Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση
για τον προσυνεδριακό διάλογο της ΑΠΟ στο θέμα ΔΟΜΗ
με βάση τις υπάρχουσες οριστικές συμφωνίες (10/’14)

Οι αρμοδιότητες των οργάνων (συμπεριλαμβανομένου του διαρκούς οργάνου και των τοπικών/ θεματικών/ εργαλείων) και τα χρονικά όρια σύγκλησης τους:

Επισήμανση: Ότι είναι με italics ή και υπογραμμισμένο αποτελεί πρόταση συμφωνίας. Ότι είναι σε εισαγωγικά κατατίθεται με την προτεινόμενη διατύπωσή του (μπούλετς).Τα επιμέρους θέματα έχουν μπει με μια δομική σειρά, ώστε να διευκολύνουμε την κατανόηση.

Τομείς και Δομές

Θεωρούμε ότι για να λειτουργεί η ΑΠΟ σταθερά και άμεσα, χρειάζονται ορισμένες σταθερές δραστηριότητες και διαδικασίες. Όλες οι δραστηριότητες της ΑΠΟ υλοποιούνται από τις πολιτικές συλλογικότητες και τις Ομάδες Εργασίας, αλλά το έργο τους, τα πρακτικά πλαίσιά τους και οι μεταξύ τους σχέσεις πρέπει να προσδιορίζονται από ένα ενιαίο οργανωτικό σχέδιο. Έτσι, διακρίνουμε δυο ενδιάμεσες λειτουργικές βαθμίδες ως εξής:
Ο Τομέας αποτελεί ένα οργανικό σύνολο επιτέλεσης συγκεκριμένου πολιτικού έργου. Μπορεί να περιλαμβάνει διαφορετικές πρακτικές διαδικασίες. Πχ, ο Τομέας Προπαγάνδας μπορεί να συμπεριλαμβάνει έντυπα και ψηφιακά μέσα.
Η Δομή αποτελεί ένα σύνολο πρακτικών διαδικασιών. Πχ, το ψηφιακό μέσο ή η εφημερίδα ή το forum ή οι διαδικασίες συντονισμού και προετοιμασίας μιας κινητοποίησης.
Το έργο του Τομέα μπορεί να υλοποιείται από διαφορετικές Δομές ή άμεσα από μια Ομάδα Εργασίας. Μια Δομή μπορεί να εκτελεί έργο για διαφορετικούς Τομείς (πχ το forum). Η Δομή μπορεί να περιλαμβάνει διαφορετικές Ομάδες Εργασίας.

Προτείνουμε τους εξής Τομείς:

– Κεντρικό ταμείο, με μια διαρκή οικονομική επιτροπή (μορφή Συμβουλίου, δηλαδή, συμμετοχή εκπροσώπων αρκετών ομάδων και ευθύνες Ομάδας Εργασίας), που θα πρέπει να έχει αποκλειστικό δίκτυο επικοινωνίας με όλα τα όργανα. Εκτός από τις συχνές Συνελεύσεις της επιτροπής να προβλεφθούν τακτές κι έκτακτες ανοιχτές Συνελεύσεις του συγκεκριμένου Τομέα με την ελεύθερη συμμετοχή μελών των πολιτικών συλλογικοτήτων.

– Τομέας προπαγάνδας, μ’ένα διαρκές Συμβούλιο για κάθε μέσο (εφημερίδα, blog κλπ).

– Τομέας πολιτικών υποδομών. Γραφεία (λειτουργία πολιτικής υποδοχής). Στέγαση συνελεύσεων, συμβουλίων και ομάδων εργασίας. Επιμελητεία και τεχνικό εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων.

– Τομέας εσωτερικών επικοινωνιών. Ένα δικτυακό forum μπορεί να εξασφαλίσει ένα ενιαίο πεδίο διαλόγου, συντονισμού κι ενημέρωσης, με πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες.

– Επιτροπή εξωτερικών επικοινωνιών, η οποία έχει την ευθύνη των εισερχομένων και των εξερχομένων άμεσα ή εποπτεύοντας τις ειδικές επαφές των Συντονιστικών, των Δομών και των Ομάδων Εργασίας και επιμελείται τη διανομή εισερχομένων στο forum και προς τα επιμέρους όργανα.

Κρίνουμε απαραίτητο για την εκκίνηση της ΑΠΟ ήδη πριν το πρώτο Συνέδριο την συγκρότηση Ταμείου.
Θεωρούμε ως απαραίτητους για την εκκίνηση της ΑΠΟ μετά το πρώτο Συνέδριο τους Τομείς εσωτερικών επικοινωνιών, εξωτερικών επικοινωνιών και πολιτικών υποδομών και τις Δομές forum και κινητοποιήσεων (Τοπικά Συντονιστικά). (Για καλύτερη κατανόηση επισυνάπτουμε πάλι το παράδειγμα οργανογράμματος: ΑΠΟ-FRAME συν.pdf).

Συνελεύσεις:

Οι ειδοποιές αποδόσεις της συνέλευσης ως μεθόδου συλλογικής οργάνωσης, ειδικά όταν έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, είναι η συνθετική-εξελικτική πολυμορφία που παράγεται με τον ελεύθερο διάλογο, η ενδυνάμωση της κοινότητας και η συνευθύνη που προάγεται με την δημόσια ζύμωση. Τα χαρακτηριστικά της οριζόντιας συνέλευσης δυναμοποιούν την συλλογική ευφυϊα και την ενότητα στην δράση.

Προτείνουμε τα εξής:

« Σε κάθε οργανωτικό σχήμα της ομοσπονδίας πρέπει να λειτουργεί μια συνέλευση στην οποία εκπροσωπούνται όλες οι συμμετέχουσες συλλογικότητες και μια γενική συνέλευση στην οποία συναντιούνται όλοι όσοι συμμετέχουν στο συγκεκριμένο οργανωτικό σχήμα.
Ονομάζουμε Συμβούλιο την διαρκή διαδικασία αποφασιστικού-εκτελεστικού διαλόγου μεταξύ των συλλογικοτήτων που συμμετέχουν στην ΑΠΟ, στους Τομείς και στις Δομές της (Γενικό, Τομέα ή Δομής). Ονομάζουμε Συνέλευση την συνάντηση όλων των συμμετεχόντων προσώπων στην ΑΠΟ (Ολομέλεια), στους Τομείς (Γενική Συνέλευση Τομέα), στις Δομές (Γενική Συνέλευση Δομής) ή σ’ένα θεματικό πεδίο (Θεματική Συνέλευση). Κάθε Συμβούλιο επίσης, πραγματοποιεί δικές του τακτικές συνελεύσεις, όπου συζητούν και συναποφασίζουν άμεσα (είτε με τηλεδιάσκεψη είτε δια ζώσης) οι εκπρόσωποι των συλλογικοτήτων. Ακόμα, οι Ομάδες Εργασίας λειτουργούν με οριζόντιο διάλογο, συναπόφαση και συνευθύνη.
Η Ολομέλεια του Συνεδρίου αποτελεί το συλλογικότερο όργανο της ΑΠΟ και στην συνέχεια η Συνδιάσκεψη και το Γενικό Συμβούλιο.
Η Συνέλευση της Ομάδας Εργασίας, της Δομής, του Τομέα ή του Θεματικού πεδίου έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες πάνω στο πρακτικό έργο της, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτουν το Συνέδριο, η Συνδιάσκεψη και το Γενικό Συμβούλιο, εφόσον οι αποφάσεις της δεν αντίκεινται στο Καταστατικό και σε αποφάσεις των Συνεδρίων, των Συνδιασκέψεων, του Γενικού Συμβουλίου και άλλων Συμβουλίων ακόμα κι εκτός της αρμοδιότητάς τους.
Η Συνέλευση έχει και συμβουλευτική ευθύνη προς τα Συμβούλια και το Συνέδριο.
Όλες οι συνελεύσεις τειρούν γραμματεία. »

Γενικές διατυπώσεις ΔΟΜΗΣ για την οριζόντια λειτουργία της ΑΠΟ:

« Κάθε Πρόταση που κατατίθεται σε συλλογικό όργανο κοινοποιείται σε όλη την οργάνωση μέσω του forum.
Κάθε όργανο της ΑΠΟ τηρεί γραμματεία των αποφάσεων και των δραστηριοτήτων του κι ενημερώνει το σύνολο της ΑΠΟ μέσω του forum.
Κάθε Τομέας και κάθε Δομή κοινοποιεί κι ενημερώνει μια κατάσταση υλικών.
Κάθε μέλος της ΑΠΟ πρέπει να έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει την συνέλευση οποιουδήποτε οργάνου, ακόμα και μιας συλλογικότητας που αναλαμβάνει ένα έργο για την ΑΠΟ. » (Δ1)

« Τα ειδικά αιτήματα προς άλλα όργανα απευθύνονται άμεσα από το ενδιαφερόμενο όργανο και διεκπεραιώνονται εφόσον υπάρχει η δυνατότητα κι εφόσον δεν υπάρχει απόφαση αποκλειστικής δέσμευσης πόρων. » (Δ2)
(Γενικά, τα αιτήματα πρέπει να διαβιβάζονται από την συντομότερη διαδρομή).

Συνέδριο

Έχουμε ήδη συναποφασίσει ότι « στο συνέδριο θα αποφασίζονται οι γενικές κατευθύνσεις και οι βασικοί στόχοι της οργάνωσης, τα εργαλεία και τα όργανα για την υλοποίηση των αποφάσεων » κι εμείς προτείναμε τα όργανα να μην αποφασίζονται μόνο απ’το Συνέδριο (έχει καταγραφεί σε αστερίσκο). Η Συνδιάσκεψη και τα Συμβούλια να μπορούν να συγκροτούν Ομάδες Εργασίας και να ορίζουν Συνελεύσεις, τακτικά κι έκτακτα.

Α. Προτείνουμε να προστεθούν τα εξής σχετικά με το Συνέδριο:
« Οι συνεδριακές διαδικασίες υλοποιούνται από το σύνολο των πολιτικών συλλογικοτήτων της ΑΠΟ με την πρακτική συμβολή ειδικών Ομάδων Εργασίας και συνθέτουν ένα πλαίσιο αποφάσεων που επικυρώνονται από την Γενική Ολομέλεια κι έχουν ισχύ τουλάχιστον μέχρι το επόμενο Συνέδριο (ή με άλλη διατύπωση, για όσο δεν αναθεωρούνται από επόμενο Συνέδριο).
‘Ολα τα όργανα της ΑΠΟ είναι υπόλογα στο Συνέδριο. Όλες οι εκτελεστικές αποφάσεις και οι δραστηριότητες των ομοσπονδιακών οργάνων (απαιτείται να) υπηρετούν τις αποφάσεις του Συνεδρίου. Κάθε όργανο έχει την ευθύνη και την ελευθερία ν’αποφασίζει ότι απαιτείται για την υλοποίηση των αποφάσεων του Συνεδρίου, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτει το Συνέδριο, εφόσον οι ενέργειές του δεν αντίκεινται στο Καταστατικό, στις αποφάσεις των Συνεδρίων και γενικά των συλλογικότερων από αυτό οργάνων.
Το Συνέδριο μπορεί να αναλάβει κάθε αρμοδιότητα των υπόλογων οργάνων και να λάβει σχετικές αποφάσεις με τον συμφωνημένο τρόπο λήψης απόφασης που αντιστοιχεί στο εκάστοτε ζήτημα. Οι αποφάσεις του Συνεδρίου επί της Τακτικής δεν μπορούν να αναιρεθούν από υπόλογα όργανα.
Για την σαφή, συνεπή προς τις αποφάσεις του Συνεδρίου και αποτελεσματική λειτουργία των εκτελεστικών οργάνων της ΑΠΟ με τρόπο ανοιχτό, ισότιμο και οριζόντια ελεγχόμενο, προσδιορίζεται η παρακάτω διαδικασία διαμόρφωσης πλαισίων για τις αποφασιστικές αρμοδιότητες των εκτελεστικών οργάνων:
α. Καθορίζονται αποφασιστικές διαδικασίες και όρια αποφασιστικών αρμοδιοτήτων για όλα τα συλλογικά όργανα (Συνέδριο, Συνδιασκέψεις, Διαρκές Γενικό Συμβούλιο των πολιτικών συλλογικοτήτων, Ομάδες Εργασίας, Συμβούλια εκπροσώπων και Γενικές Συνελεύσεις ανά Δομή και Τομέα).
β. Το Συνέδριο διαμορφώνει το Καταστατικό πλαίσιο, αλλά και ειδικά ή επιμέρους πλαίσια προσδιορισμού των αποφασιστικών αρμοδιοτήτων των εκτελεστικών οργάνων.
γ. Κάθε απόφαση Συνεδρίου για την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, την ΤΑΚΤΙΚΗ ή την ΔΟΜΗ συγκεκριμενοποιείται σύμφωνα μ’έναν σταθερό σκελετό και καταγράφεται σε ειδικό έντυπο (όπως αυτό που παραθέτουμε στο τέλος).
δ. Κάθε απόφαση οποιαδήποτε βαθμίδας της ΑΠΟ πρέπει να ορίζει την διάρκεια της ισχύος της, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτει το Συνέδριο.» (ΣΕ1)

« Με αποφάσεις Συνεδρίου μπορούν να αποδίδονται αρμοδιότητες σε άλλα όργανα επί της Τακτικής.
Με αποφάσεις Συνεδρίου μπορούν να αποδίδονται αρμοδιότητες στην Συνδιάσκεψη επί της Δομής και της Τακτικής.
Με αποφάσεις Συνεδρίου μπορούν να αποδίδονται αρμοδιότητες στο Γενικό Συμβούλιο επί της Τακτικής και στοιχείων της Δομής που εμπίπτουν αποκλειστικά στην Τακτική (δημιουργία Ομάδων Εργασίας, οργάνωση Τομέων, Δομών και των αρμόδιων συλλογικών οργάνων -Συμβούλια και Συνελεύσεις-). » (ΣΕ2)

(Συνέχεια για το Συνέδριο, στην επόμενη σελίδα)
Β. Προτείνουμε μια σταθερή σειρά συζήτησης των ζητημάτων κατά δομική κατηγορία, ιδιαίτερη για κάθε όργανο.

Σειρά αποφασιστικών ζητημάτων για το Συνέδριο:
1. Αποχώρηση, αποπομπή και ένταξη πολιτικών συλλογικοτήτων.
2. Αναθεωρητικές προτάσεις για τις ΑΡΧΕΣ, τις ΘΕΣΕΙΣ και την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ.
3. Νέες προτάσεις για τις ΑΡΧΕΣ, τις ΘΕΣΕΙΣ και την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ.
4. Αναθεωρητικές προτάσεις για την ΤΑΚΤΙΚΗ και την ΔΟΜΗ.
5. Νέες προτάσεις για την ΤΑΚΤΙΚΗ και την ΔΟΜΗ.
6. Αναθεωρητικές προτάσεις επί αποφάσεων υπόλογων οργάνων.*
7. Αναθεωρητικές προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
8. Νέες προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
9. Ενστάσεις Ακυρότητας επί αποφάσεων.

* Αποφάσεις ή προτάσεις τακτικών οργάνων που αφορούν συγκεκριμένα ζητήματα τακτικής και μεθοδολογίας.

Συνδιάσκεψη

Έχουμε ήδη συναποφασίσει ότι « η Συνδιάσκεψη επανεκτιμά τις τακτικές, ασχολείται με τα τρέχοντα λειτουργικά ζητήματα, κάνει τον ενδιάμεσο απολογισμό δράσεων και προετοιμάζει νέες ». Προτείνουμε την προσθήκη όρων που θα συγκεκριμενοποιούν περισσότερο τις αρμοδιότητες των Συνδιασκέψεων:

Α.
« Η Συνδιάσκεψη μπορεί:
Να αποφασίσει για την ένταξη ή την αποπομπή πολιτικών συλλογικοτήτων στην ή από την ΑΠΟ.
Να αναπτύξει και να διορθώσει τα κείμενα των συμφωνημένων από το Συνέδριο ΘΕΣΕΩΝ κατόπιν απόφασης του Συνεδρίου.
Να αποφασίσει την δημιουργία Τομέων, Δομών και των αρμόδιων Συμβουλίων (συνελεύσεις εκπροσώπων των συλλογικοτήτων που συμμετέχουν στον Τομέα ή στην Δομή, όπως το εξηγούμε παραπάνω), στα πλαίσια και με τους όρους των αποφάσεων των Συνεδρίων.
Να αναλάβει κάθε αρμοδιότητα των υπόλογων οργάνων και να λάβει σχετικές αποφάσεις με τον συμφωνημένο τρόπο λήψης απόφασης που αντιστοιχεί στο εκάστοτε ζήτημα. Οι αποφάσεις της Συνδιάσκεψης επί της Τακτικής δεν μπορούν να αναιρεθούν από υπόλογα όργανα.
Η Έκτακτη Συνδιάσκεψη μπορεί επιπλέον να αναπροσαρμόσει στις πραγματικές συνθήκες την άμεση στρατηγική της ΑΠΟ σύμφωνα με την μακρόχρονη Στρατηγική που αποφασίζεται στα Συνέδρια, εφόσον έχει συγκληθεί γι’αυτόν τον σκοπό. »

Β. Προτείνουμε, κάθε απόφαση Συνδιάσκεψης για την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, την ΤΑΚΤΙΚΗ ή την ΔΟΜΗ να συγκεκριμενοποιείται σύμφωνα μ’έναν σταθερό σκελετό και να καταγράφεται σε ειδικό έντυπο, όπως και για το Συνέδριο, ώστε να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι ομοσπονδιακές διαδικασίες και οι ευθύνες των οργάνων.

Γ. Προτείνουμε μια σταθερή σειρά συζήτησης των ζητημάτων κατά δομική κατηγορία, ιδιαίτερη για κάθε όργανο.

Σειρά αποφασιστικών ζητημάτων για την Συνδιάσκεψη:
1. Αποχώρηση, αποπομπή και ένταξη πολιτικών συλλογικοτήτων.
2. Αναθεωρητικές Προτάσεις για την ΤΑΚΤΙΚΗ και την ΔΟΜΗ (υπόλογα στο Καταστατικό).
3. Νέες Προτάσεις για την ΤΑΚΤΙΚΗ και την ΔΟΜΗ (υπόλογα στο Καταστατικό).
4. Αναθεωρητικές Προτάσεις επί αποφάσεων υπόλογων οργάνων.*
5. Αναθεωρητικές Προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
6. Νέες Προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
7. Ενστάσεις Ακυρότητας επί αποφάσεων.

* Αποφάσεις ή προτάσεις τακτικών οργάνων που αφορούν συγκεκριμένα ζητήματα τακτικής και μεθοδολογίας.

Γενικό Συμβούλιο
(Διαρκές αποφασιστικό όργανο, υπόλογο του Συνεδρίου)

Το Γενικό Συμβούλιο αποτελεί τον διαρκή κοινό τόπο όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων.
Για τις αρμοδιότητες και την λειτουργία (τακτικότητα και διαδικασία) του Γενικού Συμβουλίου προτείνουμε:

Α.
« 1. Στο Γενικό Συμβούλιο κατατίθενται οι Ενστάσεις ως προς την παραμονή συλλογικοτήτων στην ΑΠΟ και το Γενικό Συμβούλιο αποφασίζει την μεταφορά ή μη του ζητήματος στην Ολομέλεια (πλησιέστερο Συνέδριο ή Συνδιάσκεψη) ή και την προσωρινή παύση συμμετοχής των εγκαλούμενων συλλογικοτήτων.
2. Το Γενικό Συμβούλιο επικυρώνει τις επαρκείς προτάσεις δοκιμαστικής υποδοχής συλλογικοτήτων στην ΑΠΟ και τις επαρκείς προτάσεις παύσης της δοκιμαστικής συμμετοχής μέχρι την πλησιέστερη Ολομέλεια.
3. Το Γενικό Συμβούλιο προετοιμάζει το Συνέδριο και την Συνδιάσκεψη (την ατζέντα, το πρόγραμμα, την οργάνωσή των εργασιών).
4. Το Γενικό συμβούλιο λαμβάνει αποφασιστικές αρμοδιότητες από το Συνέδριο. Το Γενικό Συμβούλιο έχει την ευθύνη και την ελευθερία ν’αποφασίζει ότι απαιτείται για την υλοποίηση των αποφάσεων των Συνεδρίων και των Συνδιασκέψεων, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτει το Συνέδριο, εφόσον οι ενέργειές του δεν αντίκεινται στο Καταστατικό και σε αποφάσεις των Συνεδρίων και των Συνδιασκέψεων.
5. Το Γενικό Συμβούλιο συγκροτεί, οργανώνει, συντονίζει και ελέγχει Τομείς και Δομές σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συνεδρίου ή και της Συνδιάσκεψης.
6. Το Γενικό Συμβούλιο δίνει ειδικές αρμοδιότητες, συντονίζει κι ελέγχει τα Συμβούλια των Τομέων και των Δομών κι έχει ευθύνη και άμεση αποφασιστική ισχύ για την δραστηριότητά τους.
7. Το Γενικό Συμβούλιο μπορεί να συγκεκριμενοποιεί τα πλαίσια και τους όρους δράσης που έχουν θέσει το Συνέδριο και η Συνδιάσκεψη.
8. Το Γενικό Συμβούλιο ελέγχει τα Τοπικά Συντονιστικά κι έχει ευθύνη και άμεση αποφασιστική ισχύ για την δραστηριότητά τους.
9. Το Γενικό Συμβούλιο διαμορφώνει συνεχείς διαδικασίες ανταπόκρισης σε έκτακτες καταστάσεις και γι’αυτό τον σκοπό μπορεί να ορίζει τακτά και έκτακτα συντονιστικά όργανα (ειδικές Ομαδες Εργασίας) έχοντας ευθύνη και άμεση αποφασιστική ισχύ για την δραστηριότητά τους.
10. Το Γενικό Συμβούλιο δέχεται κι εξετάζει Προτάσεις από τις πολιτικές συλλογικότητες και αιτήματα ανάληψης πρωτοβουλιών με την μορφή συγκεκριμένων Προτάσεων από τα Τοπικά Συντονιστικά.
11. Το Γενικό Συμβούλιο δέχεται κι εξετάζει Προτάσεις κι Ενστάσεις επί Προτάσεων που μεταφέρονται από υπόλογα όργανα.
12. Το Γενικό Συμβούλιο απευθύνει Αιτήματα στα υπόλογα όργανα ή και συγκροτεί νέες Ομάδες Εργασίας, για την υλοποίηση των αποφάσεών του. Οι εκπρόσωποι των πολιτικών συλλογικοτήτων έχουν ευθύνη να μεταφέρουν τις αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου στις ολομέλειές τους, για την υλοποίηση των διαρκών και των έκτακτων δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κάθε συλλογικότητα.
13. Το Γενικό Συμβούλιο έχει την ευθύνη για την ομόφωνη επικύρωση του πολιτικού λόγου που διαμορφώνεται στα αρμόδια όργανα της ΑΠΟ σύμφωνα με τις ΘΕΣΕΙΣ της.
14. Το Γενικό Συμβούλιο δέχεται και εξετάζει Ενστάσεις που καταθέτει άμεσα μια πολιτική συλλογικότητα επί αποφάσεων ή πράξεων οποιουδήποτε υπόλογου οργάνου.
15. Το Γενικό Συμβούλιο έχει σταθερές αποφασιστικές αρμοδιότητες στα εξής πεδία:
– Ομοσπονδιακός συντονισμός κατανεμημένων ή εστιασμένων παρεμβάσεων.
– Αλληλέγγυα επικοινωνία και συντονισμός με σχήματα αυτοοργανωμένης αντίστασης.
– Λήψη πρωτοβουλιών για άνοιγμα πεδίων (ταξικοί-κοινωνικοί αγώνες και εγχειρήματα) και συγκρότηση μετώπων όπου κυοφορείται η σύγκρουση.
– Διεθνής συντονισμός.
– Ομοσπονδιακή αυτοάμυνα κι αλληλέγγυα άμυνα εντός κι εκτός ομοσπονδίας.
– Γενική εποπτεία των ομοσπονδιακών δραστηριοτήτων και διαδικασιών:
Συνέπεια εφαρμογής πολιτικών αποφάσεων (αναγνώριση, κατανόηση και κοινοποίηση της πολιτικής ασυνέπειας, της κολλησιεργείας, της αδυναμίας ή των αντικειμενικών εμποδίων).
Ενίσχυση ποιοτικών χαρακτηριστικών
(συμμετοχικότητα-πρωτοβουλία-συνεργατικότητα,
διάλογος-αποφασιστικότητα-πρακτικότητα,
καινοτομία-συνθετικότητα-εξελικτικότητα).
Εξέλιξη δραστηριοτήτων, αποτελεσμάτων και ποιοτικών χαρακτηριστικών.
[Διαλεκτική της ανάγκης, της θέλησης και της ικανότητας] »

Επιπλέον, σχετικά με την λειτουργία του διαρκούς οργάνου: (ΓΣ16)
« Οι αποφάσεις που αφορούν την λειτουργία του Γενικού Συμβουλίου δεν εμπίπτουν στα ζητήματα Τακτικής κι οπότε λαμβάνονται ομόφωνα (εφόσον προϋποθέτουν την δεσμευτική συμμετοχή όλων των εκπροσωπούμενων συλλογικοτήτων).
Το Συνέδριο αποφασίζει για την ελάχιστη συχνότητα συνεδρίασης (είτε με τηλεδιάσκεψη είτε δια ζώσης) του Γενικού Συμβουλίου, το οποίο συγκεκριμενοποιεί τους ρυθμούς του ανάλογα στις επίκαιρες ανάγκες.
Κάθε πολιτική συλλογικότητα μπορεί κι ενδείκνυται για λόγους οριζόντιας ισονομίας και συνεξέλιξης, να αλλάζει τους εκπροσώπους της στις συνεδριάσεις του Γενικού Συμβουλίου. Σε κάθε συνεδρίαση μπορούν να παρακολουθούν τον διάλογο και να παρεμβαίνουν περισσότεροι από έναν εκπρόσωποι για κάθε συλλογικότητα, τηρώντας τα συμφωνημένα κοινά χρονικά όρια παρέμβασης για κάθε συλλογικότητα.
Ο αποφασιστικός διάλογος του Γενικού Συμβουλίου υλοποιείται συνεχώς μέσω του forum με βήματα προκαθορισμένης διάρκειας για κάθε Πρόταση (πρωτολογίες, δευτερολογίες, σύνθεση, απόφαση). Για κάθε κατατιθέμενη Πρόταση οι απαντητικές τοποθετήσεις των συλλογικοτήτων (πρωτολογίες) κατατίθενται στο forum μέχρι την συμπλήρωση τριών εβδομάδων. Αν δεν έχει προκύψει συμφωνία, οι επόμενες τοποθετήσεις (δευτερολογίες) κατατίθενται στο forum μέχρι την συμπλήρωση δυο ακόμα εβδομάδων. Αν δεν έχει προκύψει συναίνεση δίνεται άλλη μια εβδομάδα για την διαμόρφωση συνθετικών Προτάσεων. Η αποφασιστική ψηφοφορία διαρκεί άλλη μια εβδομάδα. Αν σε οποιαδήποτε φάση του αποφασιστικού κύκλου του Γενικού Συμβουλίου μεσολαβήσει συνεδρίαση του, οι διαδικασίες ολοκληρώνονται κατά την συνεδρίαση. » (Σύνολο 3 με 7 εβδομάδες. Οι συνεδριάσεις μπορούν να μικρύνουν κατά πολύ τους απαιτούμενους χρόνους.)

Β. Κάθε απόφαση του Γενικού Συμβουλίου να συγκεκριμενοποιείται σύμφωνα μ’έναν σταθερό σκελετό και να καταγράφεται σε ειδικό έντυπο, όπως αυτό που παραθέτουμε στο τέλος, ώστε να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι αρμοδιότητες των επιμέρους οργάνων, όπως και τα πλαίσια και οι όροι δράσης τους.

Γ. Προτείνουμε μια σταθερή σειρά συζήτησης των ζητημάτων κατά δομική κατηγορία, ιδιαίτερη για κάθε όργανο.

Σειρά αποφασιστικών ζητημάτων για το Γενικό Συμβούλιο:
1. Παύση δοκιμαστικής υποδοχής.
2. Ενστάσεις ως προς την παραμονή ορισμένων συλλογικοτήτων στην ΑΠΟ.
3. Επικύρωση δοκιμαστικής υποδοχής.
4. Ενστάσεις Ακυρότητας επί αποφάσεων.
5. Συγκεκριμένα αιτήματα Συνεδρίου ή Συνδιάσκεψης.
6. Αναθεωρητικές Προτάσεις επί αποφάσεων υπόλογων οργάνων.*
7. Αναθεωρητικές Προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
8. Νέες Προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
9. Αναθεωρητικές Προτάσεις επί προηγούμενων αποφάσεων του Γενικού Συμβουλίου.
10. Νέες Προτάσεις συλλογικοτήτων.

* Αποφάσεις ή προτάσεις τακτικών οργάνων που αφορούν συγκεκριμένα ζητήματα τακτικής και μεθοδολογίας.

Συμβούλια Τομέων και Δομών

Όπως έχουμε εξηγήσει σε προηγούμενες γραπτές τοποθετήσεις μας, τα συμβούλια των πολιτικών συλλογικοτήτων είναι απαραίτητα για να υπάρχει συνέχεια μεταξύ των πολιτικών συμφωνιών και της δράσης, με συνεχή και άμεση πολιτική παρουσία. Συνοψίζουμε σ’ένα σύνθημα τον αναγκαίο οργανωτικό προσανατολισμό: Καθημερινή προσαρμογή στον επαναστατικό σκοπό, προσαρμογή στην καθημερινότητα, συνεχής εξέλιξη. Επίσης, τα πολιτικά συμβούλια είναι απαραίτητα για την διασφάλιση της οριζοντιότητας.
Στο πρώτο στάδιο δημιουργίας της ομοσπονδιακής δομής οι αρμοδιότητες των Συμβουλίων Τομέων και Δομών μπορεί να διεκπεραιώνονται από το Γενικό Συμβούλιο και τις Ομάδες Εργασίας, αλλά με την ανάπτυξη πολλαπλών και σύνθετων δραστηριοτήτων, είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν ταυτόχρονα η πολιτική ενότητα κι ευελιξία κι ο οριζόντιος έλεγχος, προλαμβάνοντας τόσο τη φεουδαλοποίηση των οργάνων και των δραστηριοτήτων (ανεξέλεγκτοι θύλακες), όσο και την αδρανοποίηση λόγω υπερφόρτωσης του Γενικού Συμβουλίου.
Για τον συντονισμό και τον πολιτικό έλεγχο των Τομέων, των Δομών και των Ομάδων Εργασίας προτείνουμε τα εξής:

Α.
« 1. Κάθε Τομέας της ΑΠΟ και ορισμένες Δομές λειτουργούν με πολιτικά Συμβούλια τα οποία απαρτίζονται από ανακλητούς εκπροσώπους των συλλογικοτήτων που συμμετέχουν σε Ομάδες Εργασίας του συγκεκριμένου Τομέα ή Δομής. Κάθε συλλογικότητα έχει την ευθύνη για την κύκλιση των μελών της που συμμετέχουν σε Ομάδες Εργασίας, στα αντίστοιχα Συμβούλια.
2. Το Συνέδριο, η Συνδιάσκεψη και το Γενικό Συμβούλιο μπορούν ν’αποφασίζουν την συγκρότηση Συμβουλίου Δομής. Το Γενικό Συμβούλιο αποφασίζει για την ελάχιστη συχνότητα συνεδρίασης κάθε Συμβουλίου, το οποίο συγκεκριμενοποιεί τους ρυθμούς του ανάλογα στις επίκαιρες ανάγκες.
3. Τα Συμβούλια των Τομέων και των Δομών αναλαμβάνουν ειδικές αρμοδιότητες, συντονίζονται και ελέγχονται από το Γενικό Συμβούλιο. Τα Συμβούλια έχουν την ευθύνη και την ελευθερία ν’αποφασίζουν ότι απαιτείται για την υλοποίηση των αποφάσεων των Συνεδρίων, των Συνδιασκέψεων και του Γενικού Συμβουλίου, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτει το Συνέδριο, η Συνδιάσκεψη ή και το Γενικό Συμβούλιο, εφόσον οι ενέργειές τους δεν αντίκεινται στο Καταστατικό και σε αποφάσεις των Συνεδρίων, των Συνδιασκέψεων, του Γενικού Συμβουλίου και άλλων Συμβουλίων ακόμα κι εκτός της αρμοδιότητάς τους.
4. Τα Συμβούλια των Τομέων και των Δομών συγκροτούν, οργανώνουν, συντονίζουν και ελέγχουν Ομάδες Εργασίας υπό την εποπτεία του συνόλου της ΑΠΟ και υπό την άμεση αποφασιστική ισχύ του Γενικού Συμβουλίου. Με το ίδιο πλαίσιο ορίζουν την διάρκεια λειτουργίας των Ομάδων Εργασίας που έχουν συγκροτήσει.
Τα Συμβούλια των Τομέων και των Δομών συγκαλούν Γενικές και Θεματικές Συνελεύσεις σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συνεδρίου, της Συνδιάσκεψης και του Γενικού Συμβουλίου.
5. Τα Συμβούλια δέχονται κι εξετάζουν Προτάσεις από τις πολιτικές συλλογικότητες και αιτήματα ανάληψης πρωτοβουλιών με την μορφή συγκεκριμένων Προτάσεων από τις Ομάδες Εργασίας.
6. Τα Συμβούλια των Τομέων δέχονται κι εξετάζουν Προτάσεις κι Ενστάσεις επί Προτάσεων που μεταφέρονται από τα Συμβούλια των Δομών και τις Ομάδες Εργασίας. Τα Συμβούλια των Δομών δέχονται κι εξετάζουν Προτάσεις κι Ενστάσεις επί Προτάσεων που μεταφέρονται από τις Ομάδες Εργασίας.
7. Τα Συμβούλια απευθύνουν Αιτήματα στα υπόλογα όργανα (από τους Τομείς, στις Δομές κι από τους Τομείς και τις Δομές, άμεσα στις Ομάδες Εργασίας και στις Γενικές Συνελεύσεις) ή και συγκροτούν νέες Ομάδες Εργασίας, για την υλοποίηση των αποφάσεών τους. Οι εκπρόσωποι των πολιτικών συλλογικοτήτων έχουν ευθύνη να μεταφέρουν τις αποφάσεις των Συμβουλίων στις ολομέλειέςτους, για την υλοποίηση των διαρκών και των έκτακτων δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κάθε συλλογικότητα.
8. Ο αποφασιστικός διάλογος κάθε Συμβουλίου υλοποιείται με τους ίδιους τρόπους που λειτουργεί το Γενικό Συμβούλιο. »

Β. Κάθε απόφαση Συμβουλίου να συγκεκριμενοποιείται σύμφωνα μ’έναν σταθερό σκελετό και να καταγράφεται σε ειδικό έντυπο, όπως αυτό που παραθέτουμε στο τέλος, ώστε να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι αρμοδιότητες των Ομάδων Εργασίας, όπως και τα πλαίσια και οι όροι δράσης τους.

Γ. Προτείνουμε μια σταθερή σειρά συζήτησης των ζητημάτων κατά δομική κατηγορία, ιδιαίτερη για κάθε όργανο.

Σειρά αποφασιστικών ζητημάτων για τα Συμβούλια Τομέων και Δομών:
1. Συγκεκριμένα αιτήματα Συνεδρίου, Συνδιάσκεψης, Γενικού Συμβουλίου.
2. Συγκεκριμένα αιτήματα άλλων Συμβουλίων.
3. Αναθεωρητικές Προτάσεις επί αποφάσεων υπόλογων οργάνων.*
4. Αναθεωρητικές Προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
5. Νέες Προτάσεις μεταφερόμενες από υπόλογα όργανα.*
6. Αναθεωρητικές Προτάσεις επί προηγούμενων αποφάσεων του Συμβουλίου.
7. Νέες Προτάσεις συλλογικοτήτων.

* Εκτελεστικές αποφάσεις ή προτάσεις υπόλογων Ομάδων Εργασίας, αν πρόκειται για Συμβούλιο Δομής, ή και υπόλογων Συμβουλίων Δομών, αν πρόκειται για Συμβούλιο Τομέα.

Ομάδες Εργασίας

Προτείνουμε τα εξής:

Α.
« 1. Οι Ομάδες Εργασίας συγκροτούνται με αποφάσεις του Συνεδρίου ή της Συνδιάσκεψης ή του Γενικού Συμβουλίου ή των αρμόδιων Συμβουλίων ή μιας Γενικής Συνέλευσης Τομέα ή Δομής.
2. Η διάρκεια λειτουργίας κάθε Ομάδας Εργασίας και η αναγκαία εναλλαγή συμμετοχών σε αυτήν ορίζονται από το Συμβούλιο που αποφάσισε τη συγκρότησή της, με όλα τα κριτήρια που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του.
3. Κάθε Ομάδα Εργασίας στελεχώνεται από μέλη τουλάχιστον δυο συλλογικοτήτων.*
4. Οι πολιτικές συλλογικότητες έχουν την ευθύνη να συνεισφέρουν στις Ομάδες Εργασίας με τις δηλωμένες διαθεσιμότητες συμμετοχής τους και τους διαθέσιμους πόρους τους, στον βαθμό που έχουν συναινέσει (μέσω των εκπροσώπων τους στα Συμβούλια) στις συγκεκριμένες αποφάσεις. Οι συμμετέχοντες στις Ομάδες Εργασίας διατηρούν τις λειτουργικές ευθύνες στις οποίες έχουν δεσμευτεί, ανεξάρτητα από την συμφωνία ή την διαφωνία της συλλογικότητάς τους σε αποφάσεις Τακτικής που εμπλέκουν ήδη υπάρχουσες Ομάδες Εργασίας.
5. Η Ομάδα Εργασίας ορίζει η ίδια τακτές και έκτακτες συνελεύσεις σχετικά με τα πρακτικά ζητήματά της, αν δεν τις έχει ορίσει το αρμόδιο Συμβούλιο. Η συνέλευση της Ομάδας Εργασίας έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες πάνω στο πρακτικό έργο της, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτουν το Συνέδριο, η Συνδιάσκεψη, το Γενικό Συμβούλιο ή και τα αρμόδια Συμβούλια. Η ολομέλεια της Ομάδας Εργασίας είναι η βασική κοινότητα στην λειτουργία της ΑΠΟ. Η Ομάδα Εργασίας τειρεί γραμματεία των συνελεύσεών της και των δραστηριοτήτων της.
6. Τα μέλη της Ομάδας Εργασίας κι η Ομάδα Εργασίας σαν σύνολο είναι ελεύθερα να πράττουν ότι μπορούν για την υλοποίηση των αποφάσεων και των αιτημάτων όλων των οργάνων της ΑΠΟ, με προτεραιότητα στα αιτήματα του Συνεδρίου, της Συνδιάσκεψης και του Γενικού Συμβουλίου, μετά στα αιτήματα του αρμόδιων Συμβουλίων Τομέα και Δομής και ύστερα για τα υπόλοιπα αιτήματα, στα πλαίσια και με τους όρους που θέτει το Συνέδριο, η Συνδιάσκεψη ή και το Γενικό Συμβούλιο, εφόσον οι ενέργειές τους δεν αντίκεινται στο Καταστατικό και σε αποφάσεις των Συνεδρίων, των Συνδιασκέψεων, του Γενικού Συμβουλίου και άλλων Συμβουλίων ακόμα κι εκτός της αρμοδιότητάς τους και στις αποφάσεις των συνελεύσεων της συγκεκριμένης Ομάδας Εργασίας. »

* Οι Ομάδες Εργασίας πρέπει να είναι μικτές, για να κυκλοφορεί η γνώση και η εμπειρία, που είναι βασικά στοιχεία της αυτονομίας, να δυναμώνει η ομόσπονδη κοινότητα, ώστε να ριζώνει η πολιτική ενότητα στην αγωνιστική καθημερινότητά μας και να μην δίνεται χώρος στη μικροπολιτική εργαλειοποίηση των ομοσπονδιακών οργάνων. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις θα πρέπει να εγκρίνεται η πλήρης ανάληψη μιας εργασίας αποκλειστικά από μια πολιτική συλλογικότητα. Προτείνουμε διάφορες μορφές Ομάδων Εργασίας : Μορφές που εφαρμόζονται όταν η προτεραιότητα δίνεται στη δράση. Τότε μπορεί σ’έναν μεγάλο πυρήνα μιας συλλογικότητας να προσαρτηθεί ένα μέρος άλλης συλλογικότητας ή πολλά άτομα από διάφορες συλλογικότητες. Μορφές που εφαρμόζονται όταν η προτεραιότητα δίνεται στην κυκλοφορία της γνώσης και στη συλλογικοποίηση. Τότε ο εξειδικευμένος πυρήνας μπορεί να είναι πιο μικρός και οι ενδιαφερόμενοι (μιας συλλογικότητας ή διαφορετικών) περισσότεροι. Και η μικτή Ομάδα Εργασίας χωρίς βασικό πυρήνα, η οποία εφαρμόζεται όπου δεν υπάρχει ανάγκη εξειδικευμένης ικανότητας ή όπου δεν υπάρχει προσφερόμενος πυρήνας.
Στις Ομάδες Εργασίας φαίνονται τα ελλείματα στην πρακτική οριζοντιότητα (πχ αδυναμία συγκρότησης μιας κατάλληλης Ομάδας Εργασίας ή παραμονή συγκεκριμένων ευθυνών στα ίδια πρόσωπα για μεγάλο χρονικό διάστημα). Τα αρμόδια Συμβούλια έχουν την ευθύνη για την κυκλοφορία της γνώσης, της εμπειρίας και των ευθυνών.
(Για καλύτερη κατανόηση επισυνάπτουμε πάλι το παράδειγμα οργανογράμματος: ΑΠΟ-FRAME συν.pdf)

Β. Προτείνουμε μια σταθερή σειρά συζήτησης των ζητημάτων κατά δομική κατηγορία, ιδιαίτερη για κάθε όργανο.

Σειρά ζητημάτων για τις Ομάδες Εργασίας:
1. Αιτήματα Συνεδρίου, Συνδιάσκεψης, Γενικού Συμβουλίου.
2. Αιτήματα αρμόδιων Συμβουλίων.
3. Αιτήματα άλλων Συμβουλίων.
4. Αναθεωρητικές Προτάσεις.
5. Νέες Προτάσεις συλλογικοτήτων.

Επεξηγηματική σημείωση για την ατζέντα του κάθε οργάνου :

Η σειρά της ατζέντας που προτείνουμε για το Συνέδριο, την Συνδιάσκεψη, το Γενικό Συμβούλιο, τα άλλα Συμβούλια και τις Ομάδες Εργασίας είναι διαφορετική ανά όργανο. Στο Συνέδριο, στην Συνδιάσκεψη και στο Γενικό Συμβούλιο η προτεραιότητα δίνεται στην αποχώρηση, την αποπομπή και την ένταξη συλλογικοτήτων κι ύστερα, για το Γενικό Συμβούλιο στις Ενστάσεις Ακυρότητας.
Η επόμενη προτεραιότητα για το Γενικό Συμβούλιο και η πρώτη προτεραιότητα για τα υπόλογα όργανα δίνεται στα πρακτικά αιτήματα, ξεκινώντας από τα αιτήματα των συλλογικότερων οργάνων. Στην συνέχεια για τα Συμβούλια ακολουθούν οι Αναθεωρητικές Προτάσεις που αφορούν υπόλογα όργανα, δίνοντας προτεραιότητα στην ελεγκτική ευθύνη των Συμβουλίων, μετά οι νέες Προτάσεις που έρχονται από τα υπόλογα και αυτές που κατατίθενται άμεσα στο Συμβούλιο και τέλος, οι Αναθεωρητικές που αφορούν το ίδιο το Συμβούλιο.
Οι Προτάσεις που αφορούν υπόλογα όργανα προηγούνται αυτών που αφορούν το ίδιο όργανο, ώστε να μην παρακολλύεται η δράση των εκτελεστικών οργάνων. Αντιθέτως, στο Συνέδριο και στην Συνδιάσκεψη προηγούνται οι δομικές αποφάσεις, ξεκινώντας από τις ΑΡΧΕΣ και περνώντας από την ΔΟΜΗ πριν φτάσουμε στις μεταφερόμενες Προτάσεις από τα υπόλογα όργανα.
Οι Αναθεωρητικές που κατατίθενται άμεσα σ’ένα όργανο προηγούνται των νέων Προτάσεων, διότι μπορούν να συμπεριλαμβάνουν νέα στοιχεία κι επαναπροσδιορίζουν το δεδομένο πλαίσιο προς το οποίο πρέπει να συμφωνούν οι νέες.

Προτεινόμενες προσθήκες στους τρόπους λήψης απόφασης:

« Οι πολιτικές συλλογικότητες είναι ισοδύναμες στις αποφασιστικές διαδικασίες των οργάνων στα οποία συμμετέχουν. » (ΤΑ1)

« Οποιαδήποτε στιγμή κατά την διάρκεια του διαλόγου πάνω σε μια Πρόταση που απαιτεί ομοφωνία μπορεί να τεθεί συγκεκριμένο χρονικό όριο αν υπάρχει συναίνεση όλων των εκπροσωπούμενων πολιτικών συλλογικοτήτων ή όλων πλην μιας. Όταν έχει συμφωνηθεί χρονικό όριο στην συζήτηση μιας Πρότασης που απαιτεί ομοφωνία και δεν καταλήξει σε συναίνεση, η πρόταση μπαίνει στο αρχείο. Μια πρόταση που έχει καταλήξει στο αρχείο, μπορεί να επανεισαχθεί μόνο στο Συνέδριο με τις προβλεπόμενες διαδικασίες διαμόρφωσης της ατζέντας.» (ΤΑ2)

Για την προβλεπόμενη ψηφοφορία:
« Σε κάθε ψηφοφορία υπάρχει η δυνατότητα πολλαπλής ψήφου.
Η αρνητική ψήφος προβλέπεται και καταμετράται έναντι πολλαπλών Προτάσεων, όπως κι έναντι μιας μοναδικής Πρότασης.
Στην πρώτη ψηφοφορία απαιτείται η συναίνεση των 3/4 για να εγκριθεί η πλειοψηφούσα πρόταση. Αν η πρόταση που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους αναλογεί σε μικρότερο κλάσμα, τότε γίνεται αμέσως νέα ψηφοφορία με επαρκή συναίνεση τα 2/3.
Αν στην περίπτωση των πολλαπλών προτάσεων η πλειοψηφούσα αναλογία είναι πάλι ανεπαρκής, τότε γίνεται αμέσως νέα ψηφοφορία μεταξύ των δυο πλειοψηφικότερων προτάσεων με επαρκή συναίνεση τα 2/3.
Σε περίπτωση ισοψηφίας (μεγαλύτερη ή ίση των 2/3) στην τελική ψηφοφορία επιλογής μεταξύ δυο προτάσων (Α/Β) το αποτέλεσμα θεωρείται ως μη απόφαση, εκτός αν δοθεί τελικά μια επιπλέον ψήφος ανοχής για την εφαρμογή της μιας πρότασης ή από μια επιπλέον για κάθε πρόταση.
Σε περίπτωση που τελικά καμία Πρόταση δεν συγκεντρώνει επαρκή συναίνεση, το αποτέλεσμα θεωρείται ως μη απόφαση. » (ΤΑ3)

Βαθμίδες συλλογικής επάρκειας, Αναθεωρητικές Προτάσεις, Ενστάσεις:

Για να ολοκληρωθεί ένα βασικό πλαίσιο αποφασιστικών διαδικασιών απαιτείται να ορίζει εκτός των άλλων:
1. Έναν άμεσο τρόπο επιβεβαίωσης της συλλογικής επάρκειας κάθε οργάνου για την λήψη ειδικών εκτελεστικών αποφάσεων.
2. Την δυνατότητα επίσημης κατάδειξης μιας Πρότασης ως μη συζητήσιμης σύμφωνα με τις υπάρχουσες συμφωνίες και πραγμάτευσής της στην συλλογικότερη βαθμίδα. Και την δυνατότητα κατάθεσης Ένστασης Ακυρότητας επί μιας απόφασης και άμεσης παύσης της ισχύος της εφόσον έχει ληφθεί από όργανο υπόλογο στο Γενικό Συμβούλιο.
3. Αναθεωρητικές διαδικασίες.
Η δυνατότητα μεταφοράς ενός ζητήματος (πχ Πρότασης) σε συλλογικότερη βαθμίδα αποφασιστικού διαλόγου διασφαλίζει την συλλογικότερη κρίση. Όλα τα ζητήματα μπορούν να μεταφερθούν μέχρι το Συνέδριο ή το Γενικό Συμβούλιο (με προηγηθείσα απόφαση Συνεδρίου). Η συγκεκριμένη δυνατότητα αποτελεί εγγύηση για τις συλλογικότητες που στέκονται επιφυλακτικά απέναντι στην απόδοση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στα επιμέρους εκτελεστικά όργανα της ΑΠΟ.
Επίσης, η συγκεκριμένη δυνατότητα διασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία ενός οργάνου (όταν κάποιοι κρίνουν το ζήτημα περιττό ή όταν δαπανάται για την πραγμάτευσή του δυσανάλογος χρόνος προς την σημασία του σε σχέση με τις ευθύνες του συγκεκριμένου οργάνου).
Ο προσδιορισμός του Γενικού Συμβουλίου ή μιας Συνδιάσκεψης ως Οριστικής συλλογικής βαθμίδας πραγμάτευσης ενός ζητήματος απελευθερώνει το Συνέδριο από δευτερεύοντα θέματα. Αυτή η ρύθμιση βρίσκεται προκαταβολικά και αποκλειστικά στα χέρια του Συνεδρίου, για κάθε συγκεκριμένο θέμα.

Οπότε, προτείνουμε επί τούτων τα εξής:

« Βαθμίδες και όροι συλλογικής επάρκειας
για τον αποφασιστικό διάλογο μέσα στα όργανα : (Ε1)

Αν τουλάχιστον δυο συλλογικότητες που συμμετέχουν σ’ένα όργανο (εκτός του Συνεδρίου) στο οποίο κατατίθεται μια Πρόταση κρίνουν ότι αυτή πρέπει να συζητηθεί από συλλογικότερο όργανο, τότε το αίτημά τους γίνεται άμεσα αποδεκτό και η Πρόταση μεταφέρεται στο αμέσως συλλογικότερο αρμόδιο όργανο. (Αρμόδιο σημαίνει να μην ανήκει σε άλλο Τομέα ή άλλη Δομή).
Οι Συνεδριακές αποφάσεις και μόνο αυτές μπορούν να ορίζουν μόνο το Συνέδριο ή και μια αρμόδια Συνδιάσκεψη ή το διαρκές γενικό όργανο των πολιτικών συλλογικοτήτων (Γενικό Συμβούλιο) ως Οριστική συλλογική βαθμίδα πραγμάτευσης για κάθε συγκεκριμένο ζήτημα. Κάθε ζήτημα για το οποίο δεν έχει προσδιοριστεί Οριστική βαθμίδα από το Συνέδριο, θεωρείται ότι έχει ως Οριστική βαθμίδα το Συνέδριο.

Ενστάσεις : (Ε2)

Κάθε πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχει σ’ένα όργανο έχει την δυνατότητα να καταθέσει αμέσως μετά την κατάθεση μιας Πρότασης, Ένσταση ως προς το ανεπίτρεπτό της (ασυμφωνία της Πρότασης σε σχέση με προηγούμενες αποφάσεις). Αν η Ένσταση έχει την συναίνεση μιας ακόμα συλλογικότητας, τότε η Πρόταση μεταφέρεται στο αμέσως συλλογικότερο αρμόδιο όργανο.
Οι Ενστάσεις επί Προτάσεων έχουν ως Οριστική βαθμίδα την Ολομέλεια.

Κάθε πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχει στην ΑΠΟ έχει την δυνατότητα να καταθέσει άμεσα στο Γενικό Συμβούλιο (διαρκές γενικό όργανο των πολιτικών συλλογικοτήτων) Ένσταση Ακυρότητας επί μιας απόφασης υπόλογου οργάνου. Τότε, αν συναινεί τουλάχιστον άλλη μια συλλογικότητα παύει η ισχύς της συγκεκριμένης απόφασης μέχρι να κριθεί η Ένσταση.
Ενστάσεις Ακυρότητας επί αποφάσεων του Γενικού Συμβουλίου μπορούν να κατατίθενται στο ίδιο όργανο ή στο Συνέδριο και στις Συνδιασκέψεις σύμφωνα με τις Καταστατικές διαδικασίες διαμόρφωσης Ατζέντας.
Οι Ενστάσεις Ακυρότητας που κατατίθενται στο Γενικό Συμβούλιο εξετάζονται άμεσα.
Οι Ενστάσεις Ακυρότητας κρίνονται με τον τρόπο λήψης απόφασης με τον οποίο έχει ληφθεί η προσβαλόμενη απόφαση.

Αναθεωρητικές διαδικασίες : (Ε3)

Κάθε πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχει σ’ένα όργανο έχει την δυνατότητα να καταθέσει μόνο στο ίδιο όργανο Αναθεωρητικές Προτάσεις για ήδη ληφθείσες αποφάσεις του ίδιου οργάνου. Η Αναθεωρητική Πρόταση μπορεί να μεταφερθεί στο αμέσως συλλογικότερο όργανο ακόμα και με αίτημα της ίδιας συλλογικότητας που την κατέθεσε, εφόσον συναινεί για την μεταφορά τουλάχιστον άλλη μια συλλογικότητα. (Η συγκεκριμένη διαδικασία διασφαλίζει ότι μια συλλογικότητα που συμμετέχει σ’ένα όργανο δεν μπορεί να το προσπεράσει για ν’αλλάξει τις αποφάσεις του).
Κάθε πολιτική συλλογικότητα έχει την δυνατότητα να καταθέτει Αναθεωρητικές Προτάσεις για ήδη λειφθείσες αποφάσεις οργάνων στα οποία δεν συμμετέχει, στο αμέσως συλλογικότερο όργανο στο οποίο συμμετέχει.
Οι Αναθεωρητικές Προτάσεις κρίνονται με τον τρόπο λήψης απόφασης με τον οποίο έχει ληφθεί η προς αναθεώρηση απόφαση.
Σε κάθε διαδικασία ψηφοφορίας για αλλαγή προηγούμενης απόφασης (Τακτικής), οι Αναθεωρητικές Προτάσεις και η καταγεγραμμένη απόφαση πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα.
Οι προς αναθεώρηση αποφάσεις έχουν ισχύ τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση της αναθεωρητικής διαδικασίας.
Τα παραπάνω ισχύουν και για Αναθεωρητικές Προτάσεις επί Αναθεωρητικών αποφάσεων, αφού δεν γίνεται τέτοια τυπική διάκριση των αποφάσεων. »

Πλαίσιο καταγραφής απόφασης Συνεδρίου, Συνδιάσκεψης ή Συμβουλίου :

Περιγραφή συνθηκών: [Πολιτική οπτική]

Ζητούμενο: [Πολιτική στόχευση]

Αρμόδια αποφασιστικά όργανα: [Συγκρότηση και λειτουργία Συμβουλίων. Τακτικότητα συνελεύσεων. Χρονοδιαγράμματα δραστηριοτήτων. Πλαίσια και όρια αποφασιστικών αρμοδιοτήτων. Απαιτούμενες συμφωνίες από τις συνελεύσεις των συμμετεχόντων συλλογικοτήτων (επιστροφή αποφάσεων στις συλλογικότητες προς επικύρωση).]

Όργανα εργασίας: [Υπάρχοντα ή νέα. Τομείς, Δομές, Ομάδες Εργασίας, Θεματικές συνελεύσεις, Συντονιστικά.]

Απαραίτητες μέθοδοι δράσης:

Ενδεικνυόμενες μέθοδοι δράσης:

Σχέσεις και διαδικασίες οργάνων:

Περιορισμοί:

Ειδικές επισημάνσεις: [+Διαδικασία απόφασης: Νέα Πρόταση, Αναθεωρητική πρόταση ή Ένσταση. Μεταφορές Βαθμίδων. Γενική συναίνεση ή ψηφοφορία. Δεσμεύσεις συλλογικοτήτων.]

Ο τρόπος ένταξης / αποχώρησης των συλλογικοτήτων και των μελών

Όσο δυσκολότερα εντάσεται μια συλλογικότητα, ακόμα δυσκολότερα θα πρέπει να αποπέμπεται. Αντιστρόφως, όσο ευκολότερα εντάσεται μια συλλογικότητα, ακόμα ευκολότερα θα πρέπει να αποπέμπεται. Στην πρώτη περίπτωση το αποτέλεσμα θα ήταν μεγαλύτερη σταθερότητα στην οργάνωση, αλλά και πιο κλειστό σχήμα. Στην δεύτερη περίπτωση το σχήμα γίνεται ανοιχτό, αλλά πιο ασυνεχές. Η υπόθεση να αρκεί η συμφωνία μιας συλλογικότητας με τα κεκτημένα της ΑΠΟ ή επιπλέον η πρόταση δυο συλλογικοτήτων της ΑΠΟ, για να ενταχθεί μια συλλογικότητα, ενώ για την αποπομπή της θα απαιτείται μια πλειοψηφία ή ομοφωνία, μπορεί να φέρει έναν χαοτικό συγκερασμό και κατακερματισμό.

Για την ένταξη προτείνουμε μια διαδικασία δυο σταδίων η οποία κρατάει τα πλεονεκτήματα και των δυο ακραίων σκεπτικών, περιορίζοντας τα μειονεκτήματά τους:

Οποιαδήποτε στιγμή μια αναρχική συλλογικότητα μπορεί να απευθυνθεί στο σύνολο των συλλογικοτήτων της ΑΠΟ και να αιτηθεί την δοκιμαστική υποδοχή της στην ΑΠΟ, αφού έχει συνταχθεί με τις κεκτημένες ομόφωνες συμφωνίες της. Το αίτημα τίθεται στον διάλογο του Γενικού Συμβουλίου. Αν συναινούν δυο τουλάχιστον συλλογικότητες της ΑΠΟ, η αιτηθείσα συλλογικότητα εντάσσεται σε μια δοκιμαστική περίοδο, παρακολουθώντας τις συλλογικές διαδικασίες της ΑΠΟ, με δικαίωμα παρέμβασης και συμμετέχοντας εθελοντικά στις δράσεις και στις λειτουργικές ευθύνες, αλλά χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων. Η δοκιμαστική περίοδος ολοκληρώνεται στην πλησιέστερη Ολομέλεια (Συνέδριο ή Συνδιάσκεψη), όπου η ΑΠΟ λαμβάνει οριστική απόφαση για την ένταξη ή μη της νέας συλλογικότητας.
Κατά την δοκιμαστική περίοδο κάθε συλλογικότητα της ΑΠΟ μπορεί να προτείνει την παύση της δοκιμαστικής συμμετοχής της νέας συλλογικότητας μέχρι την πλησιέστερη Ολομέλεια ή και την άμεση οριστική απομάκρυνσή της. Αν συμφωνούν όλες οι ήδη ενταγμένες συλλογικότητες στην απομάκρυνση ή όλες πλην μιας, η νέα συλλογικότητα αποχωρεί αμέσως. (Ο συγκεκριμένος όρος διασφαλίζει ότι για να παραμείνει η νέα συλλογικότητα σε διαδικασία ένταξης, αποτελεί προϋπόθεση η διατήρηση της συναίνεσης τουλάχιστον δυο συλλογικοτήτων). Αν συμφωνούν τα 3/5 των ήδη ενταγμένων συλλογικοτήτων στην παύση της δοκιμαστικής συμμετοχής και δεν υπάρχει πρόταση ή επαρκής συναίνεση για άμεση οριστική απομάκρυνση, η νέα συλλογικότητα παύει να συμμετέχει στις διαδικασίες της ΑΠΟ και το ζήτημα μεταφέρεται στην πλησιέστερη Ολομέλεια.
Στην πλησιέστερη Ολομέλεια η αίτηση ένταξης επαναβεβαιώνεται από τη νέα συλλογικότητα και κρίνεται από το σύνολο των συλλογικοτήτων πριν την έναρξη του συνθετικού διαλόγου, είτε η νέα συλλογικότητα συμμετείχε στις διαδικασίες της ΑΠΟ κατά την δοκιμαστική περίοδο είτε είχε παυθεί η συμμετοχή της. Για την οριστική ένταξη της νέας συλλογικότητας απαιτείται συμφωνία όλων των συλλογικοτήτων ή όλων πλην μιας (ν-1). (Γιατί όχι ομοφωνία: Πολιτικά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε μεγαλύτερη αξία στην συμμετοχή μιας ήδη ενταγμένης συλλογικότητας απότι στην συμμετοχή μιας νέας. Μόνο με μια κομματική λογική η παλαιότερη ένταξη μπορεί να βρεθεί σε προνομιακή θέση μέσα στον συλλογικό χώρο κι αυτό λέγεται ιεραρχία).
Σε κάθε περίπτωση η άρνηση συναίνεσης στην υποδοχή, οι προτάσεις των συλλογικοτήτων και οι αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου για την παύση της δοκιμαστικής συμμετοχής ή και την άμεση οριστική απομάκρυνση και οι προτάσεις και οι αποφάσεις για μη ένταξη πρέπει να εξηγούν τους πολιτικούς λόγους τους με βάση τις κεκτημένες ομόφωνες συμφωνίες της ΑΠΟ.

Για την αποπομπή επίσης προτείνουμε μια διαδικασία δυο σταδίων:

Κάθε συλλογικότητα της ΑΠΟ μπορεί να καταθέσει στο Γενικό Συμβούλιο Ένσταση ως προς την παραμονή μιας άλλης συλλογικότητας στην ΑΠΟ. Η συλλογικότητα που καταθέτει την Ένσταση έχει την ευθύνη να την κοινοποιήσει άμεσα στο σύνολο των συλλογικοτήτων. Το ζήτημα εξετάζεται σε πρώτη προτεραιότητα από το Γενικό Συμβούλιο. Με την συμφωνία όλων των συλλογικοτήτων ή όλων πλην μιας μπορεί να παυθεί μέχρι την πλησιέστερη Ολομέλεια (Συνέδριο ή Συνδιάσκεψη) η συμμετοχή της συλλογικότητας στην οποία αναφέρεται η Ένσταση και το ζήτημα να μεταφερθεί στην Ολομέλεια. Αν δυο τουλάχιστον συλλογικότητες συμφωνούν να μεταφερθεί η Ένσταση στην Ολομέλεια, αλλά δεν συγκεντρώνεται επαρκής συμφωνία για να παυθεί στο μεσοδιάστημα η συμμετοχή της συλλογικότητας στην οποία αναφέρεται η Ένσταση, τότε το ζήτημα μεταφέρεται στην Ολομέλεια δίχως παύση συμμετοχής. Κάθε συλλογικότητα μπορεί να προτείνει ή να συμφωνήσει στην μεταφορά μιας Ένστασης αποπομπής στην Ολομέλεια, δίχως απαραίτητα να συμφωνεί σε παύση συμμετοχής για το μεσοδιάστημα.
Αν προκύψει συμφωνία όλων των συλλογικοτήτων ή όλων πλην μιας στο Γενικό Συμβούλιο για την ακύρωση της Ένστασης αποπομπής, τότε η Ένσταση ακυρώνεται.
Στην πλησιέστερη Ολομέλεια η Ένσταση ως προς την παραμονή μιας συλλογικότητας τίθεται σε πρώτη προτεραιότητα αμέσως μετά την ενδεχόμενη επικύρωση αποχωρήσεων και κρίνεται από το σύνολο των συλλογικοτήτων, είτε η συλλογικότητα στην οποία αναφέρεται η Ένσταση συνέχισε στο μεσοδιάστημα να συμμετέχει στις διαδικασίες της ΑΠΟ είτε είχε παυθεί η συμμετοχή της. Για την οριστική αποπομπή της συλλογικότητας απαιτείται συμφωνία όλων των συλλογικοτήτων ή όλων πλην μιας (ν-1).
Σε κάθε περίπτωση οι προτάσεις των συλλογικοτήτων και οι αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων σχετικά με την αποπομπή και την προσωρινή παύση συμμετοχής πρέπει να εξηγούν τους πολιτικούς λόγους τους με βάση τις κεκτημένες ομόφωνες συμφωνίες της ΑΠΟ.

Για το ζήτημα της αποπομπής έχουμε ήδη συναποφασίσει ότι:
« Κάθε ομάδα φέρει την ευθύνη για τυχούσα καταστρατήγηση των αρχών και της λειτουργίας της οργάνωσης από τα μέλη της.
Προτείνεται η διαγραφή να αποτελεί την έσχατη λύση και να υπάρχει μια διαδικασία συστάσεων, υποδείξεων και παρατηρήσεων.
Καθοριστικός παράγοντας στην διαδικασία αποπομπής μιας συλλογικότητας είναι και η στάση της και οι εξηγήσεις της εν λόγω ομάδας απέναντι στην κριτική που θα δεχθεί από την οργάνωση. »
Θεωρούμε ότι μια διαδικασία δυο σταδίων και ειδικότερα αυτή που προτείνουμε δημιουργεί ένα πλαίσιο κι εξασφαλίζει επαρκή χρόνο διαλόγου, κατανόησης κι ενδεχόμενου επαναπροσδιορισμού είτε της συλλογικότητας στην οποία αναφέρεται η Ένσταση είτε των συλλογικοτήτων που την καταθέτουν. Άλλωστε, ο κοινός (μέσα στην ΑΠΟ) πολιτικός διάλογος μπορεί και πρέπει να ξεκινάει πριν φτάσουμε σε μια αποφασιστική διαδικασία, ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για σοβαρές πολιτικές αντιθέσεις.

Η αυτονομία των συλλογικοτήτων και των μελών

Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουμε ήδη συναποφασίσει στα εξής:

« Τα κύτταρα της οργάνωσης είναι οι συλλογικότητες οι όποιες καθορίζουν τις κατευθύνσεις της. Ζητούμενο είναι η συλογικοποιησης τους σε έναν ανώτερο βαθμό και όχι η ισοπέδωση τους στον όνομα μιας κεντρικής διαδικασίας.
Κάθε ομάδα έχει πλήρη αυτονομία ως προς τον λόγο και τη δράση της εφόσον δεν αντιβαίνει στις αρχές και τη λειτουργία της οργάνωσης.

Επειδή η αυτόνομη έκφραση των ομάδων έχει να κάνει με τη διαχείριση διαφωνιών οι ομάδες καλούνται να τοποθετηθούν ξεκάθαρα επί αυτού στην επόμενη διαδικασία. »

Σχετικά με την αντιπαραθετικότητα της αυτόνομης δράσης των συλλογικοτήτων σε σχέση με τις αποφάσεις της ΑΠΟ προτείνουμε:

« Η διαφωνία προς την αποφασισμένη Τακτική πρέπει να καταγράφεται και να συμμετέχει στον αναστοχασμό κατά και μετά την δράση.
Η έκφραση θέσεων ανταγωνιστικών προς τις συμφωνημένες στην ΑΠΟ από συλλογικότητες που συμμετέχουν στην ΑΠΟ εγείρει άμεσα ζήτημα ως προς την παραμονή των συγκεκριμένων συλλογικοτήτων.
Ενέργειες συλλογικοτήτων ή μελών τους που συμμετέχουν στην ΑΠΟ και που δεν προκύπτουν από αποφάσεις της ΑΠΟ και εκδηλώνεται έξω από τις διαδικασίες της, αν προκαλούν άμεσα την αποδυνάμωση κινήσεων ή του ίδιου του δυναμικού της ΑΠΟ εγείρουν ζητήματα ως προς την παραμονή των συγκεκριμένων συλλογικοτήτων. »

Η εμπειρία δείχνει ότι η διαφορετικότητα μπορεί να είναι από γόνιμη μέχρι διαλυτική. Η σχέση της διαφωνίας με την ομοσπονδιακή απόφαση κρίνεται μέσα στον συνθετικό διάλογο. Η αντιπαραθετικότητα κρίνεται συλλογικά μέσα στην ΑΠΟ. Δεν αρκεί το Καταστατικό, ο κανόνας, αλλά απαιτείται διαρκής πολιτική κρίση επί του συγκεκριμένου. Η διαδικασία κατάθεσης Ένστασης ως προς την παραμονή μιας συλλογικότητας δίνει πρακτική διέξοδο στα σχετικά ζητήματα.

Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Οκτώβρης 2014