ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ;

 Τη νύχτα της Τρίτης 3/6/2014 το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο ΒΟΞ στα Εξάρχεια έγινε στόχος ένοπλης μαφιόζικης επίθεσης. Η ενέργεια αυτή στρέφεται εναντίον των οργανωμένων αναρχικών που αντιστέκονται στο κράτος και τις μαφίες του, για να τρομοκρατήσει την γειτονιά και το κονωνικό κίνημα ειδικά σε μια στιγμή έντονης κινητικότητας απέναντι στη μάστιγα του ναρκεμπορίου και της κρατικής καταστολής και δυο μέρες πριν την συγκέντρωση και την λαϊκή συνέλευση που έχουν καλεστεί για την Πέμπτη 5/6. Ήδη, τον προηγούμενο μήνα το κράτος στοχοποίησε κι επιχείρησε να θέσει σε ομηρία τρεις συντρόφους από το Κ-ΒΟΞ και την αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας καλώντας τους ως μάρτυρες με βάση ένα στημένο τηλεφώνημα για την δικογραφία που άνοιξε η “αντιτρομοκρατική” μετά από μια μαζική δυναμική παρέμβαση ενάντια στις μαφιόζικες προκλήσεις.
Η πολλαπλή στοχοποίηση της κατάληψης ΒΟΞ από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τα ΜΜΕ και τους ναρκέμπορους καταδεικνύει ότι το κράτος και οι μαφίες έχουν κοινά συμφέροντα, διαπλέκονται οργανωτικά και συντονίζουν τα σχέδιά τους για να χτυπήσουν το κοινωνικό κίνημα και να σπείρουν στο κοινωνικό έδαφος την τρομοκρατία τους, την σήψη και την εκμετάλλευση. Η διείσδυση και η δράση των κάθε λογής μαφιών στα Εξάρχεια ανέκυψε πάνω σε ένα δυναμικό πεδίο, όπου από την μια πλευρά στέκεται ενα πλήθος αγωνιζόμενων υποκειμένων κι απ’την άλλη πλευρά η χρόνια προσπάθεια επιβολής στην γειτονιά ενός καθεστώτως καταστολής και άλωσής της από την αγορά διασκέδασης και από το συνακόλουθο ναρκεμπόριο με απότερο σκοπό την παθητικοποίηση των κατοίκων και των θαμώνων.
Πίσω από την μαζική φυτοποίηση και την κατάληψη του δημόσιου χώρου από την κουλτούρα της ναρκοεξάρτησης βρίσκεται η απόσυρση των αγωνιζόμενων από τους δρόμους και η επικράτηση της εμπορευματοποίησης και του life style. Τα Εξάρχεια των μπαρ και των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων αποτελούν το κατάλληλο υπόστρωμα μέσα στο οποίο τοποθετούνται και μεγαλώνουν οι μαφίες. Αν υπάρχει κάτι που βάζει οριογραμμές ανάμεσα στη νόμιμη κατανάλωση αφενός και στο ναρκεμπόριο αφετέρου, αυτό είναι το ποιός θα επιβάλει τους δικούς του όρους λεηλασίας της γειτονιάς.
Η διάχυση της νάρκωσης, του κανιβαλικού φιλοτομαρισμού και της εξουσιαστικής βίας έστρωσαν το έδαφος για τον πόλεμο των παρακρατικών και την πιο εντατική αστυνομική κατοχή που έχουν γνωρίσει τα Εξάρχεια μεταδικτατορικά. Η εγκατάσταση του μαφιόζικου παρακράτους στον δημόσιο χώρο των Εξαρχείων, που έχει ως αιχμή της την αυξανόμενη παρέμβαση των μπράβων με αποκορύφωμα την ένοπλη επίθεση σε μια αυτοοργανωμένη δομή, αποτελεί ένα κεντρικό κρατικό πείραμα για την επιβολή ελέγχου στις λαϊκές γειτονιές, γι’ακόμα πιο μαζική αφαίμαξη των ήδη εξαθλιωμένων και για απροκάλυπτη εξόντωση των αντιστεκόμενων.
Ο αγώνας ενάντια στην εξαθλίωση, την εξάρτηση και τον κανιβαλισμό έχει την ίδια αφετηρία με τον αγώνα για πολιτική αυτονομία και τον αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση του κοινωνικού εδάφους.
Η μαχητική αυτοάμυνα των καταπιεσμένων απέναντι στις διάφορες κρατικές και παρακρατικές εξουσίες αποτελεί ένα “εκ των ουκ ανευ” ζήτημα. Από την ιστορική εμπειρία και τις παραδόσεις των ανά τον κόσμο επαναστατικών κινημάτων αντλούμε σαφείς απαντήσεις για τις δυνατότητες αναχαίτισης της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας από τις κοινότητες αντίστασης κι η αγωνιστική ιστορία στην περιοχή των Εξαρχείων έχει τα δικά της σημεία αναφοράς.
Αντίθετα, η απάθεια, η ανοχή, η χαλαρότητα και η διαλλακτικότητα απέναντι στην γκετοποίηση είναι οι στάσεις που νομιμοποιούν την κυριαρχία των μαφιών και την αστυνομική κατοχή. Παράλληλα, η ανάθεση του προβλήματος στην “πολιτεία”, δηλαδή στην κρατική καταστολή, αποκρύβει τις βαθύτερες αιτίες της διαχεόμενης νάρκωσης, συγκαλύπτει την δομική διαπλοκή των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών και δίνει αβάντα στο θεσμικό καθεστώς που εκτρέφει και προστατεύει την διείσδυση της μαφίας στο κοινωνικό έδαφος, αποδυναμώνοντας συγχρόνως τις κινηματικές αντιστάσεις.
Οι γειτονιές και οι κοινότητες αγώνα είναι αναγκαίο κι εφικτό ν’ αντιτάξουν και να πραγματώσουν το δικό τους συνολικό σχέδιο απέναντι στην στρατηγική και τις τακτικές της εξουσίας. Η αποδοχή της ευθύνης της αυτοοργάνωσης και της αυτοθέσμισης σε πλατιά κοινωνικά πεδία στην προοπτική της κοινωνικής αυτονομίας αποτελεί επιλογή συνολικής ρήξης και ανατροπής της κρατικής-καπιταλιστικής τυραννίας μέσα από την ταυτόχρονη δημιουργία ενός κόσμου απελευθέρωσης. Ορισμένα απαραίτητα στοιχεία αυτού του αγώνα είναι η επανάκτηση του δρόμου, ο περιορισμός της εμπορευματικής ανάπτυξης μέσα στο κοινωνικό πεδίο, το χτύπημα των μαφιών, η αυτοθέσμιση και η πρακτική απάντηση με όρους ελευθερίας, αλληλεγγύης και ισότιμης συμμετοχής στις ανάγκες αυτοδιάθεσης και απόλαυσης, η ενδυνάμωση των αυτοοργανωμένων δομών υγείας, η συλλογική αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων επιβίωσης που εντείνουν και αναπαράγουν την εξάρτηση από τις μαφίες και τα προϊόντα τους. Είναι η συγκρότηση κοινότητας αγώνα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης που απαντά συνολικά και ουσιαστικά στο πρόβλημα.
Κοιτώντας λοιπόν την κατάσταση μέσα στο πραγματικό ταξικό πλαίσιο της, καλούμαστε να απαντήσουμε ένα αναπόδραστο κρίσιμο δίλημμα: Εξάρχεια της κυριαρχίας της μαφίας και της αγοράς ή Εξάρχεια της αυτοοργάνωσης και της αντίστασης.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη σε όσους βάλονται και στοχοποιούνται από τις μαφίες και την καταστολή οφείλει να είναι αυτονόητη και δεδομένη.
Η συστράτευση με όσους αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή αποτελεί πολιτικό καθήκον του οριζόντιου κινήματος.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΦΙΟΖΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

ΔΕΝ Θ’ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ, ΤΗΣ ΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση