Προκήρυξη της Α.Σ.Μ.Π.Α. ενόψει της διαδήλωσης που καλεί για τις 22 Οκτώβρη στα Χαυτεία το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και στα “απελευθερωμένα” ωράρια  και της Απεργίας στον κλάδο του εμπορίου στις 2 Νοέμβρη, η οποία πρέπει να ενισχυθεί με μαζική κινητοποίηση αλληλεγγύης.

Κυριακή: Ψώνια και καναπές; Όχι! Άγρια απεργία!

Από τον Απρίλιο και χωρίς σταματημό διεξάγεται ένας αυτοοργανωμένος αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στον χώρο του εμπορίου. Συγκεντρώσεις και πορείες, αποκλεισμοί καταστημάτων σε γειτονιές και στο κέντρο της αγοράς, εκτεταμένες παρεμβάσεις σε χώρους εργασίας και συνεχής ζύμωση με τους εργαζόμενους στο εμπόριο, άνοιγμα εδάφους για την έκφραση του αντιστασιακού αυθορμητισμού τους και αλληλεγγύη σε προσπάθειες εργατικής αυτοοργάνωσης, αντιπαράθεση με τις δυνάμεις καταστολής και συσπείρωση ενός πολύμορφου μετώπου με την συμμετοχή σωματείων κι εργατικών σχημάτων, συνελεύσεων γειτονιών και πολιτικών συλλογικοτήτων, απαρτίζουν τις αλληλένδετες εκφάνσεις μιας σύγκρουσης που είναι αναγκαίο να οξυνθεί.

Κράτος κι επιχειρηματίες ξεκίνησαν μ’ένα σχέδιο ανοίγματος των καταστημάτων 7 Κυριακές του έτους και τον Ιούνη προχώρησαν στο δοκιμαστικό άνοιγμα των καταστημάτων συγκεκριμένων περιοχών και για τις 52 Κυριακές του έτους. Βρήκαν μπροστά τους όμως, σθεναρή αντίσταση και το σημαντικότερο, τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης κινητοποίησης εμποροϋπαλλήλων. Στα μέσα Σεπτέμβρη το Συμβούλιο της Επικρατείας ανέστειλε την εφαρμογή του σχεδίου των 52 Κυριακών μέχρι τις 9 Νοέμβρη. Ο αγώνας συνεχίζεται ακόμα πιο αποφασιστικά. Η 2 Νοέμβρη που είναι η επόμενη από τις 7 Κυριακές θα αποτελέσει αιχμιακό σημείο έκφρασης της δυναμικής που κερδήθηκε.

Γιατί πρέπει να πολεμήσουμε για την κυριακάτικη αργία;

– Αποτελεί μια αλήθεια ότι ένας λόγος που θεσπίζονται τα απελευθερωμένα ωράρια για τα εμπορικά καταστήματα και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, είναι για να χτυπήσουν τους μικρεμπόρους και να ενισχύσουν την υπερσυσσώρευση των κεφαλαίων. Όμως, αποτελεί εξίσου αλήθεια ότι με το πρόσχημα της σωτηρίας των θέσεων εργασίας τους οι εργαζόμενοι στις μικρές εμπορικές επιχειρήσεις εκβιάζονται να δουλεύουν με πιο απάνθρωπους όρους, ακόμα χειρότερους κι απ’ τους νέους όρους που δοκιμάζουν οι μεγάλες αλυσίδες. Οι υπάλληλοι των μικρών εμπορικών επιχειρήσεων έχουν κάθε λόγο να μπουν ενεργητικά στον αγώνα για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, αντί να αυτοθυσιαστούν επενδύοντας παθητικά στην απέλπιδα συντήρηση των αφεντικών τους μέσα στις άγριες συνθήκες της ελεύθερης αγοράς.

Ωστόσο, η κατάργηση της βδομαδιάτικης αργίας δεν πλήτει μόνο έμμεσα τους εργαζόμενους˙ έρχεται ακριβώς για να επιδεινώσει τις συνθήκες της μισθωτής σκλαβιάς, να εντείνει την εκμετάλλευση, τον κατακερματισμό και την αλλοτρίωση των εργαζόμενων.

– Η απελευθέρωση του εμπορικού χρόνου φέρνει την ελαστικοποίηση του χρόνου και του συνόλου των όρων εργασίας. Ο χώρος του εμπορίου είναι ο καταλληλότερος για την ραγδαία μαζική επιβολή νέων συνθηκών σκλαβιάς, διότι οι εργαζόμενοι των καταστημάτων βρίσκονται πιο απομονωμένοι, είναι λιγότερο ειδικευμένοι και στην πλειονότητά τους πιο νέοι και πιο προσωρινοί.

Ήδη με την εφαρμογή του πιλοτικού μέτρου ενάντια στην αργία γίνονται προσλήψεις 4ωριτών και αποκλειστικών για τις Κυριακές, σε άλλους επιβάλεται η κυριακάτικη δουλειά στο 4ήμερο κι εργαζόμενοι υποχρεώνονται σε μετακινήσεις από κατάστημα σε κατάστημα. Επιπλέον, ορισμένες επιχειρήσεις αρνούνται να πληρώσουν την προσαύξηση στο μερακάματο της αργίας ή «πληρώνουν» με καταναλωτικά κουπόνια. Continue reading 22 Οκτώβρη συγκέντρωση-πορεία στα Χαυτεία / 2 Νοέμβρη ΑΠΕΡΓΙΑ →

Νέμεση
Μή λησμονήσεις
Ποτέ μή λησμονήσεις
Δεν πρέπει να λησμονήσεις
(Αλέξανδρος Παναγούλης, από την απομόνωση)

Στρατόπεδα συγκέντρωσης αντί νοσοκομείων

και φυλακές “υψίστης ασφαλείας”

 Η κατάργηση της δημόσιας παροχής υγείας αποτελεί έναν κεντρικό άξονα της εντεινόμενης γενικής κεφαλαιο-κρατικής επιδρομής πάνω στους όρους επιβίωσης των καταπιεσμένων. Τα εξοντωτικά αποτελέσματά της παίρνουν μαζική διάσταση. Παράλληλα, ο μαζικός εγκλεισμός των πιο αδύναμων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης επεκτείνεται. Σ’αυτήν την συγκυρία το σχέδιο μετατροπής κρατικών νοσοκομείων (Αγ.Βαρβάρα και Σκαραμαγκά) σε κέντρα κράτησης μόνο τυχαίο δεν είναι. Γιατί το κράτος θεωρεί τις κτηριακές υποδομές της δημόσιας υγείας αξιοποιήσιμες για μαζικές φυλακές; Ας δούμε που συναντιούνται και που διακρίνονται ο νοσηλευόμενος και ο κρατούμενος ως κατηγορίες μέσα στον πολιτισμό της αστικής διεύθυνσης και πως καθολικοποιείται σήμερα μέσα από τον κρατικό ολοκληρωτισμό η ταυτοπροσωπία του ασθενούντος, αλλά μη αξίζωντος περίθαλψης και του “επικίνδυνου”, αλλά μη αξίζωντος ενσωμάτωσης. Continue reading Κείμενο που μοιράστηκε σε κινητοποιήσεις ενάντια στην μετατροπή νοσοκομείων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα λευκά κελιά →