Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Στο διάστημα της διακυβέρνησής της, η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και των παρατρεχάμενών της επιχειρεί να προσδώσει ένα «δημοκρατικό» κι «ανθρώπινο» προσωπείο στην αστυνομία. Η πραγματικότητα, όμως, διαψεύδει αυτήν την προσπάθεια με αμείλικτο τρόπο. Κάθε κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με χημικά και ξυλοδαρμούς, οι μπάτσοι συνεχίζουν να πυροβολούν στους δρόμους (πχ. σύλληψη των καταδιωκόμενων αγωνιστών Σακκά και Σεϊσίδη το καλοκαίρι 2016), ενώ στα τμήματα και στα κέντρα κράτησης μεταναστών τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες (πχ. η εκπαραθύρωση του Pellumb Marnikollaj στο ΑΤ Πατησίων) αποτελούν καθημερινό καθεστώς.

Κάθε κυβέρνηση αξιοποιεί και αναβαθμίζει την αστυνομική βία προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω στο κοινωνικό σώμα και να επιβάλει νέα μέτρα εκμετάλλευσης και υποταγής.

Κάθε απόπειρα ρήξης με τις συνθήκες καταπίεσης και κάθε έμπρακτη άρνηση στην κρατική κυριαρχία έχει να αντιμετωπίσει την ωμή και ένοπλη κρατική βία, της οποίας η νομιμοποίηση αποτελεί κεκτημένο, δομική προϋπόθεση και αυτοσκοπό της ύπαρξης των εξουσιαστικών θεσμών. Όπου επικρατεί μια κατ’επίφαση ειρήνη, η κρατική τρομοκρατία είναι ήδη εγκατεστημένη, επιβάλλοντας μαζικά τη συναίνεση, μέσα από μια ιστορία συσσωρευμένης βίας. Ο αντικατασταλτικός αγώνας αποτελεί βάση, εκ των ουκ άνευ, για τα εγχειρήματα αντίστασης κι αυτοοργάνωσης.

Στις δεδομένες συνθήκες, όπου κάθε απόπειρα αποδέσμευσης από την κρατική κυριαρχία βάλεται κατευθείαν κι ολοκληρωτικά, ο κοινωνικός αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει επιθετικά χαρακτηριστικά. Ο πασιφισμός υπηρετεί τον ισχυρό, ανοίγοντας τον δρόμο στην καταστολή. Οι αγώνες μέσα στα πλαίσια της κρατικής νομιμότητας αφυδατώνονται κι αφομοιώνονται από τον ρεφορμισμό. Ειδικότερα σε σχέση με την καταστολή, η ρεφορμιστική στάση απέναντι της, δηλαδή η διεκδίκηση περιορισμών στην αστυνομική αυθαιρεσία, είναι μια φαινάκη που αποσκοπεί στον αφοπλισμό και τελικά στην εξουδετέρωση της αντίστασης.

Στη γειτονιά των Εξαρχείων, τα ρεφορμιστικά ιδεολογήματα επιστρατεύονται για να προταχθεί η καθαρή υποταγή στις κατασταλτικές συνθήκες. Με το πρόσχημα μιας κερδισμένης με αγώνες ή παραχωρημένης από την κυβέρνηση υποχώρησης κάποιων ειδικών μονάδων, οι φιλοκαθεστωτικοί παράγοντες καταγγέλουν όσους αντιστέκονται ως υπεύθυνους για την «επανάκαμψη» της αστυνομικής βίας και για τις συνέπειές της πάνω στη γειτονιά, με κύριο σημείο αναφοράς τον ακατάπαυστο χημικό βομβαρδισμό.

Είναι τα Εξάρχεια μια «όαση» ελευθερίας από την καταστολή; Τίποτα δεν συνηγορεί σ’αυτό, όσο κι αν κραυγάζουν, απ’ τη μια πλευρά ο Τόσκας, η καθεστωτική αντιπολίτευση και τα media, που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση και απ’ την άλλη πλευρά τα φερέφωνα της κυβέρνησης μέσα στη γειτονιά, που διατείνονται ότι η περίοδος της ωμής καταστολής ανήκει στο παρελθόν. Η πολιορκία των Εξαρχείων από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις εντείνεται ακατάπαυστα. Μετά τον τελευταίο Δεκέμβρη, η επιχείρηση επιβολής της αστυνομοκρατίας αναβαθμίζεται με καθημερινές διελεύσεις, μπλόκα κι ελέγχους μηχανοκίνητων μονάδων και αλλεπάλληλες επεμβάσεις των ΜΑΤ και άλλων μονάδων καταστολής. Όπως γράφαμε μετά την κινητοποίηση της 29 Ιούνη, οι δυνάμεις καταστολής δεν διστάζουν να πνίγουν τη γειτονιά με χημικά, προκειμένου να εξουθενώσουν τους αντιστεκόμενους και να παραμείνουν στο έδαφός μας, αποδεικνύοντας κάθε φορά ότι η κρατική βία δεν έχει κανένα κοινωνικό έρεισμα και είναι διαρκής. Σε καθημερινό επίπεδο, καμία άλλη περιοχή της πόλης ή του ελλαδικού χώρου δεν βρίσκεται περικυκλωμένη και δεν διατρέχεται από τόσες αστυνομικές δυνάμεις όσες τα Εξάρχεια.

Η συνύπαρξη με τη βία, την καθημερινή εποπτεία και τη διαρκή απειλή της καταστολής, ότι σημαίνει μια αστυνομία, αποτελεί μια κανονικότητα μη αποδεκτή. Η αντίσταση στον διαρκή κίνδυνο μιας ολοκληρωτικής δυστοπίας είναι συνεχής. Όλο αυτό το διάστημα στα Εξάρχεια, συνεχίζονται με επιμονή οι επιθέσεις στις αστυνομικές δυνάμεις που επιχειρούν να εγκατασταθούν μόνιμα μέσα στη γειτονιά. Σταθερό σημείο αναφοράς του αντικατασταλτικού αγώνα έχουν γίνει οι συχνές επιθέσεις στα σημεία που στρατοπεδεύουν τα ΜΑΤ.

Οι τελετουργικές συμπλοκές αποτελούν μια πλούσια διεργασία του εξεγερσιακού αγώνα με ιδιαίτερη σημασία. Κατά βάση αποτελούν μια πραγματική εκδήλωση της μαχητικής αντίστασης. Η δυνατότητα της σύγκρουσης γίνεται βιωματική εμπειρία, διαμορφώνοντας ένα πρωταρχικό κέλυφος για την υλοποίηση του απελευθερωτικού φαντασιακού. Οι στιγμές αυτής της εμπειρίας αποτελούν τόπους συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης. Για τους καταπιεσμένους, αυτή η ανοιχτή δυνατότητα αντιπαράθεσης με την καταστολή αποτελεί δημιουργική διέξοδο και εξελικτικό στάδιο, ακόμα κι όταν απουσιάζει μια οργανωμένη στρατηγική. Ταυτόχρονα, η δυνατότητα σύγκρουσης έρχεται στο προσκήνιο και επικοινωνείται πέρα από το χωροχρονικό σημείο εκδήλωσής της. Η στήριξη, η διάδραση και η συμβολή στην εξέλιξη αυτών των συγκρούσεων σε μια συνολική απελευθερωτική προοπτική αποτελούν ευθύνη των οργανωμένων αγωνιστών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας των τελετουργικών συμπλοκών αποτελεί η αντίστοιχη πρακτική στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης, η οποία εκδηλώνεται σε εβδομαδιαία βάση και εντάσσεται μέσα στις πάγιες τακτικές όλων των αντιστασιακών οργανώσεων.

Να επισημάνουμε ότι οι πολέμιοι της τελετουργικής σύγκρουσης, που συνήθως καταγγέλουν ένα αόριστο φετιχισμό της βίας, είναι αυτοί που αποσιωπούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τη δυναμική της. Κι ίσως είναι οι μόνοι που βλέπουν την αντιβία αποσπασματικά, απολίτικα και αντιιστορικά, έξω από οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική αναφορά.

Παρόλη την προπαγάνδα της συγκεκαλυμένης συνθηκολόγησης, οι δομές αυτοοργάνωσης έχουν ριζώσει πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης. Τα Εξάρχεια αποτελούν χώρο αυτοοργάνωσης και πραγμάτωσης ενός κόσμου ενάντια στον κόσμο της κυριαρχίας επειδή παραμένουν εστία εξέγερσης. Και γι’ αυτό η εξουσία με κάθε της πρόσωπο προσπαθεί ν’ απομονώσει αυτή τη γειτονιά.

Από την άλλη, ορισμένοι σήμερα προτάσσουν την «απομόνωση αυτού του μητροπολιτικού φαινομένου». Τι σημαίνει αυτή η «απομόνωση»; Να αποκοπούν από το σώμα της γειτονιάς και του κινήματος όσοι μάχονται έμπρακτα την καταστολή και να εκτεθούν στη βία της. Η χειρότερη συνέπεια αυτής της τακτικής είναι η μετατροπή του συνόλου σε παθητικό αποδέκτη της υφιστάμενης πραγματικότητας, διαλύοντας τις βάσεις αντίστασης. Να εξαφανιστούν τα δρώντα υποκείμενα και να πάρουν τη θέση τους οι επαγγελματίες εναλλακτικοί και οι χομπίστες, πλάι στους παραγοντίσκους, μέσα στα νταραβέρια του ελέγχου και των αγορών, των θεσμών και των μαφιών.

Οι δοσιλογικές οργανώσεις που λένε ότι υπάρχει καταστολή, αλλά όχι στα Εξάρχεια κι ότι πρέπει να αγωνιστούμε απέναντί της, αλλά όχι στα Εξάρχεια, αφορίζουν το θεμελιακό στοιχείο του αντικατασταλτικού αγώνα, τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, επιδιώκοντας να διαλύσουν τις βάσεις κάθε αντίστασης. Γι’ αυτό και δεν συμπαρατάσσονται σε κανένα μαχητικό αγώνα.

Η αντιεξεγερτική προπαγάνδα αποτελεί απόρροια οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και δεσμών. Ως τέτοια, πρέπει να μην γίνεται αντιληπτή σαν μια άποψη μέσα στο κίνημα, ούτε καν σαν κοινωνικός συντηρητισμός, αφού έρχεται να εξωραΐσει την αντικοινωνική βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Πρόκειται για οργανωμένη αρωγή στις κρατικές απόπειρες ερημοποίησης του δημόσιου εδάφους κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης μικρής έκτασης γύρω από το Πολυτεχνείο, μερικά δακρυγόνα που ρίχτηκαν μέσα στην πλατεία Εξαρχείων, έγιναν η αφορμή για να ξεσηκωθεί ένα πλήθος ανθρώπων, επισκεπτών και κατοίκων, ντόπιων και μεταναστών. Επί ώρες ένα οργισμένο σώμα μετακινούταν από σημείο σε σημείο εκεί που στέκονταν οι κρατικοί δολοφόνοι, αντεπιτιθέμενο με τα στοιχειώδη μέσα που είχε στη διάθεσή του. Αυτό το πρόσφατο γεγονός δείχνει τη δυναμική της διαρκούς αντίστασης. Η πραγματικότητα του κοινωνικού αναβρασμού απογυμνώνει ολοκληρωτικά τα ψευδοεπιχειρήματα των δοσίλογων. Η κοινωνική ιστορία θυμάται αυτούς που εξωραΐζουν την καταστολή, σαν ποταπό ανάχωμα μπροστά στο ποτάμι της οργής.

