Παρέμβαση στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας από τη Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

 

Τη Δευτέρα 3/7 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας από τη Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Μοιράστηκε κείμενο, που αφορά τις εργοδοτικές δολοφονίες (εργατικά ατυχήματα τα αποκαλούν), σε εργαζόμενους της υπηρεσίας αλλά και σε περαστικούς καθώς πετάχτηκαν και τρικάκια στους 5 ορόφους του κτηρίου της οδού Αγησιλάου 10. Μια παρέμβαση που καθίσταται δυστυχώς πιο επίκαιρη λόγω της πρόσφατης δολοφονίας της  Nτανιέλα Πρελορέντζου εργάτριας στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, ενώ συγχρόνως μάχη για να κρατηθεί στην ζωή δίνει ένας 45χρονος συμβασιούχος καθαριότητας στο Δήμο Θεσσαλονίκης ο οποίος τραυματίσθηκε σοβαρά στον ΧΥΤΑ Μαυροράχης.

 Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

 

   ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

Από το 2010 η χώρα μπήκε κάτω από το μνημονιακό ζυγό. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν και αφορούν κυρίως τη μισθωτή σκλαβιά ήρθαν να εξαθλιώσουν τους ήδη καταπιεσμένους (εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους) και να χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο τις εργασιακές συνθήκες.

Στα χρόνια λοιπόν των μνημονίων έχει παρατηρηθεί μεγάλη αύξηση των εργοδοτικών εγκλημάτων (εργατικά ατυχήματα…τα ονομάζουν) απέναντι στους εργαζόμενους που θυσιάζονται στο βωμό της ανάκαμψης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο κατάλογος με τους νεκρούς στους χώρους δουλειάς είναι πολύ μεγάλος και έχει γραφτεί με το αίμα των εργατών. Στον κόσμο του κεφαλαίου άλλωστε τα πάντα μετριούνται σε χρήμα, δηλαδή μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με το μικρότερο δυνατό κόστος που αυτό σημαίνει αυτόματα εντατικοποίηση της εργασίας, εξοντωτικά ωράρια, πάγωμα προσλήψεων, μη τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, ειδικά στα χρόνια της κρίσης όπου οι πρώτες περικοπές στα έξοδα των επιχειρήσεων, ήταν αυτές που αφορούσαν τα μέτρα ασφαλείας, και αυτό συμβαίνει τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες επιχειρήσεις.

Παρά τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της μαύρης εργασίας και παρά την προσπάθεια του κράτους να αποκρύψουν τα πραγματικά στοιχεία, τα εργοδοτικά εγκλήματα αυξήθηκαν με ραγδαίους ρυθμούς. Δεκάδες χιλιάδες εργάτες κάθε χρόνο ποτίζουν με το αίμα τους τα εργασιακά κάτεργα και πολλές δεκάδες χάνουν τη ζωή τους. Τις εργοδοτικές αυτές δολοφονίες, έρχονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις, είτε αυτές προβάλλονται με νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις είτε με το κοινωνικό προσωπείο της αριστεράς, να τις παρουσιάσουν σαν αναγκαίες θυσίες στο βωμό της υποτιθέμενης ανάπτυξης και της εξόδου της χώρας από την κρίση, συσκοτίζοντας ότι είναι θυσίες για τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου που με περίσσια υποτέλεια υπηρετούν.

Στα πλαίσια αυτά, μετά από κάθε δολοφονία κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, που σε μια προσπάθεια συγκάλυψης των εργοδοτικών εγκλημάτων και κοινωνικής χειραγώγησης, κάνουν λόγο για την “κακιά ώρα” και την “τραγική μοίρα” ενώ τις περισσότερες φορές ρίχνουν την ευθύνη στα λάθη των “άτυχων” εργαζομένων. Τον ίδιο ρόλο αναλαμβάνουν και οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες, πιστοί στον ρόλο τους, αυτόν της κατάσβεσης της κοινωνικής αγανάκτησης και της διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών εκμετάλλευσης.

Ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος και το να διεκδικούνται καλύτερες συνθήκες εργασίας μέσα στον καπιταλισμό δεν είναι αθέμιτο. Αθέμιτο είναι να αφήνουμε να αποφασίζουν άλλοι για μας, να αφήνουμε το κάθε λογής κομματόσκυλο-εργατοπατέρα να μας αντιπροσωπεύει και να υπονομεύει τα συμφέροντα μας στα πλαίσια ενός ιεραρχικού συνδικάτου. Οι εργαζόμενοι μπορούμε και πρέπει να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε, ανεξάρτητοι από κάθε πολιτικό κηδεμόνα, στηριζόμενοι στις δικές μας συλλογικές δυνάμεις, εκεί όπου καλλιεργείται η συνείδηση της κοινής μας θέσης σε αυτόν τον κόσμο και δομούνται συντροφικές σχέσεις αλληλεγγύης.

Η γενικευμένη εξατομίκευση της κοινωνίας ευνοεί τη διάσπαση και τον κατακερματισμό του κόσμου της εργασίας και αυτό είναι προς όφελος των εξουσιαστών. Πρωταρχικό ζητούμενο λοιπόν είναι να οργανωθούμε εντός και εκτός χώρων δουλειάς μέσα από αυτοοργανωμένες δομές, να αναζωπυρώσουμε τις εστίες του κοινωνικού-ταξικού πολέμου ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Να απαλλοτριώσουμε τον πλούτο που έχουν καρπωθεί από το αίμα και τον ιδρώτα μας. Ο αγώνας ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά είναι αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια. Είναι αγώνας για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.

ΝΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

anarxikhsyn@espiv.net

______________________________________________________________________

Απάντηση στην απαγόρευση,

από την Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ: Συγκέντρωση τώρα στα Εξάρχεια

______________________________________________________________________

Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

(Αφίσα & φλάϊερ για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου και τη συνέλευση γειτονιάς στις 27/6 στο Στρέφη)

 Σήμερα Δευτέρα 26 Ιούνη στις 4 μμ πραγματοποιήθηκε παρέμβαση συντρόφων της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και αλληλέγγυων, έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στην οδό Βουλγαροκτόνου, που βρίσκεται υπό μόνιμη αστυνομική κατοχή και συνεχίστηκε με πορεία γύρω από το λόφο του Στρέφη στη Ζ.Πηγής και στη Καλλιδρομίου. Μοιράστηκαν κείμενα στα σπίτια της περιοχής και σε διερχόμενους και διαβάστηκαν από ντουντούκα, ρίχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Αργότερα ακολούθησε ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση.

 Η παρέμβαση ήταν μια πρώτη επιτυχημένη απόπειρα να σπάσει το μπατσικό άβατο στη Βουλγαροκτόνου και η εγκατεστημένη τρομοκρατία των κρατικών μισθοφόρων. Με την σημερινή παρέμβαση καλούμε σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου, αύριο Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ στο θεατράκι του Στρέφη, για να διώξουμε τους πραίτορες και τους πραιτοριανούς του καθεστώτος από τη γειτονιά μας.

 Η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ καλεί επίσης σε μαζικό μαχητικό συναγερμό στους δρόμους των Εξαρχείων όλο το εικοσιτετράωρο της 29ης Ιούνη, συγκέντρωση στην πλατεία στις 12πμ και σε περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατούμενων στις 5μμ, απέναντι στις προκλήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών.

Το κείμενο που μοιράστηκε, σε PDF

Λόφος Στρέφη

Πλατεία Εξαρχείων

Παρέμβαση της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ σε συναυλία του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη

Το βράδυ της Δευτέρας 26 Ιούνη η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ έκανε παρέμβαση στη μικροφωνική της συναυλίας του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη. Είχε ήδη αναρτηθεί πανό στο μπάσκετ του λόφου, πίσω από τη σκηνή της συναυλίας. Διαβάστηκε το κάλεσμα για τη συνέλευση γειτονιάς ενάντια το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου κι έγινε ενημέρωση για τη στήριξη του δήμου στην προγραμματισμένη μπατσο-φασιστοσύναξη της 29ης (Πέμπτη). Διαμηνύθηκε ότι η εκδήλωση του αρχισυνδικάτου των κρατικών δολοφόνων αποτελεί ανακοίνωση πολέμου. Για να πατήσουν το πόδι τους εδώ θα πρέπει να ισοπεδώσουν τη γειτονιά.

______________________________________________________________________

Ενημέρωση και απολογισμός από την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιούνη

Τα ξημερώματα Δευτέρας 13/03/2017 το κράτος πραγματοποίησε μια συντεταγμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο του αγώνα. Ο Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ών Αλκιβιάδου 4 εκκενώνονται και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου δέχεται εισβολή από τις κατασταλτικές δυνάμεις. Κατά την εκκένωση συνελήφθησαν και διώκονται 7 σύντροφοι/ισσες που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου, ενώ 127 μετανάστ.ρι.ες μεταφέρθηκαν στην Π.Ράλλη.

  Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2017 ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

  Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

  Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

  Με βάση τα παραπάνω, απευθυνθήκαμε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία είχε ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

Η πορεία πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιούνη, με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 7μμ. Προηγήθηκαν μια μικροφωνική στην πλατεία Εξαρχείων στις 6/6 και μια παρέμβαση στην Περιφέρεια Αττικής στις 7/6 (https://athens.indymedia.org/post/1574575/).

Στην πορεία συμμετείχαν τετρακόσιοι με πεντακόσιοι σύντροφοι. Το σώμα ακολούθησε τη διαδρομή Αθηνάς-Ερμού-Σύνταγμα-Βουλή-Πανεπιστημίου-Προπύλαια-Εξάρχεια.

Η πορεία της 8 Ιούνη αποτέλεσε ένα σημείο προετοιμασίας για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής και ένα βήμα στην κατέυθυνση της συγκρότησης ενός οριζόντιου και ανοιχτού μετώπου υπεράσπισης των καταλήψεων και γενικότερα των χώρων αγώνα.

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

Επόμενη συνέλευση, Παρασκευή 30 Ιούνη 7μμ Πολυτεχενείο, για τη συνέχιση της συγκρότησης της αλληλεγγύης και της αυτοπεριφρούρησης των καταλήψεων

Video από την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις

[vsw id=”PLrDGW-tnOE” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

______________________________________________________________________

Ενημέρωση από την καμπάνια ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου

Στα πλαίσια της καμπάνιας ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου, που πραγματοποιείται από τον Αντιμιλιταριστικό Συντονισμό, έγινε μικροφωνική στο Πάντειο πανεπιστήμιο και αναγραφή συνθημάτων σε πολλά σχολεία της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, τις προηγούμενες εβδομάδες.

Η συνέλευση του Aντιμιλιταριστικού Συντονισμού πραγματοποιείται κάθε Δευτέρα 5μμ στο Πολυτεχνείο (Γκίνη).

_____________________

Το κείμενο της καμπάνιας ενάντια στην προετοιμασία του πολέμου: PDF

Φωτογραφίες από τις παρεμβάσεις σε σχολεία και σχολές:

______________________________________________________________________

Ενημέρωση για τον αγώνα των κρατουμένων στις φυλακές

Οι κρατούμενοι των φυλακών Μαλανδρίνου συμμετέχουν και αυτή στην αγωνιστική κινητοποίηση των κρατουμένων στις φυλακές ενώνοντας την φωνή τους μαζί με τους συγκρατούμενους τους στις υπόλοιπες φυλακές της χώρας.

Νίκη στον Αγώνα των κρατουμένων!

Συντονιστικό Αγώνα

_______________________________________________

Την Πέμπτη 22 Ιούνη μέλη από την «Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων» πραγματοποίησαν παρέμβαση στα δικαστήρια της σχολής Ευελπίδων, μοιράζοντας κείμενα και πετώντας τρικάκια

_______________________________________________

Παρέμβαση στις φυλακές Κορυδαλλού σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων

_______________________________________________

Ενημέρωση για τον αγώνα στις φυλακές

18/6: Οι κρατούμενοι των φυλακών Αγίου Στεφάνου Πάτρας κλιμακώνουν και αυτοί τις κινητοποιήσεις τους κρατώντας ανοιχτά τα προαύλια από το άνοιγμα μέχρι το απογευματινό τους κλείσιμο.

Συντονιστικό Αγώνα

______________________________________________________________________

Ενημέρωση από δράσεις με αφορμή το G20 (πανευρωπαϊκά)

Two weeks till G20 Hamburg (some updates)

Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1574952/

_________________________________________________________________________

Καταγγελία της ΣΥνέλευσης ΚΑτειλημμένων ΠΡΟσφυγικών ενάντια στην ΟΡγάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού

Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας βρίσκεται τα τελευταία χρόνια υπό διαρκή καταστολή. Κορυφαία γεγονότα αποτελούν: η μεταφορά των Προσφυγικών στο ΤΑΙΠΕΔ (2014), στην περιφέρεια Αττικής το 2016 και η πολύμηνη πολιορκία της γειτονιάς από μπάτσους με την δίκη της χ.αυγής στο εφετείο Αθηνών. Παράλληλα, το καθεστώς ελέγχου, καταστολής και τρομοκρατίας επιχειρεί να επιβληθεί με παρακολουθήσεις αγωνιστών και της γειτονιάς, στοχευμένους αστυνομικούς ελέγχους και προσαγωγές, στοχοποιητικά, ενοχοποιητικά δημοσιεύματα καθεστωτικών μέσων, εκβιασμούς σε μετανάστες και πρόσφυγες, προτάσεις οικονομικής εξαγοράς, πολιτικών πόστων κ.α..

Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας των κρατικών μηχανισμών και της αγοράς, αντιμετωπίσαμε την εσωτερική υπονόμευση και το σαμποτάζ ενάντια στην κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών από την Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού (ΟΡ.Μ.Α). Κινήθηκαν εχθρικά προς την κοινότητά μας και την υπεράσπιση της γειτονιάς, όλο το προηγούμενο διάστημα, με όρους που καταργούν την συντροφικότητα και διαρρηγνύουν τις σχέσεις κοινού αγώνα. Τόσο σε σχέση με την αντίσταση ενάντια στην καταστολή και τους φασίστες, αναφορικά με την δίκη της χ.α. στο εφετείο Αθηνών, όσο και σε σχέση με τις εσωτερικές διαδικασίες, τις λειτουργίες και την άμυνα της κοινότητας και της Συνέλευσης Κατειλημμένων Προσφυγικών.

Συνοπτικά:

Η ΟΡ.Μ.Α., μέσω διπλού-κρυφού μέλους της, μέλους της Συ.Κα.Προ. μέχρι τον περασμένο Οκτώβρη, και ηγετικού στελέχους της, πρώην μέλους της Συ.Kα.Προ. από το 2016, οι οποίοι κατοικούσαν σε υποδομές της κοινότητας και της συνέλευσης των Προσφυγικών, έθεσαν σε εφαρμογή σχέδιο:

Υπονόμευσης, σαμποταρίσματος και παραπληροφόρησης, μέσα στην γειτονιά, των συλλογικών αποφάσεων και των θέσεων της κοινότητας και της Συ.Κα.Προ., για την ακριβή υλοποίηση, στοχεύσεις και οριογραμμές των σχεδιασμών της περιφρούρησης της γειτονιάς, από τους φασίστες και την καταστολή, καθ όλη την διάρκεια της δίκης της χ.α. στο εφετείο Αθηνών. Υπόγεια προπαγάνδιση της στρατηγικής της ΟΡ.Μ.Α. για την δίκη της χ.α., εκφοβισμός της γειτονιάς για την ισχύ της καταστολής, υπονόμευση των περιφρουρήσεων, συκοφάντηση των αγωνιστών και των αλληλέγγυων, που σήκωσαν το μεγάλο μέρος της περιφρούρησης, των συλλήψεων και συνολικά της άμυνας της γειτονιάς, καθώς και πολλών αγώνων της χρονιάς που πέρασε.

Πραξικοπηματικών και παραπολιτικών “διαδικασιών” εντός της γειτονιάς, που αναιρούσαν συμφωνημένους σχεδιασμούς, υπευθυνότητες και σκεπτικά που κινήθηκε η Συ.Κα.Προ., όλο αυτό το διάστημα, σε σχέση με την περιφρούρηση από την καταστολή, τους φασίστες και το ξεπούλημα στην περιφέρεια Αττικής. Διασπορά ψευδών φημών και συκοφαντική αποδόμηση συντρόφων, πρακτικές πρακτορισμού και ανορθόδοξου πολέμου εναντίον συντρόφων και αγώνων, έκθεση και στοχοποίηση συντρόφων στην καταστολή και τους διωκτικούς μηχανισμούς,

Το σχέδιο αυτό (από το 2016, τουλάχιστον) έθετε σε προτεραιότητα την κεντρική στρατηγική της ΟΡ.Μ.Α σε σχέση με τα Προσφυγικά ως παραμάγαζο για την επέκταση της στις γειτονιές Γκύζη, Αμπελοκήπων, Πανόρμου, Ερυθρό και το κέντρο της Αθήνας, παράλληλα με τον ηγεμονικό ρόλο που φιλοδοξούσε να αποκτήσει στους κινηματικούς αγώνες για τις δίκες της χ.α. στο εφετείο Αθηνών, σε ανταγωνιστική σχέση με την υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών. Ως εκ τούτου, επιχείρησε το σπάσιμο της κοινότητας αγώνα, εισοδισμό και χειραγώγηση μελών της κοινότητας και απόκτηση πολιτικών πόστων μέσα στη γειτονιά, ταυτόχρονα με τους σχεδιασμούς μηχανισμών της καθεστωτικής αριστεράς και σε συνάρτηση με το κύμα καταστολής όλου του τελευταίου διαστήματος.

Ο ρόλος των δύο αυτών ατόμων εκτέθηκε μέσα στις διαδικασίες και την Συ.Κα.Προ. και φανερώθηκαν οι πρακτικές και οι σκοπιμότητές τους. Δεν αρνήθηκαν την χρήση εσωτερικών πρακτόρων εντός του κινήματος μέσα στις καταστατικές λειτουργίες της ΟΡ.Μ.Α., υπερασπίστηκαν το δικαίωμα παρεμβατικής παρουσίας θεσμικών φορέων στα αυτοοργανωμένα εδάφη και καταλήψεις και εκβίασαν την αλληλεγγύη απέναντι στην καταστολή των Προσφυγικών με όρους αποικιοκρατικούς. Χωρίς να εκδιωχτούν από τα Προσφυγικά ή να τους τεθεί καν, άμεσα, τέτοιο ζήτημα, αποχώρησαν «νύχτα», αφαιρώντας σημαντικό αρχειακό υλικό της Συ.Κα.Προ. που είχαν στην κατοχή τους.

Η κοινότητα των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας παραμένει ζωντανή στην μάχη ενάντια στην καταστολή, τους φασίστες και την συστημική αφομοίωση. Ανασυγκροτεί τις δυνάμεις της, καταθέτει την εμπειρία της στον κοινό τόπο και συνεχίζει να προχωρά στους αγώνες. Έτσι…

Καταγγέλλουμε την ΟΡ.Μ.Α.:

• Για συνδιαλλαγή με σειρά συστημικών θεσμών, για την δίκη της χ.α., παράλληλα με την εξυπηρέτηση της πολιτικής μεταφοράς των Προσφυγικών στην Περιφέρεια Αττικής και ενάντια στην υπεράσπιση της γειτονιάς από την καταστολή, την αγορά και τους φασίστες.

• Για στρατηγικό σχεδιασμό διάλυσης και λεηλασίας της κοινωνικής και εδαφικής βάσης της κοινότητας αγώνα των προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας, εκμεταλλευόμενη το ανοιχτό κοινοτικό οργανωτικό πλαίσιο, εκφοβισμού κομματιών της γειτονιάς απέναντι στην καταστολή, τους φασίστες και την εξαγορά από την περιφέρεια Αττικής.

• Για ονομαστική έκθεση και στοχοποίηση συντρόφων και εγχειρημάτων στην καταστολή και τους διωκτικούς μηχανισμούς, σε σχέση με την υπεράσπιση των Προσφυγικών από τους φασίστες και ευρύτερα για την συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες, στον ελλαδικό χώρο και διεθνώς.

• Για σκόπιμη προσπάθεια ένταξης στην γειτονιά των Προσφυγικών, ατόμων εκτός κινήματος σήμερα και με αδιευκρίνιστο ρόλο και συνδιαλλαγές.

• Για κλοπή αρχειακού υλικού από την Συ.Κα.Προ., με άγνωστες σκοπιμότητες και αποδέκτες.

Ενημερώνουμε, με βάση την εμπειρία μας, το αυτοοργανωμένο, οριζόντιο κοινωνικό κίνημα, τους επαναστάτες, τους αντιφασίστες (αναρχικούς και κομμουνιστές), τους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις, ότι η ΟΡ.Μ.Α. αποτελεί μια:

Ιεραρχική, υπερσυγκεντρωτική δομή της συστημικής και κομματικής αριστεράς, η οποία διατηρεί σχέσεις με καθεστωτικούς-κυβερνητικούς σχηματισμούς και χρησιμοποιεί διπλή ταυτότητα αναφορικά με την εξωτερική εικόνα της και την εσωτερική της πολιτική, ενάντια στο οριζόντιο κοινωνικό κίνημα και περισσότερο στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.

Χρησιμοποιεί πρακτικές διείσδυσης, κρυφών-διπλών μελών, υπονόμευσης και αποδόμησης συλλογικοποιήσεων, οριζόντιων εγχειρημάτων και καταλήψεων, με στόχο την ηγεμόνευση ή τον εισοδισμό μέσα στους χώρους του αυτοοργανωμένου αγώνα και της αγωνιζόμενης προλεταριακής και νεολαιίστικης βάσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους:

Διακόπτουμε κάθε κινηματική σχέση με την ΟΡ.Μ.Α., ως μια ηγεμονική συστημική πολιτική φράξια. Την συμβουλεύουμε άμεσα να παύσει την υπονομευτική και επεκτατική της πολιτική ενάντια στα κατειλημμένα προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας και να επιστρέψει άμεσα το αρχειακό υλικό που μας έχει κλαπεί από μέλη της. Για το αρχειακό υλικό, πιο συγκεκριμένα, το αναζητούμε ειδικά στους υπεύθυνους κλοπής και κατοχής του. Ακριβώς επειδή πρόκειται για υπόθεση εσωτερικής ασφάλειας, αναλαμβάνουμε οι ίδιοι την ευθύνη της αναζήτησής του.

Μέχρι τότε, καταλαβαίνοντας ότι η πολιτική στρατηγική της ΟΡ.Μ.Α. για τα Προσφυγικά, τον αντιφασισμό στην ευρύτερη περιοχή των Αμπελοκήπων και το ριζοσπαστικό-επαναστατικό κίνημα συνολικότερα, υλοποιείται μέσα από την υπόσκαψη και την λεηλασία των αγώνων μας, λαμβάνουμε όλα τα φρόνημα μέτρα αυτοπροστασίας μας.

Μπροστά στο σκιάχτρο της καταστολής και του κινδύνου, κάτω από το βάρος του αγώνα και του κόστους, άλλοι απομακρύνονται, άλλοι ξεπουλούν και παζαρεύουν την ήττα, άλλους τους συμπαρασύρει η σπασμένη συνείδηση, ο τρόμος και η ενοχή. ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΓΙΑΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΝΕΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΜΑ & ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Αθήνα, 5/6/2017

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

_________________________________________________________________________

Συμμετοχή των φυλακών Χανίων και Αυλώνα στις κινητοποιήσεις

Απο σημερα 12/6/2017 αρνουμαστε το μεσημεριανο κλεισιμο και καταμετρηση 12:00-15:00 συμμετεχοντας στη κινητοποιηση των κρατουμενων που εχει ξεκινησει.

Απαιτούμε:

1. Η μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015 που αφορούν τις αποφυλακίσεις κρατουμένων αποτελεί μια μικρή αλλά σημαντική ρωγμή στην εντεινόμενη ασυδοσία των δικαστών απέναντι στους κρατούμενους. Ανύπαρκτες εγκληματικές οργανώσεις, δίκες χωρίς στοιχεία, εξοντωτικές ποινές και διαβιβαστικά των αστυνομικών υπηρεσιών, ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών κρατουμένων, ένα πλέγμα ταξικών διακρίσεων απλώς συμπληρώνει την εύστοχη ρήση που λέει ότι «η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτος». Μέσα από τον αγώνα για την μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2105 χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις προσπαθούμε να αγωνιστούμε ενάντια στις αυθαίρετες και καταχρηστικές δικαστικές κρίσεις ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ στο ζήτημα των αναστολών οι οποίες χορηγούνταν με το σταγονόμετρο εγκαθιδρύοντας ουσιαστικά ένα ιδιότυπο καθεστώς παρατεταμένης ομηρίας μετά την έκτιση της ποινής του κάθε κρατούμενου.

2. Η κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών αποτελεί ουσιαστικά την κατάργηση ενός παράλογου νόμου του πρώην υπουργού της ΝΔ Νίκου Δένδια ο οποίος έδινε «γη και ύδωρ» στην εξουσία των εισαγγελικών αρχών μέσα στα καταστήματα κράτησης. Για να γίνουμε σαφής είναι προφανές ότι οι αρμόδιοι για να κρίνουν την συμπεριφορά του κάθε κρατούμενου δεν είναι άλλοι από όσους από θεσμική ιδιότητα (διευθυντές, κοινωνικοί λειτουργοί) παρακολουθούν και έρχονται σε επαφή με τους κρατούμενους. Οι εισαγγελείς στις φυλακές η μοναδική επαφή που έχουν με τους κρατούμενους είναι όταν τους βλέπουν στα πειθαρχικά συμβούλια που αποφασίζουν για την τιμωρία τους ή στα συμβούλια που αφορούν την χορήγηση αδειών. Πως είναι δυνατόν η άποψη ενός εισαγγελέα που δεν έχει καμία καθημερινή τριβή με τους κρατούμενους να λειτουργεί σε τέτοιο καθοριστικό βαθμό στην χορήγηση των αδειών. Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν κρατούμενοι που ενώ η πλειοψηφία των μελών του συμβουλίου της φυλακής να ψηφίζει υπέρ της χορήγησης άδειας αυτή να απορρίπτεται εξαιτίας του βέτο που αποφασίζει να ασκήσει ο εισαγγελέας. Εμείς διεκδικούμε την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στις άδειες ώστε να έχει ένα πραγματικό νόημα η ύπαρξη του συμβουλίου της φυλακής σε διαφορετική περίπτωση ας καταργηθεί και αυτό και ας είναι μόνος αρμόδιος ο εκάστοτε εισαγγελέας ώστε να πέσουν οι μάσκες και να μην εφευρίσκονται προσχήματα «ευαισθησίας» εκεί που δεν υπάρχουν.

3. Η κατάργηση του νόμου έκτρωμα, που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων, κατά την διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, είναι μια πραγματική αναγκαιότητα για να βάλουμε ένα φρένο στην δημιουργία ενός νομικού τερατουργήματος που σκοπό έχει να επαναφέρει από την πίσω πόρτα ανθρώπους που θα κάθονται όλη τους την ζωή στην φυλακή μέχρι να πεθάνουν χωρίς καμία διάθεση υπερβολής σε αυτό που λέμε. Μέσω αυτού του νόμου τιμωρούνται με εξοντωτικό τρόπο χωρίς ντροπή οι εξεγέρσεις και οι αντιστάσεις που μπορεί υπό συνθήκες να διεξαχθούν μέσα στις φυλακές αφού όλες οι ποινές για συγκεκριμένα αδικήματα που θα λάβουν χώρα εντός ενός σωφρονιστικού καταστήματος (πχ μια στάση διαμαρτυρίας) θα αρχίσουν να εκτίονται μετά την ολοκλήρωση της αρχικής ποινής χωρίς την δυνατότητα συγχώνευσης των ποινών. Το ίδιο ισχύει και για τα αδικήματα που γίνονται κατά την διάρκεια ή μετά τις παραβιάσεις αδειών τα οποία δεν μπορούν να συγχωνευτούν αναγκάζοντας τον κρατούμενο να εκτίσει δυο διαφορετικές ποινές αθροιστικά. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εκδικητική στάση των δικαστικών και αστυνομικών αρχών σε περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέραμε παραπάνω σε λίγο καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι που είτε επειδή αντιστάθηκαν σε κάποιες παράλογες απαιτήσεις των σωφρονιστικών αρχών είτε επειδή παραβίασαν μια άδεια θα φορτώνονται με χρόνια φυλακής και θα πρέπει να εκτίσουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρόνια στα οποία μια ζωή δεν είναι αρκετή για να αποφυλακιστείς.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Κρατουμενοι στις δικαστικες φυλακες Χανιων

________________________________________________

Από σήμερα 13/6/2017 εμείς οι κρατούμενοι των φυλακών Αυλώνα αρνούμαστε να κλειδωθούμε στα κελιά μας το μεσημέρι συμμετέχοντας στην κινητοποίηση των κρατουμένων στις φυλακές.

Τα αιτήματα που έχει θέσει το Συντονιστικό Αγώνα αφορούν την :

1) Μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015 που αφορούν τις αποφυλακίσεις κρατουμένων.

2) Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών

3) Κατάργηση του νόμου που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για  συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων,  κατά την διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της.

Το «Συντονιστικό Αγώνα» των κρατούμενων ως τώρα (2/6) έχει ανακοινώσει την συμμετοχή των παρακάτω φυλακών στην κινητοποίηση τους:

1) Φυλακές Κορυδαλλού (πτέρυγες Ά – Β – Γ – Δ  & ειδική πτέρυγα υπόγειο)

2) Γυναικείες Κορυδαλλού

3) Αγίου Στεφάνου – Πάτρα

4) Δομοκού

5) Νιγρίτας Σερρών

6) Χανίων

7) Αυλώνας

_________________________________________________________________________

Άλιμος: Αντιφασιστική πορεία / Antifascist demonstration

Την Παρασκευή 9 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία στόμα με στόμα στην περιοχή του Αλίμου. Στις 17:00 συγκεντρωθήκαμε περίπου 60 άτομα απο συλλογικότητες και ατομικότητες από τον Α/Α χώρο στο μετρό της Ηλιούπολης. Το δρομολόγιο που ακολουθήσαμε συμπεριλάμβανε γνωστά στέκια φασιστών της περιοχής ,όπως είναι τα Coffee Island στην Δωδεκανήσου και το ΕΠΑΛ Αλίμου.Στη διάρκεια της πορείας πετάχτηκαν τρικάκια με και γράφτηκαν συνθήματα.

 Αυτή η αντιφασιστική δράση έγινε με σκοπό να καταστήσουμε αισθητή την παρουσία μας σε μια περιοχή, όπου φασίστες κυκλοφορούν και δραστηριοποιούνται με άνεση το τελευταίο χρονικό διάστημα.

ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΑΛΙΜΟ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

On friday 9th june there was a closed circle antifascist demonstration in Alimos.At 5pm individuals and collectives from the anarchist movement,totalling around 60 people,folloved a route passing known fascist meeting points,including coffe island on dodekanisou street and the vocational college of Alimos.During the demonstration the group sprayed antifascist graffiti and threw flyers.

The purpose of this action was to increase the visibility and presence of the antifascist movement in an area where lately fascists have been acting without intervention .

NOT IN ALIMOS,NOT ANYWHERE BEAT FASCISTS IN EVERY NEIGHBOURHOOD

Ανακοίνωση του Συντονιστικού Αγώνα

Στις 14 Μαΐου του 2017 ο συγκρατούμενός μας Μιχάλης Μακρυγιάννης συμπλήρωσε 25 χρόνια πραγματικής φυλάκισης (31 χρόνια συμπεριλαμβανόμενου του ευεργετικού υπολογισμού). Μέχρι σήμερα όμως βρίσκεται ακόμη φυλακισμένος καθώς απ ότι φαίνεται, μιας και είναι η πρώτη τέτοια περίπτωση, το ανώτατο όριο πραγματικού χρόνου φυλάκισης δηλαδή τα 25 χρόνια που ορίζει ο νόμος, παραβιάστηκε πανηγυρικά.

Στις 29 Μαΐου ο Μιχάλης αναγκάζεται να ξανακάνει για πολλοστή φορά αίτηση  αποφυλάκισης, ενώ όλοι ξέρουμε ότι στα 25 έτη αποφυλακίζεσαι χωρίς αιτήσεις στο συμβούλιο και χωρίς όρους. Να σημειώσουμε εδώ ότι προφορικά ο εισαγγελέας επόπτης ύστερα από ανάλογη ερώτηση είχε πει ότι όντως το ανώτατο όριο κράτησης έχει συμπληρωθεί επομένως η αίτηση αποφυλάκισης θα γίνει δεκτή. Όμως, εννιά μέρες αργότερα, για μια ακόμη φορά, ο εισαγγελέας Πατεράκης εισηγήθηκε αρνητικά! Στην αιτιολόγησή του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ο Μιχάλης επειδή μπορεί (δηλαδή επειδή στέκεται ακόμη όρθιος) είναι πιθανόν να διαπράξει πάλι αδικήματα και ότι ‘’δεν αντιλαμβάνεται ότι η ελευθερία του δεν εξαρτάται από τυπικές προϋποθέσεις αλλά από τη μεταμέλειά του’’. Δηλαδή ο εισαγγελέας παραβλέπει ότι έχει επέλθει το ανώτατο όριο κράτησης που μέχρι τώρα κανείς δεν έχει ξεπεράσει, αφού όλοι λάμβαναν αναστολή πιο πριν (ακόμη και άτομα καταδικασμένα για αισχρά αδικήματα όπως βιασμούς κτλ) και αυτό που ζητάει είναι παρακάλια και συγνώμες. Λες και η συγνώμη εξασφαλίζει κάτι για την εκτός φυλακής πορεία, λες και υπάρχει ‘’αληθινή έκφραση μετάνοιας’’ από κρατούμενο προς τον εισαγγελέα.Το μόνο που ζητά ο συγκεκριμένος κρατικός υπαλληλάκος είναι την ταπείνωση του συγκρατούμενου, όπως την ζητούν όλοι του σιναφιού του σε κάθε ευκαιρία.

Ο εισαγγελέας αναφέρεται στη συνέχεια και σε διάφορα πειθαρχικά αδικήματα που είχε στο παρελθόν (σε 25 χρόνια φυλακής και η μητέρα Τερέζα θα έκανε πειθαρχικό) αλλά που κανένα δεν είναι ενεργό σήμερα. Παράλληλα προβλέπει το μέλλον λέγοντας ότι αν βγει θα κάνει πάλι αδικήματα. Όπως τους είχε γράψει και σε παλιότερο υπόμνημα προς το συμβούλιο αποφυλάκισης το 2016 που έλεγε το ίδιο επιχείρημα […] Σας τα λένε οι επιστήμονες εγκληματολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι αλλά εσείς έχετε μέθοδο και θεωρία δικιά σας , γιατί έτσι βολεύει το σύστημα  και οι περισσότεροι δικαστές εκτελούν εντολές άνωθεν που πρέπει να εκπληρωθούν. Εδώ αποφασίζετε με μελλοντολογία και προβλέψεις όπως η Λίτσα Πατέρα και ο Πιτ Παπαδάκος και εφόσον έχετε τέτοιο ταλέντο και ικανότητες προβλέψεων του μέλλοντος μου έξω στην κοινωνία ότι θα παρανομήσω ας κάνετε και την πρόβλεψη του μέσα στη φυλακή, αν θα κάνω αδίκημα, πότε θα βγω, αν θα βγω νεκρός ή ζωντανός.[…] και πιο κάτω: […]Για εσάς όμως αυτοπειθαρχία και συμμόρφωση προς τους βασικούς κανόνες του σωφρονιστικού συστήματος και της έννομης τάξης είναι να είσαι συνεργάσιμος, συμβιβασμένος, να χω πουλήσει την ψυχή μου, δηλαδή ένας κοινός χαφιές, να δέχομαι και να ανέχομαι τα πάντα, να μη διαμαρτύρομαι, να μην αγωνίζομαι για τα δικαιώματά μας και γενικώς να μη διεκδικώ τίποτα. Να είμαι μόνο έρμαιο του σάπιου συστήματός σας. Έτσι λειτουργεί το σωφρονιστικό σύστημα, μόνο αυτό είναι σωφρονισμός για όλους εσάς, να εξευτελίζετε και να ταπεινώνετε ανθρώπους. Έτσι ικανοποιείστε, όταν το πετυχαίνετε τότε ήμαστε σωφρονισμένοι. Όποιος δεν υποκύπτει και κρατά την αξιοπρέπειά του και την ηθική του τότε τον εκδικείστε και του καταστρέφετε τα πάντα στη ζωή του και ότι του χει απομείνει. Όταν το στοχοποιημένο θήραμα δεν υπακούσει και δεν υποκύψει το βασανίζετε και το κατασπαράζετε μέχρι τελικής πτώσεως επειδή διεκδικεί αυτό που του ανήκει και δικαιούται από το νόμο, κοινώς είστε παραβάτες και εκδικητές παραβιάζοντας και καταπατώντας τα πάντα πιστεύοντας πως θα πετύχετε να καταστρέψετε την αξιοπρέπεια και τις ηθικές αρχές μας.[…].

Το ζήτημα μας αφορά όλους τους κρατούμενους γιατί έτσι ανοίγει ο δρόμος να κρατήσουν χωρίς κανένα χρονικό όριο στην φυλακή όσους ισοβίτες για τον α ή β λόγο δεν θέλουν να αφήσουν ελεύθερους. Με την ίδια λογική μπορούν να αρνούνται τον ανασταλτικό χαρακτήρα τoυ υπολοίπου μεγάλων ποινών, με αποτέλεσμα την επιβολή της ποινής του θανάτου πίσω από τα σίδερα.

Οι υπεύθυνοι στο υπουργείο Δικαιοσύνης, που κωφεύουν προς το παρόν στα αιτήματα που έχει θέσει η κινητοποίηση στις φυλακές, οφείλουν να πάρουν θέση για τον φασισμό που υπόκειται ο Μιχάλης Μακρυγιάννης στου οποίου τη θέση θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας.

Ο αγώνας συνεχίζεται. Απαιτούμε:

Τη μη κατάργηση του νόμου 4322/2015 που αφορά τις αποφυλακίσεις
κρατουμένων.

Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών

Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της,αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δυο διαφορετικές ποινές αθροιστικά.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Κάλεσμα για τη συγκρότηση

ανοιχτής συνέλευσης

αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων

Από τις 18 Μαΐου οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές ξεκίνησαν κινητοποιήσεις, αρχικά αρνούμενοι το μεσημεριανό κλείδωμα της φυλακής, με αιτήματα: 1) Τη μη κατάργηση του «νόμου Παρασκευόπουλου» που αφορά τις αποφυλακίσεις κρατουμένων. 2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών 3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά Καλούμε συλλογικότητες, ομάδες, άτομα για τη συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης  αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων.

Τετάρτη 31 Μαΐου στις 7μ.μ. στο ΕΜΠ κτήριο Γκίνη

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους

τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

 _____________

Ακολουθεί το κείμενο έναρξης κινητοποίησης στις φυλακές

που υπογράφει το Συντονιστικό Αγώνα

“Μέσα από τον αγώνα που ξεκινάμε επιζητάμε αρχικά την κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται τις αδικίες και τους παραλογισμούς που γίνονται σε βάρος μας. Καθώς και την μαζικοποίηση του αγώνα σε όλες τις φυλακές τις χώρας.” Εμείς οι κρατούμενοι που βρισκόμαστε  έγκλειστοι στις φυλακές του ελληνικού κράτους αποφασίζουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας ξεπερνώντας τους τεχνητούς διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν με βάση την εθνικότητα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουμε ή δεν έχουμε για να διεκδικήσουμε μια σειρά αιτημάτων που μας αφορούν όλους και που αποτελούν μέτωπα πάλης που έρχονται σε ρήξη με την αυστηροποίηση της σωφρονιστικής πολιτικής. Τα τρία αιτήματα που διεκδικούμε αφορούν την μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015, την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών και την κατάργηση του νόμου έκτρωμα που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής  στην τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων εντός της φυλακής,  κατά την διάρκεια ή μετά την παραβίαση τακτικών αδειών. Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικά τα αιτήματα που διεκδικούμε και για ποιον λόγο αποτελούν κομβικά σημεία αντιπαράθεσης με την προσπάθεια  που γίνεται να υπάρχει μια αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου με τρόπο που λειτουργεί εις βάρος του συνόλου των κρατουμένων.

1. Η μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015 που αφορούν τις αποφυλακίσεις κρατουμένων αποτελεί μια μικρή αλλά σημαντική ρωγμή στην εντεινόμενη ασυδοσία των δικαστών απέναντι στους κρατούμενους. Ανύπαρκτες εγκληματικές οργανώσεις, δίκες χωρίς στοιχεία, εξοντωτικές ποινές και διαβιβαστικά των αστυνομικών υπηρεσιών, ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών κρατουμένων,  ένα πλέγμα ταξικών διακρίσεων απλώς συμπληρώνει την εύστοχη ρήση που λέει ότι «η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτος». Μέσα από τον αγώνα για την μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2105 χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις  προσπαθούμε να αγωνιστούμε ενάντια στις αυθαίρετες και καταχρηστικές δικαστικές κρίσεις ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ στο ζήτημα των αναστολών οι οποίες χορηγούνταν με το σταγονόμετρο εγκαθιδρύοντας ουσιαστικά ένα ιδιότυπο καθεστώς παρατεταμένης ομηρίας μετά την έκτιση της ποινής του κάθε κρατούμενου.
2. Η κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών αποτελεί ουσιαστικά την κατάργηση ενός παράλογου νόμου  του πρώην υπουργού της ΝΔ Νίκου Δένδια ο οποίος έδινε «γη και ύδωρ» στην εξουσία των εισαγγελικών αρχών μέσα στα καταστήματα κράτησης. Για να γίνουμε σαφής είναι προφανές ότι οι αρμόδιοι για να κρίνουν την συμπεριφορά του κάθε κρατούμενου δεν είναι άλλοι από όσους από θεσμική ιδιότητα (διευθυντές, κοινωνικοί λειτουργοί) παρακολουθούν και έρχονται σε επαφή με τους κρατούμενους. Οι εισαγγελείς στις φυλακές η μοναδική επαφή που έχουν με τους κρατούμενους είναι όταν τους βλέπουν στα πειθαρχικά συμβούλια που αποφασίζουν για την τιμωρία τους ή στα συμβούλια που αφορούν την χορήγηση αδειών. Πως είναι δυνατόν η άποψη ενός εισαγγελέα που δεν έχει καμία καθημερινή τριβή με τους κρατούμενους να λειτουργεί σε τέτοιο καθοριστικό βαθμό στην χορήγηση των αδειών. Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν κρατούμενοι που ενώ η πλειοψηφία των μελών του συμβουλίου της φυλακής να ψηφίζει υπέρ της χορήγησης άδειας αυτή να απορρίπτεται εξαιτίας του βέτο που αποφασίζει να ασκήσει ο εισαγγελέας. Εμείς διεκδικούμε την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στις άδειες ώστε να έχει ένα πραγματικό νόημα η ύπαρξη του συμβουλίου της φυλακής σε διαφορετική περίπτωση ας καταργηθεί και αυτό και ας είναι μόνος αρμόδιος ο εκάστοτε εισαγγελέας ώστε να πέσουν οι μάσκες και να μην εφευρίσκονται προσχήματα «ευαισθησίας» εκεί που δεν υπάρχουν.
3. Η κατάργηση του νόμου έκτρωμα,  που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για  συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων,  κατά την διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, είναι  μια πραγματική αναγκαιότητα για να βάλουμε ένα φρένο στην δημιουργία ενός νομικού τερατουργήματος που σκοπό έχει να επαναφέρει από την πίσω πόρτα ανθρώπους που θα κάθονται όλη τους την ζωή στην φυλακή μέχρι να πεθάνουν χωρίς καμία διάθεση υπερβολής σε αυτό που λέμε. Μέσω αυτού του νόμου τιμωρούνται  με εξοντωτικό τρόπο χωρίς ντροπή οι εξεγέρσεις και οι αντιστάσεις που μπορεί υπό συνθήκες να διεξαχθούν μέσα στις φυλακές αφού όλες οι ποινές για συγκεκριμένα αδικήματα που θα λάβουν χώρα εντός ενός σωφρονιστικού καταστήματος (πχ μια στάση διαμαρτυρίας) θα αρχίσουν να εκτίονται μετά την ολοκλήρωση της αρχικής ποινής χωρίς την δυνατότητα συγχώνευσης των ποινών. Το ίδιο ισχύει και για τα αδικήματα που γίνονται κατά την διάρκεια ή μετά τις παραβιάσεις αδειών τα οποία δεν μπορούν να συγχωνευτούν αναγκάζοντας τον κρατούμενο να εκτίσει δυο διαφορετικές ποινές αθροιστικά. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν  την εκδικητική στάση των δικαστικών και αστυνομικών αρχών σε περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέραμε παραπάνω  σε λίγο καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι που είτε επειδή αντιστάθηκαν σε κάποιες παράλογες απαιτήσεις των σωφρονιστικών αρχών είτε επειδή παραβίασαν μια άδεια θα φορτώνονται με χρόνια φυλακής  και θα πρέπει να εκτίσουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρόνια στα οποία μια ζωή δεν είναι αρκετή για να αποφυλακιστείς.

Μέσα από τον αγώνα που ξεκινάμε επιζητάμε αρχικά την κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται τις αδικίες και τους παραλογισμούς που γίνονται σε βάρος μας. Καθώς και την μαζικοποίηση του αγώνα σε όλες τις φυλακές τις χώρας. Για αυτό το λόγο αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα Συντονιστικό Αγώνα που θα εκφράζει τις απόψεις των κρατουμένων από όποιες φυλακές αποφασίσουν να συμμετέχουν στον αγώνα μας. Το Συντονιστικό Αγώνα των κρατουμένων θα εκδίδει ανακοινώσεις σχετικά με την εξέλιξη του αγώνα και θα επιζητεί την μέγιστη δυνατή επικοινωνία και αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους που θα επιλέξουν να σταθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα μας εκτός των τειχών. Θέλοντας σε πρώτο χρόνο να μαζικοποιήσουμε τον αγώνα μας θα αρνηθούμε το μεσημεριανό κλείδωμα (12.00 – 15.00) αναμένοντας και τους κρατούμενους από άλλες φυλακές να κάνουν το ίδιο ώστε να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας και αντίστοιχα να κλιμακώσουμε τις δράσεις μας.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

  Συντονιστικό Αγώνα (Φυλακές Κορυδαλλού, πτέρυγες  Α, Β, Γ, Δ,)

______

Κείμενο από το Συντονιστικό αγώνα φυλακές Πατρών (πτέρυγες Α,Β,Γ)

Πάτρα, 20/5/2017                                     Οι κρατούμενοι της κλειστής φυλακής Πατρών ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των συγκρατουμένων μας στον Κορυδαλλό και κινητοποιούμαστε ειρηνικά από τις 20/5/2017 ενάντια στις επικείμενες αλλαγές του νόμου 4322/2015 που αφορά εξαιρέσεις εφαρμογής του για συγκεκριμένα αδικήματα. Θεωρούμε αναχρονιστικές  τις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου καθώς επίσης ότι η μέχρι τώρα ομαλή σωφρονιστική προσέγγιση, τουλάχιστον στο κομμάτι που αφορά το νόμο 4322/2015, ως άλλη Ιφιγένεια θυσιάζεται στο βωμό των μικροπολιτικών συμφερόντων της συγκεκριμένης «αριστερής» κυβέρνησης. Η προβολή μεμονωμένων περιστατικών από τα γνωστά σε όλους πια διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης ως φερέφωνα γνωστών αντιπολιτευτικών κέντρων, δεν μπορεί να αποτελεί οδηγό αρνητικής σωφρονιστικής πολιτικής, σε βάρος πάντοτε των κρατούμενων και  των ήδη πετσοκομμένων δικαιωμάτων τους. Καλούμε την ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης να αγνοήσει τις Κασσάνδρες που με τον τρόπο τους επιβάλλουν πολιτικές καθώς επίσης να αναγνωρίσει την ωφέλεια του συγκεκριμένου νόμου, αντλώντας πληροφορίες από τα στατιστικά στοιχεία που έχει στη διάθεσή της. Ζητάμε λοιπόν η διάταξη να παραμείνει ως έχει προς όφελος όλων και να αρθεί η προσωρινότητά του με την ψήφισή του ως νόμου του κράτους. Επίσης ζητάμε  την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στο θεσμό των αδειών, για καθαρά δημοκρατικούς λόγους, μιας και γνωρίζουμε, νιώθοντας καθημερινά στο πετσί μας, το μέγεθος της αυθαιρεσίας των εν λόγω λειτουργών της δικαιοσύνης. Το τρίτο κατά σειρά αίτημά μας αφορά την κατάργηση του νόμου της αθροιστικής έκτισης της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων κράτησης, αλλά και κατά τη διάρκεια της άδειας ή την παραβίασή της. Είναι προφανής η αντισυνταγματικότητα του εκτρωματικού αυτού νόμου, μιας και ίδια αδικήματα τετελεσμένα σε διαφορετικό καθεστώς συνθηκών εκτίονται χωρίς το δικαίωμα της συγχώνευσης, που ίσχυε μέχρι πρότινος και με την απουσία κλασματικής αναγωγής, όπως άλλα πανομοιότυπα αδικήματα. Είναι επιβεβλημένη η κατάργησή του αλλά και η αναγνώριση της αντισυνταγματικότητάς του.   Από  τις 20/5/2017 λοιπόν αρνούμαστε τη μεσημεριανή κατάκλιση και καταμέτρηση από τις 12:00 μέχρι 15:00 αρχικά, και καλούμε σε συμμετοχή όλους του συγκρατούμενούς μας από όλα τα καταστήματα κράτησης για να κερδίσουμε ειρηνικά ό,τι μας ανήκει.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ   ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΑΤΡΩΝ (πτέρυγες Α,Β,Γ)  

_________

Συμμετοχή των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού στο συντονιστικό αγώνα.

Το «Συντονιστικό Αγώνα» των κρατούμενων ως τώρα (2/6) έχει ανακοινώσει την συμμετοχή των παρακάτω φυλακών στην κινητοποίηση τους: 1) Φυλακές Κορυδαλλού (πτέρυγες Ά – Β – Γ – Δ  & ειδική πτέρυγα υπόγειο) 2) Γυναικείες Κορυδαλλού 3) Αγίου Στεφάνου – Πάτρα 4) Δομοκού 5) Νιγρίτας Έξω από τις φυλακές Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης από συντρόφους –ισσες όταν ανακοινώθηκε η συμμετοχή της συγκεκριμένης φυλακής στην κινητοποίηση. Κινήσεις αλληλεγγύης όπως αυτή των συντρόφων-ισσων από την Πάτρα δίνουν δύναμη στους κρατούμενους που συμμετέχουν στην κινητοποίηση ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτό τον αγώνα. Ας οργανώσουμε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε όσες φυλακές συμμετέχουν ήδη στην κινητοποίηση και αντίστοιχα ας είμαστε σε ετοιμότητα για όποια φυλακή αργότερα δηλώσει συμμετοχή στον αγώνα.

Κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο 105,5”

από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

 Την Πέμπτη 18/5, στις 9πμ η Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές πραγματοποίησε κατάληψη στον κυβερνητικό ραδιοσταθμό “Στο Κόκκινο 105,5”. Η παρέμβαση αφορούσε το ζήτημα της χορήγησης αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους χωρίς προϋποθέσεις και περιοριστικούς όρους, διαβάστηκαν κείμενα της συνέλευσης καθώς και κείμενα πολιτικών κρατουμένων. Επίσης διαβάστηκε κείμενο της Συνέλευσης αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας Παλαιστίνιους κρατούμενους, που καλεί σε πορεία αλληλεγγύης στους 1500 παλαιστίνιους απεργούς πείνας το Σάββατο 20/5 στις 12μμ από το Μοναστηράκι. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης υπήρχε αστυνομική παρουσία έξω από το σταθμό, η οποία μετά από απαίτηση των συντρόφων απομακρύνθηκε διατηρώντας όμως οπτική επαφή με το χώρο. Οι σύντροφοι/ισσες μετά το τέλος της παρέμβασης αποχώρησαν συντεταγμένα από το ραδιοφωνικό σταθμό.

 Επιλέξαμε τον συγκεκριμένο σταθμό γιατί αποτελεί την αιχμή της κυβερνητικής προπαγάνδας, λειτουργώντας επί της ουσίας ως γραφείο τύπου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπου έχει αποδειχθεί άξιος υπερασπιστής των συμφερόντων του κεφαλαίου, υπογράφοντας το ένα μνημόνιο μετά το άλλο, όπως θα συμβεί σε λίγες ώρες με την ψήφιση των νέων μέτρων δημιουργώντας επιπλέον συνθήκες εξαθλίωσης για μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Οι πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται στη φυλακή ακριβώς επειδή επέλεξαν στρατόπεδο αυτό του αγώνα των καταπιεσμένων ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος ανεξάρτητα με το ποιος διαχειρίζεται την εξουσία.

Τα κείμενα που διαβάστηκαν

_________________________________________________________________________

ΟΠΟΥ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΒΟΥΡΔΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΞΑΜΩΛΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ

(Σχετικά με δημοσίευμα της «καθημερινής»)

Στις 28/4 η καθεστωτική φυλλάδα «καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο που αναφέρεται στο σχηματισμό δικογραφιών για συμμετοχή στην περιφρούρηση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών Λεωφόρου Αλεξάνδρας από φασίστες στις 31/10 και 1/11 2016. Συγκεκριμένα κάνει λόγο για δίωξη ατόμου που «διέμενε» σε κατάληψη στην οδό Καλλιδρομίου 74.

Από τη στιγμή που οι δίκες της «χ. αυγής» μεταφέρθηκαν στο εφετείο, τα Προσφυγικά βρέθηκαν σε διαρκή πολιορκία και απειλή από τους φασίστες και τους ένστολους προστάτες τους. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε εισβολή, καθώς και συλλήψεις και βασανισμοί συντρόφου και συντρόφισσας της περιφρούρησης. Στη συνέχεια η μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς από την κοινότητά της και αλληλέγγυους εκδίωξε τις αστυνομικές δυνάμεις και τους φασίστες. Η αποτυχημένη απόπειρα κατασταλτικής επίθεσης δείχνει την ετοιμότητα και την παραδειγματική υπεράσπιση της κοινότητας αγώνα, η οποία απέδειξε την αδυναμία του κράτους απέναντι στην οργανωμένη περιφρούρηση και τη δύναμη των εξεγερμένων.

Μετά την αποτυχημένη απόπειρα του κράτους, στη σειρά επίθεσης πέρασαν τα μίντια. Οι πιστοί υπηρέτες της εξουσίας ξεκίνησαν έναν πόλεμο προπαγάνδας με σκοπό τη διαστρέβλωση της εικόνας μιας αυτοπεριφρουρούμενης γειτονιάς και την απονοηματοδότηση του αγώνα ενάντια στους φασίστες, ενώ παράλληλα έσπειραν τρομοϋστερία ώστε να στρωθεί το έδαφος για τις επερχόμενες κατασταλτικές επιχειρήσεις και συλλήψεις. Σ’ αυτή την προσπάθεια εντάσεται και το πρόσφατο άρθρο της «καθημερινής».

Η κατάληψη Gare από τις πρώτες μέρες λειτουργίας της βρέθηκε στο στόχαστρο των media. Πάλι η «καθημερινή» είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανάμεσα σ’ ένα λίβελο λάσπης καλούσε του τύποις κληρονόμους και την αστυνομία να προχωρήσουν σε καταγγελίες και επεμβάσεις, αντίστοιχα.

Η θεμελιακή τοποθέτηση της καταληψης Gare στην κατεύθυνση επαναστατικών διεργασιών, οι πρωτοβουλίες της και η μαχητική συμμετοχή της σε κινητοποιήσεις και στην αυτοοργάνωση της γειτονιάς των Εξαρχείων, η διεθνιστική της στάση, η πολύμορφη συμμετοχή της στην υπεράσπιση των εστιών αγώνα, η ξεκάθαρη θέση της ενάντια σε αριστερά και δεξιά αφεντικά, χωρίς παλινδρομήσεις, απορρίπτοντας εμπράκτως τα δολώματα και τους διαχωρισμούς που βάζει το κράτος, είναι οι λόγοι που βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η συμμετοχή της στην οργανωμένη περιφρούρηση της 6ης Δεκέμβρη, στο εξεγερσιακό κάλεσμα για την ακύρωση των νέων μέτρων ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, η αντιφασιστική και αντικατασταλτική δραστηριοποίηση της, η συμμετοχή της στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα και στη Δομή Αυτοάμυνας Καταλήψεων και Εγχειρημάτων Στέγης Μεταναστών, καθώς και οι ανοιχτές πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα εγχειρήματα αυτομόφωσης.

Το διάστημα που διανύουμε έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος καταστολής. Η εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου, στην κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου 9, στο στέκι Αγρινίου στις 13/3 και οι εκκενώσεις της κατάληψης στέγης μεταναστών στη Λέσβο και της κατάληψης στέγης Άλμπατρος στη Θεσσαλονίκη στις 3/4 και 5/4 αντίστοιχα, είναι η συνέχεια του κρατικού σχεδιασμού που στόχο έχει το χτύπημα της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών βρίσκεται απέναντι σε ολομέτωπη επίθεση με το ξεπούλημα της στο ΤΑΙΠΕΔ κι έπειτα στην περιφέρεια, τη δίκη της «χ. αυγής» και τη διαρκή πολιορκία της από τους μηχανισμούς καταστολής και την προσπάθεια δυάλυσης της αυτοοργανωμένης κοινότητας μέσω της εξαγοράς και της αφομοίωσης, που είναι η δόλια τακτική της αριστερής διαχείρισης.

Οι καταλήψεις είναι εστίες εδαφικοποιημένης αντίστασης και γείωσης στην κοινωνία. Σ’ αυτές στεγάζονται αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα. Είναι τα απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα απ’ όπου οι αγωνιζόμενοι επιτίθενται στους θεσμούς. Θα τις υπερασπιστούμε με κάθε μέσο.

Στίς 31 Οκτωβρίου η κατάληψη Gare συμμετείχε στη μάχη των Προσφυγικών ενάντια στους μπάτσους και τους φασίστες. Οι διωκτικοί σχεδιασμοί δε μας μετακινούν ούτε βήμα πίσω. Η καθεστωτική μπίχλα δε μας αγγίζει. Όποιοι εξεγείρονται ξέρουν ότι θα μας έχουν δίπλα τους στο οδόφραγμα μέχρι την καταστροφή κάθε εξουσίας.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Το κείμενο μοιράστηκε στη λαϊκή των Εξαρχείων σε παρέμβαση με τραπεζάκι-μικροφωνική στις 6 Μάη

_________________________________________________________________________

Κατάληψη και εκκένωση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ-Παρέμβαση στη λαϊκή Εξαρχείων

Σήμερα, Σάββατο 22 Απριλίου μια ομάδα συντρόφων και συντροφισσών καταλάβαμε για 1,5 ώρα τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια και κάναμε παρέμβαση στη λαϊκή με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Ζητήσαμε την αποχώρηση των ατόμων που βρίσκονταν μέσα και δεν επιτρέψαμε την είσοδο σε άλλους κομματικούς. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης βάφτηκαν συνθήματα στην είσοδο και μέσα στα γραφεία. Η ανταπόκριση του κόσμου της λαϊκής ήταν υποστηρικτική. Πριν από την αποχώρησή μας μεταφέραμε έξω έπιπλα και συσκευές για να απαλλοτριωθούν από τον κόσμο. Ένα ψυγείο δόθηκε σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Πάρθηκε ένα μεγάφωνο για κινηματική χρήση. Τέλος, αφαιρέσαμε ένα κάδρο του Τσε Γκεβάρα.

Έξω τα κομματικά παράσιτα από τις γειτονιές μας (το κείμενο που μοιράστηκε στη λαϊκή, σε pdf)

_________________________________________________________________________

Όταν οι φασίστες βαφτίζονται ‘επισκέπτες’

και οι αγωνιστές ‘σερίφηδες’

Η κατάληψη GARE τοποθετείται ύστερα από ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την παρασκευή 30/3 και τη δημόσια αναφορά της σε κείμενο του ε.κ.χ.NOSOTROS (https://athens.indymedia.org/post/1571575/). Θεωρούμε προβληματικό τρόπο επικοινωνίας τη δημόσια αναφορά στην κατάληψη εφόσον δεν προηγείθηκε ενημέρωση στη συνέλευση μας, η οποία γίνετε κάθε τετάρτη στίς 18:00. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει αναφορά σε γεγονότα που δε μετείχε η συλλογικότητα μας.

Μετά από ενημέρωση συντρόφων στη συνέλευση της κατάληψης την τετάρτη 4/4, διαπιστώσαμε ότι ο (λινκ ονομα) έχει επαφές με το συγκεκριμένο φασίστα(λινκ ονομα). (φωτο)

Η βεβιασμένη ανακοίνωση που αναφέρεται σε ¨καταστάσεις κοινωνικού κανιβαλισμού¨, ¨προσωπικές έριδες¨ κ.τ.λ., είναι συκοφαντική για τους αντιφασίστες συντρόφους και παρουσιάζει τα γεγονότα διαστρεβλωμένα ( https://athens.indymedia.org/post/1571475/).

Η ανάκληση χαρακτηρισμών που δε συνάδουν με την πραγματικότητα και η δημόσια αυτοκριτική είναι αναγκαία όταν το ζητούμενο των ανακοινώσεων δεν είναι η ¨δημιουργία εντυπώσεων¨

Κατάληψη GARE

15/4/2017

Οι φωτογραφίες από το facebook (ανάρτηση στο athens.indymedia)

_______________________________________________________________________

Παρέμβαση έγινε την Πέμπτη 6/4 το απόγευμα έξω από το σπίτι της Ν. Μπακογιάννη από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές για το ζήτημα των αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους. Ανοίχτηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια, φωνάχτηκαν συνθήματα και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

Στις 4 μμ μια ομάδα συντρόφων έκανε σαμποτάζ σε νέα μηχανήματα ελέγχου (ηλεκτρονικό εισιτήριο-μπάρες) στο σταθμό της Ομόνοιας.

______________________________________________________________________

Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

(Απρίλιος 2017)

Οι αναρχικοί που μάχονται το ISIS στο Δυτικό Κουρδιστάν ανακοινώνουν νέο Σχηματισμό

Σήμερα, ανακοινώνουμε την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) μια σαφώς αναρχική, μαχητική ομάδα στο Δυτικό Κουρδιστάν που επιδιώκει να υπερασπιστεί την επανάσταση και να προωθήσει την αιτία του αναρχισμού.

Ο ρόλος του IRPGF

Οι Διεθνείς Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μια μαχητική ένοπλη αυτο-οργανωμένη και οριζόντια συλλογική εργασία για την υπεράσπιση των κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, την άμεση αντιμετώπιση του  κεφαλαίου και του κράτους, και την προωθήσει  του αναρχισμού.

.Αναγνωρίζουμε και επιβεβαιώνουμε ότι η ηθική δράση απαιτεί ηθική πολιτική. Δεν είμαστε ένα πολιτικό κόμμα ή πλατφόρμα, αλλά μάλλον μια ένοπλη συλλογικότητα που αποτελείται από συντρόφους με διαφορετικές θέσεις του αναρχισμού. Η συλλογική ενότητα του IRPGF εκδηλώνεται στην πράξη της μαχητικής δράσης που θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της απελευθέρωσης. Ο ρόλος μας είναι διττός, να είναι μια ένοπλη δύναμη ικανή να δρα για την υπεράσπιση των απελευθερωτικών κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα είναι μια δύναμη ικανή να εξεγείρετε και να μάχεται ενάντια σε όλες τις κυρίαρχες μορφές εξουσίας, όπου και αν υπάρχουν.

Εμείς δεν εισερχόμαστε στις ζώνες των συγκρούσεων με σκοπό να διοικήσουμε, αλλά μάλλον, διατηρώντας την αυτονομία μας ως μια συλλογικότητα, για να πολεμήσουν στο πλευρό άλλων ένοπλων ομάδων σε αλληλεγγύη με εκείνους που καταπιέζονται, είναι εκμεταλλευόμενοι και αντιμετωπίζουν τον αφανισμό. Η IRPGF θεωρεί ότι η συλλογική δράση, η αλληλεγγύη και η ενότητα είναι απαραίτητη για τον αγώνα. Η διεθνής αλληλεγγύη είναι το πιο ισχυρό όπλο των καταπιεσμένων. Την ίδια στιγμή διατηρούμε την ανάγκη για κριτική, όταν και όπου χρειάζεται. Η (Αυτο) κριτική δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε. Πρέπει να αγκαλιαστεί ως σταθερή πηγή ενέργειας που οδηγεί τα άτομα, τις κοινότητες και τα επαναστατικά κινήματα προς την υλοποίηση της απελευθέρωσης.

Η ανάγκη για ένοπλο αγώνα

Μέσα στα κινήματα για την απελευθέρωση υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ εκείνων που αναπτύσσουν τα ειρηνικά μέσα για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό και όσων υπερασπίζονται  τις κοινότητές τους και τον εαυτό τους μέσα από τον ένοπλο αγώνα. Αυτές οι διχοτομικές θέσεις περιέχουν μέσα τους ένα δίκτυο μεταξύ τομών των κοινωνικών θέσεων και ταυτοτήτων που αποκαλύπτουν την τοποθεσία, το πλαίσιο και το περιεχόμενό τους. Για την IRPGF, η ειρηνική μέθοδος είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει και να καταστρέψει το κράτος, τον καπιταλισμό και όλες τις μορφές της κυρίαρχης εξουσίας. Στην πραγματικότητα, κάνει το αντίθετο. Προστατεύει, ενθαρρύνει και να ενισχύει τον εχθρό, ενισχύοντας τις μορφές καταπίεσης εναντίον ολοένα και πιο απομονωμένων ατόμων και διαιρεμένων κοινωνιών. Πιστεύουμε ότι η απελευθέρωσή μας πηγάζει από την κάννη ενός όπλου.

Ένοπλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να πραγματοποιηθούν μέχρι το τέλος. Παλεύουμε για την υπεράσπιση της ζωής και αγωνιζόμαστε για την συνολική απελευθέρωση. Το έθνος-κράτος, η εξουσία, το κεφάλαιο και η κοινωνική ιεραρχία είναι οι εχθροί του απελευθερωμένου κόσμου και ως εκ τούτου οι εχθροί όλων μας. Ενώ εμείς αγωνιζόμαστε μέσα από την αυτοκριτική και την συλλογική κριτική της προσωπικής και συλλογικής μας διεθνοποίησης από αυτές τις καταπιεστικές συμπεριφορές, νοοτροπίες και πρακτικές, τους εξωτερικούς εχθρούς. Τα αφεντικά, μαζί με το στρατό και την αστυνομία τους, πρέπει να αντιμετωπιστούν με σφαίρες, βόμβες και δυναμίτη. Οι πυρκαγιές της δικαιοσύνης και της ελευθερίας καθαρίζουν. Για εμάς, δεν υπάρχουν βήματα πίσω και δεν υπάρχει τρόπος για να επιτευχθεί η απελευθέρωση εκτός από μέσα από τον αγώνα. Οι κοινότητές μας θα είναι απελευθερωμένες μόνο όταν θα καταστρέψουν εκείνους  των οποίων ο πλούτος και η δύναμη εξαρτώνται από την ταλαιπωρία και την εκμετάλλευση των πολλών.

Ο πλοίαρχος δεν δίνει το σκλάβο ελευθερία απλώς από μια ηθική πράξη, ανιδιοτέλειας και αγάπης. Οι σκλάβοι πρέπει να επιτύχουν την απελευθέρωσή τους μέσω της εξέγερσης, αντίστασης και επανάστασης, χρησιμοποιώντας κάθε εργαλείο του πλοιάρχου για να καταστρέψουν τόσο τον πλοίαρχο και τους μηχανισμούς του, τους μηχανισμούς της κυριαρχίας και της καταπίεσης τους. Η ζυγός της τυραννίας και οι αλυσίδες της καταπίεσης δεν μπορούν να αντέξουν την εξέγερση των καταπιεσμένων. Έχουμε καιρό για την ημέρα, όπου τα ξίφη θα μετατραπούν σε αλέτρια, αλλά μέχρι να φτάσει εκείνη η ημέρα, αν έρθει ποτέ, θα κρατήσουμε τα όπλα μας. Η ύπαρξη των IRPGF στηρίζεται στην αναγκαιότητα της ένοπλης πάλης. Τη στιγμή αυτή που δεν θα είναι πλέον απαραίτητη, η IRPGF θα πάψει να υπάρχει. Η θέση μας είναι κατά της έννοιας του «σταθερού στρατού» ή των αποστεωμένων επαναστατικών ομάδων που γίνονται νησίδες για τον εαυτό τους.

Διεθνής θέση του IRPGF

Πιστεύουμε ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη αρχίσει και ότι οι συγκρούσεις στη Συρία, την Ουκρανία και σε άλλα μέρη του κόσμου είναι μόνο η αρχή. Το καπιταλιστικό σύστημα, πλησιάζει στο τέλος του και έχοντας λεηλατήσει τον κόσμο και αφαιρέσει  μέρος των πόρων του, αντιμετωπίζει την πιο οξεία κρίση του. Χωρίς πληθυσμούς υπερεργασίας να θέσει σε μπουντρούμια και γραμμές συναρμολόγησης, οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις του συστήματος σε κρίση, εκτυλίσσονται. Με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που αγωνίζονται για τα τελευταία υπολείμματα και τη διασφάλιση της επιβίωσης τους και με το φασισμό σε άνοδο, ένας κοινός αγώνας αναπτύσσεται εις βάρος τόσο της κυριαρχίας του κεφαλαίου και του κράτους. Η IRPGF θα σταθεί με όλους τους λαούς που επιθυμούν να εξασφαλίσουν το μέλλον τους ελεύθερα από κάθε μορφή καταπίεσης,  κυριαρχίας και εκμετάλλευσης. Είμαστε εν γνώσει και αναγνωρίζουμε τη διασταύρωση των μοναδικών στοιχείων ταυτότητας και των ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν στο εσωτερικό των ατόμων, στις κοινότητες και μεταξύ των ατόμων και των κοινοτήτων. Υποστηρίζουμε και επιδιώκουμε να αξιοποιηθεί πλήρως ο πολυμορφικός χαρακτήρας της ανθρώπινης ταυτότητας και του αγώνα. Για το σκοπό αυτό θα ενταχθούμε με τους λαούς σε όλο τον κόσμο στη μοναδικότητά τους, και στη δική μας, ώστε να συνειδητοποιήσουμε τη συλλογική απελευθέρωσή μας.

Μαχητικές οριζόντιες αυτο-οργανωμένες συλλογικότητες και κοινότητες για την επανάσταση και τον Αναρχισμό.

-IRPGF

Video Announcement IRPGF and IFB Membership

IRPGF Positions – German

Video Announcement IRPGF and IFB Membership (German)

IRPGF-Positions – Swedish

IRPGF Positions – Kurdish

IRPGF Positions – Turkish

VideoAnnouncement (Espanol)

Το αρχείο των IRPGF

______________________________________________________________________

Εργαστήρι σπαθασκίας στην Κατάληψη GARE

(Αλλαγή μέρας)

______________________________________________________________________

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΤΙΣ 27/3/2017

Η Βαρβάρα Κινεβυζίδου, κρατούμενη αυτή την περίοδο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, έχει καρκίνο στο λάρυγγα σε προχωρημένο στάδιο. Ήταν κρατούμενη στον Ελαιώνα Θήβας και στις 27/2/17 έκανε χειρουργείο όπου υποβλήθηκε σε τραχειοτομή στο λάρυγγα. Έχει όγκους στο λαιμό και οι γιατροί της έδωσαν 3 μήνες ζωής. Πρέπει να κάνει χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες ενώ έχει συχνές αιμοπτύσεις .Είναι η πιο επικίνδυνη περίπτωση ασθενούς σε μια σειρά αρρώστων κρατουμένων στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Η Βαρβάρα Κινεβυζίδου πρέπει να αποφυλακιστεί άμεσα. Με τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας και ενώ οι γιατροί της δίνουν 3 μήνες ζωής , γιατί είναι κρατούμενη; Δεν έχει χρονικά περιθώρια ούτε για αίτηση στο Κ.Ε.Π.Α να κάνει, το οποίο μπορεί να συγκαλεστεί αργότερα από το χρονικό όριο ζωής που της έχουν δώσει οι γιατροί ούτε φυσικά μπορούμε να δεχτούμε ως βοήθεια το γεγονός ότι μία μέρα φυλακής πιάνεται για δύο για τους καρκινοπαθείς. Ένας άνθρωπος με τέτοιο πρόβλημα υγείας από τη στιγμή που κρατείται φυλακισμένος απλώς καταδικάζεται να πεθάνει μέσα στη φυλακή. Είναι χρέος μας να μην αφήσουμε να συμβεί αυτό. Η Βαρβάρα Κινεβυζίδου πρέπει να αποφυλακιστεί…χθές. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για την συγκρατούμενή μας, να σταθούμε πλάι της και να διεκδικήσουμε την εδώ και τώρα αποφυλάκισή της. Δεν θα δεχτούμε ούτε για τη Β.Κινεβυζίδου ούτε και για καμία άλλη κρατούμενη να πεθάνει στη φυλακή. Άρρωστες/οι κρατούμενες/οι στο βαθμό που κινδυνεύει η ζωή τους από την παράταση της φυλάκισής τους, θα πρέπει να αποφυλακίζονται πριν φθάσουν στο σημείο που έφθασε η Κινεβυζίδου. Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στη φυλακή για τη ζωή και τον θάνατό του είναι υπεύθυνοι η φυλακή, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και φυσικά οι εισαγγελείς και οι δικαστές που αποφασίζουν να φυλακίσουν ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα υγείας και ενώ η φυλάκισή τους συνιστά θανατική καταδίκη ή που δεν τους αποφυλακίζουν όταν βρίσκονται σε κρίσιμο στάδιο , κινδυνεύουν άμεσα να πεθάνουν! Στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού κρατούνται πολλές γυναίκες για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα για σοβαρούς λόγους υγείας. Άλλες έρχονται για χειρουργεία, άλλες για να νοσηλευτούν σε κάποιο νοσοκομείο, άλλες γιατί  πρέπει να βρίσκονται υπό καθημερινή ιατρική επίβλεψη. Συνεπώς η θνησιμότητα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού είναι μεγάλη. Εμείς οι συγκρατούμενες αυτών των γυναικών είμαστε υποχρεωμένες να κινητοποιηθούμε ώστε να μην ζήσουμε κανέναν θάνατο συγκρατούμενής μας. Είμαστε υποχρεωμένες να εκφράσουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και να απαιτήσουμε αυτά που δικαιούται κάθε άνθρωπος. Να υπάρχει σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και στην υγεία όλων μας. Οι κρατούμενες δεν πρέπει να ζουν την εκδίκηση για ό,τι έκαναν μέσα από πρακτικές και στάσεις που απειλούν τις ίδιες με θάνατο. Γιατί τότε δεν μιλάμε για χώρους κράτησης, αλλά για χώρους κρεματόρια. Στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού έχουμε τις ακόλουθες περιπτώσεις βαριά άρρωστων γυναικών για τις οποίες ζητάμε να αντιμετωπιστούν ιατρικά και να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αποφυλάκισή τους, αφού η συνέχιση της κράτησής τους βάζει ανά πάσα στιγμή τη ζωή τους σε κίνδυνο. Σε αυτό το κείμενο δημοσιοποιούμε τα πιο σοβαρά περιστατικά: – Παπανικολάου Χαρίκλεια, με καρκίνο άνω-κάτω χείλους, οξεία εκκολπωματίτιδα , μητροραγίες , σε αναμονή για βιοψίες, υψηλή πίεση. – Ιβάνκα Πάντεβα με θρομβώσεις. Είναι χειρουργημένη, χρειάζεται νέο χειρουργείο και εξετάσεις αίματος ανά εβδομάδα. – Βασιλικά Ράμος με όζους, εκκρεμεί επέμβαση, υψηλή πίεση, αναπνευστικά προβλήματα, παχυσαρκία, ζάχαρο – Νικολάκου Θεανώ με ραγίζουσα κύστη καρκινοειδούς μορφής, μετατόπιση σπονδύλου μα προοπτική αναπηρίας στην περίπτωση που δεν γίνει χειρουργική επέμβαση, επιληψία, σοβαρό πρόβλημα στους πνεύμονες που δεν κοινοποιείται. Κατά το παρελθόν είχε πολλαπλά πνευμονικά οιδήματα και βρογχοπνευμονία ενώ είχε νοσηλευτεί στην εντατική. Ο πνευμονολόγος της φυλακής δήλωσε «δεν θα την έχουμε για πολύ κοντά μας». – Γερακίτου Γεωργία (από Θήβα) με καρκίνο μαστού. Κάνει χημειοθεραπείες, έχει ταχυκαρδίες, ανεπαρκής δίαιτα, σε αναμονή ρύθμισης για ΚΕΠΑ. – Τοντόρεβα Ράτκα: χειρουργείο για καρκίνο στην ουρήθρα, έχει όγκο στο παχύ έντερο. – Στασινού Αναστασία με διπολική διαταραχή και επικίνδυνο θυρεοειδή. Επικίνδυνη για τον εαυτό της και για τις συγκρατούμενές της. Στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις ως προς την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας των κρατουμένων. Εκτός από τους τακτικούς ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων και τους εφημερεύοντες που έρχονται για κάποιες ώρες και όχι σε καθημερινή βάση, δεν υπάρχει κανένας γιατρός ούτε νοσηλεύτρια για πολλές ώρες της ημέρας. Έχουν υπάρξει επείγοντα περιστατικά όπου πρέπει να αντιμετωπίζονται από τις ίδιες τις συγκρατούμενες των γυναικών που τα υφίστανται. Χαρακτηριστικά παραδείγματα  είναι τα περιστατικά επιληψίας όπου έγκαιρες επεμβάσεις κρατουμένων έχουν σώσει ζωές. Επειδή δεν δείχνουμε αδιαφορία για τη διπλανή μας, αντιθέτως και επειδή δεν θέλουμε να χαθούν ζωές στη φυλακή, απαιτούμε :

• Να υπάρχει σε καθημερινή βάση εφημερεύων γιατρός για όλες τις ώρες που δεν υπάρχει τακτικός γιατρός στη φυλακή.
• Να μπορεί ο γιατρός σε επείγουσες περιπτώσεις να μπαίνει ο ίδιος στη φυλακή και αφού το περιστατικό δεν επιτρέπει άμεση μεταφορά της κρατούμενης στο ιατρείο.
• Να εξοπλιστεί το ιατρείο της φυλακής με όλα τα φάρμακα και τον απαραίτητο εξοπλισμό για να αντιμετωπίζει τα περιστατικά.
• Να μπουν σε λειτουργία τα κουδούνια εκτάκτου ανάγκης για ειδοποίηση της υπηρεσίας.
• Ν  υπάρχει εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό.
• Να εκπαιδευτούμε και εμείς οι κρατούμενες ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε άμεσα τις πρώτες βοήθειες.

Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε η μία για την άλλη, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε καμία συγκρατούμενή μας να πεθάνει στη φυλακή .Η αλληλεγγύη είναι ο μόνος δρόμος για να το αποτρέψουμε. Προκειμένου να εκπληρωθούν τα αιτήματά μας ξεκινάμε από σήμερα Δευτέρα 27-3-17, κινητοποίηση με άρνηση κλεισίματος τις μεσημεριανές ώρες και το βράδυ ως τις 10(μ,μ). 26-3-2017   γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού ΥΓ. Το κείμενο αυτό απεστάλη υπηρεσιακώς στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και έχει αριθμό πρωτοκόλλου 16684/27-3-2017.

______________________________________________________________________

Παρέμβαση σε ΜΜΜ στα Δυτικά προάστια της Αθήνας

Το μεσημέρι της Παρασκεύης 24 Μαρτίου, η Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών πραγματοποίησε παρεμβάσεις σε ΜΜΜ στην περιοχή της δυτικής Αθήνας ανάμεσα σε αυτά επιλέχθηκε και η γραμμή 12 του τρόλεϊ που δολοφονήθηκε από ελεγκτές στις 13/08/2013 ο Θανάσης Καναούτης. Η παρέμβαση περιλάμβανε σαμποτάζ και καταστροφή ακυρωτικών μηχανημάτων, μοίρασμα κειμένων στους επιβάτες, καθώς κολλήθηκαν και αυτοκόλλητες αφίσες σε λεωφορεία, τρόλεϊ και στάσεις. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζονταν και τα αυτοκόλλητα που κολλήθηκαν στα ΜΜΜ.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τα τελευταία επτά χρόνια μια σειρά μέτρων έχουν επιβληθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και την τρόικα, με αποτέλεσμα την ραγδαία φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας. Όλο αυτό το διάστημα, όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται ή και αδυνατούν  να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες τους. Σ’ αυτές τις συνθήκες, τα ΜΜΜ, παρόλο που το κράτος τα διαχειρίζεται κερδοσκοπικά, έχουν αναβαθμίσει τον ρόλο τους στην καθημερινότητα όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, καθώς οι μετακινήσεις με ιδιωτικά μέσα περιορίζονται όντας ασύμφορες.

Παραμονές του 4ου μνημονίου, η παρέμβαση στις μετακινήσεις βρίσκεται στις προτεραιότητες της κυβέρνησης με μέτρα που αποσκοπούν στην μεγαλύτερη κερδοσκοπία, στον κατασταλτικό έλεγχο και στην εκμετάλλευση των ΜΜΜ στα πλαίσια των προγραμμάτων στήριξης του τραπεζικού κεφάλαιου. Το πακέτο της αναδιάρθρωσης περιλαμβάνει το ηλεκτρονικό εισιτήριο, μπάρες στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ και του ΗΣΑΠ, χιλιομετρική χρέωση και την ονομαστική κάρτα. Η ψηφιοποίηση, αρχειοποίηση και άμεση χαρτογράφηση των μετακινήσεων κι  επιπλέον το φακέλωμα των μετακινούμενων μέσω της ηλεκτρονικής κάρτας σε συνδυασμό με το υπάρχον πανεποπτικό σύστημα (κάμερες, σεκιούριτι, μπάτσοι), καθιστά τις μετακινήσεις απόλυτα ελεγχόμενες από τους κρατικούς μηχανισμούς. Η άλλη πλευρά της θέσπισης ονομαστικής ηλεκτρονικής κάρτας είναι η προσπάθεια επιβολής του πλαστικού χρήματος σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας, που εκτός από την επίβλεψη όλων των συναλλαγών, επιδιώκει και την συγκράτηση του πραγματικού χρήματος μέσα στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών.

Η διάσωση των τραπεζών και η κερδοφορία του κεφάλαιου περνάνε πάνω από τις ανάγκες μας. Οι δημόσιες μετακινήσεις δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, όπως και η εκπαίδευση, η υγεία, η διαβίωση γενικότερα.

Δεν υπάρχουν τζαμπατζήδες, αλλά ελεύθερα μετακινούμενα άτομα. Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ραγδαία ο αριθμός των επιβατών που είτε λόγω οικονομικής ανέχειας είτε λόγω συνειδητής επιλογής δεν πληρώνουν εισιτήριο. Αυτή η καθημερινή κοινωνική άρνηση έχει ένα νεκρό, τον Θανάση Καναούτη, που δολοφονήθηκε από ελεγκτές στις 13/08/2013 στο Περιστέρι. Τα νέα μέτρα επιχειρούν να καταστείλουν ολοκληρωτικά τις κοινωνικές πρακτικές αντίστασης και αλληλεγγύης.

Ειδικά, μέσα στο αστικό περιβάλλον, όχι μόνο η δουλειά ή οι σπουδές, αλλά το σύνολο των κοινωνικών δραστηριοτήτων είναι εξαρτημένο από τις μετακινήσεις. Αν μπει σε εφαρμογή το σύστημα με τις μπάρες, ένα κοινωνικό κομμάτι θα καταναγκαστεί να πληρώνει κι εκείνο το κομμάτι που αδυνατεί, θα αποκλειστεί εντελώς από τη δυνατότητα στην μετακίνηση, με αποτέλεσμα τη συνολική περιθωριοποίησή του. Ένα πλήθος καταπιεζόμενων που θα βρεθούν αυτόματα σε κατάσταση αποκλεισμού από τα ΜΜΜ, είναι η πλειοψηφία των ανέργων, που σύμφωνα με τις νέες εργασιακές μεταρρυθμίσεις θα βρεθεί σύντομα έξω από τα μητρώα του ΟΑΕΔ.

Σήμερα είναι επιτακτικό όσο ποτέ πριν, να αντισταθούμε στα νέα μέτρα, όχι για να διατηρήσουμε την ήδη υπάρχουσα ληστρική συνθήκη, αλλά για να διεκδικήσουμε ελεύθερες μετακινήσεις για όλους.

Μαζική άρνηση πληρωμών, σαμποτάζ σε μπάρες, ακυρωτικά και συστήματα ελέγχου, κοινωνική «απόλυση» των ελεγκτών. Αλληλεγγύη μεταξύ των επιβατών.

Ο αγώνας αυτός είναι κομμάτι του πολέμου ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο που καταδυναστεύουν τις ζωές μας, μέχρι την επανάσταση και την αναρχία.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΜΜ

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΑΠΡΙΛΗ 2017  ΣΤΙΣ 12:00 – ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών  

______________________________________________________________________

Πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση στην είσοδο του Υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την «χορήγηση αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους χωρίς προϋποθέσεις και περιοριστικούς όρους». Η είσοδος ήταν κλειστή από κλούβες των ΜΑΤ. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, και αναρτήθηκαν πανό. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζονταν και φωτογραφίες:

ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ

Οι άδειες είναι μια κατάκτηση των κρατουμένων, ως αποτέλεσμα πολύχρονων αγώνων, δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε κάποια ανθρωπιστική παραχώρηση από την πλευρά του κράτους.

Για κάθε κρατούμενο η άδεια αντιπροσωπεύει ανάσες «ελευθερίας».

Το κράτος όμως, αποβλέπει στο να εκμεταλλευτεί αυτή τη συνθήκη. Αφενός, χρησιμοποιώντας την σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης της οργής που συσσωρεύεται στις φυλακές και αφετέρου μετατρέποντας αυτήν την κατάκτηση σε εκβιασμό για πειθαρχημένες συμπεριφορές, κρατώντας συγχρόνως σε μια διαρκή ομηρία το σύνολο των κρατουμένων.

Σε ότι αφορά τους πολιτικούς κρατούμενους και το ζήτημα των αδειών, σαφέστατα είναι συνέχεια του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης, το οποίο τίθεται σε ισχύ γι’ αυτούς από την πρώτη μέρα της σύλληψής τους. Τρομονόμοι, ειδικές συνθήκες διεξαγωγής των δικών, ειδικές συνθήκες κράτησης κλπ. ενώ μέσω των αδειών το κράτος εκβιάζει δηλώσεις μετανοίας, όπως καθαρά φάνηκε στο σκεπτικό απόρριψης των αιτήσεων για τη χορήγηση άδειας των συντρόφων Δ. Κουφοντίνα και Κ. Γουρνά, όπου οι εισαγγελείς της φυλακής του Κορυδαλλού πιστοί στις άνωθεν εντολές που λαμβάνουν από το υπουργείο δικαιοσύνης και την αντιτρομοκρατική, λειτουργώντας ως νέοι στρατοδίκες της μετεμφυλιακής περιόδου, ζητάνε αποκήρυξη του ένοπλου αγώνα, αυτολογοκρισία των πολιτικών κρατουμένων, απαιτούν να σκύψουν το κεφάλι και να παροπλιστούν πολιτικά.

Συγχρόνως,οι αρχές όπου τους δίνεται η δυνατότητα, παρακωλύουν ή απορρίπτουν τις αιτήσεις αδειών των πολιτικών κρατουμένων κάνοντας νομικίστικους ακροβατισμούς ή επικαλούμενοι γραφειοκρατικές διαδικασίες. Π.χ ο σύντροφος Γ. Καραγιαννίδης, ενώ έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο για την χορήγηση άδειας, το συμβούλιο της φυλακής του Κορυδαλλού δηλώνει αναρμόδιο καθώς είναι “χρεωμένος” στη φυλακή της Λάρισας. Οι σύντροφοι Φ. Χαρίσης και Γρ. Σαραφούδης μετά την αίτηση για άδεια ενημερώθηκαν ότι βρέθηκε άλλη μια δικογραφία που τους αφορά, «ξεχασμένη» σε κάποιο συρτάρι γραφείου του εισαγγελέα Μακρόπουλου.

Ζητούμενο για το κράτος είναι η αντιμετώπιση κάθε μορφής αντίστασης, ο εκφοβισμός όσων έχουν επιλέξει να βρίσκονται σε συνεχή ρήξη με την εξουσία. Ο εσωτερικός εχθρός καθώς και οι αιχμάλωτοι αυτού του πολέμου πρέπει να χτυπηθούν με κάθε τρόπο. Οι πολιτικοί κρατούμενοι, είτε συμμετείχαν είτε κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε  ένοπλες οργανώσεις ή απαλλοτριώσεις τραπεζών, αποτελούν μέρος του κοινού μας αγώνα, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαναστατικού κινήματος. Γι΄αυτό και η αντιμετώπιση τους από το κράτος είναι «ειδική».

Η δική μας απάντηση βρίσκεται στο δρόμο της αλληλεγγύης, της οργάνωσης και της όξυνσης του συνολικότερου αγώνα για την Επανάσταση, τη μόνη λύση για να αποδεσμευτούμε από το βάρβαρο κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Για να χτίσουμε ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,

τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

______________________________________________________________________

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

« Η Κατάληψη GARE πραγματοποιήθηκε με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης,     κοινωνικής, οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού. » (Από το ιδρυτικό κείμενο) ΕΡΕΥΝΑ, ΑΣΚΗΣΗ, ΣΠΟΥΔΗ για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, την ΙΣΟΤΗΤΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ _________________________________ Μάρτης – Απρίλης 2017 Παρουσίαση προγράμματος: Κυριακή 26 Μάρτη  5:30 μμ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Μεθοδολογία και άσκηση του αισθητού, μία Κυριακή ανά μήνα. 1η συνάντηση εργασίας: Κυριακή 2 Απρίλη 9πμ – 6μμ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Διαλέξεις-συζητήσεις επιστημονικών θεμάτων, μια Κυριακή ανά μήνα. 1η συνάντηση εργασίας: Κυριακή 9 Απρίλη 5μμ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Σπαθασκία: Κάθε Σάββατο 8-10μμ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Συλλογική μελέτη ιστορίας των καταπιεσμένων. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Θεωρία του πολέμου. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Πληροφορίες (εκτός ωρών προγράμματος): Κάθε Τετάρτη 5-11 μμ,   Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

______________________________________________________________________

Αποτυχημένη εμπρηστική απόπειρα στην Κατάληψη GARE

Σήμερα Σάββατο προς Κυριακή της αποκριάς στις 2:30 τη νύχτα ένας αγέρωχος έλληνας, απόγονος του Σπύρου Λούη και άξιος μαθητής του Φον Κανάρη, κατάφερε να διεισδύσει στο άβατο των Εξαρχείων, επιχειρώντας μια ακόμα κεραυνοβόλα επίθεση στον εσωτερικό εχθρό.

Το αυτοσχέδιο όλπο του ήταν μια θερμοβαρική βόμβα δέκα τόνων βλακείας, αποτελούμενη από ένα γκαζάκι κι ένα πλαστικό μπουκάλι με μείγμα βενζίνης. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες μπορείται να διακρίνετε μέσα στο μπουκάλι την πράσινη παχύρευστη μάζα και τα κομματάκια από καλαμάκια του φραπέ, που μόνο ένας νέος Αρχιμήδης, μέγας τεχνολόγος της υδρομηχανικής, θα μπορούσε να τα συνδιάσει ώστε να ξαναζωντανέψει τον μυστικό χημικό τύπο των Έψιλων για το «υγρό πυρ». Ο Λούης εκτόξευσε την κατασκευή κι αυτή, με Πυθαγόρεια ακρίβεια, έκανε γκέλα στον τοίχο και έπεσε στο οδόσρτωμα, όπου τερμάτισε την σταδιοδρομία της μ’ έναν τζούφιο κρότο. Η έκρηξη του φυαλίδιου είχε το ευχάριστο αποτέλεσμα να θορυβήσει μερικούς γείτονες. Το μπουκάλι έμεινε ανέπαφο κι αφού μελετήθηκε με δέος η φυσικοχημική σύστασή του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Κατάληψης, αφαιρέθηκε το εύφλεκτο υγρό και απομακρύνθηκε από την Κατάληψη, για να πάει σε καλή μεριά. Στην τακτική πολιτική/διαχειριστική συνέλευση της GARE θα αποφασιστεί αν το τενεκαεδάκι θα γίνει δωρεά στο πολεμικό μουσείο, για να το κοσμήσει με ένα ακόμα παράδειγμα της ελληνόψυχης ανδραγαθείας ή αν θα το θάψουμε στη ζαρντινιέρα, για να βλαστήσει ένα ωραίο σκουριασμένο κονσερβοκούτι.

Η Κατάληψη GARE βρίσκεται στη θέση της (Καλλιδρομίου 74)

και οι φασίστες στις τρύπες τους

______________________________________________________________________

Παρέμβαση στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων»

Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην τακτική συνάντηση της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων» στο κτήριο Τσαμαδού 15. Η παρέμβαση αυτή έγινε από συλλογικότητες και άτομα που συγκρότησαν την ανοιχτή συνέλευση, που καλέστηκε την Κυριακή 22 Γενάρη (https://athens.indymedia.org/post/1568185/), με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» (https://athens.indymedia.org/post/1567212/) με το οποίο δήλωσε  την εχθρική της θέση απέναντι σε όσους αντιπαρατίθενται έμπρακτα με το κράτος και τους μισθοφόρους του.

Στην παρέμβαση συμμετείχαν τριάντα σύντροφοι και συντρόφισσες εκφράζοντας την κοινή αντίληψη και στάση για την αναγκαιότητα και τα χαρακτηριστικά της περιφρούρησης της γειτονιάς στις 6 Δεκέμβρη και κάθε μέρα.

Αφού είχαν προηγηθεί ήδη μία ανοιχτή συζήτηση-εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων στις 3 Δεκέμβρη (https://athens.indymedia.org/event/67023/), και τρείς ανοιχτές συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο μετά το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.», στις οποίες δεν εμφανίστηκαν, τα περιθώρια διαλόγου είχαν εξαντληθεί. Με την παρέμβαση στη συνάντηση της «Λ.Σ.Ε.» σκοπός ήταν να γίνει σαφές ότι μαζώξεις που κάνουν πλάτες στην κρατική καταστολή και προασπίζονται επιχειρηματικά συμφέροντα δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Η παρέμβαση ξεκίνησε με ελεύθερες τοποθετήσεις συντρόφων απέναντι στα μέλη της «Λ.Σ.Ε.», ώστε να καταδειχθεί η αμεσότητα και ο πλούτος των διαθέσεων και απόψεων που συναντιούνται στα πύρινα οδοφράγματα του αντικατασταλτικού-αντικρατικού αγώνα. Κατόπιν επίμονων παρεμβολών από άτομο-μέλος της «Λ.Σ.Ε.» οι τοποθετήσεις διακόπηκαν. Επικαλούμενη αφορμή γι’ αυτό ήταν ότι ένας μικρός αριθμός συντρόφων φόραγαν κουκούλες. Ήταν απόφασή μας να παρέμβουμε ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας χωρίς να φοβόμαστε την άμεση ή έμμεση κατάδειξη. Παρόλα αυτά κάποιοι σύντροφοι αντιλαμβανόμενοι ζήτημα ασφάλειας με την κατά πρόσωπο συνάντηση με την εν λόγω συνέλευση, επέλεξαν να προστατεύσουν τις ταυτότητές τους. Ως απάντηση στην προβοκατόρικη συμπεριφορά, σύσσωμοι φωνάξαμε συνθήματα πριν αποχωρήσουμε. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε στην Πλ. Εξαρχείων όπου κρεμάστηκε πανό, πεταχτήκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση τέτοιων αντιδραστικών πρακτικών δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και να είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην κρατική κατοχή. Ως μαρτυρία της σοβαρότητας του ζητήματος, κοινοποιούμε τρία χαρακτηριστικά περιστατικά. Πρώτον, στις 6 Δεκέμβρη, μέλη της «Λ.Σ.Ε.» επιχείρησαν να εμποδίσουν το στήσιμο οδοφραγμάτων στους δρόμους πάνω από την πλατεία. Δεύτερον, σε προηγούμενη ανοιχτή συνέλευση σχετικά με το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» την Κυριακή 29/1 στο Πολυτεχνείο, εμφανίστηκε έξω από το κτίριο Γκίνη μέλος της «Λ.Σ.Ε.» και προσπαθούσε στη ζούλα να φωτογραφίσει συντρόφους. Και τρίτον, άτομο σε δημόσια ανάρτηση χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως μέλος της «Λ.Σ.Ε.» συνδέει όσους κατήγγειλαν το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» με τρανσοφοβικούς τραμπούκους, σε μια μάταιη απόπειρα να ξεπλύνει την βρωμιά αυτού του κειμένου

  Επόμενη συνέλευση την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 18.00, Πολυτεχνείο (Γκίνη)

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ Κ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Ανοιχτή συνέλευση με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων»

______________________________________________________________________

 _____________________________________________________________________

το τίμημα του οράματος     Χρίστος Δαγκλής

Κατάληψη GARE

2 Νοέμβρη 2016

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά

Γκάρε. Όνομα ενός βουνού στο Κουρδιστάν, στην οροσειρά Καντίλ. Το σημείο συνάντησης των τουρκικών, ιρακινών και συριακών συνόρων. Έδαφος απρόσιτο για τους κατοχικούς στρατούς των κρατών της περιοχής, αλλά ασφαλές πέρασμα και τόπος συνάντησης των επαναστατημένων. Στο Γκάρε συγκεντρώνονται τα αυτόνομα ταμπούρια των νέων αγωνιστών.

Η κατάληψη GARE γεννήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2016. Στις πρώτες δυο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ένας κύκλος ανοιχτών ενημερώσεων και συζητήσεων συναρτημένων στους πολιτικούς στόχους του εγχειρήματος και σε τρέχοντες αγώνες: Συζητήσεις για την συνομοσπονδιακή αντίληψη των καταλήψεων, για την αντιστασιακή/εξεγερσιακή ιστορία των Εξαρχείων και για τα καθήκοντα της κατάληψης μέσα στον αγώνα της γειτονιάς. Προβολές κι ενημερωτικές συζητήσεις για τον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ και για την διεθνιστική επαναστατική πάλη σε Τουρκία και Β.Συρία. Επίσης, η κατάληψη συνεκάλεσε στην συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Λιβανέζου αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, που βρίσκεται αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές επί τρεις δεκαετίες.

Όλες αυτές τις μέρες ο χώρος ήταν ανοιχτός για τους συντρόφους και τους γείτονες, που ήρθαν με ενθουσιασμό να συνδράμουν τη νέα εστία αντίστασης κι αυτοοργάνωσης. Εξίσου ανοιχτά υποδεχτήκαμε και τους ελάχιστους αρνητικά προκατειλημμένους περίοικους. Οι συλλογικότες αγώνα οφείλουν να λογοδοτούν χωρίς διακρίσεις δημόσια, παρότι το κοινωνικό σώμα υπάρχει προς το παρόν μόνο σπερματικά μέσα στην αντίσταση. Η στάση των αναρχικών είναι επαναστατική εφόσον αναγνωρίζει τον καθένα ως δυνάμενο συμμετοχής στην εξισωτική αυτοθέσμιση που θεμελιώνεται με την προλεταριακή αυτοοργάνωση.

Το απόσταγμα των πρώτων ημερών είναι η ευρεία ανταπόκριση στα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου εγχειρήματος: Στην ανοιχτότητα, που αποτελεί θεμέλιο για ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα και στην οριζοντιότητα, που αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

«Το τίμημα του οράματος»

«Τον Χρίστο Δαγκλή τον πρωτογνώρισα στην εξορία, … Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να δω στο σπίτι του, το σύνολο εκείνης της εργασίας του …»

Γιάννης Ρίτσος, Οκτώβρης 1988

Στον αριθμό 74 της Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ζούσε μέχρι τον Μάη του 2016 η ηθοποιός Φρατζέσκα Ιακωβίδου. Με τον θάνατό της τελευταίας κατοίκου, το κτίριο έμεινε άδειο και αφρόντιστο μέχρι τη στιγμή της κατάληψής του από ένα συλλογικό σώμα. Απότιστο χώμα έξω, σκόνη μέσα.

Στο ίδιο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας του ελλαδικού χώρου, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το ’44 και από το ’46 μέχρι το ’56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη.

Η κατάληψη ανέλαβε από το πρώτο λεπτό και περιφρούρησε με ευθύνη την εγκαταλελλημένη αγωνιστική κληρονομιά, μέχρι την μεταφορά της σ’ ένα ανοιχτό μουσείο (του Δήμου Ιωαννιτών, απ’ όπου καταγόταν ο Δαγκλής), που κατέχει κεφάλαια για την προστασία και την συντήρηση των έργων. Η κατάληψη του κτιρίου οδήγησε στην άμεση απόδοση του έργου του αγωνιστή Δαγκλή στο κοινό, με την ευθύνη ορισμένων συγγενικών του προσώπων τα οποία έδειξαν μια έγνοια. Από την στιγμή που ξεκίνησε η κατάληψη GARE, ότι κι αν αντιμετώπιζε, θα διασφάλιζε ότι αυτός ο κοινός πλούτος δεν θα έπεφτε σε χέρια επιτήδειων, νόμιμων ή παράνομων, που θα αμαύρωναν την παρακαταθήκη του αγωνιστή, μετατρέποντάς την σε εμπόρευμα.

Το καλλιτεχνικό έργο του αγωνιστή τέθηκε ως πρώτο σοβαρό ζήτημα διαχείρισης για την κατάληψη. Και ολοκληρώθηκε αποτελεσματικά. Πέραν τούτου, η οργάνωση της διαχείρισης του κτιρίου για την κάλυψη ριζοσπαστικών κοινωνικών αναγκών βρήκε εξαρχής μπροστά της κι άλλα διλλήματα τα οποία κληθήκαμε να απαντήσουμε.

Μόλις έγινε γνωστή η ύπαρξη της κατάληψης, εμφανίστηκε ένα σύνολο συγγενών διάφορων βαθμών της τελευταίας κατοίκου και ιδιοκτήτριας, δηλώνοντας δικαιούχοι. Η GARE τους υποδέχτηκε, τους εξήγησε τα πολιτικά-κοινωνικά χαρακτηριστικά και τις προτάσεις του εγχειρήματος και άνοιξε διάλογο μαζί τους. Μάλιστα, με πρωτοβουλία της συνέλευσης διερευνήθηκε η πιθανότητα να υπήρχαν άνθρωποι συνδεδεμένοι με την οικογένεια της τελευταίας ιδιοκτήτριας, οι οποίοι να είχαν ανάγκη στέγασης. Το ενδεχόμενο διάθεσης ενός μέρους του κτιρίου ή και μετεγκατάστασης της GARE σε νέα κατάληψη, ούτως ώστε να ολοκληρωθεί μια ήδη δρομολογημένη στέγαση, ήταν στοιχείο του αρχικού σχεδίου και συζητήθηκε με τους εμφανιζόμενους ως κληρονόμοι. Θα αποδεχόμασταν ακόμα και να αφήσουμε το κτίριο προς εκμετάλλευση, αν αυτό το εισόδημα ήταν ο μοναδικός πόρος διαβίωσης για κάποιον υπερήλικα.

Διαπιστώσαμε, αφού συνομιλήσαμε ελεύθερα, ότι δεν υπήρχε άνθρωπος που να είχε εξαρτήσει την στέγασή του απ’ αυτό το σπίτι, ούτε κάποιος μη δυνάμενος να εργαστεί ο οποίος να είχε βασική ανάγκη ένα εισόδημα από αυτό. Συναντήσαμε ένα πλήθος επίδοξων ιδιοκτητών και νέων οικιστών-παραθεριστών που απευθύνονταν στο σώμα της κατάληψης εξατομικευμένα, με υπερχειλίζουσα αλαζονία. Οι φράσεις «Εγώ είμαι ο ιδιοκτήτης!» και «Θα κάνω ότι θέλω με το σπίτι μου!» εκτοξεύονταν με περισσή ευκολία, από διαφορετικά πρόσωπα. Ξαφνικά, μόλις άνοιξε το κτίριο εγέρθηκε η πρόθεση να αναπαλαιωθεί. Υποδεχτήκαμε μηχανικούς που πατούσαν το πόδι τους για πρώτη φορά και συγγενείς που δεν είχαν ζήσει ποτέ εκεί, αλλά ξαφνικά θυμήθηκαν την ιστορία του Δαγκλή και την οικογενειακή θαλπωρή. Με πλεόνασμα φιλανθρωπικών αισθημάτων, τους έβρισκε σύμφωνους η στέγαση προσφύγων σε άδεια κρατικά κτίρια, αλλά η παρέμβαση στην ιδιοκτησία και μάλιστα, για την κάλυψη πιο σύνθετων κοινωνικών αναγκών, τους φαινόταν παραλογισμός. Η τελευταία λέξη σ’ αυτούς τους θεατρικούς διαλόγους ήταν η δαμόκλειος σπάθη της αστυνομικής εισβολής.

Το συλλογικό σώμα της κατάληψης διαχειρίστηκε τις απαιτήσεις και τα αιτήματα που της τέθηκαν με την πλέον σφαιρική κοινωνική οπτική. Γι’ αυτό ακριβώς, εξέτασε όλα τα ζητήματα έχοντας ως σημείο προσανατολισμού της την συμβολή στην ενδυνάμωση του ανοιχτού οριζόντιου κινήματος για την κοινωνικοποίηση των πάντων και ως βασικό κριτήριο το συμμετοχικό κι εξισωτικό δίκαιο.

Το κληρονομικό δικαίωμα αποτελεί βασικό ιστορικό παράγοντα για την συσσώρευση κεφαλαίου και την συγκρότηση της κορυφής της αστικής τάξης με την μορφή προσωποπαγών ολιγαρχειών. Τα αστικά τζάκια διαπραγματεύονται την συγκυριαρχία με τον κρατικό μηχανισμό, με τους πιο ωμούς όρους. Τα αριστερά εξαυτών, συχνά υπερέχουν σε ελιτισμό και αυταρχισμό, καλυπτόμενα πίσω από την βιτρίνα του προοδευτισμού.

Από τις απαρχές του σοσιαλιστικού κινήματος, το κληρονομικό δικαίωμα έχει χάσει τις αξιώσεις δικαίου. Το εργατικό κίνημα του 19ου αιώνα και οι αναρχικοί στοχαστές προέτασσαν την κατάργησή του ως απαραίτητη συνθήκη ισότητας. Το Μανιφέστο των Μαρξ-Ένγκελς περιλάμβανε την κατάργηση του κληρονομικού δικαιώματος ως το τρίτο από ένα σύνολο δέκα μέτρων που ήταν εφαρμόσιμα το 1848, για την «κατάκτηση της δημοκρατίας», «το πρώτο βήμα στην εργατική επανάσταση». Εμείς σήμερα παίρνουμε θέση μάχης απέναντι στην διαιώνιση της κατοχής των κοινωνικών πόρων μέσω του ενδοαριστοκρατικού κλήρου. Την ίδια στιγμή, η κατάληψη GARE ως συλλογικά ανακτημένος χώρος, τίθεται στην διάθεση του κινήματος για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Τα Εξάρχεια στα Δεκεμβριανά του 1944 ήταν ένα κέντρο αντίστασης και πεδίο μάχης. Υπάρχουν ακόμα κτίρια που δείχνουν τα τραύματά τους από τα πολυβόλα των μοναρχοφασιστών. Υπάρχουν και τραυματισμένα κτίρια στα οποία τα σημάδια της μνήμης έχουν κρυφτεί κάτω από τη λάσπη της ανακαίνισης και της αξιοποίησης. Τα ιδιοτελή αστικά δικαιώματα καταστρέφουν την κοινή ιστορία, τις παρακαταθήκες των φτωχών μαχητών σαν τον Δαγκλή.

Το σπίτι του Χρίστου Δαγκλή τότε, όπως μαρτυρούν συγγενείς του, που σήμερα επικαλούνται τη νομιμότητα, ήταν αντιστασιακή βάση, ένα κούγκι φορτωμένο όπλα. Η συνέχιση της ιστορίας του σπιτιού πέφτει στις πλάτες των ζωντανών εγχειρημάτων αγώνα που από σήμερα μπορούν να στεγαστούν εδώ. Η κληρονομιά που μας αφήνει ο κάθε στρατευμένος καλλιτέχνης είναι η ανυποχώρητη πάλη.

«Ένας τοίχος άσπρος πιο πρόσφατα σφηνωμένος στη μνήμη,

αίμα νωπό, φως τραγικό»

(Από παρουσίαση του έργου του Χρίστου Δαγκλή)

Η κατάληψη GARE μπήκε πολύ σύντομα στο στόχαστρο των κρατικών μηχανισμών. Ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή (28/10), της ναυαρχίδας των media της δεξιάς, είναι αποκαλυπτικό: Οι συντάκτες αναφέρονται λεπτομερώς στην πολιτική τοποθέτηση του εγχειρήματος, τονίζοντας την πρόταση «αγώνα ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό» κι αναγνωρίζοντας ένα «πλαίσιο συνολικού σχεδίου». Η σύνδεση με την αγωνιστική ιστορία των Εξαρχείων, η σταθερή και μαζική παρουσία ανθρώπων μέσα στη νέα κινηματική εστία και η πολιτική-οργανική σύνδεσή της με άλλες καταλήψεις στο συγκεκριμένο έδαφος, φαίνεται ότι ενοχλούν τα αντεπαναστατικά επιτελεία. Η κινηματική διαμόρφωση ενός πλέγματος αυτοοργανωμένων μαχητικών ριζοσπαστικών δομών μέσα στον μητροπολιτικό χώρο, τρομάζει τους κρατιστές.

Γι’ αυτό, τα κρατικά φερέφωνα αντιστρέφουν τον κοινωνικό χαρακτήρα των καταλήψεων και διαστρεβλώνουν την θεμελιακή προϋπόθεση ύπαρξής τους, την αυτοπεριφρούρησή τους. «Τα παράθυρα είναι πάντα ερμητικά κλειστά, ενώ τα κτίρια συχνά οχυρώνονται με σιδεριές. Φυσικά η είσοδος απαγορεύεται σε όσους δεν ανήκουν στο “κίνημα”». Επιδιώκοντας την απαξίωση και στη συνέχεια την απομόνωση των εστιών αγώνα, αποσκοπούν στην αποδυνάμωσή τους απέναντι στην κρατική και παρακρατική καταστολή.

Οι χώροι αγώνα οχυρώνονται για να προστατέψουν το κοινωνικό έδαφος από την κρατική ισοπέδωση. Πρακτικά, η φυσική θωράκισή τους αποτελεί μέτρο αυτοάμυνας απέναντι στις φασιστικές επιθέσεις, που εντάθηκαν τους προηγούμενους μήνες. Η στοχοποίηση της αυτοπεριφρούρησης των εστιών αγώνα, όπως εκφράστηκε από μια αστική φυλλάδα, επιχειρεί να νομιμοποιήσει την φασιστική δράση.

Η κρατική και η παρακρατική τρομοκρατία βαδίζουν χέρι-χέρι. Η καλοκαιρινή βίαιη εκκένωση τριων μεταναστευτικών καταλήψεων στην Θεσσαλονίκη (Ορφανοτροφείο, Χουρίγια και Μανδαλίδειο) αποτέλεσε το έναυσμα για την δολοφονική εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Νοταρά στα Εξάρχεια. Η πρόσφατη αποτυχημένη εμπρηστική απόπειρα στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη στην Κυψέλη, είχε την συνέχειά της με την σύλληψη και δίωξη ενός αλληλέγγυου αγωνιστή κατά την διάρκεια αφισοκόλλησης στην Πλ.Αμερικής. Η προχθεσινή πρόκληση των φασιστών απέναντι στην περιφρούρηση των Προσφυγικών Αλεξάνδρας, συνοδεύτηκε από την εισβολή των μπάτσων στην γειτονιά, την σύλληψη, τον βασανισμό και την δίωξη δυο αγωνιστών.

Προκειμένου να εκβιάσουν την σύσταση μιας λυκοσυμμαχίας ενάντια στις καταλήψεις, τα παπαγαλάκια προβοκάρουν το αστικό στρατόπεδο: Καταγγέλουν την αστυνομία ότι «παρατηρεί αμέτοχη», στρώνοντας έτσι το έδαφος για εκτελεστικές υπερβάσεις των θεσμικών κανόνων, που συνήθως επιχειρείται να νομιμοποιηθούν με προσχηματικές υποθέσεις. Στη συνέχεια εκτοξεύουν μια αφηρημένη απειλή προς τους ιδιοκτήτες, με «ένα χρονικό περιθώριο», μετά το οποίο υπονοείται ότι θα τους καταλογιστούν ευθύνες. Η επικρεμάμενη κατηγορία κορυφώνεται στην τελευταία φράση του άρθρου, με μια συκοφαντία εναντίον και των δυο υποκειμένων που συναντιούνται πάνω στην κατοχή και την χρήση του εδάφους: Οι «φαιρόμενοι ως ιδιοκτήτες (φαιρόμενοι, γιατί αν οι ίδιοι δεν συντάσονται με την κρατική βία, δεν αναγνωρίζονται από την τάξη τους) φαίνεται να μην αντιδρούν, καθώς εικάζεται ότι οι καταληψίες καταβάλλουν κρυφά χρηματικό αντίτιμο για τη χρήση των κτιρίων που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους λόγω του μεγάλου κόστους συντήρησης». Στην καθεστωτική αφήγηση δεν υπάρχει ζωή έξω από το χρήμα. Στον καπιταλισμό η ιδιοκτησία οφείλει να παράγει κέρδος. Και για μην χάνουν οι ιδιωτεύοντες πολίτες τον προσανατολισμό τους, τους υπενθυμίζεται δημοσίως ότι δεν μπορούν να είναι τίποτα παραπάνω από σκλάβοι του χρήματος. Τρομοκρατία σε εχθρούς και «φίλους», καταναγκαστική συλλογική ευθύνη, στρατολόγηση στον πόλεμο της κυριαρχίας, να το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που δεν διστάζει να ελεεινολογήσει τον δικό του κόσμο των προνομίων, για να επιτεθεί στον κόσμο της ελευθερίας και της αλληλεγύης.

Η στοχοποίηση της GARE, με οποιοδήποτε τρόπο, συντάσσεται στο στρατόπεδο της αστικής και φασιστικής αντίδρασης. Το κρατικό και ιδιωτικό πλιάτσικο οχυρώνεται πίσω από πραιτοριανούς και σβάστιγκες. Το δίλλημα είναι ανυπέρβλητο: Ή με το νέο κόσμο του αγώνα. Ή με τον αστικό κανιβαλισμό.

Οργάνωση εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας

Η ισχυρότερη οχύρωση των αντιστασιακών εγχειρημάτων είναι η μαχητική δυναμική τους και το κοινωνικό έρεισμά τους. Ανοίγοντας μια ξεχασμένη πόρτα στην Καλλιδρομίου 74, είδαμε λίγο πιο μακρυά τους ορίζοντες του αγώνα σ’ αυτό το έδαφος. Ήρθε η ώρα να στρώσουμε τις νέες διαδρομές.

Από σήμερα ξεκινάμε την οργάνωση της λειτουργίας του χώρου ως εστία πολιτικής και κοινωνικής συνάντησης, αυτοσυγκρότησης και αυτοδιεύθυνσης. Οι ανάγκες που θέλουμε να στεγάσουμε δεν περιορίζονται στο δικαίωμα της κατοικείας και της τροφής. Το παρόν και το μέλλον ανήκουν στην προλεταριακή φαντασία.

Ξεκινάμε μια καινούρια πολιτική και ακολούθως διαχειριστική συνέλευση για την κατάληψη. Προσκαλούμε συλλογικά εγχειρήματα που τοποθετούνται έξω και ενάντια στους εξουσιαστικούς θεσμούς να στεγάσουν τις δραστηριότητές τους στην GARE, μ’ένα πνεύμα συναποδοχής και συνδιαμόρφωσης. Προσκαλούμε συλλογικότητες αγώνα και συναγωνιστές να αξιοποιήσουν την διαθέσιμη εστία στην κατεύθυνση της συνοργάνωσης ενός ελευθεριακού επαναστατικού κινήματος.

Από σήμερα μπαίνει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα εργασιών για τον καθαρισμό και την διαμόρφωση του χώρου, ώστε να υπηρετήσει τους σκοπούς του εγχειρήματος. Παράλληλα, συνεχίζουμε να περιφρουρούμε την κατάληψη απέναντι σε κάθε απειλή.

ΕΚΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF

_________________________________________________________________

Παρέμβαση σε στρατόπεδο (Αθήνα)

Το μεσημέρι της 23/6/2016 πραγματοποιήθηκε αντιμιλιταριστική παρέμβαση στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σχολής Ευελπίδων στην οδό Ευελπίδων στην Αθήνα, με πανό, τρικάκια και μπογιές στα φυλάκια.

Το κράτος

δεν εγκατέλειψε ποτέ την στρατιωτική καταστολή, την στρατιωτική διαχείριση της μετανάστευσης, την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας και τον εθνικισμό του.

Η κατασταλτική στρατηγική εναντίον της ολικής άρνησης στράτευσης συνεχίζεται με νέες διώξεις, οικονομικά πρόστιμα (εξαχίλιαρα) και συλλήψεις ολικών αρνητών, με πρόσφατη περίπτωση αυτή του Μπάμπη Τσιλιανίδη στη Θεσσαλονίκη.

Ο αγώνας ενάντια στον στρατό συνχίζεται, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός.

Καλούμε σην αντιμιλιταριστική εκδήλωση την Τρίτη 25 Οκτώβρη 13:30 στο ΤΕΙ Αθήνας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

NO BORDER, NO NATION, STOP DEPORTATION

NO NATION, NO BORDER, SMASH LAW AND ORDER

Σύντροφοι του Αντιμιλιταριστικού Συντονισμού

_________________________________________________________________

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Ο σύντροφος Αμπνταλλά βρίσκεται 32 χρόνια στις Γαλλικές φυλακές, ενώ εδώ και 17 χρόνια θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο μόνος πολιτικός κρατούμενος που έχει μείνει στην φυλακή τόσα πολλά χρόνια.Ο Ζωρζ Αμπνταλλά είναι ήδη νικητής όταν μετά από σχεδόν 50 χρόνια παραμένει ανυποχώρητος και αμετανόητος αγωνιστής, πάντοτε συνεπής στον αγώνα για την ελευθερία.

Στα πλαίσια της Διεθνούς εβδομάδας δράσεων (15-22 Οκτώβρη) για την απελευθέρωση του Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά  πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στη γαλλική πρεσβεία.

Από νωρίς πλήθος αστυνομικών δυνάμεων είχαν αποκλείσει με κλούβες το χώρο γύρω από την πρεσβεία καθώς και την οδό Ακαδημίας, ενώ και στα γύρω στενά υπήρχαν διμοιρίες των ΥΜΕΤ.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μπροστά από τη γαλλική πρεσβεία επί της Βασιλίσσης Σοφίας με πλήθος αλληλέγγυων.

Υπήρχαν πανό από όλες τις συλλογικότητες που καλούσαν στη συγκέντρωση, μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, ενώ ακούστηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στον Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, στον παλαιστινιακό αγώνα, καθώς και αντικρατικά – αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα.

Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά γεννήθηκε στο Λίβανο. Ενώ από το 1971 στρατεύεται πολιτικά με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το 1978 τραυματίζεται σε μάχη ενάντια στις ισραηλινές δυνάμεις που εισβάλουν στο Λίβανο.

Από το 1980 συμμετέχει στη δημιουργία της οργάνωσης Ένοπλες Επαναστατικές Λιβανέζικες Φράξιες, οργάνωσης που δραστηριοποιείται ενάντια στην κατοχή του Νότιου Λιβάνου από το Ισραήλ, με επιχειρήσεις ενάντια στους Ισραηλινούς και τους δυτικούς συμμάχους τους.

Το 1984, συλλαμβάνεται στη Λυών της Γαλλίας για κατοχή πλαστών στοιχείων ταυτότητας. Έχει προηγηθεί ένα μπαράζ επιθέσεων ενάντια σε Αμερικάνικους και Ισραηλινούς στόχους. Στις 10 Ιουλίου 1986 καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακής. Πολιτική αγωγή στη δίκη είναι οι ΗΠΑ που μαζί με το Ισραήλ ασκούν έντονες πιέσεις στη Γαλλική κυβέρνηση για αυστηρότερη ποινή στον Αμπνταλλά. Το 1987 δικάζεται ξανά από Ειδικό Δικαστήριο και καταδικάζεται σε ισόβια. Έκτοτε είναι φυλακισμένος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά δικαιούται να αποφυλακιστεί από το 1999 οπότε και συμπλήρωσε την υποχρεωτική διάρκεια της ποινής του.

 Ο σύντροφος Αμπνταλλά βρίσκεται 32 χρόνια στις Γαλλικές φυλακές,  ενώ εδώ και  17 χρόνια θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί. (Σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο μόνος πολιτικός κρατούμενος που έχει μείνει στην φυλακή τόσα πολλά χρόνια).

Όλες οι αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει υποβάλει μέχρι τώρα έχουν απορριφθεί από τα δικαστήρια με διάφορα προσχήματα κατόπιν συνεχών παρεμβάσεων τόσο της Αμερικάνικης κυβέρνησης όσο και της Ισραηλινής. Το Γαλλικό κράτος, σε πλήρη υποταγή στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και μην ξεχνώντας το ίδιο το αποικιακό του παρελθόν, αρνείται την αποφυλάκιση του Λιβανέζου αγωνιστή.

Ο Ζωρζ Αμπνταλλά είναι ήδη νικητής όταν μετά από σχεδόν 50 χρόνια παραμένει ανυποχώρητος και αμετανόητος αγωνιστής, πάντοτε συνεπής στον αγώνα για την ελευθερία. Συγχρόνως είναι ένας διεθνιστής που αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού χωρίς ταλαντεύσεις.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΖΩΡΖ ΙΜΠΡΑΧΙΜ ΑΜΠΝΤΑΛΛΑ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,

 τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

______________________________________________________________

___________________________________________________________

Κατάληψη GARE

Σήμερα, 20/10/2016, σύντροφοι-ες, αγωνιστές αναρχικοί, καταλάβαμε το εγκαταλελλημένο κτίριο στην οδό Καλλινδρομίου, αρ. 74, για να ενδυναμώσουμε τον κόσμο του αγώνα.

Πραγματοποιήσαμε αυτή την κατάληψη, με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού.

Η κίνησή μας αυτή επιχειρεί να ανοίξει μια ακόμη εστία οργάνωσης του αναρχικού αγώνα, έδαφος κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης μέσα στην γειτονιά των Εξαρχείων, ένα ακόμη οχυρό στο μέτωπο των καταλήψεων, ένα κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και δικτύωσης.

Η επιλογή της περιοχής και του σημείου έγινε με κριτήριο τα ειδικά χαρακτηριστικά τους, ως ενός τόπου έντονων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αγώνων όλων των εκφάνσεων, μεταπολεμικά. Έδαφος κρίσιμων πολιτικών στιγμών όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου του ’73, πολιτικής έκφρασης και εξεγερτικής οργής του νεολαιίστικου κινήματος, ριζοσπαστικής εδαφικοποίησης των αναρχικών αλλά και άλλων ριζοσπαστικών επαναστατικών κινημάτων.

Η ΑΣΜΠΑ, η οποία πήρε την πρωτοβουλία για το άνοιγμα αυτής της εστίας, αναλαμβάνει και την πολιτική ευθύνη της κατάληψης, χωρίς ιδιοκτησιακή αξίωση. Αντιλαμβανόμενοι με γνώση και εμπειρία τις ιδιαιτερότητες και την δύναμη της εξελιξιμότητας των πεδίων αγώνα, αναγνωρίζουμε ως προοπτική αυτής της ευθύνης που αναλαμβάνουμε, την διαθεσιμότητα του κατειλημμένου χώρου για το κίνημα. Η δυναμική της συλλογικοποίησης πάνω σε ένα κατειλημμένο έδαφος δύναται να φτάσει μέχρι την μεταβίβαση της πολιτικής ευθύνης σε πιο διευρυμένα σώματα αυτοοργάνωσης.

Η κύρια κατεύθυνση της λειτουργίας της κατάληψης θα είναι το ευρύτερο δυνάμωμα του κοινωνικού-απελευθερωτικού αγώνα και των μετώπων αντίστασης μέσα από πρωτοβουλίες μαζικοποίησης, ζύμωσης και συνοργάνωσης με αποδέκτη τον κόσμο του αγώνα. Η κάλυψη λειτουργικών αναγκών της συλλογικότητάς μας, ενυπάρχει αντικειμενικά ως δευτερεύον στόχος στο πλαίσιο των παραπάνω.

Με βάση τους πολιτικούς στόχους της η συγκεκριμένη κατάληψη δεν θα μπορούσε να είναι στεγαστική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εκτός πλαισίου η φιλοξενία. Εξάλλου, η ίδια η ανάγκη της αυτοπεριφρούρησης ενός κατειλημμένου χώρου αντίστασης επιτάσει την σταθερή και την μαζική παρουσία αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Για όλους τους προαναφερόμενους λόγους η κατάληψη θα είναι ανοιχτή σε εγχειρήματα αγώνα, σε συλλογικότητες και άτομα του κινήματος, για την πολιτική δραστηριότητά τους και για την ενίσχυση του χώρου και συνολικά του αγώνα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν τόπους πρωτοβουλίας στο κοινό πεδίο της αυτοοργάνωσης.

Με την ίδια αντίληψη σκεκόμαστε και στο ζήτημα των ήδη κεκτημένων καταλήψεων-χώρων και κοινοτήτων αγώνα, σε σχέση με την αναγκαιότητα της συνθετικής, οργανικής και λειτουργικής σχέσης μεταξύ τους, σε ανοιχτή και συνομοσπονδιακή βάση.

Γνωρίζουμε ότι κάθε νέο σημείο αντίστασης και αγώνα ενάντια στην εξουσία, το κράτος και τον καπιταλισμό, ανοίγει μια νέα συνθήκη εχθρότητας με τους μηχανισμούς τους. Πραγματοποιώντας την κατάληψη αναλαμβάνουμε την ευθύνη που αναλογεί σε αγωνιστές απέναντι σε κάθε κατασταλτική επιχείρηση κατά του εδάφους που απελευθερώνεται.

ΕΚΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

________________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF

ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

13/9/2016 :

20/9/2016 :

Οι οργανωτές εκτιμούν, ότι έγκλειστοι 40 φυλακών σε τουλάχιστον 24 πολιτείες συμμετέχουν στην παναμερικάνικη απεργία των κρατουμένων ενάντια στην σκλαβιά. Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει ακριβής εικόνα της έκτασης της απεργίας, γιατί η συνήθης πρακτική της διοίκησης των φυλακών σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να “κλειδώνουν” τις φυλακές, δηλαδή να κλείνονται οι κρατούμενοι στα κελιά και να διακόπτονται οι επικοινωνίες με έξω. Επιπλέον, τα καθεστωτικά μέσα αποσιωπούν το γεγονός, με το να αποκρύπτουν τις φυλακές στις οποίες διεξάγεται ο αγώνας και το πόσο επιτυχής είναι. Παρόλα αυτά, υπάρχει συνεχής ενημέρωση μέσα από δίκτυα οργανωτών και αλληλέγγυων, αναφορές από τα μίντια και επικοινωνία με κρατούμενους.

Μία από τις πρώτες φυλακές, που συμμετέχει στην απεργία ήταν η Holman State Prison στο Atmore της  Alabama. Στην Αλαμπάμα έχει προηγηθεί έντονη οργανωτική δραστηριότητα στις φυλακές τουλάχιστον από το 2014, όταν  μορφοποιήθηκε το Free Alabama Movement (FAM). Ανακοίνωση του  FAM κατά την έναρξη της απεργίας αναφέρει μεταξύ άλλων: “Σήμερα 9 Σεπτέμβρη του ’16 στις 12:00 τα μεσάνυχτα το Free Alabama Movement ξεκίνησε την παναμερικάνικη απεργία στις φυλακές με αποχή από τη δουλειά, μποϋκοτάζ και διεθνείς διαμαρτυρίες από τις φυλακές Holman στο Atmore της Alabama, σε αλληλεγγύη με τις επιβεβαιωμένες απεργίες που ξεκινούν στην Φλόριντα, Νότια Καρολίνα και στο Τέξας […] Το F.A.M. έχει επανειλημμένα δηλώσει, ότι η απάντηση στον μαζικό εγκλεισμό και την δουλεία στις φυλακές πρέπει να δοθεί από τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που είναι έγκλειστα και που συμβάλουν στη δουλεία και στην ίδια τους την καταπίεση παράγοντας προϊόντα και υπηρεσίες και καταναλώνοντας προϊόντα, τα οποία δημιουργούν υπέρογκα κέρδη και συντηρούν την σκλαβιά στις φυλακές.”

Οι κρατούμενοι στις φυλακές  Holman μεταξύ άλλων ανέφεραν ότι στις 9 Σεπτέμβρη “…όλοι οι κρατούμενοι αρνήθηκαν να παραστούν στις εργασίες τους…οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι αναλαμβάνουν όλες τις δουλειές.” Μέχρι και την ώρα που δημοσιεύονται αυτά τα νέα δεν έχει αλλάξει κάτι.

Αμέσως πριν την εκκίνηση της απεργίας, οι κρατούμενοι στο  Holmes Correctional Institution στην Florida ξεκίνησαν εξέγερση, που ανάγκασε την διοίκηση να κλειδώσει την φυλακή. Πάνω από 400 κρατούμενοι συμμετείχαν και η διοίκηση συνδέει το γεγονός με την απεργία.

Κρατούμενοι σε διάφορες φυλακές της Αλαμπάμα, σε τουλάχιστον δύο ακόμη φυλακές της Φλόριντα, στις γυναικείες φυλακές Fluvanna της Βιρτζίνια και στην Βόρεια και Νότια Καρολίνα, συμμετείχαν όλοι σε κάποια μορφή αντίστασης. Στην πολιτεία της Φλόριντα σημειώθηκαν επεισόδια στις φυλακές Gulf, Mayo και σε άλλες της πολιτείας.

Οι κρατούμενοι στις φυλακές της Ν. Καρολίνα δημοσιοποιούν τα αιτήματά τους, τα οποία συμπεριλαμβάνουν την κατάργηση της απλήρωτης εργασίας με την θέσπιση του βασικού μισθού, καθώς και την καλύτερη μεταχείριση ψυχικά ασθενών, την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, προγραμμάτων αποκατάστασης κ.α. Οι περισσότεροι κρατούμενοι στις φυλακές της πολιτείας Τζόρτζια δεν δουλεύουν τις Παρασκευές, αλλά αναφορές από μέσα δείχνουν, ότι σκοπεύουν να συμμετέχουν στην κινητοποίηση από την επόμενη εργάσιμη (Δευτέρα 12/9).

Το ΙWOC-IWW  σε απευθείας επικοινωνία με κρατούμενους μεταφέρει τα εξής: “Πολλοί κρατούμενοι από Ν. Καρολίνα μας λένε ότι δεν πήγαν στις δουλειές, αλλά όπως και στις περισσότερες φυλακές υπερισχύει ο φόβος …. Δεν έχει αναφερθεί κανένα κλείσιμο φυλακής στην πολιτεία, μόνο οι συνηθισμένες απομονώσεις των “ηγετών” ή το “κλείσιμο στα κελιά μέχρι νεοτέρας”. Επίσης, αναφέρεται, ότι σε φυλακή σε νότια πολιτεία, ο διευθυντής απειλεί όσους κρατούμενους δεν παρουσιαστούν στις δουλειές τους με κατηγορίες  για υποκίνηση εξέγερσης. Από φυλακή στην Ν. Καρολίνα κρατούμενος μεταφέρει, ότι   όσοι θεωρούνται οργανωτές κλειδώνονται στα κελιά τους καθώς και ότι έχουν γίνει μεταγωγές.

Πάνω από 400 κρατούμενοι στο Kinross Correctional Facility του Michigan έκαναν πορεία στο προαύλιο και προκάλεσαν ζημιές στη φυλακή. Αναφορές λένε, πως  κάποιοι θάλαμοι κάηκαν ολοσχερώς. Η πορεία πραγματοποιήθηκε την μέρα της 45ης επετείου από την εξέγερση στις φυλακές Άττικα της Νέας Υόρκης. Η καταστολή είχε ως αποτέλεσμα την μεταγωγή 150 κρατουμένων σε άλλες φυλακές.

Κλείδωμα της φυλακής αναφέρθηκε και στο  Clallam Bay Correctional Center στην πολιτεία της Washington μετά από κινητοποίηση εκεί. Στη Νέα Υόρκη, στις φυλακές  MDC Brooklyn η διοίκηση απορρίπτει τα τηλεφωνήματα από αλληλέγγυους που θέλουν να δώσουν την στήριξή τους.

Πολλές γυναίκες κρατούμενες συμμετέχουν: στις Κεντρικές Γυναικείες Φυλακές της Καλιφόρνια, σε φυλακή στην πολιτεία της Νεμπράσκα, στο  Lincoln (Nebraska) Correctional Center, σε φυλακή στη πολιτεία του Κάνσας και στην  Merced Jail της California. Οι κρατούμενες αρνούνται είτε να δουλέψουν είτε έχουν ξεκινήσει απεργίες πείνας είτε έχουν ξεκινήσει εξεγέρσεις.

Πολλοί κρατούμενοι στο 6ο στρατόπεδο στις φυλακές του Γκουαντάναμο συνεχίζουν την απεργία πείνας.

Στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, οι φυλακές Φράνκλιν έχουν κλειδωθεί. Δεν δέχονται τηλεφωνήματα. Στην Φλόριντα επίσης κλειδωμένες είναι οι φυλακές Gulf CI και Holmes CI, ενώ οι φυλακές Apalachee East & West και Tomoka CI βρίσκονται σε κατάσταση  επιφυλακής. Στην Minnesota η φυλακή St. Cloud και στην Indiana το Miami Correctional Facility Unit P. είναι κλειδωμένες. Στις γυναικείες φυλακές Merced County Jail, όπου οι κρατούμενες συνεχίζουν την απεργία πείνας, έχουν κλειδωθεί στα κελιά τους ενώ οι φύλακες όχι μόνο έχουν εντολή να πυροβολήσουν, αλλά απείλησαν ότι θα αμολήσουν τα σκυλιά πάνω στις κρατούμενες.

Τέλος, υπάρχει μία αναφορά για έναν κρατούμενο, ο οποίος έχει υποστεί βασανιστήρια, βρίσκεται σε απομόνωση και η διοίκηση δεν δίνει πληροφορίες στην οικογένειά του σχετικά με την υγεία του. Πρόκειται για τον James “Dhati Khalid” Plesant, ο οποίος μετήχθη από τις φυλακές St Clair στην απομόνωση του Donaldson Correctional Facility.

Οι κρατούμενοι απεργοί έχουν εκφράσει μια ευρεία γκάμα αιτημάτων και στόχων, κάποιοι βραχυπρόθεσμοι, κάποιοι μακροπρόθεσμοι. Αυτό όμως, που  συνδέει όλες τις κινητοποιήσεις είναι ο αγώνας για το τέλος της σκλαβιάς στις φυλακές. Αυτές οι απεργίες είναι το αποτέλεσμα πολύχρονου σχεδιασμού και οργάνωσης από κρατούμενους και αλληλέγγυους και έρχονται ως συνέχεια πολλών μικρότερων απεργιών και εξεγέρσεων που έχουν ταρακουνήσει το σύστημα τα τελευταία 6 χρόνια.

Η κινητοποίηση στηρίζεται από μια ευρεία συμμαχία διαφόρων οργανώσεων, όπως το Free Alabama Movement, το Formerly Incarcerated, Convicted People, and Families Movement, την Incarcerated Workers Organizing Committee (IWOC), κομμάτι του  Industrial Workers of the World, το The Ordinary People Society, διάφορες τοπικές ομάδες του Anarchist Black Cross Federation , το National Lawyers Guild, το t’s Going Down, και πολλές άλλες ομάδες και άτομα.

Δράσεις αλληλεγγύης πραγματοποιούνται όλες τις τελευταίες μέρες τόσο σε πόλεις στις Η.Π.Α. όσο και διεθνώς. Ενδεικτικά αναφέρουμε την πορεία στο Πόρτλαντ, όπου διαδηλωτές απέκλεισαν για λίγη ώρα τα McDonalds και τα γραφεία της εταιρείας AT&T. Αυτές οι δύο εταιρείες εκμεταλλεύονται την απλήρωτη εργασία των κρατουμένων. Στη συνέχεια η πορεία συγκεντρώθηκε έξω από το δικαστικό κέντρο, στο οποίο κρατούνται κάποιοι εκατοντάδες υπόδικοι και φώναξε συνθήματα. Η πορεία δέχτηκε επίθεση από τους μπάτσους και έγιναν συλλήψεις. Στο Όκλαντ πορεία στο κέντρο της πόλης στοχοποίησε εταιρείες όπως το AT&T, το UPS και την Bank of America, γράφοντας συνθήματα και σπάζοντας τζάμια. Οι μπάτσοι απάντησαν με αρπαγές και συλλήψεις διαδηλωτών. Στο Τούσον της Αριζόνας έγινε πορεία 70 αναρχικών ,όπου μοιράστηκε το κάλεσμα της απεργίας. Στην Ατλάντα η πορεία «επισκέφτηκε» πολλές εταιρείες και εμπορικά καταστήματα, τα οποία κερδοφορούν από την σκλαβιά στις φυλακές, όπως τα Wendy’s, τα McDonalds, το Aramark και τα Starbucks. Οι μπάτσοι επιτέθηκαν βίαια με ξυλοδαρμούς και χημικά και έγιναν συλλήψεις. Τρεις συλληφθέντες αντιμετωπίζουν σοβαρά κακουργήματα και βρίσκονται προφυλακισμένοι. Πολλές άλλες δράσεις αλληλεγγύης έχουν πραγματοποιηθεί τις τελευταίες μέρες σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ αλλά και διεθνώς.

πηγές: IWOC-IWW facebook itsgoingdown.org http://www.maskmagazine.com

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ Η.Π.Α

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στη σκλαβιά

________________________________________________

________________________________________________

Παρέμβαση στη Bayer και προσαγωγές

Η Bayer ενοχλείται από οτιδήποτε θυμίζει το ναζιστικό παρελθόν της καθώς και τη συμμετοχή της στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Σαν «Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην έδρα της Bayer στο Μαρούσι στα πλαίσια κινήσεων αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά που βρίσκεται σε εξέλιξη στις αμερικάνικες φυλακές. Η παρέμβαση περιελάμβανε μοίρασμα κειμένων, τρικάκια και ανάρτηση πανό στο κτήριο της εν λόγω εταιρίας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πολυπληθής ομάδα ΔΙΑΣ και περιπολικών ακινητοποίησαν τους έντεκα συντρόφους που συμμετείχαν στην παρέμβαση και τους προσήγαγαν στη ΓΑΔΑ. Η κινητοποίηση της αστυνομίας έγινε κατόπιν ειδοποίησης από τους υπεύθυνους της εταιρίας. Οι σύντροφοι/ισσες μετά από τετράωρη παραμονή στη ΓΑΔΑ αφέθηκαν ελεύθεροι. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκεια της παρέμβασης :

BAYER: Τα κέρδη της βουτηγμένα στο αίμα

( η αγαπημένη εταιρεία του ναζί Μένγκελε )

Η 13η τροπολογία του συντάγματος της Αμερικής αναφέρει: «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση, μπορεί να υπάρχει, εντός των Η.Π.Α., ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα που οι εναγόμενοι έχουν καταδικαστεί.»

Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν καταργήθηκε ποτέ, οι κρατούμενοι είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι.

Σήμερα στις Η.Π.Α βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι/ες, το κράτος – κεφάλαιο τροφοδοτεί τις φυλακές του με πληθώρα φτωχών και αποκλεισμένων, ιδανικών υποψηφίων για καταναγκαστικά έργα. Αρκετές από τις φυλακές έχουν ιδιωτικοποιηθεί αλλά και αυτές, που δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί στηρίζουν τη λειτουργία τους οικονομικά στον εξαναγκασμό των φυλακισμένων να δουλεύουν, χωρίς καθόλου απολαβές, σε πολυεθνικούς κολοσσούς, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία κ.λπ

Από τις 9 Σεπτέμβρη δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι στις φυλακές των ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, τον «αγώνα ενάντια στη σκλαβιά» συμμετέχοντας σε δράσεις αντίστασης: απεργία από την εργασία – σκλαβιά, εξεγέρσεις, απεργίες πείνας, καταστροφές. Οι φυλακές της Αμερικής βρίσκονται σε αναβρασμό. Η εξουσία απάντησε με το μόνο τρόπο που γνωρίζει, με βασανισμούς κρατουμένων, μαζικές μεταγωγές, απομονώσεις, απειλές κλπ.

Η Bayer είναι μια από τις εταιρείες, που εκμεταλλεύεται κρατούμενους από τις φυλακές των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τους σαν σκλάβους. Άλλωστε, για τη Bayer αυτή δεν είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία. Και στο παρελθόν, μπροστά στο θεό του κέρδους δε δίστασε να βουτήξει στο αίμα, αφού είναι μια από τις εταιρίες, που ωφελήθηκαν τα μέγιστα από την άνοδο των ναζί στην εξουσία. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτέλεσαν για τη Bayer δεξαμενές εργατικού δυναμικού.

Στο βωμό των κερδών της η Bayer έχει θυσιάσει χιλιάδες Εβραίους, κομμουνιστές, αντιφρονούντες, ρομά και ομοφυλόφιλους, όχι μόνο λόγω της καταναγκαστικής εργασίας μέχρι θανάτου, αλλά και επειδή τους χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα στα εργαστήρια της, υπό την εποπτεία μάλιστα του περιβόητου Δρ Μένγκελε. Μέγα τεχνολογικό επίτευγμα της Bayer εκείνη την περίοδο ήταν και η παραγωγή του αέριου Zyklon B με το οποίο θανατώνονταν στους θαλάμους αερίων οι κρατούμενοι του Γ’ Ράιχ μέχρι το 1945.

Όταν το αέριο ZyklonB ενώθηκε με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα».

Μιλώντας σήμερα για την Bayer δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε έστω επιγραμματικά στην «εξαγορά του αιώνα», έναντι 66 δις δολαρίων. Η εν λόγω εταιρία εξαγόρασε την Monsanto, μια εταιρία της οποίας το όνομα έχει συνδεθεί με τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα «σερβίροντας» στην καθημερινή διατροφή εκατομμυρίων ανθρώπων «σκουπίδια» με καρκινογόνες ουσίες. Παράλληλα, δημιουργείται ένας κολοσσός, ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών θα ελέγχει το 29% των σπόρων παγκοσμίως και το 24% των φυτοφαρμάκων, καθορίζοντας έτσι επί της ουσίας τις τιμές στα είδη διατροφής σε παγκόσμια κλίμακα.

Αυτή η εξαγορά δεν είναι η μόνη που «συνδέει» τις δύο εταιρίες. Όπως η Bayer έτσι και η Monsanto ευθύνεται για μαζικής κλίμακας δολοφονίες. Στο πρόσφατο παρελθόν κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ ήταν η εταιρία, που προμήθευε τον αμερικάνικο στρατό με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα», με τον οποίο η αεροπορία βομβάρδιζε τα εδάφη της χώρας με στόχο την απογύμνωση των δασών. Η χημική αυτή ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε 500.000 ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για εκατοντάδες  χιλιάδες παιδιά γεννημένα με δυσμορφίες.

Ο αγώνας ενάντια στη σκλαβιά μας αφορά όλους, γιατί εναντιώνεται στην καταπίεση, στον εγκλεισμό, στην εξουσία γενικότερα. Είναι ένας αγώνας των φτωχών και αποκλεισμένων, οι οποίοι στοιβάζονται στις αμερικάνικες φυλακές και απέναντί τους έχουν να αντιμετωπίσουν το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο, τις ΗΠΑ, καθώς και πολυεθνικούς κολοσσούς.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ»

ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές

____________________________________________

Παρέμβαση αντιπληροφόρησης στην Ακρόπολη (9/10)

____________________________________________

Ενημέρωση από τη συγκέντρωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ

_________________________________

Κατάληψη στην ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Μετά από μισή ώρα κατάληψης οι μπάτσοι εισχώρησαν στο κτήριο της ελληνοαμερικάνικης ένωσης και προσήγαγαν 22 συντρόφους/ισσες.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην ΓΑΔΑ – Άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων από την Ελληνοαμερικάνικη

Κάτω τα ξερά σας από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας