Κείμενο αλληλεγγύης από την Πάτρα, στους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης

Καλώ λοιπόν κι εγώ, όχι μόνο εκείνους, που θα κληθούν να υπηρετήσουν την στρατοκρατία ,να αρνηθούν αλλά κι όλους εκείνους τους αλληλέγγυους που αντιστέκονται στην κρατική κυριαρχία και στην εκμετάλλευση να ταχθούν ως άξιοι πυροβολητές σ’ ένα κοινό μέτωπο για το τσάκισμα της αστικής τρομοκρατίας μέχρι την οριστική εξάλειψη της.

Για να παρουσιαστούμε όλοι μαζί ένα ωραίο πρωί με μια μαύρη και μια κόκκινη σημαία εκεί που το κράτος γυαλίζει τα κανόνια του και να τα βγάλουμε στους δρόμους μ’ ένα σύνθημα :

«Εδώ, όλοι εμείς οι πρώην σκλάβοι»

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης

Ολικός Αρνητής Στράτευσης

15 Γενάρη 2015

Ο Ολικός Αρνητής Στράτευσης, Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, δικάζεται στο στρατιωτικό εφετείο του Ρουφ στις 2 Ιούνη μετά από αλλεπάλληλες διώξεις για ανυποταξία. Έχει προηγηθεί ήδη μια καταδίκη για ανυποταξία καθώς και τρία πρόστιμα των 6.000 ευρώ, που εξαγοράστηκαν με τη συνδρομή του αλληλέγγυου κινήματος.

Η διώξη του αναρχικού Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, όπως και οι άλλες δίκες των υπόλοιπων αρνητών ολικής στράτευσης, δε γίνεται σε μια τυχαία χρονική συγκυρία. Αντιθέτως, είναι μια χρονική συγκυρία κατά την οποία ο ρόλος του στρατού είναι αναβαθμισμένος τόσο στο κατασταλτικό όσο και στο ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

Είναι η περίοδος κατά την οποία οι ευρωπαϊκές ελίτ -μαζί και η ελληνική- επιδιώκουν να διαχειριστούν τη συνεχή ροή προσφύγων από τη Μ. Ανατολή και Β. Ευρώπη, το ξερίζωμα δηλαδή ανθρώπων που εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους σπρωγμένοι από τη φτώχεια είτε κυνηγημένοι από ανελεύθερα καταπιεστικά καθεστώτα και προσπαθώντας να ξεφύγουν από εμφύλιες συρράξεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Όλα αυτά, προκειμένου οι παγκόσμιοι κυρίαρχοι να συνεχίζουν να κερδοφορούν από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των περιοχών αυτών.

Τα ευρωπαϊκά κράτη λοιπόν, αναβαθμίζουν το ρόλο του στρατού, ο οποίος πλέον επεκτείνεται και στη διαχείριση των προσφύγων αλλά και στο καθεστώς εγκλεισμού και εξαίρεσης από την κανονικότητα, στο οποίο υποχρεούνται να υπαχθούν πολλοί μετανάστες-στριες.

Με πιο απλά λόγια: Οι ευρωπαίοι κυρίαρχοι –κεφαλαιοκράτες και κράτη- δεν επιθυμούν την ελεύθερη μετακίνηση στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα των ανθρώπων αυτών, που για την εξασφάλιση των καπιταλιστικών τους κερδών ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους. Οι εθνικοί στρατοί –αλλά και οι υπερεθνικοί στρατοί επίσης- ανέκαθεν έπαιζαν κι εξακολουθούν να κομβικό ρόλο στις ενδοκαπιταλιστικές κόντρες. Πλέον έχουν κύριο ρόλο και στην προσπάθεια απομόνωσης κι εγκλεισμού των μεταναστών εξασφαλίζοντας -ή επιδιώκοντάς το τουλάχιστον- πως δε θα συναντηθούν με τους ντόπιους προλετάριους και καταπιεσμένους-εκμεταλλευόμενους σε πραγματικό κοινωνικό χώρο και χρόνο. Γιατί το ενδεχόμενο της συνύπαρξης και ζήμωσης των διαφόρων φτωχοδιαβόλων μπορεί να πυροδοτήσει πολλαπλές αλυσιδωτές αντιδράσεις τις οποίες έχει κάθε λόγο να φοβάται η κυριαρχία.

Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη : «Η αλληλοσφαγή στην ανατολική Μεσόγειο στήνεται βήμα βήμα. Ωστόσο, στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας διεξάγεται καθημερινά μια μαζική εξόντωση. Οι ένοπλοι μηχανισμοί του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την συνδρομή φασιστικών συμμοριών, δολοφονούν μαζικά πρόσφυγες, για να κρατήσουν τον έλεγχο του ταξικού συνόρου…Αν βλέπαμε τον διακρατικό πόλεμο που έρχεται, υποτιμώντας τον μονομερή άγριο ταξικό πόλεμο που ήδη μένεται, θα μέναμε εγκλωβισμένοι σε μια εθνική ανάλυση. Ο ελλαδικός χώρος βρίσκεται ήδη σε κατάσταση ανοιχτού πολέμου».