Με το μαχητικό αγώνα υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους τόπους

Συνέλευση Ενάντια στην Αστυνομική Κατοχή

Το κείμενο σε PDF

Το βράδυ της Δευτέρας 26 Ιούνη η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ έκανε παρέμβαση στη μικροφωνική της συναυλίας του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη. Είχε ήδη αναρτηθεί πανό στο μπάσκετ του λόφου, πίσω από τη σκηνή της συναυλίας. Διαβάστηκε το κάλεσμα για τη συνέλευση γειτονιάς ενάντια το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου κι έγινε ενημέρωση για τη στήριξη του δήμου στην προγραμματισμένη μπατσο-φασιστοσύναξη της 29ης (Πέμπτη). Διαμηνύθηκε ότι η εεκδήλωση του αρχισυνδικάτου των κρατικών δολοφόνων αποτελεί ανακοίνωση πολέμου. Για να πατήσουν το πόδι τους εδώ θα πρέπει να ισοπεδώσουν τη γειτονιά.

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

______________________________________________________

Στις 29 Ιούνη, όλες και όλοι στους δρόμους των Εξαρχείων

Σήμερα Τρίτη 27 Ιούνη συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου: Θεατράκι λόφου Στρέφη Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ

(Αφίσα & φλάϊερ για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου και τη συνέλευση γειτονιάς στις 27/6 στο Στρέφη)

 Σήμερα Δευτέρα 26 Ιούνη στις 4 μμ πραγματοποιήθηκε παρέμβαση συντρόφων της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και αλληλέγγυων, έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στην οδό Βουλγαροκτόνου, που βρίσκεται υπό μόνιμη αστυνομική κατοχή και συνεχίστηκε με πορεία γύρω από το λόφο του Στρέφη στη Ζ.Πηγής και στη Καλλιδρομίου. Μοιράστηκαν κείμενα στα σπίτια της περιοχής και σε διερχόμενους και διαβάστηκαν από ντουντούκα, ρίχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Αργότερα ακολούθησε ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση.

 Η παρέμβαση ήταν μια πρώτη επιτυχημένη απόπειρα να σπάσει το μπατσικό άβατο στη Βουλγαροκτόνου και η εγκατεστημένη τρομοκρατία των κρατικών μισθοφόρων. Με την σημερινή παρέμβαση καλούμε σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου, αύριο Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ στο θεατράκι του Στρέφη, για να διώξουμε τους πραίτορες και τους πραιτοριανούς του καθεστώτος από τη γειτονιά μας.

 Η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ καλεί επίσης σε μαζικό μαχητικό συναγερμό στους δρόμους των Εξαρχείων όλο το εικοσιτετράωρο της 29ης Ιούνη, συγκέντρωση στην πλατεία στις 12πμ και σε περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατούμενων στις 5μμ, απέναντι στις προκλήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών. Continue reading Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου →

Τα ξημερώματα Δευτέρας 13/03/2017 το κράτος πραγματοποίησε μια συντεταγμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο του αγώνα. Ο Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ών Αλκιβιάδου 4 εκκενώνονται και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου δέχεται εισβολή από τις κατασταλτικές δυνάμεις. Κατά την εκκένωση συνελήφθησαν και διώκονται 7 σύντροφοι/ισσες που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου, ενώ 127 μετανάστ.ρι.ες μεταφέρθηκαν στην Π.Ράλλη.

  Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2017 ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

  Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

  Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

  Με βάση τα παραπάνω, απευθυνθήκαμε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία είχε ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

Η πορεία πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιούνη, με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 7μμ. Προηγήθηκαν μια μικροφωνική στην πλατεία Εξαρχείων στις 6/6 και μια παρέμβαση στην Περιφέρεια Αττικής στις 7/6 (https://athens.indymedia.org/post/1574575/).

Στην πορεία συμμετείχαν τετρακόσιοι με πεντακόσιοι σύντροφοι. Το σώμα ακολούθησε τη διαδρομή Αθηνάς-Ερμού-Σύνταγμα-Βουλή-Πανεπιστημίου-Προπύλαια-Εξάρχεια.

Η πορεία της 8 Ιούνη αποτέλεσε ένα σημείο προετοιμασίας για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής και ένα βήμα στην κατέυθυνση της συγκρότησης ενός οριζόντιου και ανοιχτού μετώπου υπεράσπισης των καταλήψεων και γενικότερα των χώρων αγώνα.

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

Επόμενη συνέλευση, Παρασκευή 30 Ιούνη 7μμ Πολυτεχενείο, για τη συνέχιση της συγκρότησης της αλληλεγγύης και της αυτοπεριφρούρησης των καταλήψεων

“Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η ‘κατάσταση έκτακτης ανάγκης’ στην οποία ζούμε δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας. Πρέπει να κατακτήσουμε μια αντίληψη της ιστορίαςπου να συνάδει με αυτό το συμπέρασμα. Τότε, ξεκάθαρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι το καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, και αυτό θα βελτιώσει τη θέση μας στον αγώνα ενάντια στον Φασισμό.”

Walter Benjamin

Η μελέτη της ιστορίας είναι η γλώσσα με την οποία, επικοινωνώντας το παρελθόν, μπορούμε να κατανοήσουμε το παρόν, για να οργανωθούμε εδώ και τώρα για την προοπτική της επανάστασης.

Η καθεστωτική ιστορία είναι γραμμένη από την πλευρά των εξουσιαστών. Μέσω αυτού του κύκλου αυτομόρφωσης, θα ανακτήσουμε τη δική μας αφήγηση, αυτή των καταπιεσμένων. Τις μαζικές εκδηλώσεις λαικής ανυπακοής, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις.

Η μελέτη γίνεται συλλογικά, με σκοπό, ο ένας για τον άλλον, να είμαστε ταυτόχρονα δάσκαλοι και μαθητές.

Πρώτος κύκλος αυτομόρφωσης:

H Παρισινή Κομμούνα

Κάθε Τρίτη 12:00-14:00

Κατάληψη GARE

(Καλλιδρομίου 74, Εξάρχεια)

Το Σάββατο 3/6, βγήκε διαδικτυακά κάλεσμα για συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ. Εξαρχείων “ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ολοκληρωτισμό” με υπογραφή “Καταλήψεις, συλλογικότητες, εγχειρήματα Εξαρχείων”. Ήταν γνωστό από μέρες πριν ότι το Nosotros ετοίμαζε δημόσια κίνηση ως συνέχεια των δράσεων και των ανακοινώσεων συκοφάντησης και στοχοποίησης εγχειρημάτων και συντρόφων/ισσών. Για αυτό, άλλωστε, το περιεχόμενο της αφίσας-κάλεσμα συνδεόταν άμεσα με το περιεχόμενο των ανακοινώσεων τόσο του Nosotros όσο και της security team.

Η ανοιχτή συνέλευση που είχαμε καλέσει στις 18:00 την ίδια μέρα με θέμα “να δοθεί απάντηση στις μαφιόζικες πρακτικές απέναντι στο κόσμο του αγώνα” συγκρότησε σώμα και παρενέβη με συνθήματα γύρω από την πλατεία για να απαντήσει στις κινήσεις βιτρίνας και ξεπλύματος των προηγούμενών τους ενεργειών. Σκοπός μας, επίσης, ήταν να υπάρξουμε άμεσα στον δημόσιο χώρο δηλώνοντας ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας τη μη ανοχή στις πρακτικές τους. Μείναμε στην πλατεία μέχρι το τέλος της εκδήλωσης όπως είχαμε αποφασίσει.

Στη συγκέντρωση-εκδήλωση παρεβρέθηκαν τοπικά αφεντικά, μπράβοι, μέλη του Nosotros και του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων, ανάμεσά τους και άτομα που είχαν πάει με μπράβους στην Gare και μετέπειτα έστειλαν αναίτια σύντροφο στο νοσοκομείο.

Μετά το τέλος της συγκέντρωσης-εκδήλωσης συγκρότησαν περιφρούρηση απέναντί μας αποτελούμενη από άτομα του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων και του Nosotros. Κάποιοι από τις προσφυγικές καταλήψεις είπαν πως είχαν ενημερωθεί πως η παρέμβασή μας είχε στόχο την εκδίωξή τους κι άλλοι πως στέκονται απέναντί μας γιατί είχαμε προσβάλει το Συντονιστικό.

Η παρέμβαση έλειξε χωρίς συμπλοκή μετά από μία ώρα με την αποχώρησή μας. Παρότι τα άτομα που πρωτοστάθησαν στις επιθέσεις ήταν εκεί, ένας από τους λόγους που δεν συγκρουστήκαμε ήταν διότι μέρος του πλήθους δεν είχε καμία γνώση των περιστατικών ή ήταν τελείως παραπληροφορημένο. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι την ίδια στιγμή διμοιρία είχε προσεγγίσει την πλατεία στο ύψος της Σουλτάνη από τη Σολωμού, ενώ περιπολικό πέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα δίπλα από τη συγκέντρωση.

Να ξεκαθαρίσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως η έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς τις προσφυγικές καταλήψεις σε περίπτωση καταστολής ήταν και είναι δεδομένη.

Συλλογικότητες και σύντροφοι για την υπεράσπιση των χώρων αγώνα

ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΚΑΡΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ
ΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ, ΜΕΤΡΟ, ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΙ ΤΙΜ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ  

Οι επαγγελματίες προβοκάτορες έχουν ήδη πιάσει δουλειά για να δημιουργήσουν  αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά συμφέροντά τους και το ιστορικό που έδωσε αφορμή στην επίθεσή τους. Αποπροσανατολισμός, που επίσης αποκρύπτει και τα αντικειμενικά συμφέροντα των κυκλωμάτων που εμπλέκονται.
Έχουμε ακούσει, ότι άτομα από την Γκάρε έχουν βγάλει μαχαίρια σε έναν αθώο ξενοδόχο που πήγε να υπερασπιστεί μια γλάστρα, ότι μετέπειτα ξυλοκόπησαν άτομα που τον υπερασπίστηκαν και άλλες συναφή ιστορίες ξεπλύματος των πραγματικών προθέσεών τους.
Η Γκάρε δήλωσε εξ’ αρχής ότι δεν έχει σχέση με καμία επίθεση. Από όλο το πλήθος που παρεβρισκόταν μπροστά στην επίθεση στο μαφιοξενοδόχο και στους υπερασπιστές του τα σκουπίδια επέλεξαν από την πρώτη στιγμή να στοχοποίησουν την Γκάρε και να της δώσουν την ευθύνη πριν καν βρεθούν σε επικοινωνία μαζί της.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε, ακόμα, ότι τις τελευταίες μέρες τα εν λόγω άτομα έχουν ξεκινήσει πιέσεις σε μέλος από το Μαύρο-Πολύχρωμο, δηλώνοντας μάλιστα ότι έχουν ”προσωπικό πρόβλημα” μαζί του.

Γιατί στην Γκάρε και γιατί σε όλους/ες μας?

Η πολιτική οικονομία μαφίας-παρακράτους και η αυτονομία των καταλήψεων. Continue reading Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων →

   Tην Τετάρτη 24/5, την ημέρα συμπλοκής έξω από το Hotel Exarcheion τα άτομα που στοχοποίησαν την Gare προχώρησαν σε ξυλοδαρμό νεαρού συντρόφου για παραδειγματισμό.
Ο σύντροφος ήταν παρών στο περιστατικό έξω από το ξενοδοχείο χωρίς καλυμμένα χαρακτηριστικά και προσπαθούσε να χωρίσει τους εμπλεκόμενους. Κάποιες ώρες μετά, ενώ κατέβαινε την Θεμιστοκλέους με την σύντροφό του, τον σταμάτησαν 7 άτομα, ένας εκ των οποίων πρωτοστάτησε στην απόπειρα εκφοβισμού της Gare. Όπως και στην Gare έτσι και προς αυτόν, απαίτησαν να δώσει ονόματα. Το ότι ο σύντροφος δεν γνώριζε  στάθηκε αρκετό για να τον στείλουν 2 μέρες στο νοσοκομείο. Τραυματίστηκε βαριά στο κεφάλι όταν μετά από χτύπημα έπεσε στο πεζοδρόμιο και παρ’ όλα αυτά συνέχισαν να τον κλωτσάνε στο κεφάλι όσο βρισκόταν στο έδαφος. Όταν αποφάσισαν να σταματήσουν να τον χτυπούν, πέρασαν στον εξευτελισμό του και  του κατέβασαν το παντελόνι και το εσώρουχο μέχρι που ήρθε το ΕΚΑΒ. Ο σύντροφος έχει επιστρέψει σπίτι του και συνεχίζει τις εξετάσεις λόγω προβλημάτων που του παρουσιάζονται.

