΠΟΥΔΗ για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, την ΙΣΟΤΗΤΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

_________________________________

Μάρτης – Απρίλης 2017

Παρουσίαση προγράμματος:
Κυριακή 26 Μάρτη  5:30 μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μεθοδολογία και άσκηση
του αισθητού,
μία Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 2 Απρίλη 9πμ – 6μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαλέξεις-συζητήσεις
επιστημονικών θεμάτων,
μια Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 9 Απρίλη 5μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σπαθασκία:      από 24 Μάρτη
Κάθε Παρασκευή 8-10μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Συλλογική μελέτη ιστορίας
των καταπιεσμένων.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θεωρία του πολέμου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πληροφορίες (εκτός ωρών προγράμματος):
Κάθε Τετάρτη 5-11 μμ,   Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ξημέρωμα Δευτέρας 13 Μάρτη 2017, το ελληνικό κράτος εισβάλει σε μια προσφυγική κατάληψη στην οδό Αλκιβιάδου στην Αθήνα και στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Villa Zografou. Εκατον εικοσιπέντε μετανάστες συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στα μπουντρούμια της Πέτρου Ράλλη, για να εξοριστούν στη συνέχεια σε hot spots, στον αποκλεισμό, την ένδοια και τον θάνατο. Την ίδια μέρα οι μπάτσοι εισβάλουν και ισοπεδώνουν το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου, απ’ όπου κλέβουν 600 ευρώ από το συλλογικό ταμείο.

Τους προηγούμενους μήνες, μετά τις μαχητικές επετείους του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του αναρχικού Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι προσπάθειες στρατοκρατικής παρουσίας στα Εξάρχεια εντείνονται. Ταυτόχρονα, τα media και τα πολιτικά στελέχη του κράτους, αριστερά-δεξιά, διαμορφώνουν ένα κλίμα πολεμικής εισβολής στη γειτονιά και ευρύτερα στις μεταναστευτικές και πολιτικές καταλήψεις. Η αποτυχημένη κρατική/παρακρατική εμπρηστική επίθεση εναντίον της Κατάληψης GARE στις 4/3 ήταν το πιο πρόσφατο συμβάν και πηγάζει απ’αυτόν τον σχεδιασμό.

Το κράτος έχει συνέχεια. Η κατασταλτική και φασιστική δραστηριότητα σήμερα, ακολουθεί τις καλοκαιρινές εισβολές και διώξεις σε τρεις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη και την δολοφονική φασιστική επίθεση στην κατάληψη Νοταρά στα Εξάρχεια λίγο μετά. Είτε είναι οι ευθύες βολές δακρυγόνων και οι πλαστικές σφαίρες είτε οι φασιστικές εμπρηστικές επιθέσεις είτε οι εισβολές στα σπίτια του αγώνα είτε τα μπραβιλίκια των επιχειρηματιών (όπως ο αποκλεισμός της κατάληψης Στρούγκα), ο πραγματικός εντολοδόχος και εχθρός είναι ένας, το κράτος κι ενιαία είναι η στρατηγική και η βία του.

Από το πρώτο λεπτό των σημερινών εισβολών η Κατάληψη GARE μαζί με αλληλέγγυους συντρόφους ήταν έτοιμη να δώσει τη μάχη της για την υπεράσπιση του συγκεκριμένου χώρου που οργανώνουμε με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Όπως υπερασπιστήκαμε συντονισμένα και αποτελεσματικά την γειτονιά μας στις 6 Δεκέμβρη, έτσι στεκόμαστε εξίσου αποφασιστικά, συλλογικά και οργανωμένα στα βαλόμενα σημεία του αυτοοργανωμένου κιμήματος, για να αναχαιτίσουμε την κρατική τρομοκρατία. Έχοντας ως παράδειγμα την αντίσταση της κοινότητας των κατειλημμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας απέναντι στους φασίστες και τον αστυνομικό στρατό, που κορυφώθηκε τον Οκτώβρη του ’16, συνοργανώνουμε τον αγώνα μέσα στις γειτονιές, με όρους σύγκρουσης με τους κρατικούς θεσμούς και μηχανισμούς και ανοιχτής οριζόντιας συγκρότησης.

Παραμένουμε στις επάλξεις για να περιφρουρήσουμε τα εδάφη της εξεγερσιακής-επαναστατικής κοινότητας απέναντι στις νέες κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις. Καλούμε κάθε εγχείρημα αυτοοργάνωσης να βρίσκεται σε μαχητική ετοιμότητα. Καλούμε κάθε συλλογικότητα αγώνα να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για να υπάρχουν οι αναγκαίες άμεσες επιθετικές απαντήσεις. Καλούμε σε μια πλατιά μετωπική συστράτευση για να αντιστρέψουμε τους όρους του πολέμου. Για τον θάνατο της εξουσίας. Για την αναρχία.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατάληψη GARE

Κάλεσμα αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα

Κράτος και κεφάλαιο επιτίθονται στους αυτοοργανωμένους απελευθερωμένους χώρους. Θα μας βρουν απέναντί τους.

Καλούμε σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Στρούγκα, Νέα Φιλαδέλφεια

10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ, ΤΡΙΤΗ 14 ΜΑΡΤΗ, 17:00 ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ, ΠΕΜΠΤΗ 16 ΜΑΡΤΗ, 18:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑΘΜΟΣ ΗΣΑΠ ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Κατάληψη GARE

Αποτυχημένη εμπρηστική απόπειρα στην Κατάληψη GARE

Σήμερα Σάββατο προς Κυριακή της αποκριάς στις 2:30 τη νύχτα ένας αγέρωχος έλληνας, απόγονος του Σπύρου Λούη και άξιος μαθητής του Φον Κανάρη, κατάφερε να διεισδύσει στο άβατο των Εξαρχείων, επιχειρώντας μια ακόμα κεραυνοβόλα επίθεση στον εσωτερικό εχθρό.

Το αυτοσχέδιο όλπο του ήταν μια θερμοβαρική βόμβα δέκα τόνων βλακείας, αποτελούμενη από ένα γκαζάκι κι ένα πλαστικό μπουκάλι με μείγμα βενζίνης. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες μπορείται να διακρίνετε μέσα στο μπουκάλι την πράσινη παχύρευστη μάζα και τα κομματάκια από καλαμάκια του φραπέ, που μόνο ένας νέος Αρχιμήδης, μέγας τεχνολόγος της υδρομηχανικής, θα μπορούσε να τα συνδιάσει ώστε να ξαναζωντανέψει τον μυστικό χημικό τύπο των Έψιλων για το «υγρό πυρ». Ο Λούης εκτόξευσε την κατασκευή κι αυτή, με Πυθαγόρεια ακρίβεια, έκανε γκέλα στον τοίχο και έπεσε στο οδόσρτωμα, όπου τερμάτισε την σταδιοδρομία της μ’ έναν τζούφιο κρότο. Η έκρηξη του φυαλίδιου είχε το ευχάριστο αποτέλεσμα να θορυβήσει μερικούς γείτονες. Το μπουκάλι έμεινε ανέπαφο κι αφού μελετήθηκε με δέος η φυσικοχημική σύστασή του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Κατάληψης, αφαιρέθηκε το εύφλεκτο υγρό και απομακρύνθηκε από την Κατάληψη, για να πάει σε καλή μεριά. Στην τακτική πολιτική/διαχειριστική συνέλευση της GARE θα αποφασιστεί αν το τενεκαεδάκι θα γίνει δωρεά στο πολεμικό μουσείο, για να το κοσμήσει με ένα ακόμα παράδειγμα της ελληνόψυχης ανδραγαθείας ή αν θα το θάψουμε στη ζαρντινιέρα, για να βλαστήσει ένα ωραίο σκουριασμένο κονσερβοκούτι.

Η Κατάληψη GARE βρίσκεται στη θέση της (Καλλιδρομίου 74)

και οι φασίστες στις τρύπες τους

Παρέμβαση στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων»

Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην τακτική συνάντηση της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων» στο κτήριο Τσαμαδού 15. Η παρέμβαση αυτή έγινε από συλλογικότητες και άτομα που συγκρότησαν την ανοιχτή συνέλευση, που καλέστηκε την Κυριακή 22 Γενάρη (https://athens.indymedia.org/post/1568185/), με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» (https://athens.indymedia.org/post/1567212/) με το οποίο δήλωσε  την εχθρική της θέση απέναντι σε όσους αντιπαρατίθενται έμπρακτα με το κράτος και τους μισθοφόρους του.

Στην παρέμβαση συμμετείχαν τριάντα σύντροφοι και συντρόφισσες εκφράζοντας την κοινή αντίληψη και στάση για την αναγκαιότητα και τα χαρακτηριστικά της περιφρούρησης της γειτονιάς στις 6 Δεκέμβρη και κάθε μέρα.

Αφού είχαν προηγηθεί ήδη μία ανοιχτή συζήτηση-εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων στις 3 Δεκέμβρη (https://athens.indymedia.org/event/67023/), και τρείς ανοιχτές συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο μετά το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.», στις οποίες δεν εμφανίστηκαν, τα περιθώρια διαλόγου είχαν εξαντληθεί. Με την παρέμβαση στη συνάντηση της «Λ.Σ.Ε.» σκοπός ήταν να γίνει σαφές ότι μαζώξεις που κάνουν πλάτες στην κρατική καταστολή και προασπίζονται επιχειρηματικά συμφέροντα δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Η παρέμβαση ξεκίνησε με ελεύθερες τοποθετήσεις συντρόφων απέναντι στα μέλη της «Λ.Σ.Ε.», ώστε να καταδειχθεί η αμεσότητα και ο πλούτος των διαθέσεων και απόψεων που συναντιούνται στα πύρινα οδοφράγματα του αντικατασταλτικού-αντικρατικού αγώνα. Κατόπιν επίμονων παρεμβολών από άτομο-μέλος της «Λ.Σ.Ε.» οι τοποθετήσεις διακόπηκαν. Επικαλούμενη αφορμή γι’ αυτό ήταν ότι ένας μικρός αριθμός συντρόφων φόραγαν κουκούλες. Ήταν απόφασή μας να παρέμβουμε ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας χωρίς να φοβόμαστε την άμεση ή έμμεση κατάδειξη. Παρόλα αυτά κάποιοι σύντροφοι αντιλαμβανόμενοι ζήτημα ασφάλειας με την κατά πρόσωπο συνάντηση με την εν λόγω συνέλευση, επέλεξαν να προστατεύσουν τις ταυτότητές τους. Ως απάντηση στην προβοκατόρικη συμπεριφορά, σύσσωμοι φωνάξαμε συνθήματα πριν αποχωρήσουμε. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε στην Πλ. Εξαρχείων όπου κρεμάστηκε πανό, πεταχτήκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση τέτοιων αντιδραστικών πρακτικών δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και να είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην κρατική κατοχή. Ως μαρτυρία της σοβαρότητας του ζητήματος, κοινοποιούμε τρία χαρακτηριστικά περιστατικά. Πρώτον, στις 6 Δεκέμβρη, μέλη της «Λ.Σ.Ε.» επιχείρησαν να εμποδίσουν το στήσιμο οδοφραγμάτων στους δρόμους πάνω από την πλατεία. Δεύτερον, σε προηγούμενη ανοιχτή συνέλευση σχετικά με το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» την Κυριακή 29/1 στο Πολυτεχνείο, εμφανίστηκε έξω από το κτίριο Γκίνη μέλος της «Λ.Σ.Ε.» και προσπαθούσε στη ζούλα να φωτογραφίσει συντρόφους. Και τρίτον, άτομο σε δημόσια ανάρτηση χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως μέλος της «Λ.Σ.Ε.» συνδέει όσους κατήγγειλαν το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» με τρανσοφοβικούς τραμπούκους, σε μια μάταιη απόπειρα να ξεπλύνει την βρωμιά αυτού του κειμένου

Επόμενη συνέλευση την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 18.00, Πολυτεχνείο (Γκίνη)

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ Κ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Ανοιχτή συνέλευση με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων»

Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ…

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρηκατέβηκαστην οχυρωμένη γειτονιά των Εξαρχείων. Εδώ από αυτή την πλευρά των οδοφραγμάτων πλήθος χιλιάδων τιμούσαν την μνήμη του δολοφονημένου από μπάτσους Αλέξη Γρηγορόπουλου με μια γιορτή οργής ενάντια στους ένοπλους φρουρούς του κράτους που εκείνη την ημέρα πολιορκούσαν την γειτονιά. Στην φετινή επέτειο, συλλογικότητες αγώνα επέλεξαν να περιφρουρήσουν την γειτονιά απέναντι σε τούτη την πολιορκία στήνοντας αδιαπέραστα οδοφράγματα σε κομβικά σημεία ευρύτερα της πλατείας. Πλήθος κόσμου προασπίστηκε τα οδοφράγματα από την Τοσίτσα και την Στουρνάρα, μέχρι τη Σόλωνος και την Εμμ. Μπενάκη, ενώ μάχες δίνονταν και στην Χ.Τρικούπη ενάντια στις στρατοπεδευμένες δυνάμεις των ματ.

  Αργά το βράδυ, μετά από πολύωρες συγκρούσεις με τους μπάτσους και αφότου η οργανωμένη περιφρούρηση αποχώρησε συντονισμένα, τα ματ που μέχρι τότε δεν είχαν καταφέρει να σπάσουν τα οδοφράγματα, εισέβαλαν περιφερειακά της πλατείας και συνέλαβαν όποιον είχαν μπροστά τους, χτυπώντας και σέρνοντάς τους στην άσφαλτο. Είναι πάγια τακτική των μπάτσων να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό εκεί όπου εκτυλύσσονται δυναμικές και μαζικές συγκρούσεις, αποδίδοντας έτσι συλλογική ευθύνη σε όσους κατεβαίνουν στο δρόμο, πόσο μάλλον όταν στοχοποιείται μια ολόκληρη γειτονιά από την καταστολή. Βρισκόμουν στην συμβολή της Θεμιστοκλέους και της Κωλλέτη, όταν οι μπάτσοι εκμεταλλευόμενοι την αραίωση του πλήθους, κατάφεραν να περάσουν το οδόφραγμα της Κωλλέτη. Μία ολόκληρη διμοιρία ματ έπεσε πάνω μου, χτυπώντας και βρίζοντας και συγχαίροντας ο ένας τον άλλον για την λεία τους, σε μια προσπάθεια να αναπληρώσουν την ήττα που είχαν υποστεί όλες τις προηγούμενες ώρες. Όταν είδαν ότι είμαι γυναίκα επιδόθηκαν σε μια ακόμη πάγια τακτική τους, τις απειλές βιασμού. Η ιδιαίτερη αυτή μεταχείριση των γυναικών από τους μπάτσους, επιχειρεί να ενσταλάξει τον φόβο διπλά: όχι μόνο φόβος του βασανισμού, αλλά και του εξευτελισμού. Ο βιασμός άλλωστε χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου. Το κράτος αντέδρασε εκδικητικά στην αναβαθμισμένη οργάνωση όσων κατέβηκαν στους δρόμους στις 6 Δεκέμβρη, με την κράτησή μας στα μπουντρούμια της ΓΑΔΑ για 3 μέρες, ακόμη και όσων κατηγορήθηκαν με πλημμελήματα, καθώς και με την παραδειγματική προφυλάκιση τριών εκ των συλληφθέντων στις φυλακές του Κορυδαλλού. Continue reading Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία

Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση

Το άνοιγμα της κατάληψης μας στην περιοχή των Εξαρχείων αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της αντικρατικής πάλης και την δημιουργία συντροφικών και αγωνιστικών σχέσεων με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και αλληλέγγυους. Τα αγωνιστικά μας προτάγματα δεν θα μπορούσαν να μην θέτουν άμεσα την απελευθέρωση του εδάφους, εντός της γειτονιάς που δραστηριοποιούμαστε, απο το κράτος και το κεφάλαιο. Η θέση αυτή ήταν δεδομένη απο την πρώτη μέρα που καταλήφθηκε το κτίριο μέχρι σήμερα. Ο συλλογικός χώρος που δημιουργήσαμε με την κατάληψη του κτιρίου αποτελεί ήδη κέντρο αγώνα που στεγάζει δραστηριότητες στη βάση της αυτοοργάνωση εντός της περιοχής που παρεμβαίνουμε, με σαφή θέση ενάντια στους κρατικούς θεσμούς και την εκμετάλλευση. Με αυτά τα προτάγματα καλέσαμε άλλα εγχειρήματα σε δημόσια διαδικασία, για την υπεράσπιση μιας γειτονιάς αγώνων από τους μισθοφόρους της εξουσίας την περασμένη 6η Δεκέμβρη, ημέρα δολοφονίας του αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από μπάτσους και διάχυσης της εξεγερτικής ανάγκης.

Στο κείμενο που γράψαμε και μοιράσαμε σε όλη την γειτονιά κατά την προετοιμασία της κινητοποίησης, από κοινού με άλλη μια αναρχική συλλογικότητα που στεγάζεται σε κατάληψη στην περιοχή, προτάξαμε την οργανωμένη υπεράσπιση του κοινού μας χώρου από την κρατική καταστολή:

«Η οργάνωση μιάς επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δέν είναι έργο κάποιας μίας και μόνο κοινωνικής ομάδας. Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.»

Η συστράτευση με συλλογικότητες, αυτοοργανωμένες δομές και ευρύτερα, ανθρώπους που κινούνται στην γειτονιά και την αντιλαμβάνονται ως τόπο σύγκρουσης με την εξουσία, επιχειρήθηκε με μια ανοιχτή διαδικασία-απεύθυνση αποσκοπώντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στην καταστολή. Από θέση συνέπειας επισημάναμε ως απαραίτητη την οικειοποίηση από τους εξεγερμένους όλων των μέσων που συμβάλουν στην προοπτική της αναρχίας και της ελευθερίας.

Την 6η Δεκέμβρη, μέρα μνήμης και συνέγερσης, ο καθένας έδειξε από ποια μεριά του κοινωνικού ανταγωνισμού στέκεται. Την ίδια ώρα που ξεκινούσε η πορεία στο κέντρο της Αθήνας, η γειτονιά των Εξαρχείων οχυρώθηκε με ισχυρά οδοφράγματα για την αποτροπή καταδρομικών επιθέσεων από τους λακέδες του νόμου και της τάξης. Στο διάστημα των ωρών που τα οδοφράγματα φρουρούνταν από ένα πλήθος οργανωμένων και άλλων συντρόφων, το κράτος για πρώτη φορά και παρά τις επίμονες προσπάθειές του δεν κατάφερε να μας αποσπάσει ούτε μέτρο εδάφους. Όταν πλέον η οργανωμένη περιφρούρηση είχε αποχωρήσει και ο κόσμος στους δρόμους είχε αραιώσει, οι ένστολοι βασανιστές πραγματοποίησαν εκδικητικές εισβολές, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας ανθρώπους στον σωρό, όπως έκαναν και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον διαδηλωτή που συνελλήφθη στο Πεδίο του Άρεως και υπέστη σοβαρό κάταγμα γονάτου.

Λίγες μέρες μετά την 6η Δεκέμβρη, η «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τα γεγόνοτα της βραδιάς εκείνης. Το κείμενο αυτό προσκαλεί την καταστολή, χρησιμοποιώντας ποινικούς όρους («…εμπνευστές, ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί…») και στοχοποιώντας συλλογικότητες που τοποθετήθηκαν ανοιχτά μέσα στην γειτονιά σχετικά με την καταστολή την μέρα εκείνη και ευρύτερα όσους συνέβαλαν στην προετοιμασία της περιφρούρησης.

Θα πρέπει να καταστεί σαφές το τι υποστηρίζει η μάζωξη αυτή. Μοναδικό μέλημά τους είναι τα επιχειρηματικά και γενικότερα τα ιδιωτικά συμφέροντα στην περιοχή. Τι σημαίνει η φράση «κόστος των καταστροφών, κόστος που πληρώνουν πάντα οι ίδιοι, οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι και γενικώς όλοι οι φορολογούμενοι»; Σημαίνει ότι οι εν λόγω ιδιώτες κόπτωνται για τις περιουσίες και τα λεφτά των προνομιούχων μικροαστών. Επίσης, σημαίνει ότι αποδέχονται το ληστρικό καθεστώς της φορολογίας. Επιπλέον, δίνουν άλλοθι στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων από τα αφεντικά των μαγαζιών με πρόσχημα κάποιες καταστροφές. Η αναφορά «στα σπασμένα τζάμια και μάρμαρα» παραπέμπει στην δήλωση του κκε που τα έδωσε όλα για την αντιεξέγερση το 2008: «Όταν κάνουμε εμείς επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι». Continue reading Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση

Σχετικά με συζήτηση που έχει ανοίξει στο indymedia η οποία αναφέρεται στην κατάληψη Γκάρε

Αρχικά θεωρούμε ότι κάθε σημείο όπου ανοίγεται μια ευκαιρία να συστηθούμε δημόσια εκ νέου δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένη. Οπότε για να συστηθούμε, η κατάληψη Γκάρε είναι ένα εγχείρημα απελευθερωμένου εδάφους με προοπτική να αποτελέσει κέντρο αγώνα και κοινωνικής αυτοοργάνωσης με αντιθεσμικούς όρους. Η κατάληψη εδάφους από τον αστικό κόσμο της ιδιοκτησίας πραγματώνει το πρόταγμα της απελευθέρωσης όλων των πόρων που ανήκουν στους εκμεταλλευόμενους για κοινό όφελος. Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει συζήτηση στο indymedia, όπου αναφέρεται η κατάληψη Γκάρε ως κατάληψη γιαλαντζί, διότι όπως κάνουν λόγο τα συκοφαντικά σχόλια, οι καταληψίες πληρώνουν ενοίκιο στους ιδιοκτήτες. Από μεριάς μας δηλώνουμε ότι το Γκάρε είναι βουνό στο Κουρδιστάν και η κατάληψη Γκάρε είναι κατάληψη αναρχικών στα Εξάρχεια.

Οι συκοφαντικές καταγγελίες αντιγράφουν καρμπόν δημοσιεύματα από την Καθημερινή και αντίστοιχα κρίνονται και τα κίνητρά τους (http://www.kathimerini.gr/881169/article/epikairothta/ellada/mparaz-katalhyewn-spitiwn-sta-e3arxeia). Όπως έχει απαντηθεί σε δημόσιο κείμενο της συλλογικότητας που πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει τον χώρο:
“προκειμένου να εκβιάσουν την σύσταση μιας λυκοσυμμαχίας ενάντια στις καταλήψεις, τα παπαγαλάκια προβοκάρουν το αστικό στρατόπεδο. […] Οι «φαιρόμενοι ως ιδιοκτήτες (φαιρόμενοι, γιατί αν οι ίδιοι δεν συντάσσονται με την κρατική βία, δεν αναγνωρίζονται από την τάξη τους) φαίνεται να μην αντιδρούν, καθώς εικάζεται ότι οι καταληψίες καταβάλλουν κρυφά χρηματικό αντίτιμο για τη χρήση των κτιρίων που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους λόγω του μεγάλου κόστους συντήρησης». Στην καθεστωτική αφήγηση δεν υπάρχει ζωή έξω από το χρήμα. Στον καπιταλισμό η ιδιοκτησία οφείλει να παράγει κέρδος. Και για μην χάνουν οι ιδιωτεύοντες πολίτες τον προσανατολισμό τους, τους υπενθυμίζεται δημοσίως ότι δεν μπορούν να είναι τίποτα παραπάνω από σκλάβοι του χρήματος. Τρομοκρατία σε εχθρούς και «φίλους», καταναγκαστική συλλογική ευθύνη, στρατολόγηση στον πόλεμο της κυριαρχίας, να το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που δεν διστάζει να ελεεινολογήσει τον δικό του κόσμο των προνομίων, για να επιτεθεί στον κόσμο της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.” (https://athens.indymedia.org/post/1564772/)

Τέλος καλούμε όποιον επιθυμεί να μας γνωρίσει από κοντά, να μας θέσει τυχόν ζητήματα γενικά ή ειδικά σχετικά με την υπόσταση της κατάληψης, να παρευρεθεί στην ανοιχτή πολιτική συνέλευση της κατάληψης κάθε Τετάρτη στις 18:00 Καλλιδρομίου 74.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Οι βασανιστές του κράτους ξεσπούν στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Ο αγώνας δυναμώνει

 Ο τελευταίος μήνας αποτέλεσε ένα νέο ανέβασμα για την αντιεξουσιαστική πάλη. Η μαχητική διαδήλωση με αφορμή την επίσκεψη Ομπάμα και οι μαζικές οδομαχίες γύρω από το Πολυτεχνείο στις 15 Νοέμβρη, η συντεταγμένη κατάληψη του Γκίνη στις 16 Νοέμβρη, η αποτελεσματική οχύρωση του Πολυτεχνείου στις 17 και οι λυσσαλέες οδομαχίες στα Εξάρχεια μετά την πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Μιχάλη Καλτεζά και προχθές, οι κινητοποιήσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η άκαμπτη οργανωμένη περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων και η διάχυτη μαχητική αντίσταση στην αστυνομική κατοχή, έδειξαν στην πράξη την αδυναμία του ολοκληρωτικού στρατιωτικού-τρομοκρατικού ελέγχου που επιχειρεί να επιβάλει το κράτος πάνω στους εκμεταλλευόμενους και τους αποκλεισμένους. Και λίγο πριν από αυτή την σειρά μαζικών μαχητικών κινητοποιήσεων είχε προηγηθεί η απώθηση των κατασταλτικών δυνάμεων και των φασιστών από την γειτονιά των κατηλειμμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας.

 Η επίμονη υπεράσπιση των αγώνων τρομάζει το κράτος. Η προσωρινή ή μονιμότερη απελευθέρωση εδάφους από τον κρατικό ολοκληρωτισμό αποκαλύπτει τον χουντικό πυρήνα της αστικής δημοκρατίας. Σε όλα αυτά τα σημεία αγώνα το κράτος αντέταξε τον χημικό βομβαρδισμό, τις πλαστικές σφαίρες, τα βασανιστήρια και τις διώξεις. Στις 6 Δεκέμβρη οι βασανιστές αποχαλινώθηκαν. Οι «προοδευτικοί» διαχειριστές και ο επιτηρητής του συντάγαμτος Παυλόπουλος, που το 2008 ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος των φυσικών αυτουργών της δολοφονίας του Αλέξη, βάφουν για άλλη μια φορά τα χέρια τους με το αίμα των καταπιεζόμενων.

 Ενδεικτική λεπτομέρεια αποτελεί η αντιμετώπιση της συντρόφισσας Μ.Σ., που διώκεται με «κακουργηματικές» κατηγορίες: Χωρίς να έχουν βρεθεί πάνω της πολεμοφόδια και χωρίς να την αναγνωρίζει κάποιος μπάτσος για κάποια συγκεκριμένη κίνηση, κατηγορείται για συμμετοχή σε «οργανωμένη ομάδα εκατό ατόμων». Επανέρχεται η συλλογική ευθύνη για την συμμετοχή σε μαζική διαδήλωση.

 Επιπλέον, στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, την Πέμπτη το πρωΐ η μητέρα της, στην πρώτη απόπειρα επισκεπτηρίου μετά την σύλληψή της, εκδιώχθηκε με την ψευδή αιτιολόγηση ότι η κρατούμενη συντρόφισσα βρισκόταν στα δικαστήρια. Μια ώρα αργότερα, οι ανθρωποφύλακες αρνήθηκαν να παραλάβουν ρούχα και είδη υγειϊνής από τον σύντροφό της, με πρόσχημα ότι είχε παρέλθει το ωράριο του επισκεπτηρίου (το οποίο διακόπηκε βίαια). Μέχρι αυτή την στιγμή της απαγορεύεται να έχει στυλό.

 Το κράτος σε κατάσταση κρίσης εξουσίας επιστρέφει στις προ-διαφωτισμού παραδόσεις του. Καιρός να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Παρασκευή 9πμ δικαστήρια Ευελπίδων, κτίριο 9

 

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Αφίσα – Κάλεσμα για την περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων ενάντια στην κρατική καταστολή στις 6 Δεκέμβρη

amyekwn

Προκήρυξη – Κάλεσμα για την περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων ενάντια στην κρατική καταστολή στις 6 Δεκέμβρη

ΠΕΤΑ ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΑΠ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ … ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, οι ειδικοί φρουροί, Κορκονέας και Σαραλιώτης, πυροβολούν και δολοφονούν τον 15χρονό αντι-εξουσιαστή Αλέξη Γρηγορόπουλο στην οδό Μεσολογγίου. Η διέλευση των μπάτσων από το σημείο δεν ήταν τυχαίο γεγονός αλλά εφαρμογή των κρατικών σχεδιασμών για την στρατιωτικοποίηση μιας περιοχής. Η δολοφονία ήταν η απάντηση του κράτους στην έμπρακτη αμφισβήτηση των σχεδίων του από τους νεαρούς.

Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στην συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις , στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με την διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και την βίαιη επιβολή.

Η δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, οι ξυλοδαρμοί, οι συλλήψεις και οι προληπτικές προσαγωγές, οι μαζικές κυκλωτικές εισβολές της πλατείας, οι σχεδιασμένες τοποθετήσεις διμοιριών για τον γεωγραφικό έλεγχο όλης της περιοχής και πιο πρόσφατο γεγονός, η χρήση πλαστικών σφαιρών την επέτειο της 17 Νοέμβριου έξω από το πολυτεχνείο.

Η προσπάθεια του καθεστώτος και των δημοσιογράφων ήταν και είναι η συστηματική στοχοποίηση των εξεγερμένων ως αντικοινωνικά στοιχεία με ιδιοτελή συμφέροντα. Σκοπός τους είναι να αποκόψουν την σύγκρουση από την κοινωνική βάση. Η επίλυση των όποιων προβλημάτων κατά την διάρκεια των εξεγερτικών γεγονότων δε μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσω της συν-οργάνωσης και επικοινωνίας. Η οργάνωση μιας επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δεν είναι έργο κάποιων ειδικών, ούτε προνόμιο των ανδρών, των νέων κλπ . Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς, που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η συμμετοχή τους βάζει επί τάπητος την προοπτική της συνολικής αυτοοργάνωσης του κοινωνικού χώρου . Ο δημόσιος χώρος είναι ο τόπος της συλλογικοποίησής μας. Η απελευθέρωση της γειτονιάς από τον κρατικό έλεγχο αποτελεί την προϋπόθεση για την συνολική αυτοοργάνωσή της. Η συμμετοχή στην επιθετική περιφρούρηση διευρύνει το απελευθερωμένο έδαφος και καθιστά εφικτό για αυτούς και αυτές που οικειοποιούνται μια γειτονιά, να καθορίσουν τους όρους αγώνα και συμβίωσης.

Τον Κορκονέα τον όπλισαν οι κλειστές πόρτες

Στις 6 Δεκέμβρη όλοι και όλες στο δρόμο

Καλούμε σε συνάντηση στην πλατεία Εξαρχείων, Σάββατο 3/12, 19:00, ώστε να συζητήσουμε για το πώς μπορεί να επιτευχθεί η περιφρούρηση της γειτονιάς. Κατά την διάρκεια της συνάντησης θα υπάρξει μικρή προβολή και στο τέλος της θα γίνει πορεία στην γειτονιά.

Επιθυμούμε να σταθούμε μαζί με τον αγωνιζόμενο κόσμο, που θα βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή, για να επιτύχουμε με όποιο μέσο και τρόπο διαθέτει ο καθένας μας και η κάθε μία μας τη μόνιμη εκδίωξη των μπάτσων από τα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο, εγχείρημα του χώρου πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζαΐμη 11
Κατάληψη
GARE, Καλλιδρομίου 74

Το κείμενο σε PDF

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η συνέλευση για την δομή αυτοάμυνας καταλήψεων και εγχειρημάτων στέγασης μεταναστών δημιουργήθηκε ως δράση της ανοικτής συνέλευσης αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου για το μεταναστευτικό. Είχαμε αποφασίσει εξ’ αρχής ότι η δομή θα λειτουργήσει αυτόνομα. Η πρώτη συνέλευση της δομής έλαβε μέρος στο τέλος της πορείας «αλληλεγγύης σε καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών και αλληλέγγυων εγχειρημάτων». Το κάλεσμα στην πορεία και στη συνέλευση για τη δομή: https://athens.indymedia.org/media/events/2016/07/22/metaellfor2sm.jpg

Παρ’ όλα αυτά η πρώτη δράση της Δομής Αυτοάμυνας, ξεκίνησε τέλη Αυγούστου με την συνέλευση να απαρτίζεται από συλλογικότητες, πολιτικές καταλήψεις αναρχικών/αντιεξουσιαστών, καταλήψεις στέγασης μεταναστών/προσφύγων και ευρύτερα καταλήψεις στέγασης και αγώνα.

Η κύρια μορφή δράσης της Δομής Αυτοάμυνας είναι οι πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες. Οι περιπολίες μας μέχρι και σήμερα, είχαν τακτικό χαρακτήρα και ανάλογα με το δυναμικό έχουν καλύψει ένα εύρος καταλήψεων με κύρια εστίαση τα Εξάρχεια και την ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Η κίνηση της Δομής Αυτοάμυνας καθορίζεται βάσει των αναγκών των εγχειρημάτων που την στελεχώνουν και δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Continue reading ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη – Προδημοσίευση 1ου κύκλου, με αφορμή την συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών

Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη

Το καλοκαίρι πληροφορηθήκαμε ότι ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης ετοίμαζε για τον Σεπτέμβρη μια συνέντευξη με το κινηματικό ραδιόφωνο 98fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ. Ως συλλογικότητα αντιληφθήκαμε μια ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα σ’ αυτή την κίνηση στην τρέχουσα περίοδο της ταξικής διαπάλης, συνυπολογίζοντας τις εξελίξεις στον κόσμο του αυτοοργανωμένου αγώνα και ειδικότερα στον α/α «χώρο». Θεωρούμε ότι με την πολυετή συνεπή επαναστατική στάση του στην κατεύθυνση της ταξικής-κοινωνικής απελευθέρωσης, ο λόγος του συγκεκριμένου αιχμάλωτου αναρχικού ετούτη την στιγμή προσφέρει ισχυρό προσανατολισμό και διαυγάζει τις οπισθοδρομικές τάσεις που επιχειρούν να αφοπλίσουν την αντίσταση.

Έτσι, αποφασίσαμε και του προτείναμε έναν αρχικά κλειστό πολιτικό διάλογο δυο κύκλων ανάμεσα στην Α.Σ.Μ.Π.Α. και σ’ εκείνον. Σκοπεύαμε να είχαμε ολοκληρώσει τον Σεπτέμβρη κι αφού δημοσιοποιούταν ο διάλογος και μεταφερόταν σε μια εκδήλωση με τον αιχμάλωτο σύντροφο, με θέμα την οργάνωση του ταξικού-κοινωνικού επαναστατικού κινήματος και την θέση των αναρχικών σήμερα, να δρομολογούταν μια οργανωτική συνέχεια. Στο μεταξύ, μια πρωτοβουλία συντρόφων κάλεσε για τις 4 Νοέμβρη συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών (athens.indymedia.org/post/1564729/). Ο 2ος κύκλος του διαλόγου μας ακόμα εκκρεμεί. Αναγνωρίζοντας κοινό σκοπό (τόσο με την συλλογικότητά μας, όσο και με τις προτάσεις του Νίκου Μαζιώτη) στο κάλεσμα της Πρωτοβουλίας και βρίσκοντας μια γενική συμφωνία με την ανάλυσή της, καταθέσαμε στην ανοιχτή συζήτηση και δημοσιοποιούμε με την έγκριση του αιχμάλωτου συντρόφου, το 1ο μέρος του διαλόγου μας. Και έπεται η συνέχεια.

Continue reading Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη – Προδημοσίευση 1ου κύκλου, με αφορμή την συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE

%ce%b4%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%af%ce%bc%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bf%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82

το τίμημα του οράματος     Χρίστος Δαγκλής

Κατάληψη GARE

2 Νοέμβρη 2016

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά

Γκάρε. Όνομα ενός βουνού στο Κουρδιστάν, στην οροσειρά Καντίλ. Το σημείο συνάντησης των τουρκικών, ιρακινών και συριακών συνόρων. Έδαφος απρόσιτο για τους κατοχικούς στρατούς των κρατών της περιοχής, αλλά ασφαλές πέρασμα και τόπος συνάντησης των επαναστατημένων. Στο Γκάρε συγκεντρώνονται τα αυτόνομα ταμπούρια των νέων αγωνιστών.

Η κατάληψη GARE γεννήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2016. Στις πρώτες δυο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ένας κύκλος ανοιχτών ενημερώσεων και συζητήσεων συναρτημένων στους πολιτικούς στόχους του εγχειρήματος και σε τρέχοντες αγώνες: Συζητήσεις για την συνομοσπονδιακή αντίληψη των καταλήψεων, για την αντιστασιακή/εξεγερσιακή ιστορία των Εξαρχείων και για τα καθήκοντα της κατάληψης μέσα στον αγώνα της γειτονιάς. Προβολές κι ενημερωτικές συζητήσεις για τον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ και για την διεθνιστική επαναστατική πάλη σε Τουρκία και Β.Συρία. Επίσης, η κατάληψη συνεκάλεσε στην συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Λιβανέζου αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, που βρίσκεται αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές επί τρεις δεκαετίες.

Όλες αυτές τις μέρες ο χώρος ήταν ανοιχτός για τους συντρόφους και τους γείτονες, που ήρθαν με ενθουσιασμό να συνδράμουν τη νέα εστία αντίστασης κι αυτοοργάνωσης. Εξίσου ανοιχτά υποδεχτήκαμε και τους ελάχιστους αρνητικά προκατειλημμένους περίοικους. Οι συλλογικότες αγώνα οφείλουν να λογοδοτούν χωρίς διακρίσεις δημόσια, παρότι το κοινωνικό σώμα υπάρχει προς το παρόν μόνο σπερματικά μέσα στην αντίσταση. Η στάση των αναρχικών είναι επαναστατική εφόσον αναγνωρίζει τον καθένα ως δυνάμενο συμμετοχής στην εξισωτική αυτοθέσμιση που θεμελιώνεται με την προλεταριακή αυτοοργάνωση.

Το απόσταγμα των πρώτων ημερών είναι η ευρεία ανταπόκριση στα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου εγχειρήματος: Στην ανοιχτότητα, που αποτελεί θεμέλιο για ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα και στην οριζοντιότητα, που αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

«Το τίμημα του οράματος»

«Τον Χρίστο Δαγκλή τον πρωτογνώρισα στην εξορία, … Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να δω στο σπίτι του, το σύνολο εκείνης της εργασίας του …»

Γιάννης Ρίτσος, Οκτώβρης 1988

Στον αριθμό 74 της Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ζούσε μέχρι τον Μάη του 2016 η ηθοποιός Φρατζέσκα Ιακωβίδου. Με τον θάνατό της τελευταίας κατοίκου, το κτίριο έμεινε άδειο και αφρόντιστο μέχρι τη στιγμή της κατάληψής του από ένα συλλογικό σώμα. Απότιστο χώμα έξω, σκόνη μέσα.

Στο ίδιο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας του ελλαδικού χώρου, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το ’44 και από το ’46 μέχρι το ’56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη. Continue reading Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE

Παρέμβαση σε στρατόπεδο (Αθήνα)

Το μεσημέρι της 23/6/2016 πραγματοποιήθηκε αντιμιλιταριστική παρέμβαση στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σχολής Ευελπίδων στην οδό Ευελπίδων στην Αθήνα, με πανό, τρικάκια και μπογιές στα φυλάκια.

Το κράτος δεν εγκατέλειψε ποτέ την στρατιωτική καταστολή, την στρατιωτική διαχείριση της μετανάστευσης, την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας και τον εθνικισμό του.

Η κατασταλτική στρατηγική εναντίον της ολικής άρνησης στράτευσης συνεχίζεται με νέες διώξεις, οικονομικά πρόστιμα (εξαχίλιαρα) και συλλήψεις ολικών αρνητών, με πρόσφατη περίπτωση αυτή του Μπάμπη Τσιλιανίδη στη Θεσσαλονίκη.

Ο αγώνας ενάντια στον στρατό συνχίζεται, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός.

Καλούμε σην αντιμιλιταριστική εκδήλωση την Τρίτη 25 Οκτώβρη 13:30 στο ΤΕΙ Αθήνας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

NO BORDER, NO NATION, STOP DEPORTATION

NO NATION, NO BORDER, SMASH LAW AND ORDER

 

Σύντροφοι του Αντιμιλιταριστικού Συντονισμού

img_3462 img_3461 img_3458 img_3457 img_3456

Ανακοίνωση κατάληψης GARE (κείμενο)

Κατάληψη GARE

Σήμερα, 20/10/2016, σύντροφοι-ες, αγωνιστές αναρχικοί, καταλάβαμε το εγκαταλελλημένο κτίριο στην οδό Καλλινδρομίου, αρ. 74, για να ενδυναμώσουμε τον κόσμο του αγώνα.

Πραγματοποιήσαμε αυτή την κατάληψη, με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού.

Η κίνησή μας αυτή επιχειρεί να ανοίξει μια ακόμη εστία οργάνωσης του αναρχικού αγώνα, έδαφος κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης μέσα στην γειτονιά των Εξαρχείων, ένα ακόμη οχυρό στο μέτωπο των καταλήψεων, ένα κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και δικτύωσης.

Η επιλογή της περιοχής και του σημείου έγινε με κριτήριο τα ειδικά χαρακτηριστικά τους, ως ενός τόπου έντονων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αγώνων όλων των εκφάνσεων, μεταπολεμικά. Έδαφος κρίσιμων πολιτικών στιγμών όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου του ’73, πολιτικής έκφρασης και εξεγερτικής οργής του νεολαιίστικου κινήματος, ριζοσπαστικής εδαφικοποίησης των αναρχικών αλλά και άλλων ριζοσπαστικών επαναστατικών κινημάτων.

Η ΑΣΜΠΑ, η οποία πήρε την πρωτοβουλία για το άνοιγμα αυτής της εστίας, αναλαμβάνει και την πολιτική ευθύνη της κατάληψης, χωρίς ιδιοκτησιακή αξίωση. Αντιλαμβανόμενοι με γνώση και εμπειρία τις ιδιαιτερότητες και την δύναμη της εξελιξιμότητας των πεδίων αγώνα, αναγνωρίζουμε ως προοπτική αυτής της ευθύνης που αναλαμβάνουμε, την διαθεσιμότητα του κατειλημμένου χώρου για το κίνημα. Η δυναμική της συλλογικοποίησης πάνω σε ένα κατειλημμένο έδαφος δύναται να φτάσει μέχρι την μεταβίβαση της πολιτικής ευθύνης σε πιο διευρυμένα σώματα αυτοοργάνωσης.

Η κύρια κατεύθυνση της λειτουργίας της κατάληψης θα είναι το ευρύτερο δυνάμωμα του κοινωνικού-απελευθερωτικού αγώνα και των μετώπων αντίστασης μέσα από πρωτοβουλίες μαζικοποίησης, ζύμωσης και συνοργάνωσης με αποδέκτη τον κόσμο του αγώνα. Η κάλυψη λειτουργικών αναγκών της συλλογικότητάς μας, ενυπάρχει αντικειμενικά ως δευτερεύον στόχος στο πλαίσιο των παραπάνω.

Με βάση τους πολιτικούς στόχους της η συγκεκριμένη κατάληψη δεν θα μπορούσε να είναι στεγαστική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εκτός πλαισίου η φιλοξενία. Εξάλλου, η ίδια η ανάγκη της αυτοπεριφρούρησης ενός κατειλημμένου χώρου αντίστασης επιτάσει την σταθερή και την μαζική παρουσία αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Για όλους τους προαναφερόμενους λόγους η κατάληψη θα είναι ανοιχτή σε εγχειρήματα αγώνα, σε συλλογικότητες και άτομα του κινήματος, για την πολιτική δραστηριότητά τους και για την ενίσχυση του χώρου και συνολικά του αγώνα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν τόπους πρωτοβουλίας στο κοινό πεδίο της αυτοοργάνωσης.

Με την ίδια αντίληψη σκεκόμαστε και στο ζήτημα των ήδη κεκτημένων καταλήψεων-χώρων και κοινοτήτων αγώνα, σε σχέση με την αναγκαιότητα της συνθετικής, οργανικής και λειτουργικής σχέσης μεταξύ τους, σε ανοιχτή και συνομοσπονδιακή βάση.

Γνωρίζουμε ότι κάθε νέο σημείο αντίστασης και αγώνα ενάντια στην εξουσία, το κράτος και τον καπιταλισμό, ανοίγει μια νέα συνθήκη εχθρότητας με τους μηχανισμούς τους. Πραγματοποιώντας την κατάληψη αναλαμβάνουμε την ευθύνη που αναλογεί σε αγωνιστές απέναντι σε κάθε κατασταλτική επιχείρηση κατά του εδάφους που απελευθερώνεται.

ΕΚΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

________________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF

«Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» – Τοποθέτηση για γεγονότα σε Πολυτεχνείο και Εξάρχεια

%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%b5%cf%8aΕξέγερση Νοέμβρη 1973, τρόλεϊ και λεωφορία εκτός γραμμής

«Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» 1

Το καλοκαίρι του 2016 δημοσιοποιήθηκαν ορισμένες καταγγελίες πολιτικών σχημάτων για ένα συμβάν στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο (10 Ιούνη). Η μια καταγγελία, από την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (Αθήνας)2, απευθύνει ένα κάλεσμα στις «συλλογικότητες του αναρχικού-ελευθεριακού χώρου». Η τελευταία καταγγελία για το συμβάν, από την Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων3, αναγνωρίζει «την αναγκαιότητα σαφούς θέσης από τις δυνάμεις του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος».

Κρίνοντας ότι οι καταγγελίες καταλογίζουν σοβαρές κατηγορίες, οι οποίες συνοδεύονται από θέσεις και προτάσεις που μόνο αδιάφορες δεν είναι για ένα πλήθος ζητημάτων του οριζόντιου κινήματος αντίστασης, τοποθετούμαστε δημόσια ως αναρχική πολιτική συλλογικότητα.

Όταν δημοσιοποιήθηκαν οι δυο προαναφερόμενες καταγγελίες, η πολιτική-προσφυγική κατάληψη του Πολυτεχνείου είχε ήδη λήξει. Οπότε, δεν υπήρχε βιασύνη για μια τοποθέτηση σε σχέση με το σώμα της κατάληψης. Η τοποθέτησή μας κρίθηκε αναγκαία διότι οι καταγγελίες δεν αφορούσαν μόνο το αναφερόμενο συμβάν. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε αποτιμήσαμε ένα σύνολο επόμενων γεγονότων που συνδέονται με ορισμένους από τους καταγγέλλοντες. Η ακολουθία των γεγονότων έχει φτάσει σε μία κρίσιμη στιγμή. Στην συνέχεια του κειμένου μας εξετάζουμε ειδικά τις καταγγελίες για το συμβάν στο Πολυτεχνείο και γενικά τα επόμενα γεγονότα τα οποία θα αναφέρουμε ως παραδείγματα μέσα από ένα συνολικό πολιτικό πρίσμα. Continue reading «Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» – Τοποθέτηση για γεγονότα σε Πολυτεχνείο και Εξάρχεια

Παρέμβαση στη Bayer και προσαγωγές

20161010_171940

Η Bayer ενοχλείται από οτιδήποτε θυμίζει το ναζιστικό παρελθόν της καθώς και τη συμμετοχή της στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Σαν «Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην έδρα της Bayer στο Μαρούσι στα πλαίσια κινήσεων αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά που βρίσκεται σε εξέλιξη στις αμερικάνικες φυλακές. Η παρέμβαση περιελάμβανε μοίρασμα κειμένων, τρικάκια και ανάρτηση πανό στο κτήριο της εν λόγω εταιρίας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πολυπληθής ομάδα ΔΙΑΣ και περιπολικών ακινητοποίησαν τους έντεκα συντρόφους που συμμετείχαν στην παρέμβαση και τους προσήγαγαν στη ΓΑΔΑ. Η κινητοποίηση της αστυνομίας έγινε κατόπιν ειδοποίησης από τους υπεύθυνους της εταιρίας. Οι σύντροφοι/ισσες μετά από τετράωρη παραμονή στη ΓΑΔΑ αφέθηκαν ελεύθεροι. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκεια της παρέμβασης :

BAYER: Τα κέρδη της βουτηγμένα στο αίμα

( η αγαπημένη εταιρεία του ναζί Μένγκελε )

Η 13η τροπολογία του συντάγματος της Αμερικής αναφέρει: «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.»

Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν καταργήθηκε ποτέ, οι κρατούμενοι είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι.

Σήμερα στις Η.Π.Α βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι/ες, το κράτος – κεφάλαιο τροφοδοτεί τις φυλακές του με πληθώρα φτωχών και αποκλεισμένων, ιδανικών υποψηφίων για καταναγκαστικά έργα. Αρκετές από τις φυλακές έχουν ιδιωτικοποιηθεί αλλά και αυτές, που δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί στηρίζουν τη λειτουργία τους οικονομικά στον εξαναγκασμό των φυλακισμένων να δουλεύουν, χωρίς καθόλου απολαβές, σε πολυεθνικούς κολοσσούς, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία κ.λπ

Από τις 9 Σεπτέμβρη δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι στις φυλακές των ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, τον «αγώνα ενάντια στη σκλαβιά» συμμετέχοντας σε δράσεις αντίστασης: απεργία από την εργασία – σκλαβιά, εξεγέρσεις, απεργίες πείνας, καταστροφές. Οι φυλακές της Αμερικής βρίσκονται σε αναβρασμό. Η εξουσία απάντησε με το μόνο τρόπο που γνωρίζει, με βασανισμούς κρατουμένων, μαζικές μεταγωγές, απομονώσεις, απειλές κλπ.

Η Bayer είναι μια από τις εταιρείες, που εκμεταλλεύεται κρατούμενους από τις φυλακές των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τους σαν σκλάβους. Άλλωστε, για τη Bayer αυτή δεν είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία. Και στο παρελθόν, μπροστά στο θεό του κέρδους δε δίστασε να βουτήξει στο αίμα, αφού είναι μια από τις εταιρίες, που ωφελήθηκαν τα μέγιστα από την άνοδο των ναζί στην εξουσία. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτέλεσαν για τη Bayer δεξαμενές εργατικού δυναμικού.

Στο βωμό των κερδών της η Bayer έχει θυσιάσει χιλιάδες Εβραίους, κομμουνιστές, αντιφρονούντες, ρομά και ομοφυλόφιλους, όχι μόνο λόγω της καταναγκαστικής εργασίας μέχρι θανάτου, αλλά και επειδή τους χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα στα εργαστήρια της, υπό την εποπτεία μάλιστα του περιβόητου Δρ Μένγκελε. Μέγα τεχνολογικό επίτευγμα της Bayer εκείνη την περίοδο ήταν και η παραγωγή του αέριου Zyklon B με το οποίο θανατώνονταν στους θαλάμους αερίων οι κρατούμενοι του Γ’ Ράιχ μέχρι το 1945.

Όταν το αέριο ZyklonB ενώθηκε με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα».

Μιλώντας σήμερα για την Bayer δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε έστω επιγραμματικά στην «εξαγορά του αιώνα», έναντι 66 δις δολαρίων. Η εν λόγω εταιρία εξαγόρασε την Monsanto, μια εταιρία της οποίας το όνομα έχει συνδεθεί με τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα «σερβίροντας» στην καθημερινή διατροφή εκατομμυρίων ανθρώπων «σκουπίδια» με καρκινογόνες ουσίες. Παράλληλα, δημιουργείται ένας κολοσσός, ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών θα ελέγχει το 29% των σπόρων παγκοσμίως και το 24% των φυτοφαρμάκων, καθορίζοντας έτσι επί της ουσίας τις τιμές στα είδη διατροφής σε παγκόσμια κλίμακα.

Αυτή η εξαγορά δεν είναι η μόνη που «συνδέει» τις δύο εταιρίες. Όπως η Bayer έτσι και η Monsanto ευθύνεται για μαζικής κλίμακας δολοφονίες. Στο πρόσφατο παρελθόν κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ ήταν η εταιρία, που προμήθευε τον αμερικάνικο στρατό με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα», με τον οποίο η αεροπορία βομβάρδιζε τα εδάφη της χώρας με στόχο την απογύμνωση των δασών. Η χημική αυτή ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε 500.000 ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για εκατοντάδες  χιλιάδες παιδιά γεννημένα με δυσμορφίες.

Ο αγώνας ενάντια στη σκλαβιά μας αφορά όλους, γιατί εναντιώνεται στην καταπίεση, στον εγκλεισμό, στην εξουσία γενικότερα. Είναι ένας αγώνας των φτωχών και αποκλεισμένων, οι οποίοι στοιβάζονται στις αμερικάνικες φυλακές και απέναντί τους έχουν να αντιμετωπίσουν το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο, τις ΗΠΑ, καθώς και πολυεθνικούς κολοσσούς.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

 

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Ενημέρωση και πολιτική δήλωση στο δικαστήριο των 22 συλληφθέντων από την κατάληψη στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

20160926_081035
Ενημέρωση από τη δίκη για την κατάληψη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης

Οι σύντροφοι/ισσες επεδίωξαν να δικαστούν σήμερα κάτι που τελικά πραγματοποιήθηκε. Κρατώντας ενιαία στάση όπως και κατά τη σύλληψη  στο στάδιο των απολογιών διάβασαν την παρακάτω πολιτική δήλωση. Ως προς το αποτέλεσμα της δίκης η κατηγορία για τη «διατάραξη οικιακής ειρήνης» έπεσε λόγω δικονομικών προβλημάτων που υπήρχαν, ως προς την κατηγορία της «παράνομης κατακράτησης» οι σύντροφοι/ισσες καταδικάστηκαν σε τρεις μήνες φυλάκισης και ως προς την «απείθεια» η κατηγορία αναβαθμίστηκε σε «ψευδή ανώμοτη κατάθεση» καταδικάστηκαν σε ένα χρόνο φυλάκισης. Μετά τη συγχώνευση των ποινών η τελική απόφαση ήταν φυλάκιση ενός χρόνου και ενός μήνα. Ακολουθεί η πολιτική δήλωση που διαβάστηκε στο δικαστήριο :

Πολιτική δήλωση στο δικαστήριο των 22 συλληφθέντων από την κατάληψη στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Σήμερα στις Η.Π.Α. βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια έγκλειστοι σε κρατικές και ιδιωτικές φυλακές, οι οποίες στηρίζουν την λειτουργία τους στην εκμετάλλευση της απλήρωτης ή της ισχνά αμειβόμενης εργασίας των κρατουμένων. Η αστική δημοκρατία φυλακίζει πρώτα απ’ όλα τους ταξικά καταπιεσμένους. Στην Αμερική η δουλεία των καταπιεσμένων δεν καταργήθηκε ποτέ. Το αμερικάνικο σύνταγμα αναφέρει : «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα, που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.» Με αυτή τη τακτική, οι κεφαλαιοκράτες έχουν διασφαλίσει την συνέχιση της σκλαβιάς εντός των τειχών για όφελος πολυεθνικών , της στρατιωτικής βιομηχανίας κ.α.
Στις 9 Σεπτέμβρη, οι κρατούμενοι/ες στις αμερικάνικες φυλακές ξεκίνησαν μαζική απεργία από την εργασία,  αποφασισμένοι να δώσουν ένα τέλος στο καθεστώς σκλαβιάς. Στις 3 εβδομάδες που μετράει η κινητοποίηση εντεινόμενης αντίστασης μέσα και έξω απ’ τις φυλακές, χιλιάδες κρατούμενοι σε 40 φυλακές σε όλη τη χώρα συμμετέχουν σε αποχή από τα μεροκάματα, απεργίες πείνας, αποχές από τα συσσίτια, εξεγέρσεις, καταστροφές κ.α. Το κράτος σε αυτό το διάστημα έχει απαντήσει με όξυνση της καταστολής, με  τιμωρητικές μεταγωγές και απομονώσεις κρατουμένων,  βασανιστήρια αλλά και με απειλές εναντίον των οικογενειών τους.

Εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στην σκλαβιά, καθώς τον αντιλαμβανόμαστε σαν κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Για το λόγο αυτό, το πρωί της 26ης Σεπτέμβρη, προβήκαμε σε κατάληψη της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης, με σκοπό να μπλοκάρουμε την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος, το οποίο είναι φορέας αμερικανικών συμφερόντων στην Ελλάδα. Η κίνησή αυτή συντέλεσε στην σύλληψή μας από τους ένστολούς φρουρούς του κράτους.

Κατηγορούμαστε για διατάραξη οικιακής ειρήνης.  Όχι μόνο δεν αναγνωρίζουμε καμία ειρήνη, καθώς βρισκόμαστε σε συνεχή πόλεμο με κράτος, κεφάλαιο και δικαστική εξουσία, αλλά ακόμα περισσότερο επιδιώκουμε τη διάρρηξη της κοινωνικής ειρήνης, που προσπαθείτε να επιβάλλετε . Βιώνουμε τον ταξικό πόλεμο καθημερινά. Η κοινωνική σας ειρήνη είναι μια απάτη, που επικαλείστε  για να αποκρύψετε την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η κοινωνική σας ειρήνη θέλει να επιβάλλει τη σιωπή. Με την παρέμβασή  μας στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση επιχειρήσαμε να σπάσουμε την σιωπή, αναδεικνύοντας την μαζικότερη κινητοποίηση στην ιστορία των αμερικάνικων φυλακών.
Όπως δηλώσαμε και στην ΓΑΔΑ,  έτσι κι εδώ δηλώνουμε, ότι ως αναρχικοί δεν συνεργαζόμαστε με το κράτος και τους μηχανισμούς του. Πολύ δε περισσότερο, δεν συναινούμε στο φακέλωμά μας και γι’ αυτό το λόγο αρνηθήκαμε να δώσουμε αποτυπώματα κι φωτογραφίες.

Σε σχέση με την κατηγορία της παράνομης κατακράτησης, στόχος μας ήταν να παρακωλύσουμε τις διαδικασίες της ένωσης, μη επιτρέποντας την είσοδο σε κανέναν. Αντιστρέφοντας λοιπόν την κατηγορία :  «Εσείς είστε που κρατάτε σε ομηρία τους καταπιεσμένους,  με το ρόλο που έχετε αναλάβει, υπηρετώντας  τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης.»

Οι διώξεις μας δυναμώνουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την κυριαρχία

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική ανάγκη η αλληλεγγύη μας να έχει στόχο την όξυνση του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

Σύντροφοι-Συντρόφισσες

Η καλύτερη απάντηση στην καταστολή του κράτους είναι η συνέχιση του αγώνα. Καλούμε σε Συγκέντρωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ το Σάββατο 1η Οκτώβρη στις 6 μ.μ.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

1-2a_indy_hvko6xy

Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν καταργήθηκε ποτέ                            

Η 13η τροπολογία του συντάγματος της Αμερικής, λέει ξεκάθαρα: «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.»

Με λίγα λόγια, οι κρατούμενοι θεωρούνται σκλάβοι, ως μέρος της τιμωρίας τους.

Σήμερα στις Η.Π.Α., τόσο ο μαζικός εγκλεισμός όσο και η σκλαβιά σε συνθήκες εγκλεισμού έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Το κράτος – κεφάλαιο τροφοδοτεί τις φυλακές του με πληθώρα φτωχών και αποκλεισμένων, ιδανικών υποψηφίων για καταναγκαστικά έργα.

Στο κερδοσκοπικό φυλακο-βιομηχανικό σύμπλεγμα των Η.Π.Α., βρίσκονται εκατομμύρια φυλακισμένοι/ες που συνεχώς αυξάνονται, όπως αυξάνεται και η εκμετάλλευσή τους  μέσω της απλήρωτης εργασίας. Οι ομοσπονδιακές, οι πολιτειακές, οι ιδιωτικές φυλακές οικονομικά στηρίζουν τη λειτουργία τους στον εξαναγκασμό των φυλακισμένων να δουλεύουν με ισχνές ή καθόλου απολαβές σε πολυεθνικούς κολοσσούς, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία κ.λπ. Εταιρείες όπως –εντελώς ενδεικτικά– οι Honda, McDonald’s, Victoria’s Secret, Starbucks, Wendy’s, Bayer, BP, Microsoft, Procter & Gamble P&G, Johnson and Johnson κλπ.

Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συνέχιση της δουλείας.

Μετά την έναρξη της απεργίας στις φυλακές στις Η.Π.Α., δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι στην συντριπτική πλειοψηφία τους από την μαύρη κοινότητα σε τουλάχιστον 11 πολιτείες σε 29 φυλακές της χώρας συμμετέχουν σε δράσεις αντίστασης. Οι τακτικές ποικίλουν -σε κάποιες φυλακές οι κρατούμενοι αρνούνται να παρουσιαστούν στις δουλειές τους, σε άλλες κάνουν απεργία πείνας, ενώ σε κάποιες έχουν γίνει εξεγέρσεις και καταστροφή υποδομών της φυλακής.

Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις που προηγήθηκαν της κινητοποίησης αλλά και αφότου ξεκίνησαν οι δράσεις συμπεριλαμβάνουν τα μαζικά “κλεισίματα” των φυλακών καθιστώντας έτσι αδύνατη την επικοινωνία τόσο μεταξύ των κρατουμένων όσο και με έξω. Εκτός από το κλείσιμο των φυλακών, πολλοί κρατούμενοι οργανωτές έχουν μπει σε απομόνωση. Έγιναν μαζικές μεταγωγές έτσι ώστε να σπάσει η συλλογική οργάνωση που έχουν οικοδομήσει. Στο Μίσιγκαν, 150 από τους 400 που πραγματοποίησαν πορεία στο προαύλιο για την 45η επέτειο από την εξέγερση στις φυλακές Άττικα στις 9 Σεπτέμβρη, μετήχθησαν σε άλλες φυλακές. Υπάρχουν καταγγελίες για βασανισμούς κρατουμένων όπως και για  απειλές με τιμωρίες και πειθαρχικά.

Εκτός από απεργίες γίνονται και απεργίες πείνας. Στην Καλιφόρνια πάνω από 100, κυρίως Λατίνοι, κρατούμενοι έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας. Σε όλη τη χώρα συμμετέχουν και γυναίκες κρατούμενες. Στις φυλακές Χόλμαν στην Αλαμπάμα, που είναι το οργανωτικό κέντρο της απεργίας ξεκίνησε η απεργία στις 9 Σεπτέμβρη με τεράστια ανταπόκριση, όπου κανένας κρατούμενος δεν παρουσιάστηκε στην δουλειά.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον “αγώνα ενάντια στη σκλαβιά” ανιχνεύοντας αυτό το αγωνιστικό νήμα που συνδέει το χθες με το σήμερα, τους επιμέρους αγώνες ενάντια στις φυλακές σε κάθε χώρα, στις ΗΠΑ, στο Μεξικό, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στην Ελλάδα, είτε αυτοί εκδηλώνονται με εξεγέρσεις, καταστροφή – καψίματα φυλακών, είτε με μαζικές απεργίες πείνας όπου ανεξάρτητα με τη διαφορετικότητα των αιτημάτων αλλά και των μορφών κινητοποιήσεων, τους ενοποιεί η εναντίωση στην καταπίεση, στον εγκλεισμό, στην εξουσία γενικότερα

ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 1η ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΙΣ 6μμ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ Η.Π.Α

 

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στη σκλαβιά

Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας – Κοινός αγώνας για την κατάργηση της δουλείας σε ΗΠΑ και παντού

Στα πλαίσια των κινητοποιήσεων αλληλεγγύης με την μαζική απεργία και την αντίσταση των κρατουμένων στις φυλακές των ΗΠΑ δημοσιοποιούμε για πρώτη φορά μια ανάλυση ενός συντρόφου που ήταν προφυλακισμένος από τον Φλεβάρη μέχρι τον Δεκέμβρη του 2011. Αυτή η ανάλυση αποτελεί μια ενότητα ενός αδημοσίευτου δοκιμίου με τίτλο «Αλληλεγγύη», που γράφτηκε μέσα στην φυλακή του Κορυδαλλού. Η ενότητα αναφέρεται στο καθεστώς της φυλακής και στους αγώνες των κρατουμένων στον ελλαδικό χώρο.

__________________________________________________________

 

 

Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας

Η φυλακή σε κάθε μορφή της είναι εξορισμού μια απομόνωση, από την ελεύθερη κίνηση. Η απομόνωση όμως, όχι μόνο δεν περιορίζει τον εξεγερσιακό αγώνα, αλλά αποτελεί γενεσιουργό κατάσταση άμεσης εξέγερσης. Ο αστικός κόσμος αντιλαμβάνεται τις υπαρκτές ανταρσίες από θέση απομόνωσης, για την ασφάλεια του θεσμικού ολοκληρωτισμού. Για το φάσμα της συναινετικής προπαγάνδας οι αγώνες είναι τόσο αναγνωρίσιμοι όσο μακρύτερα βρίσκονται στο χώρο ή στον χρόνο, ενώ όσο αγγίζουν το παρόν καθεστώς ελέγχου εξαφανίζονται ή συκοφαντούνται με ενοχικά διολισθαίνουσες μετωνυμίες και γίνονται στόχος του κρατικού τρομισμού. Ανταγωνιστικά, η επανάσταση ριζώνει στην άμεση άρνηση και αντεπίθεση στις παρούσες υλικές και πολιτισμικές μορφές και προγραμματικές διαδικασίες της εξουσίας όπως τις βιώνει ο επαναστατημένος. Το πολεμικό έδαφος των κρατουμένων έχοντας επίκεντρο την πραγματικότητα της αιχμαλωσίας τους εκτείνεται στα απέραντα της γης. Όσο βαθαίνει η αντίσταση στο παρόν έδαφος, τόσο σπάει η απομόνωση των αγώνων, των αγωνιζόμενων και των καταπιεσμένων που περνάνε στην αντίσταση. Και ισόρροπα, όσο σπάμε την απομόνωσή μας στο παρόν έδαφος, τόσο η δυνατότητα αντίστασης ισχυροποιείται, συνειδητοποιείται και βαθαίνει.

Ο αγώνας μέσα και ενάντια στη φυλακή εδαφικοποιείται σε δυο διακριτές, αλλά αλληλέγγυα προωθούμενες αντιθέσεις, οι οποίες ενδυναμώνονται και συνολικοποιούνται στην αλληλέγγυα σχέση τους με τους αγώνες έξω από τη φυλακή. Η ριζικότερη αντίθεση μέσα στη φυλακή είναι η γενική εναντίωση στην αιχμαλωσία και ο αγώνας ενάντια στις συγκεκριμένες συνθήκες που το κράτος επιβάλλει. Επιπλέον, ως πολιτικά υποκείμενα μετέχουμε σε μια ειδική αντίθεση˙ βιώνουμε τις αντεπαναστατικές επιχειρήσεις του κράτους, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν ειδικές συνθήκες απομόνωσης με την ευρεία και με τη συγκεκριμένη έννοια και από τις οποίες εφορμούν νέοι αγώνες. Continue reading Ενάντια στο καθεστώς της αιχμαλωσίας – Κοινός αγώνας για την κατάργηση της δουλείας σε ΗΠΑ και παντού

Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις – Οι προκηρύξεις της οργάνωσης

 

%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%b4-%cf%83

Οι προκηρύξεις της οργάνωσης

______________________________________________

Έντυπη απόδοση

       Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Σεπτέμβρης 2016

 

____________

Περιεχόμενα

Σημείωμα της έκδοσης

σελίδα 2

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΝΕΟΝΑΖΙ

σελίδα 3

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

σελίδα 35

Σημείωμα της έκδοσης

Τη νύχτα 17 προς 18 Σεπτέμβρη 2013 ο αντιφασίστας ράπερ Παύλος Φύσσας (Killah P) πέφτει νεκρός από επίθεση ναζιστών μισθοφόρων στο Κερατσίνι. Στις 19 γίνεται μαζική μαχητική διαδήλωση στη γειτονιά. Ένας αγωνιστής χάνει το μάτι του από ευθύα ρίψη δακρυγόνου.

Την 1η Νοέμβρη, μπράβοι της Χρυσής Αυγής έξω από τα γραφεία της στο Ν.Ηράκλειο δέχονται επίθεση με σφαίρες. Αποτέλεσμα, ν’ αφήσουν τα τομάρια τους στο δρόμο δυο φασίστες και να τραυματιστεί σοβαρά ένας τρίτος.

Στις 16 Νοέμβρη οι Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για την επίθεση στους μπράβους του ναζιστικού κόμματος και δημοσιοποιούν μέσω ενός καθεστωτικού media μια προκύρυξη, την οποία είχαν αφήσει σε ψηφιακή μορφή στο μνημείο πεσόντων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Στις 14 Γενάρη 2014 οι Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις δημοσιοποιούν νέο κείμενο σε κινηματικό μέσο απαντώντας στον οχετό πρακτορολογίας και αντιδραστικής λάσπης που ξεχύθηκε μετά την δράση τους.

Οι δυο επέτειοι της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα χρωματίστηκαν από μαχητικές κινητοποιήσεις στο Κερατσίνι και στην ΑΘήνα.

Τρια χρόνια μετά, εκδίδουμε σε έντυπη μορφή τα δυο κείμενα των Μαχόμενων Λαϊκών Επαναστατικών Δυνάμεων, αναγνωρίζοντας το επίκαιρο νόημά τους και την ιστορική αξία τους. Οποιοσδήποτε πρόλογος στο πολιτικό πρόταγμα και την ανάλυση τους, θα ήταν πλεονασμός.

Ετούτη η έκδοση γίνεται ταυτόχρονα με την έκδοση μιας μπροσούρας ντοκουμέντων των κινητοποιήσεων των προηγούμενων χρόνων από την σκοπιά που συμμετείχε η Α.Σ.Μ.Π.Α., εκφράζοντας την αναγκαία ενότητα της αντάρτικης και της ανοιχτής εμπειρίας αγώνα.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

«…

Αυτή η ταξική μνήμη του ριζοσπαστικού κινήματος, έστω συμπυκνωμένη και ως νύξη, είναι ένα από τα θεμέλια για την πολιτική στρατιωτική συγκρότηση, οργάνωση και αντεπίθεση του επαναστατημένου προλεταριάτου. Επικαιροποιημένη στο σήμερα συντελεί μόνο ως εφαλτήριο για επαναστατικά εγχειρήματα, που συνδεόμενα θα επισπεύσουν τον ρεαλιστικό ταξικό πόλεμο για την καθολική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Για την ταξική αντεπίθεση στη χώρα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην Ευρώπη, η κρίση και οι πολιτικές αντιμετώπισής της έχουν επιφέρει τις πιο ακραίες συνθήκες φτωχοποίησης. Για την αντεπίθεση που θα συμπαρασύρει τους προλετάριους στην Ευρώπη. Για την καθοριστική έφοδο που θα αντεπιτεθεί στο ξένο και εγχώριο κεφάλαιο, το κράτος και το φασιστικό παρακράτος του. Για την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και της οικονομικής δικτατορίας των αγορών που υπηρετεί.

Σε αυτόν τον πόλεμο δεν πρέπει να πτοηθούμε, να καμφθούμε από τα αναμενόμενα αντίποινα και τις προβοκάτσιες του εχθρού. Ο εμφύλιος έχει ξεκινήσει προ πολλού ως αόρατος, με σταθερές λάμψεις που υπενθυμίζουν την παρουσία του. Οι όχθες πλέον γίνονται διακριτές και ο καθείς ημών καλείται να πάρει θέση. Ως γενίτσαρος στην όχθη του κεφαλαίου, του κράτους και των φασιστών του ή ως επαναστάτης στον αγώνα που διεκδικεί με κόστος τη ζωή και την ελευθερία του, την απελευθέρωση από τον ζυγό της πολυεθνικής πλουτοκρατίας και των εγχώριων κοτζαμπάσηδων. Ελάχιστη απάντηση το αίμα τους, μόνη δικαιοσύνη η λαοκρατία.

…»

Η μπροσουρα σε PDF

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Ή σφαγεία ή Σπάρτακοι! Δυναμικές κινητοποιήσεις μνήμης και ξεσηκωμού για τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα που δολοφονήθηκε από παρακρατικούς μισθοφόρους ναζιστές. Σεπτέμβρης 2013-2014-2015

%ce%b5%ce%be%cf%8e%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%86%ce%b1%cf%83%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82b6-notape

 

Περιεχόμενα

2013 – Φωτογραφίες και αφίσα (σελ 2,3)

2014 – Απολογιστική πολιτική ανάλυση μετά την πορεία της 1ης επετείου: «Η πορεία στο Κερατσίνι και ο αντιφασιστικός αγώνας. Έναν χρόνο μετά την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα» (σελ 5)

2015 – Αφίσα, κάλεσμα για την 2η επέτειο και προκήρυξη που μοιράστηκε στο Κερατσίνι την επόμενη της μαχητικής πορείας από την Κάνιγγος (σελ 40,41)

Μάης 2014 – αντιφασιστική κινητοποίηση στους Αμπελόκηπους (σελ 44)

Αφίσα που τυπώθηκε και κολλήθηκε το 2014 (οπισθόφυλλο)

«…

Η αντίσταση δεν φοβάται τους φασίστες, δεν φοβάται την κρατική τρομοκρατία. Το κράτος, τ’ αφεντικά και τα τσιράκια τους πρέπει να φοβούνται την αντίσταση.

Οι αποκλίνοντες δρόμοι της τρέχουσας περιόδου έχουν χαρακτεί. Να συμβάλουμε σ’ ένα μαζικό μαχητικό κίνημα, για να μην επικρατήσει ο κατακερματισμός, που οδηγεί στον πολιτικό, στον μικροπολιτικό και στον αντικοινωνικό κανιβαλισμό.

Αντίσταση και αντεπίθεση μέσα από τις γειτονιές, που αποτελούν πεδίο μαχητικής αυτοοργάνωσης κι έδαφος μαζικοποίησης του αντικρατικού κι αντιφασιστικού αγώνα.

Ή σφαγεία ή Σπάρτακοι. Η φωτιά έχει ανάψει.

      ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ  για την ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Δεκέμβρης 2014

…»

Η μπροσούρα σε PDF

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Text for the strike in USA prisons from 9/9/2016

If we can’t live like human beings, we shall at least die like humans.”

Οn September 9, 1971, around 1.200 prisoners at the Attica Correctional Facility in the State of New York occupy 3 sections of the prison and take 38 guards and employees hostage. Their demands included amnesty for and the release of all political prisoners in the U.S. Immediately, the prison is surrounded by the forces of the National Guard and on the 13 of September the police intervenes. Over 1.000 police officers and national guards took place in the battle, which lasted 90 minutes. Helicopters, flying above the prison, flood the prison with tear gas as the crew calls through loudspeakers the prisoners to surrender. Amid the tear gas the police and the army start shooting indiscriminately. The final report counts 43 dead and over 250 injured. After the massacre the prison looks like a battlefield. A wave of protests breaks out across the country, especially from the black community. After all, 85% of prisoners in Attica were black. Despite the bloody ending, the uprising strengthened the feeling of unity and militancy amongst the black community in the U.S. Continue reading Text for the strike in USA prisons from 9/9/2016

POSTER for the strike in USA prisons from 9/9/2016

AFISA_AGGL_A3

Η αφίσα στα ελληνικά

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ της Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Πριν 3 χρόνια το φασιστικό παρακράτος της χ. αυγής δολοφόνησε τον αντιφασίστα Π. Φύσσα, υπό την επίβλεψη των ένστολων μισθοφόρων του κράτους. Ως συνέχεια των δικών του Κορυδαλλού η κυβέρνηση της αριστεράς μετέφερε τις δίκες των φασιστών στο Εφετείο, δίπλα από την κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών. Για ένα μεγάλο διάστημα του καλοκαιριού, η κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών περιφρούρησε την γειτονιά ενάντια στην συχνή παρουσία των φασιστών έξω και των μπάτσων γύρω από το έδαφός μας, στήνοντας ένα ανάχωμα κινηματικής δυναμικής απέναντί τους.

Σήμερα, οι δίκες των φασιστών εντάσσονται μέσα σε ένα πολύπλευρο πεδίο που συνδυάζει την 4η επέτειο δολοφονίας του αντιφασίστα Π. Φύσσα, την συνέχιση της δίκης της χ. α. και την παράλληλη επανασυγκρότηση των φασιστών, όπως αυτή έχει φανεί σε μια σειρά επιθέσεων και κινήσεών τους όλο το τελευταίο διάστημα. Σε σχέση με την δίκη, αυτή επικεντρώνεται στην περιοχή των αμπελοκήπων και ειδικά στο Εφετείο και στην γειτονιά των Προσφυγικών, με ιδιαίτερους εδαφικούς και ευρύτερα κινηματικούς συμβολισμούς και σημάνσεις.

Σε μια περίοδο γενικευμένης όξυνσης των ταξικών και των κοινωνικών αντιθέσεων το ριζοσπαστικό κοινωνικό κίνημα έχει καθήκον να σταθεί σε κάθε σημείο που ανοίγεται ο αγώνας, να υπερασπισθεί τους χώρους αντίστασης και να μοιραστεί από κοινού το βάρος με κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας θα υπερασπιστεί μαχητικά το έδαφός της και την μνήμη αγώνων που το συνοδεύουν, παίρνοντας θέση στο σημείο του μετώπου που της αναλογεί σε όλη την περίοδο μνήμης και αντιφασιστικού αγώνα, μέσα στον μήνα Σεπτέμβρη.

Καλούμε σε μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών με κεντρική δημόσια παρουσία στο 1ο μπλοκ των Προσφυγικών επί της Λ. Αλεξάνδρας, μέσα στην κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών και απέναντι στους φασίστες και την καταστολή.

Κάλεσμα σε εβδομαδιαία περιφρούρηση της γειτονιάς των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας:

Δευτέρα 5/9/16 10.00π.μ.: Λ. Αλεξάνδρας, 1ο μπλοκ πολυκατοικιών των Προσφυγικών (απέναντι από γήπεδο Παναθηναϊκού).
Δευτέρα 12/9/16 10.00π.μ.: Λ. Αλεξάνδρας, 1ο μπλοκ πολυκατοικιών των Προσφυγικών.
Τρίτη 13/9/16 10.00π.μ.: Λ. Αλεξάνδρας, 1ο μπλοκ πολυκατοικιών των Προσφυγικών.

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ-ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

           3/9/16

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ (9/9/2016)

”Αν δε μπορούμε να ζήσουμε σαν ανθρώπινα πλάσματα,

τουλάχιστον να πεθάνουμε σαν άνθρωποι”

(σύνθημα των εξεγερμένων στις φυλακές Άττικα 1971)

 

Στις 9 Σεπτέμβρη 1971, οι 1.200 περίπου κρατούμενοι των φυλακών Άττικα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης καταλαμβάνουν τρία συγκροτήματα και συλλαμβάνουν ως ομήρους 38 φύλακες και υπαλλήλους. Στα αιτήματά τους περιλαμβάνονται η χορήγηση αμνηστίας και η απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στις ΗΠΑ. Αμέσως, δυνάμεις της Εθνοφρουράς κυκλώνουν τις φυλακές, στις 13 Σεπτέμβρη γίνεται επέμβαση της Αστυνομίας. Πάνω από 1.000 αστυνομικοί και εθνοφρουροί παίρνουν μέρος στη μάχη που διαρκεί 90 λεπτά. Ελικόπτερα, υπεριπτάμενα των φυλακών, ρίχνουν δακρυγόνα και τα πληρώματά τους καλούν με μεγάφωνα τους κρατούμενους να παραδοθούν. Οι αστυνομικοί και οι στρατιώτες εν μέσω δακρυγόνων εξαπολύουν καταιγιστικά πυρά. Ο τελικός απολογισμός είναι 43 νεκροί, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 250. Η εικόνα της φυλακής μετά τη σφαγή θυμίζει πεδίο μάχης. Συγχρόνως, ξεσπά κύμα αντιδράσεων σε όλες τις ΗΠΑ και κυρίως από την πλευρά της μαύρης κοινότητας. Εξάλλου, το 85% των κρατουμένων στις φυλακές Αττικα ήταν μαύροι. Παρά την αιματηρή της κατάληξη η εξέγερση ενίσχυσε το αίσθημα της ενότητας και της μαχητικότητας της μαύρης κοινότητας των ΗΠΑ. Continue reading ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ (9/9/2016)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων Προσφυγικών Αλεξάνδρας

ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ…ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

 Στις 4/8/2016, 177 διαμερίσματα του συγκροτήματος των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας μεταβιβάστηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποιήσης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) στην Περιφέρεια Αττικής.

Αυτό σημαίνει ότι από ένα σχέδιο οικονομικής εκμετάλλευσης απο ιδιώτες, δρομολογείται από το κράτος μια υποτιθέμενη αναβάθμιση και ανάπτυξη της περιοχής, με σχεδιασμούς που αφορούν τη δημιουργία μουσείου μικρασιατικής κληρονομίας, τη χρήση διαμερισμάτων για τη στέγαση φοιτητών απόρων οικογενειών ή συγγενών ασθενών που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας, τη δημιουργία γκαράζ κτλ .

Για μας, η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και απόφαση αποτελεί αναβάθμιση της επίθεσης του κράτους ενάντια στους πάνω από 500 ανθρώπους κάθε κατηγορίας της τάξης των καταπιεσμένων που διαμένουν και επιβιώνουν στη συγκεκριμένη περιοχή. Κάτω από τον μανδύα μιας ανθρωπιστικού χαρακτήρα αναδιαμόρφωσης της γειτονιάς, το κράτος ουσιαστικά επιχειρεί την εκδίωξη των μόνιμων κατοίκων των Προσφυγικών επιδιώκοντας ταυτόχρονα όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση. Αυτό αποτελεί μέρος της ευρύτερης τακτικής του κράτους να  καταστείλει την κοινωνική και πολιτική αντίσταση.

Πρόκειται για τη δρομολόγηση της εκδίωξης πολιτικών αγωνιστών, προσφύγων, μεταναστών, πρώην αστέγων, ανθρώπων κάθε εθνικότητας ή θρησκεύματος που επέλεξαν να συλλογικοποιήσουν τις ανάγκες τους και να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια. Μέσα σε αυτή τη γειτονιά οι κάτοικοι παίρνουν καθημερινά τη ζωή στα χέρια τους, δημιουργώντας και πλαισιώνοντας δομές που λειτουργούν αυτοοργανωμένα, ισότιμα και αντιιεραρχικά. Δομές για την τροφή (συλλογικός φούρνος και συλλογική κουζίνα), την υγεία και την εκπαίδευση (δομή παιδικού στεκιού και αυτομόρφωσης).

Ως Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων που δημιουργηθήκαμε το Μάρτιο του 2014, με σκοπό την ενίσχυση των δομών της κοινότητας των Προσφυγικών και τη στήριξη μας σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη καταστολή, ένα είναι σίγουρο: Δεν πρόκειται να παραδώσουμε ούτε μια σπιθαμή γης στους σχεδιασμούς του κράτους. Για μας η κοινότητα των Προσφυγικών αντιπροσωπεύει ένα ακόμα ανάχωμα αυτοθέσμισης και αυτοοργάνωσης μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για μας είναι ξεκάθαρο ότι σε κάθε προσπάθεια αφομοίωσης και καταστολής της κοινότητας των Προσφυγικών, θα μας βρουν απέναντι τους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΣΤΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

1/9/2016

Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων (ΑΣΑΚΑ) Προσφυγικών Αλεξάνδρας

WEBSITE:  https://prosfygika.espivblogs.net

Ε-mail:  prosfygika@riseup.net

 

Βίντεο για την Κατειλημμένη Κοινότητα Προσφυγικών της Λ.Αλεξάνδρας (2016)

[youtube width=”468″ height=”379″]https://www.youtube.com/watch?v=Tp92o8XmhAw[/youtube]

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.

jin manbij2

manbij burka

 

jin manbij11

 

jin manbij1

 

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.
Ανταπόκριση από τους ρεπόρτερ
του Επαναστατικoύ Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

 

Μετά από δυόμησι μήνες σκληρών μαχών, και με μεγάλο κόστος αίματος η Μάνμπιτζ απελευθερώθηκε. Οι ισλαμοφασιστικές συμμορίες ηττήθηκαν κατά κράτος, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις -οι YPG/YPJ και οι σύμαχοί τους, ανάμεσά τους κι εμείς- επικράτησαν σε όλη την πόλη και όλη τη γύρω περιοχή.

Η επιχείρηση απελευθέρωσης της Μάνμπιτζ ήταν η πιο σκληρή και αποφασιστική μάχη του πενταετούς αυτού πολέμου, (μετά, φυσικά, από αυτήν στο Κομπάνυ) και σηματοδοτεί μία κρίσιμη καμπή των εξελίξεων στην Συρία αλλά και στη Μέση Ανατολή συνολικά. Η πόλη αυτή ήταν το ισχυρότερο κέντρο και οχυρό του Νταές σε όλη την ευρύτερη περιοχή, και δίαυλος ανατροφοδότησης και επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, μέσω βεβαίως των τουρκικών συνόρων και του -απροκάλυπτα κατά καιρούς- συνεργαζόμενου φασιστικού καθεστώτος του AKP. Από αυτή την συνοριακή γραμμή, και ιδιαίτερα από το πέρασμα της Τζαραμπλούς, ανατροφοδοτείται κυρίως ο Νταές σε πολεμικό υλικό, κεφάλαια και μαχητές, όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία, και ειδικά από τότε που οι δυναμεις της YPG/YPJ απελευθέρωσαν τη Σενγκάλ, διέσωσαν τους Γιεζίντι και διέκοψαν το βόρειο δίαυλο μεταξύ των ιρακινών και συριακών εδαφών που ήλεγχε ο Νταές.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η σημασία της αποκοπής των ισλαμοφασιστών από την Τουρκία -που δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα-, αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με κάποιες πρόχειρες εκτιμήσεις Τούρκων συντρόφων, (πεπειραμένων στελεχών των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας /BOG , στο πλευρό των οποίων πολεμούν σε αυτή τη φάση οι μαχητές του ΕΣΔΑ, αλλά και με τους οποίους συνεργάζονται οι απεσταλμένοι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ) υπολογίζεται ότι βρίσκονται εντός της τουρκικής επικράτειας περίπου 30-50.000 μάχιμοι και 3-5 εκατομμύρια υποστηρικτές του Νταές.

Η Μάνμπιτζ ήταν η μεγαλύτερη πόλη που είχαν στην κατοχή τους οι ισλαμοφασίστες στη Συρία μετά τη Ράκα, και ως εκ τούτου είχαν συσσωρεύσει εκεί μεγάλες δυνάμεις και εφόδια. Δεδομένης και της τεράστιας στρατηγικής της σημασίας , η επιχείρηση κατάληψης της πόλης θεωρούταν εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Πράγματι, σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις, οι Νταεσίτες προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση με πολύ μεγάλη δύναμη πυρός. Μολαταύτα η τακτική των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων αποδείχτηκε αποτελεσματική, και η επιμονή και η αποφασιστικότητα των μαχητών τους ανυποχώρητη.

Πριν από περίπου δυόμιση μήνες στις 31 Μαΐου, (και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα άφηναν εσκεμμένα να εννοηθεί, με δηλώσεις στελεχών και κινήσεις δυνάμεων στο έδαφος, ότι θα κινηθούν προς τη Ράκα) οι ΣΔΔ ξεκίνησαν να κινούνται προς τη Μάνμπιτζ. Στις αρχές Ιουνίου, με μία αιφνιδιαστική αστραπιαία επιχείρηση κατέλαβαν όλα τα γύρω χωριά, περικυκλώνοντας την πόλη, αποκόπτωντάς την έτσι από τη Ράκα και τη Τζαραμπλούς, και δημιουργώντας κλοιό πολιορκίας.

Έναν κλοιό που, και εσκεμμένα αλλά και εκ των πραγμάτων, δεν ήταν ολοκληρωτικά ασφυκτικός. Η περιοχή της περιμέτρου δηλαδή, είναι τόσο μεγάλη, που αν και ελεγχόταν στρατιωτικά κι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και δεν επέτρεπε στους ισλαμμοφασίστες να προβούν σε οργανωμένες επιχειρήσεις χωρίς να γίνουν εγκαίρως αντιληπτοί, επέτρεπε όμως σε μεμονομένες μικροομάδες λιποτακτών να δραπετεύσουν στα μουλωχτά, σε συνθήκες αφέγγαρου σκότους, κι έτσι οι δυνάμεις τους σιγά σιγά φυλοροούσαν.

Πολλές φορές ωστόσο, οι συμμορίτες προσπάθησαν με οργανωμένες επιθέσεις να διασπάσουν τις γραμμές των ΣΔΔ, προσκρούοντας ωστόσο σε σθεναρή άμυνα, και αποτυγχάνοντας επανειλημένα.

Παράλληλα, με προσεκτικές κινήσεις από ένα σημείο κι έπειτα, προκειμένου να περιοριστούν οι απώλειες από τη δική μας πλευρα, και με την (πραγματική, πλην επιφυλακτική και περιορισμένη) συνδρομή των αεροπορικών βομβαρδισμών της Διεθνούς Συμμαχίας, ο κλοιός ολοένα και έσφιγγε, συμπιέζοντας τους Νταεσίτες στο κέντρο της πόλης. Τις τελευταίες αυτές εβδομάδες, οι Ενωμένες Δυνάμεις Ελευθερίας απέστειλαν ομάδες μαχητών σε διαφορετικά σημεία της πρώτης γραμμής στο κέντρο της πόλης, συνδράμοντας αποφασιστικά στην τελική επίθεση και την εξουδετέρωση των ισλαμοφασιστών.

Στις 12 Αυγούστου το απόγευμα, οι εναπομείναντες συμμορίτες, προκειμένου να διαφύγουν, και γνωρίζοντας τη δέσμευση των ΣΔΔ να βάζουν σε προτεραιότητα την προστασία των αμάχων, απήγαγαν μεγάλο αριθμό πολιτών, Αράβων ως επί το πλείστον από τη γειτονιά Αλ Σαμπρ*, και χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες, δραπέτευσαν προς την Τζαραμπλούς με ένα κομβόι 500 αυτοκινήτων και 400 μοτοσυκλετών. Οι ΣΔΔ έδωσαν διαταγή κατάπαυσης πυρός για να προστατεύσουν τους απηχθέντες αμάχους, ωστόσο κάποιοι Νταεσίτες εντοπίστηκαν ανάμεσα σε πολίτες και συνελλήφθησαν.

(Πληροφορίες αναφέρουν ότι πολύ σύντομα αργότερα, μεγάλος αριθμός αυτών των αιχμαλώτων πολιτών διέφυγαν και γύρισαν στην Μάνμπιτζ, χαιρετίζοντας ουσιαστικά την απελευθέρωσή της από τις ΣΔΔ.)

Παράλληλα, πλήθη ταλαιπωρημένων από τις κακουχίες αλλά και τραυματισμένων πολιτών, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, διασώθηκαν από τις ΣΔΔ, τους διανεμήθηκε φαγητό και νερό, και μεταφέρθηκαν σε ασφαλή μέρη και σε νοσοκομεία.

Οι συνθήκες καταπίεσης που είχε επιβάλλει ο Νταές ήταν αφόρητες και οι απλοί άνθρωποι ζούσαν μια καθημερινότητα ανέχειας και στέρησης.

Ο καθαρισμός και η ανοικοδόμηση της πόλης έχει ήδη ξεκινήσει και οι κάτοικοι, ανακουφισμένοι από το τέλος της τυραννίας των ισλαμοφασιστών, έχουν αρχίσει σιγά σιγά να επιστρέφουν στα σπίτια τους και τις ζωές τους. Η καταστροφή ωστόσο είναι τεράστια. Η εικόνα της επόμενης μέρας είναι αποκρουστική. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι μπάζα και σκουπίδια, αλλά ακόμα και διάσπαρτα πτώμματα. Κατεστραμμένα και γκρεμισμένα κτίρια παντού και τρύπες από βλήματα και σφαίρες. Μέσα από τα χαλάσματα όμως, ανατέλει η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

Το επόμενο βήμα είναι προφανές, και οι στιγμές ιστορικές. Οι μονάδες των ΣΔΔ έχουν είδη αρχίσει την προέλασή τους προς την Αλ Μπαπ, εκκαθαρίζοντας και ελέγχοντας την περιοχή της υπαίθρου στους δρόμους προς την πόλη. Καταλαμβάνουν ήδη στρατηγικές θέσεις προκειμένου να απελευθερωθούν άμεσα τα βασικά, μεγάλα γύρω χωριά (Arima, Qabasin,Bza’a, Tadif ) και να ξεκινήσει η επίθεση στην ίδια την Αλ Μπαπ.

Αυτή είναι και η τελευταία μεγάλη πόλη που ελέγχει ο Νταές στη βόρεια Συρία, και η κατάληψή της είναι η φυσική συνέχεια της νικηφόρας επιχείρησης στη Μάνμπιτζ, και η ολοκλήρωση της στρατηγικής των ΣΔΔ στην περιοχή. Η απελευθέρωσή της θα σημάνει τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό των ισλαμοφασιστών από τον υπόλοιπο κόσμο, και την ασφυκτική περικύκλωσή τους από εχθρικές δυνάμεις. Αν η πτώση της Μάνμπιτζ ήταν η αρχή του τέλους του Νταές στη Συρία, η πτώση της Αλ Μπαπ θα είναι πιθανώς το ήμισυ αυτού του τέλους.

Ακόμα πιο σημαντικά όμως, θα επιφέρει την επι χρόνια πολυπόθητη ένωση του Κομπάνυ με το Αφρίν. Η σπουδαία ιστορική αυτή στιγμή, εκτός και πέρα από τη σημασία της για τους απανταχού Κούρδους, θα εδραιώσει αποφασιστικά την Επανάσταση της Ροτζάβα, που επιχειρεί στο πλαίσιο ενός τεράστιου κοινωνικού μετασχηματισμού, να αλλάξει ριζικά τα πολιτικά, οικονομικά, ταξικά, έμφυλα, φυλετικά, θρησκευτικά και περιβαλλοντικά δεδομένα στη βόρεια, και ενδεχομένως σε όλη τη Συρία, και ακόμα ίσως να επηρεάσει ριζοσπαστικά την τροχιά της ιστορίας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι μαχητές του ΕΣΔΑ, έχοντας περάσει ένα μήνα στο μέτωπο της Μάνμπιτζ, χαίρουν καλής υγείας, πλήρους σωματικής ακαιρεότητας, και ακμαίου ηθικού. Στο πλαίσιο οληγοήμερης ανάπαυλας, έχουν συναντηθεί με τους ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ προκειμένου να τους ενημερώσουν για τα τεκταινόμενα στη Μάνμπιτζ και να τους παραδώσουν φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό. Ταυτόχρονα, κάνουν ήδη τις απαραίτητες προετοιμασίες για να ξαναφύγουν πολύ σύντομα για το μέτωπο, και να πολεμήσουν στο πλευρό των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας, στην ιστορική αυτή μάχη που επίκειται να λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Οι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ από την άλλη μεριά, συνεχίζουν με επιμονή το έργο τους παρά τις αντίξοες συνθήκες, όντας σε διαρκή κίνηση, ανάμεσα στο μέτωπο και τα μετόπισθεν και σε συχνή επαφή με τους μαχητές του ΕΣΔΑ.

Αυτός ο αγώνας, παρά τις ατέλειες και τις αντιφάσεις του, αναζωπυρώνει το όραμα για την κοινωνική ανατροπή και μας θυμίζει αυτό που στην Ευρώπη τείνουμε να ξεχάσουμε:

Τη δύναμη του ένοπλου λαού, την πίστη και την ελπίδα στην διεθνιστική επαναστατική προοπτική.

 

Ζήτω η Επανάσταση!

Yaşasın Devrım!

Biji Şoreş!

Σύντροφος Νέστωρ (Heval Nestor)

jinmanif

manbij after

We won! Mambij is free!

jin manbij2

manbij burka

jin manbij1

jin manbij11

   We won! Mambij is free!
Correspondance from the reporters
of Revolutionary Union for Internationalist Solidarity

 

After two and a half months of hard fighting, and at great cost in lives lost, Manbij has been liberated. The islamofascist gangs were thoroughly defeated; the Syrian Democratic Forces – YPG/YPJ and their allies, including ourselves – have prevailed within the city and the surrounding area.

The operation for the liberation of Mambij was the hardest and most decisive battle of this five year old war (with the exception, of course, of the battle for Kobane), marking a crucial turn of events in Syria, but also for the Middle East as a whole. Manbij was Daesh’s most powerful centre and stronghold within the region, and a passageway of resupply and communication, through, as is well known, the Turkish borders and their – often shamelessly explicit – collaborators: AKP’s fascist regime. Throughout these years, Daesh has used this line through the borders and especially the Jarablus causeway, for its resupply of war equipment, funds and fighters – especially after the YPG/YPJ forces liberated Sengal, rescued the Yezidi people and cut off the northern passage between the Iraqi and Syrian territories which were under Daesh control.

To better grasp the importance of cutting off the islamofascists’ passageway from Turkey, it is worth noting that according to some rough estimates from Turkish comrades, (experienced party members of the United Freedom Forces / BÖG, on whose side the RUIS combatants are currently fighting on, and the RUIS reporters are collaborating with) about 30-50.00 Daesh militants and 3-5 million of their supporters are currently residing within Turkish territory.

Mambij was the largest city – second only to Raqqa – under Daesh control in Syria and the islamofascists had concentrated a large number of their forces and supplies within it. Given also the huge strategic importance of the city, liberating Mambij was considered a seriously difficult operation. Unlike many other cases, Daesh offered serious resistance using great amounts of fire power. Nevertheless the Syrian Democratic Forces’ tactics proved effective, and the perseverance and determination of its troops ironclad.

Although throughout the period leading up to the start of the operation the SDF had deliberately created the impression – through press statements and troop movements – that they would move towards Raqqa, on the 31st of May, they made a sudden turn and commenced their attack on Mambij. At the beginning of June, through a series of speedy surprise attacks, they took control of all the surrounding villages, encircling the city, and thus isolating it from Raqa and Jarablus. The siege of Mambij had began.

The city’s encirclement was deliberately, but also de facto (due to the considerable size of the surrounding area), not completely air tight. SDF’s positioning established an effective military control of the city from all sides – thus preventing Daesh from organising counter-attacks undetected – allowing at the same time for small units of islamofascist deserters to escape the siege,(creeping in the darkness of moonless nights) resulting in the gradual diminution of their forces.

On the other hand, Daesh gang members’ multiple organised attacks to break SDF lines, were met with fierce defence, resulting in their ultimate failure.

After a certain point onwards, through careful manoeuvring so as to limit casualties on our side, and with the (helpful indeed, yet restrained) contribution of air strikes from the International Coalition, the siege kept tightening, thus constricting the Daesh within the centre of the city. During this time, the United Freedom Forces (BÖG) sent combatants to different points of the urban centre front-line, contributing decisively to the final attack on and elimination of the islamofascist gangs.

In the afternoon of the 12th of August, the remaining gang members, in an effort to escape – and knowing full well SDF’s commitment to prioritise civilians’ safety – kidnapped a large number of civilians, mostly Arabs from the Al-Sabr neighbourhood, in order order to use them as human shields in their flight towards Jarablus, forming a convoy of about 500 cars and 400 motorcycles. SDF ordered a cease fire in order to protect the kidnapped civilians, yet some Daesh members were detected within other civilian groups and arrested.

(Sources report that soon after, a great number of the kidnapped civilians escaped and returned to Mambij, saluting in the most tangible way its liberation by SDF.)

At the same time, multitudes of suffering and injured civilians – many of which were children – were rescued by SDF, given food and water, and transported to safe areas and hospitals.

The conditions of oppression enforced by Daesh were unbearable and ordinary citizens were faced with a reality of privation and destitution.

The cleaning-up and reconstruction of the city has already began, and its citizens, relieved after being liberated from the tyranny of the islamofascists, have slowly started to return to their homes and lives. The scale of the destruction, though, is immense. The day after is a repulsive image to behold. The streets are filled with rubble and trash, even rotting corpses. Broken, demolished buildings everywhere, full of holes from bullets and shelling. Yet through the wreckage and the ruin there dawns the hope of a new better life!

Κείμενο στα ελληνικά

jinmanif

manbij after

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συντρόφου από τα Προσφυγικά Αλεξάνδρας, για την σύλληψη του στις 24/8/16 και την δίκη του στις 25/8/16

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για την σύλληψη στις 24/8/16 και την δίκη μου στις 25/8/16

Τα γεγονότα:

Στις 24/8/16, περίπου στις 8.00μ.μ. και καθώς επέστρεφα από το κάλεσμα για την φασιστική, εμπρηστική επίθεση εναντίον της κατάληψης στέγης μεταναστών Νοταρά, δέχθηκα στοχευμένη επίθεση από τα τομάρια της ομάδας ΖΗΤΑ, οι οποίοι εισέβαλαν για τον σκοπό αυτό μέσα στην κατειλημμένη γειτονιά τον Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας. Οι μπάτσοι προσποιούμενοι “τυπικό” έλεγχο, προσπάθησαν να με τρομοκρατήσουν σωματικά και λεκτικά και να αρπάξουν πράγματά μου, όπως το κινητό. Όταν τους ενημέρωσα ότι είμαι καταληψίας των Προσφυγικών υπερασπιζόμενος την γειτονιά και την ταυτότητά μου, αυτό τους προκάλεσε μεγαλύτερη οργή και επιθετικότητα. Απαντώντας στις συνεχείς προκλήσεις τους και επειδή δεν έφερα ταυτότητα μαζί μου, απαίτησα την προσαγωγή μου στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, ώστε να “εξακριβώσουν” την ταυτότητά μου. Παράλληλα τους επαναλάμβανα ότι η κίνησή τους αποτελεί ευθεία επίθεση στην κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών, η οποία, μετά την ψήφιση τροπολογίας στη βουλή, βρίσκεται εκ νέου σε καθεστώς άμεσης καταστολής.

Όταν μετά από χρονικό διάστημα αναμονής, όπου άρχισε σιγά-σιγά να καταφτάνει αλληλέγγυος κόσμος της γειτονιάς και η πολιτική αντιπαράθεση με την συμμορία των ΖΗΤΑ συνεχιζόταν, κατέφτασε περιπολικό και μεταφέρθηκα στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, με την κατηγορία της “απείθειας”, αφού μου περάσαν πισώπλατα χειροπέδες, ειδικά ώστε να καταπονήσουν τις ωμοπλάτες και τους καρπούς μου. Continue reading ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συντρόφου από τα Προσφυγικά Αλεξάνδρας, για την σύλληψη του στις 24/8/16 και την δίκη του στις 25/8/16

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Συνέλευσης Κατειλημμένων Προσφυγικών για την σύλληψη του συντρόφου 24/8/16

Η σύλληψη (24/8/16) και η δίκη του συντρόφου από τη γειτονιά των Προσφυγικών στο αυτόφωρο (25/8/16) έληξε στις 8.30μμ με την καταδίκη του για “απείθεια” σε 2 μήνες με 3ετή αναστολή και τη δυναμική αποχώρηση των αλληλέγγυων από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος  στις 10.00μμ. από το Α.Τ. Συντάγματος.

 

Η ενοχή και καταδίκη του συντρόφου μας στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης ενάντια στη βιαιότητα της κρατικής καταστολής μέσα στη γειτονιά μας καταδεικνύει τον κοινό τόπο των ειδικών μηχανισμών του κράτους. Η πολιτική αντιπαράθεση που ξεκίνησε με την εισβολή της συμμορίας ΖΗΤΑ στη γειτονιά των προσφυγικών και των άμεσων αντανακλαστικών της κοινότητας, που τους ανάγκασε σε τακτική υποχώρηση, στοχοποίησε δικαστικά έναν σύντροφο.

Η κατηγορία, στηριγμένη σε ένα σενάριο ψευδών-μαρτυριών μπάτσων όπου οι ίδιοι σε έναν “τυπικό έλεγχο” δέχθηκαν απειλές, ύβρεις και επιθετικές χειρονομίες από έναν άνθρωπο χωρίς την απόδοση των νόμιμων κατηγοριών (αντίσταση, εξύβριση, σωματικές βλάβες) αλλά μόνο της “απείθειας” (άρνηση απόδοσης στοιχείων) και η καταδίκη για αυτήν φωνάζει την αθλιότητα των σκοπιμοτήτων της αστικής δικαιοσύνης και των κατασταλτικών μηχανισμών. Η επιβολή ποινής 2 μηνών με 3ετή αναστολή για “απείθεια”, την οποία ο σύντροφος αρνήθηκε να είναι εφέσιμος, η κινητοποίηση της αλληλεγγύης αρχικά στο Α.Τ. Αμπελοκήπων και στη συνέχεια, αργά το βράδυ στη ΓΑΔΑ και μέσα στους δρόμους της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών, και τελικά η αλληλέγγυα και δυναμική στάση στην Ευελπίδων, αποδεικνύει τη γελοιότητα των αποτελεσμάτων τους.

 

Με αφορμή τα παραπάνω γεγονότα είναι μια ακόμη ευκαιρία για εμάς αφενός να επισημάνουμε την αναγκαιότητα της αναγνώρισης συλλογικά και ως κίνημα των συνολικών σχεδιασμών της καταστολής και την ενδυνάμωση της ενότητας στη δράση, ταυτόχρονα με τη συγκρότηση οργανικών και αλληλέγγυων κοινοτικών-κινηματικών δεσμών. Βρισκόμαστε ήδη σε πολιτική περίοδο κεντρικά σχεδιασμένης παρατεταμένης καταστολής, με προπομπούς τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τις δικαστικές αρχές και τους φασίστες, ενάντια στον κόσμο των καταπιεσμένων γενικότερα και του αγώνα ειδικότερα.

 

Αφετέρου να δηλώσουμε εκ νέου επίσημα στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, ότι θεωρούμε όσα έγιναν στις 24 και 25/8 την 2η, πρακτικά, αναβάθμιση της καταστολής και της συνολικής επίθεσης εναντίον μας. Τους προειδοποιούμε για τελευταία φορά ότι αν δεν είναι πραγματικά αποφασισμένοι να πληρώσουν το κόστος του πολέμου τους ενάντια στα Προσφυγικά να γνωρίζουν ότι βρισκόμαστε ήδη στην έφοδο της αντεπίθεσης. Όχι μόνο σε όσους επιχειρούν να χτυπήσουν τα Προσφυγικά αλλά και κάθε άλλο έδαφος του αγώνα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ και τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

 

Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ

 

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

 

26/8/2016

Από την κατειλημμένη γειτονιά της Λ. Αλεξάνδρας

Συνέλευση ΚατειλημμένωνΠροσφυγικών

 

Για την σύλληψη συντρόφου στα Προσφυγικά Αλεξάνδρας

 Στις 27 Ιούλη το κράτος εκκενώνει τρεις καταλήψεις στέγης μεταναστών και γκρεμίζει τη μια.  Ταυτόχρονα, συλλαμβάνει και διώκει τους καταληψίες, μετανάστες και ντόπιους. Χθες 24 Αυγούστου πριν το ξημέρωμα γίνεται εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη στέγης μεταναστών Νοταρά στα Εξάρχεια, από την οποία κινδύνεψε άμεσα η ζωή προσφύγων. Το ίδιο βράδυ, σύντροφοι της κοινότητας των Προσφυγικών Αλεξάνδρας, ενώ επέστρεφαν στην αυτοοργανωμένη γειτονιά τους από την συγκέντρωση των αλληλέγγυων στην κατάληψη Νοταρά, δέχτηκαν στοχευμένη επίθεση από ομάδα μπάτσων. Ο ένας σύντροφος μεταφέρθηκε στο τοπικό Α.Τ. (Αμπελοκήπων) και στην συνέχεια στα κεντρικά της μπατσαρίας στην Αλεξάνδρας, αφού του ασκήθηκε δίωξη για «απείθια στην εξακρίβωσή» του. Το πρωΐ της Πέμπτης 25 Αυγούστου θα μεταφερθεί στα δικαστήρια Ευελπίδων για να εξεταστεί το κατηγορητήριο από εισαγγελία, με ανοιχτό ενδεχόμενο την αναβάθμιση της κατηγορίας και την παραπομπή του στο αυτόφορο.

 Η αριστερο-εθνικιστική διαχείριση εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση στον κόσμο του αγώνα, με ειδικές αστυνομικές δυνάμεις, μπουλντόζες, αναπλάσεις, μαύρη προπαγάνδα, φασιστικές δολοφονικές συμμορίες, ένστολους τραμπούκους στις γειτονιές και διώξεις αγωνιστών . Η λεηλασία των Προσφυγικών Αλεξάνδρας ξεκινάει με την καθημερινή τρομοκρατία, που συνοδεύεται από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια τα οποία υπόσχονται ζεστό παραδάκι, καλύτερα σπίτια κλπ φύκια. Ο κόσμος της κοινοτικής ζωής, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης βρίσκεται στο στόχαστρο του κράτους.

 Πήραμε το μήνυμα:

Προλεταριακή αντεπίθεση, κοινωνική αυτοδιεύθυνση, εδώ και τώρα.

Όσους κι αν αιχμαλωτίσουν, τα κρατικά τείχη δεν είναι αρκετά για να μας κρατήσουν. Οι κρατικές στρατηγικές δεν μπορούν να φυλακίσουν τον κόσμο που χτίζουμε.

ΑΡΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΚΑΡΑΒΟΛΤΣΙΟ

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟ ΒΑΘΥ ΧΑΝΤΑΚΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΤΟΜΑΡΙΑ

Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ευελπίδων

Πέμπτη 25/8/’16  11πμ

Αναρχική Συλλογικότητα

για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Καμπάνια για την επιστροφή της σωρού της μαχήτριας των BÖG Eylem Ataş στην Τουρκία _____________ Ελληνόφωνο μήνυμα από το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας (Rojava Kurdistan)

EYLEM ATAS

[youtube width=”500″ height=”250″]http://www.youtube.com/watch?v=yQp_qJMp-js[/youtube]

BOG JIN

Κριτική επισκόπηση και πολιτικά διδάγματα από την απεργία πείνας του αναρχικού αιχμαλώτου αγωνιστή Νίκου Ρωμανού και το κίνημα αλληλεγγύης (Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2014)

IMG_3426

 

Λίγα λόγια για την έκδοση …

« Η έκδοση της παρούσας ανάλυσης έρχεται ενάμισι χρόνο μετά την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού. Πάραυτα, μέχρι σήμερα απουσιάζει μια περιγραφή των πολιτικών χαρακτηριστικών και των γεγονότων εκείνης της κινητοποίησης, από την σκοπιά εκείνων που βρισκόντουσαν έξω από την φυλακή απ’όσους μπήκαν ολόψυχα σ’ αυτόν τον αγώνα. Και παραμένει επίκαιρη η ανάγκη να καταδείξουμε τις απόψεις και τις πρακτικές μεθόδους που του έδωσαν ώθηση κι’ απ’ την άλλη, ότι τον υπονόμευσε. Η Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση πήρε ενεργά μέρος στον αλληλέγγυο αγώνα από την αρχή της απεργίας πείνας του αναρχικού πολιτικού αιχμάλωτου Νίκου Ρωμανού. Δημοσιοποιούμε τα συμπεράσματά μας ως κομμάτι της συλλογικής εμπειρίας προς κοινή χρήση από το ταξικό-κοινωνικό κίνημα. Η άποψή μας έχει αναφορές σε όσα συνέβησαν στην Αθήνα, σε όσα γνωρίζουμε μέσω δημόσιων ενημερώσεων και σε όσα διαδραματίστηκαν σε θεσμικό επίπεδο. Ο απολογισμός μας αποτελεί ένα εγχείρημα διήθησης της ταξικής πολεμικής πίσω από τις δεδηλωμένες γραμμές. »

… και την διανομή

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

ΑΣΜΠΑ – Μπροσούρα για απεργία Νίκου Ρωμανού – PDF

Στη μνήμη της συντρόφισσας των Ενωτικών Επαναστατικών Δυνάμεων (BÖG) Eylem Ataş

ΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΡΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΕΣ
ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥ ISIS
ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΕΣ

 

EYLEM ATAS

 

Εϋλέμ Ατάς… Κατατάχθηκε στις «Ενωτικές Απελευθερωτικές Δυνάμεις» (BOG), ένοπλη επαναστατική δύναμη της Τουρκίας, όπου συμμετέχουν αγωνιστές από όλον τον κόσμο, για να πολεμήσουν το τουρκικό κράτος και τον ISIS.
Είχε πάει στη Ροζάβα θεωρώντας ότι εκεί χτυπάει η καρδιά του διεθνιστικού ταξικού αγώνα. Είχε σκοπό να γυρίσει στην Τουρκία για να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στον δίδυμο φασισμό του AKP και του ISIS.

Τα Άδανα η πόλη της. Και Τουρκμένισσα, δηλαδή από μια τουρκική φυλή… Ήταν φοιτήτρια. Εικοσιτριών χρονών.
Σκοτώθηκε στη μάχη για την απελευθέρωση του Μίνμπιτς, ανάμεσα στο Κομπάνι και στο Άφριν.

Ναι, υπάρχουν ακόμα κορίτσια στον κόσμο που πολεμούν και σκοτώνονται στα πεδία των τίμιων μαχών, επειδή έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος δεν αλλάζει χωρίς επαναστατικό αγώνα για τα δίκαια των εργαζομένων και των καταπιεσμένων όπου γης .

Το επαναστατικό όνομα της Εϋλέμ, αυτό που πήρε στις BOG, ήταν «Τζεμρέ Χεβάλ». Το «Χεβάλ» σημαίνει: συντρόφισσα. Το «Τζεμρέ» σημαίνει κάτι σαν: «αλλάζει το κλίμα, μπαίνει η άνοιξη».
Κοιτάξτε το χαμόγελό της, για να δείτε ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα για την ανθρωπότητα.

ΕΫΛΕΜ ΑΤΑΣ (ΤΖΕΜΡΕ ΧΕΒΑΛ): ΑΘΑΝΑΤΗ

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Ενωτικές Απελευθερωτικές Δυνάμεις (BÖG)

BOG

Ιούλης 2016

Η τελετή της πεσούσης μαχήτριας του BÖG,

Eylem Ataş (Εϋλέμ Ατάς)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=_qYXODRFGKw[/youtube]

Ενημέρωση και πολιτική αποτίμηση του στρατοδικείου του ολικού αρνητή στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη (2 Ιούνη 2016)

IM000254.JPG

Τον Απρίλη (2016) ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης δήλωσε δημόσια τη στάση του ενόψει της δίκης του στο αναθεωρητικό στρατοδικείο: «…στις 2 Ιούνη, που θα δικαστώ για δεύτερη φορά σε δεύτερο βαθμό για ανυποταξία, θα σταθώ πάλι απέναντι στους στρατοδίκες για να εκφράσω την πολεμική του κάτω κόσμου ενάντια στο κράτος και τις προνομιούχες κάστες του. Αλλά αυτήν την φορά δεν θα συνθηκολογήσω με την εξαγορά της ενδεχόμενης ποινής. Καταδίκη θα σημαίνει φυλακή. Και η φυλακή μας φέρνει σε μια κατάσταση πραγματικού πολέμου, βιωματικά, πολιτικά, αντικειμενικά. Κι ακόμα, αν οι στρατηγοί της μιλιταριστικής καταστολής μου δώσουν την ευκαιρία φυλακίζοντας με με μια συνήθη ποινή μερικών μηνών, θα υποθηκεύσω το σώμα μου, για να ανατραπεί οριστικά η ισχύς των εκβιαστικών και ληστρικών μέτρων ενάντια στην ανυποταξία…»

Κατόπιν καλέσματος για ενημέρωση και οργάνωση δράσεων από συλλογικότητα στην οποία συμμετέχει ο ολικός αρνητής, συγκροτήθηκε στις 4 Μάη στην Αθήνα η Συνέλευση Αλληλεγγύης στον oλικό αρνητή στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη. Βασική συνεκτική θέση της Συνέλευσης ήταν ότι πρέπει συνολικά το κίνημα και οι συλλογικότητες και τα άτομα να πάρουν όσο γρηγορότερα τις πρωτοβουλίες από όπου θα προκύψουν οι συλλογικοί αγώνες και οι απαντήσεις απέναντι στην οξύτατη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου. Αντιληφθήκαμε τη στάση του διωκόμενου συντρόφου ως σημείο συμβολής σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Και προχωρήσαμε σε άμεση κινητοποίηση θεωρώντας ότι οι πραγματικές απαντήσεις ενυπάρχουν μέσα στον αγώνα, στα επίδικα και στα διακυβεύματά του. Continue reading Ενημέρωση και πολιτική αποτίμηση του στρατοδικείου του ολικού αρνητή στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη (2 Ιούνη 2016)

A breifing and a political account of the court-martial of total objector to military service, Dimitri Chatzivasileidi (2 june 2016)

IM000254.JPG

In April (2016) the total objector to military service Dimitris Chatzivasileiadis made a public statement in view of his coming trial at the court-martial: “…on the 2nd of June, when I will be tried for the second time on appeal for refusing to enlist for military service, I will stand once again in front of the military judges and I will articulate the polemic of the ones below against the state and its privileged castes. But this time I will not give in to buying off the sentence. Conviction will mean imprisonment, And prison brings us face to face with a situation of real war, politically, objectively and as a lived experience. And even if the generals of militarist repression give me the chance by setting a usual sentence of a few months, I will go on hunger strike so that the might of the extortionate and larcenous measures against Total Objection is once and for all overturned…”

Following an open meeting on the 4th of May in Athens for political briefing and for the organization of actions called by a collective where the comrade, total objector participates, the Solidarity Assembly to total objector Dimitris Chatzivasieliadis was formed. The main cohesive position of the assembly was that it is imperative for the movement as a whole, for collectives and individuals to take initiatives from which would emerge the collective struggle and response to the intensified onslaught of state and capital. We deemed that the stance of the persecuted comrade contributed to this direction. And so we mobilized immediately bearing in mind that the true answers are contained within the struggle, within its questions and its stakes. Continue reading A breifing and a political account of the court-martial of total objector to military service, Dimitri Chatzivasileidi (2 june 2016)

Θεσσαλονίκη- Παρέμβαση στο Κόκκινο Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης

Την Πέμπτη 2 Ιούνη στις 10:00 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης στους διωκόμενους αρνητές στράτευσης, στο ραδιοφωνικό σταθμό “Κόκκινο”. Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

2 λόγια για τον ρόλο του στρατού

Ο στρατός αποτελεί διαχρονικά έναν από τους κύριους μηχανισμούς εδραίωσης, συντήρησης και διαιώνισης των συμφερόντων  των κρατών και του κεφαλαίου.  Είναι ακόμα ένα μέσο αναπαραγωγής ιδεολογημάτων  και προτύπων συμπεριφοράς, όπως αυτές της ιεραρχίας, της ρουφιανιάς, της εθνικής ενότητας, του φασισμού, του ρατσισμού, του σεξισμού, που χρησιμοποιούνται από τους κυριάρχους  ώστε οι από τα κάτω αυτού του κόσμου να παραμείνουν διαιρεμένοι και να μην σηκώσουν κεφάλι στους καταπιεστές τους. Στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, πολλές φορές τα εκάστοτε κράτη και αφεντικά λύνουν τις διαφορές τους με επεκτατικούς πολέμους που έχουν ως αποτέλεσμα τους μαζικούς θανάτους και βίαιους διωγμούς εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όμως ο στρατός, που αντιπροσωπεύει το μονοπώλιο που θέλει να έχει το κράτος στη βία, αποτελεί και μηχανισμό εσωτερικής καταστολής. Οι εικόνες πάνοπλων στρατιωτών  στα κέντρα ευρωπαϊκών πόλεων έχουν γίνει σύνηθες φαινόμενο, ενώ και στην Ελλάδα έχουν πραγματοποιηθεί διάφορες ασκήσεις καταστολής πλήθους για την αντιμετώπιση αγώνων και εξεγέρσεων. Επιπλέον ο στρατός έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαχείριση των μεταναστών τόσο μέσω της φύλαξης των συνόρων από αυτή την «απειλή» όσο και της δημιουργίας, λειτουργίας και φύλαξης στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Ο στρατός όμως αποκτά και άλλους ρόλους, μέσα στην οικονομία. Έχουν γίνει συζητήσεις, αλλά και κινήσεις (στρατόπεδα συγκέντρωσης) ώστε ο στρατός να αναλαμβάνει έργα στην χώρα (όπως παλιότερα με την ΜΟΜΑ), προσφέροντας έτσι φτηνά εργατικά χέρια ενώ ταυτόχρονα αυξάνει τα κέρδη και την επιρροή του. Ούτως ή άλλως προσφέρει και άμισθη εργασία («κοινωφελής εργασία» αντιρρησιών συνείδησης), ενώ ταυτόχρονα, όταν αυτό χρειάζεται, λειτουργεί και ως  απεργοσπαστικός μηχανισμός (π.χ. μάζεμα σκουπιδιών σε απεργίες υπαλλήλων καθαριότητας). Άλλωστε διαχρονικά ο στρατός  συντηρεί τη βιομηχανία και την εμπορία όπλων και πολεμικών εξοπλισμών, που αποτελούν τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις για το κεφάλαιο.

Ολική άρνηση στράτευσης

Δεκάδες αγωνιστές έχουν επιλέξει συνειδητά να μην υπηρετήσουν στον στρατό, έναν από τους πιο σκληρούς μηχανισμούς επιβολής της εξουσίας. Η ολική άρνηση στράτευσης  δεν αποτελεί απλώς μια ατομική επιλογή, αλλά κυρίως μια μορφή του αγώνα ενάντια τόσο στον συγκεκριμένο θεσμό όσο και γενικότερα στο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης που αυτός συντηρεί.

Το κράτος προφανώς και δεν έχει μείνει αμέτοχο απέναντι σε αυτή την επιλογή. Η ολική άρνηση στράτευσης θεωρείται διαρκές έγκλημα και οι σύντροφοι που την έχουν επιλέξει αντιμετωπίζουν ακατάπαυστες διώξεις, συλλήψεις, αθροιστικές ποινές και επιβολή δυσβάσταχτων χρηματικών προστίμων (6000αρα). Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η έκβαση της υπόθεσης σύλληψης του ολικού αρνητή στράτευσης Παύλου Χριστόπουλου.

Την Τρίτη 31 Μάρτη είχε οριστεί η δίκη του ολικού αρνητή στράτευσης Γιώργου Τσίτσια-Γεωργαντά στο στρατοδικείο Λάρισας, δίκη που πήρε αναβολή λόγω της αποχής των δικηγόρων. Σήμερα  στο στρατοδικείο του Ρουφ  ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης δικάζεται σε δεύτερο βαθμό για την 2η και 3η δίωξη του για ανυποταξία, για τις οποίες πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε 1 χρόνο φυλάκισης . Ο Χατζηβασιλειάδης  έχει καταδικαστεί τελεσίδικα ήδη μια φορά για ανυποταξία, πληρώνοντας τα χρήματα για την εξαγορά της ποινής, ενώ μέχρι στιγμής έχει χρεωθεί τρία 6000αρα. Με δημόσιο κείμενό του δηλώνει ότι:
«Στις 2 Ιούνη, που θα δικαστώ για δεύτερη φορά σε δεύτερο βαθμό για ανυποταξία, θα σταθώ πάλι απέναντι στους στρατοδίκες για να εκφράσω την πολεμική του κάτω κόσμου ενάντια στο κράτος και τις προνομιούχες κάστες του. Αλλά αυτήν την φορά δεν θα συνθηκολογήσω με την εξαγορά της ενδεχόμενης ποινής. Καταδίκη θα σημαίνει φυλακή. Και η φυλακή  μας φέρνει σε μια κατάσταση πραγματικού πολέμου, βιωματικά, πολιτικά, αντικειμενικά. Κι ακόμα, αν οι στρατηγοί της μιλιταριστικής καταστολής μου δώσουν την ευκαιρία φυλακίζοντας με, με μια συνήθη ποινή μερικών μηνών, θα υποθηκεύσω το σώμα μου, για να ανατραπεί οριστικά η ισχύς των εκβιαστικών και ληστρικών μέτρων ενάντια στην ανυποταξία.»

Η απάντηση στην καταστολή των ολικών αρνητών δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική και να αφορά τον ίδιο τον αγώνα ενάντια στον μηχανισμό του στρατού, τον ίδιο τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Ούτε μια ώρα στο στρατό
Αλληλεγγύη με τους ολικούς αρνητές στράτευσης
Άμεση παύση των συνεχών διώξεων τους
Άμεση και αναδρομική κατάργηση των χρηματικών προστίμων(εξαχίλιαρο)

Κείμενο αλληλεγγύης από την Πάτρα, στους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης

Καλώ λοιπόν κι εγώ, όχι μόνο εκείνους, που θα κληθούν να υπηρετήσουν την στρατοκρατία ,να αρνηθούν αλλά κι όλους εκείνους τους αλληλέγγυους που αντιστέκονται στην κρατική κυριαρχία και στην εκμετάλλευση να ταχθούν ως άξιοι πυροβολητές σ’ ένα κοινό μέτωπο για το τσάκισμα της αστικής τρομοκρατίας μέχρι την οριστική εξάλειψη της.

Για να παρουσιαστούμε όλοι μαζί ένα ωραίο πρωί με μια μαύρη και μια κόκκινη σημαία εκεί που το κράτος γυαλίζει τα κανόνια του και να τα βγάλουμε στους δρόμους μ’ ένα σύνθημα :

«Εδώ, όλοι εμείς οι πρώην σκλάβοι»

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης

Ολικός Αρνητής Στράτευσης

15 Γενάρη 2015

Ο Ολικός Αρνητής Στράτευσης, Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, δικάζεται στο στρατιωτικό εφετείο του Ρουφ στις 2 Ιούνη μετά από αλλεπάλληλες διώξεις για ανυποταξία. Έχει προηγηθεί ήδη μια καταδίκη για ανυποταξία καθώς και τρία πρόστιμα των 6.000 ευρώ, που εξαγοράστηκαν με τη συνδρομή του αλληλέγγυου κινήματος.

Η διώξη του αναρχικού Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, όπως και οι άλλες δίκες των υπόλοιπων αρνητών ολικής στράτευσης, δε γίνεται σε μια τυχαία χρονική συγκυρία. Αντιθέτως, είναι μια χρονική συγκυρία κατά την οποία ο ρόλος του στρατού είναι αναβαθμισμένος τόσο στο κατασταλτικό όσο και στο ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

Είναι η περίοδος κατά την οποία οι ευρωπαϊκές ελίτ -μαζί και η ελληνική- επιδιώκουν να διαχειριστούν τη συνεχή ροή προσφύγων από τη Μ. Ανατολή και Β. Ευρώπη, το ξερίζωμα δηλαδή ανθρώπων που εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους σπρωγμένοι από τη φτώχεια είτε κυνηγημένοι από ανελεύθερα καταπιεστικά καθεστώτα και προσπαθώντας να ξεφύγουν από εμφύλιες συρράξεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Όλα αυτά, προκειμένου οι παγκόσμιοι κυρίαρχοι να συνεχίζουν να κερδοφορούν από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των περιοχών αυτών.

Τα ευρωπαϊκά κράτη λοιπόν, αναβαθμίζουν το ρόλο του στρατού, ο οποίος πλέον επεκτείνεται και στη διαχείριση των προσφύγων αλλά και στο καθεστώς εγκλεισμού και εξαίρεσης από την κανονικότητα, στο οποίο υποχρεούνται να υπαχθούν πολλοί μετανάστες-στριες.

Με πιο απλά λόγια: Οι ευρωπαίοι κυρίαρχοι –κεφαλαιοκράτες και κράτη- δεν επιθυμούν την ελεύθερη μετακίνηση στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα των ανθρώπων αυτών, που για την εξασφάλιση των καπιταλιστικών τους κερδών ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους. Οι εθνικοί στρατοί –αλλά και οι υπερεθνικοί στρατοί επίσης- ανέκαθεν έπαιζαν κι εξακολουθούν να κομβικό ρόλο στις ενδοκαπιταλιστικές κόντρες. Πλέον έχουν κύριο ρόλο και στην προσπάθεια απομόνωσης κι εγκλεισμού των μεταναστών εξασφαλίζοντας -ή επιδιώκοντάς το τουλάχιστον- πως δε θα συναντηθούν με τους ντόπιους προλετάριους και καταπιεσμένους-εκμεταλλευόμενους σε πραγματικό κοινωνικό χώρο και χρόνο. Γιατί το ενδεχόμενο της συνύπαρξης και ζήμωσης των διαφόρων φτωχοδιαβόλων μπορεί να πυροδοτήσει πολλαπλές αλυσιδωτές αντιδράσεις τις οποίες έχει κάθε λόγο να φοβάται η κυριαρχία.

Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη : «Η αλληλοσφαγή στην ανατολική Μεσόγειο στήνεται βήμα βήμα. Ωστόσο, στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας διεξάγεται καθημερινά μια μαζική εξόντωση. Οι ένοπλοι μηχανισμοί του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την συνδρομή φασιστικών συμμοριών, δολοφονούν μαζικά πρόσφυγες, για να κρατήσουν τον έλεγχο του ταξικού συνόρου…Αν βλέπαμε τον διακρατικό πόλεμο που έρχεται, υποτιμώντας τον μονομερή άγριο ταξικό πόλεμο που ήδη μένεται, θα μέναμε εγκλωβισμένοι σε μια εθνική ανάλυση. Ο ελλαδικός χώρος βρίσκεται ήδη σε κατάσταση ανοιχτού πολέμου».

Αυτά τα λόγια του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη καθώς και η αγωνιστική του στάση ενάντια στο κράτος και τη στρατιωτική του μηχανή μπορούν να εξηγήσουν τη λύσσα του (στρατο)κρατικού μηχανισμού εναντίον των φωνών που εγείρονται και των αντιστάσεων που ορθώνονται εναντίον της πλαστής εθνικής ενότητας, εναντίον των στρατών και υπέρ της διεθνιστικής αλληλεγγύης των από τα κάτω.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ !

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΓΙΑ ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ !

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ !

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ,

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΖΩΗ,

ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ !

Ελευθεριακοί Κομμουνιστές

Πάτρα, 31 Μάη 2016

Συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης στη Θεσσαλονίκη – Τρίτη 31/5

ΑΦΙΣΑ ΟΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

___________________________________________________

ΑΦΙΣΑ ΤΕΡΑ ΟΑΣ

___________________________________________________

ΤΡΙΤΗ 31/5 12:00 στο Πάρκο Ντορέ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ αλληλεγγύης στους ολικούς αρνητές στράτευσης
Γ. Τσιτσία (στρατοδικείο 31/5 Λάρισα) και Δ. Χατζηβασιλειάδη (στρατοδικείο
2/6 Αθήνα).

Ούτε μια ώρα στον στρατό
Ολομέτωπη επίθεση στους θεσμούς που διατηρούν την καθεστηκυία τάξη
Να σπάσουμε το μονοπώλιο τις βίας από την κυριαρχία
Ανυποχώρητος αγώνας για την ολική απελευθέρωση και την αναρχία

Αναρχική Συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο

Παρέμβαση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη μέσα σε στρατόπεδο, ενάντια στον εντεινόμενο στρατοκρατικό έλεγχο και την καταστολή των ανυπότακτων

ΟLIKH ARNHSH STR

 

   Σήμερα Δευτέρα 30 Μάη, στις 10 πμ, μια μέρα πριν τη δίκη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Γιώργου Τσιτσία-Γεωργαντά στη Λάρισσα και τρεις μέρες πριν την δίκη του επίσης Αρνητή Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση μέσα στο στρατόπεδο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ στου Ρούφ, όπου εδράζονται στρατολογικές και λοιπές υπηρεσίες. Μοιράστηκαν κείμενα της Συνέλευσης, ρίχτηκαν τρικάκια μέσα στα γραφεία των κτιρίων και στο προαύλιο, ενώ φωνάζονταν συνθήματα από τους συντρόφους που περπάτησαν όλο το στρατόπεδο. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης μπροστά στην πύλη στεκόταν το πανώ της Συνέλευσης και πριν την αποχώρηση των συντρόφων γράφτηκαν συνθήματα. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε όπως είχε προγραμματιστεί, χωρίς να επιρρεαστεί από τις αντιδράσεις των αγχωμένων βαθμοφόρων, των καραβανάδων και δυο φασιστολακέδων (που βρίσκονταν μέσα στο στρατόπεδο με άγνωστες «αρμοδιότητες»). Η αποχώρηση έγινε με σύντομη πορεία ως το στρατοδικείο, όπου κι εκεί φωνάχτηκαν συνθήματα και ρίχτηκαν τρικάκια μέσα στο προαύλιο.

 

Τα συνθήματα που ακούστηκαν μέσα στο στρατόπεδο και στο στρατοδικείο:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΣΦΑΓΗ

ΦΥΛΑΚΕΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ, ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ, ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΒΡΩΜΑΕΙ ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73

 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

 

Η ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΑΦΟΠΛΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι διώξεις από το κράτος απέναντι στους ολικούς αρνητές στράτευσης. Πιο συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 2 Μάη 2016 συνελήφθη έξω από το σπίτι του ο αναρχικός Παύλος Χ., λόγω εντάλματος που εκκρεμούσε εις βάρος του για ανυποταξία από το 2003. Στις 31 Μάη δικάζεται από το στρατοδικείο της Λάρισας Γιώργος Τσιτσίας-Γεωργαντάς για ανυποταξία. Επίσης, στις 2 Ιούνη κρίνεται στο στρατιωτικό εφετείο η καταδικαστική απόφαση που επιβλήθηκε πρωτόδικα για τη δεύτερη και τρίτη δίωξη του ολικού αρνητή στράτευσης Δ. Χατζηβασιλειάδη για ανυποταξία. Έχει προηγηθεί ήδη μια καταδίκη για ανυποταξία η οποία εξαγοράστηκε με τη συνδρομή του αλληλέγγυου κινήματος, καθώς και τρία πρόστιμα των 6.000 ευρώ. Με αφορμή το επικείμενο στρατοδικείο του Δ. Χατζηβασιλειάδη, συγκροτήσαμε συνέλευση αλληλεγγύης τόσο για τη στήριξη του αγώνα που δίνει ο σύντροφος από τη θέση που βρίσκεταιόσο και για την όξυνση του αντιμιλιταριστικού αγώνα εν γένει, η οποία επιβάλλεται από τις τρέχουσες συνθήκες. «Από μια τέτοια θέση μάχης η Ολική Άρνηση Στράτευσης αποτελεί παράδειγμα αφοπλισμού της κρατικής τρομοκρατίας και παράδειγμα ρήξης με την εξατομίκευση. Η όξυνση του ευρωπαϊκού ρατσισμού και της μιλιταριστικής τρομοκρατίας έχει εγείρει ένα ηθικό-πολιτικό καθήκον για τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης: Να βαδίσουμε μετωπικά μπροστά, για την αποδόμηση των στρατοκρατικών θεσμών. Και να δώσουμε έδαφος στην μαχητική αντίσταση» (Δ. Χατζηβασιλειάδης). Continue reading Παρέμβαση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη μέσα σε στρατόπεδο, ενάντια στον εντεινόμενο στρατοκρατικό έλεγχο και την καταστολή των ανυπότακτων

Θεσσαλονίκη 23-29 Μάη 2016: Συντονισμένες παρεμβάσεις ενάντια στο θεσμό του στρατού

 Την εβδομάδα 23-29 Μάη πραγματοποιηθήκαν στη Θεσσαλονίκη συντονισμένες παρεμβάσεις ενάντια στο θεσμό του στρατού με κείμενα, σπρέι, τρικάκια, αφίσες και αυτοκόλλητα σε πολλά σχολεία της πόλης από αναρχικές συλλογικότητες της πόλης. Αναδημοσιεύουμε υλικό αυτής της καμπάνιας:

ΣΑΛΟ1   ΣΑΛΟ2   ΣΑΛΟ3   ΣΑΛΟ4   ΣΑΛΟ10   ΣΑΛΟ0   ΣΑΛΟ 6   ΣΑΛΟ11   ΣΑΛΟ12   ΣΑΛΟ8   ΣΑΛΟ7   ΣΑΛΟ ΚΑΡΤΟΥΝ   ΣΑΛΟ ΦΩΤ   ΣΑΛΟ ΤΡΙΚ

Συνέντευξη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Συνέντευξη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ: http://radio98fm.org/audio/xatzibasiliadis-2016/

Τοποθέτηση του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δ.Χατζηβασιλειάδη για την στάση του ενόψει του στρατοδικείου της 2 Ιούνη, τους σκοπούς και τα μέσα του συγκεκριμένου αγώνα μέσα στην τρέχουσα συγκυρία της ταξικής διαπάλης

Το κείμενο σε PDF

Με αφορμή την τοποθέτηση και τα ερωτήματα που απηύθηνε στις 11 Μάη προς την Συνέλευση Αλληλεγγύης για το στρατοδικείο μου του Ιούνη (’16) και προς εμένα, η αντιμιλιταριστική συλλογικότητα Ξυπόλυτο Τάγμα.

Τι θα γίνει στις 2 Ιούνη;

   Ενόψει του στρατιωτικού εφετείου για την δεύτερη και τρίτη δίωξή μου για ανυποταξία ανακοίνωσα δημόσια τον Απρίλη την στάση μου, η οποία αποτελεί συλλογική απόφαση της αναρχικής συλλογικότητας στην οποία συμμετέχω. Συμπερασματικά για την δίκη έγραψα: «Οπότε, στις 2 Ιούνη, που θα δικαστώ για δεύτερη φορά σε δεύτερο βαθμό για ανυποταξία, θα σταθώ πάλι απέναντι στους στρατοδίκες για να εκφράσω την πολεμική του κάτω κόσμου ενάντια στο κράτος και τις προνομιούχες κάστες του. Αλλά αυτήν την φορά δεν θα συνθηκολογήσω με την εξαγορά της ενδεχόμενης ποινής. Καταδίκη θα σημαίνει φυλακή. Και η φυλακή (που την έχω ξαναζήσει) μας φέρνει σε μια κατάσταση πραγματικού πολέμου, βιωματικά, πολιτικά, αντικειμενικά. Κι ακόμα, αν οι στρατηγοί της μιλιταριστικής καταστολής μου δώσουν την ευκαιρία φυλακίζοντας με με μια συνήθη ποινή μερικών μηνών, θα υποθηκεύσω το σώμα μου (όπως το έχω ξανακάνει μέσα στα μπουντρούμια των βασανιστών της «αντι»τρομοκρατικής), για να ανατραπεί οριστικά η ισχύς των εκβιαστικών και ληστρικών μέτρων ενάντια στην ανυποταξία. »
Εφόσον έχει ανοίξει ήδη ο διάλογος γύρω από τους τρόπους του αγώνα στον οποίον τοποθετούν τον εαυτό τους οι Ολικοί Αρνητές Στράτευσης, φαίνεται αναγκαίο να εξηγήσω τους σκοπούς μου, τα μέσα πάλης που επέλεξα σ’ ετούτη την συγκυρία και την πολιτική θεώρηση από την οποία συνάγονται. Το σύνολο της τοποθέτησής μου εκφράζει την δραστική ανταπόκριση ενός κοινωνικού υποκειμένου στις τρέχουσες συνθήκες τυραννίας.
Ποιός είναι ο σκοπός μου και ποιοί πρέπει να είναι οι σκοποί της αλληλέγγυας κινητοποίησης πριν, κατά την διάρκεια και μετά την δίκη της 2 Ιούνη; Πρώτα πρώτα, δεν αποτελεί σκοπό μου η αποτροπή της φυλάκισής μου. Θα ήταν εφικτό και χωρίς αθώωση, εξαγοράζοντας την ποινή, όπως πράξαμε ως κίνημα μετά την πρώτη τελεσίδικη καταδίκη μου για ανυποταξία. Θα εξηγήσω τους πολιτικούς λόγους αυτής της άρνησης ευθύς αμέσως. Continue reading Τοποθέτηση του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δ.Χατζηβασιλειάδη για την στάση του ενόψει του στρατοδικείου της 2 Ιούνη, τους σκοπούς και τα μέσα του συγκεκριμένου αγώνα μέσα στην τρέχουσα συγκυρία της ταξικής διαπάλης

STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT

On the 2nd of June, the military court of appeals will review my sentence to 12 months in prison for my second and third refusal to enlist in military service. Given the fact that I do not fall into the legal window of sentence suspension due to having been convicted in the past for my political activity, the sentence of my first conviction for the offense of refusal to serve in the conscription army (sentence to 12 months imprisonment) was paid off in installments with the aid of the solidarity movement. In addition three administrative fines have been imposed of 6,000 Eur each for four conscription calls which I have refused.

The endless persecutions, arrests, humiliating transfers, court-marshals and consecutive sentences imposed on Total Objectors of military service are a characteristic expression of state terrorism for which military rule is essential. As I wrote from the cells of the Police HQ where I was held when arrested for the third time for refusal to serve (2/11/14):
“The successive persecutions of Total Objectors for our consistent and politically conscious decision to not serve the most brutal mechanism of authority, aim to curb the anti-militarist, class movement. I do not recognize the right of military-state repression. My detention in a cell, even for one night, is a brutal and unacceptable insult at any notion of freedom and social justice. The resistance against state brutality will not be bent. It will grow and it shall win. Immediate end to the persecution of Total Objectors and an end to arrests.” Continue reading STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT

Δημόσια δήλωση δυο κατοίκων απέναντι στην εξοντωτική ληστρική πολιτική της ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ και στην απειλή κατάσχεσης του σπιτιού τους

  Ως κάτοικοι μιας πόλης του ελλαδικού χώρου βιώνουμε όπως όλοι οι ταξικά καταπιεζόμενοι το καθεστώς εκμετάλλευσης των πόρων επιβίωσής μας. Η παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος για στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες (πόση, βρόση, καθαριότητα, θέρμανση), που θα έπρεπε να είναι συλλογικά διαχειριζόμενο και μη εκμεταλλεύσιμο κοινό αγαθό, στον καπιταλισμό αποτελεί εμπόρευμα. Επιπλέον, η παροχή ηλεκτρικού από το ελληνικό κράτος συνδέεται με ένα πλήθος χαρατσιών (κρατική τηλεόραση, δήμοι, φόροι κλπ). Στην τρέχουσα εποχή της εντεινόμενης φτωχοποίησης οι χρηματικές απαιτήσεις της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ έχουν συμβάλει στην εξάντληση ενός μεγάλου πλήθους κατοίκων αυτής της χώρας.
Πριν μερικά χρόνια, λόγω οικονομικής δυσχέρειας και με ταξική πολιτική συνείδηση πάψαμε να πληρώνουμε λογαριασμούς για την ικανοποίηση βασικών καθημερινών αναγκών μας. Η ΕΥΔΑΠ, πληρώνοντας εργολάβους, μας έκοψε δυο φορές την παροχή νερού. Η δεύτερη φορά ήταν μετά από πρωτοβουλιακή επανασύνδεση. Παράλληλα, οι δυο κρατικές εταιρείες απαιτούν ανελλιπώς να εισπράξουν όσα μας καταλογίζουν ως χρέη, αυξανόμενα και τοκιζόμενα. Μέσα στο 2016 η «ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ» της «διεύθυνσης νομικών υπηρεσιών» της ΕΥΔΑΠ αποφάσισε να μας επιδόσει μέσω διακαστικού επιμελητή μια απειλητική επιστολή («εξώδικο»), η οποία τονίζει στο τέλος ότι «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ». Ο «δημόσιος» παροχέας νερού εκβιάζει τους κατοίκους ότι αν δεν προσαρμόζονται στις ληστρικές πολιτικές του κράτους, θα τους αφήσει άστεγους!
Οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν κηρύξει μια ολοκληρωτική ταξική γενοκτονία. Η καταστροφή τους θα είναι ριζική.
Η οργάνωση, η παραγωγική και η εμπορευματική πολιτική των ΔΕΚΟ («δημόσιες επιχειρήσεις κοινής οφέλειας») υπηρετούν καταστατικά τους κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς του κράτους και των καπιταλιστών. Οι κρατικές επιχειρήσεις και ειδικά οι ΔΕΚΟ που κατέχουν την μεγαλύτερη εισπρακτική δεξαμενή, το σύνολο των κατοίκων της επικράτειας ως καταναλωτικό κοινό, αποτελούν σημαντικό εργαλείο χρηματικής λεηλασίας και διόγκωσης των οικονομικών ανισοτήτων. Επιπλέον, επιτελούν στην καθολικότερη και ταυτόχρονα εξατομικευμένη κλίμακα την αναγκαία για την διατήρηση του τυραννικού συστήματος λειτουργία της ποινικής τρομοκράτησης ή κι εξόντωσης των οικονομικά ασθενέστερων, με όρους βιοπολιτικής.
Στην σημερινή περίοδο της δανειακής εξάρτησης του εληνικού κράτους και της μνημονιακής συνδιαχείρισης από τα ντόπια αστικά λόμπι και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα οι κρατικές επιχειρήσεις μετατρέπονται σε πεδία εργολαβικής κερδοσκοπίας και τελικά σε επαρχιακά καταστήματα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου. Ευρύτερα την τελευταία εικοσαετία, που αποδομούνται οι προνοιακές ρυθμίσεις των κρατών, οι τράπεζες και οι καπιταλιστικοί όμιλοι αποκτούν πλήρη επικυριαρχία πάνω στις κοινωνίες και στο φυσικό περιβάλλον. Μέρα με τη μέρα επεκτείνεται στην υδρόγειο ο πόλεμος για το νερό, που διεξάγεται από τους διεθνείς επενδυτές, με τους μισθοφόρους τους και με την υποστήριξη των στρατιωτικών μηχανισμών του καπιταλιστικού κέντρου, ενάντια στις τοπικές κοινότητες.
Η πολιτική λεηλασίας που εφαρμόζουν οι εμπορευματικοί κρατικοί μηχανισμοί στηρίζεται σε ορισμένες συντεχνίες, δομικά συναρτημένες στην κρατική καταστολή και την αστική εκμετάλλευση:
– Τα επαγγελματικά στελέχη του κράτους, που ιστορικά αποτελούν ένα από τα ιδρυτικά συστατικά στοιχεία της αστικής τάξης. Δεν είναι μόνο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι εισαγγελείς και οι μπάτσοι, αλλά και τα διευθυντικά στελέχη των διάφορων μηχανισμών (υπουργεία, εφορίες, ΔΕΚΟ κλπ).
– Οι εργολάβοι των μαζικών διώξεων, κατασχέσων και πληστηριασμών (δικηγορικά γραφεία, δικαστικοί επιμελητές, συμβολαιογράφοι, real estate κλπ).
– Οι εργολάβοι αποσύνδεσης απολήξεων των δικτύων παροχής νερού και ηλεκτρικού.
Όλοι αυτοί έχουν συλλογική και προσωπική ευθύνη για την άγρια αντικοινωνική επίθεση του κράτους και την επιβαλλόμενη εξαθλίωση που συνεχίζεται ακατάπαυστα με δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις.
Οι εξοντωτικές κρατικές πολιτικές για το πεδίο το κοινωνικών υπηρεσιών επιχειρούνται ανεμπόδιστα, διότι τα αστικά κόμματα κατάφεραν μεταδικτατορικά να διαβρώσουν τον εργατικό-κοινωνικό χαρακτήρα, να αφοπλίσουν και να κατακερματίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στον λεγόμενο δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι των κρατικών επιχειρήσεων, αφημένοι στον απατηλό συντηρητισμό των προνομίων του κρατικού τομέα και στην κατάπτωση του κλαδικού συνδικαλισμού, επέτρεψαν την ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών για τις οποίες εργάζονται, τον αποκλεισμό κομματιού των εκμεταλλευόμενων από τους όρους επιβίωσής τους και ακολούθως, την απεριόριστη υποτίμηση του συνόλου μας.
Η βιοπολιτική ταξική τρομοκρατία συνδιάζει την υφιστάμενη οικονομική κυριαρχία με τα ποινικά εργαλεία και την ωμή βία του κράτους. Η αστική οικονομία αποτελεί πραγματικό όπλο για την διεύρυνση των ανισοτήτων που παράγει. Όποιοι δεν κατέχουν ισχυρό κεφάλαιο μπορούν να εκβιάζονται σε ακόμα χειρότερη εκμετάλλευση από αυτήν που ήδη υφίστανται. Η οικονομική συσσώρευση εγγυάται το απλό δίλλημα: μεγαλύτερη εκμετάλλευση ή συγκαλυμένη εξόντωση; Συνεπικουρικά, τα παραδοσιακά όπλα του κράτους, ένοπλη βία, φυλάκιση, κατάσχεση και όλα τα έμμεσα συνεπακόλουθα μέτρα (εξάρτηση, προσαρμογή και γλωσσική αφομοίωση, γραφειοκρατική φθορά κλπ) έχουν έναν απόλυτα οικονομικό χαρακτήρα κι έτσι βρίσκονται πανταχού παρόντα στην καπιταλιστική οικονομία.
Η απειλή κατάσχεσης της πρώτης και μοναδικής κατοικίας κάποιου είναι ευθύα επίθεση στο βασικό καθολικό δικαίωμα στην στέγαση. Η επίθεση στην στέγαση παίρνει πολλές μορφές αυτήν την περίοδο: Πολλαπλασιασμός των κατασχέσεων από το κράτος, απελευθέρωση των κατασχέσεων από τις τράπεζες, ραγδαία μείωση των μισθών χωρίς αντίστοιχη μείωση των ενοικίων, καταστροφή καταυλισμών Ρομά και μεταναστών, εκκένωση καταλήψεων άδειων σπιτιών. Κι αν δούμε λίγο παραέξω, στις περιοχές που βρίσκονται στο επίκεντρο διακρατικών κι ιμπεριαλιστικών πολεμικών ανταγωνισμών, στις περιοχές που βρίσκονται στο στόχαστρο της καπιταλιστικής λεηλασίας περιβαλλοντικών πόρων, όπως το νερό και στις περιοχές όπου οι στρατοκρατικές εξουσίες εξαπολύουν μαζικές δολοφονικές κατασταλτικές επιχειρήσεις, ο ξεριζωμός αποτελεί βασική συνθήκη επαναποίκισης ενός εδάφους από το κεφάλαιο και υποδούλωσης των καταπιεζόμενων μαζών.
  Η επίθεση στην στέγη αποτελεί ολοκληρωτική επίθεση ενάντια στην ζωή και την ελευθερία. Κι εμείς, οι κάτοικοι ενός παλιού κτίσματος στα Εξάρχεια θα την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια.
Το κράτος έχει συμφέρον να μας διαχειρίζεται σαν καταναλωτές. Ο καταναλωτής είναι μια ισοπεδωτική ταυτότητα, πίσω από την οποία κρύβονται οι ταξικές αντιθέσεις. Πως μπορούν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι οι κοινές προλεταριακές ανάγκες με τους τόνους νερού που πάνε σε ιδιωτικές πισίνες και σε έρημους κήπους γκαζόν, για να ποτίζουν την πιο ιδιοτελή και αλαζονική αυταρέσκεια; Η έννοια «δημόσιο συμφέρον» αποτελεί μια δολοφονική υποκρισία, όταν οι εκμεταλλευόμενοι εξωθούνται στην εξόντωση με οικονομικά και στρατιωτικά μέσα, τα οποία εγγενώς δεν μπορούν ν’ αγγίξουν τους εκμεταλλευτές και τον αχαλίνωτο καταναλωτισμό τους, αφού είναι τα δικά τους αλληλοσυμπληρούμενα εργαλεία ελέγχου.
Εμείς οι απειλούμενοι κάτοικοι του αναφερόμενου κτίσματος δεν έχουμε σκλάβους στην δούλεψή μας, ούτε οποιαδήποτε απολαβή από κρατικά ή ευρωπαϊκά ταμεία, ούτε εισοδήματα από εκμετάλλευση ακινήτων ή κινητών, ούτε χρηματικές επενδύσεις. Διαβιούμε με την αξία της εργασίας μας. Και σίγουρα δεν έχουμε την προστασία των νόμων και των όπλων του κράτους. Από αυτήν την θέση είμαστε φορείς της συλλογικής συνείδησης της προλεταριακής-κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης. Την προσωπική μας ανάγκη για ελεύθερη πρόσβαση στο νερό, στο ηλεκτρικό και βέβαια στην στέγη την υπερασπιζόμαστε ως πρωτεραιότητα επιβίωσης και ταυτόχρονα ως κοινωνική ευθύνη.
Η επίθεση στο νερό και στο ηλεκτρικό έχει βρει απέναντί της αποτελεσματικές αντιστάσεις. Χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα είναι οι συλλογικές περιπολίες σε γειτονιές της Αθήνας ενάντια στις εργολαβικές διακοπές παροχών, η τοπική αυτοδιαχείριση των δικτύων από αυτοοργανωμένες κοινότητες, οι παρεμβάσεις, αποκλεισμοί, καταλήψεις σε κτήρια διευθύνσεων κρατικών επιχειρήσεων και οι πρποπαγανδιστικές δράσεις σαμποτάζ. Σε επαφή με αυτήν την κινηματική εμπειρία τοποθετούμε το δικό μας μικρό χαράκωμα της άρνησης πληρωμών, της αυτοδιαχείρισης της πρόσβασης στους ζωτικούς πόρους και της υπεράσπισης της στέγης μας, όχι σε μια γραμμή συνεταιρισμού ειδικά εκείνων που τυγχάνει να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς κατάσταση με εμάς, αλλά σε ένα κοινό μέτωπο μαχητικής αυτοοργάνωσης πάνω στα εδάφη της καθημερινής ταξικής σύγκρουσης. Τα 1.272.99 ευρώ που ζητάει η ΕΥΔΑΠ με δόσεις και πιθανά με έκπτωση, είναι ασήμαντα μπροστά σε όλους αυτούς που χάνονται κάθε μέρα μέσα στην πείνα, την αρρώστια και την αστεγία.
   Η κατοικεία αποτελεί ένα έσχατο έδαφος άμυνας. Η μάχη στα έσχατα εδάφη μόνο ανυποχώρητη μπορεί να είναι. Ούτε με σφαίρες δεν θα πάρουν την στέγη μας οι λακέδες και οι μισθοφόροι του κράτους. Κι αν χρειαστεί να βγούμε από το σπίτι μας για να το υπερασπιστούμε, θα μετοικήσουμε στα περίχωρα, στις επαύλεις της αστικής τάξης, εκεί που κρύβονται και οι καλοπληρωμένοι διευθυντάδες κι αυτή η μετανάστευση δεν θα γίνει με τις παλάμες ανοιχτές υπτίως, αλλά με το ντουφέκι στο χέρι. ´Οπως αρμόζει να αγωνιστούμε μαζικά και συλλογικά για να έχουμε όλοι στέγη, νερό, φαΐ και κάθετι που βγαίνει από την ανθρώπινη εργασία.
Είμαστε ήδη μαθημένοι στις πολιτικές διώξεις και δυναμωμένοι απ’ αυτές. Σήμερα μάλιστα που εξωθούνται στην παρανομία όλο και πιο μαζικά οι πληβείοι, γίνεται φανερό ότι οι νόμοι των αφεντικών, τα δικαστήριά τους και οι φυλακές τους δεν μας χωράνε. Τα όπλα τους δεν είναι αρκετά για να μας ακινητοποιήσουν όταν είμαστε ενωμένοι.
Στο καρτέρι λοιπόν, για να γίνουν οι γειτονιές ναρκοπέδια ενάντια στον κρατικό έλεγχο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Με την αυτοοργανωμένη αντίσταση, για το προλεταριακό επαναστατικό κίνημα και την κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Οι δυο κάτοικοι

Μάης 2016 Αθήνα

Η παραπάνω δήλωση στάλθηκε (ενυπόγραφα) στην κεντρική διεύθυνση και στην υπηρεσία αναγκαστικών εισπράξεων της ΕΥΔΑΠ

Ακολουθεί το εξώδικο της υπηρεσίας αναγκαστικών εισπράξεων της ΕΥΔΑΠ που απειλεί με κατάσχεση σπιτιού:

ΕΥΔΑΠ δημόσιο

 

Η δημοσίευση σε PDF

Κάλεσμα σε κινητοποίηση για το επικείμενο στρατοδικείο του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη (Απρίλης – Ιούνης 2016)

 

 Στις 2 Ιούνη του ’16, κρίνεται στο στρατιωτικό εφετείο η καταδικαστική απόφαση που επιβλήθηκε πρωτόδικα για την δεύτερη και τρίτη δίωξη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη για ανυποταξία. Έχει προηγηθεί ήδη μια καταδίκη για ανυποταξία η οποία εξαγοράστηκε με την συνδρομή του αλληλεύγγυου κινήματος, καθώς και τρία πρόστιμα των 6,000 ευρώ.
Άρνηση στράτευσης σημαίνει άρνηση στην υπηρεσία του πιο βάρβαρου δολοφονικού μηχανισμού του κράτους και των αφεντικών. Με την στρατοκρατία φυλάσσεται η δημοκρατία των αφεντικών και περιφρουρείται η άγρια ταξική εκμετάλλευση. Ο θέση του στρατού ως κατασταλτικού μηχανισμού απέναντι στην αντίσταση του ταξικού-κοινωνικού κινήματος συνεχώς αναβαθμίζεται. Ο ελληνικός στρατός επανοργανώνεται για να καταστείλει τις επικείμενες εξεγέρσεις μας. Σήμερα, η εντεινόμενη καταστολή του αντιμιλιταριστικού κινήματος συνοδεύει την όξυνση της στρατοκρατικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Πιστές λέρες του ευρω-σοβινισμού και φρουροί της αστικής κυριαρχίας, η κυβέρνηση σύριζα-ανέλ συνδράμει στις λεηλατικές εκστρατείες του διεθνούς κεφαλαίου, στην επιδείνωση του στρατοκρατικού ελέγχου μέσα στις ευρωπαϊκές πόλεις-φρούρια, και εξαπολύει έναν αδίστακτο πόλεμο στα σύνορα απέναντι στους κατατρεγμένους της καπιταλιστικής περιφέρειας. Με τα σύνορα και τις φυλακές των κρατών διασφαλίζεται η ταξική καταπίεση. Σχεδόν σε καθημερινή βάση εγκαινιάζεται ένα νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών για τον έλεγχο, τον έγκλεισμό και την βίαιη απέλαση όλων εκείνων που ξεριζώθηκαν από τον πόλεμο των εξουσιών. Ο ελληνικός στρατός διαχειρίζεται πλεόν τα περισσότερα κέντρα κράτησης μεταναστών και προετοιμάζεται για να καταστείλει ενδεχόμενη εξέγερσής τους. Ολόκληρος ο αστικός κόσμος μοιάζει όλο και περισσότερο ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Με τα λόγια του συντρόφου Ολικού Αρνητή,
« Σήμερα απαιτείται ο αγώνας ενάντια στον στρατό να είναι ενεργητικός, να συνδεθεί με το σύνολο του ταξικού-κοινωνικού κινήματος, να δώσει μαχητική ώθηση στα ανοιχτά μέτωπα πάλης. Να δυναμώσουμε την προλεταριακή-κοινωνική αντίσταση και την συνοργάνωσή της, να απλωθεί ο εξεγερσιακός-αντικρατικός αντιμιλιταρισμός για να σπάσουν στους δρόμους τα μισθοφορικά τείχει.
Η θέση των Ολικών Αρνητών είναι στην πρώτη γραμμή της διεθνιστικής αλληλεγγύης, στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στο συνοριακό καθεστώς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην πρώτη γραμμή της αντιφασιστικής πάλης, στην πρώτη γραμμή της συλλογικής αντίστασης στην οικονομική τρομοκρατία, που στηρίζεται στα όπλα και στις φυλακές του κράτους, στην πρώτη γραμμή των εργατικών κινητοποιήσεων, που χτυπιούνται με αστυνομικο-στρατιωτικούς μηχανισμούς κι επιστρατεύσεις. […] Από μιά τέτοια θέση μάχης η Ολική Άρνηση Στράτευσης αποτελεί παράδειγμα αφοπλισμού της κρατικής τρομοκρατίας και παράδειγμα ρήξης με την εξατομίκευση. »
Είναι συλλογικό μας καθήκον να δυναμώσουμε τον αντιμιλιταριστικό αγώνα. Με τους Ολικούς Αρνητές στην πρωμετωπίδα του αγώνα να δώσουμε την μάχη για την οριστική κατάργηση της καταναγκαστικής θητείας στην πολεμική μηχανή του κράτους. Στις 2 Ιούνη, ο σύντροφος θα βρεθεί στη θέση να οξύνει την αντιπαράθεση με τους στρατοκράτες μην συνθηκολογώντας στον εκβιασμό της εξαγοράς της ποινής. Καταδίκη θα σημαίνει φυλάκιση. Η στάση του δικαζόμενου Ολικού Αρνητή μπορεί να κάνει αυτό το στρατοδικείο σημείο ανοίγματος και όξυνσης του αντιμιλιταριστικού αγώνα. Η αλληλεγγύη να ανοίξει δρόμους για την μαχητική αντεπίθεση!
  Καλούμε συντρόφους και συντρόφισσες, συλλογικότητες αγώνα, σχήματα προλεταριακής-κοινωνικής αυτοοργάνωσης και αντίστασης σε ανοιχτή συνέλευση για ενημέρωση, άμεση κινητοποίηση και συντονισμό δράσεων.

Τετάρτη 4 Μάη 7μμ Πολυτεχνείο (Αθήνα, Στουρνάρη)

___

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ

ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

_______________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα                                                                 
για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF

Δήλωση Ολικού Αρνητή Στράτευσης ενόψει επικείμενου στρατοδικείου και ενδεχόμενης φυλάκισης (Απρίλης – Ιούνης 2016)

« Έχουν ανοίξει λέει λάκους και μας περιμένουνε. Τι λέτε ρε μαλάκες ρε! Τι λέτε ρε! »
(Στίχος από Lost Bodies)

_______________________________________________________________________________

 Στις 2 Ιούνη πρόκειται να κριθεί στο αναθεωρητικό δικαστήριο (στρατιωτικό εφετείο) η πρωτόδικη απόφαση καταδίκης μου σε δώδεκα μήνες φυλάκισης από την δεύτερη και τρίτη δίωξή μου για ανυποταξία. Δεδομένου ότι λόγω άλλων καταδικαστικών αποφάσεων για την πολιτική μου δράση, δεν εμπίπτω εδώ και δυο δεκαετίες στο νομικό παραθυράκι της αναστολής, η ποινή της πρώτης τελεσίδικης καταδίκης μου για ανυποταξία (δώδεκα μήνες) εξαγοράστηκε σε δόσεις με την συνδρομή του αλληλέγγυου κόσμου. Επιπρόσθετα, μου έχουν χρεωθεί μέχρι σήμερα τρια χαράτσια των 6000 ευρώ (σύνολο 18000 ευρώ) για τέσσερις κλήσης κατάταξης τις οποίες αρνήθηκα.
Οι ακατάπαυστες διώξεις, συλλήψεις, εξευτελιστικές μεταγωγές, δίκες και αθροιστικές ποινές πάνω στους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης αποτελούν χαρακτηριστική έκφανση της κρατικής τρομοκρατίας, για την οποία υπάρχει και είναι απαραίτητη η στρατοκρατία. Έγραφα μέσα από τα κρατητήρια της ΓΑΔΑ κατά την τελευταία από τις τρεις συλλήψεις μου για ανυποταξία (2/11/’14): « Οι αλλεπάλληλες διώξεις εναντίον των Ολικών Αρνητών Στράτευσης για την σταθερή και πολιτικά συνειδητή απόφασή μας να μην υπηρετήσουμε τον πιο βάρβαρο μηχανισμό εξουσίας, αποσκοπούν στην κάμψη του αντιμιλιταριστικού ταξικού κινήματος. Δεν αναγνωρίζω το δίκαιο της στρατοκρατικής καταστολής. Η ίδια η κράτησή μου σε ένα κελί, έστω και για μια νύχτα, σημαίνει μια βάναυση και απαράδεκτη προσβολή κάθε έννοιας ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η αντίσταση στην κρατική βαραβαρότητα δεν κάμπτεται. Δυναμώνει και θα νικήσει. Να σταματήσει άμεσα κάθε δίωξη των Ολικών Αρνητών Στράτευσης για ανυποταξία και να σταματήσουν οι εκβιαστικές συλλήψεις. » Continue reading Δήλωση Ολικού Αρνητή Στράτευσης ενόψει επικείμενου στρατοδικείου και ενδεχόμενης φυλάκισης (Απρίλης – Ιούνης 2016)

Συγκέντρωση στα δικαστήρια για τους συλληφθέντες αλληλέγγυους από την απεργιακή κινητοποίηση στον Ιανό (Δεκέμβρης ’14, Α.Τ. Ακροπόλεως)

                                      Για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας
Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στον χώρο του εμπορίου ξεκίνησε τον Απριλη του ‘14 συσπειρώνοντας ένα πολύμορφο μέτωπο αντίστασης σε Αθήνα κι επαρχία. Συνεχείς συγκεντρώσεις, πορείες, παρεμβάσεις σε χώρους εργασίας, ζύμωση με εργαζόμενους, αντιπαράθεση με την εργοδοσία και την καταστολή. Μέσα από αυτή την κινητοποίηση, εργαζόμενοι βγήκαν στο δρόμο, συμμετείχαν στους απεργιακούς αποκλεισμούς, ακύρωσαν “λευκές” νύχτες, αυτοοργανώθηκαν σε νέα αγωνιστικά σχήματα βάσης. Ο δυναμισμός του κινήματος εξανάγκασε τα αφεντικά σε μια οπισθοχώρηση καταφέρνοντας να αποσυρθεί το αρχικό σχέδιο για μαγαζιά ανοιχτά και τις 52 Κυριακές και αντ’αυτού προωθήθηκε το σχέδιο για τις 7 Κυριακές. Όμως, είτε με 52 είτε με 7 Κυριακές ανοιχτά τα μαγάζια η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας παραμένει μια ακόμα αιχμή της επίθεσης των αφεντικών σε ό,τι με αγώνες έχει κατακτήσει η εργατική τάξη μέχρι σήμερα. Η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας και η λεηλασία του χρόνου που προορίζεται για ελεύθερη κοινωνικοποίηση των εργαζομένων, είναι εργαλεία που δοκιμάζουν τα αφεντικά στον χώρο του εμπορίου για να εφαρμοστούν σε όλους τους κλάδους. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σηματοδοτεί την επιδείνωση των όρων της μισθωτής σκλαβιάς για όλους τους εργαζομένους. Continue reading Συγκέντρωση στα δικαστήρια για τους συλληφθέντες αλληλέγγυους από την απεργιακή κινητοποίηση στον Ιανό (Δεκέμβρης ’14, Α.Τ. Ακροπόλεως)

Ανακοίνωση ολικής άρνησης στράτευσης

ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΛΙΚΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

Δηλώνω ολικός αρνητής στράτευσης. Ολικός αρνητής του ελληνικού στρατού και κάθε στρατού που διαιωνίζει και αναπαράγει τη δομή της ιεραρχίας, του ολοκληρωτισμού, της εθνικής συνείδησης και του συγκεντρωτισμού. Ενάντια σε κάθε στρατό που αποσκοπεί στην κυριαρχία επί των ελεύθερων ατόμων, επί των εδαφών, στην πειθάρχηση και στον έλεγχο των συνειδήσεων και των σωμάτων μας.

Ιστορικά, ο ρόλος των εθνοκρατικών στρατών, είτε αυτοί αναδύονταν ως φασιστικοί, σοσιαλιστικοί ή φιλελεύθεροι, εξυπηρετούσε τις αφηγήσεις και τα συμφέροντα μιας συγκεκριμένης τοπική ή πολυεθνικής ελίτ. Πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, τα οποία αρχίζουν από την ίδια την εγκαθίδρυση-σύσταση του κρατικού μηχανισμού και προεκτείνονται στην κατάκτηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και στην ίδια τη διαιώνιση των πολεμικών βιομηχανιών. Αφηγήσεις εθνικιστικές, όπως η φυλετική υπεροχή · πατριαρχικές, όπως η λατρευτική υπαγωγή των λαών στους πατέρες του έθνους · σεξιστικές, με την καταδίκη του γυναικείου φύλου ως παραγωγική μηχανή των εθνικών σωμάτων · και τέλος, ευρύτερες πατριωτικές αφηγήσεις, που όχι απλώς εξιδανικεύουν τον τόπο όπου τυχαία γεννηθήκαμε, αλλά νομιμοποιούν και την ιδιοκτησία του.

Το ελληνικό κράτος και, κατ’ επέκταση, ο ελληνικός στρατός, αποτελεί παραδοσιακό σύμμαχο του ΝΑΤΟ, με δράσεις εντός και εκτός συνόρων, όπως Ιράκ, Σομαλία, Λίβανος.
Επίσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε σε συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ, υπογράφοντας στρατιωτικό σύμφωνο, το οποίο επιτρέπει σε ελληνικό έδαφος στρατιωτικές ασκήσεις από τον ισραηλινό στρατό.
Ευρω-στόλος και ΝΑΤΟ, κάνοντας περιπολίες στη Μεσόγειο, συνεργάζονται στενά για να ανακόψουν το μεγάλο κύμα μεταναστευτικών ρευμάτων στην Ευρώπη, σε συμφωνία με τις Αρχές της Λιβύης, ρίχνοντας τις βάρκες στα βράχια και πνίγοντας τους επιβαίνοντες μετανάστες. Αυτό είναι το εναλλακτικό σχέδιο με το κωδικό όνομα ”Επιχείρηση Sophia” (28/01/2016).
Θα αναφέρω, επίσης, ότι πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής της Ε.Ε. είναι από το περασμένο φθινόπωρο ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ, Μ. Κωσταράκος.

Για όλους αυτούς τους λόγους, δηλώνω ολικός αρνητής στράτευσης. Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι ο αγώνας μου δεν αρχίζει ούτε σταματά στην άρνηση στράτευσης.
Ως αναρχικός, θεωρώ ότι η στάση μου ενάντια στον ελληνικό στρατό είναι ένα μόνο μέρος του συνολικού αγώνα ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και κυριαρχία. Θα μπορούσα να ακολουθήσω τον εύκολο δρόμο της τυφλής υποταγής, της αναίμακτης κατάταξης ή του λεγόμενου τρελόχαρτου, αποφεύγοντας την ποινικοποίηση της άποψής μου και τις αναμενόμενες κυρώσεις που απορρέουν από την άρνηση στράτευσης. Αυτό, όμως, έρχεται σε σύγκρουση με τις συνολικές αξίες μου ως αναρχικός, κρίνω δε ότι ως στάση ζωής αποτελεί παρακαταθήκη για τον κόσμο που θέλουμε ως την αναρχία.
Ως αναρχικός, τάσσομαι υπέρ της πολυμορφίας του αγώνα, τόσο στις θεωρήσεις, όσο και στις δράσεις.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ/ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ/ΕΣ

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Α.Δ.
αναρχικός, ολικός αρνητής στράτευσης

Διεθνιστές επαναστάτες μαχητές του YPG/YPJ καλούν σε συστράτευση στην αντίσταση στο Bakur Kurdistan – Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ called upon the youths to join the self-rule resistance in Bakur Kurdistan alongside the YPS and guerrilla forces

Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ (People’s/Women’s Defense Units) have released a statement saluting the self-rule resistance in Bakur (North) Kurdistan. Revolutionaries called upon the youths to join the resistance alongside the YPS (Civil Defense Units) and guerrilla forces.

The press conference by internationalist combatants was held at the border between Qamislo city of Rojava and Nusaybin town of Bakur Kurdistan. The statement in Kurdish, Spanish, German and English also called upon youths worldwide to support the Kurdistan revolution.

The press release by revolutionaries from Germany, France and Spain is as follows:

“We are revolutionaries from all over the world who have come to Kurdistan out of their own free will to join the struggle for liberation.

We are living in a time of constant emergency. While at the heart of the Leviathan the enemy continues to numb, stupefy and enslave the people in the most thorough and wicked way, the fringes are lost in war. Today the oppression of 500 years of capitalism lives on in countless forms.

The rulers know no limits when it comes to securing their wealth and pursuing their interests. If we look at all the news of a single day it is easy to simply drown in despair. And that is exactly the point. We are to believe that there is no alternative, that the system we live in is the only option. When the soviet union collapsed it was said that we are at “the end of history”. But now, 25 years later, we see once more that capitalism isn’t and never has been able to solve our problems. On the contrary, every so-called solution has only multiplied the existing problems.

The system thrives on oppression. The oppressors need us. They cannot exist without us, but we can without them. Slavery, war and sorrow, loneliness and despair are neither fate nor coincidence, they are inevitable characteristics of a capitalist society. It is therefore our most urgent duty to organize against it. As much as they try to overwhelm our conscience and plant their truth in our hearts – we will not be deceived any longer. The alternative exists, right in front of our eyes.

For more than 40 years the resistance of the PKK against the occupiers, most notably the Turkish state, has never faltered. The PKK fight for freedom and autonomy, not just for Kurds but for all peoples of the Middle East. 4 years ago the fire caught in the western part of Kurdistan called Rojava, which was then liberated from the Syrian occupation. Rojava’s people self-organized, leading to a full-scale social revolution. Everywhere they founded councils and communes for local administration, and cooperatives as basis for a new economy. The historical resistance that was put up to defend the revolution, the fight of the guerilla; liberation of women, radical democracy and ecology as foundation of an alternative society – these are our hopes in the 21st century. We draw courage and belief from the revolution in Kurdistan.

The situation right now is very critical. The war in Northern Kurdistan, the part occupied by Turkey, has been raging for half a year. The attack on the guerrilla-controlled territories by theTurkish occupation forces on 24th of July was answered by the people by declarations of Democratic Autonomy in many areas in Northern Kurdistan. They built up communes and local councils, just like in Rojava. Led by the YDGH and YDGK youth and young women’s movement the people organized their self-defense and erected barricades in their neighborhoods. The Turkish state saw this as a threat to its authority that had for the last years merely existed symbolically in the Kurdish regions and attacked with uninhibited brutality.

For months now the people, most notably the revolutionary youth, have been resisting against the second-biggest army of NATO. Heavy fighting continues in the cities of Cizîre, Silopya, Nisêbîn, Kerboran, Şirnex, Gever and the Sûr and Farqîn neighborhoods of Amed.

During the winter months the snow limits very much the movement of the guerrilla. This is why the enemy does everything in his power to break the will of the people before spring. In the 90ies the state burned down thousands of villages to separate the population from the guerrilla and force the people to become refugees. Today they attempt the very same, attacking civilians with tanks, helicopters and heavy artillery.

Everyday there is news of children, youths and whole families massacred by state forces. The state has send thousands of its best troops and heavy weaponry into the Kurdish regions to quell the revolutionary insurrection. The occupation forces have decreed curfews in all Kurdish cities, cut off water and electricity and keep spreading anti-Kurdish propaganda while heavily censoring all Turkish media outlets. But despite all this the people have stood up to all intimidation attempts and fight everyday with unwavering courage and conviction in the streets of north Kurdistan. Recently the civil defense units YPS, modeled after the Rojavan YPG, have been built up to support this resistance.

We congratulate the creation of the YPS and send our warmest greetings and respect to the YDGH. Many of our comrades have fallen in this struggle. Their memory gives us strength and their sacrifice will not have been in vain. We will carry on the flame of revolution with all our heart and mind. Our place is here, side by side with our comrades, fighting for a free Kurdistan and Middle East.

We call on all revolutionaries worldwide – join the resistance. This is not the time to sit at home and ponder what might be. We are building and defending the future now. We call for resistance and solidarity. Rise against the imperialist forces. Come to Kurdistan and join the forces of YPJ, YPS and the guerrilla!”

[youtube width=”468″ height=”379″]http://www.youtube.com/watch?v=T0Ct2tqfUcY[/youtube]

GATHERING-DEMONSTRATION 8th of MARCH – FOR THE COMBATIVE SELF ORGANISATION OF WOMEN

STRUGGLE FOR WOMEN’S EMANCIPATION MEANS COMBATIVE SELF
ORGANISATION OF WOMEN TOWARDS SOCIAL LIBERATION

The 8th of March is a day of struggle. Struggle for the emancipation of women which will come from women self organizing their struggle towards social liberation. The oppressed women know that in order to fight the patriarchy which enslaves us, we must also fight the state and capitalism. State, capital and patriarchy feed one another in order for the bosses to segregate and exploit the people. The 8th of March cannot fit into void liberal concepts about gender equality within a world of generalized inequality. This day should be a day of resistance, an opportunity for women to take the streets together, to organize our militant and anti-institutional fight against every form of oppression.
In the regions of Turkey and Kurdistan, women have been fighting a war against many fronts, against the Turkish fascist regime, against the theocratic totalitarianism of the Islamic State, against patriarchy. The revolution in the autonomous regions of Kurdistan is a living example of the combative self organization of women towards social autonomy. Women fighters call on this day, all resisting and working women to intensify their struggle, to make this day a day of resistance, to honor the murdered women whose bodies were dragged into the streets as trophies of the enemy. We draw inspiration and strength from the example of the women of Kurdistan so as to intensify our struggle here and everywhere.
 Us women must militantly organize in order to brake our chains!

GATHERING-DEMONSTRATION
TUESDAY 8th of MARCH 5 p.m.
VICTORIA Sq.

Initiative of internationalist women fighters

TEXT IN PDF

TEXT IN GREEK

RELATED POSTER

Κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Διεθνιστών Αγωνιστριών

JIN JIYAN AZADI
ΓΥΝΑΙΚΑ ΖΩΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
KADIN YAŞAM ÖZGÜRLÜK
WOMAN LIFE FREEDOM

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 Η 8 Μάρτη είναι μέρα αγώνα. Αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση που πραγματοποιείται μέσα από την μαχητική αυτοοργάνωση των γυναικών για την κοινωνική απελευθέρωση. Οι καταπιεσμένες γνωρίζουμε πως για να αντιπαλέψουμε την πατριαρχία που μας θέλει υποτιμημένες και δούλες, πρέπει ο αγώνας μας να είναι ταυτόχρονα αντικρατικός και αντικαπιταλιστικός. Κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία, θρέφει το ένα το άλλο για τον κατακερματισμό και την εκμετάλλευση των απο κάτω από τα αφεντικά. Η 8 Μάρτη δεν μπορεί να χωρέσει σε κενές φιλελεύθερες έννοιες περί ισότητας των φύλων μέσα σε έναν καθεστώς γενικευμένης ανισότητας. Η μέρα αυτή να είναι μέρα αντίστασης, μια ευκαιρία να βρεθούμε μαζί στο δρόμο, να οργανωθούμε μαχητικά και αντιθεσμικά απέναντι σε κάθε μορφής καταπίεση.
Στις περιοχές της Τουρκίας και του Κουρδιστάν οι γυναίκες δίνουν εδώ και καιρό έναν πολυμέτωπο αγώνα απέναντι στο φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας, απέναντι στον θεοκρατικό ολοκληρωτισμό του Ισλαμικού Κράτους, απέναντι στην πατριαρχία. Η επανάσταση στις αυτόνομες περιοχές του Κουρδιστάν είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της μαχητικής αυτοοργάνωσης των γυναικών για την κοινωνική αυτονομία.  Οι αγωνίστριες καλούν την ημέρα αυτή όλες τις επαναστατημένες και εργαζόμενες   γυναίκες να εντείνουν τον αγώνα τους, να κάνουν την ημέρα αυτή μέρα αντίστασης, να τιμήσουν τις δολοφονημένες γυναίκες που τα σώματά τους σύρθηκαν στου δρόμους σαν τρόπαια  του εχθρού. Παίρνουμε έμπνευση και δύναμη από το παράδειγμα των γυναικών στο Κουρδιστάν για να οξύνουμε τον αγώνα μας εδώ και παντού.
 Οι γυναίκες να οργανωθούμε μαχητικά για να σπάσουμε τις αλυσίδες μας!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 5μ.μ.
ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

 

Πρωτοβουλία διεθνιστών αγωνιστριών

Η προκήρυξη σε pdf

Το κάλεσμα στα Αγγλικά

Η αφίσα-κάλεσμα για την κινητοποίηση

Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e

(revolt is life)

 

 Since June 2015, after the elections in Turkey in which Erdogan and his party (AKP) suffered great losses, an all out war has been declared against the Kurdish communities of eastern Turkey on the pretext of fighting “terrorism”. By waging a nationalist war, the fascist regime of Erdogan aims to dominate the extreme class antitheses within the turkish region as well as the interstate and imperialist antagonism within the wider region from the Black Sea to Mesopotamia. As Erdogan’s government incites nationalism and chauvinism within Turkey by spreading violence and repression, the forces of Kurdish and Turkish fighters maintain a mighty resistance and are escalating the level of confrontation by declaring autonomy in many regions and managing to strike military and police targets. Against the brutality of the fascist Turkish regime, the popular guards of the kurdish autonomist movement and Turkish revolutionaries resist by any means necessary, barricade their neighborhoods and take up arms.
 Every day towns and cities in Kurdistan are being bombed and are under state of emergency; curfews, bombings, assassinations by the repressive forces of the army and the police, home raids and arrests on charges of participation in either the rebel forces of PKK or in one of the hundreds of grass roots organizations which mobilize in Turkey and in Kurdistan around a variety of issues ranging from local governance and neighborhood assemblies to human rights groups and solidarity to political prisoners. The regime’s strategic plan is to attempt the palestinization of Kurdistan. An entire population is forced into a state of siege under conditions of subordination or even annihilation, by military and bio-political means. For this reason, the Turkish state is not only targeting revolutionary organizations but the entire spectrum of the social web. The state and military are deliberately assassinating women, children and the elderly, precisely because they are aware that the latter constitute an active subject of the social resistance and not simply unarmed civilians. Women and children in Kurdistan are the ones who lend the struggle its great momentum. The Turkish state cannot face the rebels’ armed resistance without bearing overwhelming losses and without the risk of suffering crushing defeats. It could compromise with a truce with regards to the armed conflict, however the immediate peril for the regime is the movement for democratic autonomy that has been developing for years and which feeds the Kurdish resistance and signifies its depth. The mass social resistance cannot be confined into the line of fire; it permeats and deconstructs the space occupied by power.

Continue reading Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

Κάλεσμα σε αλληλέγγυο αγώνα με το κίνημα κοινωνικής αυτοδιεύθυνση και αντίστασης στο δυτικό Κουρδιστάν και την Τουρκία

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e
(η εξέγερση είναι ζωή)

 Από τον Ιούνιο του 2015, μετά δηλαδή από τις αποτυχημένες για τον Ερντογάν και το κόμμα του (AKP) εκλογές στην Τουρκία, έχει κηρυχθεί ένας ολοκληρωτικός πόλεμος εναντίον των κουρδικών κοινοτήτων της Αν. Τουρκίας με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Με τον εθνικιστικό πόλεμο το φασιστικό καθεστώτος Ερντογάν επιδιώκει να ηγεμονεύσει στις ακραίες ταξικές αντιθέσεις μέσα στην τουρκική επικράτεια και στον διακρατικό και ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην ευρύτερη περιοχή από την Μαύρη Θάλασσα μεχρι την Μεσοποταμία. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση Ερντογάν υποδαυλίζει τον εθνικισμό και των σωβινισμό μέσα στην Τουρκία σπέρνοντας βία και καταστολή, οι δυνάμεις των Κούρδων και Τούρκων αγωνιστών συνεχίζουν να προτάσσουν ισχυρή αντίσταση και να αναβαθμίζουν το επίπεδο της σύγκρουσης κηρύσσοντας την αυτονομία σε πολλές περιοχές και καταφέροντας χτυπήματα σε στρατιωτικούς και αστυνομικούς στόχους. Απέναντι στην βαρβαρότητα του τουρκικού φασιστικού καθεστώτος οι λαϊκές πολιτοφυλακές του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος και οι Τούρκοι επαναστάτες αντιστέκονται με κάθε πρόσφορο μέσο που διαθέτουν, οχυρώνουν τις γειτονιές τους και αντιπαρατίθενται ένοπλα.
Καθημερινά πόλεις και χωριά του Κουρδιστάν βομβαρδίζονται και βρίσκονται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης με απαγόρευση κυκλοφορίας, βομβαρδισμούς, δολοφονίες από τις κατασταλτικές δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, εφόδους σε σπίτια και συλλήψεις με την κατηγορία της ένταξης είτε στους αντάρτικους σχηματισμούς του PKK είτε σε μια από τις εκατοντάδες οργανώσεις βάσεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία και το Κουρδιστάν και έχουν να κάνουν με ένα πλήθος θεματικών, από την τοπική αυτοδιοίκηση και τις συνελεύσεις γειτονιών, μέχρι ομάδες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή πολιτικών κρατουμένων. Το στρατηγικό πλάνο του καθεστώτος επιχειρεί την παλαιστηνιοποίηση του Κουρδιστάν. Ένας ολόκληρος λαός τίθεται σε κατάσταση ομηρίας με όρους υποδούλωσης ή και φυσικής εξόντωσης, με στρατιωτικά και βιο-πολιτικά μέσα. Για τον λόγο αυτό το τουρκικό κράτος στοχεύει όχι μόνο στις έπαναστατικές οργανώσεις αλλά σε όλο το φάσμα του κοινωνικού ιστού. Οι στρατοκρατικοί μηχανισμοί δολοφονούν στοχευμένα γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους ακριβώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν ενεργά υποκείμενα της κοινωνικής αντίστασης και όχι αμάχους. Στο Κουρδιστάν οι γυναίκες και η νεολαία αποτελούν την μεγάλη δυναμική του αγώνα. Το τουρκικό κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ένοπλη αντίσταση των ανταρτών χωρίς δυσβάσταχτες απώλειες και χωρίς τον κίνδυνο να υποστεί συντριπτικές ήττες. Θα μπορούσε να συμβιβαστεί με την εκεχειρία σε επίπεδο αντιπαράθεσης ένοπλων δυνάμεων, αλλά ο άμεσος κίνδυνος για το καθεστώς είναι το κίνημα της δημοκρατικής αυτονομίας που αναπτύσσεται εδώ και χρόνια και αποτελεί τον τροφοδότη αλλά και το βάθος της κουρδικής αντίστασης. Η μαζική κοινωνική αντίσταση δεν περιορίζεται σε μία γραμμή μάχης: διατρέχει και αποδομεί τον χώρο που έχει καταλάβει η κυριαρχία. Continue reading Κάλεσμα σε αλληλέγγυο αγώνα με το κίνημα κοινωνικής αυτοδιεύθυνση και αντίστασης στο δυτικό Κουρδιστάν και την Τουρκία

Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

 Correspondencia revolucionaria con Rojava: entrevista con un combatiente anarquista griego

(Fuente original Rojava No Estás Sola)

 Entrevista con Heval Odyssev, combatiente miembro de Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista (RUIS) que participa en las Brigadas Internacionales de Liberación de Rojava. Esta entrevista fue publicada en griego en el número 31 del periódico callejero APATRIS, en Grecia. Aquí publicamos la traducción al castellano de la traducción realizada en francés, por tanto pedimos disculpas por la pérdida de información que haya podido suponer esta doble traducción.
(Nota: el compañero que ha respondido a la entrevista es griego, pero como todos los internacionales que participan en la resistencia kurda y la rebelión en Rojava, escogió un nombre kurdo para dar énfasis a su posición internacionalista.)

¿Podrías describirnos en la medida de lo posible lo que te gustaría informar de tu experiencia hasta ahora en Rojava?

A solicitud del compañero, en lugar de la primera respuesta publicamos el texto de información-llamamiento a la participación que él mismo envió desde Rojava.
Mensaje del frente de Rojava por un compañero de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista y de las Brigadas Internacionales de Liberación.
En los últimos tres años, una guerra sangrienta se extiende por el Kurdistán Sirio. Al menos en lo que concierne al territorio de Rojava, tiende a tomar las características de una guerra de liberación social y política.
En este enfrentamiento, las partes principales implicadas son: el régimen del antiguo dictador Assad (apoyado ahora por Rusia, Irán y China), diferentes organizaciones religiosas y nacionales (el Ejército Libre de Siria, el Frente Al-Nusra y otros), el Estado turco, el Califato Islámico y el movimiento de liberación autónomo kurdo.
El conflicto que tenía como objetivo el proteger los intereses del imperialismo americano en Siria y más generalmente en Oriente Medio, a galvanizado a organizaciones fundamentalistas y fascistas como DAESH. Éste, en su mayoría asistido por las élites económicas fundamentalistas de los regímenes de Oriente Medio, ha expandido su presencia y su dominación tiránica en la mayor parte de Siria e Iraq.
El régimen turco también ha jugado un papel importante, desarrollando una cercana colaboración económica, política y estratégica con DAESH. Su objetivo es servir sus intereses en Oriente Medio contra el pueblo y el movimiento kurdo, que desde el comienzo atacaron directamente a DAESH.
Este enfrentamiento ha causado cientos de miles de muertos, heridos y prisioneros. Sin embargo, en medio del fragor de la guerra se ha constituido un movimiento social y político de liberación que lleva las siguientes características:
1) la liberación de la población kurda que sufre la opresión y la marginación económica, política y cultural, en lo que respecta al estado Sirio.
2) la liberación de una gran parte de la población árabe y otras etnias de la tiranía del régimen de Assad y su unificación de forma equitativa en los territorios liberados de Rojava.
3) la liberación de las mujeres y su implicación en las estructuras sociales recientemente creadas, en particular mediante la participación en combate en el batallón de las YPJ.
4) el esfuerzo – aunque todavía en un escenario muy básico debido a la intensidad de la guerra – de construir estructuras políticas, económicas y sociales que tienen el principio de la auto-gestión, la participación equitativa en la organización y toma de decisiones. Finalmente, el establecimiento de un nuevo modelo social, más horizontal e igualitario, que tiene como objetivo no sólo crear una sección revolucionaria en Oriente Medio, sino de difundir en un mismo movimiento, las semillas de la liberación social y política.
En este marco, es el deber de todo rebelde internacional actuar de tres formas:
a) con eficacia y combativamente en solidaridad con el esfuerzo revolucionario de Rojava y aprender de la experiencia de vida radical en cada nivel – político, organizativo, estratégico.
b) desarrollar lazos en la lucha y consolidarlos mediante diferentes tipos de relaciones con los rebeldes del mundo entero y con otros movimientos revolucionarios, por todas partes dónde se encuentren y donde sea requerido todo tipo de esfuerzo logístico, político y humano.
c) para reactivar el proyecto de reunión de combatientes revolucionarios y el imaginario de la solidaridad revolucionaria internacional, sobre el territorio griego y en el seno del movimiento revolucionario griego.
Teniendo en cuenta lo anterior, decidí hace cuatro meses juntarme con el movimiento revolucionario de Rojava y participar activamente en el combate, en las filas del Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unidades de Protección del Pueblo y la facción femenina no-mixta YPJ) y de las Brigadas Internacionales de Liberación, como miembro de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista, para luchar no sólo contra los fascistas fundamentalistas de DAESH, sino también contra los planes del capitalismo internacional, americano, turco, etc., en los cuales DAESH es un instrumento y una herramienta.
Desde las tierras de Rojava, envío mis saludos combativos y un mensaje de resistencia a los compañeros revolucionarios de Grecia.

VIVA LA REVOLUCIÓN DE ROJAVA
VIVA LAS YPG/YPJ Y EL BIL
VIVA RUIS
HASTA LA VICTORIA

Ηeval Odyssev
Rojava, 27 de Julio de 2015.

Sobre la guerra contra DAESH

¿Cuál es la composición política de las Brigadas Internacionales de Liberación, y qué grupos participan?

Las Brigadas Internacionales de Liberación se comprenden principalmente de organizaciones revolucionarias turcas pero también de organizaciones y compañeros internacionales venidos de diferentes países de Europa, cada uno de múltiples horizontes políticos (marxistas, comunistas, anarco-comunistas, más generalmente de libertarios y antifascistas).
Sexistas, racistas, nacionalistas y fanáticos son excluidos.
La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una organización que lucha por la revolución social mundial. Los participantes son comunistas libertarios y anarquistas de Grecia. En concreto, la Unión tiene como objetivo la solidaridad concreta en el campo de los conflictos armados internacionales. Lucha del lado de las clases oprimidas por la liberación social y contra la dominación de los Estados y el Capital. La solidaridad concreta debe de tener las características de la lucha social en todos los puntos del conflicto, rompiendo los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Tenemos como objetivo, paralelamente al desarrollo polimorfo de las fuerzas revolucionarias en Siria, Iraq, Turquía y más ampliamente en Oriente Medio, de abrir una vía de solidaridad desde los territorios griegos. Mediante esto no pretendemos sólo comprometernos a implementar concretamente el programa de las Brigadas Internacionales de Liberación, sino simultáneamente, promover la coordinación y la cooperación más allá de los límites locales.
La Unión abre vías de discusión en el territorio griego con la revolución de Rojava y por la formación colectiva de un movimiento revolucionario internacional.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα αγγλικά

Un colaborador de Rojava Azadî ha traducido el siguiente texto que es  la introducción que se leyó en un acto en solidaridad con Rojava que tuvo lugar en Atenas, Grecia, el 24-07-2015 a cargo del colectivo anarquista ASMPA.

(https://rojavaazadimadrid.wordpress.com/2015/12/21/revolucionarios-griegos-llaman-a-la-solidaridad-internacional-con-rojava/)

El Colectivo Anarquista para el Combate Proletario (ASMPA), ha organizado esta charla como muestra de solidaridad revolucionaria; porque hay compañeros que han tomado la decisión de unirse solidariamente a la lucha revolucionaria que se desarrolla en Rojava. Os hemos invitado para apoyar la lucha internacionalista y fortalecer la resistencia ahí, hasta la victoria de la revolución.
Dos caminos por la emancipación se encuentran en Rojava. Dos caminos que empezaron a desarrollarse hace ya décadas. Uno de estos comenzó a andarse en la selva Lacandona de Chiapas, México. Tratando de reconstruir una guerrilla, tradición de lucha que nunca se fue del todo en ese continente, una inicialmente pequeña organización de revolucionarios de izquierdas llevaban preparando su levantamiento durante una década, en el contexto de una relación directa con la base social oprimida. A través de este diálogo el EZLN abandonó sus posiciones estatistas y de partido centralizado. Al ocupar y liberar territorio en favor de los oprimidos, el EZLN plantó la semilla de la autonomía social que germinó y sigue creciendo a día de hoy.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Συνέντευξη αναρχικού συντρόφου που πολέμησε στην επανάσταση της Ροζάβα, στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής έκφρασης

1ο μέρος: http://radio98fm.org/audio/syzitisimesuntrofomaxiti/

 

2ο μέρος: http://radio98fm.org/audio/sizitisi-me-suntrofo-rojava/

Προκήρυξη – κάλεσμα για τις 6 Δεκέμβρη

Η ΟΡΓΗ ΜΑΣ , ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥΣ

 

Πριν 7 χρόνια, τον Δεκέμβρη του 2008, οι δυνάμεις καταστολής της ελληνικής δημοκρατίας εκτέλεσαν στην περιοχή των Εξαρχείων της Αθήνας τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Η δολοφονία του από τους ένοπλους κρατικούς μισθοφόρους αποτέλεσε την μικρογραφία μιας εποχής. Τα χωροχρονικά και τα ειδικά χαρακτηριστικά της συγκέντρωσαν την αυξανόμενη τότε κοινωνική ένταση και της έδωσαν εξεγερτικά και ριζοσπαστικά πρόσημα. Ο χρόνος του γεγονότος, μέσα σε μια περίοδο έντονης κινηματικής και κατασταλτικής κινητικότητας, το σημείο, οι δρόμοι των Εξαρχείων ως πεδίο συνεύρεσης και δράσης ριζοσπαστικών κομματιών της νεολαίας και των πολιτικών χώρων της αντιεξουσίας, τα εμπλεκόμενα υποκείμενα, ένας εξεγερμένος μαθητής νεκρός από την μια, και από την άλλη ένας μπάτσος, ξεχείλισαν το ποτήρι της κοινωνικής οργής.

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ξεσήκωσε και έβγαλε στους δρόμους ένα εύρος κοινωνικών κομματιών τα οποία βρισκόταν -και βρίσκονται ακόμη- στο περιθώριο, βιώνοντας την καταπίεση και τον αποκλεισμό σε πλήθος εκφάνσεων της ζωής τους. Η μαθητική νεολαία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των γεγονότων με την μαχητική και ριζοσπαστική της στάση στους δρόμους, στις καταλήψεις μπροστά από τα αστυνομικά τμήματα και τη Βουλή, ενάντια σε φορείς του κράτους που εκπροσωπούσαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους ηθικούς αυτουργούς και τους κατεξοχήν υπεύθυνους της δολοφονίας. Η εξέγερση απλώθηκε σε κάθε σημείο της μητρόπολης, σε κάθε πόλη και γειτονιά. Κεντρικές πανεπιστημιακές σχολές, δημαρχεία, δρόμοι, σχολεία κατελήφθησαν, τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα δέχθηκαν επιθέσεις, αλλά και τράπεζες, υπουργεία και άλλα κρατικά κτήρια. Όσο και αν η ορμή των γεγονότων και της εξεγερτικής και απελευθερωτικής δράσης έσβησε γρήγορα, όπως είχε ανάψει, οι μετασεισμοί, οι συνέπειες και τα βιώματα του Δεκέμβρη συνεχίζουν ακόμη να είναι έντονα χαραγμένες στο κοινωνικό πεδίο.

Τα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη του 2008, τα ευρεία κοινωνικά χαρακτηριστικά της εξέγερσης, η δυναμική τους στο δρόμο καθώς και η ανάπτυξη του οριζόντιου κινήματος μέσα στις φλόγες, απλώθηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου εμπνέοντας νέους αγώνες για τους καταπιεσμένους. Στον ελλαδικό χώρο οι μνήμες του αγώνα και της εξέγερσης, συνεχώς παρούσες όλα αυτά τα χρόνια, δυνάμωσαν με τα περσινά γεγονότα της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού δείχνοντας ότι η σημασία του Δεκέμβρη είναι ακόμη πολύ ισχυρή.

Η 6η Δεκέμβρη είναι μια μέρα μνήμης και αγώνα. Μνήμης για τους νεκρούς μας και αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία του κράτους Είναι μια μέρα – γιορτή προλεταριακής ενότητας, μίσους και οργής. Η μαχητική συστράτευση και η σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής ανασυγκροτεί την επαναστατική κοινότητα, ενώ την ίδια στιγμή αποτελεί στιγμή μύησης στον κόσμο της αντίστασης και της εξέγερσης.

Η σημερινή συγκυρία είναι φορτισμένη από την οργή που έχουν συσσωρεύσει οι ταξικά καταπιεζόμενοι όλο το προηγούμενο διάστημα. Η οργή αυτή μετά από μια περίοδο ύπνωσης και ηγεμονίας των κυρίαρχων αφηγήσεων δείχνει σιγά σιγά να ξανασυσπειρώνει κόσμο έτοιμο να κατέβει στο δρόμο ή και να αντιπαρατεθεί με τις κατασταλτικές δυνάμεις. Η επάνοδος ριζοσπαστικών κομματιών στους δρόμους ξεκινώντας κύρια από τις αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις του καλοκαιριού εκδηλώθηκε πάλι στις συγκρούσεις της γενικής απεργίας στις 12 Νοέμβρη και στην μαζική πορεία της 17ης, η οποία εξελίχθηκε σε πολύωρες συγκρούσεις στα Εξάρχεια. Η ένταση του τελευταίου καιρού δεν έχει κορυφωθεί ακόμα. Η εποχή απαιτεί να συγκροτηθεί ο αναβρασμός σε επαναστατική αυτοοργάνωση ώστε να αποκτήσει προοπτική.

Όσο υπάρχει κράτος θα υπάρχει βία και απέναντι σε αυτό μόνο η αντι-βία των καταπιεζόμενων μπορεί να γεννήσει απαντήσεις.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ – ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΑΝΑΡΧΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ 6/12/15

2.00 μμ Προπύλαια

5.00 μμ Προπύλαια

 

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Correspondance révolutionnaire avec Rojava

Entretien avec Heval Odyssev, combattant membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste qui participe aux Brigades Internationales de Libération du Rojava.
(Note: Le camarade qui a répondu à l’entretien est grec, mais comme tous les internationaux qui participent à la résistance kurde et à la révolte de Rojava, il a pris un nom kurde, afin d’insister sur son positionnement internationaliste.)

Pourrais-tu nous décrire dans la mesure du possible ce que tu voudrais rapporter de ton expérience jusqu’à maintenant à Rojava?

(Sur la demande du camarade, en lieu et place de la première réponse nous publions le texte d’information-appel à participation qu’il a envoyé lui-même de Rojava.)
Correspondance du front de Rojava par un combattant de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste et de la Brigade Internationale de Libération:
Ces trois dernières années, une guerre sanglante s’étend au sein du Kurdistan syrien. Au moins en ce qui concerne le territoire de Rojava, celle-ci tend à prendre les caractéristiques d’une guerre de libération sociale et politique.
Dans ces affrontements, les principales parties impliquées sont: le régime de l’ancien dictateur Assad (lequel est soutenu aujourd’hui par la Russie, l’Iran et la Chine), différentes organisations religieuses et nationales (L’Armée de Libération Syrienne, Le Front Al-Nosra et d’autres), l’Etat turc, le Califat Islamique et le mouvement de libération autonome kurde.
Le conflit qui avait au départ pour but la protection des intérêts de l’impérialisme américain en Syrie et plus généralement au Moyen-Orient, a galvanisé les organisations fondamentalistes et fascistes comme DAECH. Ce dernier, assisté majoritairement par les élites économiques fondamentalistes des régimes du Moyen-Orient, a étendu sa présence et sa dominationtyrannique dans une grande partie de la Syrie et de l’Irak.
Le régime turque ya aussi joué un rôle important, il avait développé avec DAECH d’étroites collaborations économiques, politiques et stratégiques. Le but était de servir ses intérêts au Moyen-Orient contre les populations kurdes et le mouvement kurde, qui se trouvaient dès le début directement visés par DAECH.
Cet affrontement a causé des centaines de milliers de morts, de blessés, de déportés. C’est pourtant au milieu du vacarme de la guerre que s’est constitué un mouvement social et politique de libération qui porte les caractéristiques suivantes:
1) la libération de la population kurde en tant qu’elle subit une oppression et une marginalisation économique, politique et culturelle, vis à vis de l’Etat syrien.
2) la libération d’une grande partie des populations arabes et d’autres ethnies de la tyrannie du régime d’Assad et leur unification sur des bases équitables sur les territoires libérés de Rojava.
3) la libération des femmes et leur implication dans les structures sociales nouvellement créées, en particulier par la participation au combat dans les bataillons du YPJ.
4) l’effort – bien qu’encore à un stade élémentaire en raison de l’intensité de la guerre – de constituer des structures politiques, économiques et sociales qui ont pour principe l’auto-gestion, la participation équitable à l’organisation et aux décisions. Enfin, la mise en place d’un nouveau modèle social, plus horizontal et égalitaire, dont le but n’est pas seulement d’arriver à créer une section révolutionnaire au Moyen-Orient, mais de disséminer dans un même mouvement, les graines de la libération sociale et politique.

A partir de ce cadre, il est du devoirde chaque rebelle internationald’agir selon trois axes :
a) de se tenir effectivement et combativement en solidarité avec l’effort révolutionnaire de Rojava et de tirer des enseignements de l’expérience radicale vivante à chaques niveaux – politique, organisationnel, stratégique.
b) de développer des liens dans la lutte et de les consolider via différents types de relation avec les rebelles du monde entier et avec d’autres mouvements révolutionnaires, partout où se déplient et où sont requis toutes sortes d’effort logistiques, politiques et humains.
c) de raviver le programme de ralliement aux combats révolutionnaires et l’imaginairede la solidarité révolutionnaire internationale,sur le territoire grec et au sein du mouvement révolutionnaire grec.
Considérant ce qui précède, j’ai choisi de rallier il y a quatre mois le mouvement révolutionnaire de Rojava et de participer activement au combat, dans les rangs des Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unité de Protection du Peuple et la faction féminine non-mixte YPJ) et de la Brigade Internationale de Libération, membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste, en me battant non seulement contre les fondamentalistes fascistes de DAECH mais aussi contre les plans du capitalisme international, américain, turque, etc., dont DAECH constitue un instrument et un outil.
Des terres de Rojava, j’envoie mes salutations combatives et un message de résistance aux camarades révolutionnaires de Grèce.
VIVE LA REVOLUTION DE ROJAVA
VIVENT LE YPG/YPJ ET LE BIL
VIVE LA LRSI
JUSQU’A LA VICTOIRE
Ηeval Odyssev
Rojava, le 27 juillet 2015.

Concernant la guerre contre DAECH

– Quelle est la composition politique de la Brigade Internationale de Libération, et quels groupes y participent ?
Les Brigades Internationales de Libération comprennent principalement des organisations révolutionnaires turques mais aussi des organisations et des camarades internationaux venant de différents pays d’Europe,chacun provenant de multiples horizons politiques(marxistes communistes, anarcho-communistes, plus généralement des libertaires et des antifascistes).
Sont exclus les sexistes, les racistes, les nationalistes etles fanatiques.
La Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste est une organisation qui lutte pour la révolution sociale mondiale. Y participent des communistes libertaires et des anarchistes de Grèce. Plus particulièrement, la Ligue a pour but la solidarité concrète sur le terrain des conflits armées internationaux. Elle lutte aux côtés des classes opprimées pour la libération sociale contre la domination des Etats et du Capital.
La solidarité concrète se doit d’avoir les caractéristiques de la lutte sociale sur chaque point de conflit, en brisant les frontières de la tyrannie, de l’oppression et de l’exploitation. Nous avons pour but, parallèlement à l’amplification polymorphe des forces révolutionaires en Syrie, en Irak, en Turquie et plus largement dans le Moyen-Orient, d’ouvrir une voie de solidarité depuis les territoires grec. Par là, on ne vise pas seulement à entreprendre de mettre en place concrètement le programme de la Brigade Internationale de Libération, mais simultanément, de promouvoir au delà des limites locales la coordination et la coopération.
La Ligue ouvre sur le territoire grec des voies pour la discussion avec la révolution de Rojava et pour le façonnement collectif d’un mouvement révolutionaire international. Continue reading Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Συνέντευξη (στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ) με τον σύντροφο Heval Odyssev, μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης που συμμετέχει με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας στο μέτωπο της Ροτζάβα

(Σημείωση: ο σύντροφος που έδωσε την συνέντευξη είναι Έλληνας, αλλά όπως όλοι οι διεθνιστές που συμμετέχουν στην κουρδική αντίσταση και στην επανάσταση της Ροζάβα έχει πάρει και κουρδικό όνομα και με αυτό εκφράζει πλέον την διεθνιστική τοποθέτησή του.)

– Περιέγραψε μας όσο μπορείς, αυτά που θα ήθελες να αναφέρεις από τη μέχρι τώρα εμπειρία σου στην Ροτζάβα.

Μετά από πρόταση του συντρόφου, αντί της πρώτης ερώτησης δημοσιεύουμε το κείμενο ενημέρωσης-καλέσματος που είχε στείλει ο ίδιος από την Ροζάβα.

Ανταπόκριση

ενός μαχητή του Επαναστατκού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

και του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας από το μέτωπο της Ροζάβα:

Τα τελευταία τρία χρόνια εξελίσσεται στις περιοχές του συριακού Κουρδιστάν ένας αιματηρός πόλεμος ο οποίος, τουλάχιστον όσον αφορά τα εδάφη της Ροζάβα, τείνει να λάβει χαρακτηριστικά κοινωνικού και πολιτικού απελευθερωτικού πολέμου.
Στην σύγκρουση αυτή τα κυριότερα εμπλεκόμενα μέρη είναι το προηγούμενο δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ (το οποίο στηρίζεται σήμερα από την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα), διάφορες εθνικές και θρησκευτικές οργανώσεις (Απελευθερωτικός Συριακός Στρατός, Αλ Νούσρα και άλλες), το τουρκικό κράτος, το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το κουρδικό αυτονομιστικό απελευθερωτικό κίνημα.
Η έναρξη της διαμάχης, που είχε ως αιτία την εξασφάλιση των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον συριακό χώρο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, εξέθρεψε θεοκρατικές και φασιστικές οργανώσεις όπως το ISIS, το οποίο, ενισχυόμενο περαιτέρω από τις θεοκρατικές και οικονομικές ελίτ των καθεστώτων της Μέσης Ανατολής εξάπλωσε την παρουσία του και την τυραννική κυριαρχία του σε μεγάλο μέρος της Συρίας και του Ιράκ.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το τούρκικο καθεστώς, το οποίο ανέπτυξε με το ISIS στενές οικονομικές, πολιτικές και επιχειρησιακές σχέσεις, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην Μέση Ανατολή, ενάντια στους κουρδικούς πληθυσμούς και στο κουρδικό κίνημα, τα οποία βρέθηκαν εξ αρχής στο στόχαστρο του ISIS.
Η σύγκρουση αυτή έχει επιφέρει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, εκτοπισμένους. Μέσα όμως στον ορυμαγδό του πολέμου ένα κοινωνικό-πολιτικό απελευθερωτικό κίνημα συντελείται, το οποίο φέρει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) της απελευθέρωσης του κουρδικού πληθυσμού, ως του πιο καταπιεσμένου και οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά περιθωριοποιημένου κομματιού, στα πλαίσια του συριακού κράτους.
2) της απελευθέρωσης μεγάλου μέρους αραβικών και άλλων εθνοτικών κομματιών από την τυραννία του καθεστώτος του Άσαντ και της ενοποίησής τους με όρους ισότιμης κοινότητας μέσα στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα.
3) της απελευθέρωσης των γυναικών και της ενεργοποίησής τους στις νεοϊδρυθείσες κοινωνικές δομές, ιδιαίτερα μέσω της μαχητικής συμμετοχής τους στα τάγματα του YPJ.
4) της απόπειρας, μολονότι λόγω της σφοδρότητας του πολέμου είναι ακόμη σε αρχικά στάδια, να συγκροτηθούν πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές που έχουν τον χαρακτήρα της αυτοοργάνωσης, της ισότιμης συμμετοχής στην οργάνωση και στις αποφάσεις, στο στήσιμο ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, πιο οριζόντιου και εξισωτικού, γεγονός που αποτελεί όχι μόνο επαναστατική τομή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά ταυτόχρονα ρίχνει τους σπόρους της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι καθήκον κάθε διεθνιστή επαναστάτη να κινηθεί σε τρεις άξονες:
α) να σταθεί έμπρακτα και μαχητικά αλληλέγγυος στην προάσπιση του επαναστατικού εγχειρήματος της Ροζάβα και να διδαχθεί από την ζώσα ριζοσπαστική εμπειρία σε κάθε επίπεδο, πολιτικό, οργανωτικό, μαχητικό.
β) να αναπτύξει αγωνιστικά και να σταθεροποιήσει δεσμούς και πολύπλευρες σχέσεις με τους επαναστάτες παγκοσμίως και με άλλα επαναστατικά κινήματα, όπου αυτά εξελίσσονται, στηρίζοντας υλικοτεχνικά, πολιτικά και με ανθρώπινο δυναμικό κάθε τέτοια προσπάθεια.
γ) να ξαναζωντανέψει το πρόταγμα της συστράτευσης στους επαναστατικούς αγώνες και το φαντασιακό της επαναστατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης και στον ελλαδικό χώρο και στο ελλαδικό επαναστατικό κίνημα.
Στη βάση των παραπάνω, επέλεξα να συστρατευτώ εδώ και τέσσερις μήνες στο επαναστατικό κίνημα στη Ροζάβα και να συμμετέχω ενεργά στον αγώνα, μέσα από τις τάξεις των Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Μονάδες Άμυνας Λαού/Μονάδες Άμυνας Γυναικών) και του International Freedom Battalion (Διεθνές Τάγμα Ελυθερίας), ως μέλος του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης, πολεμώντας όχι μόνο ενάντια στον θεοκρατικό φασισμό του ISIS αλλά και ενάντια στα σχέδια του διεθνούς καπιταλισμού, αμερικανικού, τουρκικού κτλ, του οποίου το ISIS αποτελεί όργανο και εργαλείο.
Από τα χώματα της Ροζάβα στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και μήνυμα αντίστασης στους συντρόφους επαναστάτες στην Ελλάδα.

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ
ΖΗΤΩ ΤΑ YPG/YPJ ΚΑΙ ΤΟ IFB
ΖΗΤΩ Ο ΕΣΔΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Heval Odyssev
Rojava, 27-7-2015

Σχετικά με τον πόλεμο κατά του ΙΚ:

– Ποιά είναι η πολιτική σύσταση του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας, και ποιά της ομαδας που συμμετέχεις;
Το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας αποτελείται κυρίως από επαναστατικές οργανώσεις της Τουρκίας, αλλά και οργανώσεις και διεθνιστές συντρόφους από διάφορες χώρες της Ευρώπης, με ένα εύρος πολιτικών κατευθύνσεων (μαρξιστές κομμουνιστές, αναρχικοί κομμουνιστές, γενικότερα ελευθεριακοί και αντιφασίστες). Αποκλείονται άνθρωποι με σεξιστικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Ο Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης είναι μια οργάνωση που αγωνίζεται για την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση και συμμετέχουν ελευθεριακοί κομμουνιστές και αναρχικοί από την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, ο Σύνδεσμος έχει στόχο την έμπρακτη αλληλεγγύη στο διεθνές πεδίο των ένοπλων συρράξεων από την πλευρά των ταξικά καταπιεσμένων που αγωνίζονται στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης από την κυριαρχία των κρατών και του κεφαλαίου. Η έμπρακτη αλληλεγγύη οφείλει να έχει τα χαρακτηριστικά της κοινής πάλης σε κάθε επίμαχο σημείο, σπάζοντας τα σύνορα της τυραννίας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Επιδιώκουμε, παράλληλα με την πολύμορφη ενίσχυση των επαναστατικών δυνάμεων στην Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και ευρύτερα στον κόσμο της Μ. Ανατολής, το άνοιγμα ενός δρόμου αλληλεγγύης από τον ελλαδικό χώρο, ο οποίος όχι μόνο θα επιχειρήσει να πραγματώσει έμπρακτα το πρόταγμα της Διεθνιστικής Επαναστατικής Αλληλεγγύης, αλλά ταυτόχρονα θα προωθήσει τον συντονισμό και την σύμπραξη έξω από τα τοπικά όρια. Ο ΕΣΔΑ ανοίγει στον ελλαδικό χώρο δρόμους συνάντησης με την επανάσταση της Ροζάβα και συνδιαμόρφωσης ενός διεθνούς επαναστατικού κινήματος. Continue reading Συνέντευξη (στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ) με τον σύντροφο Heval Odyssev, μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης που συμμετέχει με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας στο μέτωπο της Ροτζάβα

Αφίσα ενάντια στις διώξεις από το ιταλικό κράτος και τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης για την διεθνή διαδήλωση της πρωτομαγιάς του ΄15 στο Μιλάνο

ΑΣΜΠΑ Φ5

Για τον τούρκο συναγωνιστή που έπεσε στην Ροζάβα

 Μήνυμα του έλληνα αναρχικού συντρόφου Heval Odyssev, που πολέμησε για την επανάσταση στην Ροζάβα, στην εκδήλωση μνήμης που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο στις 7/10, για τον τον τούρκο κομμουνιστή επαναστάτη του BOG, Αζίζ Γκιουλέρ (Ρασίχ Κουρτουλούς):

 Ο κομμουνιστής σύντροφος Αζίζ Γκιουλέρ μέλος των Ενωτικών Απελευθερωτικών Δυνάμεων (BOG) έδωσε την ζωή του στη μάχη ενάντια στις φασιστικές συμορίες του ISIS και υπέρ της επανάστασης στη Ροζάβα και την Μ. Ανατολή. Για όσους τον γνωρίσαμε συστρατευμένοι στους κόλπους του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας ως Ρασίχ Κουρτουλούς έμεινε αποτυπωμένος στη μνήμη μας ως ένας ασίγαστος μαχητής διεθνιστής επαναστάτης, στρατευμένος στον αγώνα, όπου αυτός τον καλούσε να παρουσιαστεί. Βρεθήκαμε από κοινού σε ίδια μέτωπα του αγώνα για την επανάσταση στη Ροζάβα. Χάσαμε κοινούς συντρόφους και κινδυνέψαμε από κοινές επιχειρήσεις του εχθρού. Η παρουσία και ο αγώνας του καταδεικνύουν σε όλο τους το μέγεθος το επαναστατικό πρόταγμα και την αυταπάρνηση που χαρακτήριζαν τον σύντροφο Ρασίχ Κουρτουλους. Η μνήμη του θα μείνει χαραγμένη μέσα στις καρδίες μας φωτίζοντας τον δρόμο του αγώνα, του διεθνισμού και της επανάστασης.
Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα ο ενθουσιασμός του είχε αποκτήσει διπλή όψη. Μια στη Ροζάβα και την άλλη στην Τουρκία όπου φουντώνει ξανά ο επαναστατικός αγώνας και πέφτουν από στοχευμένα πυρά επαναστατών οι μισθοφόροι του ταξικού εχθρού. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, μέσα από τους αγώνες που δίνουν από κοινού Τούρκοι και Κούρδοι επαναστάτες ενάντια στο ισλαμοφασιστικό κράτος του Ερντογάν, ο αγώνας του συντρόφου Ρασίχ Κουρτουλούς είναι ακόμη πιο επίκαιρος. Η διεθνιστική αλληλεγγύη και η σύνδεση των αγώνων και των επαναστατών ακόμη πιο σημαντική.

ΡΑΣΙΧ ΚΟΥΡΤΟΥΛΟΥΣ: ΠΑΡΩΝ!

Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα

Ζήτω το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας – Ζήτω το YPG/YPJ

Ζητω η διεθνιστική αλληλεγγύη.

Heval Odyssev
Αθήνα
7/10/2015

 

Η τελετή του πεσόντα διοικητή του BÖG, Aziz Güler (Αζίζ Γκουλέρ)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=sJRDoduddKc[/youtube]

Παρέμβαση της ΑΣΜΠΑ έξω από το στρατοδικείο Ιωαννίνων στην συγκέντρωση αλληλεγγύης με τον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Ιάσωνα Κ. Πέμπτη 15 Οκτώβρη 2015

DSC_0103[1]

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΙΑΣOΝΑ Κ.

   Κάλεσμα σε μετωπικό αντιμιλιταριστικό αγώνα,
  από τον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη,
εκ’ μέρους της Αναρχικής Συλλογικότητας
                             για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Ο Ιάσoνας Κ. δικάζεται στις 15 Οκτώβρη 2015 από το στρατοδικείο Ιωαννίνων, επειδή αρνείται να υπηρετήσει την πολεμική μηχανή των αφεντικών. Η κατασταλτική επιχείρηση εναντίον ενός ακόμα Ολικού Αρνητή Στράτευσης αποτελεί άλλη μια απόπειρα θωράκισης της δολοφονικής αιχμής του κράτους, μέσα σ’ ένα πλήθος αλλεπάλληλων διώξεων, καταδικαστικών αποφάσεων και μεγάλων χρηματικών προστίμων, που εντείνονται τα τελευταία χρόνια για το σύνολο των Αρνητών.
Διόλου τυχαία, η εντατικοποίηση της μιλιταριστικής αντίδρασης συνοδεύει την όξυνση της στρατοκρατικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Η ντόπια αστική τάξη προετοιμάζει τον διακρατικό πόλεμο για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση του Αιγαίου, πίσω από την σημαία της ΑΟΖ. Η αριστερή διαχείριση, αφού είχε εγγυηθεί πριν ακόμα από τις εκλογές του Γενάρη την συνέχιση της εθνικιστικής στρατηγικής, εμβαθύνει την στρατοκρατική συμμαχία με την στρατιωτική δικτατορία της Αιγύπτου και με το ισραηλινό κράτος, τον χωροφύλακα-σφαγέα της μεσογειακής Ανατολής και μεγάλο εξαγωγέα τεχνολογίας και τεχνογνωσίας γενοκτονίας. Πρόσφατα, το ελληνικό κράτος, ως πειθήνιος ακόλουθος του ΝΑΤΟϊκού διευθυντηρίου, έδωσε στήριξη στις αιματηρές επιχειρήσεις του τουρκικού κράτους εναντίον του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος και των λαών της Ανατολίας και της Μεσοποταμίας. Το «πρώτα η Ελλάδα» που είχε πει ο Σημίτης πριν μιάμιση δεκαετία για να δικαιολογήσει την στήριξη στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία, μοιάζει με ευφυολόγημα μπροστά στην σημερινή πολεμική στρατηγική του ελληνικού κράτους.
Η αλληλοσφαγή στην ανατολική Μεσόγειο στήνεται βήμα βήμα. Ωστόσο, στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας διεξάγεται καθημερινά μια μαζική εξόντωση. Οι ένοπλοι μηχανισμοί του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την συνδρομή φασιστικών συμμοριών, δολοφονούν μαζικά πρόσφυγες, για να κρατήσουν τον έλεγχο του ταξικού συνόρου ανάμεσα στις προνομιούχες κάστες της Ευρώπης και στους κατατρεγμένους της καπιταλιστικής περιφέρειας που έχουν πληγεί από τον πόλεμο των εξουσιών. Αν βλέπαμε τον διακρατικό πόλεμο που έρχεται, υποτιμώντας τον μονομερή άγριο ταξικό πόλεμο που ήδη μένεται, θα μέναμε εγκλωβισμένοι σε μια εθνική ανάλυση. Ο ελλαδικός χώρος βρίσκεται ήδη σε κατάσταση ανοιχτού πολέμου. Από την προλεταριακή-κοινωνική σκοπιά, είναι αναγκαίο να αντισταθούμε ενεργητικά στην στρατοκρατική κυριαρχία με κάθε εφικτό τρόπο και να συγκροτήσουμε ένα ισχυρό αντιμιλιταριστικό κίνημα.
Όταν πριν έναν αιώνα οι σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης υποδαύλισαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα έσπρωξαν τους ναζιστές προς την εξουσία, χαρακτηρίστηκαν από το επαναστατικό κίνημα ως σοσιαλσοβινιστές και σοσιαλφασίστες. Τότε όμως, υπήρχε ακόμα χώρος για ρεφορμιστικές αυταπάτες. Σήμερα, ο πόλεμος του κεφάλαιου και ο εθνικισμός δεν μπορούν πια να βρουν κανένα σοσιαλιστικό έρισμα. Ο ταξικός πόλεμος αποκαλύπτεται με απόλυτη ωμότητα. Από την μια πλευρά βρίσκονται οι προνομιούχες κάστες του αστικού κόσμου. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται το μεγάλο ποτάμι των ταξικά καταπιεσμένων του πλανήτη που λεηλατούνται και δολοφονούνται σαν αδιάφορα νούμερα για την διακρατική καπιταλιστική οικονομία.
Η γραμμή του μετώπου έχει χαραχτεί με αίμα. Καιρός να πάρουμε θέση μάχης.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Μετάφραση της ανάλυσης της Λαϊκής Αναρχικής Ένωσης (UNIPA – BRAZIL) για την επανάσταση της Ροζάβα και την διεθνιστική αλληλεγγύη

unipa1

Πόλεμος και επανάσταση στα χαρακώματα της Ροζάβα:
Τοποθέτηση των επαναστατών αναρχικών.

44η Προκήρυξη της Αναρχικής Λαϊκής Ένωσης (UNIPA)
Βραζιλία, Μάρτης 2015

Text in english

Ο αγώνας για την ελευθερία του Κουρδιστάν δεν ξεκίνησε σήμερα. Ο κουρδικός λαός κάνει αγώνα για την αυτοδιάθεση, που καλύπτει αιώνες μάχης στην περιοχή της Μεσοποταμίας. Μεταξύ πολέμων και εξεγέρσεων, εξωτερικής κυριαρχίας ή ελέγχου και καταπίεσης από τις ίδιες του τις ολιγαρχίες, η ιστορία του αγώνα αυτού του λαού, ιδιαίτερα η πρόσφατη ιστορία, ξεκινά να προκαλεί ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, ποιοι είναι αυτοί οι άντρες και οι γυναίκες που σήμερα μάχονται και αντιστέκονται στην προέλαση του Ισλαμικού Κράτους στα βόρεια της Συρίας; Ο διεθνής τύπος και οι κυβερνήσεις δεν έχουν συμφέρον να κοινοποιήσουν πληροφορίες.
Σήμερα, τα μάτια του κόσμου στρέφονται προς την ηρωική αντίσταση και τις νίκες των λαϊκών μαζών στο Κομπάνι εναντίον του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ISIS). Οι πρόσφατες συγκρούσεις στην περιοχή που περιλαμβάνει την Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία είναι στόχος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και του ελέγχου και των τζιχαντιστικών ομάδων που αμφισβητούν τον γεωπολιτικό ανασχεδιασμό της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η ένοπλη αντίσταση στο Κομπάνι εισέρχεται σήμερα σε ένα σύνθετο θέατρο πολιτικο-στρατιωτικών επιχειρήσεων και το οποίο επιβάλει στην ατζέντα των επαναστατών και των αναρχικών έναν θεωρητικό, στρατηγικό και προγραμμτικό διάλογο. Η θερμή αλληλεγγύη απ’ όλο τον κόσμο και ο κυματισμός της μαύρης σημαίας στα χαρακώματα του Κομπάνι μας δείχνουν την σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης για το προχώρημα του αγώνα και μιας αναρχικής γραμμής η οποία δεν το βάζει στα πόδια, αποφεύγοντας τα καθήκοντα της επανάστασης.
Ωστόσο, πέρα από μόνο μια απλουστευτική υπεράσπιση(ακόμα και αισθητική) ή έναν ανεύθυνο και πουριστικό κριτικισμό(πασιφιστικό ή σεχταριστικό), σήμερα είναι θεμελιακή μια τοποθέτηση των επαναστατών αναρχικών ώστε να επηρεάσουν τα γεγονότα, για την υπεράσπιση και την προώθηση των κατακτήσεων του κουρδικού λού και των εργαζόμενων μαζών όλου του κόσμου. Επιζητώντας να συμβάλουμε με μια επαναστατική και αναρχική ανάλυση και με έναν μαχητικό σκοπό δημοσιεύουμε, εμείς από την Αναρχική Λαϊκή Ένωση, αυτή την ανακοίνωση. Continue reading Μετάφραση της ανάλυσης της Λαϊκής Αναρχικής Ένωσης (UNIPA – BRAZIL) για την επανάσταση της Ροζάβα και την διεθνιστική αλληλεγγύη