Αυτά τα λόγια του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη καθώς και η αγωνιστική του στάση ενάντια στο κράτος και τη στρατιωτική του μηχανή μπορούν να εξηγήσουν τη λύσσα του (στρατο)κρατικού μηχανισμού εναντίον των φωνών που εγείρονται και των αντιστάσεων που ορθώνονται εναντίον της πλαστής εθνικής ενότητας, εναντίον των στρατών και υπέρ της διεθνιστικής αλληλεγγύης των από τα κάτω.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ !

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΓΙΑ ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ !

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ !

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ,

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΖΩΗ,

ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ !

Ελευθεριακοί Κομμουνιστές

Πάτρα, 31 Μάη 2016

Συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης στη Θεσσαλονίκη – Τρίτη 31/5

ΑΦΙΣΑ ΟΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

___________________________________________________

ΑΦΙΣΑ ΤΕΡΑ ΟΑΣ

___________________________________________________

ΤΡΙΤΗ 31/5 12:00 στο Πάρκο Ντορέ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ αλληλεγγύης στους ολικούς αρνητές στράτευσης
Γ. Τσιτσία (στρατοδικείο 31/5 Λάρισα) και Δ. Χατζηβασιλειάδη (στρατοδικείο
2/6 Αθήνα).

Ούτε μια ώρα στον στρατό
Ολομέτωπη επίθεση στους θεσμούς που διατηρούν την καθεστηκυία τάξη
Να σπάσουμε το μονοπώλιο τις βίας από την κυριαρχία
Ανυποχώρητος αγώνας για την ολική απελευθέρωση και την αναρχία

Αναρχική Συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο

Παρέμβαση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη μέσα σε στρατόπεδο, ενάντια στον εντεινόμενο στρατοκρατικό έλεγχο και την καταστολή των ανυπότακτων

ΟLIKH ARNHSH STR

 

   Σήμερα Δευτέρα 30 Μάη, στις 10 πμ, μια μέρα πριν τη δίκη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Γιώργου Τσιτσία-Γεωργαντά στη Λάρισσα και τρεις μέρες πριν την δίκη του επίσης Αρνητή Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση μέσα στο στρατόπεδο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ στου Ρούφ, όπου εδράζονται στρατολογικές και λοιπές υπηρεσίες. Μοιράστηκαν κείμενα της Συνέλευσης, ρίχτηκαν τρικάκια μέσα στα γραφεία των κτιρίων και στο προαύλιο, ενώ φωνάζονταν συνθήματα από τους συντρόφους που περπάτησαν όλο το στρατόπεδο. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης μπροστά στην πύλη στεκόταν το πανώ της Συνέλευσης και πριν την αποχώρηση των συντρόφων γράφτηκαν συνθήματα. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε όπως είχε προγραμματιστεί, χωρίς να επιρρεαστεί από τις αντιδράσεις των αγχωμένων βαθμοφόρων, των καραβανάδων και δυο φασιστολακέδων (που βρίσκονταν μέσα στο στρατόπεδο με άγνωστες «αρμοδιότητες»). Η αποχώρηση έγινε με σύντομη πορεία ως το στρατοδικείο, όπου κι εκεί φωνάχτηκαν συνθήματα και ρίχτηκαν τρικάκια μέσα στο προαύλιο.

 

Τα συνθήματα που ακούστηκαν μέσα στο στρατόπεδο και στο στρατοδικείο:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΣΦΑΓΗ

ΦΥΛΑΚΕΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ, ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ, ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΒΡΩΜΑΕΙ ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73

 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

 

Η ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΑΦΟΠΛΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι διώξεις από το κράτος απέναντι στους ολικούς αρνητές στράτευσης. Πιο συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 2 Μάη 2016 συνελήφθη έξω από το σπίτι του ο αναρχικός Παύλος Χ., λόγω εντάλματος που εκκρεμούσε εις βάρος του για ανυποταξία από το 2003. Στις 31 Μάη δικάζεται από το στρατοδικείο της Λάρισας Γιώργος Τσιτσίας-Γεωργαντάς για ανυποταξία. Επίσης, στις 2 Ιούνη κρίνεται στο στρατιωτικό εφετείο η καταδικαστική απόφαση που επιβλήθηκε πρωτόδικα για τη δεύτερη και τρίτη δίωξη του ολικού αρνητή στράτευσης Δ. Χατζηβασιλειάδη για ανυποταξία. Έχει προηγηθεί ήδη μια καταδίκη για ανυποταξία η οποία εξαγοράστηκε με τη συνδρομή του αλληλέγγυου κινήματος, καθώς και τρία πρόστιμα των 6.000 ευρώ. Με αφορμή το επικείμενο στρατοδικείο του Δ. Χατζηβασιλειάδη, συγκροτήσαμε συνέλευση αλληλεγγύης τόσο για τη στήριξη του αγώνα που δίνει ο σύντροφος από τη θέση που βρίσκεταιόσο και για την όξυνση του αντιμιλιταριστικού αγώνα εν γένει, η οποία επιβάλλεται από τις τρέχουσες συνθήκες. «Από μια τέτοια θέση μάχης η Ολική Άρνηση Στράτευσης αποτελεί παράδειγμα αφοπλισμού της κρατικής τρομοκρατίας και παράδειγμα ρήξης με την εξατομίκευση. Η όξυνση του ευρωπαϊκού ρατσισμού και της μιλιταριστικής τρομοκρατίας έχει εγείρει ένα ηθικό-πολιτικό καθήκον για τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης: Να βαδίσουμε μετωπικά μπροστά, για την αποδόμηση των στρατοκρατικών θεσμών. Και να δώσουμε έδαφος στην μαχητική αντίσταση» (Δ. Χατζηβασιλειάδης). Continue reading Παρέμβαση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη μέσα σε στρατόπεδο, ενάντια στον εντεινόμενο στρατοκρατικό έλεγχο και την καταστολή των ανυπότακτων

Θεσσαλονίκη 23-29 Μάη 2016: Συντονισμένες παρεμβάσεις ενάντια στο θεσμό του στρατού

 Την εβδομάδα 23-29 Μάη πραγματοποιηθήκαν στη Θεσσαλονίκη συντονισμένες παρεμβάσεις ενάντια στο θεσμό του στρατού με κείμενα, σπρέι, τρικάκια, αφίσες και αυτοκόλλητα σε πολλά σχολεία της πόλης από αναρχικές συλλογικότητες της πόλης. Αναδημοσιεύουμε υλικό αυτής της καμπάνιας:

ΣΑΛΟ1   ΣΑΛΟ2   ΣΑΛΟ3   ΣΑΛΟ4   ΣΑΛΟ10   ΣΑΛΟ0   ΣΑΛΟ 6   ΣΑΛΟ11   ΣΑΛΟ12   ΣΑΛΟ8   ΣΑΛΟ7   ΣΑΛΟ ΚΑΡΤΟΥΝ   ΣΑΛΟ ΦΩΤ   ΣΑΛΟ ΤΡΙΚ

Συνέντευξη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Συνέντευξη του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ: http://radio98fm.org/audio/xatzibasiliadis-2016/

Τοποθέτηση του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δ.Χατζηβασιλειάδη για την στάση του ενόψει του στρατοδικείου της 2 Ιούνη, τους σκοπούς και τα μέσα του συγκεκριμένου αγώνα μέσα στην τρέχουσα συγκυρία της ταξικής διαπάλης

Το κείμενο σε PDF

Με αφορμή την τοποθέτηση και τα ερωτήματα που απηύθηνε στις 11 Μάη προς την Συνέλευση Αλληλεγγύης για το στρατοδικείο μου του Ιούνη (’16) και προς εμένα, η αντιμιλιταριστική συλλογικότητα Ξυπόλυτο Τάγμα.

Τι θα γίνει στις 2 Ιούνη;

   Ενόψει του στρατιωτικού εφετείου για την δεύτερη και τρίτη δίωξή μου για ανυποταξία ανακοίνωσα δημόσια τον Απρίλη την στάση μου, η οποία αποτελεί συλλογική απόφαση της αναρχικής συλλογικότητας στην οποία συμμετέχω. Συμπερασματικά για την δίκη έγραψα: «Οπότε, στις 2 Ιούνη, που θα δικαστώ για δεύτερη φορά σε δεύτερο βαθμό για ανυποταξία, θα σταθώ πάλι απέναντι στους στρατοδίκες για να εκφράσω την πολεμική του κάτω κόσμου ενάντια στο κράτος και τις προνομιούχες κάστες του. Αλλά αυτήν την φορά δεν θα συνθηκολογήσω με την εξαγορά της ενδεχόμενης ποινής. Καταδίκη θα σημαίνει φυλακή. Και η φυλακή (που την έχω ξαναζήσει) μας φέρνει σε μια κατάσταση πραγματικού πολέμου, βιωματικά, πολιτικά, αντικειμενικά. Κι ακόμα, αν οι στρατηγοί της μιλιταριστικής καταστολής μου δώσουν την ευκαιρία φυλακίζοντας με με μια συνήθη ποινή μερικών μηνών, θα υποθηκεύσω το σώμα μου (όπως το έχω ξανακάνει μέσα στα μπουντρούμια των βασανιστών της «αντι»τρομοκρατικής), για να ανατραπεί οριστικά η ισχύς των εκβιαστικών και ληστρικών μέτρων ενάντια στην ανυποταξία. »
Εφόσον έχει ανοίξει ήδη ο διάλογος γύρω από τους τρόπους του αγώνα στον οποίον τοποθετούν τον εαυτό τους οι Ολικοί Αρνητές Στράτευσης, φαίνεται αναγκαίο να εξηγήσω τους σκοπούς μου, τα μέσα πάλης που επέλεξα σ’ ετούτη την συγκυρία και την πολιτική θεώρηση από την οποία συνάγονται. Το σύνολο της τοποθέτησής μου εκφράζει την δραστική ανταπόκριση ενός κοινωνικού υποκειμένου στις τρέχουσες συνθήκες τυραννίας.
Ποιός είναι ο σκοπός μου και ποιοί πρέπει να είναι οι σκοποί της αλληλέγγυας κινητοποίησης πριν, κατά την διάρκεια και μετά την δίκη της 2 Ιούνη; Πρώτα πρώτα, δεν αποτελεί σκοπό μου η αποτροπή της φυλάκισής μου. Θα ήταν εφικτό και χωρίς αθώωση, εξαγοράζοντας την ποινή, όπως πράξαμε ως κίνημα μετά την πρώτη τελεσίδικη καταδίκη μου για ανυποταξία. Θα εξηγήσω τους πολιτικούς λόγους αυτής της άρνησης ευθύς αμέσως. Continue reading Τοποθέτηση του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Δ.Χατζηβασιλειάδη για την στάση του ενόψει του στρατοδικείου της 2 Ιούνη, τους σκοπούς και τα μέσα του συγκεκριμένου αγώνα μέσα στην τρέχουσα συγκυρία της ταξικής διαπάλης

Πέντε σχόλια ενάντια στην καθολική φυλακή: Ανάλυση ενός συντρόφου μετά την φυλακή (Ιούνης 2012)

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο του συντρόφου με αφορμή την δίκη του στις 2 Ιούνη 2016 και την πολιτική απόφαση της συλλογικής αναμέτρησης με το ενδεχόμενο φυλάκισης.

 

Το κείμενο σε PDF, με φωτογραφίες
________________________________________________________________________

Πέντε σχόλια

ενάντια στην καθολική φυλακή

 

ΙΟΥΝΗΣ 2012

 

● «Να περιγράφεις μια μορφή σκλαβιάς με μια άλλη είναι σα να περιγράφεις κάτι το υπαρκτό με κάτι το ανύπαρκτο» (Κάποιου)

   Κρίνω αδύνατο να μεταφέρω μια συγκεκριμένη αναφορά από τον κόσμο της φυλακής η οποία να είναι ικανή να εγείρει μια αληθή ενσυναίσθηση σε όποιους έχουν βιωματικές αναφορές μόνο από τον εκτός φυλακής κόσμο. Υπάρχουν οριογραμμές του απαράδεκτου που υποχρεώνουν στο απερίγραπτο. Μπορώ να μιλήσω για τους φυλακισμένους ανθρώπους (κάποια στιγμή), αλλά όχι για το πως βιώνουν τη φυλακή, χωρίς να χαθεί η τραγική ιδιετερότητα της κατάστασης τους.
Η καταγγελία των λεπτομερειών λειτουγρεί παρελκυστικά. Σα να γινότανε να υπάρξει βιώσιμη φυλακή. Κάθε αγώνας, για τις λεπτομέρειες ακόμα, έχει μια αυταξία και είναι ανγκαίος για την ανάπτυξη της εξέγρσης και της αλληεγγύης των καταπιεσμένων, ενίοτε και για την επιβίωσή μας. Η συνείδηση οφείλει να στέκεται αποφασιστικά στο ελάχιστο σημείο σύγκρουσης και ταυτόχρονα αδέσμευτη από τις άμεσες απαιτήσεις.
Η σύντομη απεργεία των κρατουμένων στον κορυδαλλό πριν μερικούς μήνες ήταν μια σοβαρή στιγμή ρήξης.
Γιατί δεν αξίζει να ζει κανείς, ούτε εκείνος που κουβαλάει το στίγμα της αγριότητας, σ’ένα τέτοιο τόπο. Γιατί δεν αξίζει να ζει κανείς υποταγμένος.
Απλά, να μην μείνει λίθος επί λίθον.

«Ένα πρωί θ’ανοίξω την πόρτα
Και θα μπω όπως και χτες
Μ’ένα κόκκινο λάβαρο
Ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο
Και θα βγω στους δρόμους
Όπως και χτες»

 

 

● Η φυλάκιση ήδη από την αρχαιότητα, πολύ πριν τη μαζική επέκτασή της, είχε και εξακολουθεί να έχει ένα πλεονέκτημα έναντι της θανάτωσης: Αντί να οξύνει τα πολιτικά πάθη, κίνδυνος εγγενής στην τραγωδία του κρατικού φόνου, κεφαλαιοποιεί τον βαλλόμενο. Δεν είναι μόνο τα λύτρα με τα οποία αντάλλασαν τον αιχμάλωτο στο παρελθόν ή τα τεράστεια κέρδη που παράγει η σύγχρονη φυλακή και το διακστικό νταραβέρι ως υπεραγορές, αλλά η ίδια η ομηρία ως σχέση με τον χρόνο κι ως επέμβαση στις κοινωνικές σχέσεις. Η σύλληψη γίνεται υπό την απειλή των όπλων. Όπως και η φρούρηση της φυλακής. Ο κρατούμενος είναι κάποιος που ζει υπό συνεχή απειλή και υπό το διαρκές εκβιαστικό δίλλημα -πειθάρχηση ή παράταση της ομηρίας. Η βίαιη απομόνωση μπορεί και μεταφέρει την κατάσταση ομηρίας στο αγαπητικό και στο συντροφικό περιβάλλον του φυλακισμένου. Η φυλάκιση επιδιώκει να μεταδόσει ένα πάγωμα. Όταν το κράτος δεν φονεύει προκαταβολικά δεν το κάνει για να κρατήσει ανθρωπιστικά προσχήματα. Άλλωστε, η αστυνομία πυροβολεί συχνά, για να υπενθυμίζει ότι είναι αστυνομία. Το κράτος φυλακίζοντας παράγει αδρανειακό χρόνο μέσα στο κοινωνικό σώμα. Continue reading Πέντε σχόλια ενάντια στην καθολική φυλακή: Ανάλυση ενός συντρόφου μετά την φυλακή (Ιούνης 2012)

Παρέμβαση σε εκδήλωση που διοργάνωσε το υπουργείο Δικαιοσύνης

Αντίγραφο από ΑΘΗΝΑ ΜΑΗΣ 2016 015

Σήμερα, 19 Μαΐου, η «Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» πραγματοποίησε παρέμβαση στην ημερίδα με θέμα: «Φυλακές, δικαιώματα, διαφάνεια και λογοδοσία – ο ρόλος των εποπτικών μηχανισμών», όπου συμμετείχαν «ειδικοί» από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που διοργάνωσε το υπουργείο Δικαιοσύνης σε συνεργασία με τον Συνήγορο του Πολίτη. Η παρέμβαση περιελάβανε πανό, τρικάκια, κείμενα και συνθήματα μέσα στο προαύλιο της γενικής γραμματείας επικοινωνίας και ενημέρωσης (πρώην υπουργείο τύπου) όπου οι κεντρικοί ομιλητές ήταν : Ο Ν. Παρασκευόπουλος, υπουργός Δικαιοσύνης, η Β. Κατριβάνου, πρόεδρος της ειδικής επιτροπής της Βουλής για το σωφρονιστικό σύστημα και ο Β. Καρύδης από τον Συνήγορο του Πολίτη καθώς και πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης και του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Continue reading Παρέμβαση σε εκδήλωση που διοργάνωσε το υπουργείο Δικαιοσύνης

STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT

On the 2nd of June, the military court of appeals will review my sentence to 12 months in prison for my second and third refusal to enlist in military service. Given the fact that I do not fall into the legal window of sentence suspension due to having been convicted in the past for my political activity, the sentence of my first conviction for the offense of refusal to serve in the conscription army (sentence to 12 months imprisonment) was paid off in installments with the aid of the solidarity movement. In addition three administrative fines have been imposed of 6,000 Eur each for four conscription calls which I have refused.

The endless persecutions, arrests, humiliating transfers, court-marshals and consecutive sentences imposed on Total Objectors of military service are a characteristic expression of state terrorism for which military rule is essential. As I wrote from the cells of the Police HQ where I was held when arrested for the third time for refusal to serve (2/11/14):
“The successive persecutions of Total Objectors for our consistent and politically conscious decision to not serve the most brutal mechanism of authority, aim to curb the anti-militarist, class movement. I do not recognize the right of military-state repression. My detention in a cell, even for one night, is a brutal and unacceptable insult at any notion of freedom and social justice. The resistance against state brutality will not be bent. It will grow and it shall win. Immediate end to the persecution of Total Objectors and an end to arrests.” Continue reading STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT

Δημόσια δήλωση δυο κατοίκων απέναντι στην εξοντωτική ληστρική πολιτική της ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ και στην απειλή κατάσχεσης του σπιτιού τους

  Ως κάτοικοι μιας πόλης του ελλαδικού χώρου βιώνουμε όπως όλοι οι ταξικά καταπιεζόμενοι το καθεστώς εκμετάλλευσης των πόρων επιβίωσής μας. Η παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος για στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες (πόση, βρόση, καθαριότητα, θέρμανση), που θα έπρεπε να είναι συλλογικά διαχειριζόμενο και μη εκμεταλλεύσιμο κοινό αγαθό, στον καπιταλισμό αποτελεί εμπόρευμα. Επιπλέον, η παροχή ηλεκτρικού από το ελληνικό κράτος συνδέεται με ένα πλήθος χαρατσιών (κρατική τηλεόραση, δήμοι, φόροι κλπ). Στην τρέχουσα εποχή της εντεινόμενης φτωχοποίησης οι χρηματικές απαιτήσεις της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ έχουν συμβάλει στην εξάντληση ενός μεγάλου πλήθους κατοίκων αυτής της χώρας.
Πριν μερικά χρόνια, λόγω οικονομικής δυσχέρειας και με ταξική πολιτική συνείδηση πάψαμε να πληρώνουμε λογαριασμούς για την ικανοποίηση βασικών καθημερινών αναγκών μας. Η ΕΥΔΑΠ, πληρώνοντας εργολάβους, μας έκοψε δυο φορές την παροχή νερού. Η δεύτερη φορά ήταν μετά από πρωτοβουλιακή επανασύνδεση. Παράλληλα, οι δυο κρατικές εταιρείες απαιτούν ανελλιπώς να εισπράξουν όσα μας καταλογίζουν ως χρέη, αυξανόμενα και τοκιζόμενα. Μέσα στο 2016 η «ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ» της «διεύθυνσης νομικών υπηρεσιών» της ΕΥΔΑΠ αποφάσισε να μας επιδόσει μέσω διακαστικού επιμελητή μια απειλητική επιστολή («εξώδικο»), η οποία τονίζει στο τέλος ότι «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ». Ο «δημόσιος» παροχέας νερού εκβιάζει τους κατοίκους ότι αν δεν προσαρμόζονται στις ληστρικές πολιτικές του κράτους, θα τους αφήσει άστεγους!
Οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν κηρύξει μια ολοκληρωτική ταξική γενοκτονία. Η καταστροφή τους θα είναι ριζική.
Η οργάνωση, η παραγωγική και η εμπορευματική πολιτική των ΔΕΚΟ («δημόσιες επιχειρήσεις κοινής οφέλειας») υπηρετούν καταστατικά τους κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς του κράτους και των καπιταλιστών. Οι κρατικές επιχειρήσεις και ειδικά οι ΔΕΚΟ που κατέχουν την μεγαλύτερη εισπρακτική δεξαμενή, το σύνολο των κατοίκων της επικράτειας ως καταναλωτικό κοινό, αποτελούν σημαντικό εργαλείο χρηματικής λεηλασίας και διόγκωσης των οικονομικών ανισοτήτων. Επιπλέον, επιτελούν στην καθολικότερη και ταυτόχρονα εξατομικευμένη κλίμακα την αναγκαία για την διατήρηση του τυραννικού συστήματος λειτουργία της ποινικής τρομοκράτησης ή κι εξόντωσης των οικονομικά ασθενέστερων, με όρους βιοπολιτικής.
Στην σημερινή περίοδο της δανειακής εξάρτησης του εληνικού κράτους και της μνημονιακής συνδιαχείρισης από τα ντόπια αστικά λόμπι και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα οι κρατικές επιχειρήσεις μετατρέπονται σε πεδία εργολαβικής κερδοσκοπίας και τελικά σε επαρχιακά καταστήματα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου. Ευρύτερα την τελευταία εικοσαετία, που αποδομούνται οι προνοιακές ρυθμίσεις των κρατών, οι τράπεζες και οι καπιταλιστικοί όμιλοι αποκτούν πλήρη επικυριαρχία πάνω στις κοινωνίες και στο φυσικό περιβάλλον. Μέρα με τη μέρα επεκτείνεται στην υδρόγειο ο πόλεμος για το νερό, που διεξάγεται από τους διεθνείς επενδυτές, με τους μισθοφόρους τους και με την υποστήριξη των στρατιωτικών μηχανισμών του καπιταλιστικού κέντρου, ενάντια στις τοπικές κοινότητες.
Η πολιτική λεηλασίας που εφαρμόζουν οι εμπορευματικοί κρατικοί μηχανισμοί στηρίζεται σε ορισμένες συντεχνίες, δομικά συναρτημένες στην κρατική καταστολή και την αστική εκμετάλλευση:
– Τα επαγγελματικά στελέχη του κράτους, που ιστορικά αποτελούν ένα από τα ιδρυτικά συστατικά στοιχεία της αστικής τάξης. Δεν είναι μόνο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι εισαγγελείς και οι μπάτσοι, αλλά και τα διευθυντικά στελέχη των διάφορων μηχανισμών (υπουργεία, εφορίες, ΔΕΚΟ κλπ).
– Οι εργολάβοι των μαζικών διώξεων, κατασχέσων και πληστηριασμών (δικηγορικά γραφεία, δικαστικοί επιμελητές, συμβολαιογράφοι, real estate κλπ).
– Οι εργολάβοι αποσύνδεσης απολήξεων των δικτύων παροχής νερού και ηλεκτρικού.
Όλοι αυτοί έχουν συλλογική και προσωπική ευθύνη για την άγρια αντικοινωνική επίθεση του κράτους και την επιβαλλόμενη εξαθλίωση που συνεχίζεται ακατάπαυστα με δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις.
Οι εξοντωτικές κρατικές πολιτικές για το πεδίο το κοινωνικών υπηρεσιών επιχειρούνται ανεμπόδιστα, διότι τα αστικά κόμματα κατάφεραν μεταδικτατορικά να διαβρώσουν τον εργατικό-κοινωνικό χαρακτήρα, να αφοπλίσουν και να κατακερματίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στον λεγόμενο δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι των κρατικών επιχειρήσεων, αφημένοι στον απατηλό συντηρητισμό των προνομίων του κρατικού τομέα και στην κατάπτωση του κλαδικού συνδικαλισμού, επέτρεψαν την ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών για τις οποίες εργάζονται, τον αποκλεισμό κομματιού των εκμεταλλευόμενων από τους όρους επιβίωσής τους και ακολούθως, την απεριόριστη υποτίμηση του συνόλου μας.
Η βιοπολιτική ταξική τρομοκρατία συνδιάζει την υφιστάμενη οικονομική κυριαρχία με τα ποινικά εργαλεία και την ωμή βία του κράτους. Η αστική οικονομία αποτελεί πραγματικό όπλο για την διεύρυνση των ανισοτήτων που παράγει. Όποιοι δεν κατέχουν ισχυρό κεφάλαιο μπορούν να εκβιάζονται σε ακόμα χειρότερη εκμετάλλευση από αυτήν που ήδη υφίστανται. Η οικονομική συσσώρευση εγγυάται το απλό δίλλημα: μεγαλύτερη εκμετάλλευση ή συγκαλυμένη εξόντωση; Συνεπικουρικά, τα παραδοσιακά όπλα του κράτους, ένοπλη βία, φυλάκιση, κατάσχεση και όλα τα έμμεσα συνεπακόλουθα μέτρα (εξάρτηση, προσαρμογή και γλωσσική αφομοίωση, γραφειοκρατική φθορά κλπ) έχουν έναν απόλυτα οικονομικό χαρακτήρα κι έτσι βρίσκονται πανταχού παρόντα στην καπιταλιστική οικονομία.
Η απειλή κατάσχεσης της πρώτης και μοναδικής κατοικίας κάποιου είναι ευθύα επίθεση στο βασικό καθολικό δικαίωμα στην στέγαση. Η επίθεση στην στέγαση παίρνει πολλές μορφές αυτήν την περίοδο: Πολλαπλασιασμός των κατασχέσεων από το κράτος, απελευθέρωση των κατασχέσεων από τις τράπεζες, ραγδαία μείωση των μισθών χωρίς αντίστοιχη μείωση των ενοικίων, καταστροφή καταυλισμών Ρομά και μεταναστών, εκκένωση καταλήψεων άδειων σπιτιών. Κι αν δούμε λίγο παραέξω, στις περιοχές που βρίσκονται στο επίκεντρο διακρατικών κι ιμπεριαλιστικών πολεμικών ανταγωνισμών, στις περιοχές που βρίσκονται στο στόχαστρο της καπιταλιστικής λεηλασίας περιβαλλοντικών πόρων, όπως το νερό και στις περιοχές όπου οι στρατοκρατικές εξουσίες εξαπολύουν μαζικές δολοφονικές κατασταλτικές επιχειρήσεις, ο ξεριζωμός αποτελεί βασική συνθήκη επαναποίκισης ενός εδάφους από το κεφάλαιο και υποδούλωσης των καταπιεζόμενων μαζών.
  Η επίθεση στην στέγη αποτελεί ολοκληρωτική επίθεση ενάντια στην ζωή και την ελευθερία. Κι εμείς, οι κάτοικοι ενός παλιού κτίσματος στα Εξάρχεια θα την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια.
Το κράτος έχει συμφέρον να μας διαχειρίζεται σαν καταναλωτές. Ο καταναλωτής είναι μια ισοπεδωτική ταυτότητα, πίσω από την οποία κρύβονται οι ταξικές αντιθέσεις. Πως μπορούν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι οι κοινές προλεταριακές ανάγκες με τους τόνους νερού που πάνε σε ιδιωτικές πισίνες και σε έρημους κήπους γκαζόν, για να ποτίζουν την πιο ιδιοτελή και αλαζονική αυταρέσκεια; Η έννοια «δημόσιο συμφέρον» αποτελεί μια δολοφονική υποκρισία, όταν οι εκμεταλλευόμενοι εξωθούνται στην εξόντωση με οικονομικά και στρατιωτικά μέσα, τα οποία εγγενώς δεν μπορούν ν’ αγγίξουν τους εκμεταλλευτές και τον αχαλίνωτο καταναλωτισμό τους, αφού είναι τα δικά τους αλληλοσυμπληρούμενα εργαλεία ελέγχου.
Εμείς οι απειλούμενοι κάτοικοι του αναφερόμενου κτίσματος δεν έχουμε σκλάβους στην δούλεψή μας, ούτε οποιαδήποτε απολαβή από κρατικά ή ευρωπαϊκά ταμεία, ούτε εισοδήματα από εκμετάλλευση ακινήτων ή κινητών, ούτε χρηματικές επενδύσεις. Διαβιούμε με την αξία της εργασίας μας. Και σίγουρα δεν έχουμε την προστασία των νόμων και των όπλων του κράτους. Από αυτήν την θέση είμαστε φορείς της συλλογικής συνείδησης της προλεταριακής-κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης. Την προσωπική μας ανάγκη για ελεύθερη πρόσβαση στο νερό, στο ηλεκτρικό και βέβαια στην στέγη την υπερασπιζόμαστε ως πρωτεραιότητα επιβίωσης και ταυτόχρονα ως κοινωνική ευθύνη.
Η επίθεση στο νερό και στο ηλεκτρικό έχει βρει απέναντί της αποτελεσματικές αντιστάσεις. Χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα είναι οι συλλογικές περιπολίες σε γειτονιές της Αθήνας ενάντια στις εργολαβικές διακοπές παροχών, η τοπική αυτοδιαχείριση των δικτύων από αυτοοργανωμένες κοινότητες, οι παρεμβάσεις, αποκλεισμοί, καταλήψεις σε κτήρια διευθύνσεων κρατικών επιχειρήσεων και οι πρποπαγανδιστικές δράσεις σαμποτάζ. Σε επαφή με αυτήν την κινηματική εμπειρία τοποθετούμε το δικό μας μικρό χαράκωμα της άρνησης πληρωμών, της αυτοδιαχείρισης της πρόσβασης στους ζωτικούς πόρους και της υπεράσπισης της στέγης μας, όχι σε μια γραμμή συνεταιρισμού ειδικά εκείνων που τυγχάνει να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς κατάσταση με εμάς, αλλά σε ένα κοινό μέτωπο μαχητικής αυτοοργάνωσης πάνω στα εδάφη της καθημερινής ταξικής σύγκρουσης. Τα 1.272.99 ευρώ που ζητάει η ΕΥΔΑΠ με δόσεις και πιθανά με έκπτωση, είναι ασήμαντα μπροστά σε όλους αυτούς που χάνονται κάθε μέρα μέσα στην πείνα, την αρρώστια και την αστεγία.
   Η κατοικεία αποτελεί ένα έσχατο έδαφος άμυνας. Η μάχη στα έσχατα εδάφη μόνο ανυποχώρητη μπορεί να είναι. Ούτε με σφαίρες δεν θα πάρουν την στέγη μας οι λακέδες και οι μισθοφόροι του κράτους. Κι αν χρειαστεί να βγούμε από το σπίτι μας για να το υπερασπιστούμε, θα μετοικήσουμε στα περίχωρα, στις επαύλεις της αστικής τάξης, εκεί που κρύβονται και οι καλοπληρωμένοι διευθυντάδες κι αυτή η μετανάστευση δεν θα γίνει με τις παλάμες ανοιχτές υπτίως, αλλά με το ντουφέκι στο χέρι. ´Οπως αρμόζει να αγωνιστούμε μαζικά και συλλογικά για να έχουμε όλοι στέγη, νερό, φαΐ και κάθετι που βγαίνει από την ανθρώπινη εργασία.
Είμαστε ήδη μαθημένοι στις πολιτικές διώξεις και δυναμωμένοι απ’ αυτές. Σήμερα μάλιστα που εξωθούνται στην παρανομία όλο και πιο μαζικά οι πληβείοι, γίνεται φανερό ότι οι νόμοι των αφεντικών, τα δικαστήριά τους και οι φυλακές τους δεν μας χωράνε. Τα όπλα τους δεν είναι αρκετά για να μας ακινητοποιήσουν όταν είμαστε ενωμένοι.
Στο καρτέρι λοιπόν, για να γίνουν οι γειτονιές ναρκοπέδια ενάντια στον κρατικό έλεγχο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Με την αυτοοργανωμένη αντίσταση, για το προλεταριακό επαναστατικό κίνημα και την κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Οι δυο κάτοικοι

Μάης 2016 Αθήνα

Η παραπάνω δήλωση στάλθηκε (ενυπόγραφα) στην κεντρική διεύθυνση και στην υπηρεσία αναγκαστικών εισπράξεων της ΕΥΔΑΠ

Ακολουθεί το εξώδικο της υπηρεσίας αναγκαστικών εισπράξεων της ΕΥΔΑΠ που απειλεί με κατάσχεση σπιτιού:

ΕΥΔΑΠ δημόσιο

 

Η δημοσίευση σε PDF