   Η δημοσιοποίηση του περιστατικού καθυστέρησε γιατί περιμέναμε τη συμφωνία του ατόμου, το οποίο επίσης μας είπε ότι δίσταζε να προβεί το ίδιο σε αντίστοιχη κίνηση διότι ούτε σε συλλογικότητα ανήκει πλέον, ούτε έχει κάποια στήριξη στα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο 
Κατάληψη GARE 

When some people learned about the recent trouble to Gare Squat in Exarchia (Athens), they decided on Friday evening 26/05, to hang a banner in Rigaer Street, Friedrichshain (Berlin). After some minutes, Riot Police and Undercover Agents arrived at the scene and stole the banner. Meanwhile more people had gathered in nearby streets and ambushed a cruising Police vehicle with a rain of stones.

Soon more police was alerted to Rigaer Street, which is named a Dangerzone in official anouncements. But also more people came to protect the area and started throwing stones on cops.

More Anti Riot Units and a helicopter emerged and took a threatening position in front of the squat Rigaer 94. They did not find anyone because rioters left quickly.

Now the mainstream media and the scumbags from political partys will scream their never ending story about the dramatic anarchist violence in this area. But we know, the war has already begun and, infected by the virus of freedom, we are going to build lawless areas in their citys of surveilance.

Let us kick out police and their friends.

Virus Baxalais

source: https://linksunten.indymedia.org/de/node/213625

– ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ GARE –

Χθες Τετάρτη 24/5 η κατάληψη GARE βρέθηκε στο στόχαστρο ορργανωμένων μπράβων. Το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια συμπλοκών με δυνάμεις των ΜΑΤ ευρύτερα της πλατείας Εξαρχείων, υπήρξε αντιπαράθεση διαδηλωτών με μαγαζάτορα που επιχείρησε να εμποδίσει το στήσιμο οδοφράγματος-άμυνας απέναντι στους μπάτσους. Τον συγκεκριμένο μαγαζάτορα, για τον οποίον είναι γνωστή στη γειτονιά των Εξαρχείων η σύνδεσή του με κυκλώματα (προστασίας, πορνείας και ναρκωτικών) και με την κρατική ασφάλεια, έσπευσε να τον υπερασπιστεί ομάδα που βρισκόταν σε παρακείμενο κινηματικό χώρο. Η συμπλοκή μερίδας των παρευρισκόμενων με την ομάδα αυτή στάθηκε αφορμή για να αποδοθεί στη GARE η ευθύνη για τα γεγονότα ως κατηγορία.

Η εν λόγω ομάδα έχει καταγγελθεί σε ανοιχτές κινηματικές διαδικασίες στο πρόσφατο παρελθόν από πλήθος συλλογικοτήτων, για απόπειρα εξουσιαστικής επιβολής με στρατιωτικούς όρους πάνω σε εγχειρήματα αυτοοργάνωσης. Η ομάδα δρα επικαλλούμενη κινηματικούς χώρους και σχήματα, τα οποία ενώ έχουν κληθεί να καταγγείλουν τη δράση αυτής της ομάδας, αντ’αυτού σιωπούν.

Αμέσως μετά, η ομάδα αυτή μαζί με ένα τσούρμο μπράβων συγκεντρώθηκαν απειλητικά έξω από την κατάληψη. Πρόκειται για μια κοινοπραξία στην οποία συμμετείχαν συμμορίες μπράβων που πουλάνε προστασία στις αγορές της περιοχής και που έχουν εμπλακεί στο παρελθόν σε επιθέσεις και άγριους τραυματισμούς εναντίον αγωνιστών. Αφότου αποχώρησαν, ορισμένοι από την αρχική ομάδα ήρθαν στη συνέλευσή μας και δήλωσαν ότι θα στραφούν εναντίον της κατάληψης εάν δε βρούμε και καταδώσουμε εντός 24/ώρου τα άτομα που ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί τους στα γεγονότα νωρίτερα στην πλατεία.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, άτομα της εν λόγω ομάδας κατέβασαν από την πλατεία Εξαρχείων πανό της κατάληψης GARE, με το οποίο καλούμε σε εκδήλωση την Κυριακή 28/5 και ανοιχτή συνέλευση τη Δευτέρα 29/5 για κινητοποίηση ενάντια στην αστυνομική κατοχή της γειτονιάς. Αυτή η ενέργεια είναι ευθεία επίθεση στην κοινωνική αντίσταση απέναντι στην καταστολή. Τέτοιες πρακτικές υπηρετούν τους κρατικούς σχεδιασμούς, αντιστοιχούν σε παρακρατικούς κι ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το πανό ξανανέβηκε αμέσως από συντρόφους της κατάληψης, με περιφρουρημένη παρέμβαση στην πλατεία. Τα γαβγίσματα των συμμοριτών μας εξαγριώνουν και μας θωρακίζουν. Θα σταθούμε αποφασιστικά απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης της αντίστασης στη γειτονιά.

Καλούμε όλες τις δυνάμεις του κινήματος να πάρουν θέση. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Καλούμε σε συνάντηση ενημέρωσης και υπεράσπισης των χώρων αγώνα

Πέμπτη 25/5 στις 5 μ.μ. στην Κατάληψη GARE

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΡΑΒΟΙ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Κατάληψη GARE

ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

« Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στη συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις, στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με τη διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και τη βίαιη επιβολή. » (Από το κείμενο που καλούσε τη γειτονιά των Εξαρχείων στην οργανωμένη περιφρούρησή της στις 6 Δεκέμβρη 2016, απέναντι στην επικείμενη πολεμική επέμβαση του κράτους)

Η πολιορκία των Εξαρχείων από στρατιωτικού τύπου ειδικές αστυνομικές μονάδες (ΜΑΤ-ΕΑΔ, ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ) και οι συχνές μαζικές επιχειρήσεις μέσα στη γειτονιά, καταδρομικές (για άσκηση τρομοκρατίας και συλλήψεις), αποκλεισμού σημείων (όπως οι σχολές ή ερευνούμενα σπίτια), συμπίεσης-σαρωτικές (για τη διάλυση συγκεντρώσεων) και προληπτικής διαπότισης (συντονισμένη διάσχιση και εγκατάσταση σημείων ελέγχου, για εμπέδωση της στρατοκρατικής κυριαρχίας και για εξοικείωση των μισθοφόρων με τον χώρο της γειτονιάς), συνεχίζονται σταθερά κι εξελίσσονται επί δεκαετίες. Από τις επιχειρήσεις «Αρετή» στην πρώτη οκταετία της διαχείρισης ΠΑΣΟΚ και τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στις 17 Νοέμβρη 1985, μέχρι την πρόσφατη δήλωση του Τόσκα ότι τα Εξάρχεια «θα γίνουν όπως και οι άλλες γειτονιές» και το πολεμικό ανακοινωθέν εκκένωσης όλων των καταλήψεων μέχρι το καλοκαίρι, η συστηματοποιημένη ωμή κρατική βία σκιάζει τον κοινωνικό χώρο. Continue reading Κείμενο για εκδήλωση και συνέλευση ενάντια στην αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια →

Κείμενο

     Τον Μάρτη του 2017, δημιουργήθηκε η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

      Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

      Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

      Με βάση τα παραπάνω, απευθυνόμαστε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε ανοιχτή συνέλευση για τη συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία θα έχει ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

      Η οργάνωση πορείας, που καλούμε, στις αρχές του Ιούνη, θα είναι η κορύφωση των διαδικασιών κοινής πολιτικής ζύμωσης και προπαγανδιστικών δράσεων, προετοιμαζόμενοι/-ες έτσι για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία και θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής.

Καλούμε σε συνέλευση την Παρασκευή 12 Μαΐου, 19:00 στο Γκίνη

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

Την Δευτέρα 8 Μάη θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με συντρόφους από το Αμβούργο που θα μιλήσουν για την σύνοδο G20 στο Αμβούργο και για τις δράσεις που πρόκειται να γίνουν ενάντια σε αυτήν από αυτόνομες και αντικαπιταλιστικές ομάδες.

Κατάληψη GARE

Στις 28/4 η καθεστωτική φυλλάδα «καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο που αναφέρεται στο σχηματισμό δικογραφιών για συμμετοχή στην περιφρούρηση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών Λεωφόρου Αλεξάνδρας από φασίστες στις 31/10 και 1/11 2016. Συγκεκριμένα κάνει λόγο για δίωξη ατόμου που «διέμενε» σε κατάληψη στην οδό Καλλιδρομίου 74.

Από τη στιγμή που οι δίκες της «χ. αυγής» μεταφέρθηκαν στο εφετείο, τα Προσφυγικά βρέθηκαν σε διαρκή πολιορκία και απειλή από τους φασίστες και τους ένστολους προστάτες τους. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε εισβολή, καθώς και συλλήψεις και βασανισμοί συντρόφου και συντρόφισσας της περιφρούρησης. Στη συνέχεια η μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς από την κοινότητά της και αλληλέγγυους εκδίωξε τις αστυνομικές δυνάμεις και τους φασίστες. Η αποτυχημένη απόπειρα κατασταλτικής επίθεσης δείχνει την ετοιμότητα και την παραδειγματική υπεράσπιση της κοινότητας αγώνα, η οποία απέδειξε την αδυναμία του κράτους απέναντι στην οργανωμένη περιφρούρηση και τη δύναμη των εξεγερμένων.

Μετά την αποτυχημένη απόπειρα του κράτους, στη σειρά επίθεσης πέρασαν τα μίντια. Οι πιστοί υπηρέτες της εξουσίας ξεκίνησαν έναν πόλεμο προπαγάνδας με σκοπό τη διαστρέβλωση της εικόνας μιας αυτοπεριφρουρούμενης γειτονιάς και την απονοηματοδότηση του αγώνα ενάντια στους φασίστες, ενώ παράλληλα έσπειραν τρομοϋστερία ώστε να στρωθεί το έδαφος για τις επερχόμενες κατασταλτικές επιχειρήσεις και συλλήψεις. Σ’ αυτή την προσπάθεια εντάσεται και το πρόσφατο άρθρο της «καθημερινής».

Η κατάληψη Gare από τις πρώτες μέρες λειτουργίας της βρέθηκε στο στόχαστρο των media. Πάλι η «καθημερινή» είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανάμεσα σ’ ένα λίβελο λάσπης καλούσε του τύποις κληρονόμους και την αστυνομία να προχωρήσουν σε καταγγελίες και επεμβάσεις, αντίστοιχα.

Η θεμελιακή τοποθέτηση της καταληψης Gare στην κατεύθυνση επαναστατικών διεργασιών, οι πρωτοβουλίες της και η μαχητική συμμετοχή της σε κινητοποιήσεις και στην αυτοοργάνωση της γειτονιάς των Εξαρχείων, η διεθνιστική της στάση, η πολύμορφη συμμετοχή της στην υπεράσπιση των εστιών αγώνα, η ξεκάθαρη θέση της ενάντια σε αριστερά και δεξιά αφεντικά, χωρίς παλινδρομήσεις, απορρίπτοντας εμπράκτως τα δολώματα και τους διαχωρισμούς που βάζει το κράτος, είναι οι λόγοι που βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η συμμετοχή της στην οργανωμένη περιφρούρηση της 6ης Δεκέμβρη, στο εξεγερσιακό κάλεσμα για την ακύρωση των νέων μέτρων ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, η αντιφασιστική και αντικατασταλτική δραστηριοποίηση της, η συμμετοχή της στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα και στη Δομή Αυτοάμυνας Καταλήψεων και Εγχειρημάτων Στέγης Μεταναστών, καθώς και οι ανοιχτές πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα εγχειρήματα αυτομόφωσης.

Το διάστημα που διανύουμε έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος καταστολής. Η εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου, στην κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου 9, στο στέκι Αγρινίου στις 13/3 και οι εκκενώσεις της κατάληψης στέγης μεταναστών στη Λέσβο και της κατάληψης στέγης Άλμπατρος στη Θεσσαλονίκη στις 3/4 και 5/4 αντίστοιχα, είναι η συνέχεια του κρατικού σχεδιασμού που στόχο έχει το χτύπημα της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών βρίσκεται απέναντι σε ολομέτωπη επίθεση με το ξεπούλημα της στο ΤΑΙΠΕΔ κι έπειτα στην περιφέρεια, τη δίκη της «χ. αυγής» και τη διαρκή πολιορκία της από τους μηχανισμούς καταστολής και την προσπάθεια δυάλυσης της αυτοοργανωμένης κοινότητας μέσω της εξαγοράς και της αφομοίωσης, που είναι η δόλια τακτική της αριστερής διαχείρισης.

Οι καταλήψεις είναι εστίες εδαφικοποιημένης αντίστασης και γείωσης στην κοινωνία. Σ’ αυτές στεγάζονται αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα. Είναι τα απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα απ’ όπου οι αγωνιζόμενοι επιτίθενται στους θεσμούς. Θα τις υπερασπιστούμε με κάθε μέσο.

Στίς 31 Οκτωβρίου η κατάληψη Gare συμμετείχε στη μάχη των Προσφυγικών ενάντια στους μπάτσους και τους φασίστες. Οι διωκτικοί σχεδιασμοί δε μας μετακινούν ούτε βήμα πίσω. Η καθεστωτική μπίχλα δε μας αγγίζει. Όποιοι εξεγείρονται ξέρουν ότι θα μας έχουν δίπλα τους στο οδόφραγμα μέχρι την καταστροφή κάθε εξουσίας.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Η κατάληψη GARE τοποθετείται ύστερα από ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την Παρασκευή 30/3 (https://athens.indymedia.org/post/1571475/) και τη δημόσια αναφορά της σε κείμενο του ε.κ.χ.NOSOTROS (https://athens.indymedia.org/post/1571575/). Θεωρούμε προβληματικό τρόπο επικοινωνίας τη δημόσια αναφορά στην κατάληψη εφόσον δεν προηγήθηκε ενημέρωση στη συνέλευση μας, η οποία γίνετε κάθε Τετάρτη στίς 18:00. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει αναφορά σε γεγονότα στα οποία δεν μετείχε η συλλογικότητα μας.

Μετά από ενημέρωση συντρόφων στη συνέλευση της κατάληψης την Τετάρτη 4/4, διαπιστώσαμε ότι ο Alessandro Eroa Nocito (https://www.facebook.com/alexandroseros.nocito) έχει επαφές με το συγκεκριμένο φασίστα Themis Vergetis (https://www.facebook.com/themis.vergetis?ref=ts&fref=ts). Επισυνάπτουμε τις σχετικές φωτογραφίες.

Η βεβιασμένη ανακοίνωση που αναφέρεται σε ¨καταστάσεις κοινωνικού κανιβαλισμού¨, ¨προσωπικές έριδες¨ κ.τ.λ., είναι συκοφαντική για τους αντιφασίστες συντρόφους και παρουσιάζει τα γεγονότα διαστρεβλωμένα.

Η ανάκληση χαρακτηρισμών που δε συνάδουν με την πραγματικότητα και η δημόσια αυτοκριτική είναι αναγκαία όταν το ζητούμενο των ανακοινώσεων δεν είναι η ¨δημιουργία εντυπώσεων”.

Κατάληψη GARE

15/4/2017

Οι φωτογραφίες από το facebook (ανάρτηση στο athens.indymedia)

Σήμερα, Σάββατο 22 Απριλίου μια ομάδα συντρόφων και συντροφισσών καταλάβαμε για 1,5 ώρα τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια και κάναμε παρέμβαση στη λαϊκή με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Ζητήσαμε την αποχώρηση των ατόμων που βρίσκονταν μέσα και δεν επιτρέψαμε την είσοδο σε άλλους κομματικούς. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης βάφτηκαν συνθήματα στην είσοδο και μέσα στα γραφεία. Η ανταπόκριση του κόσμου της λαϊκής ήταν υποστηρικτική. Πριν από την αποχώρησή μας μεταφέραμε έξω έπιπλα και συσκευές για να απαλλοτριωθούν από τον κόσμο. Ένα ψυγείο δόθηκε σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Πάρθηκε ένα μεγάφωνο για κινηματική χρήση. Τέλος, αφαιρέσαμε ένα κάδρο του Τσε Γκεβάρα.

Έξω τα κομματικά παράσιτα από τις γειτονιές μας (το κείμενο που μοιράστηκε στη λαϊκή, σε pdf)

Επείγον κάλεσμα για πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις σήμερα (2/4) στις 22:30 στην πλ.Εξαρχείων.

Μετά τη διπλή εκκένωση καταλήψεων στις 13/3 (Βίλλα Ζωγράφου, Αλκιβιάδου), μία ακόμη πληροφορία ενός επερχόμενου κατασταλτικού κύματος κάνει προφανές πως το κράτος εντείνει συνεχώς τη στοχευμένη του επίθεση στις αυτοοργανωμένες δομές του αγώνα.

Στη χρονική συγκυρία, στην οποία επιχειρείται ο απόλυτος έλεγχος και η υποτίμηση των ζωών μας με την επέλαση κράτους και κεφαλαίου, εν μέσω πληστειριαμών σπιτιών, υπέρογκων χρεών, ιδιοτικοποίηση των φυσικών πόρων, αναβάθμισης των συστημάτων ελέγχου, οι καταλήψεις στέκουν εκεί να υπενθυμίζουν τη δύναμη της αυτοοργάνωσης. Αποτελούν την εδαφικοποίησή της, καθώς και της αλληλεγγύης. Μάχονται ενάντια στον κρατικό μηχανισμό και σπάνε στην πράξη τις σχέσεις εξάρτησης που προτάσσει ο καπιταλιστικός σχεδιασμός. Επιδιώκουν να λειτουργούν και να πράττουν ενάντια στο σύνολο του εξυσιαστικού πλέγματος. Αποτελούν, λοιπόν, φύσει εχθρότου συστήματος και συνεχή κίνδυνο ανατροπής του.

Ζώντας και λειτουργώντας μέσα σε δομές παράνομες (κατά το λεξιλόγιο της εξουσίας), γνωρίζουμε πάντα τον κίνδυνο μιας πιθανής εκκένωσης και αναλαμβάνουμε κατ’επέκταση την πολιτική ευθύνη μιας πιθανής μας δίωξης.

Ξεκαθαρίζουμε πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσουμε σπιθαμή γης στα χέρια των εξουσιαστών στεκόμενοι απέναντί τους ως ανάχωμα, και πως θα υπερασπιστούμε με κάθε μέσο τις φυσικές δομές του αγώνα.

Υπερασπιζόμαστε τις δομές, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τις ιδέες μας ενάντια σε κράτος, παρακράτος και κεφάλαιο

ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 22:30

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΤΙΣ 5:30

Επόμενη συνέλευση αύριο Δευτέρα 3/4 στις 18:30 στο κτ. Γκίνη

Έκτακτη συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Καταλήψεις (μεταναστών, πολιτικές, στέγης), στέκια, αυτοοργανωμένοι χώροι, αλληλέγυοι, αλληλέγγυες

Με αφορμή μια σειρά εχθροπραξιών εναντίον συντρόφων, οι οποίες έχουν πάρει τροπή ανεξέλεγκτης ενδοκινηματικής βίας, επιλέγουμε να τοποθετηθούμε δημόσια ώστε να κοινοποίησουμε την συλλογική μας στάση ως προς την επίλυση τέτοιων ζητημάτων.

Η προσπάθεια ηγεμόνευσης σε μια αντιπαράθεση από οποιοδήποτε κομμάτι του κινήματος είναι πρακτική που ταιριάζει σε συμμορίες και όχι στον κόσμο του αγώνα. Οι ανοιχτές διαδικασίες για τη συλλογική επίλυση των προβλημάτων που αφορούν αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και συντρόφους είναι ‘εργαλείο’ για την αποφυγή της αυτοπεριχαράκωσης, των μονομερών αφηγήσεων και των παρερμηνειών. Παράλληλα είναι το ζωντανό κύτταρο λήψης αποφάσεων στις κοινότητες αγώνα και διασφαλίζει την ενότητα του μετώπου ενάντια στον κοινό εχθρό.

Οι θέσεις μας αυτές διασαφηνίστηκαν σε όσες διαδικασίες επί του θέματος συμμετείχαμε. Ταυτόχρονα δηλώσαμε στα εμπλεκόμενα μέλη ότι η συνέχιση του φαύλου κύκλου βίας και η άρνηση της συλλογικής επίλυσης και παύσης των αντεκδικήσεων, θα έθετε ζήτημα άμεσης εμπλοκής μας μέχρι το βαθμό που δεν θα θιχτεί η αυτονομία του όποιου εγχειρήματος. Είναι πάγια θέση μας ότι η αυτονομία των αυτοοργανωμένων δομών είναι αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη, και όποια ενέργεια διασάλευσής της θα μας βρει απέναντί της.

Η κατάληψη GARE, ως κομμάτι της κοινότητας αγώνα που εδαφικοποιείται στα Εξάρχεια, δεν θα πάρει ρόλο θεατή στον αλληλοσπαραγμό μεταξύ συντρόφων που έχουμε σταθεί μαζί στο δρόμο. Αυτοί που έκλεισαν την πόρτα στο διευρυμένο σώμα για την από κοινού εύρεση λύσης και λήξης των εχθροπραξιών μέσω των ανοιχτών συλλογικών διαδικασιών, έχουν παγιώσει την πολεμική τους στάση και διάθεση, και φέρουν συλλογική ευθύνη. Εφόσον έχει ήδη γνωστοποιηθεί ότι η συνέχιση των επιθετικών ενεργείων κρίνεται πλέον απαράδεκτη, θα υπερασπιστούμε τη θέση μας αυτή με συνέπεια. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αναγνώριση αυτού του αδιεξόδου από όσους έχουν την ευθύνη αποτελεί τη μόνη λύση.

Κατάληψη GARE

2/4/2017

Το νέο σύστημα ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έχει σχεδιαστεί με σκοπό τον πλήρη έλεγχο στις μετακινήσεις των επιβατών και τον αποκλεισμό από αυτές των κοινωνικά και ταξικά υποβαθμισμένων. Ουσιαστικά εξαναγκάζει σε καθεστώς περιορισμού το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, που είναι ήδη φτωχοποιημένο και αποκλεισμένο, (φτωχοδιάβολους που επιβιώνουν ζητιανεύοντας, μετανάστες χωρίς χαρτιά, ανέργους κτλ).

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι υπερκερδοφόρες μονοπωλειακές επιχειρήσεις που τα τσεπώνουν εκτός των εισητηρίων και των προστίμων, από επιδοτήσεις, μίζες και διαφημιστικές εταιρίες. Το μετρό ολοκληρώθηκε λίγα χρόνια πριν την ολυμπιάδα του 2004, ώστε να μεταφέρει ταχέως τους τουρίστες και τους εργάτες σε εμπορικά κέντρα, κρατικά καταστήματα(“υπηρεσίες”) και περιοχές ποικίλης διασκέδασης. Παράλληλα εισήγαγε το καθεστώς ηλεκτρονικής παρακολούθησης, την επιτήρηση από ιδιωτικές εταιρίες αλλά και την υποχρεωτική υποβολή των επιβατών σε διαφημιστικές καμπάνιες.

Το νέο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου συνοδεύεται από νέα κατασταλτικά μέτρα αντιμετώπισης της λαϊκής οργής, όπως αυτό της ενοικίασης αστυνομικού δυναμικού από τις εταιρίες. Ενδεικτικό παράδειγμα των κατασταλτικών προθέσεων του κράτους απέναντι στις συνεχώς αυξανόμενες δολιοφθορές σε ακυρωτικά μηχανήματα, είναι η προσχηματική δίωξη τριών αντιφασιστών στις 21 του Μάρτη και η εισβολή στα σπίτια τους, κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Ακόμα και με τους καθεστωτικούς νόμους η συγκεκριμένες εισβολές είναι απόλυτα αυθαίρετες και απηχούν συνθήκες δικτατορίας. Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός καλά κρατεί και το κράτος καταλαμβάνει χώρο όπου δε βρίσκει αντιστάσεις. Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις απέναντι στην πρακτική της άμεσης δράσης, χρίζουν επιθετικής απάντησης από το ευρύ σώμα του κινήματος. Είναι ευθύνη των οργανώσεων η ανάδειξη τέτοιων γεγονότων στις συλλογικές κινηματικές διαδικασίες ώστε να μην χαρίζονται όπλα στο ποινικό οπλοστάσιο του κράτους και να αποφεύγονται οι κακές παρακαταθήκες.

Να οργανώσουμε επιθετικές ενέργειες με όρους κινηματικής συγκρότησης.

Επίθεση στα νέα συστήματα ελέγχου με κάθε μέσο.

Σάββατο 1 Απρίλη 12πμ Μοναστηράκι,

μαζικά και μαχητικά

Κάθε μέρα σε όλη την πόλη, για να ακυρώσουμε τα συστήματα ελέγχου, εκμετάλλευσης και αποκλεισμού στα ΜΜΜ

Κατάληψη GARE

__________________________

Παρέμβαση σε ΜΜΜ στα Δυτικά προάστια της Αθήνας

Το μεσημέρι της Παρασκεύης 24 Μαρτίου, η Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών πραγματοποίησε παρεμβάσεις σε ΜΜΜ στην περιοχή της δυτικής Αθήνας ανάμεσα σε αυτά επιλέχθηκε και η γραμμή 12 του τρόλεϊ που δολοφονήθηκε από ελεγκτές στις 13/08/2013 ο Θανάσης Καναούτης. Η παρέμβαση περιλάμβανε σαμποτάζ και καταστροφή ακυρωτικών μηχανημάτων, μοίρασμα κειμένων στους επιβάτες, καθώς κολλήθηκαν και αυτοκόλλητες αφίσες σε λεωφορεία, τρόλεϊ και στάσεις. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζονταν και τα αυτοκόλλητα που κολλήθηκαν στα ΜΜΜ.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τα τελευταία επτά χρόνια μια σειρά μέτρων έχουν επιβληθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και την τρόικα, με αποτέλεσμα την ραγδαία φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας. Όλο αυτό το διάστημα, όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται ή και αδυνατούν  να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες τους. Σ’ αυτές τις συνθήκες, τα ΜΜΜ, παρόλο που το κράτος τα διαχειρίζεται κερδοσκοπικά, έχουν αναβαθμίσει τον ρόλο τους στην καθημερινότητα όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, καθώς οι μετακινήσεις με ιδιωτικά μέσα περιορίζονται όντας ασύμφορες. Continue reading Σπάμε τον έλεγχο. Ελέυθερες μετακινήσεις για όλους. →

____________________

Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ

Πριν 2 χρόνια περίπου, με τη λήξη των παρεμβάσεων και της διεκδίκησης δεδουλευμένων, ενσήμων αλλά και επαναπροσλήψεων συναδέλφων στα μαγαζιά Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού ενημερώνεται ότι διενεργείται προανάκριση για τα αδικήματα της απόπειρας εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης και ηθικής αυτουργίας στην παραπάνω απόπειρα εναντίον 7 μελών του. Οι μηνυτήριες αναφορές είχαν γίνει από τα αφεντικά του Σαλαντίν και του Βοτανοπωλείου και την υπόθεση είχε αναλάβει τότε, με περίσσια χαρά εικάζουμε, το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Σήμερα, με αφορμή το επερχόμενο δικαστήριο των μελών μας, που ορίστηκε για τις 28/3/2017, κρίναμε σκόπιμο να ανοίξουμε έναν κύκλο δράσεων, αλλά και επικοινωνίας με τον κόσμο του αγώνα, προκειμένου να αναδείξουμε πως οι διώξεις αυτές ούτε τυχαίες είναι ούτε μεμονωμένες. Στόχος μας είναι αφενός να δημοσιοποιήσουμε στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα την προσπάθεια της κρατικής καταστολής να αποδυναμώσει την κινηματική δράση του σωματείου και αφετέρου να δοθεί μια δυναμική και συλλογική απάντηση στις απόπειρες του κράτους, μέσω του δικαστικού και αστυνομικού μηχανισμού αυτή τη φορά, να ποινικοποιήσει και να εγκληματοποιήσει το συνδικαλισμό βάσης. Continue reading Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων →

Εργαστήρι σπαθασκίας στην Κατάληψη GARE

(Αλλαγή μέρας)

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

« Η Κατάληψη GARE
πραγματοποιήθηκε
με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης,     κοινωνικής,
οικειοποίησης και
οργάνωσης εδάφους ενάντια
στον κόσμο της εξουσίας
του κράτους και του
καπιταλισμού.
Το έδαφος της αντίστασης
χτίζεται με υλικούς όρους
και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα
με σκοπό το σπάσιμο
κάθε τυραννικού θεσμού. »
(Από το ιδρυτικό κείμενο)

ΕΡΕΥΝΑ, ΑΣΚΗΣΗ, ΣΠΟΥΔΗ για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, την ΙΣΟΤΗΤΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

_________________________________

Μάρτης – Απρίλης 2017

Παρουσίαση προγράμματος:
Κυριακή 26 Μάρτη  5:30 μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μεθοδολογία και άσκηση
του αισθητού,
μία Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 2 Απρίλη 9πμ – 6μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαλέξεις-συζητήσεις
επιστημονικών θεμάτων,
μια Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 9 Απρίλη 5μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σπαθασκία:      από 24 Μάρτη
Κάθε Παρασκευή 8-10μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Συλλογική μελέτη ιστορίας
των καταπιεσμένων.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θεωρία του πολέμου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πληροφορίες (εκτός ωρών προγράμματος):
Κάθε Τετάρτη 5-11 μμ,   Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ξημέρωμα Δευτέρας 13 Μάρτη 2017, το ελληνικό κράτος εισβάλει σε μια προσφυγική κατάληψη στην οδό Αλκιβιάδου στην Αθήνα και στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Villa Zografou. Εκατον εικοσιπέντε μετανάστες συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στα μπουντρούμια της Πέτρου Ράλλη, για να εξοριστούν στη συνέχεια σε hot spots, στον αποκλεισμό, την ένδοια και τον θάνατο. Την ίδια μέρα οι μπάτσοι εισβάλουν και ισοπεδώνουν το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου, απ’ όπου κλέβουν 600 ευρώ από το συλλογικό ταμείο.

Τους προηγούμενους μήνες, μετά τις μαχητικές επετείους του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του αναρχικού Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι προσπάθειες στρατοκρατικής παρουσίας στα Εξάρχεια εντείνονται. Ταυτόχρονα, τα media και τα πολιτικά στελέχη του κράτους, αριστερά-δεξιά, διαμορφώνουν ένα κλίμα πολεμικής εισβολής στη γειτονιά και ευρύτερα στις μεταναστευτικές και πολιτικές καταλήψεις. Η αποτυχημένη κρατική/παρακρατική εμπρηστική επίθεση εναντίον της Κατάληψης GARE στις 4/3 ήταν το πιο πρόσφατο συμβάν και πηγάζει απ’αυτόν τον σχεδιασμό.

Το κράτος έχει συνέχεια. Η κατασταλτική και φασιστική δραστηριότητα σήμερα, ακολουθεί τις καλοκαιρινές εισβολές και διώξεις σε τρεις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη και την δολοφονική φασιστική επίθεση στην κατάληψη Νοταρά στα Εξάρχεια λίγο μετά. Είτε είναι οι ευθύες βολές δακρυγόνων και οι πλαστικές σφαίρες είτε οι φασιστικές εμπρηστικές επιθέσεις είτε οι εισβολές στα σπίτια του αγώνα είτε τα μπραβιλίκια των επιχειρηματιών (όπως ο αποκλεισμός της κατάληψης Στρούγκα), ο πραγματικός εντολοδόχος και εχθρός είναι ένας, το κράτος κι ενιαία είναι η στρατηγική και η βία του.

Από το πρώτο λεπτό των σημερινών εισβολών η Κατάληψη GARE μαζί με αλληλέγγυους συντρόφους ήταν έτοιμη να δώσει τη μάχη της για την υπεράσπιση του συγκεκριμένου χώρου που οργανώνουμε με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Όπως υπερασπιστήκαμε συντονισμένα και αποτελεσματικά την γειτονιά μας στις 6 Δεκέμβρη, έτσι στεκόμαστε εξίσου αποφασιστικά, συλλογικά και οργανωμένα στα βαλόμενα σημεία του αυτοοργανωμένου κιμήματος, για να αναχαιτίσουμε την κρατική τρομοκρατία. Έχοντας ως παράδειγμα την αντίσταση της κοινότητας των κατειλημμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας απέναντι στους φασίστες και τον αστυνομικό στρατό, που κορυφώθηκε τον Οκτώβρη του ’16, συνοργανώνουμε τον αγώνα μέσα στις γειτονιές, με όρους σύγκρουσης με τους κρατικούς θεσμούς και μηχανισμούς και ανοιχτής οριζόντιας συγκρότησης.

Παραμένουμε στις επάλξεις για να περιφρουρήσουμε τα εδάφη της εξεγερσιακής-επαναστατικής κοινότητας απέναντι στις νέες κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις. Καλούμε κάθε εγχείρημα αυτοοργάνωσης να βρίσκεται σε μαχητική ετοιμότητα. Καλούμε κάθε συλλογικότητα αγώνα να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για να υπάρχουν οι αναγκαίες άμεσες επιθετικές απαντήσεις. Καλούμε σε μια πλατιά μετωπική συστράτευση για να αντιστρέψουμε τους όρους του πολέμου. Για τον θάνατο της εξουσίας. Για την αναρχία.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατάληψη GARE

Κατάληψη GARE

Σήμερα Σάββατο προς Κυριακή της αποκριάς στις 2:30 τη νύχτα ένας αγέρωχος έλληνας, απόγονος του Σπύρου Λούη και άξιος μαθητής του Φον Κανάρη, κατάφερε να διεισδύσει στο άβατο των Εξαρχείων, επιχειρώντας μια ακόμα κεραυνοβόλα επίθεση στον εσωτερικό εχθρό.

Το αυτοσχέδιο όλπο του ήταν μια θερμοβαρική βόμβα δέκα τόνων βλακείας, αποτελούμενη από ένα γκαζάκι κι ένα πλαστικό μπουκάλι με μείγμα βενζίνης. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες μπορείται να διακρίνετε μέσα στο μπουκάλι την πράσινη παχύρευστη μάζα και τα κομματάκια από καλαμάκια του φραπέ, που μόνο ένας νέος Αρχιμήδης, μέγας τεχνολόγος της υδρομηχανικής, θα μπορούσε να τα συνδιάσει ώστε να ξαναζωντανέψει τον μυστικό χημικό τύπο των Έψιλων για το «υγρό πυρ». Ο Λούης εκτόξευσε την κατασκευή κι αυτή, με Πυθαγόρεια ακρίβεια, έκανε γκέλα στον τοίχο και έπεσε στο οδόσρτωμα, όπου τερμάτισε την σταδιοδρομία της μ’ έναν τζούφιο κρότο. Η έκρηξη του φυαλίδιου είχε το ευχάριστο αποτέλεσμα να θορυβήσει μερικούς γείτονες. Το μπουκάλι έμεινε ανέπαφο κι αφού μελετήθηκε με δέος η φυσικοχημική σύστασή του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Κατάληψης, αφαιρέθηκε το εύφλεκτο υγρό και απομακρύνθηκε από την Κατάληψη, για να πάει σε καλή μεριά. Στην τακτική πολιτική/διαχειριστική συνέλευση της GARE θα αποφασιστεί αν το τενεκαεδάκι θα γίνει δωρεά στο πολεμικό μουσείο, για να το κοσμήσει με ένα ακόμα παράδειγμα της ελληνόψυχης ανδραγαθείας ή αν θα το θάψουμε στη ζαρντινιέρα, για να βλαστήσει ένα ωραίο σκουριασμένο κονσερβοκούτι.

Η Κατάληψη GARE βρίσκεται στη θέση της (Καλλιδρομίου 74)

και οι φασίστες στις τρύπες τους

Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην τακτική συνάντηση της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων» στο κτήριο Τσαμαδού 15. Η παρέμβαση αυτή έγινε από συλλογικότητες και άτομα που συγκρότησαν την ανοιχτή συνέλευση, που καλέστηκε την Κυριακή 22 Γενάρη (https://athens.indymedia.org/post/1568185/), με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» (https://athens.indymedia.org/post/1567212/) με το οποίο δήλωσε  την εχθρική της θέση απέναντι σε όσους αντιπαρατίθενται έμπρακτα με το κράτος και τους μισθοφόρους του.

Στην παρέμβαση συμμετείχαν τριάντα σύντροφοι και συντρόφισσες εκφράζοντας την κοινή αντίληψη και στάση για την αναγκαιότητα και τα χαρακτηριστικά της περιφρούρησης της γειτονιάς στις 6 Δεκέμβρη και κάθε μέρα.

Αφού είχαν προηγηθεί ήδη μία ανοιχτή συζήτηση-εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων στις 3 Δεκέμβρη (https://athens.indymedia.org/event/67023/), και τρείς ανοιχτές συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο μετά το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.», στις οποίες δεν εμφανίστηκαν, τα περιθώρια διαλόγου είχαν εξαντληθεί. Με την παρέμβαση στη συνάντηση της «Λ.Σ.Ε.» σκοπός ήταν να γίνει σαφές ότι μαζώξεις που κάνουν πλάτες στην κρατική καταστολή και προασπίζονται επιχειρηματικά συμφέροντα δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Η παρέμβαση ξεκίνησε με ελεύθερες τοποθετήσεις συντρόφων απέναντι στα μέλη της «Λ.Σ.Ε.», ώστε να καταδειχθεί η αμεσότητα και ο πλούτος των διαθέσεων και απόψεων που συναντιούνται στα πύρινα οδοφράγματα του αντικατασταλτικού-αντικρατικού αγώνα. Κατόπιν επίμονων παρεμβολών από άτομο-μέλος της «Λ.Σ.Ε.» οι τοποθετήσεις διακόπηκαν. Επικαλούμενη αφορμή γι’ αυτό ήταν ότι ένας μικρός αριθμός συντρόφων φόραγαν κουκούλες. Ήταν απόφασή μας να παρέμβουμε ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας χωρίς να φοβόμαστε την άμεση ή έμμεση κατάδειξη. Παρόλα αυτά κάποιοι σύντροφοι αντιλαμβανόμενοι ζήτημα ασφάλειας με την κατά πρόσωπο συνάντηση με την εν λόγω συνέλευση, επέλεξαν να προστατεύσουν τις ταυτότητές τους. Ως απάντηση στην προβοκατόρικη συμπεριφορά, σύσσωμοι φωνάξαμε συνθήματα πριν αποχωρήσουμε. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε στην Πλ. Εξαρχείων όπου κρεμάστηκε πανό, πεταχτήκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση τέτοιων αντιδραστικών πρακτικών δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και να είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην κρατική κατοχή. Ως μαρτυρία της σοβαρότητας του ζητήματος, κοινοποιούμε τρία χαρακτηριστικά περιστατικά. Πρώτον, στις 6 Δεκέμβρη, μέλη της «Λ.Σ.Ε.» επιχείρησαν να εμποδίσουν το στήσιμο οδοφραγμάτων στους δρόμους πάνω από την πλατεία. Δεύτερον, σε προηγούμενη ανοιχτή συνέλευση σχετικά με το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» την Κυριακή 29/1 στο Πολυτεχνείο, εμφανίστηκε έξω από το κτίριο Γκίνη μέλος της «Λ.Σ.Ε.» και προσπαθούσε στη ζούλα να φωτογραφίσει συντρόφους. Και τρίτον, άτομο σε δημόσια ανάρτηση χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως μέλος της «Λ.Σ.Ε.» συνδέει όσους κατήγγειλαν το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» με τρανσοφοβικούς τραμπούκους, σε μια μάταιη απόπειρα να ξεπλύνει την βρωμιά αυτού του κειμένου

Επόμενη συνέλευση την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 18.00, Πολυτεχνείο (Γκίνη)

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ Κ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Ανοιχτή συνέλευση με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων»

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ…

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρηκατέβηκαστην οχυρωμένη γειτονιά των Εξαρχείων. Εδώ από αυτή την πλευρά των οδοφραγμάτων πλήθος χιλιάδων τιμούσαν την μνήμη του δολοφονημένου από μπάτσους Αλέξη Γρηγορόπουλου με μια γιορτή οργής ενάντια στους ένοπλους φρουρούς του κράτους που εκείνη την ημέρα πολιορκούσαν την γειτονιά. Στην φετινή επέτειο, συλλογικότητες αγώνα επέλεξαν να περιφρουρήσουν την γειτονιά απέναντι σε τούτη την πολιορκία στήνοντας αδιαπέραστα οδοφράγματα σε κομβικά σημεία ευρύτερα της πλατείας. Πλήθος κόσμου προασπίστηκε τα οδοφράγματα από την Τοσίτσα και την Στουρνάρα, μέχρι τη Σόλωνος και την Εμμ. Μπενάκη, ενώ μάχες δίνονταν και στην Χ.Τρικούπη ενάντια στις στρατοπεδευμένες δυνάμεις των ματ.

  Αργά το βράδυ, μετά από πολύωρες συγκρούσεις με τους μπάτσους και αφότου η οργανωμένη περιφρούρηση αποχώρησε συντονισμένα, τα ματ που μέχρι τότε δεν είχαν καταφέρει να σπάσουν τα οδοφράγματα, εισέβαλαν περιφερειακά της πλατείας και συνέλαβαν όποιον είχαν μπροστά τους, χτυπώντας και σέρνοντάς τους στην άσφαλτο. Είναι πάγια τακτική των μπάτσων να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό εκεί όπου εκτυλύσσονται δυναμικές και μαζικές συγκρούσεις, αποδίδοντας έτσι συλλογική ευθύνη σε όσους κατεβαίνουν στο δρόμο, πόσο μάλλον όταν στοχοποιείται μια ολόκληρη γειτονιά από την καταστολή. Βρισκόμουν στην συμβολή της Θεμιστοκλέους και της Κωλλέτη, όταν οι μπάτσοι εκμεταλλευόμενοι την αραίωση του πλήθους, κατάφεραν να περάσουν το οδόφραγμα της Κωλλέτη. Μία ολόκληρη διμοιρία ματ έπεσε πάνω μου, χτυπώντας και βρίζοντας και συγχαίροντας ο ένας τον άλλον για την λεία τους, σε μια προσπάθεια να αναπληρώσουν την ήττα που είχαν υποστεί όλες τις προηγούμενες ώρες. Όταν είδαν ότι είμαι γυναίκα επιδόθηκαν σε μια ακόμη πάγια τακτική τους, τις απειλές βιασμού. Η ιδιαίτερη αυτή μεταχείριση των γυναικών από τους μπάτσους, επιχειρεί να ενσταλάξει τον φόβο διπλά: όχι μόνο φόβος του βασανισμού, αλλά και του εξευτελισμού. Ο βιασμός άλλωστε χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου. Το κράτος αντέδρασε εκδικητικά στην αναβαθμισμένη οργάνωση όσων κατέβηκαν στους δρόμους στις 6 Δεκέμβρη, με την κράτησή μας στα μπουντρούμια της ΓΑΔΑ για 3 μέρες, ακόμη και όσων κατηγορήθηκαν με πλημμελήματα, καθώς και με την παραδειγματική προφυλάκιση τριών εκ των συλληφθέντων στις φυλακές του Κορυδαλλού. Continue reading Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία →

Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων»

Το άνοιγμα της κατάληψης μας στην περιοχή των Εξαρχείων αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της αντικρατικής πάλης και την δημιουργία συντροφικών και αγωνιστικών σχέσεων με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και αλληλέγγυους. Τα αγωνιστικά μας προτάγματα δεν θα μπορούσαν να μην θέτουν άμεσα την απελευθέρωση του εδάφους, εντός της γειτονιάς που δραστηριοποιούμαστε, απο το κράτος και το κεφάλαιο. Η θέση αυτή ήταν δεδομένη απο την πρώτη μέρα που καταλήφθηκε το κτίριο μέχρι σήμερα. Ο συλλογικός χώρος που δημιουργήσαμε με την κατάληψη του κτιρίου αποτελεί ήδη κέντρο αγώνα που στεγάζει δραστηριότητες στη βάση της αυτοοργάνωση εντός της περιοχής που παρεμβαίνουμε, με σαφή θέση ενάντια στους κρατικούς θεσμούς και την εκμετάλλευση. Με αυτά τα προτάγματα καλέσαμε άλλα εγχειρήματα σε δημόσια διαδικασία, για την υπεράσπιση μιας γειτονιάς αγώνων από τους μισθοφόρους της εξουσίας την περασμένη 6η Δεκέμβρη, ημέρα δολοφονίας του αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από μπάτσους και διάχυσης της εξεγερτικής ανάγκης.

Στο κείμενο που γράψαμε και μοιράσαμε σε όλη την γειτονιά κατά την προετοιμασία της κινητοποίησης, από κοινού με άλλη μια αναρχική συλλογικότητα που στεγάζεται σε κατάληψη στην περιοχή, προτάξαμε την οργανωμένη υπεράσπιση του κοινού μας χώρου από την κρατική καταστολή:

«Η οργάνωση μιάς επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δέν είναι έργο κάποιας μίας και μόνο κοινωνικής ομάδας. Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.»

Η συστράτευση με συλλογικότητες, αυτοοργανωμένες δομές και ευρύτερα, ανθρώπους που κινούνται στην γειτονιά και την αντιλαμβάνονται ως τόπο σύγκρουσης με την εξουσία, επιχειρήθηκε με μια ανοιχτή διαδικασία-απεύθυνση αποσκοπώντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στην καταστολή. Από θέση συνέπειας επισημάναμε ως απαραίτητη την οικειοποίηση από τους εξεγερμένους όλων των μέσων που συμβάλουν στην προοπτική της αναρχίας και της ελευθερίας.

Την 6η Δεκέμβρη, μέρα μνήμης και συνέγερσης, ο καθένας έδειξε από ποια μεριά του κοινωνικού ανταγωνισμού στέκεται. Την ίδια ώρα που ξεκινούσε η πορεία στο κέντρο της Αθήνας, η γειτονιά των Εξαρχείων οχυρώθηκε με ισχυρά οδοφράγματα για την αποτροπή καταδρομικών επιθέσεων από τους λακέδες του νόμου και της τάξης. Στο διάστημα των ωρών που τα οδοφράγματα φρουρούνταν από ένα πλήθος οργανωμένων και άλλων συντρόφων, το κράτος για πρώτη φορά και παρά τις επίμονες προσπάθειές του δεν κατάφερε να μας αποσπάσει ούτε μέτρο εδάφους. Όταν πλέον η οργανωμένη περιφρούρηση είχε αποχωρήσει και ο κόσμος στους δρόμους είχε αραιώσει, οι ένστολοι βασανιστές πραγματοποίησαν εκδικητικές εισβολές, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας ανθρώπους στον σωρό, όπως έκαναν και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον διαδηλωτή που συνελλήφθη στο Πεδίο του Άρεως και υπέστη σοβαρό κάταγμα γονάτου.

Λίγες μέρες μετά την 6η Δεκέμβρη, η «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τα γεγόνοτα της βραδιάς εκείνης. Το κείμενο αυτό προσκαλεί την καταστολή, χρησιμοποιώντας ποινικούς όρους («…εμπνευστές, ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί…») και στοχοποιώντας συλλογικότητες που τοποθετήθηκαν ανοιχτά μέσα στην γειτονιά σχετικά με την καταστολή την μέρα εκείνη και ευρύτερα όσους συνέβαλαν στην προετοιμασία της περιφρούρησης.

Θα πρέπει να καταστεί σαφές το τι υποστηρίζει η μάζωξη αυτή. Μοναδικό μέλημά τους είναι τα επιχειρηματικά και γενικότερα τα ιδιωτικά συμφέροντα στην περιοχή. Τι σημαίνει η φράση «κόστος των καταστροφών, κόστος που πληρώνουν πάντα οι ίδιοι, οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι και γενικώς όλοι οι φορολογούμενοι»; Σημαίνει ότι οι εν λόγω ιδιώτες κόπτωνται για τις περιουσίες και τα λεφτά των προνομιούχων μικροαστών. Επίσης, σημαίνει ότι αποδέχονται το ληστρικό καθεστώς της φορολογίας. Επιπλέον, δίνουν άλλοθι στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων από τα αφεντικά των μαγαζιών με πρόσχημα κάποιες καταστροφές. Η αναφορά «στα σπασμένα τζάμια και μάρμαρα» παραπέμπει στην δήλωση του κκε που τα έδωσε όλα για την αντιεξέγερση το 2008: «Όταν κάνουμε εμείς επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι». Continue reading Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση →

Αρχικά θεωρούμε ότι κάθε σημείο όπου ανοίγεται μια ευκαιρία να συστηθούμε δημόσια εκ νέου δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένη. Οπότε για να συστηθούμε, η κατάληψη Γκάρε είναι ένα εγχείρημα απελευθερωμένου εδάφους με προοπτική να αποτελέσει κέντρο αγώνα και κοινωνικής αυτοοργάνωσης με αντιθεσμικούς όρους. Η κατάληψη εδάφους από τον αστικό κόσμο της ιδιοκτησίας πραγματώνει το πρόταγμα της απελευθέρωσης όλων των πόρων που ανήκουν στους εκμεταλλευόμενους για κοινό όφελος. Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει συζήτηση στο indymedia, όπου αναφέρεται η κατάληψη Γκάρε ως κατάληψη γιαλαντζί, διότι όπως κάνουν λόγο τα συκοφαντικά σχόλια, οι καταληψίες πληρώνουν ενοίκιο στους ιδιοκτήτες. Από μεριάς μας δηλώνουμε ότι το Γκάρε είναι βουνό στο Κουρδιστάν και η κατάληψη Γκάρε είναι κατάληψη αναρχικών στα Εξάρχεια.

Οι συκοφαντικές καταγγελίες αντιγράφουν καρμπόν δημοσιεύματα από την Καθημερινή και αντίστοιχα κρίνονται και τα κίνητρά τους (http://www.kathimerini.gr/881169/article/epikairothta/ellada/mparaz-katalhyewn-spitiwn-sta-e3arxeia). Όπως έχει απαντηθεί σε δημόσιο κείμενο της συλλογικότητας που πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει τον χώρο:
“προκειμένου να εκβιάσουν την σύσταση μιας λυκοσυμμαχίας ενάντια στις καταλήψεις, τα παπαγαλάκια προβοκάρουν το αστικό στρατόπεδο. […] Οι «φαιρόμενοι ως ιδιοκτήτες (φαιρόμενοι, γιατί αν οι ίδιοι δεν συντάσσονται με την κρατική βία, δεν αναγνωρίζονται από την τάξη τους) φαίνεται να μην αντιδρούν, καθώς εικάζεται ότι οι καταληψίες καταβάλλουν κρυφά χρηματικό αντίτιμο για τη χρήση των κτιρίων που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους λόγω του μεγάλου κόστους συντήρησης». Στην καθεστωτική αφήγηση δεν υπάρχει ζωή έξω από το χρήμα. Στον καπιταλισμό η ιδιοκτησία οφείλει να παράγει κέρδος. Και για μην χάνουν οι ιδιωτεύοντες πολίτες τον προσανατολισμό τους, τους υπενθυμίζεται δημοσίως ότι δεν μπορούν να είναι τίποτα παραπάνω από σκλάβοι του χρήματος. Τρομοκρατία σε εχθρούς και «φίλους», καταναγκαστική συλλογική ευθύνη, στρατολόγηση στον πόλεμο της κυριαρχίας, να το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που δεν διστάζει να ελεεινολογήσει τον δικό του κόσμο των προνομίων, για να επιτεθεί στον κόσμο της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.” (https://athens.indymedia.org/post/1564772/)

Τέλος καλούμε όποιον επιθυμεί να μας γνωρίσει από κοντά, να μας θέσει τυχόν ζητήματα γενικά ή ειδικά σχετικά με την υπόσταση της κατάληψης, να παρευρεθεί στην ανοιχτή πολιτική συνέλευση της κατάληψης κάθε Τετάρτη στις 18:00 Καλλιδρομίου 74.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

 Ο τελευταίος μήνας αποτέλεσε ένα νέο ανέβασμα για την αντιεξουσιαστική πάλη. Η μαχητική διαδήλωση με αφορμή την επίσκεψη Ομπάμα και οι μαζικές οδομαχίες γύρω από το Πολυτεχνείο στις 15 Νοέμβρη, η συντεταγμένη κατάληψη του Γκίνη στις 16 Νοέμβρη, η αποτελεσματική οχύρωση του Πολυτεχνείου στις 17 και οι λυσσαλέες οδομαχίες στα Εξάρχεια μετά την πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Μιχάλη Καλτεζά και προχθές, οι κινητοποιήσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η άκαμπτη οργανωμένη περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων και η διάχυτη μαχητική αντίσταση στην αστυνομική κατοχή, έδειξαν στην πράξη την αδυναμία του ολοκληρωτικού στρατιωτικού-τρομοκρατικού ελέγχου που επιχειρεί να επιβάλει το κράτος πάνω στους εκμεταλλευόμενους και τους αποκλεισμένους. Και λίγο πριν από αυτή την σειρά μαζικών μαχητικών κινητοποιήσεων είχε προηγηθεί η απώθηση των κατασταλτικών δυνάμεων και των φασιστών από την γειτονιά των κατηλειμμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας.

 Η επίμονη υπεράσπιση των αγώνων τρομάζει το κράτος. Η προσωρινή ή μονιμότερη απελευθέρωση εδάφους από τον κρατικό ολοκληρωτισμό αποκαλύπτει τον χουντικό πυρήνα της αστικής δημοκρατίας. Σε όλα αυτά τα σημεία αγώνα το κράτος αντέταξε τον χημικό βομβαρδισμό, τις πλαστικές σφαίρες, τα βασανιστήρια και τις διώξεις. Στις 6 Δεκέμβρη οι βασανιστές αποχαλινώθηκαν. Οι «προοδευτικοί» διαχειριστές και ο επιτηρητής του συντάγαμτος Παυλόπουλος, που το 2008 ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος των φυσικών αυτουργών της δολοφονίας του Αλέξη, βάφουν για άλλη μια φορά τα χέρια τους με το αίμα των καταπιεζόμενων.

 Ενδεικτική λεπτομέρεια αποτελεί η αντιμετώπιση της συντρόφισσας Μ.Σ., που διώκεται με «κακουργηματικές» κατηγορίες: Χωρίς να έχουν βρεθεί πάνω της πολεμοφόδια και χωρίς να την αναγνωρίζει κάποιος μπάτσος για κάποια συγκεκριμένη κίνηση, κατηγορείται για συμμετοχή σε «οργανωμένη ομάδα εκατό ατόμων». Επανέρχεται η συλλογική ευθύνη για την συμμετοχή σε μαζική διαδήλωση.

 Επιπλέον, στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, την Πέμπτη το πρωΐ η μητέρα της, στην πρώτη απόπειρα επισκεπτηρίου μετά την σύλληψή της, εκδιώχθηκε με την ψευδή αιτιολόγηση ότι η κρατούμενη συντρόφισσα βρισκόταν στα δικαστήρια. Μια ώρα αργότερα, οι ανθρωποφύλακες αρνήθηκαν να παραλάβουν ρούχα και είδη υγειϊνής από τον σύντροφό της, με πρόσχημα ότι είχε παρέλθει το ωράριο του επισκεπτηρίου (το οποίο διακόπηκε βίαια). Μέχρι αυτή την στιγμή της απαγορεύεται να έχει στυλό.

 Το κράτος σε κατάσταση κρίσης εξουσίας επιστρέφει στις προ-διαφωτισμού παραδόσεις του. Καιρός να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Παρασκευή 9πμ δικαστήρια Ευελπίδων, κτίριο 9

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

ΠΕΤΑ ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΑΠ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ … ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, οι ειδικοί φρουροί, Κορκονέας και Σαραλιώτης, πυροβολούν και δολοφονούν τον 15χρονό αντι-εξουσιαστή Αλέξη Γρηγορόπουλο στην οδό Μεσολογγίου. Η διέλευση των μπάτσων από το σημείο δεν ήταν τυχαίο γεγονός αλλά εφαρμογή των κρατικών σχεδιασμών για την στρατιωτικοποίηση μιας περιοχής. Η δολοφονία ήταν η απάντηση του κράτους στην έμπρακτη αμφισβήτηση των σχεδίων του από τους νεαρούς.

Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στην συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις , στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με την διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και την βίαιη επιβολή.

Η δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, οι ξυλοδαρμοί, οι συλλήψεις και οι προληπτικές προσαγωγές, οι μαζικές κυκλωτικές εισβολές της πλατείας, οι σχεδιασμένες τοποθετήσεις διμοιριών για τον γεωγραφικό έλεγχο όλης της περιοχής και πιο πρόσφατο γεγονός, η χρήση πλαστικών σφαιρών την επέτειο της 17 Νοέμβριου έξω από το πολυτεχνείο.

Η προσπάθεια του καθεστώτος και των δημοσιογράφων ήταν και είναι η συστηματική στοχοποίηση των εξεγερμένων ως αντικοινωνικά στοιχεία με ιδιοτελή συμφέροντα. Σκοπός τους είναι να αποκόψουν την σύγκρουση από την κοινωνική βάση. Η επίλυση των όποιων προβλημάτων κατά την διάρκεια των εξεγερτικών γεγονότων δε μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσω της συν-οργάνωσης και επικοινωνίας. Η οργάνωση μιας επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δεν είναι έργο κάποιων ειδικών, ούτε προνόμιο των ανδρών, των νέων κλπ . Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς, που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η συμμετοχή τους βάζει επί τάπητος την προοπτική της συνολικής αυτοοργάνωσης του κοινωνικού χώρου . Ο δημόσιος χώρος είναι ο τόπος της συλλογικοποίησής μας. Η απελευθέρωση της γειτονιάς από τον κρατικό έλεγχο αποτελεί την προϋπόθεση για την συνολική αυτοοργάνωσή της. Η συμμετοχή στην επιθετική περιφρούρηση διευρύνει το απελευθερωμένο έδαφος και καθιστά εφικτό για αυτούς και αυτές που οικειοποιούνται μια γειτονιά, να καθορίσουν τους όρους αγώνα και συμβίωσης.

Τον Κορκονέα τον όπλισαν οι κλειστές πόρτες

Στις 6 Δεκέμβρη όλοι και όλες στο δρόμο

Καλούμε σε συνάντηση στην πλατεία Εξαρχείων, Σάββατο 3/12, 19:00, ώστε να συζητήσουμε για το πώς μπορεί να επιτευχθεί η περιφρούρηση της γειτονιάς. Κατά την διάρκεια της συνάντησης θα υπάρξει μικρή προβολή και στο τέλος της θα γίνει πορεία στην γειτονιά.

Επιθυμούμε να σταθούμε μαζί με τον αγωνιζόμενο κόσμο, που θα βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή, για να επιτύχουμε με όποιο μέσο και τρόπο διαθέτει ο καθένας μας και η κάθε μία μας τη μόνιμη εκδίωξη των μπάτσων από τα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο, εγχείρημα του χώρου πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζαΐμη 11
Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Το κείμενο σε PDF

Η συνέλευση για την δομή αυτοάμυνας καταλήψεων και εγχειρημάτων στέγασης μεταναστών δημιουργήθηκε ως δράση της ανοικτής συνέλευσης αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου για το μεταναστευτικό. Είχαμε αποφασίσει εξ’ αρχής ότι η δομή θα λειτουργήσει αυτόνομα. Η πρώτη συνέλευση της δομής έλαβε μέρος στο τέλος της πορείας «αλληλεγγύης σε καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών και αλληλέγγυων εγχειρημάτων». Το κάλεσμα στην πορεία και στη συνέλευση για τη δομή: https://athens.indymedia.org/media/events/2016/07/22/metaellfor2sm.jpg

Παρ’ όλα αυτά η πρώτη δράση της Δομής Αυτοάμυνας, ξεκίνησε τέλη Αυγούστου με την συνέλευση να απαρτίζεται από συλλογικότητες, πολιτικές καταλήψεις αναρχικών/αντιεξουσιαστών, καταλήψεις στέγασης μεταναστών/προσφύγων και ευρύτερα καταλήψεις στέγασης και αγώνα.

Η κύρια μορφή δράσης της Δομής Αυτοάμυνας είναι οι πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες. Οι περιπολίες μας μέχρι και σήμερα, είχαν τακτικό χαρακτήρα και ανάλογα με το δυναμικό έχουν καλύψει ένα εύρος καταλήψεων με κύρια εστίαση τα Εξάρχεια και την ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Η κίνηση της Δομής Αυτοάμυνας καθορίζεται βάσει των αναγκών των εγχειρημάτων που την στελεχώνουν και δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Continue reading ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ →

το τίμημα του οράματος     Χρίστος Δαγκλής

Κατάληψη GARE

2 Νοέμβρη 2016

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά

Γκάρε. Όνομα ενός βουνού στο Κουρδιστάν, στην οροσειρά Καντίλ. Το σημείο συνάντησης των τουρκικών, ιρακινών και συριακών συνόρων. Έδαφος απρόσιτο για τους κατοχικούς στρατούς των κρατών της περιοχής, αλλά ασφαλές πέρασμα και τόπος συνάντησης των επαναστατημένων. Στο Γκάρε συγκεντρώνονται τα αυτόνομα ταμπούρια των νέων αγωνιστών.

Η κατάληψη GARE γεννήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2016. Στις πρώτες δυο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ένας κύκλος ανοιχτών ενημερώσεων και συζητήσεων συναρτημένων στους πολιτικούς στόχους του εγχειρήματος και σε τρέχοντες αγώνες: Συζητήσεις για την συνομοσπονδιακή αντίληψη των καταλήψεων, για την αντιστασιακή/εξεγερσιακή ιστορία των Εξαρχείων και για τα καθήκοντα της κατάληψης μέσα στον αγώνα της γειτονιάς. Προβολές κι ενημερωτικές συζητήσεις για τον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ και για την διεθνιστική επαναστατική πάλη σε Τουρκία και Β.Συρία. Επίσης, η κατάληψη συνεκάλεσε στην συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Λιβανέζου αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, που βρίσκεται αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές επί τρεις δεκαετίες.

Όλες αυτές τις μέρες ο χώρος ήταν ανοιχτός για τους συντρόφους και τους γείτονες, που ήρθαν με ενθουσιασμό να συνδράμουν τη νέα εστία αντίστασης κι αυτοοργάνωσης. Εξίσου ανοιχτά υποδεχτήκαμε και τους ελάχιστους αρνητικά προκατειλημμένους περίοικους. Οι συλλογικότες αγώνα οφείλουν να λογοδοτούν χωρίς διακρίσεις δημόσια, παρότι το κοινωνικό σώμα υπάρχει προς το παρόν μόνο σπερματικά μέσα στην αντίσταση. Η στάση των αναρχικών είναι επαναστατική εφόσον αναγνωρίζει τον καθένα ως δυνάμενο συμμετοχής στην εξισωτική αυτοθέσμιση που θεμελιώνεται με την προλεταριακή αυτοοργάνωση.

Το απόσταγμα των πρώτων ημερών είναι η ευρεία ανταπόκριση στα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου εγχειρήματος: Στην ανοιχτότητα, που αποτελεί θεμέλιο για ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα και στην οριζοντιότητα, που αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

«Το τίμημα του οράματος»

«Τον Χρίστο Δαγκλή τον πρωτογνώρισα στην εξορία, … Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να δω στο σπίτι του, το σύνολο εκείνης της εργασίας του …»

Γιάννης Ρίτσος, Οκτώβρης 1988

Στον αριθμό 74 της Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ζούσε μέχρι τον Μάη του 2016 η ηθοποιός Φρατζέσκα Ιακωβίδου. Με τον θάνατό της τελευταίας κατοίκου, το κτίριο έμεινε άδειο και αφρόντιστο μέχρι τη στιγμή της κατάληψής του από ένα συλλογικό σώμα. Απότιστο χώμα έξω, σκόνη μέσα.

Στο ίδιο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας του ελλαδικού χώρου, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το ’44 και από το ’46 μέχρι το ’56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη. Continue reading Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE →

________________________________________________________

Κατάληψη GARE

Σήμερα, 20/10/2016, σύντροφοι-ες, αγωνιστές αναρχικοί, καταλάβαμε το εγκαταλελλημένο κτίριο στην οδό Καλλινδρομίου, αρ. 74, για να ενδυναμώσουμε τον κόσμο του αγώνα.

Πραγματοποιήσαμε αυτή την κατάληψη, με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού.

Η κίνησή μας αυτή επιχειρεί να ανοίξει μια ακόμη εστία οργάνωσης του αναρχικού αγώνα, έδαφος κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης μέσα στην γειτονιά των Εξαρχείων, ένα ακόμη οχυρό στο μέτωπο των καταλήψεων, ένα κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και δικτύωσης.

Η επιλογή της περιοχής και του σημείου έγινε με κριτήριο τα ειδικά χαρακτηριστικά τους, ως ενός τόπου έντονων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αγώνων όλων των εκφάνσεων, μεταπολεμικά. Έδαφος κρίσιμων πολιτικών στιγμών όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου του ’73, πολιτικής έκφρασης και εξεγερτικής οργής του νεολαιίστικου κινήματος, ριζοσπαστικής εδαφικοποίησης των αναρχικών αλλά και άλλων ριζοσπαστικών επαναστατικών κινημάτων.

Η ΑΣΜΠΑ, η οποία πήρε την πρωτοβουλία για το άνοιγμα αυτής της εστίας, αναλαμβάνει και την πολιτική ευθύνη της κατάληψης, χωρίς ιδιοκτησιακή αξίωση. Αντιλαμβανόμενοι με γνώση και εμπειρία τις ιδιαιτερότητες και την δύναμη της εξελιξιμότητας των πεδίων αγώνα, αναγνωρίζουμε ως προοπτική αυτής της ευθύνης που αναλαμβάνουμε, την διαθεσιμότητα του κατειλημμένου χώρου για το κίνημα. Η δυναμική της συλλογικοποίησης πάνω σε ένα κατειλημμένο έδαφος δύναται να φτάσει μέχρι την μεταβίβαση της πολιτικής ευθύνης σε πιο διευρυμένα σώματα αυτοοργάνωσης.

Η κύρια κατεύθυνση της λειτουργίας της κατάληψης θα είναι το ευρύτερο δυνάμωμα του κοινωνικού-απελευθερωτικού αγώνα και των μετώπων αντίστασης μέσα από πρωτοβουλίες μαζικοποίησης, ζύμωσης και συνοργάνωσης με αποδέκτη τον κόσμο του αγώνα. Η κάλυψη λειτουργικών αναγκών της συλλογικότητάς μας, ενυπάρχει αντικειμενικά ως δευτερεύον στόχος στο πλαίσιο των παραπάνω.

Με βάση τους πολιτικούς στόχους της η συγκεκριμένη κατάληψη δεν θα μπορούσε να είναι στεγαστική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εκτός πλαισίου η φιλοξενία. Εξάλλου, η ίδια η ανάγκη της αυτοπεριφρούρησης ενός κατειλημμένου χώρου αντίστασης επιτάσει την σταθερή και την μαζική παρουσία αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Για όλους τους προαναφερόμενους λόγους η κατάληψη θα είναι ανοιχτή σε εγχειρήματα αγώνα, σε συλλογικότητες και άτομα του κινήματος, για την πολιτική δραστηριότητά τους και για την ενίσχυση του χώρου και συνολικά του αγώνα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν τόπους πρωτοβουλίας στο κοινό πεδίο της αυτοοργάνωσης.

Με την ίδια αντίληψη σκεκόμαστε και στο ζήτημα των ήδη κεκτημένων καταλήψεων-χώρων και κοινοτήτων αγώνα, σε σχέση με την αναγκαιότητα της συνθετικής, οργανικής και λειτουργικής σχέσης μεταξύ τους, σε ανοιχτή και συνομοσπονδιακή βάση.

Γνωρίζουμε ότι κάθε νέο σημείο αντίστασης και αγώνα ενάντια στην εξουσία, το κράτος και τον καπιταλισμό, ανοίγει μια νέα συνθήκη εχθρότητας με τους μηχανισμούς τους. Πραγματοποιώντας την κατάληψη αναλαμβάνουμε την ευθύνη που αναλογεί σε αγωνιστές απέναντι σε κάθε κατασταλτική επιχείρηση κατά του εδάφους που απελευθερώνεται.

ΕΚΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

________________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF