Συγκέντρωση στα δικαστήρια για τους συλληφθέντες αλληλέγγυους από την απεργιακή κινητοποίηση στον Ιανό (Δεκέμβρης ’14, Α.Τ. Ακροπόλεως)

                                      Για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας
Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στον χώρο του εμπορίου ξεκίνησε τον Απριλη του ‘14 συσπειρώνοντας ένα πολύμορφο μέτωπο αντίστασης σε Αθήνα κι επαρχία. Συνεχείς συγκεντρώσεις, πορείες, παρεμβάσεις σε χώρους εργασίας, ζύμωση με εργαζόμενους, αντιπαράθεση με την εργοδοσία και την καταστολή. Μέσα από αυτή την κινητοποίηση, εργαζόμενοι βγήκαν στο δρόμο, συμμετείχαν στους απεργιακούς αποκλεισμούς, ακύρωσαν “λευκές” νύχτες, αυτοοργανώθηκαν σε νέα αγωνιστικά σχήματα βάσης. Ο δυναμισμός του κινήματος εξανάγκασε τα αφεντικά σε μια οπισθοχώρηση καταφέρνοντας να αποσυρθεί το αρχικό σχέδιο για μαγαζιά ανοιχτά και τις 52 Κυριακές και αντ’αυτού προωθήθηκε το σχέδιο για τις 7 Κυριακές. Όμως, είτε με 52 είτε με 7 Κυριακές ανοιχτά τα μαγάζια η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας παραμένει μια ακόμα αιχμή της επίθεσης των αφεντικών σε ό,τι με αγώνες έχει κατακτήσει η εργατική τάξη μέχρι σήμερα. Η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας και η λεηλασία του χρόνου που προορίζεται για ελεύθερη κοινωνικοποίηση των εργαζομένων, είναι εργαλεία που δοκιμάζουν τα αφεντικά στον χώρο του εμπορίου για να εφαρμοστούν σε όλους τους κλάδους. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σηματοδοτεί την επιδείνωση των όρων της μισθωτής σκλαβιάς για όλους τους εργαζομένους.

                                                   Η περίπτωση του Ιανού
Η αλυσίδα Ιανός που πλασσάρεται ως «αλυσίδα πολιτισμού», συντηρεί, προωθεί και πρωτοστατεί στον πολιτισμό που παράγει πιο σφικτές αλυσίδες για τους εργαζόμενους. Εφαρμόζει την πρακτική της διαρκούς αξιολόγησης της παραγωγίκότητας των υπαλλήλων επιβάλλοντας στους εργαζομένους να φοράνε μηχανές-scanner στο λαιμό για να καταγράφουν τις επιδόσεις τους. Εκβιάζει τους εργαζόμενους να υπογράψουνε κείμενα καταδίκης του συλλόγου τους (ΣΥΒΧΑ), κείμενα αποδοχής της κατάργησης αργιών. Προβαίνει σε εκδικητικές απόλυσεις και ωθεί σε εξαναγκαστική παραίτηση όσους δεν καταπίνουν αμασητί την καταπάτηση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Και μια σειρά άλλες πρακτικές που από κοινού κράτος και αφεντικά επιστρατεύουν για την συστηματική υποτίμηση της εργασίας στο σύνολό της με σκοπό την ολοκληρωτική υποδούλωση των εργαζομένω

                                                             Η καταστολή

Την Κυριακή 28/12/14, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια πραγματοποίησε απεργιακή περιφρούρηση στα βιβλιοπωλεία Ιανός και Παπασωτηρίου. Στο βιβλιοπωλειο Ιανός η αποφασιστική και δυναμική παρέμβαση του Συντονιστικού απέτρεψε την απεργοσπαστική λειτουργία του καταστήματος για αρκετές ώρες. Η προϊασταμένη του καταστήματος, γνωστό τσιράκι της εργοδοσίας, επιχειρώντας να κάμψει την μαχητικότητα των απεργών κατέθεσε μύνηση και έδωσε την εντολή για την επέμβαση των ΜΑΤ. Τα πιστά σκυλιά των αφεντικών χτύπησαν την περιφρούρηση με ξυλοδαρμούς και χημικά, σπρώχνοντας τον συγκεντρωμένο κόσμο πάνω στη τζαμαρία του Ιανού. Παρόλο που αντιμετώπισαν σθεναρή αντίσταση από την πλευρά των απεργών οι μπάτσοι προχώρησαν σε πέντε προσαγωγές, οι τέσσερεις εκ των οποίων μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Τρεις ακόμη συλλήψεις ακολούθησαν όταν οι μπάτσοι επιτέθηκαν στην πορεία- συγκέντρωση αλληλεγγύης που καλέστηκε άμεσα στο Α.Τ. Ακροπόλεως όπου κρατούνταν οι πέντε προσαχθέντες του Ιανού. Οι συναγωνιστές δικάζονται στα δικαστήρια Ευελπίδων στις 23 Μαρτη. Την 1 η Δεκέμβρη 2015 εκδικάστηκε η δίωξη που ασκήθηκε στους δύο από τους συλληφθέντες της απεργίας της 28/12/14. Το δικαστήριο καταδίκασε τους δύο απεργούς σε 10 μήνες με 3ετή αναστολή για «παράνομη βία» αναδεικνύοντας έτσι την συνεργασία της εργοδοσίας, της αστυνομίας και της δικαστικής εξουσίας για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κεφαλαιοκρατών.

                   Ποτέ δουλειά την Κυριακή. Καμία υποχώρηση στα αφεντικά!
Η καταδίκη των απεργών αποσκοπεί στην τρομοκράτηση όλων των εργαζομένων ποινικοποιώντας τις συλλογικές αντιστάσεις απέναντι στην επιδείνωση της μισθωτής σκλαβιάς, ενώ σαφέστατα σιγοντάρει την εργοδοτική ασυδοσία. Ωστόσο, η πορεία αυτού του αγώνα και η δυναμική που παρήγαγε, κατάφερε εν μέρει να αλλάξει τους συσχετισμούς υπέρ των εκμεταλλευόμενων, με την απόσυρση του αρχικού σχεδίου για τις 52 Κυριακές. Όμως, για να οχυρώσουμε το έδαφος που έχει κερδηθεί, πόσο μάλλον για να κερδήσουμε τις μάχες που έρχονται, πρέπει να το υπερασπιστούμε μαχητικά. Η επίθεση που ενορχηστρώνουν κράτος και αφεντικά στους εργαζόμενους εντείνεται ακάθεκτα. Όταν οι αφέντες επανατοποθετούνται με πολεμικούς όρους για να ξεζουμίσουν τους εκμεταλλευόμενους, δεν μας αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Το παιχνίδι με τη νομιμότητα ανήκει πλέον στο παρελθόν. Απέναντι στην ολοκληρωτική επέλαση του κεφαλαίου οι αγώνες μας δεν είναι ούτε νόμιμοι ούτε παράνομοι, είναι δίκαιοι! Για να θωρακίσουμε την αργία που ανήκει στους εργαζόμενους, για να υπερασπιστούμε τους συναδέρφους που αντιστέκονται απέναντι στην καταστολή, πρέπει να υπερασπιστούμε και να περιφρουρήσουμε το βασικό μας όπλο, την απεργία. Για να κερδήσουμε τις μάχες που έχουμε μπροστά μας, να δώσουμε αλληλέγγυους αγώνες που μπορούν να αναλάβουν το κόστος τους, μαχητικά και ανυποχώρητα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΜΑΡΤΗ 2016 9πμ

Αναρχική Συλλογικότητα                                                                       
για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

το κείμενο σε pdf