Το Indymedia είναι ένα ισχυρό κινηματικό μέσο αντιπληροφόρησης, προπαγάνδας και ενημέρωσης. Το πόσο σημαντικό μέσο αντιπληροφόρησης είναι έχει φανεί, από τις επιθέσεις που έχει δεχτεί κατά καιρούς από την εξουσία, με αποκορύφωμα την προσπάθεια φίμωσης του τον Απρίλη του 2013. Τα παραπάνω αποδεικνύουν, την μεγάλη αποδοχή και εγκυρότητα που έχει, όχι μόνο στο δικό μας χώρο αλλά και ευρύτερα. Για αυτό, ειδικά στις σημερινές δύσκολες εποχές, η ύπαρξη και η ομαλή λειτουργία του αποτελούν ένα αναντικατάστατο όπλο στα χέρια μας.
Αναγνωρίζοντας τη σημασία, που έχει ένας κοινός τόπος ενημέρωσης και επικοινωνίας των αγωνιζόμενων, για μας η σημερινή απολογιστική εκδήλωση αποτελεί πρώτα από όλα μια κινηματική διαδικασία, με βασικό στόχο και προτεραιότητα την εύρυθμη λειτουργία αυτού του μέσου.
Αρχικά, θα θέλαμε να αναφερθούμε στο ίδιο το κάλεσμα της διαχειριστικής ομάδας του Indymedia για την ετήσια απολογιστική. Θεωρούμε, ότι ο τρόπος που οργανώθηκε και καλέστηκε είναι προβληματικός. Πιο συγκεκριμένα, η άποψή μας είναι, ότι θα έπρεπε να υπάρχει απολογιστικό κείμενο της διαχειριστικής ομάδας, το οποίο θα διακινούνταν ως εσωτερικό κείμενο στην Αθήνα και στην επαρχία. Παράλληλα, η ίδια η απολογιστική θα μπορούσε να μεταφερθεί τον Σεπτέμβριο, δίνοντας έτσι τον απαραίτητο χρόνο προετοιμασίας σε όσους ενδιαφέρονται να παρευρεθούν και εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη συμμετοχή των επαρχιακών πόλεων. Άλλωστε το πρόβλημα στη λειτουργία του Indymedia δεν είναι πρόσφατο και ως εκ τούτου, μια μικρή παράταση ώστε αυτή η απολογιστική να μην είναι αθηνοκεντρική, θα ήταν παραπάνω από θεμιτή.
Ξεκινώντας, σε καμία περίπτωση δεν εστιάζουμε το πρόβλημα του Indymedia στην ύπαρξη της στήλης των Συζητήσεων – Απόψεων ή στα Κρυμμένα. Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν εννοούμε, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την χρήση των συγκεκριμένων στηλών η οποία αντανακλά τις παθογένειες του α/α χώρου. Θα ήμασταν οι τελευταίοι άλλωστε, που θα μπορούσαν να παραγνωρίσουν το πρόβλημα της λασπολογίας ενάντια σε συλλογικότητες ή μεμονωμένους αγωνιστές.
Πιο συγκεκριμένα, δεν εντοπίζουμε τα προβλήματα του Indymedia στην ήδη υπάρχουσα Πολιτική Δημοσίευσης. Απεναντίας ξαναδιαβάζοντάς την, έχουμε τη βεβαιότητα, ότι η ίδια η εφαρμογή της θα μπορούσε να λύσει τα προβλήματα, που έχουν δημιουργηθεί όχι μόνο στις στήλες «Κρυμμένα και Συζητήσεις – Απόψεις» αλλά και συνολικά.
Διαφωνούμε ξεκάθαρα με την πρόταση για την κατάργηση των Συζητήσεων – Απόψεων και των Κρυμμένων. Το κινηματικό μέσο πρέπει να δίνει φωνή στο σύνολο των αγωνιζόμενων, είτε ανήκουν σε συλλογικότητες είτε είναι ατομικότητες και αυτό διασφαλίζεται με την ανοιχτότητα του. Λογικές προληπτικής λογοκρισίας μπορούν να αποτελέσουν την απαρχή σοβαρών προβλημάτων, όπως η περιχαράκωση του μέσου και ο μικροπολιτικός πόλεμος για τον έλεγχό του. Τα πλεονεκτήματα της πολυφωνίας προσπερνούν οποιεσδήποτε επιμέρους προβληματικές, γιατί κανείς δεν μπορεί να διεκδικήσει το αλάθητο και αμερόληπτο στην κριτική μίας πληροφορίας. Όσον αφορά τα κρυμμένα, θέλουμε να προσθέσουμε άλλη μια παράμετρο ως προς την διατήρησή τους: αυτή που διασφαλίζει ως ένα βαθμό τη διαφάνεια των διαδικασιών κάτω από τις οποίες γίνεται η διαχείριση της πληροφορίας. Η μη ύπαρξη των «κρυμμένων» θα επιτρέπει στην όποια διαχειριστική ομάδα να διαγράφει κείμενα χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό.
Το πρόβλημα είναι πώς και ποιός διαχειρίζεται την πληροφορία. Οι καλές προθέσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Το τελευταίο διάστημα, κείμενα ανεβαίνουν και κατεβαίνουν κατά το δοκούν, άλλα πετσοκόβονται, άλλα στέλνονται κατευθείαν στα κρυμμένα. Τα κριτήρια γι’ αυτές τις παρεμβάσεις είναι εντελώς συσκοτισμένα. Παράδειγμα αποτελεί η κατάφορη παραβίαση της Πολιτικής Δημοσίευσης του Indymedia, με την παρέμβαση στην ανάληψη ευθύνης για τη δράση ενάντια στους ελεγκτές των ΜΜΜ. Με πρωτοβουλία της διαχειριστικής ομάδας ή μεμονωμένου μέλους της, αφαιρέθηκε ο κατάλογος με τα ονόματα των ελεγκτών, που είχε περιέλθει στην κατοχή των συντρόφων.
Στο εν λόγω παράδειγμα, η διαχειριστική ομάδα προέβη καταφανώς σε εξάσκηση λογοκρισίας με πολιτική αιχμή μάλιστα, γεγονός που καθόλου δεν αρμόζει σε μια ομάδα διαχειριστικού χαρακτήρα, αναδεικνύοντας έτσι και τη φύση του προβλήματος. Δεν θέλουμε να επεκταθούμε άλλο. Θα ήταν πολύ σοβαρό λάθος πολιτικά να αναλωθούμε σήμερα, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για το ίδιο το μέσο, σε περιπτώσεις κακής λειτουργίας που ο καθένας θα μπορούσε να πει πολλά παραδείγματα. Αντιθέτως, επιδιώκουμε να σταθούμε με πολιτικούς όρους στο ζήτημα της λειτουργίας του Indymedia. Κατ’ επέκταση, η σημερινή συζήτηση θα πρέπει να επικεντρωθεί στο πώς αυτό το κατεξοχήν κινηματικό μέσο θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα και προωθητικά σε σχέση με το διακύβευμα του αγώνα. Σαφώς, τα όποια προβλήματα δεν αφορούν μόνο στη λειτουργία της διαχειριστικής ομάδας. Αυτό θα ήταν άδικο για τους συντρόφους που την αποτελούν. Πρέπει λοιπόν, πέρα από το κομμάτι της κριτικής, να δούμε και τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν. Οι ευθύνες αυτές βαραίνουν όλους μας. Όταν ελάχιστα άτομα αφήνονται να διαχειριστούν έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών, είναι άμεσο επακόλουθο να αδυνατίζει και η συλλογική διαδικασία διαχείρισης. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και μετά από επανειλημμένες εκκλήσεις για την ενίσχυση της διαχειριστικής ομάδας, δεν υπήρχε ανταπόκριση ούτε από συλλογικότητες ούτε από ατομικότητες.
Ως Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές, η πρόταση μας ως προς την καλύτερη λειτουργία του μέσου είναι η εξής:
Ο πυρήνας της λύσης των προβλημάτων λειτουργίας του Indymedia είναι η αυστηρή τήρηση της Πολιτικής Δημοσίευσης, που ήδη υπάρχει, αφού υπερκαλύπτει το σύνολο των ζητημάτων που έχουν τεθεί. Οι τρόποι για να διασφαλιστεί αυτό είναι η μαζικοποίηση της διαχειριστικής ομάδας, όπως επίσης και η ενίσχυση των συλλογικών διαδικασιών με τη γνωστοποίηση και ανακοίνωση του που και πότε συνεδριάζει. Στη διαχειριστική ομάδα θα μπορούν να συμμετέχουν ατομικότητες και μέλη συλλογικοτήτων, με την απαραίτητη προϋπόθεση, ότι δεν θα συμμετέχουν ως αντιπρόσωποι των συλλογικοτήτων τους, αλλά σαν μέλη της διαχειριστική ομάδας του Indymedia. Με βάση τα παραπάνω, από τη δική μας συνέλευση υπάρχουν συγκεκριμένες διαθεσιμότητες για συμμετοχή στη διαχειριστική ομάδα.
Ως προς την ενίσχυση και τον έλεγχο του Indymedia, προτείνουμε το άνοιγμα του μέσου στο χώρο. Αυτό θα γίνει με το να καλούνται ανοιχτές συνελεύσεις πιο τακτικά (ανά 2 μήνες) τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία, ώστε να είναι προσβάσιμες και προσιτές από όλους όσους ενδιαφέρονται να στηρίξουν το μέσο. Με το παραπάνω σκεπτικό ερχόμαστε σε πλήρη αντίθεση με κάθε ηττοπαθή λογική, που κάτω από το βάρος των προβλημάτων φλερτάρει με την ιδέα κλειστών διαδικασιών και ασφυκτικού ελέγχου του μέσου.
