ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ
για τη ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
για την προσυνεδριακή συνάντηση του Νοέμβρη (22/11/2013)
«ΔΟΜΗ»
___________
Τρόπος λήψης αποφάσεων (Για την σχέση ομοφωνίας, συναίνεσης, σύνθεσης και ψηφοφορίας):
– Η πλειοψηφική απόφαση είναι μια εκβιαστική συναίνεση. Η πλειοψηφική εξαγωγή ενότητας είναι συναίνεση χωρίς συνοχή. Η συνοχή απαιτεί σεβασμό στα υποκείμενα και την βραδύτητα με την οποία εξελίσσεται η βάση.
Η μέθοδος των συναινετικών διαδικασιών εξασφαλίζει με τον βέλτιστο τρόπο την ενότητα στην δράση.
Η διάχυση της συναινετικής-συνθετικής μεόδου στις διεργασίες αντιστασιακής συλλογικοποίησης είναι η αντικειμενική απόδειξη της ριζοσπαστικότητάς της και είναι το ήδη εδραιωμένο μέλλον της συλλογικής κοινωνικής ευφυϊας.
Οι συνελεύσεις και οι επιτροπές πρέπει ν’αποφασίζουν μόνο συναινετικά.
Η γενική συνέλευση έχει όλο τον προσυνεδριακό χρόνο για την αναγκαία ζύμωση.
– Η ενδεικτική ψηφοφορία και η παράλληλη, αλλά ασύνδετη εφαρμογή των διαφορετικών προτάσεων κάτω από κοινά σύμβολα είναι μέθοδος ήττας, αφού αρνείται την ικανότητα ή την αναγκαιότητα της σύνθεσης, σχίζει την ενότητα και διαμοιράζει τους κοινούς πόρους.
Η απεριόριστη αξιοποίηση του κοινού πεδίου χωρίς κοινή έγκριση ταυτίζει την αυτονομία των πολιτικών ομάδων με την αυθαιρεσία και τον κατακερματισμό. Κοινή έγκριση σημαίνει συναίνεση. Και η συναίνεση δεν αποκλείει τη δοκιμασία διαφορετικών προτάσεων.
Η μετάθεση της πολιτικής σύνθεσης σε μια ποσωτική σχέση εξωθεί στην υποκατάσταση της πολιτικής ζύμωσης από την παρασκηνιακή μικροπολιτική.
‘Οργανα, συμμετοχή και λειτουργία πολιτικών συλλογικοτήτων μέσα στην ομοσπονδιακή δομή:
Προτείνουμε δυο βασικές μορφές αποφασιστικών σχημάτων: Τις συνελεύσεις και τα συμβούλια των εκπροσώπων των πολιτικών συλλογικοτήτων. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των πολιτικών συμβουλίων είναι η άμεση κοινή αποφασιστική ισχύς των συμμετεχόντων πολιτικών συλλογικοτήτων στο σύνολο των ομοσπονδιακών δραστηριοτήτων. Η συνεχής λειτουργία πολιτικών συμβουλίων σε όλα τα οργανωτικά πεδία διασφαλίζει την οριζοντιότητα, την ισότητα, τη συνθετικότητα και την καινοτομία απέναντι, την αποδοτικότητα, την εξελιξιμότητα, τον πολιτικό δυναμισμό και την κινηματική συνοργάνωση. Η συχνότητα λειτουργίας των συμβουλίων, όσο δυνατόν εγγύτερα στους ρυθμούς των αντίστοιχων ομάδων εργασίας, δομών και τομέων, προσδίδει τον προσβλεπόμενο πολιτικό δυναμισμό και την αναγκαία δομική πλαστικότητα.
Συνοπτικά, βλέπουμε ότι η ομοσπονδία χρειάζεται τα εξής όργανα: Γενική συνέλευση (ετήσιο συνέδριο, που προετοιμάζεται ήδη από τη λήξη του προηγούμενου ή και έκτακτα συνέδρια). Γενικό συμβούλιο (ενιαία επιτροπή) με εκπροσώπους όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων και αποφασιστικές αρμοδιότητες από τη γενική συνέλευση, συνεπικουρούμενο ενδεχομένως από περιφερειακά συμβούλια, για τα οποία έχει την πλήρη αποφασιστική ισχύ, όπως και για κάθε επιμέρους πολιτικό συμβούλιο. Ομάδες εργασίας, διαομαδικές συνελεύσεις (θεματικά συντονιστικά), γενικές συνελεύσεις ανά δομή και ανά τομέα και πολιτικά συμβούλια με εκπροσώπους των συμμετεχόντων συλλογικοτήτων ανά δομή και ανά τομέα, που συντονίζουν και ελέγχουν τις αντίστοιχες δραστηριότητες υπό την εποπτεία του γενικού συμβουλίου.
Τα επιμέρους όργανα παίρνουν ισχύ από τη γενική συνέλευση, είτε με λεπτομερή προκαθορισμό των χαρακτηριστικών τους, είτε με βαθμιδών απόδοση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στα πολιτικά συμβούλια (από την ολομέλεια, στο γενικό συμβούλιο κι από ‘κει στα συμβούλια των τομέων και των δομών). Όλες οι ομάδες εργασίας, τα θεματικά συντονιστικά και οι γενικές συνελεύσεις δομών και τομέων συγκροτούνται με αποφάσεις των αντίστοιχων πολιτικών συμβουλίων και του γενικού συμβουλίου και δρουν ελεύθερα στο πλαίσιο των πολιτικών αποφάσεων προς εφαρμογή τους, εποπτευόμενα από το αρμόδιο και το γενικό συμβούλιο.
Η ανάθεση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων από τις πολιτικές συλλογικότητες στους άμεσα ανακλητούς εκπροσώπους τους μέσα στα ομοσπονδιακά όργανα είναι έκφραση εμπιστοσύνης της κάθε πολιτικής ομάδας στο συλλογικό κεκτημένο της και είναι απαραίτητη για να χτιστεί η ευελιξία. Άλλωστε, κάθε πολιτική συλλογικότητα πρέπει να έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σ’ένα αποφασιστικό όργανο με περισσότερους εκπροσώπους από έναν. Οι εκπρόσωποι των συλλογικοτήτων στα επιμέρους πολιτικά συμβούλια να επιτρέπεται να είναι μόνο πρόσωπα που συμμετέχουν σε ομάδα εργασίας της αντίστοιχης δομής ή τομέα (κάθε εκπρόσωπος να προέρχεται από την παραγωγή). Κάθε συλλογικότητα έχει την ευθύνη για την κύκλιση των μελών της που συμμετέχουν σε μια ομάδα εργασίας, στο αντίστοιχο πολιτικό συμβούλιο. Επικουρικά, τα ομοσπονδιακά πολιτικά όργανα μπορούν να καταγράφουν τη θεμιτή κινητικότητα των μελών μέσα στις ομοσπονδιακές δραστηριότητες, να αναφέρουν στο σύνολο των συλλογικοτήτων την ενδεχόμενη εμφάνιση αποκλειστικών εξειδικεύσεων και να δρομολογούν διεργασίες κυκλικότητας, συνεργατικότητας και διαδιδακτικής.
Στο πρώτο στάδιο δημιουργίας της ομοσπονδιακής δομής οι αρμοδιότητες των επιμέρους πολιτικών συμβουλίων μπορεί να διεκπαιρεώνονται από το γενικό συμβούλιο και τις ομάδες εργασίας, αλλά με την ανάπτυξη πολλαπλών και σύνθετων ομάδων εργασίας, θεματικών συντονιστικών, δομών και τομέων, είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν ταυτόχρονα η πολιτική ενότητα κι ευελιξία κι ο οριζόντιος έλεγχος, προλαμβάνοντας τόσο τη φεουδαλοποίηση των οργάνων και των δραστηριοτήτων (ανεξέλεγκτοι θύλακες), όσο και την αδρανοποίηση λόγω υπερφόρτωσης του γενικού συμβουλίου ή εν’αναμονή του επόμενου συνεδρίου.
Συγκεκριμενοποιώντας ένα διαρθρωτικό σχέδιο, θεωρούμε ότι το γενικό συμβούλιο πρέπει να έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες στα εξής πεδία:
– Ομοσπονδιακός συντονισμός κατανεμημένων ή εστιασμένων παρεμβάσεων.
– Αλληλέγγυα επικοινωνία και συντονισμός με σχήματα αυτοοργανωμένης αντίστασης.
– Λήψη πρωτοβουλιών για άνοιγμα πεδίων (ταξικοί-κοινωνικοί αγώνες και εγχειρήματα) και συγκρότηση μετώπων όπου κυοφορείται η σύγκρουση.
– Διεθνής συντονισμός.
– Συγκρότηση τομέων σύμφωνα με τις αποφάσεις του συνεδρίου, κινητοποίηση, προσανατολισμός κι εποπτεία των τομέων.
– Ομοσπονδιακή αυτοάμυνα κι αλληλέγγυα άμυνα εντός κι εκτός ομοσπονδίας.
– Γενική εποπτεία των διαδικασιών:
Συνέπεια εφαρμογής πολιτικών αποφάσεων.
Ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Εξέλιξη δραστηριοτήτων, αποτελεσμάτων και ποιοτικών χαρακτηριστικών.
[Διαλεκτική της ανάγκης, της θέλησης και της ικανότητας]
Για όλα τα παραπάνω το γενικό πολιτικό συμβούλιο υποχρεούται να ορίζει τακτικά και έκτακτα συντονιστικά όργανα, διαμορφώνοντας πάγιες διαδικασίες ανταπόκρισης σε έκτακτες καταστάσεις.
Οπότε, το γενικό πολιτικό συμβούλιο πρέπει να λειτουργεί όσο το δυνατόν συχνότερα, δυνάμει καθημερινά. Κάθε πολιτική συλλογικότητα μπορεί να αλλάζει τους εκπροσώπους της οποιαδήποτε στιγμή, με πρόγραμμα ή ανάλογα στη θεματολογία της εκάστοτε συνεδρίασης ή κατά περίσταση, όπως και να συμμετέχει με πλειάδα εκπροσώπων, οι οποίοι ενδεχομένως να συμμετέχουν σε διαφορετικούς τομείς. Τα περιφερειακά πολιτικά συμβούλια προσφέρουν μια γεωγραφική, οπότε και χρονική ευελιξία στην υλοποίηση των αποφάσεων του γενικού συμβουλίου.
Οι ομάδες εργασίας πρέπει να είναι μικτές, για να κυκλοφορεί η γνώση και η εμπειρία, που είναι βασικά στοιχεία της αυτονομίας, να δυναμώνει η ομόσπονδη κοινότητα, ώστε να ριζώνει η πολιτική ενότητα στην αγωνιστική καθημερινότητά μας και να μην δίνεται χώρος στη μικροπολιτική εργαλειοποίηση των ομοσπονδιακών οργάνων. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις θα πρέπει να εγκρίνεται η πλήρης ανάληψη μιας εργασίας από μια πολιτική συλλογικότητα. Προτείνουμε διάφορες μορφές ομάδων εργασίας: Μορφές που εφαρμόζονται όταν η πρωτεραιότητα δίνεται στη δράση. Τότε μπορεί σ’έναν μεγάλο πυρήνα μιας συλλογικότητας να προσαρτηθεί ένα μέρος άλλης συλλογικότητας ή πολλά άτομα από διάφορες συλλογικότητες. Μορφές που εφαρμόζονται όταν η πρωτεραιότητα δίνεται στην κυκλοφορία της γνώσης και στη συλλογικοποίηση. Τότε ο εξειδικευμένος πυρήνας μπορεί να είναι πιο μικρός και οι ενδιαφερόμενοι (μιας συλλογικότητας ή διαφορετικών) περισσότεροι. Και η μικτή ομάδα εργασίας χωρίς βασικό πυρήνα, η οποία εφαρμόζεται όπου δεν υπάρχει ανάγκη εξειδικευμένης ικανότητας ή όπου δεν υπάρχει προσφερόμενος πυρήνας. Η διάρκεια λειτουργίας κάθε ομάδας εργασίας και η αναγκαία εναλλαγή συμμετοχών σε αυτήν μπορούν να ορίζονται από το πολιτικό συμβούλιο που αποφασίζει τη συγκρότησή της και εποπτεύει τη λειτουργία της, με όλα τα κριτήρια που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του. Σχετικά με την ενημέρωση των πολιτικών συμβουλίων από τ’άλλα όργανα που βρίσκονται στην αρμοδιότητά τους, τα συμβούλια φροντίζουν για την επαφή τους με τ’άλλα όργανα, ώστε να μην παρακολλύεται το έργο των τελευταίων. Οι ομάδες εργασίας έχουν ευθύνη να ενημερώνουν μια ελεύθερα προσβάσιμη πλατφόρμα εντός ομοσπονδίας και τη γενική συνέλευση.
Ως απαραίτητους τομείς, τουλάχιστον για το ξεκίνημα βλέπουμε τους παρακάτω:
– Κεντρικό ταμείο, με μια διαρκή οικονομική επιτροπή, που θα πρέπει να έχει αποκλειστικό δίκτυο επικοινωνίας με όλα τα όργανα.
– Τομέας προπαγάνδας, μ’ένα διαρκές πολιτικό συμβούλιο για κάθε μέσο (εφημερίδα, blog κλπ).
– Τομέας πολιτικών υποδομών. Γραφεία (λειτουργία πολιτικής υποδοχής). Στέγαση συνελεύσεων, συμβουλίων και ομάδων εργασίας. Επιμελητεία και τεχνικό εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων.
– Τομέας εσωτερικών επικοινωνιών. Ένα δικτυακό forum μπορεί να εξασφαλίσει ένα ενιαίο πεδίο διαλόγου, συντονισμού κι ενημέρωσης, με πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες.
– Επιτροπή εξωτερικών επικοινωνιών, η οποία έχει την ευθύνη των εισερχομένων και των εξερχομένων άμεσα ή εποπτεύοντας τις ειδικές επαφές των συντονιστικών, των δομών και των ομάδων εργασίας και επιμελείται τη διανομή εισερχομένων στο forum και προς τα επιμέρους όργανα.
Δικαιώματα και υποχρεώσεις:
Απαιτείται συνέπεια στις κοινές αρχές, στις οργανωτικές συμφωνίες και στις αποφάσεις των πολιτικών οργάνων. Με βάση τα παραπάνω χρειάζεται να προσδιοριστούν κριτήρια μη συμμετοχής και αποπομπής.
Τρόπος ένταξης και αποχώρησης ομάδων και ατόμων:
Για την ένταξη προτείνουμε τις ακόλουθες διαδικασίες: Αυτοπαρουσίαση της προς ένταξη συλλογικότητας ενώπιον του γενικού συμβουλίου και τοποθέτηση στις έγγραφες συμφωνίες της ομοσπονδίας. Διερεύνηση ενστάσεων συλλογικοτήτων. Έγκριση από τις συνελεύσεις όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων (όχι μόνο από το συμβούλιο). Δοκιμαστικό διάστημα πλήρους συμμετοχής, χωρίς δικαίωμα καθοριστικής άρνησης (βέτο).
Η ανάκληση μέλους ομοσπονδιακού οργάνου (προσωρινή ή μακρά απομάκρυνση από το συγκεκριμένο όργανο, προσωρινή απομάκρυνση από τα ομοσπονδιακά όργανα, μόνιμη αποπομπή από την ομοσπονδία) μπορεί να ζητηθεί από οποιαδήποτε πολιτική συλλογικότητα ή από το υπόλοιπο σύνολο του συγκεκριμένου οργάνου και αποφασίζεται από την πολιτική συλλογικότητά του ή από το γενικό συμβούλιο με ομοφωνία του συνόλου των εκπροσώπων εκτός της συγκεκριμένης συλλογικότητας (μη δικαίωμα βέτο για τη συλλογικότητα στην οποία ανοίκει ο κρινόμενος). Η παρεμπόδιση της υλοποίησης πολιτικών αποφάσεων των ομοσπονδιακών οργάνων πρέπει να θεωρείται προβληματική όπως η ασυνέπεια.
Για την αποπομπή πολιτικής συλλογικότητας από την ομοσπονδία απαιτείται η συναίνεση των συνελεύσεων όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων εκτός της καταγγελόμενης.