ΠΕΤΑ ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΑΠ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ … ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, οι ειδικοί φρουροί, Κορκονέας και Σαραλιώτης, πυροβολούν και δολοφονούν τον 15χρονό αντι-εξουσιαστή Αλέξη Γρηγορόπουλο στην οδό Μεσολογγίου. Η διέλευση των μπάτσων από το σημείο δεν ήταν τυχαίο γεγονός αλλά εφαρμογή των κρατικών σχεδιασμών για την στρατιωτικοποίηση μιας περιοχής. Η δολοφονία ήταν η απάντηση του κράτους στην έμπρακτη αμφισβήτηση των σχεδίων του από τους νεαρούς.

Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στην συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις , στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με την διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και την βίαιη επιβολή.

Η δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, οι ξυλοδαρμοί, οι συλλήψεις και οι προληπτικές προσαγωγές, οι μαζικές κυκλωτικές εισβολές της πλατείας, οι σχεδιασμένες τοποθετήσεις διμοιριών για τον γεωγραφικό έλεγχο όλης της περιοχής και πιο πρόσφατο γεγονός, η χρήση πλαστικών σφαιρών την επέτειο της 17 Νοέμβριου έξω από το πολυτεχνείο.

Η προσπάθεια του καθεστώτος και των δημοσιογράφων ήταν και είναι η συστηματική στοχοποίηση των εξεγερμένων ως αντικοινωνικά στοιχεία με ιδιοτελή συμφέροντα. Σκοπός τους είναι να αποκόψουν την σύγκρουση από την κοινωνική βάση. Η επίλυση των όποιων προβλημάτων κατά την διάρκεια των εξεγερτικών γεγονότων δε μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσω της συν-οργάνωσης και επικοινωνίας. Η οργάνωση μιας επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δεν είναι έργο κάποιων ειδικών, ούτε προνόμιο των ανδρών, των νέων κλπ . Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς, που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η συμμετοχή τους βάζει επί τάπητος την προοπτική της συνολικής αυτοοργάνωσης του κοινωνικού χώρου . Ο δημόσιος χώρος είναι ο τόπος της συλλογικοποίησής μας. Η απελευθέρωση της γειτονιάς από τον κρατικό έλεγχο αποτελεί την προϋπόθεση για την συνολική αυτοοργάνωσή της. Η συμμετοχή στην επιθετική περιφρούρηση διευρύνει το απελευθερωμένο έδαφος και καθιστά εφικτό για αυτούς και αυτές που οικειοποιούνται μια γειτονιά, να καθορίσουν τους όρους αγώνα και συμβίωσης.

Τον Κορκονέα τον όπλισαν οι κλειστές πόρτες

Στις 6 Δεκέμβρη όλοι και όλες στο δρόμο

Καλούμε σε συνάντηση στην πλατεία Εξαρχείων, Σάββατο 3/12, 19:00, ώστε να συζητήσουμε για το πώς μπορεί να επιτευχθεί η περιφρούρηση της γειτονιάς. Κατά την διάρκεια της συνάντησης θα υπάρξει μικρή προβολή και στο τέλος της θα γίνει πορεία στην γειτονιά.

Επιθυμούμε να σταθούμε μαζί με τον αγωνιζόμενο κόσμο, που θα βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή, για να επιτύχουμε με όποιο μέσο και τρόπο διαθέτει ο καθένας μας και η κάθε μία μας τη μόνιμη εκδίωξη των μπάτσων από τα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο, εγχείρημα του χώρου πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζαΐμη 11
Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Το κείμενο σε PDF

Η συνέλευση για την δομή αυτοάμυνας καταλήψεων και εγχειρημάτων στέγασης μεταναστών δημιουργήθηκε ως δράση της ανοικτής συνέλευσης αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου για το μεταναστευτικό. Είχαμε αποφασίσει εξ’ αρχής ότι η δομή θα λειτουργήσει αυτόνομα. Η πρώτη συνέλευση της δομής έλαβε μέρος στο τέλος της πορείας «αλληλεγγύης σε καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών και αλληλέγγυων εγχειρημάτων». Το κάλεσμα στην πορεία και στη συνέλευση για τη δομή: https://athens.indymedia.org/media/events/2016/07/22/metaellfor2sm.jpg

Παρ’ όλα αυτά η πρώτη δράση της Δομής Αυτοάμυνας, ξεκίνησε τέλη Αυγούστου με την συνέλευση να απαρτίζεται από συλλογικότητες, πολιτικές καταλήψεις αναρχικών/αντιεξουσιαστών, καταλήψεις στέγασης μεταναστών/προσφύγων και ευρύτερα καταλήψεις στέγασης και αγώνα.

Η κύρια μορφή δράσης της Δομής Αυτοάμυνας είναι οι πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες. Οι περιπολίες μας μέχρι και σήμερα, είχαν τακτικό χαρακτήρα και ανάλογα με το δυναμικό έχουν καλύψει ένα εύρος καταλήψεων με κύρια εστίαση τα Εξάρχεια και την ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Η κίνηση της Δομής Αυτοάμυνας καθορίζεται βάσει των αναγκών των εγχειρημάτων που την στελεχώνουν και δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Continue reading ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ →

το τίμημα του οράματος     Χρίστος Δαγκλής

Κατάληψη GARE

2 Νοέμβρη 2016

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά

Γκάρε. Όνομα ενός βουνού στο Κουρδιστάν, στην οροσειρά Καντίλ. Το σημείο συνάντησης των τουρκικών, ιρακινών και συριακών συνόρων. Έδαφος απρόσιτο για τους κατοχικούς στρατούς των κρατών της περιοχής, αλλά ασφαλές πέρασμα και τόπος συνάντησης των επαναστατημένων. Στο Γκάρε συγκεντρώνονται τα αυτόνομα ταμπούρια των νέων αγωνιστών.

Η κατάληψη GARE γεννήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2016. Στις πρώτες δυο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ένας κύκλος ανοιχτών ενημερώσεων και συζητήσεων συναρτημένων στους πολιτικούς στόχους του εγχειρήματος και σε τρέχοντες αγώνες: Συζητήσεις για την συνομοσπονδιακή αντίληψη των καταλήψεων, για την αντιστασιακή/εξεγερσιακή ιστορία των Εξαρχείων και για τα καθήκοντα της κατάληψης μέσα στον αγώνα της γειτονιάς. Προβολές κι ενημερωτικές συζητήσεις για τον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ και για την διεθνιστική επαναστατική πάλη σε Τουρκία και Β.Συρία. Επίσης, η κατάληψη συνεκάλεσε στην συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Λιβανέζου αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, που βρίσκεται αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές επί τρεις δεκαετίες.

Όλες αυτές τις μέρες ο χώρος ήταν ανοιχτός για τους συντρόφους και τους γείτονες, που ήρθαν με ενθουσιασμό να συνδράμουν τη νέα εστία αντίστασης κι αυτοοργάνωσης. Εξίσου ανοιχτά υποδεχτήκαμε και τους ελάχιστους αρνητικά προκατειλημμένους περίοικους. Οι συλλογικότες αγώνα οφείλουν να λογοδοτούν χωρίς διακρίσεις δημόσια, παρότι το κοινωνικό σώμα υπάρχει προς το παρόν μόνο σπερματικά μέσα στην αντίσταση. Η στάση των αναρχικών είναι επαναστατική εφόσον αναγνωρίζει τον καθένα ως δυνάμενο συμμετοχής στην εξισωτική αυτοθέσμιση που θεμελιώνεται με την προλεταριακή αυτοοργάνωση.

Το απόσταγμα των πρώτων ημερών είναι η ευρεία ανταπόκριση στα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου εγχειρήματος: Στην ανοιχτότητα, που αποτελεί θεμέλιο για ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα και στην οριζοντιότητα, που αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

«Το τίμημα του οράματος»

«Τον Χρίστο Δαγκλή τον πρωτογνώρισα στην εξορία, … Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να δω στο σπίτι του, το σύνολο εκείνης της εργασίας του …»

Γιάννης Ρίτσος, Οκτώβρης 1988

Στον αριθμό 74 της Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ζούσε μέχρι τον Μάη του 2016 η ηθοποιός Φρατζέσκα Ιακωβίδου. Με τον θάνατό της τελευταίας κατοίκου, το κτίριο έμεινε άδειο και αφρόντιστο μέχρι τη στιγμή της κατάληψής του από ένα συλλογικό σώμα. Απότιστο χώμα έξω, σκόνη μέσα.

Στο ίδιο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας του ελλαδικού χώρου, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το ’44 και από το ’46 μέχρι το ’56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη. Continue reading Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE →