Category Archives: Κοινωνικό έδαφος

Αντιμιλιταρισμός κι επαναστατικός αναρχισμός: Από τον Έβρο και την καραντίνα, στο πλατφορμιστικό πρόταγμα

Αντιμιλιταρισμός κι επαναστατικός αναρχισμός

Η 14 Ιούλη είχε στην ημερήσια διάταξη ένα ακόμα στρατοδικείο εναντίον Ολικού Αρνητή Στράτευσης. Κλήθηκα να δικαστώ σε 2ο βαθμό από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο (δηλαδή στρατιωτικό εφετείο) για την 4η δίωξή μου για ανυποταξία, που εκδικάστηκε σε πρώτο βαθμό και προσέθεσε μια επιπλέον καταδίκη μου στις 15 Ιούνη 2018. Αυτό το Αναθεωρητικό είχε προγραμματιστεί για τις 28 Απρίλη, αλλά μετατέθηκε λόγω καραντίνας…

Με αφορμή αυτό το στρατοδικείο και μέσα στην συνθήκη της μιλιταριστικής διαχείρισης της τρέχουσας επιδημίας κι ενώ είχαν προηγηθεί η δολοφονική επιχείρηση του ελληνικού στρατού στον Έβρο και το φασιστικό πογκρόμ στα νησιά του Β.Αιγαίου, έγραψα μια ανάλυση όσο μπορούσα πιο συνολική για τον αντιμιλιταρισμό από επαναστατική αναρχική σκοπιά, με σημείο εκκίνησης την ταξική-κοινωνική πάλη όπως διεξάγεται σήμερα. Το κείμενο, είναι σε μορφή PDF μέγεθος Α4 και σε μορφή PDF μέγεθος Α5, σχήμα βιβλίου, ώστε να γίνει ευκολότερη η εκτύπωσή του…

«Αμφότερες, η διαδρομή του αντιμιλιταριστικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια και η εξέλιξη της ταξικής πάλης παγκοσμίως και στον ελλαδικό χώρο, εγείρουν την κρίσιμη ανάγκη να προτάξουμε τον αντιμιλιταρισμό από συνολική σκοπιά, να βγούμε από τα ιδεολογικά στεγανά της θεματικής ενασχόλησης και να ξεριζώσουμε τους συντηρητικούς αυτοματισμούς που έχουν καταδικάσει τον αντιμιλιταρισμό στον ελλαδικό χώρο να πασχίζει να αναπτυχθεί σε κινούμενη άμμο. Τα πολιτικά σχήματα με τα οποία υπερασπίστηκα την Ολική Άρνηση συλλογικά, ενείχαν ως θεμέλιό τους μια συνολική επαναστατική αντιμιλιταριστική σκοπιά. Τώρα είναι ο καιρός να τεθούν τα ζητήματα με ακρίβεια και να απαντηθούν με σαφήνεια. Χωρίς περιστροφές, ποια είναι τα αντιμιλιταριστικά καθήκοντά μας ως αναρχικών με σκοπό την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού; Τι έχουμε μάθει τις τρεις δεκαετίες του κινήματος Ολικής Άρνησης Στράτευσης ενάντια στο ελληνικό κράτος; Πώς απαντάει η αντιμιλιταριστική θεώρηση στα επίδικα της ταξικής πάλης σήμερα;

…Το κίνημα υπεράσπισης της Ολικής Άρνησης Στράτευσης δεν έχει θέσει τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους που θα μπορούσαν να στηρίξουν ένα ισχυρό κίνητρο. Δεν έχει καν τεθεί το ζήτημα της πάλης ενάντια στον στρατό από τη σκοπιά της επαναστατικής πρακτικής. Οπότε, ο ελευθεριακός αντιμιλιταρισμός έχει αφεθεί στον εθελοντισμό των Ολικών Αρνητών, προσδίδοντας έτσι στην Ολική Άρνηση τον χαρακτήρα της εξεζητημένης μερικότητας. Κατά συνέπεια, η μέγιστη προσδοκία των Αρνητών είναι να γίνουμε λίγο περισσότεροι. Κάθε μειωμένος σκοπός όμως, αδυνατίζει την προσπάθεια. Επιπλέον, η αποσπασματική άμυνα λυγίζει ευκολότερα.

Για να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να βγάλουμε από το κάδρο της κριτικής τους Ολικούς Αρνητές, ακόμα κι εκείνους που συνθηκολογούν κι επιπλέον, τις συλλογικότητες που δρουν σταθερά γύρω από την Ολική Άρνηση. Για την απουσία ενός συνολικού μετώπου, οι τελευταίοι που ευθύνονται είναι εκείνοι που έχουν κρατήσει ένα θέμα ζωντανό. Αν επιμερίζαμε τις ευθύνες ανάλογα με τα πόστα που έχει πιάσει ο καθένας, θα συνυπογράφαμε στη διαιώνιση μιας φεουδαρχίας που δεν γίνεται να δημιουργήσει οτιδήποτε ριζοσπαστικό. Η ευθύνη της αντιμιλιταριστικής πάλης είναι συλλογική για το αναρχικό κίνημα. Το δεδομένο ότι δεν υπάρχει ούτε μια πολιτική συλλογικότητα στον ελλαδικό χώρο σήμερα και βέβαια ούτε οι δυο ομοσπονδίες, που να θεωρεί ως θεμελιακή συνέπεια των θέσεών της το καθήκον των μελών της να δηλώσουν Ολική Άρνηση, καταδεικνύει ότι η αντιμιλιταριστική πάλη βρίσκεται εκτός του πολιτικού κινήματος…

Η Ολική Άρνηση Στράτευσης αντιμετωπίζει μια εντεινόμενη στρατηγική ποινικής οικονομίας. Η ανυποταξία, θεωρούμενη ως διαρκές έγκλημα, δηλαδή επαναλαμβανόμενο σε κάθε κλήση κατάταξης, έχει γίνει ένα ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό πεδίο αναμέτρησης με την οικονομική τρομοκρατία. Από την εμπειρία της υπεράσπισης της Ολικής Άρνησης, έχουμε ορισμένες σημαντικές ενδείξεις για την κοινωνική σύγκρουση σε αυτό το επίπεδο. Τα οικονομικά και στρατιωτικά μέσα επιβολής της πρόσφατης καραντίνας έφεραν αναπόφευκτα στην ατζέντα του κοινωνικού κινήματος το ζήτημα της οικονομίας ως δομή τρομοκρατίας και την ενεργητική αντιμιλιταριστική αντίσταση. Και λίγο πριν, ο ελληνικός στρατός ανέλαβε εκ’ νέου ενεργό δολοφονική δράση στον Έβρο. Η παράταση της αναβολής οργάνωσής μας με τρόπους κατάλληλους για να αντιπαραταχθούμε μαζικά και μαχητικά στις συγκεκριμένες παραμέτρους της κρατικής κυριαρχίας, είναι απλά ταξική αυτοχειρία. Θα αναλύσω αυτά τα ζητήματα μετά από μια συγκεκριμενοποίηση της συνολικότητας της αντιμιλιταριστικής στάσης μέχρι τις κρίσιμες συνέπειές της…

Τα χαρακτηριστικά του στρατοδικείου της 14ης Ιούλη μας παραπέμπουν στον αγώνα που δόθηκε ενόψει ενός αντίστοιχου στρατοδικείου πριν τέσσερα χρόνια. Σ’ εκείνην την εμπειρία θα βρούμε συνεπείς εμβαθύνσεις στα εγειρόμενα ζητήματα. Ταξικός πόλεμος και οικονομία, ριζοσπαστική πρωτοβουλία και μετωπική συστράτευση ικανή να ραγίσει τις σεχταριστικές καταβολές, εξαναγκασμός του κράτους σε υποχώρηση.

Ο συνεκτικός ειρμός του κειμένου θα φτάσει μέχρι τις πολιτικές συνέπειες της ανάλυσης της αντιμιλιταριστική πάλης. Ποιες μορφές οργάνωσης δίνουν ζωή στον επαναστατικό αντιμιλιταρισμό και ποιες υποτάσσονται προκαταβολικά στον μιλιταρισμό; Με την ειλικρίνεια που διακατέχει την επαναστατημένη ύπαρξη, οφείλουμε να γδύσουμε εκείνες τις ιδεολογικά και πρακτικά οργανωμένες πολιτικές στάσεις που συντηρούν τον αφοπλισμό του ταξικού-κοινωνικού κινήματος μέσα στο σφαγείο του κρατικού μιλιταρισμού.

Μέσα στο κείμενο κάνω παραπομπές στο βιβλίο του αντιστασιακού Κώστα Παπαιωάννου «Μάζα και Ιστορία», οι οποίες ξεκινούν μ’ένα σχόλιο διαλόγου πάνω σ’ αυτό το φιλοσοφικό-ιστορικό δοκίμιο. [Στο τέλος του κειμένου]… »

Οι ενότητες του κειμένου, με εισαγωγικά αποσπάσματα:

– Στρατοδικεία για τους αρνητές, κρατικές κανονιές στο πέλαγος (εισαγωγή)

– Η επαναστατική συστράτευση από αντιμιλιταριστική σκοπιά

«Η έννοια Ολική Άρνηση Στράτευσης μπήκε στα χαρακώματα του κοινωνικού κινήματος στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ήταν μια ταυτότητα διαφοροποιημένη από την Αντίρρηση Συνείδησης. Ο όρος Ολική σηματοδοτούσε την άρνηση διεκδίκησης άοπλης ή εναλλακτικής θητείας. Ήταν μια σαφής δήλωση ολικής εναντίωσης στο σύνολο των θεσμών που περιβάλουν το κράτος, μέσω της αντιπαράτηξης προς την μιλιταριστική δομή του, όπως καταγράφηκε από την πρώτη στιγμή στους λόγους των Ολικών Αρνητών…

…Συνοψίζοντας, εύλογα, όμορφα και αναπόδραστα ο αντιμιλιταρισμός και τα επιτεύγματα της οριζοντιότητας λάμπουν στους αντάρτικους στρατούς και τις επαναστατικές πολιτοφυλακές, εκεί που οι καταπιεζόμενοι ανακτούν μαζικά τα πιο εξισωτικά εργαλεία της παρούσας πολιτισμικής φάσης, τα τουφέκια και μεταστρέφουν την τεχνολογία του πολέμου ενάντια στους στρατοκράτες.

Το σημείο εκκίνησης του αναστοχασμού γύρω από οποιοδήποτε ζήτημα είναι το ερώτημα “ποιος θέτει τα ερωτήματα;”. Δεν γνωρίζω άλλη απάντηση ικανή να επιβεβαιώσει τον εαυτό της εκτός από αυτήν: “εκείνος που μπορεί να γίνει κύριος των όπλων”. Το τι θα κάνουμε με τον μιλιταρισμό είναι το πρωταρχικό ερώτημα. Δεν αρκεί να προσδιορίσουμε τον εχθρό. Αν δεν μπορούμε να υποδεχτούμε τη βία του, δεν θα μπορέσουμε ούτε να τον προσδιορίσουμε».

– Τριακονταετής αντιμεταναστευτικός αντιπρολεταριακός πόλεμος, παρατεταμένη προετοιμασία συνοριακής σύρραξης, συμμετοχή στην πρώτη γραμμή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Μ.Ανατολή

«Οι κανονιές στο πέλαγος έχουν διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το που βρίσκεται έκαστος. Τα φουρτουνιασμένα κινήματα δεν την «ακούνε». Οι ενατενιστές της ακτής μπορεί να βλέπουν τους κυματισμούς που αφήνουν τα βλήματα και να το σκέφτονται διπλά αν αξίζει να κολυμπήσουν. Όμως, υπάρχουν κάποιοι, πολλοί, δηλαδή οι πολλοί, που τρώνε κανονιές στο κεφάλι μεσοπέλαγα. Στα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης και στο στενό του Έβρου. Τα σύνορα είναι κάτι τεχνητό, αλλά δεν είναι γραμμές στον χάρτη -είναι κανονιές πάνω σε σάρκες…

…Αν η μετατροπή των συνόρων σε επαναστατική μεθόριο αποτελεί αναγκαίο σκοπό, χρειάζεται να υποστηριχτεί από την μεταφορά του πολέμου στα μετόπισθεν του εχθρού. Το κίνημα οφείλει να αναπτύξει μορφές δράσης και οργάνωσης μέσα στην εθνική επικράτεια αντίστοιχες της έντασης του αντιμεταναστευτικού πολέμου, του ενδεχόμενου διακρατικού και της συμμετοχής του ελληνικού κράτους στην πρώτη γραμμή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Μ.Ανατολή. Αποτελεί διεθνιστικό αντιμιλιταριστικό καθήκον μας να ξεχερσώσουμε τις νατοϊκές βάσεις. Κι αυτός ο στόχος δεν θα επιτευχθεί με καμπάνιες αντιπληροφόρησης και διαμαρτυρίας. Επιπλέον, η αποστασιοποίηση από τον κρατιστικό ημι-αντιιμπεριαλισμό διόλου δεν συνεπάγεται την ανάθεση της πάλης εναντίον των κυρίαρχων μιλιταριστικών δομών στην ανύπαρκτη αριστερά. Η φουκωϊκή αναγωγή όλων των δομών εξουσίας σε αφηρημένες ή σε διαπροσωπικές σχέσεις και τελικά στον αντικατοπτρισμό του αναπόφευκτα σχιζοειδούς ατόμου, δεν έχει καμία θέση στην αναρχία˙ μπορεί να μείνει στην ιστορικό αρχείο των ποταπών προσχημάτων της εσωτερικευμένης αντεπανάστασης».

– Απέναντι στον στρατοκρατικό έλεγχο του κοινωνικού βίου και την οικονομία του

«Η στρατοκρατική κατάληψη του δημόσιου και του ψηφιακού χώρου, ο κατ’ οίκον περιορισμός και τα πρόστιμα κατά την έναρξη του πλανητικού ταξιδιού του covid19, καθιστούν απόλυτα επίκαιρη την αντιμιλιταριστική ανάλυση των Ολικών Αρνητών Στράτευσης και την εμπειρία των οικονομικών διώξεών μας. Η πολεμική διαχείριση της επιδημίας αποκάλυψε καθολικά το μιλιταριστικό υπόβαθρο της κρατικής κυριαρχίας. Όχι μόνο για εκείνους τους αγωνιστές που θεωρούσαν τον αντιμιλιταρισμό ως ένα επιμέρους ζήτημα ή ακόμα χειρότερα, εκείνους που τον μπέρδευαν με την προσωπική διαχείριση της θητείας, αλλά για το σύνολο των ταξικά καταπιεζόμενων. Είτε με τη μορφή της εργασίας σε συνθήκες οξυμένης επικινδυνότητας είτε με την μορφή της απομόνωσης σε συνθήκες μαζικού θανάτου στις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ψυχιατρεία, τα γηροκομεία και τις φτωχογειτονιές είτε με την μορφή της απόλυτης απομόνωσης στο οικιακό, για πολλές πατριαρχικό, πειθαρχείο. Επίσης, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι το κύριο αποτρεπτικό μέτρο ενάντια στην κοινωνική επαφή ήταν τα οικονομικά πρόστιμα. Οφείλουμε να το εξετάσουμε ως εργαλείο αντιεξέγερσης, επικουρικό στην ωμή τρομοκρατία και στηριζόμενο σε αυτήν. Όπως λειτουργεί και στην δικαστική καταστολή…

…Το ελλαδικό κίνημα έχει την πολύχρονη εμπειρία της εδαφικής αντιφασιστικής πάλης. Έχει την εμπειρία της αποφασιστικής αντιπαράθεσης με την αστυνομική καταστολή. Έχει την εμπειρία της αντάρτικης πρωτοβουλίας. Έχει την εμπειρία της συλλογικής οργάνωσης των κοινωνικών αντιστάσεων. Αποτελεί ζήτημα αντοχής και προοπτικής απελευθέρωσης εδάφους ο συνομοσπονδιακός προσανατολισμός του μαχητικού κοινοτισμού.

Ένα πλήθος επιβιωτικών αναγκών κι επιπλέον όλες οι δημιουργικές ανάγκες μας, ζητούν άμεση υπεράσπιση. Οι καμπάνιες για την άρνηση ενοικίου θα μείνουν τοιχοκολλημένες αν δεν υπάρχει μαχητική οργάνωση γειτονιάς και συνομόσπονδη οργάνωση αλληλεγγύης, για να αντιμετωπίσει εξώσεις, δικαστήρια, πρόστιμα. Το ίδιο και με την υπεράσπιση των υπό κατάσχεση λαϊκών σπιτιών. Το ίδιο και με την προστασία της πρόσβασης στις βασικές υποδομές διαβίωσης. Το ίδιο, για να μπορέσουμε να σταθούμε στον δρόμο και να αποσπάσουμε έδαφος από τον μιλιταριστικό έλεγχο. Για να επιστρέψουμε μαζικά πίσω από τις γραμμές της αστικής τάξης τα χτυπήματα που δεχόμαστε. Για να πάρει νέα ορμή η κατάληψη χώρων αυτοοργάνωσης. Για να βρει τόπο και δύναμη η εργατική αυτοοργάνωση. Για την κοινωνικοποίηση των πάντων…»

– Τι σήμαινε η 2 Ιούνη 2016 για τον αντιμιλιταριστικό αγώνα. Τι μας δίνει σήμερα.

«…Είναι όμως επιτακτικό ακριβώς τώρα που δίνεται η πλατυά μάχη της ταξικής αλληλεγγύης ενάντια στον κρατική απόπειρα εμπέδωσης του κανιβαλισμού με αφορμή μια επιδημία, να είναι εξαρχής διαποτισμένη από το κοινωνικό μεγαλείο της. Η αλληλεγγύη δεν είναι κολεγιά ή καιροσκοπική συνάθροιση με βάση τη σεχταριστική αμοιβαιότητα. Είναι κοντόθωρη και παντελώς αναντίστοιχη των αναγκαιοτήτων της εποχής η πεποίθηση ότι οι συνοριοποιήσεις πίσω από τη γραμμή του κοινωνικού μετώπου μπορούν να κρατήσουν οποιονδήποτε δρόμο ανοιχτό. Να συνεχίσουμε προς τον σκοπό: συνομοσπονδιακό επαναστατικό μέτωπο».

Ποιοί και πως θα «επιζήσουμε»; Το ζήτημα του «κόστους» και η συλλογική ευθύνη

«Υπάρχει ένα σημείο στο οποίο έχουν συμφωνήσει σχεδόν όλοι όποιοι το έθιξαν εκφράζοντας άποψη για την τρέχουσα επιδημία, παρά τις όποιες άλλες διαφωνίες τους: για να αγωνιστούμε πρέπει να επιβιώσουμε. Ισχύει πράγματι αυτή η αμφιμονοσήμαντη συνάρτηση; …»

– Οι συλλογικότητες συγγένειας, ο πλατφορμισμός και το άλμα στην επαναστατική οργάνωση: το ζήτημα του αντιμιλιταρισμού στο επίκεντρο

«Ο αντιμιλιταρισμός σίγουρα εμπίπτει στη θεματική της πολιτικής οργάνωσης από την άποψη μιας καταστατικής ελευθεριακής δεοντολογίας για την μη αναπαραγωγή του μιλιταρισμού μέσα στο κοινωνικό κίνημα. Ωστόσο, θα ήταν μια αποσπασματική προσέγγιση να ξεκινούσαμε από αυτό το ζήτημα τρόπου σκέψης και πρακτικής, όσο κι αν ανήκει στην βασική ατζέντα των οργανωτικών ζητημάτων. Προκειμένου να δούμε την σχέση αντιμιλιταρισμού και οργάνωσης συνολικά και εξελικτικά, απαιτείται να εξετάσουμε την ιστορική διαλεκτική του…

…Παραπάνω εξήγησα πως η Οργανωτική Πλατφόρμα απάντησε σ’ ετούτα τα ζητήματα. Ειδικά αυτή η συγκεκριμένη τοποθέτηση του 1923 συνέδεσε ριζικά το ζήτημα πολιτική οργάνωση με το ζήτημα της απάντησης στην μιλιταριστική καταστολή. Θα μπορούσα να γράψω σχετικά με την Πλατφόρμα με οποιαδήποτε αφορμή. Ή αυτοτελώς. Η ένταξη του προτάγματος σε ένα κείμενο αντιμιλιταριστικό, από μια θέση έμπρακτης και αδιαμφισβήτητης αντιμιλιταριστικής πάλης, έχει μια λογική, κρίσιμη. Να μπούμε στο ψητό, για να το πω λαϊκά…

…Χωρίς μια τέτοια συνείδηση αδυναμίας και πίστη δυνατότητας δεν θα έφτανε ο αναρχισμός στην Ισπανία π.χ.. Αν θέλουμε την σωτηρία της γης και της ανθρωπότητας κι ας μην ελπίζουμε, θα πρέπει να γίνουμε εκείνη η αναρχική επαναστατική οργάνωση, η Γενική Ένωση Αναρχικών που θα πάει στην άκρη του κόσμου, στα ορυχεία της Αφρικής, να συναντήσει τις διαμελισμένες σάρκες του προλεταριάτου, για να φυτέψει οχυρά. Οτιδήποτε λιγότερο είναι συγκαλυμμένος εθνικισμός. Αν αναγνωρίσουμε ότι η Αναρχία έχει το ίδιο αρνητικό, “στερητικό” άλφα, με το Άτομο -την πιο άστοχη λέξη που υπήρξε ποτέ, για να χαρακτηρίσει μια βαθμίδα της ζωής που κυριολεκτικά θα έπρεπε να την ονομάσουμε Διάτμητο-, τότε η ενότητα που καταδηλώνουν και οι δυο αυτές έννοιες, βρίσκεται στην ταύτιση του διαλεκτικού στερητικού του σχίσματος (το αρνητικό α επί του α της αρχής), με το συμπεριληπτικό άλφα της Αγάπης και το οργιώδες της Άνοιξης. Για το πρώτο, ας δώσουμε πάλι τον λόγο στον αντιστασιακό φιλόσοφο της επαναστατικής Μάζας, Παπαϊωάννου: «Κάθε ερμηνεία, εφ’ όσον έχει τον άνθρωπο σαν σκοπό και σαν πηγή, είναι ζήτημα αρετής και τόλμης». Για το δεύτερο, ο λόγος πάλι στους διεθνιστές επαναστάτες του Κουρδιστάν: «Το τουρκικό κράτος υπολόγιζε ότι θα είχε τελειώσει με τους αντάρτες πριν την άνοιξη… Όπως μπορείτε να δείτε τώρα, ο χειμώνας πέρασε, η άνοιξη ήρθε, το καλοκαίρι θα έρθει, το φθινόπωρο θα έρθει και ο χειμώνας θα έρθει ξανά, οι εποχές θα περάσουν, αλλά εμείς θα παραμείνουμε εδώ»… »

– Σήμερα (ή τα λέμε χθες;)

«Η διαχείριση της τρέχουσας επιδημίας από τα κράτη αποκάλυψε μαζικά το μιλιταριστικό υπόβαθρο του κράτους και του κεφάλαιου. Οι φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα κάτεργα και τα γηροκομεία ως τόποι πιθανής μαζικής σφαγής, ο δημόσιος χώρος ως πεδίο αποκλειστικά στρατιωτικού ελέγχου, ο ιδιωτικός χώρος ως ψηφιακό και πατριαρχικό πειθαρχείο, το ταξικό, ρατσιστικό και ηλικιακό triage και ο θάνατος σε καραντίνα ως στατιστική διαχείριση του πολέμου, ο ολοκληρωτικός ιδεολογικός πόλεμος, το επικοινωνιακό bleitzkreig, η μετωπική συναίνεση των καθεστωτικών δυνάμεων στην μοναρχία του εκτελεστικού, ο εθνικισμός ως απόλυτος ρυθμιστής της κατάστασης κτλ, αποτελούν όψεις ενός δομικού ιστορικού υποβάθρου…

…Η συναρμογή των διαφορετικών επιλογών με αυτόν τον τρόπο, που αν ιδωθούν διαχωρισμένα θα είχαν έναν “τυχαίο”, σολιψιστικό χαρακτήρα, καταδεικνύει την καταλληλότητα έκαστης επί συγκεκριμένων συνθηκών, την αμφότερη αναγκαιότητά τους και την ενότητά τους μέσα στην διαλεκτική της πάλης.

Συνθέτοντας ετούτες τις επισημάνσεις για τη δέουσα στάση των αγωνιστών ενάντια στην καταστολή, σήμερα, σε μια συγκυρία άγριας στρατοκρατικής επέλασης των αφεντικών παγκοσμίως ενάντια σε επαναστατικά μέτωπα, ενάντια σε εξεγέρσεις, ενάντια σε κάθε εστία αντίστασης και σε κάθε απόπειρα αυτοοργάνωσης του βίου των αποκλεισμένων, θα συνοψίσω σ’ένα κατευθυντήριο συμπέρασμα: Οι τρέχουσες συνθήκες απαιτούν όσο ποτέ πριν ενότητα αντάρτικης οργάνωσης-δράσης και αλληλέγγυας αντίστασης σε βάθος και σε πλάτος.

Όπως το γράφει η σημαία μας, από το 1918:

ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΦΡΑΣΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης
Ιούνης-Ιούλης 2020

ολόκληρο το κείμενο σε pdf:

Antimilitarism_and_revolutionary_anarchism_A4_correct_1

Antimilitarism_and_revolutionary_anarchism_Book_A5

Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Διαρκής αντίσταση σε κράτος, καταστολή και παρατρεχάμενους

Στο διάστημα της διακυβέρνησής της, η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και των παρατρεχάμενών της επιχειρεί να προσδώσει ένα «δημοκρατικό» κι «ανθρώπινο» προσωπείο στην αστυνομία. Η πραγματικότητα, όμως, διαψεύδει αυτήν την προσπάθεια με αμείλικτο τρόπο. Κάθε κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με χημικά και ξυλοδαρμούς, οι μπάτσοι συνεχίζουν να πυροβολούν στους δρόμους (πχ. σύλληψη των καταδιωκόμενων αγωνιστών Σακκά και Σεϊσίδη το καλοκαίρι 2016), ενώ στα τμήματα και στα κέντρα κράτησης μεταναστών τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες (πχ. η εκπαραθύρωση του Pellumb Marnikollaj στο ΑΤ Πατησίων) αποτελούν καθημερινό καθεστώς.

Κάθε κυβέρνηση αξιοποιεί και αναβαθμίζει την αστυνομική βία προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω στο κοινωνικό σώμα και να επιβάλει νέα μέτρα εκμετάλλευσης και υποταγής.

Κάθε απόπειρα ρήξης με τις συνθήκες καταπίεσης και κάθε έμπρακτη άρνηση στην κρατική κυριαρχία έχει να αντιμετωπίσει την ωμή και ένοπλη κρατική βία, της οποίας η νομιμοποίηση αποτελεί κεκτημένο, δομική προϋπόθεση και αυτοσκοπό της ύπαρξης των εξουσιαστικών θεσμών. Όπου επικρατεί μια κατ’επίφαση ειρήνη, η κρατική τρομοκρατία είναι ήδη εγκατεστημένη, επιβάλλοντας μαζικά τη συναίνεση, μέσα από μια ιστορία συσσωρευμένης βίας. Ο αντικατασταλτικός αγώνας αποτελεί βάση, εκ των ουκ άνευ, για τα εγχειρήματα αντίστασης κι αυτοοργάνωσης.

Στις δεδομένες συνθήκες, όπου κάθε απόπειρα αποδέσμευσης από την κρατική κυριαρχία βάλεται κατευθείαν κι ολοκληρωτικά, ο κοινωνικός αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει επιθετικά χαρακτηριστικά. Ο πασιφισμός υπηρετεί τον ισχυρό, ανοίγοντας τον δρόμο στην καταστολή. Οι αγώνες μέσα στα πλαίσια της κρατικής νομιμότητας αφυδατώνονται κι αφομοιώνονται από τον ρεφορμισμό. Ειδικότερα σε σχέση με την καταστολή, η ρεφορμιστική στάση απέναντι της, δηλαδή η διεκδίκηση περιορισμών στην αστυνομική αυθαιρεσία, είναι μια φαινάκη που αποσκοπεί στον αφοπλισμό και τελικά στην εξουδετέρωση της αντίστασης.

Στη γειτονιά των Εξαρχείων, τα ρεφορμιστικά ιδεολογήματα επιστρατεύονται για να προταχθεί η καθαρή υποταγή στις κατασταλτικές συνθήκες. Με το πρόσχημα μιας κερδισμένης με αγώνες ή παραχωρημένης από την κυβέρνηση υποχώρησης κάποιων ειδικών μονάδων, οι φιλοκαθεστωτικοί παράγοντες καταγγέλουν όσους αντιστέκονται ως υπεύθυνους για την «επανάκαμψη» της αστυνομικής βίας και για τις συνέπειές της πάνω στη γειτονιά, με κύριο σημείο αναφοράς τον ακατάπαυστο χημικό βομβαρδισμό.

Είναι τα Εξάρχεια μια «όαση» ελευθερίας από την καταστολή; Τίποτα δεν συνηγορεί σ’αυτό, όσο κι αν κραυγάζουν, απ’ τη μια πλευρά ο Τόσκας, η καθεστωτική αντιπολίτευση και τα media, που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση και απ’ την άλλη πλευρά τα φερέφωνα της κυβέρνησης μέσα στη γειτονιά, που διατείνονται ότι η περίοδος της ωμής καταστολής ανήκει στο παρελθόν. Η πολιορκία των Εξαρχείων από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις εντείνεται ακατάπαυστα. Μετά τον τελευταίο Δεκέμβρη, η επιχείρηση επιβολής της αστυνομοκρατίας αναβαθμίζεται με καθημερινές διελεύσεις, μπλόκα κι ελέγχους μηχανοκίνητων μονάδων και αλλεπάλληλες επεμβάσεις των ΜΑΤ και άλλων μονάδων καταστολής. Όπως γράφαμε μετά την κινητοποίηση της 29 Ιούνη, οι δυνάμεις καταστολής δεν διστάζουν να πνίγουν τη γειτονιά με χημικά, προκειμένου να εξουθενώσουν τους αντιστεκόμενους και να παραμείνουν στο έδαφός μας, αποδεικνύοντας κάθε φορά ότι η κρατική βία δεν έχει κανένα κοινωνικό έρεισμα και είναι διαρκής. Σε καθημερινό επίπεδο, καμία άλλη περιοχή της πόλης ή του ελλαδικού χώρου δεν βρίσκεται περικυκλωμένη και δεν διατρέχεται από τόσες αστυνομικές δυνάμεις όσες τα Εξάρχεια.

Η συνύπαρξη με τη βία, την καθημερινή εποπτεία και τη διαρκή απειλή της καταστολής, ότι σημαίνει μια αστυνομία, αποτελεί μια κανονικότητα μη αποδεκτή. Η αντίσταση στον διαρκή κίνδυνο μιας ολοκληρωτικής δυστοπίας είναι συνεχής. Όλο αυτό το διάστημα στα Εξάρχεια, συνεχίζονται με επιμονή οι επιθέσεις στις αστυνομικές δυνάμεις που επιχειρούν να εγκατασταθούν μόνιμα μέσα στη γειτονιά. Σταθερό σημείο αναφοράς του αντικατασταλτικού αγώνα έχουν γίνει οι συχνές επιθέσεις στα σημεία που στρατοπεδεύουν τα ΜΑΤ.

Οι τελετουργικές συμπλοκές αποτελούν μια πλούσια διεργασία του εξεγερσιακού αγώνα με ιδιαίτερη σημασία. Κατά βάση αποτελούν μια πραγματική εκδήλωση της μαχητικής αντίστασης. Η δυνατότητα της σύγκρουσης γίνεται βιωματική εμπειρία, διαμορφώνοντας ένα πρωταρχικό κέλυφος για την υλοποίηση του απελευθερωτικού φαντασιακού. Οι στιγμές αυτής της εμπειρίας αποτελούν τόπους συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης. Για τους καταπιεσμένους, αυτή η ανοιχτή δυνατότητα αντιπαράθεσης με την καταστολή αποτελεί δημιουργική διέξοδο και εξελικτικό στάδιο, ακόμα κι όταν απουσιάζει μια οργανωμένη στρατηγική. Ταυτόχρονα, η δυνατότητα σύγκρουσης έρχεται στο προσκήνιο και επικοινωνείται πέρα από το χωροχρονικό σημείο εκδήλωσής της. Η στήριξη, η διάδραση και η συμβολή στην εξέλιξη αυτών των συγκρούσεων σε μια συνολική απελευθερωτική προοπτική αποτελούν ευθύνη των οργανωμένων αγωνιστών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας των τελετουργικών συμπλοκών αποτελεί η αντίστοιχη πρακτική στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης, η οποία εκδηλώνεται σε εβδομαδιαία βάση και εντάσσεται μέσα στις πάγιες τακτικές όλων των αντιστασιακών οργανώσεων.

Να επισημάνουμε ότι οι πολέμιοι της τελετουργικής σύγκρουσης, που συνήθως καταγγέλουν ένα αόριστο φετιχισμό της βίας, είναι αυτοί που αποσιωπούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τη δυναμική της. Κι ίσως είναι οι μόνοι που βλέπουν την αντιβία αποσπασματικά, απολίτικα και αντιιστορικά, έξω από οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική αναφορά.

Παρόλη την προπαγάνδα της συγκεκαλυμένης συνθηκολόγησης, οι δομές αυτοοργάνωσης έχουν ριζώσει πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης. Τα Εξάρχεια αποτελούν χώρο αυτοοργάνωσης και πραγμάτωσης ενός κόσμου ενάντια στον κόσμο της κυριαρχίας επειδή παραμένουν εστία εξέγερσης. Και γι’ αυτό η εξουσία με κάθε της πρόσωπο προσπαθεί ν’ απομονώσει αυτή τη γειτονιά.

Από την άλλη, ορισμένοι σήμερα προτάσσουν την «απομόνωση αυτού του μητροπολιτικού φαινομένου». Τι σημαίνει αυτή η «απομόνωση»; Να αποκοπούν από το σώμα της γειτονιάς και του κινήματος όσοι μάχονται έμπρακτα την καταστολή και να εκτεθούν στη βία της. Η χειρότερη συνέπεια αυτής της τακτικής είναι η μετατροπή του συνόλου σε παθητικό αποδέκτη της υφιστάμενης πραγματικότητας, διαλύοντας τις βάσεις αντίστασης. Να εξαφανιστούν τα δρώντα υποκείμενα και να πάρουν τη θέση τους οι επαγγελματίες εναλλακτικοί και οι χομπίστες, πλάι στους παραγοντίσκους, μέσα στα νταραβέρια του ελέγχου και των αγορών, των θεσμών και των μαφιών.

Οι δοσιλογικές οργανώσεις που λένε ότι υπάρχει καταστολή, αλλά όχι στα Εξάρχεια κι ότι πρέπει να αγωνιστούμε απέναντί της, αλλά όχι στα Εξάρχεια, αφορίζουν το θεμελιακό στοιχείο του αντικατασταλτικού αγώνα, τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, επιδιώκοντας να διαλύσουν τις βάσεις κάθε αντίστασης. Γι’ αυτό και δεν συμπαρατάσσονται σε κανένα μαχητικό αγώνα.

Η αντιεξεγερτική προπαγάνδα αποτελεί απόρροια οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και δεσμών. Ως τέτοια, πρέπει να μην γίνεται αντιληπτή σαν μια άποψη μέσα στο κίνημα, ούτε καν σαν κοινωνικός συντηρητισμός, αφού έρχεται να εξωραΐσει την αντικοινωνική βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Πρόκειται για οργανωμένη αρωγή στις κρατικές απόπειρες ερημοποίησης του δημόσιου εδάφους κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης μικρής έκτασης γύρω από το Πολυτεχνείο, μερικά δακρυγόνα που ρίχτηκαν μέσα στην πλατεία Εξαρχείων, έγιναν η αφορμή για να ξεσηκωθεί ένα πλήθος ανθρώπων, επισκεπτών και κατοίκων, ντόπιων και μεταναστών. Επί ώρες ένα οργισμένο σώμα μετακινούταν από σημείο σε σημείο εκεί που στέκονταν οι κρατικοί δολοφόνοι, αντεπιτιθέμενο με τα στοιχειώδη μέσα που είχε στη διάθεσή του. Αυτό το πρόσφατο γεγονός δείχνει τη δυναμική της διαρκούς αντίστασης. Η πραγματικότητα του κοινωνικού αναβρασμού απογυμνώνει ολοκληρωτικά τα ψευδοεπιχειρήματα των δοσίλογων. Η κοινωνική ιστορία θυμάται αυτούς που εξωραΐζουν την καταστολή, σαν ποταπό ανάχωμα μπροστά στο ποτάμι της οργής.

Με το μαχητικό αγώνα υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους τόπους

Συνέλευση Ενάντια στην Αστυνομική Κατοχή

Το κείμενο σε PDF

Απάντηση στην απαγόρευση, από την Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ: ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ – Συγκέντρωση τώρα στα Εξάρχεια

Πριν μερικές μέρες το αρχισυνδικάτο των μπάτσων ανακοίνωσε εκδήλωση για σήμερα το απόγευμα στην πλατεία Εξαρχείων. Χθες η αστυνομία ανακοίνωσε απαγόρευση όλων των συναθροίσεων και πορειών από το ξημέρωμα μέχρι το βράδυ στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, της Νεάπολης και του Κολωνακίου.

Ο λαγός της καταστολής πάνω στο αγωνιστικό έδαφος των Εξαρχείων έκανε την παράστασή του και αποσύρθηκε. Οι συνδικαλιστές μισθοφόροι βάζουν πάλι τις στολές τους, για να εφαρμόσουν τα κρατικά σχέδια ερημοποίησης των Εξαρχείων. Η γειτονιά βρίσκεται έτσι κι αλλιώς απέναντι στη διαρκή και εντεινόμενη στρατιωτική πολιορκία.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΕΞΩ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Συγκέντρωση τώρα στην πλατεία

Περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των φυλακισμένων, 5μμ

Περιφρούρηση της γειτονιάς, όλη μέρα

Ακατάπαυστη μαχητική αντίσταση

___________________________________________________

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

___________________________________________________

Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Πέμπτη 29 Ιούνη 12:00

 

 

 

 

 

Συμμετοχή της Ανοιχτής Συνέλευσης Αναρχικών στη μικροφωνική αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων την Πέμπτη 29 Ιουνίου στις 17:00 στην πλατεία Εξαρχείων.

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Aπό τις 18 Μαΐου, οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές ξεκίνησαν έναν αγώνα μέσα από ένα διεκδικητικό πλαίσιο που περιλαμβάνει τα εξής αιτήματα:
1) Τη μη κατάργηση του νόμου 4322/2015 που αφορά τις αποφυλακίσεις
κρατουμένων
2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών
3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής
για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της
άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να
εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά.

Στη συγκεκριμένη κινητοποίηση συμμετέχουν ολοένα και περισσότερες φυλακές. Παράλληλα οι κρατούμενοι καλούνε τον κόσμο του αγώνα να πλαισιώσει την κινητοποίηση που διεξάγεται στα κολαστήρια της ελληνικής δημοκρατίας μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους. Ο αγώνας των φυλακισμένων για μια ανάσα ελευθερίας και ενάντια στη βαρβαρότητα του εγκλεισμού και της όξυνσης του σωφρονιστικού ολοκληρωτισμού, συμβαδίζει με τον αγώνα κάθε καταπιεσμένου ενάντια στην καταστολή και τη λεηλασία της ζωής του.

Στην περίοδο που διανύουμε, βιώνουμε την ολοένα μεγαλύτερη επίθεση του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, έχουν ως αποτέλεσμα τη φτώχεια και την εξαθλίωση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Το κράτος είναι το μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας που θέλοντας να διατηρήσει την κυριαρχία του δε διστάζει να επιτεθεί στα ριζοσπαστικοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας που εναντιώνονται στις βάρβαρες συνθήκες που αυτό επιβάλει. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια στην περίοδο της κρίσης του καπιταλισμού, το κράτος έχει επενδύσει ακόμα περισσότερο στη στρατηγική επιβολής ελέγχου αυξάνοντας το επίπεδο της καταστολής έχοντας ως στόχο την εξάλειψη των κοινωνικών αντιστάσεων. Π.χ. συστήματα παρακολούθησης και ελέγχου, η διαρκής παρουσία της αστυνομίας στον αστικό ιστό καθώς και η αναβάθμιση του νομικού του οπλοστασίου στο όνομα της κοινωνικής ειρήνης και της αντιμετώπισης της “τρομοκρατίας”.

Μία από τις περιοχές όπου συνυπάρχουν και δραστηριοποιούνται κομμάτια του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος είναι και τα Εξάρχεια. Μία περιοχή στην οποία βρίσκεται πληθώρα συλλογικών εγχειρημάτων, καταλήψεων, αυτοοργανωμένων στεκιών και κοινωνικών χώρων καθώς επίσης αποτελεί και πεδίο δράσης συνελεύσεων, πολιτικών ομάδων και συλλογικοτήτων. Μία ζωντανή εστία αντίστασης όπου αγωνιζόμενοι/ες εναντιώνονται στους αστικούς νόμους και τις κρατικές επιταγές, μια εστία ανομίας στην οποία ο εσωτερικός εχθρός οργανώνεται και επιτίθεται στο υπάρχον.

Η στοχοποίηση των Εξαρχείων, έχει πρώτα και κύρια πολιτικές προεκτάσεις, γι’αυτό και είναι δικαιολογιμένη από την πλευρά του κράτους. Έτσι λοιπόν ανά περιόδους, το “θέμα”των Εξαρχείων γίνεται η καυτή πατάτα που αλλάζει χέρια μεταξύ κυβέρνηση και αντιπολίτευσης, εξυπηρετώντας ενδοεξουσιαστικές διαμάχες. Δεν είναι λίγες οι φορές που γίνονται εξαγγελίες από πολιτικά κόμματα περί εκαθαρίσεων στην περιοχή και επαναφορά της αστικής νομιμότητας. Η σύνηθης μέθοδος ενίσχυσης της παρουσίας του κράτους στα Εξάχεια περιλαμβάνει, εισβολή σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους, εξακριβώσεις, προσαγωγές και συλλήψεις στους γύρω δρόμους από ασφαλίτες και φυσικά επεμβάσεις των ΜΑΤ.

Τις τελευταίες μέρες διακρίνουμε την “εφευρετικότητα” των μηχανισμών καταστολής. Το κάλεσμα της ΠΟΑΣΥ σε ανοιχτή εκδήλωση με θέμα “Ανοιχτές και Ελεύθερες Πόλεις” στην πλατεία Εξαρχείων έχει διττό ρόλο. Από τη μία επιχειρείται μια πιο “αναίμακτη” παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της άρχουσας τάξης στην περιοχή και από την άλλη συντηρεί την ενδοεξουσιατική διαμάχη.

Οι επιχειρήσεις “Αρετή”, οι δολοφονίες των Μιχάλη Καλτεζά και Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και κατ’επέκταση οι εξεγέρσεις που ακολούθησαν, έχουν αφήσει ισχυρή πολιτική παρακαταθήκη. Συνεπώς κάθε αστυνομική παρουσία, είτε αυτή χρησιμοποιεί βία είτε φοράει το “εκδημοκρατισμένο” της προσωπείο δεν είναι ανεκτή.

Για εμάς ελεύθερες πόλεις θα είναι αυτές όπου θα υπάρχουν ισότιμες σχέσεις και δομές απαλλαγμένες από κάθε είδους εξουσία, βασισμένες στην αυτοοργάνωση. Πόλεις στις οπόίες δεν θα υπάρχουν υψωμένα τείχη φυλακών αλλά κοινότητες που θα υπερασπίζονται την ισότητα και την ελευθερία.

Συμμετέχουμε και καλούμε τον κόσμο του αγώνα στη συγκέντρωση -μικροφωνική αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων την Πέμπτη 29 Ιουνίου στις 17:00 στην πλατεία Εξαρχείων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ…ΓΙΑ “ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ”

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΜΑΖΙΚΑ- ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ- ΜΑΧΗΤΙΚΑ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

Παρέμβαση της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ σε συναυλία του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη

Το βράδυ της Δευτέρας 26 Ιούνη η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ έκανε παρέμβαση στη μικροφωνική της συναυλίας του δήμου Αθηναίων στο λόφο του Στρέφη. Είχε ήδη αναρτηθεί πανό στο μπάσκετ του λόφου, πίσω από τη σκηνή της συναυλίας. Διαβάστηκε το κάλεσμα για τη συνέλευση γειτονιάς ενάντια το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου κι έγινε ενημέρωση για τη στήριξη του δήμου στην προγραμματισμένη μπατσο-φασιστοσύναξη της 29ης (Πέμπτη). Διαμηνύθηκε ότι η εεκδήλωση του αρχισυνδικάτου των κρατικών δολοφόνων αποτελεί ανακοίνωση πολέμου. Για να πατήσουν το πόδι τους εδώ θα πρέπει να ισοπεδώσουν τη γειτονιά.

Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε

να μη την κοπανήσουμε,

να ζυγιαστούμε,

μη ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!

(Κατερίνα Γώγου)

______________________________________________________

Στις 29 Ιούνη, όλες και όλοι στους δρόμους των Εξαρχείων

Σήμερα Τρίτη 27 Ιούνη συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου: Θεατράκι λόφου Στρέφη Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ

Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

 

 

(Αφίσα & φλάϊερ για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου και τη συνέλευση γειτονιάς στις 27/6 στο Στρέφη)

 Σήμερα Δευτέρα 26 Ιούνη στις 4 μμ πραγματοποιήθηκε παρέμβαση συντρόφων της Ανοιχτής Συνέλευσης ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και αλληλέγγυων, έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στην οδό Βουλγαροκτόνου, που βρίσκεται υπό μόνιμη αστυνομική κατοχή και συνεχίστηκε με πορεία γύρω από το λόφο του Στρέφη στη Ζ.Πηγής και στη Καλλιδρομίου. Μοιράστηκαν κείμενα στα σπίτια της περιοχής και σε διερχόμενους και διαβάστηκαν από ντουντούκα, ρίχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Αργότερα ακολούθησε ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση.

 Η παρέμβαση ήταν μια πρώτη επιτυχημένη απόπειρα να σπάσει το μπατσικό άβατο στη Βουλγαροκτόνου και η εγκατεστημένη τρομοκρατία των κρατικών μισθοφόρων. Με την σημερινή παρέμβαση καλούμε σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου, αύριο Τρίτη 27 Ιούνη 7μμ στο θεατράκι του Στρέφη, για να διώξουμε τους πραίτορες και τους πραιτοριανούς του καθεστώτος από τη γειτονιά μας.

 Η Ανοιχτή Συνέλευση ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ καλεί επίσης σε μαζικό μαχητικό συναγερμό στους δρόμους των Εξαρχείων όλο το εικοσιτετράωρο της 29ης Ιούνη, συγκέντρωση στην πλατεία στις 12πμ και σε περιφρούρηση της μικροφωνικής αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατούμενων στις 5μμ, απέναντι στις προκλήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών. Continue reading Παρέμβαση στο αστυνομικό στρατόπεδο έξω από το οίκημα του Φλαμπουράρη στα Εξάρχεια – Κάλεσμα σε συνέλευση γειτονιάς για το στρατόπεδο της Βουλγαροκτόνου

Ενημέρωση και απολογισμός από την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιούνη

Τα ξημερώματα Δευτέρας 13/03/2017 το κράτος πραγματοποίησε μια συντεταγμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο του αγώνα. Ο Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ών Αλκιβιάδου 4 εκκενώνονται και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου δέχεται εισβολή από τις κατασταλτικές δυνάμεις. Κατά την εκκένωση συνελήφθησαν και διώκονται 7 σύντροφοι/ισσες που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου, ενώ 127 μετανάστ.ρι.ες μεταφέρθηκαν στην Π.Ράλλη.

  Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2017 ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

  Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

  Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

  Με βάση τα παραπάνω, απευθυνθήκαμε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία είχε ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

Η πορεία πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιούνη, με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 7μμ. Προηγήθηκαν μια μικροφωνική στην πλατεία Εξαρχείων στις 6/6 και μια παρέμβαση στην Περιφέρεια Αττικής στις 7/6 (https://athens.indymedia.org/post/1574575/).

Στην πορεία συμμετείχαν τετρακόσιοι με πεντακόσιοι σύντροφοι. Το σώμα ακολούθησε τη διαδρομή Αθηνάς-Ερμού-Σύνταγμα-Βουλή-Πανεπιστημίου-Προπύλαια-Εξάρχεια.

Η πορεία της 8 Ιούνη αποτέλεσε ένα σημείο προετοιμασίας για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής και ένα βήμα στην κατέυθυνση της συγκρότησης ενός οριζόντιου και ανοιχτού μετώπου υπεράσπισης των καταλήψεων και γενικότερα των χώρων αγώνα.

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

 

Επόμενη συνέλευση, Παρασκευή 30 Ιούνη 7μμ Πολυτεχενείο, για τη συνέχιση της συγκρότησης της αλληλεγγύης και της αυτοπεριφρούρησης των καταλήψεων

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ. ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ χ.α. ΣΤΙΣ 26 & 28/6

Στις 26 και στις 28/6, καθώς και στις 4, 6, 10 & 13/7, ολοκληρώνεται ο κύκλος της δίκης της χρυσής αυγής στο εφετείο Αθηνών για την φετινή χρονιά. Σύμφωνα με τα ως τώρα χρονοδιαγράμματα η δίκη θα διακοπεί για 2μιση περίπου μήνες και θα επανεκινήσει στις αρχές Οκτώμβρη (04/10/2017).

Μετά την μεταφορά της δίκης στο εφετείο Αθηνών, από τις αρχές καλοκαιριού του 2016, η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών στάθηκε και αντιστάθηκε αγωνιστικά απέναντι σε καθεστώς πολυμέτωπης πολιορκίας. Οι δυνάμεις της αστυνομικής καταστολής, οι κρατικές λεηλατικές μεθοδεύσεις και η διαρκής παρουσία των φασιστών, επιχείρησαν, αλλά δεν κατάφεραν, να πάρουν χώρο και έδαφος μέσα και ενάντια στα Προσφυγικά.

Η κοινότητα και η Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών, όλο αυτό τον χρόνο, με υπομονή, επιμονή, οργάνωση και αυτοπειθαρχία, έχοντας ως μέτωπο ΜΑΤ, ασφαλίτες, φασίστες και πλάτη την ΓΑΔΑ, απέκρουσαν κάθε εχθρική απόπειρα διείσδυσης, εισβολής, τρομοκράτησης ή συνδιαλλαγής, υπερασπιζόμενη την αυτονομία και την ελευθερία τους.

Βασισμένα στις δικές τους δυνάμεις και στην στήριξη αλληλέγγυων συντρόφων, τα Προσφυγικά, ως κοινότητα αγώνα και ως κατειλημμένη γειτονιά συνολικά, απέκοψαν από τους φασίστες κάθε πρόσβαση στο εφετείο διαμέσου τους, κράτησαν τις δυνάμεις καταστολής εκτός του ζωτικού τους χώρου και ενίσχυσαν σε βάθος και ισχύ τα σώματα και τις συλλογικοποιήσεις των αντιφασιστών που βρέθηκαν απέναντι στους φασίστες, τους πρώτους κρίσιμους μήνες της περσινής χρονιάς, στην βασική είσοδο επί της οδού Δέγλερη.

Αμύνθηκαν και αντεπιτέθηκαν συλλογικά στην εισβολή μπάτσων και φασιστών ενάντια στην γειτονιά στις 31/10/17 και απάντησαν στην προβοκάτσια που επιχείρησαν να στήσουν στις 1/11/17. Παράλληλα το απελευθερωμένο και περιφρουρημένο έδαφος των Προσφυγικών αποτέλεσε έμπρακτα όλο αυτό το διάστημα αγωνιστικό στήριγμα, στην πλάτη της καταστολής, σε όλο το πλήθος των διαφορετικών κινηματικών δικών στο ίδιο σημείο.

Οι τελευταίες αυτές συνεδριάσεις αποτελούν για τα Προσφυγικά μέρες μνήμης και συνέχειας για μια χρονιά αντίστασης και πολυμέτωπου αγώνα. Την ίδια στιγμή οι τελευταίες εξελίξεις με τους προπηλακισμούς της οικογένειας Φύσσα στην είσοδο επί της Αλεξάνδρας υπενθυμίζουν ότι κάθε βήμα πίσω για την περιφρούρηση των αγώνων μας σημαίνει ένα βήμα μπροστά στην κρατική και φασιστική καταστολή.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΜΑ & ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

 

Περιφρούρηση της γειτονιάς από τους φασίστες & την καταστολή

Δευτέρα 26/6/17: 10.00π.μ

Μικροφωνική παρέμβαση – συλλογικές εργασίες στη γειτονιά – συλλογική κουζίνα

Τετάρτη 28/6/17: 10.00π.μ. – 4.00μ.μ.

 

Προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας – Αμπελόκηποι

 

                                                                                                                 21/6/17

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

email: sykapro.squat@riseup.net

Blog:  network23.org/prosfygika-community/

Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων Πέμπτη 29/6 στις 5μμ – Πλατεία Εξαρχείων

Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης

στον αγώνα των κρατουμένων

Πέμπτη 29 Ιουνίου 5μμ – Πλατεία Εξαρχείων

 

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Από τις 18 Μαΐου, οι κρατούμενοι σε διάφορες ελληνικές φυλακές, συντονίζονται εκ νέου, σε αγωνιστικές  και συλλογικές κινητοποιήσεις. Σε πρώτο χρόνο ξεκίνησαν, με την άρνηση του μεσημεριανού κλειδώματος , θέτοντας παράλληλα την προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων.

Τα αιτήματα των κρατουμένων αφορούν το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το πότε και πώς  θα βρίσκουν το δρόμο προς την ελευθερία τους και έχουν ως εξής:

1. Μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015, που αφορούν στις υπο όρους αποφυλακίσεις, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις.

2. Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στο θεσμό τον αδειών.

3. Κατάργηση του νόμου-έκτρωμα, που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των “σωφρονιστικών” καταστημάτων, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίασή της.

Η φυλακή αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την αιχμή του δόρατος, στη φαρέτρα των κατασταλτικών μηχανισμών, που διαθέτει για την διαχείριση της κοινωνικής εντροπίας. Το τρίπτυχο αστυνομία, δικαιοσύνη και φυλακές είναι τα μόνιμα σκιάχτρα του καθεστώτος, που καλείται να αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε σκέφτεται να αντισταθεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κρεατομηχανή αφανισμού ανθρώπων.

Εμείς, ως συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων, αποδεχόμαστε την αναγκαιότητα των αγώνων εντός των τειχών, τόσο για τους ίδιους τους κρατούμενους, αλλά όσο και για εμάς εκτός των τειχών. Η μάχη και η αντίσταση εναντίον των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους είναι υπόθεση όλων όσων ανήκουν στο στρατόπεδο της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος , που ολοένα και με μεγαλύτερη ταχύτητα καταβροχθίζει και αφανίζει τις ζωές μας.

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

 

  Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων
saak@riseup.net

__________________________________

Συμμετοχή της Συνέλευσης Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους, τους Φυλακισμένους και Διωκόμενους Αγωνιοστές

Συλλογική μελέτη της ιστορίας των καταπιεσμένων

Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η ‘κατάσταση έκτακτης ανάγκης’ στην οποία ζούμε δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας. Πρέπει να κατακτήσουμε μια αντίληψη της ιστορίαςπου να συνάδει με αυτό το συμπέρασμα. Τότε, ξεκάθαρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι το καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, και αυτό θα βελτιώσει τη θέση μας στον αγώνα ενάντια στον Φασισμό.”

Walter Benjamin

Η μελέτη της ιστορίας είναι η γλώσσα με την οποία, επικοινωνώντας το παρελθόν, μπορούμε να κατανοήσουμε το παρόν, για να οργανωθούμε εδώ και τώρα για την προοπτική της επανάστασης.

Η καθεστωτική ιστορία είναι γραμμένη από την πλευρά των εξουσιαστών. Μέσω αυτού του κύκλου αυτομόρφωσης, θα ανακτήσουμε τη δική μας αφήγηση, αυτή των καταπιεσμένων. Τις μαζικές εκδηλώσεις λαικής ανυπακοής, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις.

Η μελέτη γίνεται συλλογικά, με σκοπό, ο ένας για τον άλλον, να είμαστε ταυτόχρονα δάσκαλοι και μαθητές.

Πρώτος κύκλος αυτομόρφωσης:

H Παρισινή Κομμούνα

 

Κάθε Τρίτη 12:00-14:00

 

Κατάληψη GARE

(Καλλιδρομίου 74, Εξάρχεια)

Καταγγελία της ΣΥνέλευσης ΚΑτειλημμένων ΠΡΟσφυγικών ενάντια στην ΟΡγάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡ.Μ.Α.

Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας βρίσκεται τα τελευταία χρόνια υπό διαρκή καταστολή. Κορυφαία γεγονότα αποτελούν: η μεταφορά των Προσφυγικών στο ΤΑΙΠΕΔ (2014), στην περιφέρεια Αττικής το 2016 και η πολύμηνη πολιορκία της γειτονιάς από μπάτσους με την δίκη της χ.αυγής στο εφετείο Αθηνών. Παράλληλα, το καθεστώς ελέγχου, καταστολής και τρομοκρατίας επιχειρεί να επιβληθεί με παρακολουθήσεις αγωνιστών και της γειτονιάς, στοχευμένους αστυνομικούς ελέγχους και προσαγωγές, στοχοποιητικά, ενοχοποιητικά δημοσιεύματα καθεστωτικών μέσων, εκβιασμούς σε μετανάστες και πρόσφυγες, προτάσεις οικονομικής εξαγοράς, πολιτικών πόστων κ.α..

Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας των κρατικών μηχανισμών και της αγοράς, αντιμετωπίσαμε την εσωτερική υπονόμευση και το σαμποτάζ ενάντια στην κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών από την Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού (ΟΡ.Μ.Α). Κινήθηκαν εχθρικά προς την κοινότητά μας και την υπεράσπιση της γειτονιάς, όλο το προηγούμενο διάστημα, με όρους που καταργούν την συντροφικότητα και διαρρηγνύουν τις σχέσεις κοινού αγώνα. Τόσο σε σχέση με την αντίσταση ενάντια στην καταστολή και τους φασίστες, αναφορικά με την δίκη της χ.α. στο εφετείο Αθηνών, όσο και σε σχέση με τις εσωτερικές διαδικασίες, τις λειτουργίες και την άμυνα της κοινότητας και της Συνέλευσης Κατειλημμένων Προσφυγικών.

Συνοπτικά:

Η ΟΡ.Μ.Α., μέσω διπλού-κρυφού μέλους της, μέλους της Συ.Κα.Προ. μέχρι τον περασμένο Οκτώβρη, και ηγετικού στελέχους της, πρώην μέλους της Συ.Kα.Προ. από το 2016, οι οποίοι κατοικούσαν σε υποδομές της κοινότητας και της συνέλευσης των Προσφυγικών, έθεσαν σε εφαρμογή σχέδιο:

Υπονόμευσης, σαμποταρίσματος και παραπληροφόρησης, μέσα στην γειτονιά, των συλλογικών αποφάσεων και των θέσεων της κοινότητας και της Συ.Κα.Προ., για την ακριβή υλοποίηση, στοχεύσεις και οριογραμμές των σχεδιασμών της περιφρούρησης της γειτονιάς, από τους φασίστες και την καταστολή, καθ όλη την διάρκεια της δίκης της χ.α. στο εφετείο Αθηνών. Υπόγεια προπαγάνδιση της στρατηγικής της ΟΡ.Μ.Α. για την δίκη της χ.α., εκφοβισμός της γειτονιάς για την ισχύ της καταστολής, υπονόμευση των περιφρουρήσεων, συκοφάντηση των αγωνιστών και των αλληλέγγυων, που σήκωσαν το μεγάλο μέρος της περιφρούρησης, των συλλήψεων και συνολικά της άμυνας της γειτονιάς, καθώς και πολλών αγώνων της χρονιάς που πέρασε.

Πραξικοπηματικών και παραπολιτικών “διαδικασιών” εντός της γειτονιάς, που αναιρούσαν συμφωνημένους σχεδιασμούς, υπευθυνότητες και σκεπτικά που κινήθηκε η Συ.Κα.Προ., όλο αυτό το διάστημα, σε σχέση με την περιφρούρηση από την καταστολή, τους φασίστες και το ξεπούλημα στην περιφέρεια Αττικής. Διασπορά ψευδών φημών και συκοφαντική αποδόμηση συντρόφων, πρακτικές πρακτορισμού και ανορθόδοξου πολέμου εναντίον συντρόφων και αγώνων, έκθεση και στοχοποίηση συντρόφων στην καταστολή και τους διωκτικούς μηχανισμούς,

Το σχέδιο αυτό (από το 2016, τουλάχιστον) έθετε σε προτεραιότητα την κεντρική στρατηγική της ΟΡ.Μ.Α σε σχέση με τα Προσφυγικά ως παραμάγαζο για την επέκταση της στις γειτονιές Γκύζη, Αμπελοκήπων, Πανόρμου, Ερυθρό και το κέντρο της Αθήνας, παράλληλα με τον ηγεμονικό ρόλο που φιλοδοξούσε να αποκτήσει στους κινηματικούς αγώνες για τις δίκες της χ.α. στο εφετείο Αθηνών, σε ανταγωνιστική σχέση με την υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών. Ως εκ τούτου, επιχείρησε το σπάσιμο της κοινότητας αγώνα, εισοδισμό και χειραγώγηση μελών της κοινότητας και απόκτηση πολιτικών πόστων μέσα στη γειτονιά, ταυτόχρονα με τους σχεδιασμούς μηχανισμών της καθεστωτικής αριστεράς και σε συνάρτηση με το κύμα καταστολής όλου του τελευταίου διαστήματος.

Ο ρόλος των δύο αυτών ατόμων εκτέθηκε μέσα στις διαδικασίες και την Συ.Κα.Προ. και φανερώθηκαν οι πρακτικές και οι σκοπιμότητές τους. Δεν αρνήθηκαν την χρήση εσωτερικών πρακτόρων εντός του κινήματος μέσα στις καταστατικές λειτουργίες της ΟΡ.Μ.Α., υπερασπίστηκαν το δικαίωμα παρεμβατικής παρουσίας θεσμικών φορέων στα αυτοοργανωμένα εδάφη και καταλήψεις και εκβίασαν την αλληλεγγύη απέναντι στην καταστολή των Προσφυγικών με όρους αποικιοκρατικούς. Χωρίς να εκδιωχτούν από τα Προσφυγικά ή να τους τεθεί καν, άμεσα, τέτοιο ζήτημα, αποχώρησαν «νύχτα», αφαιρώντας σημαντικό αρχειακό υλικό της Συ.Κα.Προ. που είχαν στην κατοχή τους.

Η κοινότητα των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας παραμένει ζωντανή στην μάχη ενάντια στην καταστολή, τους φασίστες και την συστημική αφομοίωση. Ανασυγκροτεί τις δυνάμεις της, καταθέτει την εμπειρία της στον κοινό τόπο και συνεχίζει να προχωρά στους αγώνες. Έτσι…

Καταγγέλλουμε την ΟΡ.Μ.Α.:

  • Για συνδιαλλαγή με σειρά συστημικών θεσμών, για την δίκη της χ.α., παράλληλα με την εξυπηρέτηση της πολιτικής μεταφοράς των Προσφυγικών στην Περιφέρεια Αττικής και ενάντια στην υπεράσπιση της γειτονιάς από την καταστολή, την αγορά και τους φασίστες.

  • Για στρατηγικό σχεδιασμό διάλυσης και λεηλασίας της κοινωνικής και εδαφικής βάσης της κοινότητας αγώνα των προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας, εκμεταλλευόμενη το ανοιχτό κοινοτικό οργανωτικό πλαίσιο, εκφοβισμού κομματιών της γειτονιάς απέναντι στην καταστολή, τους φασίστες και την εξαγορά από την περιφέρεια Αττικής.

  • Για ονομαστική έκθεση και στοχοποίηση συντρόφων και εγχειρημάτων στην καταστολή και τους διωκτικούς μηχανισμούς, σε σχέση με την υπεράσπιση των Προσφυγικών από τους φασίστες και ευρύτερα για την συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες, στον ελλαδικό χώρο και διεθνώς.

  • Για σκόπιμη προσπάθεια ένταξης στην γειτονιά των Προσφυγικών, ατόμων εκτός κινήματος σήμερα και με αδιευκρίνιστο ρόλο και συνδιαλλαγές.

  • Για κλοπή αρχειακού υλικού από την Συ.Κα.Προ., με άγνωστες σκοπιμότητες και αποδέκτες.

Ενημερώνουμε, με βάση την εμπειρία μας, το αυτοοργανωμένο, οριζόντιο κοινωνικό κίνημα, τους επαναστάτες, τους αντιφασίστες (αναρχικούς και κομμουνιστές), τους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις, ότι η ΟΡ.Μ.Α. αποτελεί μια:

Ιεραρχική, υπερσυγκεντρωτική δομή της συστημικής και κομματικής αριστεράς, η οποία διατηρεί σχέσεις με καθεστωτικούς-κυβερνητικούς σχηματισμούς και χρησιμοποιεί διπλή ταυτότητα αναφορικά με την εξωτερική εικόνα της και την εσωτερική της πολιτική, ενάντια στο οριζόντιο κοινωνικό κίνημα και περισσότερο στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.

Χρησιμοποιεί πρακτικές διείσδυσης, κρυφών-διπλών μελών, υπονόμευσης και αποδόμησης συλλογικοποιήσεων, οριζόντιων εγχειρημάτων και καταλήψεων, με στόχο την ηγεμόνευση ή τον εισοδισμό μέσα στους χώρους του αυτοοργανωμένου αγώνα και της αγωνιζόμενης προλεταριακής και νεολαιίστικης βάσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους:

Διακόπτουμε κάθε κινηματική σχέση με την ΟΡ.Μ.Α., ως μια ηγεμονική συστημική πολιτική φράξια. Την συμβουλεύουμε άμεσα να παύσει την υπονομευτική και επεκτατική της πολιτική ενάντια στα κατειλημμένα προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας και να επιστρέψει άμεσα το αρχειακό υλικό που μας έχει κλαπεί από μέλη της. Για το αρχειακό υλικό, πιο συγκεκριμένα, το αναζητούμε ειδικά στους υπεύθυνους κλοπής και κατοχής του. Ακριβώς επειδή πρόκειται για υπόθεση εσωτερικής ασφάλειας, αναλαμβάνουμε οι ίδιοι την ευθύνη της αναζήτησής του.

Μέχρι τότε, καταλαβαίνοντας ότι η πολιτική στρατηγική της ΟΡ.Μ.Α. για τα Προσφυγικά, τον αντιφασισμό στην ευρύτερη περιοχή των Αμπελοκήπων και το ριζοσπαστικό-επαναστατικό κίνημα συνολικότερα, υλοποιείται μέσα από την υπόσκαψη και την λεηλασία των αγώνων μας, λαμβάνουμε όλα τα φρόνημα μέτρα αυτοπροστασίας μας.

Μπροστά στο σκιάχτρο της καταστολής και του κινδύνου, κάτω από το βάρος του αγώνα και του κόστους, άλλοι απομακρύνονται, άλλοι ξεπουλούν και παζαρεύουν την ήττα, άλλους τους συμπαρασύρει η σπασμένη συνείδηση, ο τρόμος και η ενοχή. ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΓΙΑΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΝΕΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΜΑ & ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Αθήνα, 5/6/2017

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

Ενημέρωση από την παρέμβαση σε συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ.Εξαρχείων

Το Σάββατο 3/6, βγήκε διαδικτυακά κάλεσμα για συγκέντρωση-εκδήλωση στην πλ. Εξαρχείων “ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ολοκληρωτισμό” με υπογραφή “Καταλήψεις, συλλογικότητες, εγχειρήματα Εξαρχείων”. Ήταν γνωστό από μέρες πριν ότι το Nosotros ετοίμαζε δημόσια κίνηση ως συνέχεια των δράσεων και των ανακοινώσεων συκοφάντησης και στοχοποίησης εγχειρημάτων και συντρόφων/ισσών. Για αυτό, άλλωστε, το περιεχόμενο της αφίσας-κάλεσμα συνδεόταν άμεσα με το περιεχόμενο των ανακοινώσεων τόσο του Nosotros όσο και της security team.

Η ανοιχτή συνέλευση που είχαμε καλέσει στις 18:00 την ίδια μέρα με θέμα “να δοθεί απάντηση στις μαφιόζικες πρακτικές απέναντι στο κόσμο του αγώνα” συγκρότησε σώμα και παρενέβη με συνθήματα γύρω από την πλατεία για να απαντήσει στις κινήσεις βιτρίνας και ξεπλύματος των προηγούμενών τους ενεργειών. Σκοπός μας, επίσης, ήταν να υπάρξουμε άμεσα στον δημόσιο χώρο δηλώνοντας ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας τη μη ανοχή στις πρακτικές τους. Μείναμε στην πλατεία μέχρι το τέλος της εκδήλωσης όπως είχαμε αποφασίσει.

Στη συγκέντρωση-εκδήλωση παρεβρέθηκαν τοπικά αφεντικά, μπράβοι, μέλη του Nosotros και του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων, ανάμεσά τους και άτομα που είχαν πάει με μπράβους στην Gare και μετέπειτα έστειλαν αναίτια σύντροφο στο νοσοκομείο.

Μετά το τέλος της συγκέντρωσης-εκδήλωσης συγκρότησαν περιφρούρηση απέναντί μας αποτελούμενη από άτομα του Συντονιστικού των προσφυγικών καταλήψεων και του Nosotros. Κάποιοι από τις προσφυγικές καταλήψεις είπαν πως είχαν ενημερωθεί πως η παρέμβασή μας είχε στόχο την εκδίωξή τους κι άλλοι πως στέκονται απέναντί μας γιατί είχαμε προσβάλει το Συντονιστικό.

Η παρέμβαση έλειξε χωρίς συμπλοκή μετά από μία ώρα με την αποχώρησή μας. Παρότι τα άτομα που πρωτοστάθησαν στις επιθέσεις ήταν εκεί, ένας από τους λόγους που δεν συγκρουστήκαμε ήταν διότι μέρος του πλήθους δεν είχε καμία γνώση των περιστατικών ή ήταν τελείως παραπληροφορημένο. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι την ίδια στιγμή διμοιρία είχε προσεγγίσει την πλατεία στο ύψος της Σουλτάνη από τη Σολωμού, ενώ περιπολικό πέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα δίπλα από τη συγκέντρωση.

Να ξεκαθαρίσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως η έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς τις προσφυγικές καταλήψεις σε περίπτωση καταστολής ήταν και είναι δεδομένη.

Συλλογικότητες και σύντροφοι για την υπεράσπιση των χώρων αγώνα

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION / Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

CALL TO VIGILANCE AGAINST THE MAFIA WING OF REPRESSION

-STATEMENT OF SQUAT GARE-

On Wednesday 24/5. squat Gare was targetted by persons organized in the mafia. At noon, during clashes with the riot police which were taking place in the area around Exarchia sq., there was a confrontation between some protesters who were building a barricade against the pigs and a local bussiness man who attempted to prevent them from doing so. A group of people who were at that moment in a social centre next to where this was going on, jumped to the aid of this bussiness man. The said bussiness man is well known in the neighborhood of Exarchia for his connections with networks of extortion, prostitution and drugs as well as with the security police. The clashes that followed between some of the protesters and this particular group, became the excuse for laying the accusation on squat Gare as being responsible for the events.

This particular group has recently been accused, by a number of collectives during open assemblies, for attempting to impose their authority by military means over self-organized projects. This group acts in the name of social centres and formations of the movement, which despite having been asked to condenm the activities of this group, they stay silent.

Immediately after these events, this group came along with a bunch of bouncers and paid thugs and gathered outside the squat in a threatening manner. What we have here is a consortium which included gangs of thugs who sell protection to the local markets and who have in the past been involved in attacks and brutal injuries against active members of the movement. After their departure, some of the initial group came to our assembly and declared that they will target our squat unless we find and deliver, within 24 hours, the persons who clashed with them earlier on the square.

Later on the same evening, persons belonging to this group pulled down the banner of squat GARE from Exarchia sq. This is the banner with which we urge the neighborhood to mobilize against repression, calling for an open event on Exarchia sq. on Sunday 28/5 and to an open assembly against the police occupation of the neigborhood on Monday 29/5. The act of taking down the banner was an agressive act aimed at the social resistance against repression. Such practices serve the designs of the state, are beffiting only to parastate agents and as such they must be dealt with. The banner was immediately raised again by comrades of the squat with an organized and self defended intervention on the square. The barkings of gang dogs can only build up our rage and armour our defense. We will be determined against any attempt to terrorize the resistance in this neighborhood.

We call all forces of the movement to take a stance. SILENCE IS GUILT.

 

DEFEND THE HISTORY OF EXARCHIA

OUST THE PIGS AND MAFIA

Squat Gare

Kallidromiou 74, Exarchia

_____________________________________________________________

Announcement-information about the recent attempt to target GARE squat

On Wednesday 25th of May, following the call of GARE squat concerning the events that took place the day before in Exarchia and at the squat, we gathered and as one body  we made a demonstration and an action at Exarchia square making a stop outside the mafia controlled hotel exarcheion.
It was a first collective response against the provocations of gangs of bouncers and paid thugs against political fighters.
These particular persons who attempted to give an ultimatum to Gare squat and who pulled down a political banner from the square, belong to the Coordination of Refugee Squats and use its name for their actions which are clearly hostile to the movement, without any collective agreement of the Coordination. All the while, the social center Nosotros and the Coordination of Refugee Squats continue to provide political cover to this team.
These  persons who take part in designs for  political and financial domination in the area, in direct collaboration with mafia networks of paid thugs, attempt to engage football fans of a particular club and turn them against the movement’s spaces and activity. We declare that this attempt is misleading, as the struggle in a neighborhood is not the arena neither of football fan nor of personal conflicts. This specific clique as well as paid thugs in general do not have social recognition in the area and this is why they try to recruit people on the basis of football club participation. Everyone must be fully aware of the responsibility that they bear.

At this point we declare that:
We will defend our struggles by all means necessary, united against economic interests and their supporters.
    The anarchist/anti-authoritarian movement can have no relations to  mechanisms of exploitation and control.
    Political cover to such practices shall not be tolerated. The political structures that have provided cover to such mechanisms much renounce them and conduct public self-criticism about all these events.


Collectives and comrades for the defense of spaces of struggle

Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων

ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΚΑΡΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ
ΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ, ΜΕΤΡΟ, ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΙ ΤΙΜ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ  

 

Οι επαγγελματίες προβοκάτορες έχουν ήδη πιάσει δουλειά για να δημιουργήσουν  αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά συμφέροντά τους και το ιστορικό που έδωσε αφορμή στην επίθεσή τους. Αποπροσανατολισμός, που επίσης αποκρύπτει και τα αντικειμενικά συμφέροντα των κυκλωμάτων που εμπλέκονται.
Έχουμε ακούσει, ότι άτομα από την Γκάρε έχουν βγάλει μαχαίρια σε έναν αθώο ξενοδόχο που πήγε να υπερασπιστεί μια γλάστρα, ότι μετέπειτα ξυλοκόπησαν άτομα που τον υπερασπίστηκαν και άλλες συναφή ιστορίες ξεπλύματος των πραγματικών προθέσεών τους.
Η Γκάρε δήλωσε εξ’ αρχής ότι δεν έχει σχέση με καμία επίθεση. Από όλο το πλήθος που παρεβρισκόταν μπροστά στην επίθεση στο μαφιοξενοδόχο και στους υπερασπιστές του τα σκουπίδια επέλεξαν από την πρώτη στιγμή να στοχοποίησουν την Γκάρε και να της δώσουν την ευθύνη πριν καν βρεθούν σε επικοινωνία μαζί της.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε, ακόμα, ότι τις τελευταίες μέρες τα εν λόγω άτομα έχουν ξεκινήσει πιέσεις σε μέλος από το Μαύρο-Πολύχρωμο, δηλώνοντας μάλιστα ότι έχουν ”προσωπικό πρόβλημα” μαζί του.

Γιατί στην Γκάρε και γιατί σε όλους/ες μας?

Η πολιτική οικονομία μαφίας-παρακράτους και η αυτονομία των καταλήψεων. Continue reading Κείμενα αλληλεγγύης στην Κατάληψη GARE, ενάντια στα παρακρατικά κυκλώματα των Εξαρχείων

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

   Tην Τετάρτη 24/5, την ημέρα συμπλοκής έξω από το Hotel Exarcheion τα άτομα που στοχοποίησαν την Gare προχώρησαν σε ξυλοδαρμό νεαρού συντρόφου για παραδειγματισμό.
Ο σύντροφος ήταν παρών στο περιστατικό έξω από το ξενοδοχείο χωρίς καλυμμένα χαρακτηριστικά και προσπαθούσε να χωρίσει τους εμπλεκόμενους. Κάποιες ώρες μετά, ενώ κατέβαινε την Θεμιστοκλέους με την σύντροφό του, τον σταμάτησαν 7 άτομα, ένας εκ των οποίων πρωτοστάτησε στην απόπειρα εκφοβισμού της Gare. Όπως και στην Gare έτσι και προς αυτόν, απαίτησαν να δώσει ονόματα. Το ότι ο σύντροφος δεν γνώριζε  στάθηκε αρκετό για να τον στείλουν 2 μέρες στο νοσοκομείο. Τραυματίστηκε βαριά στο κεφάλι όταν μετά από χτύπημα έπεσε στο πεζοδρόμιο και παρ’ όλα αυτά συνέχισαν να τον κλωτσάνε στο κεφάλι όσο βρισκόταν στο έδαφος. Όταν αποφάσισαν να σταματήσουν να τον χτυπούν, πέρασαν στον εξευτελισμό του και  του κατέβασαν το παντελόνι και το εσώρουχο μέχρι που ήρθε το ΕΚΑΒ. Ο σύντροφος έχει επιστρέψει σπίτι του και συνεχίζει τις εξετάσεις λόγω προβλημάτων που του παρουσιάζονται.

   Η δημοσιοποίηση του περιστατικού καθυστέρησε γιατί περιμέναμε τη συμφωνία του ατόμου, το οποίο επίσης μας είπε ότι δίσταζε να προβεί το ίδιο σε αντίστοιχη κίνηση διότι ούτε σε συλλογικότητα ανήκει πλέον, ούτε έχει κάποια στήριξη στα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο 
Κατάληψη GARE 

Rigaer Street sends aggressive solidarity to Gare Squat and everybody resisting state oppression

When some people learned about the recent trouble to Gare Squat in Exarchia (Athens), they decided on Friday evening 26/05, to hang a banner in Rigaer Street, Friedrichshain (Berlin). After some minutes, Riot Police and Undercover Agents arrived at the scene and stole the banner. Meanwhile more people had gathered in nearby streets and ambushed a cruising Police vehicle with a rain of stones.

Soon more police was alerted to Rigaer Street, which is named a Dangerzone in official anouncements. But also more people came to protect the area and started throwing stones on cops.

More Anti Riot Units and a helicopter emerged and took a threatening position in front of the squat Rigaer 94. They did not find anyone because rioters left quickly.

Now the mainstream media and the scumbags from political partys will scream their never ending story about the dramatic anarchist violence in this area. But we know, the war has already begun and, infected by the virus of freedom, we are going to build lawless areas in their citys of surveilance.

Let us kick out police and their friends.

Virus Baxalais

source: https://linksunten.indymedia.org/de/node/213625

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΑΦΙΟΖΙΚΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

– ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ GARE –

 

Χθες Τετάρτη 24/5 η κατάληψη GARE βρέθηκε στο στόχαστρο ορργανωμένων μπράβων. Το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια συμπλοκών με δυνάμεις των ΜΑΤ ευρύτερα της πλατείας Εξαρχείων, υπήρξε αντιπαράθεση διαδηλωτών με μαγαζάτορα που επιχείρησε να εμποδίσει το στήσιμο οδοφράγματος-άμυνας απέναντι στους μπάτσους. Τον συγκεκριμένο μαγαζάτορα, για τον οποίον είναι γνωστή στη γειτονιά των Εξαρχείων η σύνδεσή του με κυκλώματα (προστασίας, πορνείας και ναρκωτικών) και με την κρατική ασφάλεια, έσπευσε να τον υπερασπιστεί ομάδα που βρισκόταν σε παρακείμενο κινηματικό χώρο. Η συμπλοκή μερίδας των παρευρισκόμενων με την ομάδα αυτή στάθηκε αφορμή για να αποδοθεί στη GARE η ευθύνη για τα γεγονότα ως κατηγορία.

Η εν λόγω ομάδα έχει καταγγελθεί σε ανοιχτές κινηματικές διαδικασίες στο πρόσφατο παρελθόν από πλήθος συλλογικοτήτων, για απόπειρα εξουσιαστικής επιβολής με στρατιωτικούς όρους πάνω σε εγχειρήματα αυτοοργάνωσης. Η ομάδα δρα επικαλλούμενη κινηματικούς χώρους και σχήματα, τα οποία ενώ έχουν κληθεί να καταγγείλουν τη δράση αυτής της ομάδας, αντ’αυτού σιωπούν.

Αμέσως μετά, η ομάδα αυτή μαζί με ένα τσούρμο μπράβων συγκεντρώθηκαν απειλητικά έξω από την κατάληψη. Πρόκειται για μια κοινοπραξία στην οποία συμμετείχαν συμμορίες μπράβων που πουλάνε προστασία στις αγορές της περιοχής και που έχουν εμπλακεί στο παρελθόν σε επιθέσεις και άγριους τραυματισμούς εναντίον αγωνιστών. Αφότου αποχώρησαν, ορισμένοι από την αρχική ομάδα ήρθαν στη συνέλευσή μας και δήλωσαν ότι θα στραφούν εναντίον της κατάληψης εάν δε βρούμε και καταδώσουμε εντός 24/ώρου τα άτομα που ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί τους στα γεγονότα νωρίτερα στην πλατεία.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, άτομα της εν λόγω ομάδας κατέβασαν από την πλατεία Εξαρχείων πανό της κατάληψης GARE, με το οποίο καλούμε σε εκδήλωση την Κυριακή 28/5 και ανοιχτή συνέλευση τη Δευτέρα 29/5 για κινητοποίηση ενάντια στην αστυνομική κατοχή της γειτονιάς. Αυτή η ενέργεια είναι ευθεία επίθεση στην κοινωνική αντίσταση απέναντι στην καταστολή. Τέτοιες πρακτικές υπηρετούν τους κρατικούς σχεδιασμούς, αντιστοιχούν σε παρακρατικούς κι ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το πανό ξανανέβηκε αμέσως από συντρόφους της κατάληψης, με περιφρουρημένη παρέμβαση στην πλατεία. Τα γαβγίσματα των συμμοριτών μας εξαγριώνουν και μας θωρακίζουν. Θα σταθούμε αποφασιστικά απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης της αντίστασης στη γειτονιά.

Καλούμε όλες τις δυνάμεις του κινήματος να πάρουν θέση. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Καλούμε σε συνάντηση ενημέρωσης και υπεράσπισης των χώρων αγώνα

Πέμπτη 25/5 στις 5 μ.μ. στην Κατάληψη GARE

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΡΑΒΟΙ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

 

Κατάληψη GARE

TO THE BARRICADES: Open event and assembly Against the Police Occupation

«Resistance of the neighborhood, memory and present»

OPEN EVENT

with photo exhibition &
video projection

Sunday 28/5   8 p.m. Exarchia Sq.

____________________________________________________

OPEN ASSEMBLY

Against the police occupation

Monday 29/5  6 p.m.                Polytechneio (Gini)

 

Αφίσα στα ελληνικά – Poster ın greek

Κείμενο – Text in greek

Κείμενο για εκδήλωση και συνέλευση ενάντια στην αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια

ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

« Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στη συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις, στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με τη διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και τη βίαιη επιβολή. » (Από το κείμενο που καλούσε τη γειτονιά των Εξαρχείων στην οργανωμένη περιφρούρησή της στις 6 Δεκέμβρη 2016, απέναντι στην επικείμενη πολεμική επέμβαση του κράτους)

Η πολιορκία των Εξαρχείων από στρατιωτικού τύπου ειδικές αστυνομικές μονάδες (ΜΑΤ-ΕΑΔ, ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ) και οι συχνές μαζικές επιχειρήσεις μέσα στη γειτονιά, καταδρομικές (για άσκηση τρομοκρατίας και συλλήψεις), αποκλεισμού σημείων (όπως οι σχολές ή ερευνούμενα σπίτια), συμπίεσης-σαρωτικές (για τη διάλυση συγκεντρώσεων) και προληπτικής διαπότισης (συντονισμένη διάσχιση και εγκατάσταση σημείων ελέγχου, για εμπέδωση της στρατοκρατικής κυριαρχίας και για εξοικείωση των μισθοφόρων με τον χώρο της γειτονιάς), συνεχίζονται σταθερά κι εξελίσσονται επί δεκαετίες. Από τις επιχειρήσεις «Αρετή» στην πρώτη οκταετία της διαχείρισης ΠΑΣΟΚ και τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στις 17 Νοέμβρη 1985, μέχρι την πρόσφατη δήλωση του Τόσκα ότι τα Εξάρχεια «θα γίνουν όπως και οι άλλες γειτονιές» και το πολεμικό ανακοινωθέν εκκένωσης όλων των καταλήψεων μέχρι το καλοκαίρι, η συστηματοποιημένη ωμή κρατική βία σκιάζει τον κοινωνικό χώρο. Continue reading Κείμενο για εκδήλωση και συνέλευση ενάντια στην αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια

Κάλεσμα για συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις

     Τον Μάρτη του 2017, δημιουργήθηκε η Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία για οργανωμένη και δραστική απάντηση στις πρόσφατες εκκενώσεις καταλήψεων από το κράτος. Είναι κοινή μας αντίληψη ότι αυτές οι επεμβάσεις αποτελούν αιχμιακά γεγονότα της διαρκούς πολιτικής στρατηγικής του κράτους, που στοχεύει στην εξάλειψη κάθε απόπειρας αυτοοργάνωσης και αντίστασης.

      Η καταστολή των καταλήψεων και των χώρων αγώνα είναι συνεχής και πολύμορφη: Καταστροφή υποδομών και αποκλεισμός των αυτοοργανωμένων δομών από τους πόρους τους (πχ. νερό, ρεύμα), νομικοί εκβιασμοί και διώξεις από ιδιοκτήτες (ιδιώτες, δήμαρχοι, πανεπιστήμια, υπουργεία κλπ.), καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία στους/στις συμμετέχοντες/-ουσες (παρακολουθήσεις, προσαγωγές, συλλήψεις και φακέλωμα), παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις και πολεμική προπαγάνδα από την κορυφή της εξουσίας έως τον τελευταίο ρουφιάνο-δημοσιογράφο.

      Οι καταλήψεις είναι τα απελευθερωμένα από τον κρατικό έλεγχο εδάφη, όπου στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας· είναι οι δομές όπου κοινωνικοποιείται ο αγώνας. Ο νέος κύκλος εχθροπραξιών, λοιπόν, που ανοίγει το κράτος, είναι κομμάτι του μωσαϊκού της συνολικής του επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Η συνεχής αυτή επίθεση από κράτος και παρακράτος είναι κομμάτι του ίδιου συρματοπλέγματος που φράζει τον δρόμο σε χιλιάδες μετανάστριες/-ες, ενισχύει τον έλεγχο και την παρακολούθηση στις πόλεις μας, χτίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας και οπλίζει το χέρι των παρακρατικών συμμοριών οδηγώντας στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

      Με βάση τα παραπάνω, απευθυνόμαστε σε κάθε κατάληψη, στέκι, εστία αγώνα και στο σύνολο των αγωνιζόμενων συντροφισσών/-ων, καλώντας σε ανοιχτή συνέλευση για τη συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης με τις καταλήψεις, τα στέκια και τους απελευθερωμένους χώρους. Η πορεία θα έχει ως σκοπό την εναντίωση στην καταστολή των καταλήψεων από το κράτος και το παρακράτος στοχεύοντας στη συγκέντρωση των δυνάμεών μας στον δρόμο.

      Η οργάνωση πορείας, που καλούμε, στις αρχές του Ιούνη, θα είναι η κορύφωση των διαδικασιών κοινής πολιτικής ζύμωσης και προπαγανδιστικών δράσεων, προετοιμαζόμενοι/-ες έτσι για την καλοκαιρινή περίοδο, την οποία και θεωρούμε περίοδο αιχμής της καταστολής.

Καλούμε σε συνέλευση την Παρασκευή 12 Μαΐου, 19:00 στο Γκίνη

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα

ΟΠΟΥ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΒΟΥΡΔΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΞΑΜΩΛΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ (Σχετικά με δημοσίευμα της «καθημερινής»)

Στις 28/4 η καθεστωτική φυλλάδα «καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο που αναφέρεται στο σχηματισμό δικογραφιών για συμμετοχή στην περιφρούρηση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών Λεωφόρου Αλεξάνδρας από φασίστες στις 31/10 και 1/11 2016. Συγκεκριμένα κάνει λόγο για δίωξη ατόμου που «διέμενε» σε κατάληψη στην οδό Καλλιδρομίου 74.

Από τη στιγμή που οι δίκες της «χ. αυγής» μεταφέρθηκαν στο εφετείο, τα Προσφυγικά βρέθηκαν σε διαρκή πολιορκία και απειλή από τους φασίστες και τους ένστολους προστάτες τους. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε εισβολή, καθώς και συλλήψεις και βασανισμοί συντρόφου και συντρόφισσας της περιφρούρησης. Στη συνέχεια η μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς από την κοινότητά της και αλληλέγγυους εκδίωξε τις αστυνομικές δυνάμεις και τους φασίστες. Η αποτυχημένη απόπειρα κατασταλτικής επίθεσης δείχνει την ετοιμότητα και την παραδειγματική υπεράσπιση της κοινότητας αγώνα, η οποία απέδειξε την αδυναμία του κράτους απέναντι στην οργανωμένη περιφρούρηση και τη δύναμη των εξεγερμένων.

Μετά την αποτυχημένη απόπειρα του κράτους, στη σειρά επίθεσης πέρασαν τα μίντια. Οι πιστοί υπηρέτες της εξουσίας ξεκίνησαν έναν πόλεμο προπαγάνδας με σκοπό τη διαστρέβλωση της εικόνας μιας αυτοπεριφρουρούμενης γειτονιάς και την απονοηματοδότηση του αγώνα ενάντια στους φασίστες, ενώ παράλληλα έσπειραν τρομοϋστερία ώστε να στρωθεί το έδαφος για τις επερχόμενες κατασταλτικές επιχειρήσεις και συλλήψεις. Σ’ αυτή την προσπάθεια εντάσεται και το πρόσφατο άρθρο της «καθημερινής».

Η κατάληψη Gare από τις πρώτες μέρες λειτουργίας της βρέθηκε στο στόχαστρο των media. Πάλι η «καθημερινή» είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανάμεσα σ’ ένα λίβελο λάσπης καλούσε του τύποις κληρονόμους και την αστυνομία να προχωρήσουν σε καταγγελίες και επεμβάσεις, αντίστοιχα.

Η θεμελιακή τοποθέτηση της καταληψης Gare στην κατεύθυνση επαναστατικών διεργασιών, οι πρωτοβουλίες της και η μαχητική συμμετοχή της σε κινητοποιήσεις και στην αυτοοργάνωση της γειτονιάς των Εξαρχείων, η διεθνιστική της στάση, η πολύμορφη συμμετοχή της στην υπεράσπιση των εστιών αγώνα, η ξεκάθαρη θέση της ενάντια σε αριστερά και δεξιά αφεντικά, χωρίς παλινδρομήσεις, απορρίπτοντας εμπράκτως τα δολώματα και τους διαχωρισμούς που βάζει το κράτος, είναι οι λόγοι που βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η συμμετοχή της στην οργανωμένη περιφρούρηση της 6ης Δεκέμβρη, στο εξεγερσιακό κάλεσμα για την ακύρωση των νέων μέτρων ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, η αντιφασιστική και αντικατασταλτική δραστηριοποίηση της, η συμμετοχή της στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις Εστίες Αγώνα και στη Δομή Αυτοάμυνας Καταλήψεων και Εγχειρημάτων Στέγης Μεταναστών, καθώς και οι ανοιχτές πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα εγχειρήματα αυτομόφωσης.

Το διάστημα που διανύουμε έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος καταστολής. Η εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου, στην κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου 9, στο στέκι Αγρινίου στις 13/3 και οι εκκενώσεις της κατάληψης στέγης μεταναστών στη Λέσβο και της κατάληψης στέγης Άλμπατρος στη Θεσσαλονίκη στις 3/4 και 5/4 αντίστοιχα, είναι η συνέχεια του κρατικού σχεδιασμού που στόχο έχει το χτύπημα της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Η κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών βρίσκεται απέναντι σε ολομέτωπη επίθεση με το ξεπούλημα της στο ΤΑΙΠΕΔ κι έπειτα στην περιφέρεια, τη δίκη της «χ. αυγής» και τη διαρκή πολιορκία της από τους μηχανισμούς καταστολής και την προσπάθεια δυάλυσης της αυτοοργανωμένης κοινότητας μέσω της εξαγοράς και της αφομοίωσης, που είναι η δόλια τακτική της αριστερής διαχείρισης.

Οι καταλήψεις είναι εστίες εδαφικοποιημένης αντίστασης και γείωσης στην κοινωνία. Σ’ αυτές στεγάζονται αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα. Είναι τα απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα απ’ όπου οι αγωνιζόμενοι επιτίθενται στους θεσμούς. Θα τις υπερασπιστούμε με κάθε μέσο.

Στίς 31 Οκτωβρίου η κατάληψη Gare συμμετείχε στη μάχη των Προσφυγικών ενάντια στους μπάτσους και τους φασίστες. Οι διωκτικοί σχεδιασμοί δε μας μετακινούν ούτε βήμα πίσω. Η καθεστωτική μπίχλα δε μας αγγίζει. Όποιοι εξεγείρονται ξέρουν ότι θα μας έχουν δίπλα τους στο οδόφραγμα μέχρι την καταστροφή κάθε εξουσίας.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Όταν οι φασίστες βαφτίζονται ‘επισκέπτες’ και οι αγωνιστές ‘σερίφηδες’

Η κατάληψη GARE τοποθετείται ύστερα από ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την Παρασκευή 30/3 (https://athens.indymedia.org/post/1571475/) και τη δημόσια αναφορά της σε κείμενο του ε.κ.χ.NOSOTROS (https://athens.indymedia.org/post/1571575/). Θεωρούμε προβληματικό τρόπο επικοινωνίας τη δημόσια αναφορά στην κατάληψη εφόσον δεν προηγήθηκε ενημέρωση στη συνέλευση μας, η οποία γίνετε κάθε Τετάρτη στίς 18:00. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει αναφορά σε γεγονότα στα οποία δεν μετείχε η συλλογικότητα μας.

Μετά από ενημέρωση συντρόφων στη συνέλευση της κατάληψης την Τετάρτη 4/4, διαπιστώσαμε ότι ο Alessandro Eroa Nocito (https://www.facebook.com/alexandroseros.nocito) έχει επαφές με το συγκεκριμένο φασίστα Themis Vergetis (https://www.facebook.com/themis.vergetis?ref=ts&fref=ts). Επισυνάπτουμε τις σχετικές φωτογραφίες.

Η βεβιασμένη ανακοίνωση που αναφέρεται σε ¨καταστάσεις κοινωνικού κανιβαλισμού¨, ¨προσωπικές έριδες¨ κ.τ.λ., είναι συκοφαντική για τους αντιφασίστες συντρόφους και παρουσιάζει τα γεγονότα διαστρεβλωμένα.

Η ανάκληση χαρακτηρισμών που δε συνάδουν με την πραγματικότητα και η δημόσια αυτοκριτική είναι αναγκαία όταν το ζητούμενο των ανακοινώσεων δεν είναι η ¨δημιουργία εντυπώσεων”.

Κατάληψη GARE

15/4/2017

Οι φωτογραφίες από το facebook (ανάρτηση στο athens.indymedia)

__________________________________________________________
προς την κατάληψη GARE

από @ΕΚΧ ΝΟΣΟΤΡΟΣ 25/04/2017 12:22 μμ. (athens.indymedia)

Απάντηση στην κατάληψη GARE Ασφαλώς και ήταν βεβιασμένη η ανακοίνωση που βγήκε ως ΝΟΣΟΤΡΟΣ.

 

Ασφαλώς και ήταν βεβιασμένη η ανακοίνωση που βγήκε ως ΝΟΣΟΤΡΟΣ  και ειδικά η δημόσια αναφορά της  στην κατάληψη GARE χωρίς να ενημερωθεί η αντίστοιχη συνέλευση της κατάληψης. Διατηρούμε όμως κάποιες επιφυλάξεις στον τρόπο αντίδρασης στο συμβάν από ομάδα ατόμων-αντιφασιστών όπως επίσης και για τη δημοσιοποίηση των συνδέσμων (τους οποίους γνωρίζαμε) για λόγους τακτικής. Ακόμα και στον αυτονόητο για όλους μας αντιφασιστικό αγώνα που δίνουμε στους δρόμους μια καλύτερη επικοινωνία και μια τακτική είναι απαραίτητη.

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ(Δευτέρας 24-4) Ε.Κ.Χ. ΝΟΣΟΤΡΟΣ

Κατάληψη και εκκένωση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ-Παρέμβαση στη λαϊκή Εξαρχείων

Σήμερα, Σάββατο 22 Απριλίου μια ομάδα συντρόφων και συντροφισσών καταλάβαμε για 1,5 ώρα τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια και κάναμε παρέμβαση στη λαϊκή με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Ζητήσαμε την αποχώρηση των ατόμων που βρίσκονταν μέσα και δεν επιτρέψαμε την είσοδο σε άλλους κομματικούς. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης βάφτηκαν συνθήματα στην είσοδο και μέσα στα γραφεία. Η ανταπόκριση του κόσμου της λαϊκής ήταν υποστηρικτική. Πριν από την αποχώρησή μας μεταφέραμε έξω έπιπλα και συσκευές για να απαλλοτριωθούν από τον κόσμο. Ένα ψυγείο δόθηκε σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Πάρθηκε ένα μεγάφωνο για κινηματική χρήση. Τέλος, αφαιρέσαμε ένα κάδρο του Τσε Γκεβάρα.

Έξω τα κομματικά παράσιτα από τις γειτονιές μας (το κείμενο που μοιράστηκε στη λαϊκή, σε pdf)

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΤΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

From Rojava all the way to Athens
You will have to bleed to capture
the liberated ground of the struggle
Solidarity to the squats
R.U.I.S.    (A)    I.R.P.G.F.

——-

R.U.I.S.=  Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (Revolutionary Union for Internationalist Solidarity)

I.R.P.G.F. = Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (International Revolutionary People’s Guerrilla Forces)

https://archive.org/details/IRPGFSolidaritySquatsGreece

Επείγον κάλεσμα για αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Επείγον κάλεσμα για πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις σήμερα (2/4) στις 22:30 στην πλ.Εξαρχείων.

Μετά τη διπλή εκκένωση καταλήψεων στις 13/3 (Βίλλα Ζωγράφου, Αλκιβιάδου), μία ακόμη πληροφορία ενός επερχόμενου κατασταλτικού κύματος κάνει προφανές πως το κράτος εντείνει συνεχώς τη στοχευμένη του επίθεση στις αυτοοργανωμένες δομές του αγώνα.

Στη χρονική συγκυρία, στην οποία επιχειρείται ο απόλυτος έλεγχος και η υποτίμηση των ζωών μας με την επέλαση κράτους και κεφαλαίου, εν μέσω πληστειριαμών σπιτιών, υπέρογκων χρεών, ιδιοτικοποίηση των φυσικών πόρων, αναβάθμισης των συστημάτων ελέγχου, οι καταλήψεις στέκουν εκεί να υπενθυμίζουν τη δύναμη της αυτοοργάνωσης. Αποτελούν την εδαφικοποίησή της, καθώς και της αλληλεγγύης. Μάχονται ενάντια στον κρατικό μηχανισμό και σπάνε στην πράξη τις σχέσεις εξάρτησης που προτάσσει ο καπιταλιστικός σχεδιασμός. Επιδιώκουν να λειτουργούν και να πράττουν ενάντια στο σύνολο του εξυσιαστικού πλέγματος. Αποτελούν, λοιπόν, φύσει εχθρότου συστήματος και συνεχή κίνδυνο ανατροπής του.

Ζώντας και λειτουργώντας μέσα σε δομές παράνομες (κατά το λεξιλόγιο της εξουσίας), γνωρίζουμε πάντα τον κίνδυνο μιας πιθανής εκκένωσης και αναλαμβάνουμε κατ’επέκταση την πολιτική ευθύνη μιας πιθανής μας δίωξης.

Ξεκαθαρίζουμε πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσουμε σπιθαμή γης στα χέρια των εξουσιαστών στεκόμενοι απέναντί τους ως ανάχωμα, και πως θα υπερασπιστούμε με κάθε μέσο τις φυσικές δομές του αγώνα.

Υπερασπιζόμαστε τις δομές, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τις ιδέες μας ενάντια σε κράτος, παρακράτος και κεφάλαιο

ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 22:30

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΤΙΣ 5:30

Επόμενη συνέλευση αύριο Δευτέρα 3/4 στις 18:30 στο κτ. Γκίνη

 

Έκτακτη συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Καταλήψεις (μεταναστών, πολιτικές, στέγης), στέκια, αυτοοργανωμένοι χώροι, αλληλέγυοι, αλληλέγγυες

Ανακοίνωση της κατάληψης GARE σχετικά με πρόσφατα γεγονότα ενδοκινηματικής βίας

 

Με αφορμή μια σειρά εχθροπραξιών εναντίον συντρόφων, οι οποίες έχουν πάρει τροπή ανεξέλεγκτης ενδοκινηματικής βίας, επιλέγουμε να τοποθετηθούμε δημόσια ώστε να κοινοποίησουμε την συλλογική μας στάση ως προς την επίλυση τέτοιων ζητημάτων.

Η προσπάθεια ηγεμόνευσης σε μια αντιπαράθεση από οποιοδήποτε κομμάτι του κινήματος είναι πρακτική που ταιριάζει σε συμμορίες και όχι στον κόσμο του αγώνα. Οι ανοιχτές διαδικασίες για τη συλλογική επίλυση των προβλημάτων που αφορούν αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και συντρόφους είναι ‘εργαλείο’ για την αποφυγή της αυτοπεριχαράκωσης, των μονομερών αφηγήσεων και των παρερμηνειών. Παράλληλα είναι το ζωντανό κύτταρο λήψης αποφάσεων στις κοινότητες αγώνα και διασφαλίζει την ενότητα του μετώπου ενάντια στον κοινό εχθρό.

Οι θέσεις μας αυτές διασαφηνίστηκαν σε όσες διαδικασίες επί του θέματος συμμετείχαμε. Ταυτόχρονα δηλώσαμε στα εμπλεκόμενα μέλη ότι η συνέχιση του φαύλου κύκλου βίας και η άρνηση της συλλογικής επίλυσης και παύσης των αντεκδικήσεων, θα έθετε ζήτημα άμεσης εμπλοκής μας μέχρι το βαθμό που δεν θα θιχτεί η αυτονομία του όποιου εγχειρήματος. Είναι πάγια θέση μας ότι η αυτονομία των αυτοοργανωμένων δομών είναι αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη, και όποια ενέργεια διασάλευσής της θα μας βρει απέναντί της.

Η κατάληψη GARE, ως κομμάτι της κοινότητας αγώνα που εδαφικοποιείται στα Εξάρχεια, δεν θα πάρει ρόλο θεατή στον αλληλοσπαραγμό μεταξύ συντρόφων που έχουμε σταθεί μαζί στο δρόμο. Αυτοί που έκλεισαν την πόρτα στο διευρυμένο σώμα για την από κοινού εύρεση λύσης και λήξης των εχθροπραξιών μέσω των ανοιχτών συλλογικών διαδικασιών, έχουν παγιώσει την πολεμική τους στάση και διάθεση, και φέρουν συλλογική ευθύνη. Εφόσον έχει ήδη γνωστοποιηθεί ότι η συνέχιση των επιθετικών ενεργείων κρίνεται πλέον απαράδεκτη, θα υπερασπιστούμε τη θέση μας αυτή με συνέπεια. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αναγνώριση αυτού του αδιεξόδου από όσους έχουν την ευθύνη αποτελεί τη μόνη λύση.

Κατάληψη GARE

2/4/2017

Anarchists in Rojava announce IRPGF (Texts in English, German, Swedish, Spanish, Kurdish,Turkish)

(April 2017)

Today, the revolution in Rojava is under attack. Like the Paris Commune and at so many other points in history, the revolutionary forces face the leviathan of capitalist hegemony which has come to devour the new world and enslave us all once again. This is our Stalingrad. The revolution must be defended! Therefore, we announce the creation of the International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) to defend the revolution in Rojava.

The International Revolutionary People’s Guerrilla Forces (IRPGF) is a militant armed self-organized and horizontal collective working to defend social revolutions around the world, to directly confront capital and the state, and advance the cause of anarchism.

We are committed anti-fascists, anti-capitalists, anti-imperialists and against all forms of patriarchy and kyriarchy. We announce our membership in the International Freedom Battalion and declare our support and alliance with the YPJ, the YPG, the PKK, the Antifascist International Tabur (AIT) and the International Freedom Battalion’s member organizations. We declare our open struggle with all imperialist, fascist and counterrevolutionary forces.

VICTORY TO THE REVOLUTION IN ROJAVA!

VICTORY TO THE BARRICADES, THE SOCIAL INSURRECTION AND THE COMMUNE!

MILITANT HORIZONTAL SELF-ORGANIZED COLLECTIVES & COMMUNITIES

FOR THE REVOLUTION AND ANARCHISM!

The VIDEO

Οι θέσεις των IRPGF

IRPGF Positions – English

Video Announcement IRPGF and IFB Membership

IRPGF Positions – German

Video Announcement IRPGF and IFB Membership (German)

IRPGF-Positions – Swedish

IRPGF Positions – Kurdish

IRPGF Positions – Turkish

VideoAnnouncement (Espanol)

Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

 

Σήμερα η επανάσταση δέχεται επίθεση. Όπως και στην Παρισινή κομμούνα, όπως και σε άλλες τόσες ιστορικές αναφορές, οι επαναστατικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τον λεβιάθαν της καπιταλιστικής ηγεμονίας, που έρχεται να καταβροχθίσει τον νέο κόσμο και ξανά να μας υποδουλώσει. Εδώ είναι το δικό μας Στάλινγκραντ. Πρέπει να υπερασπιστούμε την επανάσταση! Ανακοινώνουμε λοιπόν, την δημιουργία των Διεθνιστικών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) για τον σκοπό της υπεράσπισης της επανάστασης στην Ροζάβα.

Οι Διεθνιστικές Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μία μάχιμη, ένοπλη, αυτοοργανωμένη και οριζόντια συλλογικότητα. Το έργο της είναι να υπεράσπιστεί τις επαναστάσεις που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, να αντιπαρατεθεί άμεσα με το κράτος και το κεφάλαιο και να προωθήσει τον αγώνα του αναρχισμού.

Είμαστε αφοσιωμένοι αντιφασίστες, αντικαπιταλιστές, αντιιμπεριαλιστές και αντιμαχόμαστε κάθε μορφή πατριαρχίας και κυριαρχίας. Δηλώνουμε την υποστήριξη και συμμαχία μας με το PYD, το YPJ/YPG, το PKK, το Αντιφασιστικό Διεθνές Ταμπούρι (ΑΙΤ), το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας και τις οργανώσεις-μέλη του. Δηλώνουμε ότι παίρνουμε θέση μάχης απέναντι σε όλες τις ιμπεριαλιστικές, φασιστικές και αντεπαναστατικές δυνάμεις.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ!

ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ , ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ!

ΜΑΧΙΜΕΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Το video της ανακοίνωσης

Οι αναρχικοί που μάχονται το ISIS στο Δυτικό Κουρδιστάν ανακοινώνουν νέο Σχηματισμό

Σήμερα, ανακοινώνουμε την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων (IRPGF) μια σαφώς αναρχική, μαχητική ομάδα στο Δυτικό Κουρδιστάν που επιδιώκει να υπερασπιστεί την επανάσταση και να προωθήσει την αιτία του αναρχισμού.

Ο ρόλος του IRPGF

Οι Διεθνείς Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF) είναι μια μαχητική ένοπλη αυτο-οργανωμένη και οριζόντια συλλογική εργασία για την υπεράσπιση των κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, την άμεση αντιμετώπιση του  κεφαλαίου και του κράτους, και την προωθήσει  του αναρχισμού.

.Αναγνωρίζουμε και επιβεβαιώνουμε ότι η ηθική δράση απαιτεί ηθική πολιτική. Δεν είμαστε ένα πολιτικό κόμμα ή πλατφόρμα, αλλά μάλλον μια ένοπλη συλλογικότητα που αποτελείται από συντρόφους με διαφορετικές θέσεις του αναρχισμού. Η συλλογική ενότητα του IRPGF εκδηλώνεται στην πράξη της μαχητικής δράσης που θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της απελευθέρωσης. Ο ρόλος μας είναι διττός, να είναι μια ένοπλη δύναμη ικανή να δρα για την υπεράσπιση των απελευθερωτικών κοινωνικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα είναι μια δύναμη ικανή να εξεγείρετε και να μάχεται ενάντια σε όλες τις κυρίαρχες μορφές εξουσίας, όπου και αν υπάρχουν. Continue reading Αναρχικοί στη Ροζάβα ανακοινώνουν την δημιουργία των Διεθνών Επαναστατικών Λαϊκών Αντάρτικων Δυνάμεων – IRPGF

Self-organized edjucation activities in Squat GARE (method of the sentient, sciences, history, swordmaship, war theory)

 

“GARE squat is created on the premise of collective and social reappropriation and of organizing the ground against the world of authority, capital and the state. The ground of resistance is built on material conditions and it becomes as much a point of venture as a bulwark in the struggle to crush every tyrannical institution. ” (excerpt from the founding text)

Swordmanship & war theory:
every Saturday 8 – 10 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Methodology and practise
                               of the sentient
(perceptive and cognitive
           scientific bodywork),
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 2 April   9am – 6pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Discource – discussions
of scientific subjects
one Sunday per month.
1st workshop:
Sunday 9 April   5 pm
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
for Information (beyond programme hours)
Every Wendnesday 5 – 11 pm, GARE squat, 74 Kallidromiou street, Exarheia, Athens

RESEARCH, EXERCISE, STUDY, breeding ground for COMMUNITY, EQUALITY & FREEDOM    

Σπάμε τον έλεγχο. Ελέυθερες μετακινήσεις για όλους.

Το νέο σύστημα ελέγχου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έχει σχεδιαστεί με σκοπό τον πλήρη έλεγχο στις μετακινήσεις των επιβατών και τον αποκλεισμό από αυτές των κοινωνικά και ταξικά υποβαθμισμένων. Ουσιαστικά εξαναγκάζει σε καθεστώς περιορισμού το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, που είναι ήδη φτωχοποιημένο και αποκλεισμένο, (φτωχοδιάβολους που επιβιώνουν ζητιανεύοντας, μετανάστες χωρίς χαρτιά, ανέργους κτλ).

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι υπερκερδοφόρες μονοπωλειακές επιχειρήσεις που τα τσεπώνουν εκτός των εισητηρίων και των προστίμων, από επιδοτήσεις, μίζες και διαφημιστικές εταιρίες. Το μετρό ολοκληρώθηκε λίγα χρόνια πριν την ολυμπιάδα του 2004, ώστε να μεταφέρει ταχέως τους τουρίστες και τους εργάτες σε εμπορικά κέντρα, κρατικά καταστήματα(“υπηρεσίες”) και περιοχές ποικίλης διασκέδασης. Παράλληλα εισήγαγε το καθεστώς ηλεκτρονικής παρακολούθησης, την επιτήρηση από ιδιωτικές εταιρίες αλλά και την υποχρεωτική υποβολή των επιβατών σε διαφημιστικές καμπάνιες.

Το νέο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου συνοδεύεται από νέα κατασταλτικά μέτρα αντιμετώπισης της λαϊκής οργής, όπως αυτό της ενοικίασης αστυνομικού δυναμικού από τις εταιρίες. Ενδεικτικό παράδειγμα των κατασταλτικών προθέσεων του κράτους απέναντι στις συνεχώς αυξανόμενες δολιοφθορές σε ακυρωτικά μηχανήματα, είναι η προσχηματική δίωξη τριών αντιφασιστών στις 21 του Μάρτη και η εισβολή στα σπίτια τους, κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Ακόμα και με τους καθεστωτικούς νόμους η συγκεκριμένες εισβολές είναι απόλυτα αυθαίρετες και απηχούν συνθήκες δικτατορίας. Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός καλά κρατεί και το κράτος καταλαμβάνει χώρο όπου δε βρίσκει αντιστάσεις. Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις απέναντι στην πρακτική της άμεσης δράσης, χρίζουν επιθετικής απάντησης από το ευρύ σώμα του κινήματος. Είναι ευθύνη των οργανώσεων η ανάδειξη τέτοιων γεγονότων στις συλλογικές κινηματικές διαδικασίες ώστε να μην χαρίζονται όπλα στο ποινικό οπλοστάσιο του κράτους και να αποφεύγονται οι κακές παρακαταθήκες.

Να οργανώσουμε επιθετικές ενέργειες με όρους κινηματικής συγκρότησης.

Επίθεση στα νέα συστήματα ελέγχου με κάθε μέσο.

Σάββατο 1 Απρίλη 12πμ Μοναστηράκι,

μαζικά και μαχητικά

 

Κάθε μέρα σε όλη την πόλη, για να ακυρώσουμε τα συστήματα ελέγχου, εκμετάλλευσης και αποκλεισμού στα ΜΜΜ

Κατάληψη GARE

 

post image

__________________________

Παρέμβαση σε ΜΜΜ στα Δυτικά προάστια της Αθήνας

Το μεσημέρι της Παρασκεύης 24 Μαρτίου, η Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών πραγματοποίησε παρεμβάσεις σε ΜΜΜ στην περιοχή της δυτικής Αθήνας ανάμεσα σε αυτά επιλέχθηκε και η γραμμή 12 του τρόλεϊ που δολοφονήθηκε από ελεγκτές στις 13/08/2013 ο Θανάσης Καναούτης. Η παρέμβαση περιλάμβανε σαμποτάζ και καταστροφή ακυρωτικών μηχανημάτων, μοίρασμα κειμένων στους επιβάτες, καθώς κολλήθηκαν και αυτοκόλλητες αφίσες σε λεωφορεία, τρόλεϊ και στάσεις. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζονταν και τα αυτοκόλλητα που κολλήθηκαν στα ΜΜΜ.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τα τελευταία επτά χρόνια μια σειρά μέτρων έχουν επιβληθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και την τρόικα, με αποτέλεσμα την ραγδαία φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας. Όλο αυτό το διάστημα, όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται ή και αδυνατούν  να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες τους. Σ’ αυτές τις συνθήκες, τα ΜΜΜ, παρόλο που το κράτος τα διαχειρίζεται κερδοσκοπικά, έχουν αναβαθμίσει τον ρόλο τους στην καθημερινότητα όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, καθώς οι μετακινήσεις με ιδιωτικά μέσα περιορίζονται όντας ασύμφορες. Continue reading Σπάμε τον έλεγχο. Ελέυθερες μετακινήσεις για όλους.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων, όπου δικάζονται

– οι 7 αγωνιστές που στάθηκαν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Χώρο Villa Zografou όταν εισέβαλαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί (13 Μάρτη 2017)

– οι 93 αγωνιστές που διώκονται για την ανακατάληψη της Villa Amalias (9/1/2013)

– 7 αγωνιστές μέλη του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων, κατόπιν μηνύσεων από τα αφεντικά των μαγαζιών Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο

ΟΥΤΕ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

____________________

Σαν Συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και στις εστίες αγώνα, καλούμε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 93 αγωνιστές-τριες που διώκονται για την ανακατάληψη της villa amalias και τους 7 της Βίλα Ζωγράφου την Τρίτη 28/04 στις 09:00 στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΤΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ

Συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και στις εστίες αγώνα

https://athens.indymedia.org/media/events/2017/03/27/17555065_1370434453017892_364397262_n.jpg

____________________

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

Την Τρίτη 28/03 στα δικαστήρια της Ευελπίδων δικάζονται 7 μέλη του σωματείου μας. Στην ουσία δικάζεται η ίδια η  δράση του σωματείου και οι ταξικοί του αγώνες, που έχουν μπει στο στόχαστρο των αφεντικών και της Ασφάλειας. 

 09.00 το πρωί όλοι και όλες εκεί στο  κτίριο 12, αίθουσα 1 δτα δικαστήρια της Ευελπίδων 

Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού

 

Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ

Πριν 2 χρόνια περίπου, με τη λήξη των παρεμβάσεων και της διεκδίκησης δεδουλευμένων, ενσήμων αλλά και επαναπροσλήψεων συναδέλφων στα μαγαζιά Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού ενημερώνεται ότι διενεργείται προανάκριση για τα αδικήματα της απόπειρας εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης και ηθικής αυτουργίας στην παραπάνω απόπειρα εναντίον 7 μελών του. Οι μηνυτήριες αναφορές είχαν γίνει από τα αφεντικά του Σαλαντίν και του Βοτανοπωλείου και την υπόθεση είχε αναλάβει τότε, με περίσσια χαρά εικάζουμε, το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Σήμερα, με αφορμή το επερχόμενο δικαστήριο των μελών μας, που ορίστηκε για τις 28/3/2017, κρίναμε σκόπιμο να ανοίξουμε έναν κύκλο δράσεων, αλλά και επικοινωνίας με τον κόσμο του αγώνα, προκειμένου να αναδείξουμε πως οι διώξεις αυτές ούτε τυχαίες είναι ούτε μεμονωμένες. Στόχος μας είναι αφενός να δημοσιοποιήσουμε στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα την προσπάθεια της κρατικής καταστολής να αποδυναμώσει την κινηματική δράση του σωματείου και αφετέρου να δοθεί μια δυναμική και συλλογική απάντηση στις απόπειρες του κράτους, μέσω του δικαστικού και αστυνομικού μηχανισμού αυτή τη φορά, να ποινικοποιήσει και να εγκληματοποιήσει το συνδικαλισμό βάσης. Continue reading Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 28 Μάρτη 2017 9 πμ στα δικαστήρια Ευελπίδων

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

Έναρξη δραστηριοτήτων συλλογικής αυτομόρφωσης στην Κατάληψη GARE

« Η Κατάληψη GARE
πραγματοποιήθηκε
με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης,     κοινωνικής,
οικειοποίησης και
οργάνωσης εδάφους ενάντια
στον κόσμο της εξουσίας
του κράτους και του
καπιταλισμού.
Το έδαφος της αντίστασης
χτίζεται με υλικούς όρους
και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα
με σκοπό το σπάσιμο
κάθε τυραννικού θεσμού. »
(Από το ιδρυτικό κείμενο)

ΕΡΕΥΝΑ, ΑΣΚΗΣΗ, ΣΠΟΥΔΗ για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, την ΙΣΟΤΗΤΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

_________________________________

Μάρτης – Απρίλης 2017

Παρουσίαση προγράμματος:
Κυριακή 26 Μάρτη  5:30 μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μεθοδολογία και άσκηση
του αισθητού,
μία Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 2 Απρίλη 9πμ – 6μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαλέξεις-συζητήσεις
επιστημονικών θεμάτων,
μια Κυριακή ανά μήνα.
1η συνάντηση εργασίας:
Κυριακή 9 Απρίλη 5μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σπαθασκία:      από 24 Μάρτη
Κάθε Παρασκευή 8-10μμ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Συλλογική μελέτη ιστορίας
των καταπιεσμένων.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θεωρία του πολέμου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πληροφορίες (εκτός ωρών προγράμματος):
Κάθε Τετάρτη 5-11 μμ,   Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ξημέρωμα Δευτέρας 13 Μάρτη 2017, το ελληνικό κράτος εισβάλει σε μια προσφυγική κατάληψη στην οδό Αλκιβιάδου στην Αθήνα και στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Villa Zografou. Εκατον εικοσιπέντε μετανάστες συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στα μπουντρούμια της Πέτρου Ράλλη, για να εξοριστούν στη συνέχεια σε hot spots, στον αποκλεισμό, την ένδοια και τον θάνατο. Την ίδια μέρα οι μπάτσοι εισβάλουν και ισοπεδώνουν το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου, απ’ όπου κλέβουν 600 ευρώ από το συλλογικό ταμείο.

Τους προηγούμενους μήνες, μετά τις μαχητικές επετείους του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του αναρχικού Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι προσπάθειες στρατοκρατικής παρουσίας στα Εξάρχεια εντείνονται. Ταυτόχρονα, τα media και τα πολιτικά στελέχη του κράτους, αριστερά-δεξιά, διαμορφώνουν ένα κλίμα πολεμικής εισβολής στη γειτονιά και ευρύτερα στις μεταναστευτικές και πολιτικές καταλήψεις. Η αποτυχημένη κρατική/παρακρατική εμπρηστική επίθεση εναντίον της Κατάληψης GARE στις 4/3 ήταν το πιο πρόσφατο συμβάν και πηγάζει απ’αυτόν τον σχεδιασμό.

Το κράτος έχει συνέχεια. Η κατασταλτική και φασιστική δραστηριότητα σήμερα, ακολουθεί τις καλοκαιρινές εισβολές και διώξεις σε τρεις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη και την δολοφονική φασιστική επίθεση στην κατάληψη Νοταρά στα Εξάρχεια λίγο μετά. Είτε είναι οι ευθύες βολές δακρυγόνων και οι πλαστικές σφαίρες είτε οι φασιστικές εμπρηστικές επιθέσεις είτε οι εισβολές στα σπίτια του αγώνα είτε τα μπραβιλίκια των επιχειρηματιών (όπως ο αποκλεισμός της κατάληψης Στρούγκα), ο πραγματικός εντολοδόχος και εχθρός είναι ένας, το κράτος κι ενιαία είναι η στρατηγική και η βία του.

Από το πρώτο λεπτό των σημερινών εισβολών η Κατάληψη GARE μαζί με αλληλέγγυους συντρόφους ήταν έτοιμη να δώσει τη μάχη της για την υπεράσπιση του συγκεκριμένου χώρου που οργανώνουμε με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Όπως υπερασπιστήκαμε συντονισμένα και αποτελεσματικά την γειτονιά μας στις 6 Δεκέμβρη, έτσι στεκόμαστε εξίσου αποφασιστικά, συλλογικά και οργανωμένα στα βαλόμενα σημεία του αυτοοργανωμένου κιμήματος, για να αναχαιτίσουμε την κρατική τρομοκρατία. Έχοντας ως παράδειγμα την αντίσταση της κοινότητας των κατειλημμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας απέναντι στους φασίστες και τον αστυνομικό στρατό, που κορυφώθηκε τον Οκτώβρη του ’16, συνοργανώνουμε τον αγώνα μέσα στις γειτονιές, με όρους σύγκρουσης με τους κρατικούς θεσμούς και μηχανισμούς και ανοιχτής οριζόντιας συγκρότησης.

Παραμένουμε στις επάλξεις για να περιφρουρήσουμε τα εδάφη της εξεγερσιακής-επαναστατικής κοινότητας απέναντι στις νέες κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις. Καλούμε κάθε εγχείρημα αυτοοργάνωσης να βρίσκεται σε μαχητική ετοιμότητα. Καλούμε κάθε συλλογικότητα αγώνα να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για να υπάρχουν οι αναγκαίες άμεσες επιθετικές απαντήσεις. Καλούμε σε μια πλατιά μετωπική συστράτευση για να αντιστρέψουμε τους όρους του πολέμου. Για τον θάνατο της εξουσίας. Για την αναρχία.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατάληψη GARE

Κάλεσμα αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα

Κράτος και κεφάλαιο επιτίθονται στους αυτοοργανωμένους απελευθερωμένους χώρους. Θα μας βρουν απέναντί τους.

Καλούμε σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Στρούγκα, Νέα Φιλαδέλφεια

10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ, ΤΡΙΤΗ 14 ΜΑΡΤΗ, 17:00 ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ, ΠΕΜΠΤΗ 16 ΜΑΡΤΗ, 18:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑΘΜΟΣ ΗΣΑΠ ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Κατάληψη GARE

Αποτυχημένη εμπρηστική απόπειρα στην Κατάληψη GARE

Σήμερα Σάββατο προς Κυριακή της αποκριάς στις 2:30 τη νύχτα ένας αγέρωχος έλληνας, απόγονος του Σπύρου Λούη και άξιος μαθητής του Φον Κανάρη, κατάφερε να διεισδύσει στο άβατο των Εξαρχείων, επιχειρώντας μια ακόμα κεραυνοβόλα επίθεση στον εσωτερικό εχθρό.

Το αυτοσχέδιο όλπο του ήταν μια θερμοβαρική βόμβα δέκα τόνων βλακείας, αποτελούμενη από ένα γκαζάκι κι ένα πλαστικό μπουκάλι με μείγμα βενζίνης. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες μπορείται να διακρίνετε μέσα στο μπουκάλι την πράσινη παχύρευστη μάζα και τα κομματάκια από καλαμάκια του φραπέ, που μόνο ένας νέος Αρχιμήδης, μέγας τεχνολόγος της υδρομηχανικής, θα μπορούσε να τα συνδιάσει ώστε να ξαναζωντανέψει τον μυστικό χημικό τύπο των Έψιλων για το «υγρό πυρ». Ο Λούης εκτόξευσε την κατασκευή κι αυτή, με Πυθαγόρεια ακρίβεια, έκανε γκέλα στον τοίχο και έπεσε στο οδόσρτωμα, όπου τερμάτισε την σταδιοδρομία της μ’ έναν τζούφιο κρότο. Η έκρηξη του φυαλίδιου είχε το ευχάριστο αποτέλεσμα να θορυβήσει μερικούς γείτονες. Το μπουκάλι έμεινε ανέπαφο κι αφού μελετήθηκε με δέος η φυσικοχημική σύστασή του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Κατάληψης, αφαιρέθηκε το εύφλεκτο υγρό και απομακρύνθηκε από την Κατάληψη, για να πάει σε καλή μεριά. Στην τακτική πολιτική/διαχειριστική συνέλευση της GARE θα αποφασιστεί αν το τενεκαεδάκι θα γίνει δωρεά στο πολεμικό μουσείο, για να το κοσμήσει με ένα ακόμα παράδειγμα της ελληνόψυχης ανδραγαθείας ή αν θα το θάψουμε στη ζαρντινιέρα, για να βλαστήσει ένα ωραίο σκουριασμένο κονσερβοκούτι.

Η Κατάληψη GARE βρίσκεται στη θέση της (Καλλιδρομίου 74)

και οι φασίστες στις τρύπες τους

Παρέμβαση στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων»

Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην τακτική συνάντηση της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων» στο κτήριο Τσαμαδού 15. Η παρέμβαση αυτή έγινε από συλλογικότητες και άτομα που συγκρότησαν την ανοιχτή συνέλευση, που καλέστηκε την Κυριακή 22 Γενάρη (https://athens.indymedia.org/post/1568185/), με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» (https://athens.indymedia.org/post/1567212/) με το οποίο δήλωσε  την εχθρική της θέση απέναντι σε όσους αντιπαρατίθενται έμπρακτα με το κράτος και τους μισθοφόρους του.

Στην παρέμβαση συμμετείχαν τριάντα σύντροφοι και συντρόφισσες εκφράζοντας την κοινή αντίληψη και στάση για την αναγκαιότητα και τα χαρακτηριστικά της περιφρούρησης της γειτονιάς στις 6 Δεκέμβρη και κάθε μέρα.

Αφού είχαν προηγηθεί ήδη μία ανοιχτή συζήτηση-εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων στις 3 Δεκέμβρη (https://athens.indymedia.org/event/67023/), και τρείς ανοιχτές συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο μετά το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.», στις οποίες δεν εμφανίστηκαν, τα περιθώρια διαλόγου είχαν εξαντληθεί. Με την παρέμβαση στη συνάντηση της «Λ.Σ.Ε.» σκοπός ήταν να γίνει σαφές ότι μαζώξεις που κάνουν πλάτες στην κρατική καταστολή και προασπίζονται επιχειρηματικά συμφέροντα δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Η παρέμβαση ξεκίνησε με ελεύθερες τοποθετήσεις συντρόφων απέναντι στα μέλη της «Λ.Σ.Ε.», ώστε να καταδειχθεί η αμεσότητα και ο πλούτος των διαθέσεων και απόψεων που συναντιούνται στα πύρινα οδοφράγματα του αντικατασταλτικού-αντικρατικού αγώνα. Κατόπιν επίμονων παρεμβολών από άτομο-μέλος της «Λ.Σ.Ε.» οι τοποθετήσεις διακόπηκαν. Επικαλούμενη αφορμή γι’ αυτό ήταν ότι ένας μικρός αριθμός συντρόφων φόραγαν κουκούλες. Ήταν απόφασή μας να παρέμβουμε ανοιχτά και με τα πρόσωπά μας χωρίς να φοβόμαστε την άμεση ή έμμεση κατάδειξη. Παρόλα αυτά κάποιοι σύντροφοι αντιλαμβανόμενοι ζήτημα ασφάλειας με την κατά πρόσωπο συνάντηση με την εν λόγω συνέλευση, επέλεξαν να προστατεύσουν τις ταυτότητές τους. Ως απάντηση στην προβοκατόρικη συμπεριφορά, σύσσωμοι φωνάξαμε συνθήματα πριν αποχωρήσουμε. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε στην Πλ. Εξαρχείων όπου κρεμάστηκε πανό, πεταχτήκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση τέτοιων αντιδραστικών πρακτικών δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και να είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην κρατική κατοχή. Ως μαρτυρία της σοβαρότητας του ζητήματος, κοινοποιούμε τρία χαρακτηριστικά περιστατικά. Πρώτον, στις 6 Δεκέμβρη, μέλη της «Λ.Σ.Ε.» επιχείρησαν να εμποδίσουν το στήσιμο οδοφραγμάτων στους δρόμους πάνω από την πλατεία. Δεύτερον, σε προηγούμενη ανοιχτή συνέλευση σχετικά με το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» την Κυριακή 29/1 στο Πολυτεχνείο, εμφανίστηκε έξω από το κτίριο Γκίνη μέλος της «Λ.Σ.Ε.» και προσπαθούσε στη ζούλα να φωτογραφίσει συντρόφους. Και τρίτον, άτομο σε δημόσια ανάρτηση χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως μέλος της «Λ.Σ.Ε.» συνδέει όσους κατήγγειλαν το κείμενο της «Λ.Σ.Ε.» με τρανσοφοβικούς τραμπούκους, σε μια μάταιη απόπειρα να ξεπλύνει την βρωμιά αυτού του κειμένου

Επόμενη συνέλευση την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 18.00, Πολυτεχνείο (Γκίνη)

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ Κ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Ανοιχτή συνέλευση με αφορμή το δημόσιο κείμενο της «Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων»

Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ…

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρηκατέβηκαστην οχυρωμένη γειτονιά των Εξαρχείων. Εδώ από αυτή την πλευρά των οδοφραγμάτων πλήθος χιλιάδων τιμούσαν την μνήμη του δολοφονημένου από μπάτσους Αλέξη Γρηγορόπουλου με μια γιορτή οργής ενάντια στους ένοπλους φρουρούς του κράτους που εκείνη την ημέρα πολιορκούσαν την γειτονιά. Στην φετινή επέτειο, συλλογικότητες αγώνα επέλεξαν να περιφρουρήσουν την γειτονιά απέναντι σε τούτη την πολιορκία στήνοντας αδιαπέραστα οδοφράγματα σε κομβικά σημεία ευρύτερα της πλατείας. Πλήθος κόσμου προασπίστηκε τα οδοφράγματα από την Τοσίτσα και την Στουρνάρα, μέχρι τη Σόλωνος και την Εμμ. Μπενάκη, ενώ μάχες δίνονταν και στην Χ.Τρικούπη ενάντια στις στρατοπεδευμένες δυνάμεις των ματ.

  Αργά το βράδυ, μετά από πολύωρες συγκρούσεις με τους μπάτσους και αφότου η οργανωμένη περιφρούρηση αποχώρησε συντονισμένα, τα ματ που μέχρι τότε δεν είχαν καταφέρει να σπάσουν τα οδοφράγματα, εισέβαλαν περιφερειακά της πλατείας και συνέλαβαν όποιον είχαν μπροστά τους, χτυπώντας και σέρνοντάς τους στην άσφαλτο. Είναι πάγια τακτική των μπάτσων να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό εκεί όπου εκτυλύσσονται δυναμικές και μαζικές συγκρούσεις, αποδίδοντας έτσι συλλογική ευθύνη σε όσους κατεβαίνουν στο δρόμο, πόσο μάλλον όταν στοχοποιείται μια ολόκληρη γειτονιά από την καταστολή. Βρισκόμουν στην συμβολή της Θεμιστοκλέους και της Κωλλέτη, όταν οι μπάτσοι εκμεταλλευόμενοι την αραίωση του πλήθους, κατάφεραν να περάσουν το οδόφραγμα της Κωλλέτη. Μία ολόκληρη διμοιρία ματ έπεσε πάνω μου, χτυπώντας και βρίζοντας και συγχαίροντας ο ένας τον άλλον για την λεία τους, σε μια προσπάθεια να αναπληρώσουν την ήττα που είχαν υποστεί όλες τις προηγούμενες ώρες. Όταν είδαν ότι είμαι γυναίκα επιδόθηκαν σε μια ακόμη πάγια τακτική τους, τις απειλές βιασμού. Η ιδιαίτερη αυτή μεταχείριση των γυναικών από τους μπάτσους, επιχειρεί να ενσταλάξει τον φόβο διπλά: όχι μόνο φόβος του βασανισμού, αλλά και του εξευτελισμού. Ο βιασμός άλλωστε χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου. Το κράτος αντέδρασε εκδικητικά στην αναβαθμισμένη οργάνωση όσων κατέβηκαν στους δρόμους στις 6 Δεκέμβρη, με την κράτησή μας στα μπουντρούμια της ΓΑΔΑ για 3 μέρες, ακόμη και όσων κατηγορήθηκαν με πλημμελήματα, καθώς και με την παραδειγματική προφυλάκιση τριών εκ των συλληφθέντων στις φυλακές του Κορυδαλλού. Continue reading Κείμενο συντρόφισσας που συνελήφθη στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκεται σε δικαστική ομηρία

Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση

Το άνοιγμα της κατάληψης μας στην περιοχή των Εξαρχείων αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της αντικρατικής πάλης και την δημιουργία συντροφικών και αγωνιστικών σχέσεων με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και αλληλέγγυους. Τα αγωνιστικά μας προτάγματα δεν θα μπορούσαν να μην θέτουν άμεσα την απελευθέρωση του εδάφους, εντός της γειτονιάς που δραστηριοποιούμαστε, απο το κράτος και το κεφάλαιο. Η θέση αυτή ήταν δεδομένη απο την πρώτη μέρα που καταλήφθηκε το κτίριο μέχρι σήμερα. Ο συλλογικός χώρος που δημιουργήσαμε με την κατάληψη του κτιρίου αποτελεί ήδη κέντρο αγώνα που στεγάζει δραστηριότητες στη βάση της αυτοοργάνωση εντός της περιοχής που παρεμβαίνουμε, με σαφή θέση ενάντια στους κρατικούς θεσμούς και την εκμετάλλευση. Με αυτά τα προτάγματα καλέσαμε άλλα εγχειρήματα σε δημόσια διαδικασία, για την υπεράσπιση μιας γειτονιάς αγώνων από τους μισθοφόρους της εξουσίας την περασμένη 6η Δεκέμβρη, ημέρα δολοφονίας του αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από μπάτσους και διάχυσης της εξεγερτικής ανάγκης.

Στο κείμενο που γράψαμε και μοιράσαμε σε όλη την γειτονιά κατά την προετοιμασία της κινητοποίησης, από κοινού με άλλη μια αναρχική συλλογικότητα που στεγάζεται σε κατάληψη στην περιοχή, προτάξαμε την οργανωμένη υπεράσπιση του κοινού μας χώρου από την κρατική καταστολή:

«Η οργάνωση μιάς επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δέν είναι έργο κάποιας μίας και μόνο κοινωνικής ομάδας. Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.»

Η συστράτευση με συλλογικότητες, αυτοοργανωμένες δομές και ευρύτερα, ανθρώπους που κινούνται στην γειτονιά και την αντιλαμβάνονται ως τόπο σύγκρουσης με την εξουσία, επιχειρήθηκε με μια ανοιχτή διαδικασία-απεύθυνση αποσκοπώντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στην καταστολή. Από θέση συνέπειας επισημάναμε ως απαραίτητη την οικειοποίηση από τους εξεγερμένους όλων των μέσων που συμβάλουν στην προοπτική της αναρχίας και της ελευθερίας.

Την 6η Δεκέμβρη, μέρα μνήμης και συνέγερσης, ο καθένας έδειξε από ποια μεριά του κοινωνικού ανταγωνισμού στέκεται. Την ίδια ώρα που ξεκινούσε η πορεία στο κέντρο της Αθήνας, η γειτονιά των Εξαρχείων οχυρώθηκε με ισχυρά οδοφράγματα για την αποτροπή καταδρομικών επιθέσεων από τους λακέδες του νόμου και της τάξης. Στο διάστημα των ωρών που τα οδοφράγματα φρουρούνταν από ένα πλήθος οργανωμένων και άλλων συντρόφων, το κράτος για πρώτη φορά και παρά τις επίμονες προσπάθειές του δεν κατάφερε να μας αποσπάσει ούτε μέτρο εδάφους. Όταν πλέον η οργανωμένη περιφρούρηση είχε αποχωρήσει και ο κόσμος στους δρόμους είχε αραιώσει, οι ένστολοι βασανιστές πραγματοποίησαν εκδικητικές εισβολές, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας ανθρώπους στον σωρό, όπως έκαναν και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον διαδηλωτή που συνελλήφθη στο Πεδίο του Άρεως και υπέστη σοβαρό κάταγμα γονάτου.

Λίγες μέρες μετά την 6η Δεκέμβρη, η «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τα γεγόνοτα της βραδιάς εκείνης. Το κείμενο αυτό προσκαλεί την καταστολή, χρησιμοποιώντας ποινικούς όρους («…εμπνευστές, ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί…») και στοχοποιώντας συλλογικότητες που τοποθετήθηκαν ανοιχτά μέσα στην γειτονιά σχετικά με την καταστολή την μέρα εκείνη και ευρύτερα όσους συνέβαλαν στην προετοιμασία της περιφρούρησης.

Θα πρέπει να καταστεί σαφές το τι υποστηρίζει η μάζωξη αυτή. Μοναδικό μέλημά τους είναι τα επιχειρηματικά και γενικότερα τα ιδιωτικά συμφέροντα στην περιοχή. Τι σημαίνει η φράση «κόστος των καταστροφών, κόστος που πληρώνουν πάντα οι ίδιοι, οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι και γενικώς όλοι οι φορολογούμενοι»; Σημαίνει ότι οι εν λόγω ιδιώτες κόπτωνται για τις περιουσίες και τα λεφτά των προνομιούχων μικροαστών. Επίσης, σημαίνει ότι αποδέχονται το ληστρικό καθεστώς της φορολογίας. Επιπλέον, δίνουν άλλοθι στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων από τα αφεντικά των μαγαζιών με πρόσχημα κάποιες καταστροφές. Η αναφορά «στα σπασμένα τζάμια και μάρμαρα» παραπέμπει στην δήλωση του κκε που τα έδωσε όλα για την αντιεξέγερση το 2008: «Όταν κάνουμε εμείς επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι». Continue reading Κείμενο απάντησης στη «λαϊκή συνέλευση Εξαρχείων» – Κάλεσμα σε συζήτηση

Σχετικά με συζήτηση που έχει ανοίξει στο indymedia η οποία αναφέρεται στην κατάληψη Γκάρε

Αρχικά θεωρούμε ότι κάθε σημείο όπου ανοίγεται μια ευκαιρία να συστηθούμε δημόσια εκ νέου δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένη. Οπότε για να συστηθούμε, η κατάληψη Γκάρε είναι ένα εγχείρημα απελευθερωμένου εδάφους με προοπτική να αποτελέσει κέντρο αγώνα και κοινωνικής αυτοοργάνωσης με αντιθεσμικούς όρους. Η κατάληψη εδάφους από τον αστικό κόσμο της ιδιοκτησίας πραγματώνει το πρόταγμα της απελευθέρωσης όλων των πόρων που ανήκουν στους εκμεταλλευόμενους για κοινό όφελος. Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει συζήτηση στο indymedia, όπου αναφέρεται η κατάληψη Γκάρε ως κατάληψη γιαλαντζί, διότι όπως κάνουν λόγο τα συκοφαντικά σχόλια, οι καταληψίες πληρώνουν ενοίκιο στους ιδιοκτήτες. Από μεριάς μας δηλώνουμε ότι το Γκάρε είναι βουνό στο Κουρδιστάν και η κατάληψη Γκάρε είναι κατάληψη αναρχικών στα Εξάρχεια.

Οι συκοφαντικές καταγγελίες αντιγράφουν καρμπόν δημοσιεύματα από την Καθημερινή και αντίστοιχα κρίνονται και τα κίνητρά τους (http://www.kathimerini.gr/881169/article/epikairothta/ellada/mparaz-katalhyewn-spitiwn-sta-e3arxeia). Όπως έχει απαντηθεί σε δημόσιο κείμενο της συλλογικότητας που πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει τον χώρο:
“προκειμένου να εκβιάσουν την σύσταση μιας λυκοσυμμαχίας ενάντια στις καταλήψεις, τα παπαγαλάκια προβοκάρουν το αστικό στρατόπεδο. […] Οι «φαιρόμενοι ως ιδιοκτήτες (φαιρόμενοι, γιατί αν οι ίδιοι δεν συντάσσονται με την κρατική βία, δεν αναγνωρίζονται από την τάξη τους) φαίνεται να μην αντιδρούν, καθώς εικάζεται ότι οι καταληψίες καταβάλλουν κρυφά χρηματικό αντίτιμο για τη χρήση των κτιρίων που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους λόγω του μεγάλου κόστους συντήρησης». Στην καθεστωτική αφήγηση δεν υπάρχει ζωή έξω από το χρήμα. Στον καπιταλισμό η ιδιοκτησία οφείλει να παράγει κέρδος. Και για μην χάνουν οι ιδιωτεύοντες πολίτες τον προσανατολισμό τους, τους υπενθυμίζεται δημοσίως ότι δεν μπορούν να είναι τίποτα παραπάνω από σκλάβοι του χρήματος. Τρομοκρατία σε εχθρούς και «φίλους», καταναγκαστική συλλογική ευθύνη, στρατολόγηση στον πόλεμο της κυριαρχίας, να το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που δεν διστάζει να ελεεινολογήσει τον δικό του κόσμο των προνομίων, για να επιτεθεί στον κόσμο της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.” (https://athens.indymedia.org/post/1564772/)

Τέλος καλούμε όποιον επιθυμεί να μας γνωρίσει από κοντά, να μας θέσει τυχόν ζητήματα γενικά ή ειδικά σχετικά με την υπόσταση της κατάληψης, να παρευρεθεί στην ανοιχτή πολιτική συνέλευση της κατάληψης κάθε Τετάρτη στις 18:00 Καλλιδρομίου 74.

Κατάληψη GARE, Καλλιδρομίου 74

Οι βασανιστές του κράτους ξεσπούν στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Ο αγώνας δυναμώνει

 Ο τελευταίος μήνας αποτέλεσε ένα νέο ανέβασμα για την αντιεξουσιαστική πάλη. Η μαχητική διαδήλωση με αφορμή την επίσκεψη Ομπάμα και οι μαζικές οδομαχίες γύρω από το Πολυτεχνείο στις 15 Νοέμβρη, η συντεταγμένη κατάληψη του Γκίνη στις 16 Νοέμβρη, η αποτελεσματική οχύρωση του Πολυτεχνείου στις 17 και οι λυσσαλέες οδομαχίες στα Εξάρχεια μετά την πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Μιχάλη Καλτεζά και προχθές, οι κινητοποιήσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η άκαμπτη οργανωμένη περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων και η διάχυτη μαχητική αντίσταση στην αστυνομική κατοχή, έδειξαν στην πράξη την αδυναμία του ολοκληρωτικού στρατιωτικού-τρομοκρατικού ελέγχου που επιχειρεί να επιβάλει το κράτος πάνω στους εκμεταλλευόμενους και τους αποκλεισμένους. Και λίγο πριν από αυτή την σειρά μαζικών μαχητικών κινητοποιήσεων είχε προηγηθεί η απώθηση των κατασταλτικών δυνάμεων και των φασιστών από την γειτονιά των κατηλειμμένων Προσφυγικών Αλεξάνδρας.

 Η επίμονη υπεράσπιση των αγώνων τρομάζει το κράτος. Η προσωρινή ή μονιμότερη απελευθέρωση εδάφους από τον κρατικό ολοκληρωτισμό αποκαλύπτει τον χουντικό πυρήνα της αστικής δημοκρατίας. Σε όλα αυτά τα σημεία αγώνα το κράτος αντέταξε τον χημικό βομβαρδισμό, τις πλαστικές σφαίρες, τα βασανιστήρια και τις διώξεις. Στις 6 Δεκέμβρη οι βασανιστές αποχαλινώθηκαν. Οι «προοδευτικοί» διαχειριστές και ο επιτηρητής του συντάγαμτος Παυλόπουλος, που το 2008 ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος των φυσικών αυτουργών της δολοφονίας του Αλέξη, βάφουν για άλλη μια φορά τα χέρια τους με το αίμα των καταπιεζόμενων.

 Ενδεικτική λεπτομέρεια αποτελεί η αντιμετώπιση της συντρόφισσας Μ.Σ., που διώκεται με «κακουργηματικές» κατηγορίες: Χωρίς να έχουν βρεθεί πάνω της πολεμοφόδια και χωρίς να την αναγνωρίζει κάποιος μπάτσος για κάποια συγκεκριμένη κίνηση, κατηγορείται για συμμετοχή σε «οργανωμένη ομάδα εκατό ατόμων». Επανέρχεται η συλλογική ευθύνη για την συμμετοχή σε μαζική διαδήλωση.

 Επιπλέον, στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, την Πέμπτη το πρωΐ η μητέρα της, στην πρώτη απόπειρα επισκεπτηρίου μετά την σύλληψή της, εκδιώχθηκε με την ψευδή αιτιολόγηση ότι η κρατούμενη συντρόφισσα βρισκόταν στα δικαστήρια. Μια ώρα αργότερα, οι ανθρωποφύλακες αρνήθηκαν να παραλάβουν ρούχα και είδη υγειϊνής από τον σύντροφό της, με πρόσχημα ότι είχε παρέλθει το ωράριο του επισκεπτηρίου (το οποίο διακόπηκε βίαια). Μέχρι αυτή την στιγμή της απαγορεύεται να έχει στυλό.

 Το κράτος σε κατάσταση κρίσης εξουσίας επιστρέφει στις προ-διαφωτισμού παραδόσεις του. Καιρός να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πολιτικούς ομήρους των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη: Παρασκευή 9πμ δικαστήρια Ευελπίδων, κτίριο 9

 

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Αφίσα – Κάλεσμα για την περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων ενάντια στην κρατική καταστολή στις 6 Δεκέμβρη

amyekwn

Προκήρυξη – Κάλεσμα για την περιφρούρηση της γειτονιάς των Εξαρχείων ενάντια στην κρατική καταστολή στις 6 Δεκέμβρη

ΠΕΤΑ ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΑΠ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ … ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, οι ειδικοί φρουροί, Κορκονέας και Σαραλιώτης, πυροβολούν και δολοφονούν τον 15χρονό αντι-εξουσιαστή Αλέξη Γρηγορόπουλο στην οδό Μεσολογγίου. Η διέλευση των μπάτσων από το σημείο δεν ήταν τυχαίο γεγονός αλλά εφαρμογή των κρατικών σχεδιασμών για την στρατιωτικοποίηση μιας περιοχής. Η δολοφονία ήταν η απάντηση του κράτους στην έμπρακτη αμφισβήτηση των σχεδίων του από τους νεαρούς.

Τα Εξάρχεια αποτελούσαν ανέκαθεν εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας και εξέγερσης. Οι πιο πάνω δυναμικές ώθησαν στην εδαφικοποίηση των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος στην συγκεκριμένη γειτονιά. Συλλογικά εγχειρήματα, πολιτιστικές/πολιτικές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις στέγασης μεταναστών, αντί-εξουσιαστικές/αναρχικές καταλήψεις , στέκια και κοινωνικοί χώροι σε συνδυασμό με την διαρκή σύγκρουση ενάντια στις μονάδες καταστολής και τις ευρύτερες επιθετικές ενέργειες, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αγωνιστικής κοινοτικής ζωής.

Αυτή η ζωτική κίνηση εξαναγκάζει το κράτος να φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και δυνατότητες του, υπενθυμίζει και κάνει ορατούς τους όρους κυριαρχίας του, τον έλεγχο και την βίαιη επιβολή.

Η δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, οι ξυλοδαρμοί, οι συλλήψεις και οι προληπτικές προσαγωγές, οι μαζικές κυκλωτικές εισβολές της πλατείας, οι σχεδιασμένες τοποθετήσεις διμοιριών για τον γεωγραφικό έλεγχο όλης της περιοχής και πιο πρόσφατο γεγονός, η χρήση πλαστικών σφαιρών την επέτειο της 17 Νοέμβριου έξω από το πολυτεχνείο.

Η προσπάθεια του καθεστώτος και των δημοσιογράφων ήταν και είναι η συστηματική στοχοποίηση των εξεγερμένων ως αντικοινωνικά στοιχεία με ιδιοτελή συμφέροντα. Σκοπός τους είναι να αποκόψουν την σύγκρουση από την κοινωνική βάση. Η επίλυση των όποιων προβλημάτων κατά την διάρκεια των εξεγερτικών γεγονότων δε μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσω της συν-οργάνωσης και επικοινωνίας. Η οργάνωση μιας επιθετικής περιφρούρησης γειτονιάς για το σπάσιμο της κρατικής πολιορκίας δεν είναι έργο κάποιων ειδικών, ούτε προνόμιο των ανδρών, των νέων κλπ . Είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της γειτονιάς, που βάλλονται από την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η συμμετοχή τους βάζει επί τάπητος την προοπτική της συνολικής αυτοοργάνωσης του κοινωνικού χώρου . Ο δημόσιος χώρος είναι ο τόπος της συλλογικοποίησής μας. Η απελευθέρωση της γειτονιάς από τον κρατικό έλεγχο αποτελεί την προϋπόθεση για την συνολική αυτοοργάνωσή της. Η συμμετοχή στην επιθετική περιφρούρηση διευρύνει το απελευθερωμένο έδαφος και καθιστά εφικτό για αυτούς και αυτές που οικειοποιούνται μια γειτονιά, να καθορίσουν τους όρους αγώνα και συμβίωσης.

Τον Κορκονέα τον όπλισαν οι κλειστές πόρτες

Στις 6 Δεκέμβρη όλοι και όλες στο δρόμο

Καλούμε σε συνάντηση στην πλατεία Εξαρχείων, Σάββατο 3/12, 19:00, ώστε να συζητήσουμε για το πώς μπορεί να επιτευχθεί η περιφρούρηση της γειτονιάς. Κατά την διάρκεια της συνάντησης θα υπάρξει μικρή προβολή και στο τέλος της θα γίνει πορεία στην γειτονιά.

Επιθυμούμε να σταθούμε μαζί με τον αγωνιζόμενο κόσμο, που θα βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή, για να επιτύχουμε με όποιο μέσο και τρόπο διαθέτει ο καθένας μας και η κάθε μία μας τη μόνιμη εκδίωξη των μπάτσων από τα Εξάρχεια.

Aναρχική συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο, εγχείρημα του χώρου πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζαΐμη 11
Κατάληψη
GARE, Καλλιδρομίου 74

Το κείμενο σε PDF

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η συνέλευση για την δομή αυτοάμυνας καταλήψεων και εγχειρημάτων στέγασης μεταναστών δημιουργήθηκε ως δράση της ανοικτής συνέλευσης αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου για το μεταναστευτικό. Είχαμε αποφασίσει εξ’ αρχής ότι η δομή θα λειτουργήσει αυτόνομα. Η πρώτη συνέλευση της δομής έλαβε μέρος στο τέλος της πορείας «αλληλεγγύης σε καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών και αλληλέγγυων εγχειρημάτων». Το κάλεσμα στην πορεία και στη συνέλευση για τη δομή: https://athens.indymedia.org/media/events/2016/07/22/metaellfor2sm.jpg

Παρ’ όλα αυτά η πρώτη δράση της Δομής Αυτοάμυνας, ξεκίνησε τέλη Αυγούστου με την συνέλευση να απαρτίζεται από συλλογικότητες, πολιτικές καταλήψεις αναρχικών/αντιεξουσιαστών, καταλήψεις στέγασης μεταναστών/προσφύγων και ευρύτερα καταλήψεις στέγασης και αγώνα.

Η κύρια μορφή δράσης της Δομής Αυτοάμυνας είναι οι πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες. Οι περιπολίες μας μέχρι και σήμερα, είχαν τακτικό χαρακτήρα και ανάλογα με το δυναμικό έχουν καλύψει ένα εύρος καταλήψεων με κύρια εστίαση τα Εξάρχεια και την ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Η κίνηση της Δομής Αυτοάμυνας καθορίζεται βάσει των αναγκών των εγχειρημάτων που την στελεχώνουν και δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Continue reading ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη – Προδημοσίευση 1ου κύκλου, με αφορμή την συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών

Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη

Το καλοκαίρι πληροφορηθήκαμε ότι ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης ετοίμαζε για τον Σεπτέμβρη μια συνέντευξη με το κινηματικό ραδιόφωνο 98fm ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ. Ως συλλογικότητα αντιληφθήκαμε μια ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα σ’ αυτή την κίνηση στην τρέχουσα περίοδο της ταξικής διαπάλης, συνυπολογίζοντας τις εξελίξεις στον κόσμο του αυτοοργανωμένου αγώνα και ειδικότερα στον α/α «χώρο». Θεωρούμε ότι με την πολυετή συνεπή επαναστατική στάση του στην κατεύθυνση της ταξικής-κοινωνικής απελευθέρωσης, ο λόγος του συγκεκριμένου αιχμάλωτου αναρχικού ετούτη την στιγμή προσφέρει ισχυρό προσανατολισμό και διαυγάζει τις οπισθοδρομικές τάσεις που επιχειρούν να αφοπλίσουν την αντίσταση.

Έτσι, αποφασίσαμε και του προτείναμε έναν αρχικά κλειστό πολιτικό διάλογο δυο κύκλων ανάμεσα στην Α.Σ.Μ.Π.Α. και σ’ εκείνον. Σκοπεύαμε να είχαμε ολοκληρώσει τον Σεπτέμβρη κι αφού δημοσιοποιούταν ο διάλογος και μεταφερόταν σε μια εκδήλωση με τον αιχμάλωτο σύντροφο, με θέμα την οργάνωση του ταξικού-κοινωνικού επαναστατικού κινήματος και την θέση των αναρχικών σήμερα, να δρομολογούταν μια οργανωτική συνέχεια. Στο μεταξύ, μια πρωτοβουλία συντρόφων κάλεσε για τις 4 Νοέμβρη συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών (athens.indymedia.org/post/1564729/). Ο 2ος κύκλος του διαλόγου μας ακόμα εκκρεμεί. Αναγνωρίζοντας κοινό σκοπό (τόσο με την συλλογικότητά μας, όσο και με τις προτάσεις του Νίκου Μαζιώτη) στο κάλεσμα της Πρωτοβουλίας και βρίσκοντας μια γενική συμφωνία με την ανάλυσή της, καταθέσαμε στην ανοιχτή συζήτηση και δημοσιοποιούμε με την έγκριση του αιχμάλωτου συντρόφου, το 1ο μέρος του διαλόγου μας. Και έπεται η συνέχεια.

Continue reading Διάλογος της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση με τον αιχμάλωτο αναρχικό, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκο Μαζιώτη – Προδημοσίευση 1ου κύκλου, με αφορμή την συζήτηση για την συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αναρχικών

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE

%ce%b4%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%af%ce%bc%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bf%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82

το τίμημα του οράματος     Χρίστος Δαγκλής

Κατάληψη GARE

2 Νοέμβρη 2016

Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά

Γκάρε. Όνομα ενός βουνού στο Κουρδιστάν, στην οροσειρά Καντίλ. Το σημείο συνάντησης των τουρκικών, ιρακινών και συριακών συνόρων. Έδαφος απρόσιτο για τους κατοχικούς στρατούς των κρατών της περιοχής, αλλά ασφαλές πέρασμα και τόπος συνάντησης των επαναστατημένων. Στο Γκάρε συγκεντρώνονται τα αυτόνομα ταμπούρια των νέων αγωνιστών.

Η κατάληψη GARE γεννήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2016. Στις πρώτες δυο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ένας κύκλος ανοιχτών ενημερώσεων και συζητήσεων συναρτημένων στους πολιτικούς στόχους του εγχειρήματος και σε τρέχοντες αγώνες: Συζητήσεις για την συνομοσπονδιακή αντίληψη των καταλήψεων, για την αντιστασιακή/εξεγερσιακή ιστορία των Εξαρχείων και για τα καθήκοντα της κατάληψης μέσα στον αγώνα της γειτονιάς. Προβολές κι ενημερωτικές συζητήσεις για τον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ και για την διεθνιστική επαναστατική πάλη σε Τουρκία και Β.Συρία. Επίσης, η κατάληψη συνεκάλεσε στην συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Λιβανέζου αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά, που βρίσκεται αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές επί τρεις δεκαετίες.

Όλες αυτές τις μέρες ο χώρος ήταν ανοιχτός για τους συντρόφους και τους γείτονες, που ήρθαν με ενθουσιασμό να συνδράμουν τη νέα εστία αντίστασης κι αυτοοργάνωσης. Εξίσου ανοιχτά υποδεχτήκαμε και τους ελάχιστους αρνητικά προκατειλημμένους περίοικους. Οι συλλογικότες αγώνα οφείλουν να λογοδοτούν χωρίς διακρίσεις δημόσια, παρότι το κοινωνικό σώμα υπάρχει προς το παρόν μόνο σπερματικά μέσα στην αντίσταση. Η στάση των αναρχικών είναι επαναστατική εφόσον αναγνωρίζει τον καθένα ως δυνάμενο συμμετοχής στην εξισωτική αυτοθέσμιση που θεμελιώνεται με την προλεταριακή αυτοοργάνωση.

Το απόσταγμα των πρώτων ημερών είναι η ευρεία ανταπόκριση στα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου εγχειρήματος: Στην ανοιχτότητα, που αποτελεί θεμέλιο για ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα και στην οριζοντιότητα, που αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

«Το τίμημα του οράματος»

«Τον Χρίστο Δαγκλή τον πρωτογνώρισα στην εξορία, … Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να δω στο σπίτι του, το σύνολο εκείνης της εργασίας του …»

Γιάννης Ρίτσος, Οκτώβρης 1988

Στον αριθμό 74 της Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια ζούσε μέχρι τον Μάη του 2016 η ηθοποιός Φρατζέσκα Ιακωβίδου. Με τον θάνατό της τελευταίας κατοίκου, το κτίριο έμεινε άδειο και αφρόντιστο μέχρι τη στιγμή της κατάληψής του από ένα συλλογικό σώμα. Απότιστο χώμα έξω, σκόνη μέσα.

Στο ίδιο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας του ελλαδικού χώρου, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το ’44 και από το ’46 μέχρι το ’56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη. Continue reading Δυο εβδομάδες πίσω και χίλιοι ορίζοντες μπροστά – Ανακοίνωση από την κατάληψη GARE

Ανακοίνωση κατάληψης GARE (κείμενο)

Κατάληψη GARE

Σήμερα, 20/10/2016, σύντροφοι-ες, αγωνιστές αναρχικοί, καταλάβαμε το εγκαταλελλημένο κτίριο στην οδό Καλλινδρομίου, αρ. 74, για να ενδυναμώσουμε τον κόσμο του αγώνα.

Πραγματοποιήσαμε αυτή την κατάληψη, με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού.

Η κίνησή μας αυτή επιχειρεί να ανοίξει μια ακόμη εστία οργάνωσης του αναρχικού αγώνα, έδαφος κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης μέσα στην γειτονιά των Εξαρχείων, ένα ακόμη οχυρό στο μέτωπο των καταλήψεων, ένα κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και δικτύωσης.

Η επιλογή της περιοχής και του σημείου έγινε με κριτήριο τα ειδικά χαρακτηριστικά τους, ως ενός τόπου έντονων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αγώνων όλων των εκφάνσεων, μεταπολεμικά. Έδαφος κρίσιμων πολιτικών στιγμών όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου του ’73, πολιτικής έκφρασης και εξεγερτικής οργής του νεολαιίστικου κινήματος, ριζοσπαστικής εδαφικοποίησης των αναρχικών αλλά και άλλων ριζοσπαστικών επαναστατικών κινημάτων.

Η ΑΣΜΠΑ, η οποία πήρε την πρωτοβουλία για το άνοιγμα αυτής της εστίας, αναλαμβάνει και την πολιτική ευθύνη της κατάληψης, χωρίς ιδιοκτησιακή αξίωση. Αντιλαμβανόμενοι με γνώση και εμπειρία τις ιδιαιτερότητες και την δύναμη της εξελιξιμότητας των πεδίων αγώνα, αναγνωρίζουμε ως προοπτική αυτής της ευθύνης που αναλαμβάνουμε, την διαθεσιμότητα του κατειλημμένου χώρου για το κίνημα. Η δυναμική της συλλογικοποίησης πάνω σε ένα κατειλημμένο έδαφος δύναται να φτάσει μέχρι την μεταβίβαση της πολιτικής ευθύνης σε πιο διευρυμένα σώματα αυτοοργάνωσης.

Η κύρια κατεύθυνση της λειτουργίας της κατάληψης θα είναι το ευρύτερο δυνάμωμα του κοινωνικού-απελευθερωτικού αγώνα και των μετώπων αντίστασης μέσα από πρωτοβουλίες μαζικοποίησης, ζύμωσης και συνοργάνωσης με αποδέκτη τον κόσμο του αγώνα. Η κάλυψη λειτουργικών αναγκών της συλλογικότητάς μας, ενυπάρχει αντικειμενικά ως δευτερεύον στόχος στο πλαίσιο των παραπάνω.

Με βάση τους πολιτικούς στόχους της η συγκεκριμένη κατάληψη δεν θα μπορούσε να είναι στεγαστική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εκτός πλαισίου η φιλοξενία. Εξάλλου, η ίδια η ανάγκη της αυτοπεριφρούρησης ενός κατειλημμένου χώρου αντίστασης επιτάσει την σταθερή και την μαζική παρουσία αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Για όλους τους προαναφερόμενους λόγους η κατάληψη θα είναι ανοιχτή σε εγχειρήματα αγώνα, σε συλλογικότητες και άτομα του κινήματος, για την πολιτική δραστηριότητά τους και για την ενίσχυση του χώρου και συνολικά του αγώνα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν τόπους πρωτοβουλίας στο κοινό πεδίο της αυτοοργάνωσης.

Με την ίδια αντίληψη σκεκόμαστε και στο ζήτημα των ήδη κεκτημένων καταλήψεων-χώρων και κοινοτήτων αγώνα, σε σχέση με την αναγκαιότητα της συνθετικής, οργανικής και λειτουργικής σχέσης μεταξύ τους, σε ανοιχτή και συνομοσπονδιακή βάση.

Γνωρίζουμε ότι κάθε νέο σημείο αντίστασης και αγώνα ενάντια στην εξουσία, το κράτος και τον καπιταλισμό, ανοίγει μια νέα συνθήκη εχθρότητας με τους μηχανισμούς τους. Πραγματοποιώντας την κατάληψη αναλαμβάνουμε την ευθύνη που αναλογεί σε αγωνιστές απέναντι σε κάθε κατασταλτική επιχείρηση κατά του εδάφους που απελευθερώνεται.

ΕΚΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΓΗΣ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

________________________________________________

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Το κείμενο σε PDF

«Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» – Τοποθέτηση για γεγονότα σε Πολυτεχνείο και Εξάρχεια

%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%b5%cf%8aΕξέγερση Νοέμβρη 1973, τρόλεϊ και λεωφορία εκτός γραμμής

«Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» 1

Το καλοκαίρι του 2016 δημοσιοποιήθηκαν ορισμένες καταγγελίες πολιτικών σχημάτων για ένα συμβάν στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο (10 Ιούνη). Η μια καταγγελία, από την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (Αθήνας)2, απευθύνει ένα κάλεσμα στις «συλλογικότητες του αναρχικού-ελευθεριακού χώρου». Η τελευταία καταγγελία για το συμβάν, από την Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων3, αναγνωρίζει «την αναγκαιότητα σαφούς θέσης από τις δυνάμεις του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος».

Κρίνοντας ότι οι καταγγελίες καταλογίζουν σοβαρές κατηγορίες, οι οποίες συνοδεύονται από θέσεις και προτάσεις που μόνο αδιάφορες δεν είναι για ένα πλήθος ζητημάτων του οριζόντιου κινήματος αντίστασης, τοποθετούμαστε δημόσια ως αναρχική πολιτική συλλογικότητα.

Όταν δημοσιοποιήθηκαν οι δυο προαναφερόμενες καταγγελίες, η πολιτική-προσφυγική κατάληψη του Πολυτεχνείου είχε ήδη λήξει. Οπότε, δεν υπήρχε βιασύνη για μια τοποθέτηση σε σχέση με το σώμα της κατάληψης. Η τοποθέτησή μας κρίθηκε αναγκαία διότι οι καταγγελίες δεν αφορούσαν μόνο το αναφερόμενο συμβάν. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε αποτιμήσαμε ένα σύνολο επόμενων γεγονότων που συνδέονται με ορισμένους από τους καταγγέλλοντες. Η ακολουθία των γεγονότων έχει φτάσει σε μία κρίσιμη στιγμή. Στην συνέχεια του κειμένου μας εξετάζουμε ειδικά τις καταγγελίες για το συμβάν στο Πολυτεχνείο και γενικά τα επόμενα γεγονότα τα οποία θα αναφέρουμε ως παραδείγματα μέσα από ένα συνολικό πολιτικό πρίσμα. Continue reading «Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» – Τοποθέτηση για γεγονότα σε Πολυτεχνείο και Εξάρχεια

Ή σφαγεία ή Σπάρτακοι! Δυναμικές κινητοποιήσεις μνήμης και ξεσηκωμού για τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα που δολοφονήθηκε από παρακρατικούς μισθοφόρους ναζιστές. Σεπτέμβρης 2013-2014-2015

%ce%b5%ce%be%cf%8e%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%86%ce%b1%cf%83%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82b6-notape

 

Περιεχόμενα

2013 – Φωτογραφίες και αφίσα (σελ 2,3)

2014 – Απολογιστική πολιτική ανάλυση μετά την πορεία της 1ης επετείου: «Η πορεία στο Κερατσίνι και ο αντιφασιστικός αγώνας. Έναν χρόνο μετά την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα» (σελ 5)

2015 – Αφίσα, κάλεσμα για την 2η επέτειο και προκήρυξη που μοιράστηκε στο Κερατσίνι την επόμενη της μαχητικής πορείας από την Κάνιγγος (σελ 40,41)

Μάης 2014 – αντιφασιστική κινητοποίηση στους Αμπελόκηπους (σελ 44)

Αφίσα που τυπώθηκε και κολλήθηκε το 2014 (οπισθόφυλλο)

«…

Η αντίσταση δεν φοβάται τους φασίστες, δεν φοβάται την κρατική τρομοκρατία. Το κράτος, τ’ αφεντικά και τα τσιράκια τους πρέπει να φοβούνται την αντίσταση.

Οι αποκλίνοντες δρόμοι της τρέχουσας περιόδου έχουν χαρακτεί. Να συμβάλουμε σ’ ένα μαζικό μαχητικό κίνημα, για να μην επικρατήσει ο κατακερματισμός, που οδηγεί στον πολιτικό, στον μικροπολιτικό και στον αντικοινωνικό κανιβαλισμό.

Αντίσταση και αντεπίθεση μέσα από τις γειτονιές, που αποτελούν πεδίο μαχητικής αυτοοργάνωσης κι έδαφος μαζικοποίησης του αντικρατικού κι αντιφασιστικού αγώνα.

Ή σφαγεία ή Σπάρτακοι. Η φωτιά έχει ανάψει.

      ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ  για την ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Δεκέμβρης 2014

…»

Η μπροσούρα σε PDF

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ της Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Πριν 3 χρόνια το φασιστικό παρακράτος της χ. αυγής δολοφόνησε τον αντιφασίστα Π. Φύσσα, υπό την επίβλεψη των ένστολων μισθοφόρων του κράτους. Ως συνέχεια των δικών του Κορυδαλλού η κυβέρνηση της αριστεράς μετέφερε τις δίκες των φασιστών στο Εφετείο, δίπλα από την κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών. Για ένα μεγάλο διάστημα του καλοκαιριού, η κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών περιφρούρησε την γειτονιά ενάντια στην συχνή παρουσία των φασιστών έξω και των μπάτσων γύρω από το έδαφός μας, στήνοντας ένα ανάχωμα κινηματικής δυναμικής απέναντί τους.

Σήμερα, οι δίκες των φασιστών εντάσσονται μέσα σε ένα πολύπλευρο πεδίο που συνδυάζει την 4η επέτειο δολοφονίας του αντιφασίστα Π. Φύσσα, την συνέχιση της δίκης της χ. α. και την παράλληλη επανασυγκρότηση των φασιστών, όπως αυτή έχει φανεί σε μια σειρά επιθέσεων και κινήσεών τους όλο το τελευταίο διάστημα. Σε σχέση με την δίκη, αυτή επικεντρώνεται στην περιοχή των αμπελοκήπων και ειδικά στο Εφετείο και στην γειτονιά των Προσφυγικών, με ιδιαίτερους εδαφικούς και ευρύτερα κινηματικούς συμβολισμούς και σημάνσεις.

Σε μια περίοδο γενικευμένης όξυνσης των ταξικών και των κοινωνικών αντιθέσεων το ριζοσπαστικό κοινωνικό κίνημα έχει καθήκον να σταθεί σε κάθε σημείο που ανοίγεται ο αγώνας, να υπερασπισθεί τους χώρους αντίστασης και να μοιραστεί από κοινού το βάρος με κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η κοινότητα αγώνα των Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας θα υπερασπιστεί μαχητικά το έδαφός της και την μνήμη αγώνων που το συνοδεύουν, παίρνοντας θέση στο σημείο του μετώπου που της αναλογεί σε όλη την περίοδο μνήμης και αντιφασιστικού αγώνα, μέσα στον μήνα Σεπτέμβρη.

Καλούμε σε μαχητική υπεράσπιση της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών με κεντρική δημόσια παρουσία στο 1ο μπλοκ των Προσφυγικών επί της Λ. Αλεξάνδρας, μέσα στην κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών και απέναντι στους φασίστες και την καταστολή.

Κάλεσμα σε εβδομαδιαία περιφρούρηση της γειτονιάς των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας:

Δευτέρα 5/9/16 10.00π.μ.: Λ. Αλεξάνδρας, 1ο μπλοκ πολυκατοικιών των Προσφυγικών (απέναντι από γήπεδο Παναθηναϊκού).
Δευτέρα 12/9/16 10.00π.μ.: Λ. Αλεξάνδρας, 1ο μπλοκ πολυκατοικιών των Προσφυγικών.
Τρίτη 13/9/16 10.00π.μ.: Λ. Αλεξάνδρας, 1ο μπλοκ πολυκατοικιών των Προσφυγικών.

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ-ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

           3/9/16

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων Προσφυγικών Αλεξάνδρας

ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ…ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

 Στις 4/8/2016, 177 διαμερίσματα του συγκροτήματος των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας μεταβιβάστηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποιήσης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) στην Περιφέρεια Αττικής.

Αυτό σημαίνει ότι από ένα σχέδιο οικονομικής εκμετάλλευσης απο ιδιώτες, δρομολογείται από το κράτος μια υποτιθέμενη αναβάθμιση και ανάπτυξη της περιοχής, με σχεδιασμούς που αφορούν τη δημιουργία μουσείου μικρασιατικής κληρονομίας, τη χρήση διαμερισμάτων για τη στέγαση φοιτητών απόρων οικογενειών ή συγγενών ασθενών που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας, τη δημιουργία γκαράζ κτλ .

Για μας, η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και απόφαση αποτελεί αναβάθμιση της επίθεσης του κράτους ενάντια στους πάνω από 500 ανθρώπους κάθε κατηγορίας της τάξης των καταπιεσμένων που διαμένουν και επιβιώνουν στη συγκεκριμένη περιοχή. Κάτω από τον μανδύα μιας ανθρωπιστικού χαρακτήρα αναδιαμόρφωσης της γειτονιάς, το κράτος ουσιαστικά επιχειρεί την εκδίωξη των μόνιμων κατοίκων των Προσφυγικών επιδιώκοντας ταυτόχρονα όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση. Αυτό αποτελεί μέρος της ευρύτερης τακτικής του κράτους να  καταστείλει την κοινωνική και πολιτική αντίσταση.

Πρόκειται για τη δρομολόγηση της εκδίωξης πολιτικών αγωνιστών, προσφύγων, μεταναστών, πρώην αστέγων, ανθρώπων κάθε εθνικότητας ή θρησκεύματος που επέλεξαν να συλλογικοποιήσουν τις ανάγκες τους και να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια. Μέσα σε αυτή τη γειτονιά οι κάτοικοι παίρνουν καθημερινά τη ζωή στα χέρια τους, δημιουργώντας και πλαισιώνοντας δομές που λειτουργούν αυτοοργανωμένα, ισότιμα και αντιιεραρχικά. Δομές για την τροφή (συλλογικός φούρνος και συλλογική κουζίνα), την υγεία και την εκπαίδευση (δομή παιδικού στεκιού και αυτομόρφωσης).

Ως Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων που δημιουργηθήκαμε το Μάρτιο του 2014, με σκοπό την ενίσχυση των δομών της κοινότητας των Προσφυγικών και τη στήριξη μας σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη καταστολή, ένα είναι σίγουρο: Δεν πρόκειται να παραδώσουμε ούτε μια σπιθαμή γης στους σχεδιασμούς του κράτους. Για μας η κοινότητα των Προσφυγικών αντιπροσωπεύει ένα ακόμα ανάχωμα αυτοθέσμισης και αυτοοργάνωσης μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για μας είναι ξεκάθαρο ότι σε κάθε προσπάθεια αφομοίωσης και καταστολής της κοινότητας των Προσφυγικών, θα μας βρουν απέναντι τους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΣΤΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

1/9/2016

Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα της Κοινότητας και Αλληλέγγυων (ΑΣΑΚΑ) Προσφυγικών Αλεξάνδρας

WEBSITE:  https://prosfygika.espivblogs.net

Ε-mail:  prosfygika@riseup.net

 

Βίντεο για την Κατειλημμένη Κοινότητα Προσφυγικών της Λ.Αλεξάνδρας (2016)

[youtube width=”468″ height=”379″]https://www.youtube.com/watch?v=Tp92o8XmhAw[/youtube]

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.

jin manbij2

manbij burka

 

jin manbij11

 

jin manbij1

 

Νικήσαμε! Η Μάνμπιτζ είναι ελεύθερη.
Ανταπόκριση από τους ρεπόρτερ
του Επαναστατικoύ Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

 

Μετά από δυόμησι μήνες σκληρών μαχών, και με μεγάλο κόστος αίματος η Μάνμπιτζ απελευθερώθηκε. Οι ισλαμοφασιστικές συμμορίες ηττήθηκαν κατά κράτος, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις -οι YPG/YPJ και οι σύμαχοί τους, ανάμεσά τους κι εμείς- επικράτησαν σε όλη την πόλη και όλη τη γύρω περιοχή.

Η επιχείρηση απελευθέρωσης της Μάνμπιτζ ήταν η πιο σκληρή και αποφασιστική μάχη του πενταετούς αυτού πολέμου, (μετά, φυσικά, από αυτήν στο Κομπάνυ) και σηματοδοτεί μία κρίσιμη καμπή των εξελίξεων στην Συρία αλλά και στη Μέση Ανατολή συνολικά. Η πόλη αυτή ήταν το ισχυρότερο κέντρο και οχυρό του Νταές σε όλη την ευρύτερη περιοχή, και δίαυλος ανατροφοδότησης και επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, μέσω βεβαίως των τουρκικών συνόρων και του -απροκάλυπτα κατά καιρούς- συνεργαζόμενου φασιστικού καθεστώτος του AKP. Από αυτή την συνοριακή γραμμή, και ιδιαίτερα από το πέρασμα της Τζαραμπλούς, ανατροφοδοτείται κυρίως ο Νταές σε πολεμικό υλικό, κεφάλαια και μαχητές, όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία, και ειδικά από τότε που οι δυναμεις της YPG/YPJ απελευθέρωσαν τη Σενγκάλ, διέσωσαν τους Γιεζίντι και διέκοψαν το βόρειο δίαυλο μεταξύ των ιρακινών και συριακών εδαφών που ήλεγχε ο Νταές.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η σημασία της αποκοπής των ισλαμοφασιστών από την Τουρκία -που δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα-, αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με κάποιες πρόχειρες εκτιμήσεις Τούρκων συντρόφων, (πεπειραμένων στελεχών των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας /BOG , στο πλευρό των οποίων πολεμούν σε αυτή τη φάση οι μαχητές του ΕΣΔΑ, αλλά και με τους οποίους συνεργάζονται οι απεσταλμένοι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ) υπολογίζεται ότι βρίσκονται εντός της τουρκικής επικράτειας περίπου 30-50.000 μάχιμοι και 3-5 εκατομμύρια υποστηρικτές του Νταές.

Η Μάνμπιτζ ήταν η μεγαλύτερη πόλη που είχαν στην κατοχή τους οι ισλαμοφασίστες στη Συρία μετά τη Ράκα, και ως εκ τούτου είχαν συσσωρεύσει εκεί μεγάλες δυνάμεις και εφόδια. Δεδομένης και της τεράστιας στρατηγικής της σημασίας , η επιχείρηση κατάληψης της πόλης θεωρούταν εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Πράγματι, σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις, οι Νταεσίτες προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση με πολύ μεγάλη δύναμη πυρός. Μολαταύτα η τακτική των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων αποδείχτηκε αποτελεσματική, και η επιμονή και η αποφασιστικότητα των μαχητών τους ανυποχώρητη.

Πριν από περίπου δυόμιση μήνες στις 31 Μαΐου, (και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα άφηναν εσκεμμένα να εννοηθεί, με δηλώσεις στελεχών και κινήσεις δυνάμεων στο έδαφος, ότι θα κινηθούν προς τη Ράκα) οι ΣΔΔ ξεκίνησαν να κινούνται προς τη Μάνμπιτζ. Στις αρχές Ιουνίου, με μία αιφνιδιαστική αστραπιαία επιχείρηση κατέλαβαν όλα τα γύρω χωριά, περικυκλώνοντας την πόλη, αποκόπτωντάς την έτσι από τη Ράκα και τη Τζαραμπλούς, και δημιουργώντας κλοιό πολιορκίας.

Έναν κλοιό που, και εσκεμμένα αλλά και εκ των πραγμάτων, δεν ήταν ολοκληρωτικά ασφυκτικός. Η περιοχή της περιμέτρου δηλαδή, είναι τόσο μεγάλη, που αν και ελεγχόταν στρατιωτικά κι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και δεν επέτρεπε στους ισλαμμοφασίστες να προβούν σε οργανωμένες επιχειρήσεις χωρίς να γίνουν εγκαίρως αντιληπτοί, επέτρεπε όμως σε μεμονομένες μικροομάδες λιποτακτών να δραπετεύσουν στα μουλωχτά, σε συνθήκες αφέγγαρου σκότους, κι έτσι οι δυνάμεις τους σιγά σιγά φυλοροούσαν.

Πολλές φορές ωστόσο, οι συμμορίτες προσπάθησαν με οργανωμένες επιθέσεις να διασπάσουν τις γραμμές των ΣΔΔ, προσκρούοντας ωστόσο σε σθεναρή άμυνα, και αποτυγχάνοντας επανειλημένα.

Παράλληλα, με προσεκτικές κινήσεις από ένα σημείο κι έπειτα, προκειμένου να περιοριστούν οι απώλειες από τη δική μας πλευρα, και με την (πραγματική, πλην επιφυλακτική και περιορισμένη) συνδρομή των αεροπορικών βομβαρδισμών της Διεθνούς Συμμαχίας, ο κλοιός ολοένα και έσφιγγε, συμπιέζοντας τους Νταεσίτες στο κέντρο της πόλης. Τις τελευταίες αυτές εβδομάδες, οι Ενωμένες Δυνάμεις Ελευθερίας απέστειλαν ομάδες μαχητών σε διαφορετικά σημεία της πρώτης γραμμής στο κέντρο της πόλης, συνδράμοντας αποφασιστικά στην τελική επίθεση και την εξουδετέρωση των ισλαμοφασιστών.

Στις 12 Αυγούστου το απόγευμα, οι εναπομείναντες συμμορίτες, προκειμένου να διαφύγουν, και γνωρίζοντας τη δέσμευση των ΣΔΔ να βάζουν σε προτεραιότητα την προστασία των αμάχων, απήγαγαν μεγάλο αριθμό πολιτών, Αράβων ως επί το πλείστον από τη γειτονιά Αλ Σαμπρ*, και χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες, δραπέτευσαν προς την Τζαραμπλούς με ένα κομβόι 500 αυτοκινήτων και 400 μοτοσυκλετών. Οι ΣΔΔ έδωσαν διαταγή κατάπαυσης πυρός για να προστατεύσουν τους απηχθέντες αμάχους, ωστόσο κάποιοι Νταεσίτες εντοπίστηκαν ανάμεσα σε πολίτες και συνελλήφθησαν.

(Πληροφορίες αναφέρουν ότι πολύ σύντομα αργότερα, μεγάλος αριθμός αυτών των αιχμαλώτων πολιτών διέφυγαν και γύρισαν στην Μάνμπιτζ, χαιρετίζοντας ουσιαστικά την απελευθέρωσή της από τις ΣΔΔ.)

Παράλληλα, πλήθη ταλαιπωρημένων από τις κακουχίες αλλά και τραυματισμένων πολιτών, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, διασώθηκαν από τις ΣΔΔ, τους διανεμήθηκε φαγητό και νερό, και μεταφέρθηκαν σε ασφαλή μέρη και σε νοσοκομεία.

Οι συνθήκες καταπίεσης που είχε επιβάλλει ο Νταές ήταν αφόρητες και οι απλοί άνθρωποι ζούσαν μια καθημερινότητα ανέχειας και στέρησης.

Ο καθαρισμός και η ανοικοδόμηση της πόλης έχει ήδη ξεκινήσει και οι κάτοικοι, ανακουφισμένοι από το τέλος της τυραννίας των ισλαμοφασιστών, έχουν αρχίσει σιγά σιγά να επιστρέφουν στα σπίτια τους και τις ζωές τους. Η καταστροφή ωστόσο είναι τεράστια. Η εικόνα της επόμενης μέρας είναι αποκρουστική. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι μπάζα και σκουπίδια, αλλά ακόμα και διάσπαρτα πτώμματα. Κατεστραμμένα και γκρεμισμένα κτίρια παντού και τρύπες από βλήματα και σφαίρες. Μέσα από τα χαλάσματα όμως, ανατέλει η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

Το επόμενο βήμα είναι προφανές, και οι στιγμές ιστορικές. Οι μονάδες των ΣΔΔ έχουν είδη αρχίσει την προέλασή τους προς την Αλ Μπαπ, εκκαθαρίζοντας και ελέγχοντας την περιοχή της υπαίθρου στους δρόμους προς την πόλη. Καταλαμβάνουν ήδη στρατηγικές θέσεις προκειμένου να απελευθερωθούν άμεσα τα βασικά, μεγάλα γύρω χωριά (Arima, Qabasin,Bza’a, Tadif ) και να ξεκινήσει η επίθεση στην ίδια την Αλ Μπαπ.

Αυτή είναι και η τελευταία μεγάλη πόλη που ελέγχει ο Νταές στη βόρεια Συρία, και η κατάληψή της είναι η φυσική συνέχεια της νικηφόρας επιχείρησης στη Μάνμπιτζ, και η ολοκλήρωση της στρατηγικής των ΣΔΔ στην περιοχή. Η απελευθέρωσή της θα σημάνει τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό των ισλαμοφασιστών από τον υπόλοιπο κόσμο, και την ασφυκτική περικύκλωσή τους από εχθρικές δυνάμεις. Αν η πτώση της Μάνμπιτζ ήταν η αρχή του τέλους του Νταές στη Συρία, η πτώση της Αλ Μπαπ θα είναι πιθανώς το ήμισυ αυτού του τέλους.

Ακόμα πιο σημαντικά όμως, θα επιφέρει την επι χρόνια πολυπόθητη ένωση του Κομπάνυ με το Αφρίν. Η σπουδαία ιστορική αυτή στιγμή, εκτός και πέρα από τη σημασία της για τους απανταχού Κούρδους, θα εδραιώσει αποφασιστικά την Επανάσταση της Ροτζάβα, που επιχειρεί στο πλαίσιο ενός τεράστιου κοινωνικού μετασχηματισμού, να αλλάξει ριζικά τα πολιτικά, οικονομικά, ταξικά, έμφυλα, φυλετικά, θρησκευτικά και περιβαλλοντικά δεδομένα στη βόρεια, και ενδεχομένως σε όλη τη Συρία, και ακόμα ίσως να επηρεάσει ριζοσπαστικά την τροχιά της ιστορίας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι μαχητές του ΕΣΔΑ, έχοντας περάσει ένα μήνα στο μέτωπο της Μάνμπιτζ, χαίρουν καλής υγείας, πλήρους σωματικής ακαιρεότητας, και ακμαίου ηθικού. Στο πλαίσιο οληγοήμερης ανάπαυλας, έχουν συναντηθεί με τους ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ προκειμένου να τους ενημερώσουν για τα τεκταινόμενα στη Μάνμπιτζ και να τους παραδώσουν φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό. Ταυτόχρονα, κάνουν ήδη τις απαραίτητες προετοιμασίες για να ξαναφύγουν πολύ σύντομα για το μέτωπο, και να πολεμήσουν στο πλευρό των Ενωμένων Δυνάμεων Ελευθερίας, στην ιστορική αυτή μάχη που επίκειται να λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Οι ρεπόρτερ του ΕΣΔΑ από την άλλη μεριά, συνεχίζουν με επιμονή το έργο τους παρά τις αντίξοες συνθήκες, όντας σε διαρκή κίνηση, ανάμεσα στο μέτωπο και τα μετόπισθεν και σε συχνή επαφή με τους μαχητές του ΕΣΔΑ.

Αυτός ο αγώνας, παρά τις ατέλειες και τις αντιφάσεις του, αναζωπυρώνει το όραμα για την κοινωνική ανατροπή και μας θυμίζει αυτό που στην Ευρώπη τείνουμε να ξεχάσουμε:

Τη δύναμη του ένοπλου λαού, την πίστη και την ελπίδα στην διεθνιστική επαναστατική προοπτική.

 

Ζήτω η Επανάσταση!

Yaşasın Devrım!

Biji Şoreş!

Σύντροφος Νέστωρ (Heval Nestor)

jinmanif

manbij after

We won! Mambij is free!

jin manbij2

manbij burka

jin manbij1

jin manbij11

   We won! Mambij is free!
Correspondance from the reporters
of Revolutionary Union for Internationalist Solidarity

 

After two and a half months of hard fighting, and at great cost in lives lost, Manbij has been liberated. The islamofascist gangs were thoroughly defeated; the Syrian Democratic Forces – YPG/YPJ and their allies, including ourselves – have prevailed within the city and the surrounding area.

The operation for the liberation of Mambij was the hardest and most decisive battle of this five year old war (with the exception, of course, of the battle for Kobane), marking a crucial turn of events in Syria, but also for the Middle East as a whole. Manbij was Daesh’s most powerful centre and stronghold within the region, and a passageway of resupply and communication, through, as is well known, the Turkish borders and their – often shamelessly explicit – collaborators: AKP’s fascist regime. Throughout these years, Daesh has used this line through the borders and especially the Jarablus causeway, for its resupply of war equipment, funds and fighters – especially after the YPG/YPJ forces liberated Sengal, rescued the Yezidi people and cut off the northern passage between the Iraqi and Syrian territories which were under Daesh control.

To better grasp the importance of cutting off the islamofascists’ passageway from Turkey, it is worth noting that according to some rough estimates from Turkish comrades, (experienced party members of the United Freedom Forces / BÖG, on whose side the RUIS combatants are currently fighting on, and the RUIS reporters are collaborating with) about 30-50.00 Daesh militants and 3-5 million of their supporters are currently residing within Turkish territory.

Mambij was the largest city – second only to Raqqa – under Daesh control in Syria and the islamofascists had concentrated a large number of their forces and supplies within it. Given also the huge strategic importance of the city, liberating Mambij was considered a seriously difficult operation. Unlike many other cases, Daesh offered serious resistance using great amounts of fire power. Nevertheless the Syrian Democratic Forces’ tactics proved effective, and the perseverance and determination of its troops ironclad.

Although throughout the period leading up to the start of the operation the SDF had deliberately created the impression – through press statements and troop movements – that they would move towards Raqqa, on the 31st of May, they made a sudden turn and commenced their attack on Mambij. At the beginning of June, through a series of speedy surprise attacks, they took control of all the surrounding villages, encircling the city, and thus isolating it from Raqa and Jarablus. The siege of Mambij had began.

The city’s encirclement was deliberately, but also de facto (due to the considerable size of the surrounding area), not completely air tight. SDF’s positioning established an effective military control of the city from all sides – thus preventing Daesh from organising counter-attacks undetected – allowing at the same time for small units of islamofascist deserters to escape the siege,(creeping in the darkness of moonless nights) resulting in the gradual diminution of their forces.

On the other hand, Daesh gang members’ multiple organised attacks to break SDF lines, were met with fierce defence, resulting in their ultimate failure.

After a certain point onwards, through careful manoeuvring so as to limit casualties on our side, and with the (helpful indeed, yet restrained) contribution of air strikes from the International Coalition, the siege kept tightening, thus constricting the Daesh within the centre of the city. During this time, the United Freedom Forces (BÖG) sent combatants to different points of the urban centre front-line, contributing decisively to the final attack on and elimination of the islamofascist gangs.

In the afternoon of the 12th of August, the remaining gang members, in an effort to escape – and knowing full well SDF’s commitment to prioritise civilians’ safety – kidnapped a large number of civilians, mostly Arabs from the Al-Sabr neighbourhood, in order order to use them as human shields in their flight towards Jarablus, forming a convoy of about 500 cars and 400 motorcycles. SDF ordered a cease fire in order to protect the kidnapped civilians, yet some Daesh members were detected within other civilian groups and arrested.

(Sources report that soon after, a great number of the kidnapped civilians escaped and returned to Mambij, saluting in the most tangible way its liberation by SDF.)

At the same time, multitudes of suffering and injured civilians – many of which were children – were rescued by SDF, given food and water, and transported to safe areas and hospitals.

The conditions of oppression enforced by Daesh were unbearable and ordinary citizens were faced with a reality of privation and destitution.

The cleaning-up and reconstruction of the city has already began, and its citizens, relieved after being liberated from the tyranny of the islamofascists, have slowly started to return to their homes and lives. The scale of the destruction, though, is immense. The day after is a repulsive image to behold. The streets are filled with rubble and trash, even rotting corpses. Broken, demolished buildings everywhere, full of holes from bullets and shelling. Yet through the wreckage and the ruin there dawns the hope of a new better life!

Κείμενο στα ελληνικά

jinmanif

manbij after

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συντρόφου από τα Προσφυγικά Αλεξάνδρας, για την σύλληψη του στις 24/8/16 και την δίκη του στις 25/8/16

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για την σύλληψη στις 24/8/16 και την δίκη μου στις 25/8/16

Τα γεγονότα:

Στις 24/8/16, περίπου στις 8.00μ.μ. και καθώς επέστρεφα από το κάλεσμα για την φασιστική, εμπρηστική επίθεση εναντίον της κατάληψης στέγης μεταναστών Νοταρά, δέχθηκα στοχευμένη επίθεση από τα τομάρια της ομάδας ΖΗΤΑ, οι οποίοι εισέβαλαν για τον σκοπό αυτό μέσα στην κατειλημμένη γειτονιά τον Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας. Οι μπάτσοι προσποιούμενοι “τυπικό” έλεγχο, προσπάθησαν να με τρομοκρατήσουν σωματικά και λεκτικά και να αρπάξουν πράγματά μου, όπως το κινητό. Όταν τους ενημέρωσα ότι είμαι καταληψίας των Προσφυγικών υπερασπιζόμενος την γειτονιά και την ταυτότητά μου, αυτό τους προκάλεσε μεγαλύτερη οργή και επιθετικότητα. Απαντώντας στις συνεχείς προκλήσεις τους και επειδή δεν έφερα ταυτότητα μαζί μου, απαίτησα την προσαγωγή μου στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, ώστε να “εξακριβώσουν” την ταυτότητά μου. Παράλληλα τους επαναλάμβανα ότι η κίνησή τους αποτελεί ευθεία επίθεση στην κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών, η οποία, μετά την ψήφιση τροπολογίας στη βουλή, βρίσκεται εκ νέου σε καθεστώς άμεσης καταστολής.

Όταν μετά από χρονικό διάστημα αναμονής, όπου άρχισε σιγά-σιγά να καταφτάνει αλληλέγγυος κόσμος της γειτονιάς και η πολιτική αντιπαράθεση με την συμμορία των ΖΗΤΑ συνεχιζόταν, κατέφτασε περιπολικό και μεταφέρθηκα στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, με την κατηγορία της “απείθειας”, αφού μου περάσαν πισώπλατα χειροπέδες, ειδικά ώστε να καταπονήσουν τις ωμοπλάτες και τους καρπούς μου. Continue reading ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συντρόφου από τα Προσφυγικά Αλεξάνδρας, για την σύλληψη του στις 24/8/16 και την δίκη του στις 25/8/16

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Συνέλευσης Κατειλημμένων Προσφυγικών για την σύλληψη του συντρόφου 24/8/16

Η σύλληψη (24/8/16) και η δίκη του συντρόφου από τη γειτονιά των Προσφυγικών στο αυτόφωρο (25/8/16) έληξε στις 8.30μμ με την καταδίκη του για “απείθεια” σε 2 μήνες με 3ετή αναστολή και τη δυναμική αποχώρηση των αλληλέγγυων από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος  στις 10.00μμ. από το Α.Τ. Συντάγματος.

 

Η ενοχή και καταδίκη του συντρόφου μας στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης ενάντια στη βιαιότητα της κρατικής καταστολής μέσα στη γειτονιά μας καταδεικνύει τον κοινό τόπο των ειδικών μηχανισμών του κράτους. Η πολιτική αντιπαράθεση που ξεκίνησε με την εισβολή της συμμορίας ΖΗΤΑ στη γειτονιά των προσφυγικών και των άμεσων αντανακλαστικών της κοινότητας, που τους ανάγκασε σε τακτική υποχώρηση, στοχοποίησε δικαστικά έναν σύντροφο.

Η κατηγορία, στηριγμένη σε ένα σενάριο ψευδών-μαρτυριών μπάτσων όπου οι ίδιοι σε έναν “τυπικό έλεγχο” δέχθηκαν απειλές, ύβρεις και επιθετικές χειρονομίες από έναν άνθρωπο χωρίς την απόδοση των νόμιμων κατηγοριών (αντίσταση, εξύβριση, σωματικές βλάβες) αλλά μόνο της “απείθειας” (άρνηση απόδοσης στοιχείων) και η καταδίκη για αυτήν φωνάζει την αθλιότητα των σκοπιμοτήτων της αστικής δικαιοσύνης και των κατασταλτικών μηχανισμών. Η επιβολή ποινής 2 μηνών με 3ετή αναστολή για “απείθεια”, την οποία ο σύντροφος αρνήθηκε να είναι εφέσιμος, η κινητοποίηση της αλληλεγγύης αρχικά στο Α.Τ. Αμπελοκήπων και στη συνέχεια, αργά το βράδυ στη ΓΑΔΑ και μέσα στους δρόμους της κατειλημμένης γειτονιάς των Προσφυγικών, και τελικά η αλληλέγγυα και δυναμική στάση στην Ευελπίδων, αποδεικνύει τη γελοιότητα των αποτελεσμάτων τους.

 

Με αφορμή τα παραπάνω γεγονότα είναι μια ακόμη ευκαιρία για εμάς αφενός να επισημάνουμε την αναγκαιότητα της αναγνώρισης συλλογικά και ως κίνημα των συνολικών σχεδιασμών της καταστολής και την ενδυνάμωση της ενότητας στη δράση, ταυτόχρονα με τη συγκρότηση οργανικών και αλληλέγγυων κοινοτικών-κινηματικών δεσμών. Βρισκόμαστε ήδη σε πολιτική περίοδο κεντρικά σχεδιασμένης παρατεταμένης καταστολής, με προπομπούς τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τις δικαστικές αρχές και τους φασίστες, ενάντια στον κόσμο των καταπιεσμένων γενικότερα και του αγώνα ειδικότερα.

 

Αφετέρου να δηλώσουμε εκ νέου επίσημα στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, ότι θεωρούμε όσα έγιναν στις 24 και 25/8 την 2η, πρακτικά, αναβάθμιση της καταστολής και της συνολικής επίθεσης εναντίον μας. Τους προειδοποιούμε για τελευταία φορά ότι αν δεν είναι πραγματικά αποφασισμένοι να πληρώσουν το κόστος του πολέμου τους ενάντια στα Προσφυγικά να γνωρίζουν ότι βρισκόμαστε ήδη στην έφοδο της αντεπίθεσης. Όχι μόνο σε όσους επιχειρούν να χτυπήσουν τα Προσφυγικά αλλά και κάθε άλλο έδαφος του αγώνα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ και τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

 

Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ

 

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

 

26/8/2016

Από την κατειλημμένη γειτονιά της Λ. Αλεξάνδρας

Συνέλευση ΚατειλημμένωνΠροσφυγικών

 

Για την σύλληψη συντρόφου στα Προσφυγικά Αλεξάνδρας

 Στις 27 Ιούλη το κράτος εκκενώνει τρεις καταλήψεις στέγης μεταναστών και γκρεμίζει τη μια.  Ταυτόχρονα, συλλαμβάνει και διώκει τους καταληψίες, μετανάστες και ντόπιους. Χθες 24 Αυγούστου πριν το ξημέρωμα γίνεται εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη στέγης μεταναστών Νοταρά στα Εξάρχεια, από την οποία κινδύνεψε άμεσα η ζωή προσφύγων. Το ίδιο βράδυ, σύντροφοι της κοινότητας των Προσφυγικών Αλεξάνδρας, ενώ επέστρεφαν στην αυτοοργανωμένη γειτονιά τους από την συγκέντρωση των αλληλέγγυων στην κατάληψη Νοταρά, δέχτηκαν στοχευμένη επίθεση από ομάδα μπάτσων. Ο ένας σύντροφος μεταφέρθηκε στο τοπικό Α.Τ. (Αμπελοκήπων) και στην συνέχεια στα κεντρικά της μπατσαρίας στην Αλεξάνδρας, αφού του ασκήθηκε δίωξη για «απείθια στην εξακρίβωσή» του. Το πρωΐ της Πέμπτης 25 Αυγούστου θα μεταφερθεί στα δικαστήρια Ευελπίδων για να εξεταστεί το κατηγορητήριο από εισαγγελία, με ανοιχτό ενδεχόμενο την αναβάθμιση της κατηγορίας και την παραπομπή του στο αυτόφορο.

 Η αριστερο-εθνικιστική διαχείριση εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση στον κόσμο του αγώνα, με ειδικές αστυνομικές δυνάμεις, μπουλντόζες, αναπλάσεις, μαύρη προπαγάνδα, φασιστικές δολοφονικές συμμορίες, ένστολους τραμπούκους στις γειτονιές και διώξεις αγωνιστών . Η λεηλασία των Προσφυγικών Αλεξάνδρας ξεκινάει με την καθημερινή τρομοκρατία, που συνοδεύεται από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια τα οποία υπόσχονται ζεστό παραδάκι, καλύτερα σπίτια κλπ φύκια. Ο κόσμος της κοινοτικής ζωής, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης βρίσκεται στο στόχαστρο του κράτους.

 Πήραμε το μήνυμα:

Προλεταριακή αντεπίθεση, κοινωνική αυτοδιεύθυνση, εδώ και τώρα.

Όσους κι αν αιχμαλωτίσουν, τα κρατικά τείχη δεν είναι αρκετά για να μας κρατήσουν. Οι κρατικές στρατηγικές δεν μπορούν να φυλακίσουν τον κόσμο που χτίζουμε.

ΑΡΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΚΑΡΑΒΟΛΤΣΙΟ

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟ ΒΑΘΥ ΧΑΝΤΑΚΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΤΟΜΑΡΙΑ

Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ευελπίδων

Πέμπτη 25/8/’16  11πμ

Αναρχική Συλλογικότητα

για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Καμπάνια για την επιστροφή της σωρού της μαχήτριας των BÖG Eylem Ataş στην Τουρκία _____________ Ελληνόφωνο μήνυμα από το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας (Rojava Kurdistan)

EYLEM ATAS

[youtube width=”500″ height=”250″]http://www.youtube.com/watch?v=yQp_qJMp-js[/youtube]

BOG JIN

Κριτική επισκόπηση και πολιτικά διδάγματα από την απεργία πείνας του αναρχικού αιχμαλώτου αγωνιστή Νίκου Ρωμανού και το κίνημα αλληλεγγύης (Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2014)

IMG_3426

 

Λίγα λόγια για την έκδοση …

« Η έκδοση της παρούσας ανάλυσης έρχεται ενάμισι χρόνο μετά την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού. Πάραυτα, μέχρι σήμερα απουσιάζει μια περιγραφή των πολιτικών χαρακτηριστικών και των γεγονότων εκείνης της κινητοποίησης, από την σκοπιά εκείνων που βρισκόντουσαν έξω από την φυλακή απ’όσους μπήκαν ολόψυχα σ’ αυτόν τον αγώνα. Και παραμένει επίκαιρη η ανάγκη να καταδείξουμε τις απόψεις και τις πρακτικές μεθόδους που του έδωσαν ώθηση κι’ απ’ την άλλη, ότι τον υπονόμευσε. Η Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση πήρε ενεργά μέρος στον αλληλέγγυο αγώνα από την αρχή της απεργίας πείνας του αναρχικού πολιτικού αιχμάλωτου Νίκου Ρωμανού. Δημοσιοποιούμε τα συμπεράσματά μας ως κομμάτι της συλλογικής εμπειρίας προς κοινή χρήση από το ταξικό-κοινωνικό κίνημα. Η άποψή μας έχει αναφορές σε όσα συνέβησαν στην Αθήνα, σε όσα γνωρίζουμε μέσω δημόσιων ενημερώσεων και σε όσα διαδραματίστηκαν σε θεσμικό επίπεδο. Ο απολογισμός μας αποτελεί ένα εγχείρημα διήθησης της ταξικής πολεμικής πίσω από τις δεδηλωμένες γραμμές. »

… και την διανομή

Συλλογικότητες και κινηματικοί χώροι που ενδιαφέρονται να διαθέσουν την μπροσούρα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας μέσω μέιλ ( asmpa@espiv.net ). Για τα σημεία διανομής, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ενημερώνονται από το blog μας. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, με την οποία θέλουμε να ενισχύσουμε τις ανάγκες της διεθνιστικής συμμετοχής στον αγώνα που εξελίσσεται στη βόρεια Συρία – Ροζάβα Κουρδιστάν και Τουρκία – Μπακούρ Κουρδιστάν. Ωστόσο, είμαστε ανοιχτοί στην συνδιαμόρφωση με τις συλλογικότητες που θα θελήσουν να διαθέσουν την μπροσούρα, όσον αφορά την επιλογή προορισμού των εσόδων, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

ΑΣΜΠΑ – Μπροσούρα για απεργία Νίκου Ρωμανού – PDF

Στη μνήμη της συντρόφισσας των Ενωτικών Επαναστατικών Δυνάμεων (BÖG) Eylem Ataş

ΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΡΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΕΣ
ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥ ISIS
ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΕΣ

 

EYLEM ATAS

 

Εϋλέμ Ατάς… Κατατάχθηκε στις «Ενωτικές Απελευθερωτικές Δυνάμεις» (BOG), ένοπλη επαναστατική δύναμη της Τουρκίας, όπου συμμετέχουν αγωνιστές από όλον τον κόσμο, για να πολεμήσουν το τουρκικό κράτος και τον ISIS.
Είχε πάει στη Ροζάβα θεωρώντας ότι εκεί χτυπάει η καρδιά του διεθνιστικού ταξικού αγώνα. Είχε σκοπό να γυρίσει στην Τουρκία για να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στον δίδυμο φασισμό του AKP και του ISIS.

Τα Άδανα η πόλη της. Και Τουρκμένισσα, δηλαδή από μια τουρκική φυλή… Ήταν φοιτήτρια. Εικοσιτριών χρονών.
Σκοτώθηκε στη μάχη για την απελευθέρωση του Μίνμπιτς, ανάμεσα στο Κομπάνι και στο Άφριν.

Ναι, υπάρχουν ακόμα κορίτσια στον κόσμο που πολεμούν και σκοτώνονται στα πεδία των τίμιων μαχών, επειδή έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος δεν αλλάζει χωρίς επαναστατικό αγώνα για τα δίκαια των εργαζομένων και των καταπιεσμένων όπου γης .

Το επαναστατικό όνομα της Εϋλέμ, αυτό που πήρε στις BOG, ήταν «Τζεμρέ Χεβάλ». Το «Χεβάλ» σημαίνει: συντρόφισσα. Το «Τζεμρέ» σημαίνει κάτι σαν: «αλλάζει το κλίμα, μπαίνει η άνοιξη».
Κοιτάξτε το χαμόγελό της, για να δείτε ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα για την ανθρωπότητα.

ΕΫΛΕΜ ΑΤΑΣ (ΤΖΕΜΡΕ ΧΕΒΑΛ): ΑΘΑΝΑΤΗ

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Ενωτικές Απελευθερωτικές Δυνάμεις (BÖG)

BOG

Ιούλης 2016

Η τελετή της πεσούσης μαχήτριας του BÖG,

Eylem Ataş (Εϋλέμ Ατάς)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=_qYXODRFGKw[/youtube]

Θεσσαλονίκη 23-29 Μάη 2016: Συντονισμένες παρεμβάσεις ενάντια στο θεσμό του στρατού

 Την εβδομάδα 23-29 Μάη πραγματοποιηθήκαν στη Θεσσαλονίκη συντονισμένες παρεμβάσεις ενάντια στο θεσμό του στρατού με κείμενα, σπρέι, τρικάκια, αφίσες και αυτοκόλλητα σε πολλά σχολεία της πόλης από αναρχικές συλλογικότητες της πόλης. Αναδημοσιεύουμε υλικό αυτής της καμπάνιας:

ΣΑΛΟ1   ΣΑΛΟ2   ΣΑΛΟ3   ΣΑΛΟ4   ΣΑΛΟ10   ΣΑΛΟ0   ΣΑΛΟ 6   ΣΑΛΟ11   ΣΑΛΟ12   ΣΑΛΟ8   ΣΑΛΟ7   ΣΑΛΟ ΚΑΡΤΟΥΝ   ΣΑΛΟ ΦΩΤ   ΣΑΛΟ ΤΡΙΚ

Δημόσια δήλωση δυο κατοίκων απέναντι στην εξοντωτική ληστρική πολιτική της ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ και στην απειλή κατάσχεσης του σπιτιού τους

  Ως κάτοικοι μιας πόλης του ελλαδικού χώρου βιώνουμε όπως όλοι οι ταξικά καταπιεζόμενοι το καθεστώς εκμετάλλευσης των πόρων επιβίωσής μας. Η παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος για στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες (πόση, βρόση, καθαριότητα, θέρμανση), που θα έπρεπε να είναι συλλογικά διαχειριζόμενο και μη εκμεταλλεύσιμο κοινό αγαθό, στον καπιταλισμό αποτελεί εμπόρευμα. Επιπλέον, η παροχή ηλεκτρικού από το ελληνικό κράτος συνδέεται με ένα πλήθος χαρατσιών (κρατική τηλεόραση, δήμοι, φόροι κλπ). Στην τρέχουσα εποχή της εντεινόμενης φτωχοποίησης οι χρηματικές απαιτήσεις της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ έχουν συμβάλει στην εξάντληση ενός μεγάλου πλήθους κατοίκων αυτής της χώρας.
Πριν μερικά χρόνια, λόγω οικονομικής δυσχέρειας και με ταξική πολιτική συνείδηση πάψαμε να πληρώνουμε λογαριασμούς για την ικανοποίηση βασικών καθημερινών αναγκών μας. Η ΕΥΔΑΠ, πληρώνοντας εργολάβους, μας έκοψε δυο φορές την παροχή νερού. Η δεύτερη φορά ήταν μετά από πρωτοβουλιακή επανασύνδεση. Παράλληλα, οι δυο κρατικές εταιρείες απαιτούν ανελλιπώς να εισπράξουν όσα μας καταλογίζουν ως χρέη, αυξανόμενα και τοκιζόμενα. Μέσα στο 2016 η «ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ» της «διεύθυνσης νομικών υπηρεσιών» της ΕΥΔΑΠ αποφάσισε να μας επιδόσει μέσω διακαστικού επιμελητή μια απειλητική επιστολή («εξώδικο»), η οποία τονίζει στο τέλος ότι «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ». Ο «δημόσιος» παροχέας νερού εκβιάζει τους κατοίκους ότι αν δεν προσαρμόζονται στις ληστρικές πολιτικές του κράτους, θα τους αφήσει άστεγους!
Οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν κηρύξει μια ολοκληρωτική ταξική γενοκτονία. Η καταστροφή τους θα είναι ριζική.
Η οργάνωση, η παραγωγική και η εμπορευματική πολιτική των ΔΕΚΟ («δημόσιες επιχειρήσεις κοινής οφέλειας») υπηρετούν καταστατικά τους κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς του κράτους και των καπιταλιστών. Οι κρατικές επιχειρήσεις και ειδικά οι ΔΕΚΟ που κατέχουν την μεγαλύτερη εισπρακτική δεξαμενή, το σύνολο των κατοίκων της επικράτειας ως καταναλωτικό κοινό, αποτελούν σημαντικό εργαλείο χρηματικής λεηλασίας και διόγκωσης των οικονομικών ανισοτήτων. Επιπλέον, επιτελούν στην καθολικότερη και ταυτόχρονα εξατομικευμένη κλίμακα την αναγκαία για την διατήρηση του τυραννικού συστήματος λειτουργία της ποινικής τρομοκράτησης ή κι εξόντωσης των οικονομικά ασθενέστερων, με όρους βιοπολιτικής.
Στην σημερινή περίοδο της δανειακής εξάρτησης του εληνικού κράτους και της μνημονιακής συνδιαχείρισης από τα ντόπια αστικά λόμπι και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα οι κρατικές επιχειρήσεις μετατρέπονται σε πεδία εργολαβικής κερδοσκοπίας και τελικά σε επαρχιακά καταστήματα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου. Ευρύτερα την τελευταία εικοσαετία, που αποδομούνται οι προνοιακές ρυθμίσεις των κρατών, οι τράπεζες και οι καπιταλιστικοί όμιλοι αποκτούν πλήρη επικυριαρχία πάνω στις κοινωνίες και στο φυσικό περιβάλλον. Μέρα με τη μέρα επεκτείνεται στην υδρόγειο ο πόλεμος για το νερό, που διεξάγεται από τους διεθνείς επενδυτές, με τους μισθοφόρους τους και με την υποστήριξη των στρατιωτικών μηχανισμών του καπιταλιστικού κέντρου, ενάντια στις τοπικές κοινότητες.
Η πολιτική λεηλασίας που εφαρμόζουν οι εμπορευματικοί κρατικοί μηχανισμοί στηρίζεται σε ορισμένες συντεχνίες, δομικά συναρτημένες στην κρατική καταστολή και την αστική εκμετάλλευση:
– Τα επαγγελματικά στελέχη του κράτους, που ιστορικά αποτελούν ένα από τα ιδρυτικά συστατικά στοιχεία της αστικής τάξης. Δεν είναι μόνο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι εισαγγελείς και οι μπάτσοι, αλλά και τα διευθυντικά στελέχη των διάφορων μηχανισμών (υπουργεία, εφορίες, ΔΕΚΟ κλπ).
– Οι εργολάβοι των μαζικών διώξεων, κατασχέσων και πληστηριασμών (δικηγορικά γραφεία, δικαστικοί επιμελητές, συμβολαιογράφοι, real estate κλπ).
– Οι εργολάβοι αποσύνδεσης απολήξεων των δικτύων παροχής νερού και ηλεκτρικού.
Όλοι αυτοί έχουν συλλογική και προσωπική ευθύνη για την άγρια αντικοινωνική επίθεση του κράτους και την επιβαλλόμενη εξαθλίωση που συνεχίζεται ακατάπαυστα με δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις.
Οι εξοντωτικές κρατικές πολιτικές για το πεδίο το κοινωνικών υπηρεσιών επιχειρούνται ανεμπόδιστα, διότι τα αστικά κόμματα κατάφεραν μεταδικτατορικά να διαβρώσουν τον εργατικό-κοινωνικό χαρακτήρα, να αφοπλίσουν και να κατακερματίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στον λεγόμενο δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι των κρατικών επιχειρήσεων, αφημένοι στον απατηλό συντηρητισμό των προνομίων του κρατικού τομέα και στην κατάπτωση του κλαδικού συνδικαλισμού, επέτρεψαν την ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών για τις οποίες εργάζονται, τον αποκλεισμό κομματιού των εκμεταλλευόμενων από τους όρους επιβίωσής τους και ακολούθως, την απεριόριστη υποτίμηση του συνόλου μας.
Η βιοπολιτική ταξική τρομοκρατία συνδιάζει την υφιστάμενη οικονομική κυριαρχία με τα ποινικά εργαλεία και την ωμή βία του κράτους. Η αστική οικονομία αποτελεί πραγματικό όπλο για την διεύρυνση των ανισοτήτων που παράγει. Όποιοι δεν κατέχουν ισχυρό κεφάλαιο μπορούν να εκβιάζονται σε ακόμα χειρότερη εκμετάλλευση από αυτήν που ήδη υφίστανται. Η οικονομική συσσώρευση εγγυάται το απλό δίλλημα: μεγαλύτερη εκμετάλλευση ή συγκαλυμένη εξόντωση; Συνεπικουρικά, τα παραδοσιακά όπλα του κράτους, ένοπλη βία, φυλάκιση, κατάσχεση και όλα τα έμμεσα συνεπακόλουθα μέτρα (εξάρτηση, προσαρμογή και γλωσσική αφομοίωση, γραφειοκρατική φθορά κλπ) έχουν έναν απόλυτα οικονομικό χαρακτήρα κι έτσι βρίσκονται πανταχού παρόντα στην καπιταλιστική οικονομία.
Η απειλή κατάσχεσης της πρώτης και μοναδικής κατοικίας κάποιου είναι ευθύα επίθεση στο βασικό καθολικό δικαίωμα στην στέγαση. Η επίθεση στην στέγαση παίρνει πολλές μορφές αυτήν την περίοδο: Πολλαπλασιασμός των κατασχέσεων από το κράτος, απελευθέρωση των κατασχέσεων από τις τράπεζες, ραγδαία μείωση των μισθών χωρίς αντίστοιχη μείωση των ενοικίων, καταστροφή καταυλισμών Ρομά και μεταναστών, εκκένωση καταλήψεων άδειων σπιτιών. Κι αν δούμε λίγο παραέξω, στις περιοχές που βρίσκονται στο επίκεντρο διακρατικών κι ιμπεριαλιστικών πολεμικών ανταγωνισμών, στις περιοχές που βρίσκονται στο στόχαστρο της καπιταλιστικής λεηλασίας περιβαλλοντικών πόρων, όπως το νερό και στις περιοχές όπου οι στρατοκρατικές εξουσίες εξαπολύουν μαζικές δολοφονικές κατασταλτικές επιχειρήσεις, ο ξεριζωμός αποτελεί βασική συνθήκη επαναποίκισης ενός εδάφους από το κεφάλαιο και υποδούλωσης των καταπιεζόμενων μαζών.
  Η επίθεση στην στέγη αποτελεί ολοκληρωτική επίθεση ενάντια στην ζωή και την ελευθερία. Κι εμείς, οι κάτοικοι ενός παλιού κτίσματος στα Εξάρχεια θα την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια.
Το κράτος έχει συμφέρον να μας διαχειρίζεται σαν καταναλωτές. Ο καταναλωτής είναι μια ισοπεδωτική ταυτότητα, πίσω από την οποία κρύβονται οι ταξικές αντιθέσεις. Πως μπορούν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι οι κοινές προλεταριακές ανάγκες με τους τόνους νερού που πάνε σε ιδιωτικές πισίνες και σε έρημους κήπους γκαζόν, για να ποτίζουν την πιο ιδιοτελή και αλαζονική αυταρέσκεια; Η έννοια «δημόσιο συμφέρον» αποτελεί μια δολοφονική υποκρισία, όταν οι εκμεταλλευόμενοι εξωθούνται στην εξόντωση με οικονομικά και στρατιωτικά μέσα, τα οποία εγγενώς δεν μπορούν ν’ αγγίξουν τους εκμεταλλευτές και τον αχαλίνωτο καταναλωτισμό τους, αφού είναι τα δικά τους αλληλοσυμπληρούμενα εργαλεία ελέγχου.
Εμείς οι απειλούμενοι κάτοικοι του αναφερόμενου κτίσματος δεν έχουμε σκλάβους στην δούλεψή μας, ούτε οποιαδήποτε απολαβή από κρατικά ή ευρωπαϊκά ταμεία, ούτε εισοδήματα από εκμετάλλευση ακινήτων ή κινητών, ούτε χρηματικές επενδύσεις. Διαβιούμε με την αξία της εργασίας μας. Και σίγουρα δεν έχουμε την προστασία των νόμων και των όπλων του κράτους. Από αυτήν την θέση είμαστε φορείς της συλλογικής συνείδησης της προλεταριακής-κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης. Την προσωπική μας ανάγκη για ελεύθερη πρόσβαση στο νερό, στο ηλεκτρικό και βέβαια στην στέγη την υπερασπιζόμαστε ως πρωτεραιότητα επιβίωσης και ταυτόχρονα ως κοινωνική ευθύνη.
Η επίθεση στο νερό και στο ηλεκτρικό έχει βρει απέναντί της αποτελεσματικές αντιστάσεις. Χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα είναι οι συλλογικές περιπολίες σε γειτονιές της Αθήνας ενάντια στις εργολαβικές διακοπές παροχών, η τοπική αυτοδιαχείριση των δικτύων από αυτοοργανωμένες κοινότητες, οι παρεμβάσεις, αποκλεισμοί, καταλήψεις σε κτήρια διευθύνσεων κρατικών επιχειρήσεων και οι πρποπαγανδιστικές δράσεις σαμποτάζ. Σε επαφή με αυτήν την κινηματική εμπειρία τοποθετούμε το δικό μας μικρό χαράκωμα της άρνησης πληρωμών, της αυτοδιαχείρισης της πρόσβασης στους ζωτικούς πόρους και της υπεράσπισης της στέγης μας, όχι σε μια γραμμή συνεταιρισμού ειδικά εκείνων που τυγχάνει να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς κατάσταση με εμάς, αλλά σε ένα κοινό μέτωπο μαχητικής αυτοοργάνωσης πάνω στα εδάφη της καθημερινής ταξικής σύγκρουσης. Τα 1.272.99 ευρώ που ζητάει η ΕΥΔΑΠ με δόσεις και πιθανά με έκπτωση, είναι ασήμαντα μπροστά σε όλους αυτούς που χάνονται κάθε μέρα μέσα στην πείνα, την αρρώστια και την αστεγία.
   Η κατοικεία αποτελεί ένα έσχατο έδαφος άμυνας. Η μάχη στα έσχατα εδάφη μόνο ανυποχώρητη μπορεί να είναι. Ούτε με σφαίρες δεν θα πάρουν την στέγη μας οι λακέδες και οι μισθοφόροι του κράτους. Κι αν χρειαστεί να βγούμε από το σπίτι μας για να το υπερασπιστούμε, θα μετοικήσουμε στα περίχωρα, στις επαύλεις της αστικής τάξης, εκεί που κρύβονται και οι καλοπληρωμένοι διευθυντάδες κι αυτή η μετανάστευση δεν θα γίνει με τις παλάμες ανοιχτές υπτίως, αλλά με το ντουφέκι στο χέρι. ´Οπως αρμόζει να αγωνιστούμε μαζικά και συλλογικά για να έχουμε όλοι στέγη, νερό, φαΐ και κάθετι που βγαίνει από την ανθρώπινη εργασία.
Είμαστε ήδη μαθημένοι στις πολιτικές διώξεις και δυναμωμένοι απ’ αυτές. Σήμερα μάλιστα που εξωθούνται στην παρανομία όλο και πιο μαζικά οι πληβείοι, γίνεται φανερό ότι οι νόμοι των αφεντικών, τα δικαστήριά τους και οι φυλακές τους δεν μας χωράνε. Τα όπλα τους δεν είναι αρκετά για να μας ακινητοποιήσουν όταν είμαστε ενωμένοι.
Στο καρτέρι λοιπόν, για να γίνουν οι γειτονιές ναρκοπέδια ενάντια στον κρατικό έλεγχο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Με την αυτοοργανωμένη αντίσταση, για το προλεταριακό επαναστατικό κίνημα και την κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Οι δυο κάτοικοι

Μάης 2016 Αθήνα

Η παραπάνω δήλωση στάλθηκε (ενυπόγραφα) στην κεντρική διεύθυνση και στην υπηρεσία αναγκαστικών εισπράξεων της ΕΥΔΑΠ

Ακολουθεί το εξώδικο της υπηρεσίας αναγκαστικών εισπράξεων της ΕΥΔΑΠ που απειλεί με κατάσχεση σπιτιού:

ΕΥΔΑΠ δημόσιο

 

Η δημοσίευση σε PDF

Διεθνιστές επαναστάτες μαχητές του YPG/YPJ καλούν σε συστράτευση στην αντίσταση στο Bakur Kurdistan – Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ called upon the youths to join the self-rule resistance in Bakur Kurdistan alongside the YPS and guerrilla forces

Internationalist combatants fighting in the ranks of YPG/YPJ (People’s/Women’s Defense Units) have released a statement saluting the self-rule resistance in Bakur (North) Kurdistan. Revolutionaries called upon the youths to join the resistance alongside the YPS (Civil Defense Units) and guerrilla forces.

The press conference by internationalist combatants was held at the border between Qamislo city of Rojava and Nusaybin town of Bakur Kurdistan. The statement in Kurdish, Spanish, German and English also called upon youths worldwide to support the Kurdistan revolution.

The press release by revolutionaries from Germany, France and Spain is as follows:

“We are revolutionaries from all over the world who have come to Kurdistan out of their own free will to join the struggle for liberation.

We are living in a time of constant emergency. While at the heart of the Leviathan the enemy continues to numb, stupefy and enslave the people in the most thorough and wicked way, the fringes are lost in war. Today the oppression of 500 years of capitalism lives on in countless forms.

The rulers know no limits when it comes to securing their wealth and pursuing their interests. If we look at all the news of a single day it is easy to simply drown in despair. And that is exactly the point. We are to believe that there is no alternative, that the system we live in is the only option. When the soviet union collapsed it was said that we are at “the end of history”. But now, 25 years later, we see once more that capitalism isn’t and never has been able to solve our problems. On the contrary, every so-called solution has only multiplied the existing problems.

The system thrives on oppression. The oppressors need us. They cannot exist without us, but we can without them. Slavery, war and sorrow, loneliness and despair are neither fate nor coincidence, they are inevitable characteristics of a capitalist society. It is therefore our most urgent duty to organize against it. As much as they try to overwhelm our conscience and plant their truth in our hearts – we will not be deceived any longer. The alternative exists, right in front of our eyes.

For more than 40 years the resistance of the PKK against the occupiers, most notably the Turkish state, has never faltered. The PKK fight for freedom and autonomy, not just for Kurds but for all peoples of the Middle East. 4 years ago the fire caught in the western part of Kurdistan called Rojava, which was then liberated from the Syrian occupation. Rojava’s people self-organized, leading to a full-scale social revolution. Everywhere they founded councils and communes for local administration, and cooperatives as basis for a new economy. The historical resistance that was put up to defend the revolution, the fight of the guerilla; liberation of women, radical democracy and ecology as foundation of an alternative society – these are our hopes in the 21st century. We draw courage and belief from the revolution in Kurdistan.

The situation right now is very critical. The war in Northern Kurdistan, the part occupied by Turkey, has been raging for half a year. The attack on the guerrilla-controlled territories by theTurkish occupation forces on 24th of July was answered by the people by declarations of Democratic Autonomy in many areas in Northern Kurdistan. They built up communes and local councils, just like in Rojava. Led by the YDGH and YDGK youth and young women’s movement the people organized their self-defense and erected barricades in their neighborhoods. The Turkish state saw this as a threat to its authority that had for the last years merely existed symbolically in the Kurdish regions and attacked with uninhibited brutality.

For months now the people, most notably the revolutionary youth, have been resisting against the second-biggest army of NATO. Heavy fighting continues in the cities of Cizîre, Silopya, Nisêbîn, Kerboran, Şirnex, Gever and the Sûr and Farqîn neighborhoods of Amed.

During the winter months the snow limits very much the movement of the guerrilla. This is why the enemy does everything in his power to break the will of the people before spring. In the 90ies the state burned down thousands of villages to separate the population from the guerrilla and force the people to become refugees. Today they attempt the very same, attacking civilians with tanks, helicopters and heavy artillery.

Everyday there is news of children, youths and whole families massacred by state forces. The state has send thousands of its best troops and heavy weaponry into the Kurdish regions to quell the revolutionary insurrection. The occupation forces have decreed curfews in all Kurdish cities, cut off water and electricity and keep spreading anti-Kurdish propaganda while heavily censoring all Turkish media outlets. But despite all this the people have stood up to all intimidation attempts and fight everyday with unwavering courage and conviction in the streets of north Kurdistan. Recently the civil defense units YPS, modeled after the Rojavan YPG, have been built up to support this resistance.

We congratulate the creation of the YPS and send our warmest greetings and respect to the YDGH. Many of our comrades have fallen in this struggle. Their memory gives us strength and their sacrifice will not have been in vain. We will carry on the flame of revolution with all our heart and mind. Our place is here, side by side with our comrades, fighting for a free Kurdistan and Middle East.

We call on all revolutionaries worldwide – join the resistance. This is not the time to sit at home and ponder what might be. We are building and defending the future now. We call for resistance and solidarity. Rise against the imperialist forces. Come to Kurdistan and join the forces of YPJ, YPS and the guerrilla!”

[youtube width=”468″ height=”379″]http://www.youtube.com/watch?v=T0Ct2tqfUcY[/youtube]

GATHERING-DEMONSTRATION 8th of MARCH – FOR THE COMBATIVE SELF ORGANISATION OF WOMEN

STRUGGLE FOR WOMEN’S EMANCIPATION MEANS COMBATIVE SELF
ORGANISATION OF WOMEN TOWARDS SOCIAL LIBERATION

The 8th of March is a day of struggle. Struggle for the emancipation of women which will come from women self organizing their struggle towards social liberation. The oppressed women know that in order to fight the patriarchy which enslaves us, we must also fight the state and capitalism. State, capital and patriarchy feed one another in order for the bosses to segregate and exploit the people. The 8th of March cannot fit into void liberal concepts about gender equality within a world of generalized inequality. This day should be a day of resistance, an opportunity for women to take the streets together, to organize our militant and anti-institutional fight against every form of oppression.
In the regions of Turkey and Kurdistan, women have been fighting a war against many fronts, against the Turkish fascist regime, against the theocratic totalitarianism of the Islamic State, against patriarchy. The revolution in the autonomous regions of Kurdistan is a living example of the combative self organization of women towards social autonomy. Women fighters call on this day, all resisting and working women to intensify their struggle, to make this day a day of resistance, to honor the murdered women whose bodies were dragged into the streets as trophies of the enemy. We draw inspiration and strength from the example of the women of Kurdistan so as to intensify our struggle here and everywhere.
 Us women must militantly organize in order to brake our chains!

GATHERING-DEMONSTRATION
TUESDAY 8th of MARCH 5 p.m.
VICTORIA Sq.

Initiative of internationalist women fighters

TEXT IN PDF

TEXT IN GREEK

RELATED POSTER

Κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Διεθνιστών Αγωνιστριών

JIN JIYAN AZADI
ΓΥΝΑΙΚΑ ΖΩΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
KADIN YAŞAM ÖZGÜRLÜK
WOMAN LIFE FREEDOM

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 Η 8 Μάρτη είναι μέρα αγώνα. Αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση που πραγματοποιείται μέσα από την μαχητική αυτοοργάνωση των γυναικών για την κοινωνική απελευθέρωση. Οι καταπιεσμένες γνωρίζουμε πως για να αντιπαλέψουμε την πατριαρχία που μας θέλει υποτιμημένες και δούλες, πρέπει ο αγώνας μας να είναι ταυτόχρονα αντικρατικός και αντικαπιταλιστικός. Κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία, θρέφει το ένα το άλλο για τον κατακερματισμό και την εκμετάλλευση των απο κάτω από τα αφεντικά. Η 8 Μάρτη δεν μπορεί να χωρέσει σε κενές φιλελεύθερες έννοιες περί ισότητας των φύλων μέσα σε έναν καθεστώς γενικευμένης ανισότητας. Η μέρα αυτή να είναι μέρα αντίστασης, μια ευκαιρία να βρεθούμε μαζί στο δρόμο, να οργανωθούμε μαχητικά και αντιθεσμικά απέναντι σε κάθε μορφής καταπίεση.
Στις περιοχές της Τουρκίας και του Κουρδιστάν οι γυναίκες δίνουν εδώ και καιρό έναν πολυμέτωπο αγώνα απέναντι στο φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας, απέναντι στον θεοκρατικό ολοκληρωτισμό του Ισλαμικού Κράτους, απέναντι στην πατριαρχία. Η επανάσταση στις αυτόνομες περιοχές του Κουρδιστάν είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της μαχητικής αυτοοργάνωσης των γυναικών για την κοινωνική αυτονομία.  Οι αγωνίστριες καλούν την ημέρα αυτή όλες τις επαναστατημένες και εργαζόμενες   γυναίκες να εντείνουν τον αγώνα τους, να κάνουν την ημέρα αυτή μέρα αντίστασης, να τιμήσουν τις δολοφονημένες γυναίκες που τα σώματά τους σύρθηκαν στου δρόμους σαν τρόπαια  του εχθρού. Παίρνουμε έμπνευση και δύναμη από το παράδειγμα των γυναικών στο Κουρδιστάν για να οξύνουμε τον αγώνα μας εδώ και παντού.
 Οι γυναίκες να οργανωθούμε μαχητικά για να σπάσουμε τις αλυσίδες μας!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 5μ.μ.
ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

 

Πρωτοβουλία διεθνιστών αγωνιστριών

Η προκήρυξη σε pdf

Το κάλεσμα στα Αγγλικά

Η αφίσα-κάλεσμα για την κινητοποίηση

Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e

(revolt is life)

 

 Since June 2015, after the elections in Turkey in which Erdogan and his party (AKP) suffered great losses, an all out war has been declared against the Kurdish communities of eastern Turkey on the pretext of fighting “terrorism”. By waging a nationalist war, the fascist regime of Erdogan aims to dominate the extreme class antitheses within the turkish region as well as the interstate and imperialist antagonism within the wider region from the Black Sea to Mesopotamia. As Erdogan’s government incites nationalism and chauvinism within Turkey by spreading violence and repression, the forces of Kurdish and Turkish fighters maintain a mighty resistance and are escalating the level of confrontation by declaring autonomy in many regions and managing to strike military and police targets. Against the brutality of the fascist Turkish regime, the popular guards of the kurdish autonomist movement and Turkish revolutionaries resist by any means necessary, barricade their neighborhoods and take up arms.
 Every day towns and cities in Kurdistan are being bombed and are under state of emergency; curfews, bombings, assassinations by the repressive forces of the army and the police, home raids and arrests on charges of participation in either the rebel forces of PKK or in one of the hundreds of grass roots organizations which mobilize in Turkey and in Kurdistan around a variety of issues ranging from local governance and neighborhood assemblies to human rights groups and solidarity to political prisoners. The regime’s strategic plan is to attempt the palestinization of Kurdistan. An entire population is forced into a state of siege under conditions of subordination or even annihilation, by military and bio-political means. For this reason, the Turkish state is not only targeting revolutionary organizations but the entire spectrum of the social web. The state and military are deliberately assassinating women, children and the elderly, precisely because they are aware that the latter constitute an active subject of the social resistance and not simply unarmed civilians. Women and children in Kurdistan are the ones who lend the struggle its great momentum. The Turkish state cannot face the rebels’ armed resistance without bearing overwhelming losses and without the risk of suffering crushing defeats. It could compromise with a truce with regards to the armed conflict, however the immediate peril for the regime is the movement for democratic autonomy that has been developing for years and which feeds the Kurdish resistance and signifies its depth. The mass social resistance cannot be confined into the line of fire; it permeats and deconstructs the space occupied by power.

Continue reading Call for solidarity to the movement of social self-direction and resistance in Turkie and Kurdistan

Κάλεσμα σε αλληλέγγυο αγώνα με το κίνημα κοινωνικής αυτοδιεύθυνση και αντίστασης στο δυτικό Κουρδιστάν και την Τουρκία

11140087_1653694711580314_3084271500417494067_n(ΑΜ)

Serhildan Jiyan e
(η εξέγερση είναι ζωή)

 Από τον Ιούνιο του 2015, μετά δηλαδή από τις αποτυχημένες για τον Ερντογάν και το κόμμα του (AKP) εκλογές στην Τουρκία, έχει κηρυχθεί ένας ολοκληρωτικός πόλεμος εναντίον των κουρδικών κοινοτήτων της Αν. Τουρκίας με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Με τον εθνικιστικό πόλεμο το φασιστικό καθεστώτος Ερντογάν επιδιώκει να ηγεμονεύσει στις ακραίες ταξικές αντιθέσεις μέσα στην τουρκική επικράτεια και στον διακρατικό και ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην ευρύτερη περιοχή από την Μαύρη Θάλασσα μεχρι την Μεσοποταμία. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση Ερντογάν υποδαυλίζει τον εθνικισμό και των σωβινισμό μέσα στην Τουρκία σπέρνοντας βία και καταστολή, οι δυνάμεις των Κούρδων και Τούρκων αγωνιστών συνεχίζουν να προτάσσουν ισχυρή αντίσταση και να αναβαθμίζουν το επίπεδο της σύγκρουσης κηρύσσοντας την αυτονομία σε πολλές περιοχές και καταφέροντας χτυπήματα σε στρατιωτικούς και αστυνομικούς στόχους. Απέναντι στην βαρβαρότητα του τουρκικού φασιστικού καθεστώτος οι λαϊκές πολιτοφυλακές του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος και οι Τούρκοι επαναστάτες αντιστέκονται με κάθε πρόσφορο μέσο που διαθέτουν, οχυρώνουν τις γειτονιές τους και αντιπαρατίθενται ένοπλα.
Καθημερινά πόλεις και χωριά του Κουρδιστάν βομβαρδίζονται και βρίσκονται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης με απαγόρευση κυκλοφορίας, βομβαρδισμούς, δολοφονίες από τις κατασταλτικές δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, εφόδους σε σπίτια και συλλήψεις με την κατηγορία της ένταξης είτε στους αντάρτικους σχηματισμούς του PKK είτε σε μια από τις εκατοντάδες οργανώσεις βάσεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία και το Κουρδιστάν και έχουν να κάνουν με ένα πλήθος θεματικών, από την τοπική αυτοδιοίκηση και τις συνελεύσεις γειτονιών, μέχρι ομάδες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή πολιτικών κρατουμένων. Το στρατηγικό πλάνο του καθεστώτος επιχειρεί την παλαιστηνιοποίηση του Κουρδιστάν. Ένας ολόκληρος λαός τίθεται σε κατάσταση ομηρίας με όρους υποδούλωσης ή και φυσικής εξόντωσης, με στρατιωτικά και βιο-πολιτικά μέσα. Για τον λόγο αυτό το τουρκικό κράτος στοχεύει όχι μόνο στις έπαναστατικές οργανώσεις αλλά σε όλο το φάσμα του κοινωνικού ιστού. Οι στρατοκρατικοί μηχανισμοί δολοφονούν στοχευμένα γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους ακριβώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν ενεργά υποκείμενα της κοινωνικής αντίστασης και όχι αμάχους. Στο Κουρδιστάν οι γυναίκες και η νεολαία αποτελούν την μεγάλη δυναμική του αγώνα. Το τουρκικό κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ένοπλη αντίσταση των ανταρτών χωρίς δυσβάσταχτες απώλειες και χωρίς τον κίνδυνο να υποστεί συντριπτικές ήττες. Θα μπορούσε να συμβιβαστεί με την εκεχειρία σε επίπεδο αντιπαράθεσης ένοπλων δυνάμεων, αλλά ο άμεσος κίνδυνος για το καθεστώς είναι το κίνημα της δημοκρατικής αυτονομίας που αναπτύσσεται εδώ και χρόνια και αποτελεί τον τροφοδότη αλλά και το βάθος της κουρδικής αντίστασης. Η μαζική κοινωνική αντίσταση δεν περιορίζεται σε μία γραμμή μάχης: διατρέχει και αποδομεί τον χώρο που έχει καταλάβει η κυριαρχία. Continue reading Κάλεσμα σε αλληλέγγυο αγώνα με το κίνημα κοινωνικής αυτοδιεύθυνση και αντίστασης στο δυτικό Κουρδιστάν και την Τουρκία

Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

 Correspondencia revolucionaria con Rojava: entrevista con un combatiente anarquista griego

(Fuente original Rojava No Estás Sola)

 Entrevista con Heval Odyssev, combatiente miembro de Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista (RUIS) que participa en las Brigadas Internacionales de Liberación de Rojava. Esta entrevista fue publicada en griego en el número 31 del periódico callejero APATRIS, en Grecia. Aquí publicamos la traducción al castellano de la traducción realizada en francés, por tanto pedimos disculpas por la pérdida de información que haya podido suponer esta doble traducción.
(Nota: el compañero que ha respondido a la entrevista es griego, pero como todos los internacionales que participan en la resistencia kurda y la rebelión en Rojava, escogió un nombre kurdo para dar énfasis a su posición internacionalista.)

¿Podrías describirnos en la medida de lo posible lo que te gustaría informar de tu experiencia hasta ahora en Rojava?

A solicitud del compañero, en lugar de la primera respuesta publicamos el texto de información-llamamiento a la participación que él mismo envió desde Rojava.
Mensaje del frente de Rojava por un compañero de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista y de las Brigadas Internacionales de Liberación.
En los últimos tres años, una guerra sangrienta se extiende por el Kurdistán Sirio. Al menos en lo que concierne al territorio de Rojava, tiende a tomar las características de una guerra de liberación social y política.
En este enfrentamiento, las partes principales implicadas son: el régimen del antiguo dictador Assad (apoyado ahora por Rusia, Irán y China), diferentes organizaciones religiosas y nacionales (el Ejército Libre de Siria, el Frente Al-Nusra y otros), el Estado turco, el Califato Islámico y el movimiento de liberación autónomo kurdo.
El conflicto que tenía como objetivo el proteger los intereses del imperialismo americano en Siria y más generalmente en Oriente Medio, a galvanizado a organizaciones fundamentalistas y fascistas como DAESH. Éste, en su mayoría asistido por las élites económicas fundamentalistas de los regímenes de Oriente Medio, ha expandido su presencia y su dominación tiránica en la mayor parte de Siria e Iraq.
El régimen turco también ha jugado un papel importante, desarrollando una cercana colaboración económica, política y estratégica con DAESH. Su objetivo es servir sus intereses en Oriente Medio contra el pueblo y el movimiento kurdo, que desde el comienzo atacaron directamente a DAESH.
Este enfrentamiento ha causado cientos de miles de muertos, heridos y prisioneros. Sin embargo, en medio del fragor de la guerra se ha constituido un movimiento social y político de liberación que lleva las siguientes características:
1) la liberación de la población kurda que sufre la opresión y la marginación económica, política y cultural, en lo que respecta al estado Sirio.
2) la liberación de una gran parte de la población árabe y otras etnias de la tiranía del régimen de Assad y su unificación de forma equitativa en los territorios liberados de Rojava.
3) la liberación de las mujeres y su implicación en las estructuras sociales recientemente creadas, en particular mediante la participación en combate en el batallón de las YPJ.
4) el esfuerzo – aunque todavía en un escenario muy básico debido a la intensidad de la guerra – de construir estructuras políticas, económicas y sociales que tienen el principio de la auto-gestión, la participación equitativa en la organización y toma de decisiones. Finalmente, el establecimiento de un nuevo modelo social, más horizontal e igualitario, que tiene como objetivo no sólo crear una sección revolucionaria en Oriente Medio, sino de difundir en un mismo movimiento, las semillas de la liberación social y política.
En este marco, es el deber de todo rebelde internacional actuar de tres formas:
a) con eficacia y combativamente en solidaridad con el esfuerzo revolucionario de Rojava y aprender de la experiencia de vida radical en cada nivel – político, organizativo, estratégico.
b) desarrollar lazos en la lucha y consolidarlos mediante diferentes tipos de relaciones con los rebeldes del mundo entero y con otros movimientos revolucionarios, por todas partes dónde se encuentren y donde sea requerido todo tipo de esfuerzo logístico, político y humano.
c) para reactivar el proyecto de reunión de combatientes revolucionarios y el imaginario de la solidaridad revolucionaria internacional, sobre el territorio griego y en el seno del movimiento revolucionario griego.
Teniendo en cuenta lo anterior, decidí hace cuatro meses juntarme con el movimiento revolucionario de Rojava y participar activamente en el combate, en las filas del Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unidades de Protección del Pueblo y la facción femenina no-mixta YPJ) y de las Brigadas Internacionales de Liberación, como miembro de la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista, para luchar no sólo contra los fascistas fundamentalistas de DAESH, sino también contra los planes del capitalismo internacional, americano, turco, etc., en los cuales DAESH es un instrumento y una herramienta.
Desde las tierras de Rojava, envío mis saludos combativos y un mensaje de resistencia a los compañeros revolucionarios de Grecia.

VIVA LA REVOLUCIÓN DE ROJAVA
VIVA LAS YPG/YPJ Y EL BIL
VIVA RUIS
HASTA LA VICTORIA

Ηeval Odyssev
Rojava, 27 de Julio de 2015.

Sobre la guerra contra DAESH

¿Cuál es la composición política de las Brigadas Internacionales de Liberación, y qué grupos participan?

Las Brigadas Internacionales de Liberación se comprenden principalmente de organizaciones revolucionarias turcas pero también de organizaciones y compañeros internacionales venidos de diferentes países de Europa, cada uno de múltiples horizontes políticos (marxistas, comunistas, anarco-comunistas, más generalmente de libertarios y antifascistas).
Sexistas, racistas, nacionalistas y fanáticos son excluidos.
La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una organización que lucha por la revolución social mundial. Los participantes son comunistas libertarios y anarquistas de Grecia. En concreto, la Unión tiene como objetivo la solidaridad concreta en el campo de los conflictos armados internacionales. Lucha del lado de las clases oprimidas por la liberación social y contra la dominación de los Estados y el Capital. La solidaridad concreta debe de tener las características de la lucha social en todos los puntos del conflicto, rompiendo los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Tenemos como objetivo, paralelamente al desarrollo polimorfo de las fuerzas revolucionarias en Siria, Iraq, Turquía y más ampliamente en Oriente Medio, de abrir una vía de solidaridad desde los territorios griegos. Mediante esto no pretendemos sólo comprometernos a implementar concretamente el programa de las Brigadas Internacionales de Liberación, sino simultáneamente, promover la coordinación y la cooperación más allá de los límites locales.
La Unión abre vías de discusión en el territorio griego con la revolución de Rojava y por la formación colectiva de un movimiento revolucionario internacional.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα αγγλικά

Un colaborador de Rojava Azadî ha traducido el siguiente texto que es  la introducción que se leyó en un acto en solidaridad con Rojava que tuvo lugar en Atenas, Grecia, el 24-07-2015 a cargo del colectivo anarquista ASMPA.

(https://rojavaazadimadrid.wordpress.com/2015/12/21/revolucionarios-griegos-llaman-a-la-solidaridad-internacional-con-rojava/)

El Colectivo Anarquista para el Combate Proletario (ASMPA), ha organizado esta charla como muestra de solidaridad revolucionaria; porque hay compañeros que han tomado la decisión de unirse solidariamente a la lucha revolucionaria que se desarrolla en Rojava. Os hemos invitado para apoyar la lucha internacionalista y fortalecer la resistencia ahí, hasta la victoria de la revolución.
Dos caminos por la emancipación se encuentran en Rojava. Dos caminos que empezaron a desarrollarse hace ya décadas. Uno de estos comenzó a andarse en la selva Lacandona de Chiapas, México. Tratando de reconstruir una guerrilla, tradición de lucha que nunca se fue del todo en ese continente, una inicialmente pequeña organización de revolucionarios de izquierdas llevaban preparando su levantamiento durante una década, en el contexto de una relación directa con la base social oprimida. A través de este diálogo el EZLN abandonó sus posiciones estatistas y de partido centralizado. Al ocupar y liberar territorio en favor de los oprimidos, el EZLN plantó la semilla de la autonomía social que germinó y sigue creciendo a día de hoy.

Continue reading Ισπανική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Συνέντευξη αναρχικού συντρόφου που πολέμησε στην επανάσταση της Ροζάβα, στο κινηματικό ραδιόφωνο 93.8 fm Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής έκφρασης

1ο μέρος: http://radio98fm.org/audio/syzitisimesuntrofomaxiti/

 

2ο μέρος: http://radio98fm.org/audio/sizitisi-me-suntrofo-rojava/

Προκήρυξη – κάλεσμα για τις 6 Δεκέμβρη

Η ΟΡΓΗ ΜΑΣ , ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥΣ

 

Πριν 7 χρόνια, τον Δεκέμβρη του 2008, οι δυνάμεις καταστολής της ελληνικής δημοκρατίας εκτέλεσαν στην περιοχή των Εξαρχείων της Αθήνας τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Η δολοφονία του από τους ένοπλους κρατικούς μισθοφόρους αποτέλεσε την μικρογραφία μιας εποχής. Τα χωροχρονικά και τα ειδικά χαρακτηριστικά της συγκέντρωσαν την αυξανόμενη τότε κοινωνική ένταση και της έδωσαν εξεγερτικά και ριζοσπαστικά πρόσημα. Ο χρόνος του γεγονότος, μέσα σε μια περίοδο έντονης κινηματικής και κατασταλτικής κινητικότητας, το σημείο, οι δρόμοι των Εξαρχείων ως πεδίο συνεύρεσης και δράσης ριζοσπαστικών κομματιών της νεολαίας και των πολιτικών χώρων της αντιεξουσίας, τα εμπλεκόμενα υποκείμενα, ένας εξεγερμένος μαθητής νεκρός από την μια, και από την άλλη ένας μπάτσος, ξεχείλισαν το ποτήρι της κοινωνικής οργής.

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ξεσήκωσε και έβγαλε στους δρόμους ένα εύρος κοινωνικών κομματιών τα οποία βρισκόταν -και βρίσκονται ακόμη- στο περιθώριο, βιώνοντας την καταπίεση και τον αποκλεισμό σε πλήθος εκφάνσεων της ζωής τους. Η μαθητική νεολαία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των γεγονότων με την μαχητική και ριζοσπαστική της στάση στους δρόμους, στις καταλήψεις μπροστά από τα αστυνομικά τμήματα και τη Βουλή, ενάντια σε φορείς του κράτους που εκπροσωπούσαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους ηθικούς αυτουργούς και τους κατεξοχήν υπεύθυνους της δολοφονίας. Η εξέγερση απλώθηκε σε κάθε σημείο της μητρόπολης, σε κάθε πόλη και γειτονιά. Κεντρικές πανεπιστημιακές σχολές, δημαρχεία, δρόμοι, σχολεία κατελήφθησαν, τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα δέχθηκαν επιθέσεις, αλλά και τράπεζες, υπουργεία και άλλα κρατικά κτήρια. Όσο και αν η ορμή των γεγονότων και της εξεγερτικής και απελευθερωτικής δράσης έσβησε γρήγορα, όπως είχε ανάψει, οι μετασεισμοί, οι συνέπειες και τα βιώματα του Δεκέμβρη συνεχίζουν ακόμη να είναι έντονα χαραγμένες στο κοινωνικό πεδίο.

Τα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη του 2008, τα ευρεία κοινωνικά χαρακτηριστικά της εξέγερσης, η δυναμική τους στο δρόμο καθώς και η ανάπτυξη του οριζόντιου κινήματος μέσα στις φλόγες, απλώθηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου εμπνέοντας νέους αγώνες για τους καταπιεσμένους. Στον ελλαδικό χώρο οι μνήμες του αγώνα και της εξέγερσης, συνεχώς παρούσες όλα αυτά τα χρόνια, δυνάμωσαν με τα περσινά γεγονότα της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού δείχνοντας ότι η σημασία του Δεκέμβρη είναι ακόμη πολύ ισχυρή.

Η 6η Δεκέμβρη είναι μια μέρα μνήμης και αγώνα. Μνήμης για τους νεκρούς μας και αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία του κράτους Είναι μια μέρα – γιορτή προλεταριακής ενότητας, μίσους και οργής. Η μαχητική συστράτευση και η σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής ανασυγκροτεί την επαναστατική κοινότητα, ενώ την ίδια στιγμή αποτελεί στιγμή μύησης στον κόσμο της αντίστασης και της εξέγερσης.

Η σημερινή συγκυρία είναι φορτισμένη από την οργή που έχουν συσσωρεύσει οι ταξικά καταπιεζόμενοι όλο το προηγούμενο διάστημα. Η οργή αυτή μετά από μια περίοδο ύπνωσης και ηγεμονίας των κυρίαρχων αφηγήσεων δείχνει σιγά σιγά να ξανασυσπειρώνει κόσμο έτοιμο να κατέβει στο δρόμο ή και να αντιπαρατεθεί με τις κατασταλτικές δυνάμεις. Η επάνοδος ριζοσπαστικών κομματιών στους δρόμους ξεκινώντας κύρια από τις αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις του καλοκαιριού εκδηλώθηκε πάλι στις συγκρούσεις της γενικής απεργίας στις 12 Νοέμβρη και στην μαζική πορεία της 17ης, η οποία εξελίχθηκε σε πολύωρες συγκρούσεις στα Εξάρχεια. Η ένταση του τελευταίου καιρού δεν έχει κορυφωθεί ακόμα. Η εποχή απαιτεί να συγκροτηθεί ο αναβρασμός σε επαναστατική αυτοοργάνωση ώστε να αποκτήσει προοπτική.

Όσο υπάρχει κράτος θα υπάρχει βία και απέναντι σε αυτό μόνο η αντι-βία των καταπιεζόμενων μπορεί να γεννήσει απαντήσεις.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ – ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΑΝΑΡΧΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ 6/12/15

2.00 μμ Προπύλαια

5.00 μμ Προπύλαια

 

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Correspondance révolutionnaire avec Rojava

Entretien avec Heval Odyssev, combattant membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste qui participe aux Brigades Internationales de Libération du Rojava.
(Note: Le camarade qui a répondu à l’entretien est grec, mais comme tous les internationaux qui participent à la résistance kurde et à la révolte de Rojava, il a pris un nom kurde, afin d’insister sur son positionnement internationaliste.)

Pourrais-tu nous décrire dans la mesure du possible ce que tu voudrais rapporter de ton expérience jusqu’à maintenant à Rojava?

(Sur la demande du camarade, en lieu et place de la première réponse nous publions le texte d’information-appel à participation qu’il a envoyé lui-même de Rojava.)
Correspondance du front de Rojava par un combattant de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste et de la Brigade Internationale de Libération:
Ces trois dernières années, une guerre sanglante s’étend au sein du Kurdistan syrien. Au moins en ce qui concerne le territoire de Rojava, celle-ci tend à prendre les caractéristiques d’une guerre de libération sociale et politique.
Dans ces affrontements, les principales parties impliquées sont: le régime de l’ancien dictateur Assad (lequel est soutenu aujourd’hui par la Russie, l’Iran et la Chine), différentes organisations religieuses et nationales (L’Armée de Libération Syrienne, Le Front Al-Nosra et d’autres), l’Etat turc, le Califat Islamique et le mouvement de libération autonome kurde.
Le conflit qui avait au départ pour but la protection des intérêts de l’impérialisme américain en Syrie et plus généralement au Moyen-Orient, a galvanisé les organisations fondamentalistes et fascistes comme DAECH. Ce dernier, assisté majoritairement par les élites économiques fondamentalistes des régimes du Moyen-Orient, a étendu sa présence et sa dominationtyrannique dans une grande partie de la Syrie et de l’Irak.
Le régime turque ya aussi joué un rôle important, il avait développé avec DAECH d’étroites collaborations économiques, politiques et stratégiques. Le but était de servir ses intérêts au Moyen-Orient contre les populations kurdes et le mouvement kurde, qui se trouvaient dès le début directement visés par DAECH.
Cet affrontement a causé des centaines de milliers de morts, de blessés, de déportés. C’est pourtant au milieu du vacarme de la guerre que s’est constitué un mouvement social et politique de libération qui porte les caractéristiques suivantes:
1) la libération de la population kurde en tant qu’elle subit une oppression et une marginalisation économique, politique et culturelle, vis à vis de l’Etat syrien.
2) la libération d’une grande partie des populations arabes et d’autres ethnies de la tyrannie du régime d’Assad et leur unification sur des bases équitables sur les territoires libérés de Rojava.
3) la libération des femmes et leur implication dans les structures sociales nouvellement créées, en particulier par la participation au combat dans les bataillons du YPJ.
4) l’effort – bien qu’encore à un stade élémentaire en raison de l’intensité de la guerre – de constituer des structures politiques, économiques et sociales qui ont pour principe l’auto-gestion, la participation équitable à l’organisation et aux décisions. Enfin, la mise en place d’un nouveau modèle social, plus horizontal et égalitaire, dont le but n’est pas seulement d’arriver à créer une section révolutionnaire au Moyen-Orient, mais de disséminer dans un même mouvement, les graines de la libération sociale et politique.

A partir de ce cadre, il est du devoirde chaque rebelle internationald’agir selon trois axes :
a) de se tenir effectivement et combativement en solidarité avec l’effort révolutionnaire de Rojava et de tirer des enseignements de l’expérience radicale vivante à chaques niveaux – politique, organisationnel, stratégique.
b) de développer des liens dans la lutte et de les consolider via différents types de relation avec les rebelles du monde entier et avec d’autres mouvements révolutionnaires, partout où se déplient et où sont requis toutes sortes d’effort logistiques, politiques et humains.
c) de raviver le programme de ralliement aux combats révolutionnaires et l’imaginairede la solidarité révolutionnaire internationale,sur le territoire grec et au sein du mouvement révolutionnaire grec.
Considérant ce qui précède, j’ai choisi de rallier il y a quatre mois le mouvement révolutionnaire de Rojava et de participer activement au combat, dans les rangs des Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Unité de Protection du Peuple et la faction féminine non-mixte YPJ) et de la Brigade Internationale de Libération, membre de la Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste, en me battant non seulement contre les fondamentalistes fascistes de DAECH mais aussi contre les plans du capitalisme international, américain, turque, etc., dont DAECH constitue un instrument et un outil.
Des terres de Rojava, j’envoie mes salutations combatives et un message de résistance aux camarades révolutionnaires de Grèce.
VIVE LA REVOLUTION DE ROJAVA
VIVENT LE YPG/YPJ ET LE BIL
VIVE LA LRSI
JUSQU’A LA VICTOIRE
Ηeval Odyssev
Rojava, le 27 juillet 2015.

Concernant la guerre contre DAECH

– Quelle est la composition politique de la Brigade Internationale de Libération, et quels groupes y participent ?
Les Brigades Internationales de Libération comprennent principalement des organisations révolutionnaires turques mais aussi des organisations et des camarades internationaux venant de différents pays d’Europe,chacun provenant de multiples horizons politiques(marxistes communistes, anarcho-communistes, plus généralement des libertaires et des antifascistes).
Sont exclus les sexistes, les racistes, les nationalistes etles fanatiques.
La Ligue Révolutionnaire de Solidarité Internationaliste est une organisation qui lutte pour la révolution sociale mondiale. Y participent des communistes libertaires et des anarchistes de Grèce. Plus particulièrement, la Ligue a pour but la solidarité concrète sur le terrain des conflits armées internationaux. Elle lutte aux côtés des classes opprimées pour la libération sociale contre la domination des Etats et du Capital.
La solidarité concrète se doit d’avoir les caractéristiques de la lutte sociale sur chaque point de conflit, en brisant les frontières de la tyrannie, de l’oppression et de l’exploitation. Nous avons pour but, parallèlement à l’amplification polymorphe des forces révolutionaires en Syrie, en Irak, en Turquie et plus largement dans le Moyen-Orient, d’ouvrir une voie de solidarité depuis les territoires grec. Par là, on ne vise pas seulement à entreprendre de mettre en place concrètement le programme de la Brigade Internationale de Libération, mais simultanément, de promouvoir au delà des limites locales la coordination et la coopération.
La Ligue ouvre sur le territoire grec des voies pour la discussion avec la révolution de Rojava et pour le façonnement collectif d’un mouvement révolutionaire international. Continue reading Γαλλική μετάφραση της ανταπόκρισης ενός μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης από τη Ροζάβα και της συνέντευξής του στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ

Συνέντευξη (στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ) με τον σύντροφο Heval Odyssev, μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης που συμμετέχει με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας στο μέτωπο της Ροτζάβα

(Σημείωση: ο σύντροφος που έδωσε την συνέντευξη είναι Έλληνας, αλλά όπως όλοι οι διεθνιστές που συμμετέχουν στην κουρδική αντίσταση και στην επανάσταση της Ροζάβα έχει πάρει και κουρδικό όνομα και με αυτό εκφράζει πλέον την διεθνιστική τοποθέτησή του.)

– Περιέγραψε μας όσο μπορείς, αυτά που θα ήθελες να αναφέρεις από τη μέχρι τώρα εμπειρία σου στην Ροτζάβα.

Μετά από πρόταση του συντρόφου, αντί της πρώτης ερώτησης δημοσιεύουμε το κείμενο ενημέρωσης-καλέσματος που είχε στείλει ο ίδιος από την Ροζάβα.

Ανταπόκριση

ενός μαχητή του Επαναστατκού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης

και του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας από το μέτωπο της Ροζάβα:

Τα τελευταία τρία χρόνια εξελίσσεται στις περιοχές του συριακού Κουρδιστάν ένας αιματηρός πόλεμος ο οποίος, τουλάχιστον όσον αφορά τα εδάφη της Ροζάβα, τείνει να λάβει χαρακτηριστικά κοινωνικού και πολιτικού απελευθερωτικού πολέμου.
Στην σύγκρουση αυτή τα κυριότερα εμπλεκόμενα μέρη είναι το προηγούμενο δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ (το οποίο στηρίζεται σήμερα από την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα), διάφορες εθνικές και θρησκευτικές οργανώσεις (Απελευθερωτικός Συριακός Στρατός, Αλ Νούσρα και άλλες), το τουρκικό κράτος, το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το κουρδικό αυτονομιστικό απελευθερωτικό κίνημα.
Η έναρξη της διαμάχης, που είχε ως αιτία την εξασφάλιση των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον συριακό χώρο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, εξέθρεψε θεοκρατικές και φασιστικές οργανώσεις όπως το ISIS, το οποίο, ενισχυόμενο περαιτέρω από τις θεοκρατικές και οικονομικές ελίτ των καθεστώτων της Μέσης Ανατολής εξάπλωσε την παρουσία του και την τυραννική κυριαρχία του σε μεγάλο μέρος της Συρίας και του Ιράκ.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το τούρκικο καθεστώς, το οποίο ανέπτυξε με το ISIS στενές οικονομικές, πολιτικές και επιχειρησιακές σχέσεις, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην Μέση Ανατολή, ενάντια στους κουρδικούς πληθυσμούς και στο κουρδικό κίνημα, τα οποία βρέθηκαν εξ αρχής στο στόχαστρο του ISIS.
Η σύγκρουση αυτή έχει επιφέρει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, εκτοπισμένους. Μέσα όμως στον ορυμαγδό του πολέμου ένα κοινωνικό-πολιτικό απελευθερωτικό κίνημα συντελείται, το οποίο φέρει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) της απελευθέρωσης του κουρδικού πληθυσμού, ως του πιο καταπιεσμένου και οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά περιθωριοποιημένου κομματιού, στα πλαίσια του συριακού κράτους.
2) της απελευθέρωσης μεγάλου μέρους αραβικών και άλλων εθνοτικών κομματιών από την τυραννία του καθεστώτος του Άσαντ και της ενοποίησής τους με όρους ισότιμης κοινότητας μέσα στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα.
3) της απελευθέρωσης των γυναικών και της ενεργοποίησής τους στις νεοϊδρυθείσες κοινωνικές δομές, ιδιαίτερα μέσω της μαχητικής συμμετοχής τους στα τάγματα του YPJ.
4) της απόπειρας, μολονότι λόγω της σφοδρότητας του πολέμου είναι ακόμη σε αρχικά στάδια, να συγκροτηθούν πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές που έχουν τον χαρακτήρα της αυτοοργάνωσης, της ισότιμης συμμετοχής στην οργάνωση και στις αποφάσεις, στο στήσιμο ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, πιο οριζόντιου και εξισωτικού, γεγονός που αποτελεί όχι μόνο επαναστατική τομή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά ταυτόχρονα ρίχνει τους σπόρους της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι καθήκον κάθε διεθνιστή επαναστάτη να κινηθεί σε τρεις άξονες:
α) να σταθεί έμπρακτα και μαχητικά αλληλέγγυος στην προάσπιση του επαναστατικού εγχειρήματος της Ροζάβα και να διδαχθεί από την ζώσα ριζοσπαστική εμπειρία σε κάθε επίπεδο, πολιτικό, οργανωτικό, μαχητικό.
β) να αναπτύξει αγωνιστικά και να σταθεροποιήσει δεσμούς και πολύπλευρες σχέσεις με τους επαναστάτες παγκοσμίως και με άλλα επαναστατικά κινήματα, όπου αυτά εξελίσσονται, στηρίζοντας υλικοτεχνικά, πολιτικά και με ανθρώπινο δυναμικό κάθε τέτοια προσπάθεια.
γ) να ξαναζωντανέψει το πρόταγμα της συστράτευσης στους επαναστατικούς αγώνες και το φαντασιακό της επαναστατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης και στον ελλαδικό χώρο και στο ελλαδικό επαναστατικό κίνημα.
Στη βάση των παραπάνω, επέλεξα να συστρατευτώ εδώ και τέσσερις μήνες στο επαναστατικό κίνημα στη Ροζάβα και να συμμετέχω ενεργά στον αγώνα, μέσα από τις τάξεις των Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Μονάδες Άμυνας Λαού/Μονάδες Άμυνας Γυναικών) και του International Freedom Battalion (Διεθνές Τάγμα Ελυθερίας), ως μέλος του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης, πολεμώντας όχι μόνο ενάντια στον θεοκρατικό φασισμό του ISIS αλλά και ενάντια στα σχέδια του διεθνούς καπιταλισμού, αμερικανικού, τουρκικού κτλ, του οποίου το ISIS αποτελεί όργανο και εργαλείο.
Από τα χώματα της Ροζάβα στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και μήνυμα αντίστασης στους συντρόφους επαναστάτες στην Ελλάδα.

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ
ΖΗΤΩ ΤΑ YPG/YPJ ΚΑΙ ΤΟ IFB
ΖΗΤΩ Ο ΕΣΔΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Heval Odyssev
Rojava, 27-7-2015

Σχετικά με τον πόλεμο κατά του ΙΚ:

– Ποιά είναι η πολιτική σύσταση του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας, και ποιά της ομαδας που συμμετέχεις;
Το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας αποτελείται κυρίως από επαναστατικές οργανώσεις της Τουρκίας, αλλά και οργανώσεις και διεθνιστές συντρόφους από διάφορες χώρες της Ευρώπης, με ένα εύρος πολιτικών κατευθύνσεων (μαρξιστές κομμουνιστές, αναρχικοί κομμουνιστές, γενικότερα ελευθεριακοί και αντιφασίστες). Αποκλείονται άνθρωποι με σεξιστικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Ο Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης είναι μια οργάνωση που αγωνίζεται για την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση και συμμετέχουν ελευθεριακοί κομμουνιστές και αναρχικοί από την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, ο Σύνδεσμος έχει στόχο την έμπρακτη αλληλεγγύη στο διεθνές πεδίο των ένοπλων συρράξεων από την πλευρά των ταξικά καταπιεσμένων που αγωνίζονται στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης από την κυριαρχία των κρατών και του κεφαλαίου. Η έμπρακτη αλληλεγγύη οφείλει να έχει τα χαρακτηριστικά της κοινής πάλης σε κάθε επίμαχο σημείο, σπάζοντας τα σύνορα της τυραννίας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Επιδιώκουμε, παράλληλα με την πολύμορφη ενίσχυση των επαναστατικών δυνάμεων στην Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και ευρύτερα στον κόσμο της Μ. Ανατολής, το άνοιγμα ενός δρόμου αλληλεγγύης από τον ελλαδικό χώρο, ο οποίος όχι μόνο θα επιχειρήσει να πραγματώσει έμπρακτα το πρόταγμα της Διεθνιστικής Επαναστατικής Αλληλεγγύης, αλλά ταυτόχρονα θα προωθήσει τον συντονισμό και την σύμπραξη έξω από τα τοπικά όρια. Ο ΕΣΔΑ ανοίγει στον ελλαδικό χώρο δρόμους συνάντησης με την επανάσταση της Ροζάβα και συνδιαμόρφωσης ενός διεθνούς επαναστατικού κινήματος. Continue reading Συνέντευξη (στην εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ) με τον σύντροφο Heval Odyssev, μαχητή του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης που συμμετέχει με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας στο μέτωπο της Ροτζάβα

Για τον τούρκο συναγωνιστή που έπεσε στην Ροζάβα

 Μήνυμα του έλληνα αναρχικού συντρόφου Heval Odyssev, που πολέμησε για την επανάσταση στην Ροζάβα, στην εκδήλωση μνήμης που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο στις 7/10, για τον τον τούρκο κομμουνιστή επαναστάτη του BOG, Αζίζ Γκιουλέρ (Ρασίχ Κουρτουλούς):

 Ο κομμουνιστής σύντροφος Αζίζ Γκιουλέρ μέλος των Ενωτικών Απελευθερωτικών Δυνάμεων (BOG) έδωσε την ζωή του στη μάχη ενάντια στις φασιστικές συμορίες του ISIS και υπέρ της επανάστασης στη Ροζάβα και την Μ. Ανατολή. Για όσους τον γνωρίσαμε συστρατευμένοι στους κόλπους του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας ως Ρασίχ Κουρτουλούς έμεινε αποτυπωμένος στη μνήμη μας ως ένας ασίγαστος μαχητής διεθνιστής επαναστάτης, στρατευμένος στον αγώνα, όπου αυτός τον καλούσε να παρουσιαστεί. Βρεθήκαμε από κοινού σε ίδια μέτωπα του αγώνα για την επανάσταση στη Ροζάβα. Χάσαμε κοινούς συντρόφους και κινδυνέψαμε από κοινές επιχειρήσεις του εχθρού. Η παρουσία και ο αγώνας του καταδεικνύουν σε όλο τους το μέγεθος το επαναστατικό πρόταγμα και την αυταπάρνηση που χαρακτήριζαν τον σύντροφο Ρασίχ Κουρτουλους. Η μνήμη του θα μείνει χαραγμένη μέσα στις καρδίες μας φωτίζοντας τον δρόμο του αγώνα, του διεθνισμού και της επανάστασης.
Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα ο ενθουσιασμός του είχε αποκτήσει διπλή όψη. Μια στη Ροζάβα και την άλλη στην Τουρκία όπου φουντώνει ξανά ο επαναστατικός αγώνας και πέφτουν από στοχευμένα πυρά επαναστατών οι μισθοφόροι του ταξικού εχθρού. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, μέσα από τους αγώνες που δίνουν από κοινού Τούρκοι και Κούρδοι επαναστάτες ενάντια στο ισλαμοφασιστικό κράτος του Ερντογάν, ο αγώνας του συντρόφου Ρασίχ Κουρτουλούς είναι ακόμη πιο επίκαιρος. Η διεθνιστική αλληλεγγύη και η σύνδεση των αγώνων και των επαναστατών ακόμη πιο σημαντική.

ΡΑΣΙΧ ΚΟΥΡΤΟΥΛΟΥΣ: ΠΑΡΩΝ!

Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα

Ζήτω το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας – Ζήτω το YPG/YPJ

Ζητω η διεθνιστική αλληλεγγύη.

Heval Odyssev
Αθήνα
7/10/2015

 

Η τελετή του πεσόντα διοικητή του BÖG, Aziz Güler (Αζίζ Γκουλέρ)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=sJRDoduddKc[/youtube]

Μετάφραση της ανάλυσης της Λαϊκής Αναρχικής Ένωσης (UNIPA – BRAZIL) για την επανάσταση της Ροζάβα και την διεθνιστική αλληλεγγύη

unipa1

Πόλεμος και επανάσταση στα χαρακώματα της Ροζάβα:
Τοποθέτηση των επαναστατών αναρχικών.

44η Προκήρυξη της Αναρχικής Λαϊκής Ένωσης (UNIPA)
Βραζιλία, Μάρτης 2015

Text in english

Ο αγώνας για την ελευθερία του Κουρδιστάν δεν ξεκίνησε σήμερα. Ο κουρδικός λαός κάνει αγώνα για την αυτοδιάθεση, που καλύπτει αιώνες μάχης στην περιοχή της Μεσοποταμίας. Μεταξύ πολέμων και εξεγέρσεων, εξωτερικής κυριαρχίας ή ελέγχου και καταπίεσης από τις ίδιες του τις ολιγαρχίες, η ιστορία του αγώνα αυτού του λαού, ιδιαίτερα η πρόσφατη ιστορία, ξεκινά να προκαλεί ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, ποιοι είναι αυτοί οι άντρες και οι γυναίκες που σήμερα μάχονται και αντιστέκονται στην προέλαση του Ισλαμικού Κράτους στα βόρεια της Συρίας; Ο διεθνής τύπος και οι κυβερνήσεις δεν έχουν συμφέρον να κοινοποιήσουν πληροφορίες.
Σήμερα, τα μάτια του κόσμου στρέφονται προς την ηρωική αντίσταση και τις νίκες των λαϊκών μαζών στο Κομπάνι εναντίον του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ISIS). Οι πρόσφατες συγκρούσεις στην περιοχή που περιλαμβάνει την Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία είναι στόχος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και του ελέγχου και των τζιχαντιστικών ομάδων που αμφισβητούν τον γεωπολιτικό ανασχεδιασμό της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η ένοπλη αντίσταση στο Κομπάνι εισέρχεται σήμερα σε ένα σύνθετο θέατρο πολιτικο-στρατιωτικών επιχειρήσεων και το οποίο επιβάλει στην ατζέντα των επαναστατών και των αναρχικών έναν θεωρητικό, στρατηγικό και προγραμμτικό διάλογο. Η θερμή αλληλεγγύη απ’ όλο τον κόσμο και ο κυματισμός της μαύρης σημαίας στα χαρακώματα του Κομπάνι μας δείχνουν την σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης για το προχώρημα του αγώνα και μιας αναρχικής γραμμής η οποία δεν το βάζει στα πόδια, αποφεύγοντας τα καθήκοντα της επανάστασης.
Ωστόσο, πέρα από μόνο μια απλουστευτική υπεράσπιση(ακόμα και αισθητική) ή έναν ανεύθυνο και πουριστικό κριτικισμό(πασιφιστικό ή σεχταριστικό), σήμερα είναι θεμελιακή μια τοποθέτηση των επαναστατών αναρχικών ώστε να επηρεάσουν τα γεγονότα, για την υπεράσπιση και την προώθηση των κατακτήσεων του κουρδικού λού και των εργαζόμενων μαζών όλου του κόσμου. Επιζητώντας να συμβάλουμε με μια επαναστατική και αναρχική ανάλυση και με έναν μαχητικό σκοπό δημοσιεύουμε, εμείς από την Αναρχική Λαϊκή Ένωση, αυτή την ανακοίνωση. Continue reading Μετάφραση της ανάλυσης της Λαϊκής Αναρχικής Ένωσης (UNIPA – BRAZIL) για την επανάσταση της Ροζάβα και την διεθνιστική αλληλεγγύη

Analysis about Rojava revolution and internationalist solidarity, from the Anarchist Popular Unity (UNIPA – Brazil)

unipa1
War and revolution in the trenches of Rojava:
Position of the revolutionary anarchists

Comunique No. 44 of the Anarchist Popular Unity (UNIPA)
Brazil, March 2015

Κείμενο στα ελληνικά

 The struggle for the freedom of Kurdistan did not start today. The Kurdish people has a struggle for self-determination that covers centuries of combat in the region of Mesopotamia. Among wars and uprisings, external domain or control and repression by the own oligarchies, the history of fight of this people, particularly the recent history, begins to create interests all over the world. After all, who are these men and women which today combat and resist to the advance of the Islamic State in the north of Syria? The international press and the governments do not have interest in divulging information.
Today, the eyes of the world turn toward the heroic resistance and victories of the popular masses in Kobanê against the Islamic State of Iraq and Syria (ISIS). The recent clashes in this region which embraces the Turkey, Iraq and Syria is target of the imperialist intervention and control and of jihadist groups which dispute the geopolitical redesign of the North Africa and Middle East.
The armed resistance in Kobanê is inserted today in a complicated theater of political-military operations and which imposes on the agenda the theoretical, strategical and programmatic debate of the revolutionaries and anarchists. The warm solidarity around the world and the waving of the black flags once more in the trenches of Kobanê show us the importance of the international solidarity to the advance of the struggle and of a anarchist line which does not run away the tasks of the revolution.
However, more than just a simplistic defense (and even aesthetic) or an irresponsible and purist criticism (pacifist or sectarian), today is fundamental a position of the revolutionary anarchists in order to influence in the events, for defending and advancing in the conquests of the Kurdish people and of the working masses of the entire world. It is seeking to contribute with a revolutionary and anarchist analysis and with a militant goal that us from UNIPA release this comunique. Continue reading Analysis about Rojava revolution and internationalist solidarity, from the Anarchist Popular Unity (UNIPA – Brazil)

Κείμενο που μοιράστηκε στο Κερατσίνι στην 2η επέτειο της δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

  Χθες, Πέμπτη 17 Σεπτέμβρη 2015, στο κέντρο της Αθήνας άναψαν πάλι οι φλόγες της εξέγερσης, με την πορεία που είχε καλέσει η «Συνέλευση αναρχικών ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και φασίστες». Το οργανωτικό κάλεσμα είχε θέσει στο στόχαστρο την δομική συνάφεια της φασιστικής δράσης με την κρατική κυριαρχία και επικαιροποιούσε το πρόταγμα του μαχητικού αντικρατικού, αντικαπιταλιστικού και αντιφασιστικού αγώνα:
« Δυο χρόνια μετά την κρατική δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τους μισθοφόρους μιας ναζιστικής οργάνωσης, η κρατική τρομοκρατία συνεχίζεται, στα σύνορα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς και στους δρόμους. Οι φασιστικές συμμορίες των αφεντικών παραμένουν οπλισμένες.
 Οι μέρες μνήμης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα έρχονται σε μια στιγμή που το κράτος επιχειρεί να νομιμοποιήσει εκλογικά για άλλη μια φορά την καπιταλιστκή λεηλασία. Ενώ έχει αποκαλυφθεί πλήρως η συμπόρευση της κυβερνητικής αριστεράς με τα διεθνή οικονομικά διευθυντήρια και καταποντίζεται η κοινοβουλευτική κι εξωκοινοβουλευτική συναινετική αντιπολίτευση, οι φασίστες θα αναλάβουν τον ρόλο της καθεστωτικής, δήθεν εξωσυστημικής αντιπολίτευσης.
  Επικαιροποιώντας το νήμα των δυναμικών κινητοποιήσεων των προηγούμενων δυο χρόνων απέναντι σε μια φασιστική-κρατική δολοφονία, να ξαναβγάλουμε στους δρόμους την οργή μας μαζικά. Για να θεριέψει η κοινωνική σύγκρουση. »
Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Κάνιγγος, σε απόσταση αναπνοής από την κεντρική προεκλογική φιέστα της ΝΔ, ανέβηκε στην όδο Ακαδημίας μπήκε με παλμό στην γειτονιά των Εξαρχείων και πολιόρκησε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής το οποίο λειτουργεί και σαν κρατητήριο-κολαστήριο προσφύγων.  Εκεί, μισθοφόροι και υλικά του κατασταλτικού μηχανισμού δέχτηκαν την πύρινη επίθεση των οργισμένων διαδηλωτών. Όταν κατέφτασαν τα σκυλιά των ματ και δελτα, αντιμετώπισαν αποφασιστική αντίσταση με όλα τα διαθέσιμα μέσα αυτοάμυνας. Η στάση των διαδηλωτών έδειξε στην πράξη ότι η κρατική τρομοκρατία είναι ο κοινός παρανομαστής της δημοκρατίας των αφεντικών και του φασισμού.
Το σώμα που συγκρούστηκε την Πέμπτη ξαναβάζει στην κινηματική ατζέντα την αναπόδραστη αλήθεια οτι για να χτιστεί επαναστατικό κίνημα πρέπει να πολεμήσουμε σήμερα ενάντια στις καταπιεστικές και εκμεταλλευτικές συνθήκες. Απαιτείται συνεχής εξεγερσιακός αγώνας, κόντρα στις συνθηκολογήσεις του ιδεαλισμού/εναλλακτισμού και του οπορτουνισμού που έκανε τις πλάτες στην πιο ύπουλη πλευρά του ταξικού εχθρού, στην καθεστωτική αριστερά. Απαιτείται η οργάνωση της αντίστασης και της αντεπίθεσης, κόντρα στις τακτικίστικες παλινωδίες μεταξύ ψήφου και αποχής.
Η μικρή, αλλά σθεναρή μάχη της Πέμπτης στα Εξάρχεια αποτελεί συνέχεια των κινητοποιήσεων των δυο προηγούμενων χρόνων στο Κερατσίνι. Αποδείχτηκε ότι οι γωνίες των γειτονιών μπορούν να γίνουν ένα βαθύ χαντάκι για τους κρατικούς δολοφόνους. Η αλληλεγγύη των κατοίκων στις λαϊκές συνοικείες γίνεται πολύτιμη ασπίδα. Ποτίζοντας τις εστίες αντίστασης, ανοίγουμε δρόμους στην παγκόσμια επαναστατική προοπτική. Ένας μικρός χαιρετισμός αλληλεγγύης με τις φλεγόμενες γειτονιές της Ιστανμπούλ, του Ντιαρμπακίρ, του Τζίζρε, της ιθαγενικής αμερικής και μαύρων γκέτο.
Η αντίδραση του κράτους στην αποφασιστική στάση των διαδηλωτών ήταν ο άγριος τραυματισμός των συλληφθέντων και η κράτησή τους με βαριές κατηγορίες. Η τιμωρητική κρατική βία όμως, μας εξοργίζει ακόμα περισσότερο. Η διάχυτη καθημερινή βία των αφεντικών και των μισθοφόρων τους ζητάει εκδίκηση. Και ξέρουμε ότι κανένας καταπιεζόμενος δεν λυπάται τα τομάρια τους.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση
18/9/2015
______________________________________________

 

VIDEO από τις συγκρούσεις στη μνήμη του Παύλου Φύσσα

 

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=zYgP8gacrxg[/youtube]

Ανοιχτή ενημέρωση σχετικά με την εχθρική στάση ορισμένων πολιτικών σχημάτων απέναντι στην κοινωνική και ταξική χειραφέτηση

 Ανοιχτή ενημέρωση σχετικά με την εχθρική στάση ορισμένων πολιτικών σχημάτων απέναντι στην κοινωνική και ταξική χειραφέτηση:

 Εδώ και τρια χρόνια, η ΣΥνέλευση ΚΑτειλημμένων ΠΡΟσφυγικών (Λ.Αλεξάνδρας), που αποτελεί ένα εγχείρημα ταξικής-κοινωνικής αυτοοργάνωσης με ιδιαίτερα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά (συλλογική διαχείρηση της στέγης, κοινοτικές δομές, σύγκρουση με τις μαφίες, οριζόντια συνοργάνωση ντόπιων και μεταναστών, συμμετοχή σε μια πλειάδα κινηματικών διαδικασιών και δραστηριοτήτων, σε ένα ευρύ φάσμα του ταξικού ανταγωνισμού), έχει γίνει στόχος μιας παρατεταμένης και συνεχιζόμενης συκοφαντικής επίθεσης που αποσκοπεί ρητώς στην διάλυσή της.
Μέλη της ΑΣΜΠΑ συμμετέχοντας στον αγώνα της κοινότητας και των αλληλέγγυων στα Προσφυγικά, βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας σύγκρουσης που αφορούσε την επιβίωση και την προοπτική του κινήματος αυτοοργάνωσης.
Από το 2013 είχε επισημανθεί ότι « θα έπρεπε να είναι αυτονόητη η κρισιμότητα μιας τέτοιας επίθεσης, όχι μόνο για την συνέχεια του συγκεκριμένου συλλογικού εγχειρήματος και των αντιστάσεων τις οποίες εμψυχώνει, αλλά πρωτίστως για τις προοπτικές κινηματικής συγκρότητησης τόσο των σχημάτων κοινωνικής αυτοοργάνωσης, όσο και των αναρχικών »[1].
«Στις 21 Φλεβάρη του ’13 υποδομές και μέλη της ΣΥΚΑΠΡΟ δέχτηκαν βίαιη επίθεση από την ομαδοποίηση των καταληψιών που την συκοφαντούσαν τους προηγούμενους μήνες. Η βίαιη επίθεση είχε την υποστήριξη και την ενεργό συμμετοχή ανθρώπων που δεν κατοικούν στα προσφυγικά, μεταξύ των οποίων και μέλη σχημάτων του αντιεξουσιαστικού «χώρου». Το συγκεκριμένο συμβάν ήταν ένα αποκορύφωμα της υπονομευτικής προπαγάνδας που είχε προηγηθεί, ήταν η καθαρή όψη των εχθρικών προθέσεων.
Αφορμή για την βίαιη επίθεση ήταν η έξωση ενός χασισέμπορου από τα σπίτια της ΣΥΚΑΠΡΟ, ο οποίος όντας οικονομικός πρόσφυγας φαινόταν κατάλληλος για μια φιλανθρωπική ευαισθητοποίηση ενάντια στην συνέλευση, δίνοντας συγχρόνως άλλοθι στην εκμεταλλευτική δραστηριότητά του. Η ηθικολογική επίθεση επιδίωκε να θωρακίσει την βίαιη παρέμβαση, εμπεδώνοντας την απομόνωση της ΣΥΚΑΠΡΟ από τους αναρχικούς και το κοινωνικό κίνημα. Η επίκληση μιας έκτακτης ανάγκης ήταν το πρόσχημα για την βίαιη κορύφωση της επίθεσης. Ας σημειώσουμε, ότι η συνέλευση είχε προσφερθεί στο πρώην μέλος της να το βοηθήσει να βρει στέγη έξω από τις υποδομές της, με δεδομένο ότι παρότι θα μπορούσε και μόνος του να μπει σ’ένα άδειο σπίτι στην γειτονιά, ο ίδιος δεν αναλάμβανε την ευθύνη να το κάνει. Κανείς από τους επιτιθέμενους ενάντια στην συνέλευση δεν ανέλαβε πρωτοβουλία με προτεραιότητα την στέγαση του μετανάστη. Ο τελευταίος βρήκε υποστήριξη ακριβώς και αποκλειστικά επειδή επέμενε να ιδιοποιηθεί συλλογικό χώρο. Η υπόθεση της στέγασης ενός ανθρώπου έγινε σημείο σύγκρουσης, όχι λόγω μιας κατ’επίφαση ανθρωπιστικής κρισιμότητας, αλλά λόγω του πολιτικού διακυβεύματος. Ήταν μια θεαματική ευκαιρία να πληγεί η αυτονομία του κοινωνικού εγχειρήματος.»[1] Continue reading Ανοιχτή ενημέρωση σχετικά με την εχθρική στάση ορισμένων πολιτικών σχημάτων απέναντι στην κοινωνική και ταξική χειραφέτηση

Ανταπόκριση ενός μαχητή του Επαναστατκού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης και του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας από το μέτωπο της Ροζάβα

 Τα τελευταία τρία χρόνια εξελίσσεται στις περιοχές του συριακού Κουρδιστάν ένας αιματηρός πόλεμος ο οποίος, τουλάχιστον όσον αφορά τα εδάφη της Ροζάβα, τείνει να λάβει χαρακτηριστικά κοινωνικού και πολιτικού απελευθερωτικού πολέμου.
Στην σύγκρουση αυτή τα κυριότερα εμπλεκόμενα μέρη είναι το προηγούμενο δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ (το οποίο στηρίζεται σήμερα από την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα), διάφορες εθνικές και θρησκευτικές οργανώσεις (Απελευθερωτικός Συριακός Στρατός, Αλ Νούσρα και άλλες), το τουρκικό κράτος, το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το κουρδικό αυτονομιστικό απελευθερωτικό κίνημα.
Η έναρξη της διαμάχης, που είχε ως αιτία την εξασφάλιση των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον συριακό χώρο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, εξέθρεψε θεοκρατικές και φασιστικές οργανώσεις όπως το ISIS, το οποίο, ενισχυόμενο περαιτέρω από τις θεοκρατικές και οικονομικές ελίτ των καθεστώτων της Μέσης Ανατολής εξάπλωσε την παρουσία του και την τυραννική κυριαρχία του σε μεγάλο μέρος της Συρίας και του Ιράκ.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το τούρκικο καθεστώς, το οποίο ανέπτυξε με το ISIS στενές οικονομικές, πολιτικές και επιχειρησιακές σχέσεις, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην Μέση Ανατολή, ενάντια στους κουρδικούς πληθυσμούς και στο κουρδικό κίνημα, τα οποία βρέθηκαν εξ αρχής στο στόχαστρο του ISIS.
Η σύγκρουση αυτή έχει επιφέρει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, εκτοπισμένους. Μέσα όμως στον ορυμαγδό του πολέμου ένα κοινωνικό-πολιτικό απελευθερωτικό κίνημα συντελείται, το οποίο φέρει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) της απελευθέρωσης του κουρδικού πληθυσμού, ως του πιο καταπιεσμένου και οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά περιθωριοποιημένου κομματιού, στα πλαίσια του συριακού κράτους.
2) της απελευθέρωσης μεγάλου μέρους αραβικών και άλλων εθνοτικών κομματιών από την τυραννία του καθεστώτος του Άσαντ και της ενοποίησής τους με όρους ισότιμης κοινότητας μέσα στα απελευθερωμένα εδάφη της Ροζάβα.
3) της απελευθέρωσης των γυναικών και της ενεργοποίησής τους στις νεοϊδρυθείσες κοινωνικές δομές, ιδιαίτερα μέσω της μαχητικής συμμετοχής τους στα τάγματα του YPJ.
4) της απόπειρας, μολονότι λόγω της σφοδρότητας του πολέμου είναι ακόμη σε αρχικά στάδια, να συγκροτηθούν πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές που έχουν τον χαρακτήρα της αυτοοργάνωσης, της ισότιμης συμμετοχής στην οργάνωση και στις αποφάσεις, στο στήσιμο ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, πιο οριζόντιου και εξισωτικού, γεγονός που αποτελεί όχι μόνο επαναστατική τομή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά ταυτόχρονα ρίχνει τους σπόρους της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι καθήκον κάθε διεθνιστή επαναστάτη να κινηθεί σε τρεις άξονες:
α) να σταθεί έμπρακτα και μαχητικά αλληλέγγυος στην προάσπιση του επαναστατικού εγχειρήματος της Ροζάβα και να διδαχθεί από την ζώσα ριζοσπαστική εμπειρία σε κάθε επίπεδο, πολιτικό, οργανωτικό, μαχητικό.
β) να αναπτύξει αγωνιστικά και να σταθεροποιήσει δεσμούς και πολύπλευρες σχέσεις με τους επαναστάτες παγκοσμίως και με άλλα επαναστατικά κινήματα, όπου αυτά εξελίσσονται, στηρίζοντας υλικοτεχνικά, πολιτικά και με ανθρώπινο δυναμικό κάθε τέτοια προσπάθεια.
γ) να ξαναζωντανέψει το πρόταγμα της συστράτευσης στους επαναστατικούς αγώνες και το φαντασιακό της επαναστατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης και στον ελλαδικό χώρο και στο ελλαδικό επαναστατικό κίνημα.
Στη βάση των παραπάνω, επέλεξα να συστρατευτώ εδώ και τέσσερις μήνες στο επαναστατικό κίνημα στη Ροζάβα και να συμμετέχω ενεργά στον αγώνα, μέσα από τις τάξεις των Yekîneyên Parastina Gel / Yekîneyên Parastina Jin (Μονάδες Άμυνας Λαού/Μονάδες Άμυνας Γυναικών) και του International Freedom Battalion (Διεθνές Τάγμα Ελυθερίας), ως μέλος του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης, πολεμώντας όχι μόνο ενάντια στον θεοκρατικό φασισμό του ISIS αλλά και ενάντια στα σχέδια του διεθνούς καπιταλισμού, αμερικανικού, τουρκικού κτλ, του οποίου το ISIS αποτελεί όργανο και εργαλείο.
Από τα χώματα της Ροζάβα στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και μήνυμα αντίστασης στους συντρόφους επαναστάτες στην Ελλάδα.

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ
ΖΗΤΩ ΤΑ YPG/YPJ ΚΑΙ ΤΟ IFB
ΖΗΤΩ Ο ΕΣΔΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Heval Odyssev
Rojava, 27-7-2015

Ενημερωτική σημείωση:

Παρότι οι μάχες συνεχίζονται, αυτό τον καιρό υπάρχει έντονη δραστηριότητα στην κατασκευή αμυντικών και οχυρωματικών έργων. Ταυτόχρονα, το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στην πολιτική του τούρκικου κράτους και στις συγκρούσεις μέσα στα σύνορά του.
Το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας συνεχίζει να δρα και να εξελίσσεται οργανωτικά. Η διοίκηση και η λειτουργία του έχουν οριστεί κυρίως από τις επαναστατικές οργανώσεις που το συγκρότησαν και βασίζεται στο πρότυπο των YPG/YPJ, με τις οποίες συλλειτουργεί στο μέτωπο. Σημαντικό πολιτικό-οργανωτικό στοιχείο του Τάγματος αποτελούν οι συνελεύσεις των διεθνιστών συναγωνιστών.

Εισήγηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava

Text in english

Espanol

 Η πολιτική συλλογικότητά μας, η Α.Σ.Μ.Π.Α. πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει ετούτη την εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης, διότι υπάρχουν σύντροφοι που πήραν την απόφαση να συστρατευτούν αλληλέγγυα στον επαναστατικό αγώνα που εξελίσεται αυτήν την ώρα στην Rojava. Σας καλέσαμε εδώ για να στηρίξουμε άμεσα την διεθνιστική πάλη και να ενισχύσουμε την συνέχεια της αντίστασης εκεί, μέχρι τη νίκη της επανάστασης.
Στην Rojava διασταυρώθηκαν δυο νήματα κοινωνικοαπελευθερωτικών αγώνων, που ξεκινούν δεκαετίες πίσω. Το ένα νήμα ξεκινάει από την ζούγκλα Λακαντόνα της επαρχίας Τσιάπας του Μεξικό. Μια αρχικώς ολιγάριθμη οργάνωση επαναστατών με αριστερές καταβολές, επιχειρώντας να ανασυγκροτήσει μια αντάρτικη παράδοση που ποτέ δεν έσβησε σ’ εκείνη την χώρα, προετοιμάζει επί μια δεκαετία την εξόρμησή της στο προσκήνιο, σε μια άμεση διαλεκτική σύνδεση με την καταπιεζόμενη κοινωνική βάση. Μέσα σε αυτήν την ζύμωση ο EZLN άφησε στο παρελθόν τον κρατισμό και τον κομματικό συγκεντρωτισμό. Καταλαμβάνοντας και απελευθερώνοντας έδαφος για το σύνολο των καταπιεζόμενων, έβαλε έναν σπόρο κοινωνικής αυτονομίας, ο οποίος μέχρι σήμερα εξελίσσεται και αναπτύσσεται. Continue reading Εισήγηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava

Αγγλική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Κείμενο στα ελληνικά

Κείμενο στα ισπανικά

Introduction by the Anarchist Collective for the Combative Proletarian Reconstruction (ASMPA) at the event for political briefing and revolutionary solidarity to the struggle in Rojava. Athens 24/7/2015

 Our political collective, ASMPA, took the initiative to organize this event for political briefing and revolutionary solidarity; because there are comrades who have made the decision to join in solidarity the revolutionary struggle that is unfolding now in Rojava. We’ve invited you here so as to directly support the internationalist struggle and to reinforce the future of resistance there, until the victory of the revolution.
Two threads of social liberation struggles meet in Rojava, two threads which begin decades ago. One thread begins in the Lacandon jungle of the Chiapas district in Mexico. In an attempt to reconstruct a guerilla tradition that never really faded away in that continent, an initially small organization of revolutionaries from a left background had been preparing their onset for a decade, in the context of a directly dialectical relation with the oppressed social base. Through this dialogue, EZLN left statist politics and party centralization behind. By occupying and liberating ground for the benefit of all the oppressed, EZLN planted a seed for social autonomy, which is growing and evolving until today. Continue reading Αγγλική μετάφραση της εισήγησης της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση στην εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (Πολυτεχνείο – Αθήνα 24 Ιούλη 2015)

Ηχητικό αρχείο της εκδήλωσης πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava (14 Ιούλη 2015, Πολυτεχνείο)

Η εκδήλωση πολιτικής ενημέρωσης κι επαναστατικής αλληλεγγύης για τον αγώνα στην Rojava, ηχογραφημένη, στο αρχείο του 93.8 fm Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης: http://radio98fm.org/audio/enimerwsi-allileggyi-rojava/

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ROJAVA

ΑΦΙΣΑ ΡΟΖΑΒΑ Τ

 

(Ηχογράφηση της εκδήλωσης από τις Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης)

Το ιδρυτικό μανιφέστο του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας

Το ιδρυτικό μανιφέστο του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας:

 Το Διεθνές Τάγμα βρίσκεται εδώ για να υπερασπιστεί την επανάσταση της Ροζάβα.
Η Μέση Ανατολή έχει μετατραπεί σε μια θάλασσα αίματος από τα ιμπεριαλιστικά βαμπίρ και τους εκμεταλλευτές. Με την κατοχή της περιοχής από το ΙSIS, που έχει οργανωθεί από τις ίδιες αυτές δυνάμεις, προσπαθούν να υποτάξουν τους λαούς. Οι σφαγές ενάντια στους λαούς των Χριστιανών, Γιαζιντί, Σύριων και Μουσουλμάνων, οι βιασμοί, το εμπόριο των γυναικών και παιδιών σε σκλαβοπάζαρα, οι εκτελέσεις με μαζικές τελετές και άλλες απάνθρωπες πολιτικές που εφαρμόζει το ΙSIS, είναι στην πραγματικότητα η αντανάκλαση των αιώνιων πρακτικών των ιμπεριαλιστικών αφεντικών.
Η πάλη των οργανωμένων λαϊκών κινημάτων ενάντια σε εκείνους που ήθελαν να εξοντώσουν τους λαούς και να τους κάνουν να διαγράψουν από την μνήμη τους την γλώσσα τους, την πίστη τους, την ζωή τους, τον εαυτό τους , στην Ροζάβα και στο Κομπάνε, Σένγκαλ, Τιλ-Χεμίς και Σερεκάνιε, έγινε αποτελεσματική με την ηγεσία των YPG-YPJ.
Έτσι, η επανάσταση της Ροζάβα έγινε υπόθεση ολόκληρου του κόσμου και ο αγώνας των YPG-YPJ έγινε η Μπεκάα και η Παλαιστίνη των ημερών μας. Οι λαοί εξάπλωσαν την αλληλεγγύη τους και στέλνουν μαχητές. Η Επανάσταση της Ροζάβας είναι η Κομμούνα του Παρισιού υπό γερμανική πολιορκία, η Μαδρίτη του Ισπανικού Εμφυλίου, το Στάλινγκραντ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Επανάσταση της Ροζάβας ανατρέπει τις ισορροπίες δυνάμεων των γύρω χωρών και ειδικά για την Τουρκία κι επίσης, γίνεται η καρδιά της παγκόσμιας επανάστασης και ο φάρος για την αντίσταση των φτωχών ανθρώπων.
Η Επανάσταση της Ροζάβας ως μια επανάσταση των γυναικών έχει δημιουργήσει μια δυνατή γυναικεία βούληση ενάντιο στον συντηρητισμό του πατριαρχικού κόσμου και έχει γίνει το σύμβολο αυτής της βούλησης.
Οι επαναστάτες από διάφορα μέρη του πλανήτη που υπερασπίζονται την επανάσταση της Ροζάβας και την εξαπλώνουν, ως ιστορικό καθήκον και ευθύνη, με στραμμένα τα πρόσωπα στη Μέση Ανατολή, δεν δίστασαν ούτε ένα δευτερόλεπτο να πολεμήσουν στα μέτωπα και να προσφέρουν το φως τη νίκης.
Επαναστάτες από την Τουρκία και όλα τα μέρη του κόσμου έχουν πάρει θέση στην Ροζάβα για να αναπτύξουν, να εξαπλώσουν και να φέρουν στην χώρα τους την επανάσταση, τον πόλεμο και να δοκιμάσουν να ολοκληρώσουν την επανάσταση.
Εμείς που πολεμάμε σε κάθε τετράγωνο της Ροζάβα, δίνουμε μάρτυρες και σηκώνουμε τη σημαία της αντίστασης…
Εμείς που μαχόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους συντηρητικούς της περιοχής…
 Εμείς που αντιμετωπίζουμε τις συμμορίες του ISIS που θέλει να ισοπεδώσει την επανάσταση, έχοντας κάθε είδους υποστήριξη…
Εμείς που ζούμε την επανάσταση και τη νιώθουμε μέσα μας…
Εμείς οι λαοί που ζούμε στο επαναστατημένο Κουρδιστάν, εργάτες, καταπιεσμένοι, γυναίκες, διεθνιστές επαναστάτες απ’ όλες τις χώρες, που πολεμάμε μαζί με το YPG και το YPJ…
Έχουμε ορκιστεί, έχουμε υποσχεθεί σε όλους αυτούς που πέσανε πριν από μας, σε όλες τις αξίες που δημιουργήθηκαν πριν από μας…
Εμείς Ισπανοί, Γερμανοί, Έλληνες, Τούρκοι, Άραβες, Αρμένιοι, Λάζοι, Τσερκέζοι, Αλβανοί… Ως διεθνιστές, επαναστατικές δυνάμεις, ομάδες και οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο, έχουμε ενωθεί στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΑΓΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ για να υπερασπιστούμε την επανάσταση της Ροζάβα.
Καλούμε εσάς, τους λαούς, τους εργάτες/τριες, τους εργαζόμενους/ες, τις γυναίκες, τους νέους/ες, λαούς με διαφορετικές πεποιθήσεις και ταυτότητες, τους οικολόγους, τους αντιιμπεριαλιστές/τριες, τους αντιφασίστες/τριες, τους αντικαπιταλιστές/τριες, τους δημοκράτες και τους επαναστάτες/τριες να πολεμήσετε και να συμβάλετε στη νίκη κάτω από την σημαία του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, για να υπερασπιστούμε την επανάσταση της Ροζάβα, να επεκτείνουμε τη νίκη και να εξαπλώσουμε την αδελφότητα των λαών της Μέσης Ανατολής. Η ανθρωπότητα θα σωθεί με τον διεθνισμό.Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα.
Ζήτω η απελευθερωτική πάλη των λαών σε όλη τη γη.

 

Χαιρετισμός συντρόφου από την ελλάδα, στην συνέντευξη τύπου του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας:

Καλημέρα σύντροφοι.
Βρισκόμαστε εδώ με σκοπό την έμπρακτη αλληλεγγύη στην επανάσταση και την ένοπλη αντίσταση που πραγματοποιείται στην Ροζάβα. Ο σκοπός της παρουσίας μας εδώ είναι η έμπρακτη στήριξη στον ένοπλο αγώνα ο οποίος δίνεται ενάντια στο DAES (ISIS), αλλά και ταυτόχρον η υποστήριξη στις κοινωνικοπολιτικές, αλλά και οικονομικές αλλαγές οι οποίες επιχειρούνται στην επανάσταση της Ροζάβα. Σκοπός μας επίσης, είναι η δημιουργια συντροφικών, επαναστατικών και πολιτικών σχέσων με τα κινήματα τα οποία δρουν και υπάρχουν στον χώρο αυτό. Πολεμώντας το DAES δεν πολεμάμε απλά το θεοκρατικό φασισμό της Μέσης Ανατολής. Παράλληλα, πολεμάμε το καπιταλιστικό σύστημα και τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι δημιούργησαν και έθρεψαν το DAES.
Ζήτω ο αγώνας της Ροζάβα.
Ζήτω η επανάσταση της Ροζάβα.
Γι έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

Χαιρετισμός του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση

Χαιρετισμός του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση:
 Ο Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης αποτελεί μια συγκρότηση αγώνα που στόχο έχει την έμπρακτη αλληλεγγύη στο διεθνές πεδίο των ένοπλων συρράξεων από την πλευρά των ταξικά καταπιεσμένων που αγωνίζονται στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης από την κυριαρχία των κρατών και του κεφαλαίου.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη οφείλει να έχει τα χαρακτηριστικά της κοινής πάλης σε κάθε επίμαχο σημείο, η οποία χτίζει τον κόσμο της επανάστασης και μέσω του ριζοσπαστικού χαρακτήρα της σπάει τα σύνορα της τυραννίας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.
Ειδικότερα, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του MLKP για διεθνιστική αλληλεγγύη αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε δεσμευτικά στις κύριες κατευθύνσεις του καλέσματος και στις ανάγκες του αγώνα στο Κουρδιστάν.
Βρισκόμαστε εκεί για να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στον αγώνα και να διδαχθούμε από την ζωντανή επαναστατική διαδικασία πολύπλευρα και πολύτροπα.
Στον αγώνα αυτόν αναγνωρίζουμε:
-Τον θεμελιακό ταξικό χαρακτήρα του
-Τον αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του
-Τον κοινωνικο-απελευθερωτικό χαρακτήρα του
Ως Ε.Σ.Δ.Α. επιδιώκουμε παράλληλα με την πολύμορφη ενίσχυση των επαναστατικών δυνάμεων στην Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία κι ευρύτερα στον κόσμο της Μ.Ανατολής, το άνοιγμα ενός δρόμου αλληλεγγύης από τον ελλαδικό χώρο, ο οποίος όχι μόνο θα επιχειρήσει να πραγματώσει έμπρακτα το πρόταγμα της Διεθνιστικής Επαναστατικής Αλληλεγγύης, αλλά ταυτόχρονα θα προωθήσει τον συντονισμό και την σύμπραξη έξω από τα τοπικά όρια.
Έχοντας το δικό μας πολιτικό πρόγραμμα προς τον ελευθεριακό κομμουνισμό, αναγνωρίζουμε ως ριζική την αξία της ανοιχτής συλλογικοποίησης πάνω σ’ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, ενώ συγχρόνως ο κάθε συμμετέχον θα διατηρεί την αυτονομία του.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ                      Ε.Σ.Δ.Α.   Απρίλης 2015

Text in english

Κείμενο στα ισπανικά – Espanol

Revolutionary Union for Internationalist Solidarity: Response for the struggle in Rojava

R.U.I.S.’ solidarity response

The Revolutionary Union for Internationalist Solidarity is a formation for struggle with the aim to practice solidarity in the international field of armed conflicts on the the side of the classes of the oppressed who fight towards social liberation from the domination of states and of capital.
Solidarity in practice should bear characteristics of a common struggle at every critical point, a struggle which creates the world of revolution and which through its radical character, breaks the boundaries of tyranny, of oppression and of exploitation.
Specially, in responding to the call-out of MLKP for international solidarity we decided to take part with commitment to the necessities of the social struggle in Kurdistan.
We are there to offer our services to the struggle and to learn from the multi-faceted and resourceful living revolutionary process.
We recognise in this struggle:
-Its fundamental class character
-Its anti-fascist and anti-imperialist character
-Its social liberation character
Along with the multiform reinforcement of the revolutionary forces in Syria, Iraq, Turkey and the wider Middle East, the Revolutionary Union for Internationalist Solidarity aims to open up a path of solidarity from Greece, which will not only attempt to realise the vision of Internationalist Revolutionary Solidarity, but will also pursue the coordination and collaboration beyond the local boundaries.
Even though we have formulated our own political programme towards libertarian communism, we recognise the fundamental value of a broad collectivisation based on a broad range of conditions while at the same time each participant maintains their autonomy.

FOR THE SOCIAL REVOLUTION                                 R.U.I.S.   April 2015

 

Κείμενο στα ισπανικά – Espanol

Κείμενο στα ελληνικά

Ισπανική μετάφραση του χαιρετισμού του Επαναστατικού Συνδέσμου Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (από ελλάδα) και κάλεσμα σε συστράτευση

Participación desde Grecia en el Batallón Internacional por la Libertad de Rojava

 

Esta es la traducción al castellano de un comunicado publicado en Abril de 2015 por RUIS (Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista) desde Grecia declarando que se habían unido al Batallón Internacional por la Libertad formado por voluntarios internacionalistas comunistas y anarquistas que están defendiendo la revolución de Rojava.

(https://rojavanoestasola.noblogs.org/post/2015/07/15/el-batallon-internacional-por-la-libertad-de-rojava-y-la-participacion-desde-grecia/)

La Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista es una formación para la lucha con el objetivo de practicar la solidaridad en el campo internacional de los conflictos armados al lado de las clases oprimidas que luchan hacia la liberación social contra la dominación de los estados y el capital.

La práctica de la solidaridad debe tener caracterśticas de una lucha en común en un punto crítico, una lucha que crea la revolución del mundo y que mediante su caracter radical, rompe los límites de la tiranía, la opresión y la explotación.
Especialmente, en respuesta al llamamiento hecho por el MLKP para la solidaridad internacional decidimos participar comprometidamente con las necesidades de la lucha social en Kurdistán.

Estamos allí para ofrecer nuestros servicios a la lucha y para aprender del proceso revolucionario multi facético e ingenieso que se está viviendo.

Reconocemos en esa lucha:
– Su fundamental caracter de clase
– Su caracter antifascista y anti-imperialista
– Su caracter de liberación social

Junto con los multiformes refuerzos de las fuerzas revolucionarias en Siria, Irak, Turquía y la región de Oriente Medio, la Unión Revolucionaria por la Solidaridad Internacionalista pretende abrir un camino hacia la solidaridad desde Grecia, el cual no sólo intentará llevar a cabo la visión Internacionalista de Solidaridad Revolucionaria, sino que también perseguirá la coordinación y colaboración más allá de las límites locales.

A pesar de que hemos formulado nuestro propio programa político hacia el comunismo libertario, reconocemos el valor fundamental de una amplia colectivización basada en un amplio rango de condiciones mientras que al mismo tiempo cada participante mantiene su autonomía.

POR LA REVOLUCIÓN SOCIAL

R.U.I.S.

Abril 2015

Κείμενο στα αγγλικά – English

Κείμενο στα ελληνικά

Κινητοποίηση ενάντια στις αντιδραστικές συγκεντρώσεις

Συγκέντρωση στο Σύνταγμα ενάντια στο αστικό μέτωπο


 Σήμερα που η επέλαση του διεθνούς κεφαλαίου και της ελληνικής αστικής τάξικης πάνω στους εκμεταλλευόμενους συνεχίζεται και με αριστερό προσωπείο …

 Σήμερα που οι κυβερνήτες διαπραγματεύονται ακόμα πιο βάρβαρους όρους καταπίεσης και λεηλασίας …

 Σήμερα που η κρατική τρομοκρατία αναβαθμίζεται, πασπαλισμένη με ανθρωπιστικές επιφάσεις …

 Σήμερα που το καρτέλ των καθεστωτικών MEDIA μεταδίδει τις απειλές των διευθυντηρίων και καλεί σε πλήρη υποταγή …

 Σήμερα, η αστική αντίδραση επιχειρεί να καταλάβει τους δρόμους στους οποίους δόθηκαν αιματηροί αγώνες τα προηγούμενα χρόνια.

 Για να μην αφήσουμε τους δυνάστες να παρελάσουν πάνω από τους νεκρούς μας …

 Για να μην αφήσουμε τις ζωές μας και τις κοινές ανάγκες στον ολοκληρωτισμό της αστικής κυριαρχίας και του φασισμού που εκτρέφει …

 Το εκκολαπτόμενο ελληνικό Μαϊντάν, πρέπει να γίνει ο τάφος του καπιταλιστικού ευρωπαϊσμού και του εθνικισμού, ο τάφος των κρατιστών.

 Καμία αυταπάτη για “φιλολαϊκή” ανάπτυξη μέσα ή έξω από την ευρωζώνη, μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

 Η απάντησή μας, η προλεταριακή – κοινωνική εξέγερση, η ομοσπονδιακή αυτοοργάνωση των καταπιεζόμενων, η μαχητική αντεπίθεση μέχρι την συλλογική απαλλοτρίωση όλου του πλούτου και την κατάλυση του κράτους.

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 22/6/2015

Αναρχική Συλλογικότητα

                                για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Παρέμβαση του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη από την φυλακή (2011)

Χαιρετισμός στις λαϊκές συνελεύσεις
και στους μαχόμενους συντρόφους

«Δεν υπάρχει δρόμος με βουβές πέτρες ούτε σπίτι χωρίς αντίλαλο.»
(Κάποιου)

30 Ιούνη του 2011, το επόμενο απόγευμα μετά τις εκτεταμένες και λυσσαλέες συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας, που διήρκεσαν τις δυο μέρες της πρώτης 48ωρης απεργίας από την εγκαθίδρυση της τελευταίας δημοκρατίας, η λαϊκή συνέλευση της πλατείας συντάγματος είχε τη μέγιστη μέχρι αυτή τη μέρα συμμετοχή στον ένα μήνα ζωής της. Τα στελέχη του καθεστώτος, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί επιστήμονες, τεχνοκράτες και παρατρεχάμενοι, που αναλαμβάνουν την ιδεολογική άμυνά του και την επανάκτηση της κοινωνικής συναίνεσης στους θεσμούς του, αναρωτιούνται σαρκαστικά ποιά είναι η αποφασιστική και δραστική ισχύς των συνελεύσεων και προτείνουν πονηρά τον μετασχηματισμό τους΄σε νέες δομές κομματικής εξουσίας και σε δεξαμενές άνωσης νέων πολιτικών εκπροσώπων. Οι φελλοί επιπλέουν στα στάσιμα νερά, στο φως των τηλεοπτικών προβολέων και στην απατηλή λάμψη των περγαμηνών τους, αλλά είναι ανίσχυροι μέσα στο κύμα.
Θα επιχειρήσω μια σύντομη ενδοσκόπηση στην αποτύπωση του ριζικού ανταγωνισμού της τυραννίας με την κοινότητα μέσα στις σχέσεις των τυπικά διακριτών εξουσιών της παρούσας αστικής δημοκρατίας μεταξύ τους και με την κοινωνία. Προς τούτο θα κάνω ορισμένες ιστορικές αναφορές, αφού ο καταγωγικός πυρήνας των θεσμών μέσα στον χρόνο αποκαλύπτει τον κινητήριο πυρήνα και την λειτουργικότητα της εκάστοτε θέσμισης. Ο θεσμός είναι μια καταναγκαστική ακινησία μέσα στον χρόνο. Continue reading Παρέμβαση του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη από την φυλακή (2011)

Εκδήλωση-Συζήτηση με την Κατάληψη Ανάληψης, με αφορμή την δίκη του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη

Κείμενο συντρόφου που κοινοποιήθηκε σε συλλογικότητες του οριζόντιου κινήματος τον Αύγουστο το ’13: Για την σύγκρουση που ανοίχτηκε με επίκεντρο την Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών. Για την υπεράσπιση του συλλογικού απελευθερωτικού αγώνα και της επαναστατικής προοπτικής του.

Για την σύγκρουση που ανοίχτηκε με επίκεντρο την Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών. Για την υπεράσπιση του συλλογικού απελευθερωτικού αγώνα και της επαναστατικής προοπτικής του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Κρίσιμες παρατηρήσεις σχετικά με την παρουσία της Συνέλευσης Κατειλημμένων Προσφυγικών :

Η συ.κα.προ. είναι μια κοινωνική συλλογικότητα με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά. Άνθρωποι που κατοικούν σε κατειλημμένα διαμερίσματα των προσφυγικών της λεωφόρου αλεξάνδρας αποφάσισαν και συλλογικοποίησαν τις ανάγκες τους στη βάση των κοινών βιωματικών συνθηκών σπάνης πόρων, απομόνωσης, εκμετάλλευσης και καταστολής. Συνοργανώθηκαν με όρους αυτονομίας από οποιαδήποτε εξουσία (πολιτική, οικονομική, θεσμική), αλληλεγγύης, ισοτιμίας, ελεύθερης δέσμευσης και συνυπευθυνότητας. Αγωνίζονται για την κοινωνικοποίηση σε άμεσο χρόνο της διαβίωσής τους με όρους ρήξης και ανταγωνισμού απέναντι στο κράτος και την αγορά. Το εγχείρημά τους έχει απτά αποτελέσματα, αφενός στην βελτίωση του βίου τους (και ικανοποίηση αναγκών και νόημα και απόλαυση μέσα στην κοινότητα), αφετέρου με τη συμβολή του σε κινηματικά πεδία.
Η συ.κα.προ. έχει δημιουργήσει και λειτουργεί αυτοοργανωμένες υποδομές για την κάλυψη καθημερινών και ειδικών αναγκών των συμμετεχόντων, άλλων κατοίκων των προσφυγικών και άλλων ανθρπώπων. Επισκευές σπιτιών και κτηριακών υποδομών, παρασκευή ψωμιού, συλλογική κουζίνα, πλυντήρια, παρασκευή υλικών υγειινής και φαρμακευτικής, σχολεία για μετανάστες και ντόπιους, προγράμματα σωματικής αγωγής και γνωστικής καλλιέργειας και έκτακτη φιλοξενία προσφύγων είναι στοιχεία της διαρκούς δραστηριότητας της συνέλευσης.
Στο συγκρότημα των πολυκατοικιών των προσφυγικών λειτουργούσαν κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών και στεγαστικής εκμετάλλευσης μεταναστών πριν δημιουργηθεί η συ.κα.προ. . Λόγω του συγκεχυμένου ιδιοκτησιακού καθεστώτως τους τα προσφυγικά είναι ένας χώρος ευνοϊκός για την εγκατάσταση κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων που λιμαίνονται την εξαθλίωση των πιο αδύναμων και τους προσδένουν στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους. Τέτοια κυκλώματα, που δεν παρενοχλήθηκαν ποτέ από το κράτος, δρούσαν με την παθητική ανοχή των καταληψιών οικιστών, αλλά και την άγνοια ή την αδιαφορία του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος (δηλαδή όλων μας) μέχρι πρώτινως. Η συ.κα.προ. τάραξε αυτήν την κατάσταση επιτιθέμενη στους διακινητές ουσιών και στους νταβατζήδες στέγης, που εμπορεύονται κατειλλημένα σπίτια, συχνά ξαναπουλώντας τα επαναλαμβανόμενα σε κατατρεγμένους τους οποίους μεταχειρίζονται σαν λεμονόκουπες. Η σύγκρουση της συ.κα.προ. με τα κυκλώματα και η εκδίωξή τους, στην οποία έχει την αλληλέγγυα στήριξη και άλλων συντρόφων, αποτελεί προτωβουλία ρήξης με τον πολιτισμό της σήψης, αποφασιστική υπεράσπιση των καταλήψεων και των συλλογικών εγχειρημάτων της περιοχής και απαλλοτρίωση πόρων για την διεύρυνση της ελεύθερης κοινότητας. Γιατί η ύπαρξη εκμεταλλευτικών δραστηριοτήτων μέσα στα κατειλημμένα προσφυγικά απονοηματοδοτεί την πρακτική και την έννοια της κατάληψης, διαβρώνει τον κοινωνικό χώρο μέσα στον οποίο αναπτύσσεται ένας αυτοοργανωμένος αγώνας, παραδίνει τους καταπιεσμένους στον έλεγχο των εκμεταλλευτών και στρώνει το έδαφος στην καταστολή. Continue reading Κείμενο συντρόφου που κοινοποιήθηκε σε συλλογικότητες του οριζόντιου κινήματος τον Αύγουστο το ’13: Για την σύγκρουση που ανοίχτηκε με επίκεντρο την Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών. Για την υπεράσπιση του συλλογικού απελευθερωτικού αγώνα και της επαναστατικής προοπτικής του.

Η πορεία στο Κερατσίνι και ο αντιφασιστικός αγώνας Έναν χρόνο μετά την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Η πορεία στο Κερατσίνι και ο αντιφασιστικός αγώνας
Έναν χρόνο μετά την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

– Εποχή γενικής κρατικής επίθεσης και εκρηκτικών αντιθέσεων.

Η πρώτη επέτειος της δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα τοποθετείται σε μια εποχή γενικής κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης, μετωπικής και πολυδιάστατης απέναντι σε όλο το φάσμα των απανταχού καταπιεζόνων, τόσο τοπικά όσο και παγκόσμια. Η βία των κυρίαρχων, όποια μορφή της κι αν εμφανίζει, όπως, την καταστολή στους δρόμους, την οικονομική λεηλασία, τον τεχνολογικό-οικονομικό-ποινικό έλεγχο, τις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους εξουσιαστικούς πολέμους με φόρο το αίμα των παγκόσμιων προλετάριων, επιτείνει τους εξοντωτικούς όρους του καθεστώτος εκμετάλλευσης και τυραννίας. Ένα χρόνο μετά από μια οργανωμένη δολοφονική επίθεση των φασιστών κρατικών μισθοφόρων σε μια γειτονιά, που άφησε έναν νεκρό αγωνιστή, οι αντιθέσεις που συμπυκνώθηκαν στο συγκεκριμένο γεγονός και σε ότι ακολούθησε ήταν και είναι ακόμα πιο οξυμένες.
Η πορεία μνήμης στις 18 Σεπτέμβρη 2013 στο Κερατσίνι σηματοδότησε την επανάκαμψη του εκρηκτικού κοινωνικού δυναμικού που έβραζε σιωπηλά κάτω από τον πάγο της κρατικής τρομοκρατίας των προηγούμενων χρόνων και της παθητικοποίησης που είχε απλωθεί από την άνοιξη του ’12. Η προετοιμασία μιας θεσμικής αλλαγής πολιτικής διαχείρισης προς τ’αριστερά, η οποία ακολούθησε την πτώση της τεχνοκρατικής κυβέρνησης Παπαδήμου μετά τις συγκρούσεις πρωτοφανούς μαζικότητας της 12ης Φλεβάρη 2012 και τώρα ολοκληρώνεται, επισφράγισε την προσωρινή νίκη της καταστολής και την ολοκληρωτική καπιταλιστική επέλαση επί μια διετία σύμφωνα με τα σχέδια των διακρατικών διευθυντηρίων και τους νόμους των ντόπιων αφεντικών. Το φθινόπωρο του ’14 βγήκαν στο προσκήνιο της ταξικής-κοινωνικής διαπάλης οι παράγοντες που θα καθορίσουν ριζικά την γενική εξέλιξη από εδώ και πέρα: Από την μια πλευρά, ο μαχητικός αυτοοργανωμένος αγώνας των καταπιεζόμενων ενάντια σε κράτος και αφεντικά. Από την εχθρική πλευρά, ο κεντροαριστερός ρεφορμισμός («λαϊκοπατριωτικός» ή εθνοενωτικός), που υπηρετεί την αστική τάξη και καρπώνεται μαζί της την συνολική κοινωνική εργασία και οι φασίστες με αναβαθμισμένους πολιτικούς και κατασταλτικούς ρόλους. Η επέτειος του Παύλου Φύσσα ήταν η αρχή μιας νέας εποχής. Continue reading Η πορεία στο Κερατσίνι και ο αντιφασιστικός αγώνας Έναν χρόνο μετά την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Ανακοινώσεις της Κατάληψης Πολυτεχνείου σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό (Νοέμβρης – Δεκέμβρης ’14)

Ανακοίνωση της Συνελευσης της Κατάληψης Πολυτεχνείου (1η)

Από σήμερα 1/12/14 το Ε.Μ.Π. Αθήνας καταλαμβάνεται, ως ένα ακόμη σημείο αλληλεγγύης και συστράτευσης με τον αγώνα του αναρχικού απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού (από 10/11/14), καθώς και των υπολοίπων αλληλέγγυων απεργών πείνας Γ. Μιχαηλίδη (από 17/11/14), Δ. Πολίτη και
Α. Δ. Μπουρζούκου (από 1/12/2014).

Ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται αιχμάλωτος του κράτους από τις 1/2/2013
για την διπλή απαλλοτρίωση τράπεζας και ΕΛΤΑ στο Βελβεντό Κοζάνης.
Η πράξη του αποτελεί μέρος του πολύμορφου αναρχικού αγώνα, ενάντια σε όσους είναι
υπεύθυνοι για την λεηλασία που επιβάλεται στην κοινωνία συνολικά
από το κράτος και το κεφάλαιο.

Οι πολιτικές επιλογές του Ν. Ρωμανού και η αγωνιστική του συστράτευση
αποτελεί συνέχεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008.
Αγωνίζεται για ένα κόσμο χωρίς εξουσία, εκμετάλλευση και αφεντικά.
Ο αγώνας των φυλάκισμένων απεργών πείνας για μια ανάσα ελευθερίας
και εναντια στη βαρβαρότητα του εγκλεισμού και της όξυνσης της σωφρονιστικής καταστολής, (διακοπή και άρνηση αδειών, γενίκευση του καθεστώτος απομόνωσης, φυλακές τύπου Γ)
βρίσκεται πλάι-πλάι με τον αγώνα του κάθε καταπιεσμένου ενάντια στην καταστολή και την λεηλασία της ζωής του.

Η κατάληψη του Πολυτεχνείου επιχειρεί /έχει σκοπό να δώσει στο απελευθερωμένο έδαφος του ΕΜΠ χαρακτηριστικά ενός ανοιχτού, μαζικού και μαχητικού κέντρου αγώνα, παράλληλα με κάθε άλλο σημείο που αναπτύσεται
προς την κατεύθυνση της δικαίωσης των αιτημάτων του Ν. Ρωμανού (χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών)
αλλά και της υπόθεσης της κοινωνικής απελευθέρωσης γενικότερα.

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ – ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Συνέλευση Κατάληψης Πολυτεχνείου
1/12/2014

________________________________________________________________________________

 

 

Screen Shot 2016-05-07 at 13.37.10

 

Αθήνα: Δεύτερη ανακοίνωση της Συνέλευσης Κατάληψης Πολυτεχνείου στα Εξάρχεια

Σήμερα, στις 2/12, πραγματοποιήθηκε πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Νίκο Ρωμανό, απεργό πείνας από 10/11 με σκοπό τη δικαίωση του αιτήματός του για παροχή εκπαιδευτικών αδειών. Η πορεία πλαισιώθηκε από χιλιάδες κόσμο, μέρος του οποίου κατευθύνθηκε στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο. Continue reading Ανακοινώσεις της Κατάληψης Πολυτεχνείου σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό (Νοέμβρης – Δεκέμβρης ’14)

Εισήγηση στην εκδήλωση για την ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ 31 Γενάρη 2015 στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα πρόσω» (Πάτρα)

Εισήγηση στην εκδήλωση για την ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
31 Γενάρη 2015 στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα πρόσω» (Πάτρα)

από την Αναρχική Συλλογικότητα

για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Ποιός ο ρόλος του στρατού σε σχέση με τη συγκυρία
και η διάχυσή του στην καθημερινότητα.

 Το γραπτό μέρος της εισήγησης της συλλογικότητάς μας θα είναι ιδιαιτέρως τετριμμένο. Διότι αναλάβαμε να μιλήσουμε για εκείνον τον μηχανισμό/ θεσμό εξουσίας που αποτελεί διαχρονικά το αρχετυπικότερο υπόβαθρο της κυριαρχίας. Οι διακλαδώσεις της διαρκούς εισβολής της στρατοκρατίας μέσα στον κοινωνικό βίο έχουν περιγραφεί και αναλυθεί πλειστάκις από διαφορετικά σημεία ανταγωνιστικής θεώρησης. Ίσως να μην υπάρχει κάποια αδιόρατη πτυχή της συστημικής πραγματικότητας του στρατού για να προσθέσουμε σε όσα η αναρχική αντίληψη έχει ανά καιρούς καταδείξει. Ωστόσο, αν θέλουμε να συμβάλλουμε δραστικά στην κατάρρευση ενός συγκεκριμένου τυραννικού θεσμού, απαιτείται να μην χάνουμε από το βλέμμα μας το σύνολο των συνθηκών που τον στηρίζουν. Το ζητούμενο δεν είναι η καταγγελία, ούτε μια διακήρυξη ελευθεριακών αρχών απέναντι στο απαράδεκτο της στρατοκρατίας, αλλά η κατανόηση των ταξικών κινήτρων και των κοινωνικών αδυναμιών που την συντηρούν και την ανανεώνουν. Οπότε, ας ξαναπιάσουμε το θέμα στρατός συνοψίζοντας την δομική συμμετοχή του στην διακρατική κυριαρχία για την τρέχουσα συγκυρία.
Ακολουθούμε μια συνθετική προσέγγιση που συνδέει τον ειδικό ρόλο του στρατού στην θωράκιση του κράτους, με την πολύτροπη συμμετοχή του στην αναπαραγωγή της ταξικής κυριαρχίας. Όπως θα φανεί από τα σημεία που θα θίξουμε, ο στρατός έχει μια πολύμορφη λειτουργικότητα μέσα στο σύνολο των δομών συσσώρευσης εξουσίας. Η αποτροπή και η καταστολή της απώλειας του ταξικού ελέγχου αποτελούν θεμελιακές προϋποθέσεις της κρατικής κυριαρχίας. Η ασφάλεια του κράτους συνιστά την κύρια αποστολή του στρατού, ιστορικά και συγχρονικά. Οι τρόποι με τους οποίους συγκροτείται και δρα ο στρατός καθημερινά γι’ αυτόν τον σκοπό, συμπυκνώνουν στον μέγιστο βαθμό τον σημερινό πολιτισμικό πυρήνα της κυριαρχίας. Η κυβερνητική μεθοδολογία, η τεχνολογία, η οικονομία και η ιδεολογία του παρόντος καθεστώτος διατρέχουν τους αρμούς της στρατοκρατίας. Γενικότερα, οι εξελικτικές αιχμές της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής σχέσεων, βρίσκουν στον στρατό, στην πιο συγκεντρωτική και καταστροφική δομή εξουσίας, το καταλληλότερο πεδίο εφαρμογής τους. Continue reading Εισήγηση στην εκδήλωση για την ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ 31 Γενάρη 2015 στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα πρόσω» (Πάτρα)

Ενημερώσεις από παρέμβαση στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Σάββατο 15 Νοέμβρη 2014 πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών από είκοσι αλληλέγγυους συντρόφους και έγινε παρέμβαση μέσα στο προαύλιο και τις αίθουσες διδασκαλίας, με μοίρασμα κειμένων, κοινοποίηση από ντουντούκα, ρίψη φλάϊερ και συνθήματα. Η παρέμβαση ξεκίνησε στις 11:40 το πρωί και ολοκληρώθηκε μια ώρα αργότερα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η αντίδραση της διεύθυνσης του Ινστιτούτου που υπάγεται στην γαλλική πρεσβεία. Τα συγκεκριμένα στελέχη του γαλλικού κράτους κρύφτηκαν πίσω από κάποιο “πρωτόκολλο ασφάλειας”, αναθέτοντας στον σεκιουριτά της G4 να διαχειριστεί την εξαιρετική κατάσταση. Ο μισθοφόρος της πολυεθνικής ιδιωτικής μπατσαρίας απευθύνθηκε αμέσως στην ελληνική αστυνομία και στην συνέχεια, εκτελούσε τις εντολές της. Οι επίδοξοι χωροφύλακες του Ινστιτούτου πρώτα επιχείρησαν ανεπιτυχώς να κλείσουν τις πόρτες των κτηρίων για να αποκλείσουν τους αλληλέγγυους στο προαύλιο, ώστε να βρεθούμε απομονωμένοι σε ενδεχόμενη κατασταλτική επέμβαση. Μετά, ενεργοποίησαν τον συναγερμό, προκαλλώντας πανικό σε μαθητές και γονείς. Ύστερα, συγκέντρωσαν και έκλεισαν τα παιδιά που προηγουμένως παρακολουθούσαν μαθήματα, μέσα σε μια αίθουσα. Εντωμεταξύ, κατέφτασαν δυνάμεις ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ και στάθηκαν στις δυο γωνίες του δρόμου.

Η τεχνοκρατική αντίδραση του μηχανισμού είχε πολλαπλές στοχεύσεις: Πρόκληση μιας τεχνητής ατμόσφαιρας τρομοκρατίας, απομόνωση των αλληλέγγυων από τους παρευρισκόμενους και στοχοποίησή τους για μια ενδεχόμενη αστυνομική επέμβαση, διαμόρφωση όρων τεχνοκρατικής πολεμικής αντιπαράθεσης, μετάθεση της πολιτικής ευθύνης για την στρατιωτική διαχείριση της κοινωνικής παρέμβασης σ’ έναν αυτοματισμό “ασφάλειας”, που εκπροσωπούταν από ένα μαντρόσκυλο της μεγαλύτερης εταιρείας εμπορίου καταστολής. Ωστόσο, αρκετοί παρευρισκόμενοι αντιτάχθηκαν στην τεχνητή κατάσταση τρομοκρατίας που επιχείρησε να επιβάλει η διεύθυνση του Ινστιτούτου.

Οι σύντροφοι ολοκλήρωσαν αποφασιστικά την παρέμβαση και αποχώρησαν ανάμεσα στιςδιμοιρίες φωνάζοντας: “Η αλληλεγγύη, το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” και “ενάντια σε κράτος και λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία“.

Ο αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση της γης και στους ένοπλους μηχανισμούς του γαλλικού κράτους συνεχίζεται καθημερινά στη Γαλλία και σε άλλα μέρη.

Η συνέλευση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας θα συναντηθεί πάλι την Τετάρτη 19/11 στις 4μμ στο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ).

______

Το κείμενο που μοιράστηκε:

REMI FRAISSE: ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Στην Ταρν της νοτιοδυτικής Γαλλίας, διεξάγεται ένας κοινωνικός αγώνας ενάντια στην κατασκευή φράγματος, η οποία επιφέρει την καταστροφή του δάσους Σιβέν και του υδροβιότοπου της Τεστέτ. Η γη του Τεστέτ αποτελεί ένα από τα σημεία όπου το κεφάλαιο επελαύνει λεηλατώντας τον φυσικό πλούτο και την τοπική ζωή. Στην Ελλάδα, το σχέδιο λειτουργίας του φράγματος της Μεσοχώρας και εκτροπής του ποταμού Αχελώου, οι μεταλλευτικές επενδύσεις, η κατασκευή Βιομηχανικών Ζωνών Παραγωγής Ενέργειας (ΒΑΠΕ) σε όλη την ύπαιθρο, τα σχέδια εκμετάλλευσης δημόσιας γης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και τα Ρυθμιστικά σχέδια για την Αττική είναι ανάλογα παραδείγματα της λεηλασίας που επιχειρούν τ’αφεντικά σε όλο τον πλανήτη.
Η αντίσταση ενάντια στην λεηλασία δημιουργεί νέες κοινότητες αγώνα και δεσμούς αλληλεγγύης που σπάνε τα σύνορα. Το κίνημα αντίστασης ενάντια στα νέα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, το NO TAV στην Val de Suse της βόρειας Ιταλίας που αγωνίζεται ενάντια στους σιδηρόδρομους υπερυψηλής ταχύτητας, οι περιοχές ZAD στην Γαλλία (Zone A Defendre – ζώνες προς υπεράσπιση) διαμορφώνουν ένα κοινό έδαφος απέναντι στην σαρωτική καπιταλιστική ανάπτυξη.
Στο δάσος Σιβέν τη νύχτα της 25ης προς 26η Οκτώβρη συγκεντρώθηκαν 7000 άνθρωποι για να ανακόψουν την επανέναρξη των καταστροφικών κατασκευαστικών εργασιών και να επανακαταλάβουν το δάσος απ’όπου είχαν εκδιωχθεί με βίαιη αστυνομική επιχείρηση ένα χρόνο πριν. Το ξημέρωμα οι κρατικοί μισθοφόροι επιτέθηκαν στους αγωνιζόμενους. Ο Ρεμύ βρέθηκε νεκρός μετά από ώρες. Δολοφονήθηκε από χειροβομβίδα κρότου λάμψης των μπάτσων.
Παρά την προσπάθεια του κράτους και των καθεστωτικών MEDIA να θάψουν το γεγονός, η δολοφονία του Ρεμύ πυροδότησε ένα κύμα εξέγερσης σε όλη τη Γαλλία. Από εκείνη τη μέρα πραγματοποιούνται καθημερινά δεκάδες συγκεντρώσεις και πορείες, αποκλεισμοί κρατικών κτιρίων, σχολείων και σχολών, αστυνομικών τμημάτων και στρατοπέδων της χωροφυλακής, συγκρούσεις με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τους φασίστες. Στην εξέγερση απέναντι στο κράτος και τους δολοφονικούς βραχίονές του συστρατεύονται αντιστάσεις που εκκινούν από διαφορετικά πεδία, αλλά αναγνωρίζουν την κοινή ανάγκη για ελευθερία και δικαιοσύνη και τον κοινό εχθρό. Είναι οι λαϊκές συνελεύσεις, που προτάσσουν μαζικά την αχρηστία του κράτους και την διάλυση των ένοπλων μηχανισμών του από την ίδια την κοινωνία. Είναι οι μαθητές και οι φοιτητές που βγαίνουν μαχητικά στους δρόμους, όπως κι εδώ αυτές τις μέρες και ξυπνούν τους φόβους της εξουσίας.
Η δολοφονία του Ρεμύ αποτελεί μια ακόμη κρατική δολοφονία… Δεν πρόκειται για ένα τραγικό λάθος που θα λυθεί με την απόσυρση του συγκεκριμένου όπλου. Άλλωστε, όλες αυτές τις μέρες το γαλλικό κράτος συνεχίζει να χτυπά και να τραυματίζει διαδηλωτές, για να επιβάλει την τρομοκρατία του. Οι εξεγερμένοι στην Γαλλία δεν έχουν αυταπάτες για τον εγγενή δολοφονικό χαρακτήρα του κράτους. Αγωνίζονται για ένα κόσμο χωρίς την εκμετάλλευση και την κρατική καταπίεση και ξέρουν, όπως κι εμείς που αγωνιζόμαστε εδώ, ότι για να αποτινάξουμε τον δολοφονικό ζυγό καλούμαστε ν’αντιταχθούμε στις αστυνομίες και τους κρατικούς στρατούς με κάθε πρόσφορο μέσο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας

IM000215.JPG IM000220.JPG

  IM000222.JPG IM000223.JPG IM000216.JPG  IM000221.JPG

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης με τους εξεγερμένους της Γαλλίας ΣΑΒΒΑΤΟ 22/11/14

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη μια μέρα ενάντια στις βιαιοπραγίες των ενόπλων μηχαμισμών του κράτους, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα, πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, είναι κατάλληλη για να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ ένα θεσμό που σακατεύει και δολοφονεί για λογαριασμό του κράτους «δικαίου» και των μαφιόζικων, καταστρεπτικών και κερδοσκοπικών σχεδίων του.

Κάλεσμα των κοινοτήτων αγώνα της Γαλλίας που υπεαρασπίζονται τη γη, ενάντια στην λεηλασία και την κρατική τρομοκρατία:

(Στα ελληνικά και στα γαλλικά)

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη

 Μια μέρα ενάντια στην αστυνομική καταστολή,

                             σε πανεθνική και διεθνή κλίμακα

Κάλεσμα για συμμετοχή στην κινητοποίηση την 22ηΝοεμβρίου, ενάντια στην αστυνομική καταστολή.

Η καταστολή που χτυπά τους καταπιεσμένους-ες μέσω των μαφιόζικων σχεδίων των κυβερνώντων, είναι ολοένα βιαιότερη.

Η άνοδος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην εξουσία δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα.

Η αστυνομία, η χωροφυλακή και ο στρατός πλήττουν και σακατεύουν εξίσου, ίσως πολύ περισσότερο τώρα, με όχημα τον εντεινόμενο φασισμό, υπό τη κάλυψη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Κι’ όλο αυτό χάρη στα όπλα, των οποίων η αποτελεσματικότητα επιτείνεται με τις επενδύσεις στην στρατιωτική τεχνολογία.

Αλλά εκτός από τους προϋπολογισμούς που διατίθενται για τον πόλεμο, που μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό  είναι η προθυμία των μπάτσων, χωροφυλάκων και στρατιωτικών, όπως και των πολιτικών πατρώνων τους, να υπερασπίζεται τη βία τους. Η πανταχού παρουσία και ανεξέλεγκτη χρήση των οπλοβομβίδων κρότου-λάμψης, των «εκτοξευτών αμυντικών βλημάτων» (οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα οπλοβομβίδες κρότου-λάμψης μεγέθους XXL!) και των εκρηκτικών χειροβομβίδων διασποράς είναι σαφή παραδείγματα.

Ακόμη και ο λόγος (της κρατικής βίας) εκφράζεται χωρίς αναστολές, ενώ η βία γίνεται καθημερινή κοινοτυπία! Απέναντί μας, οι μπάτσοι γελάνε και μας απειλούν όταν τους ρωτάμε αν είναι περήφανοι που σκότωσαν.  Ένας από τους υπεύθυνους της αστυνομίας της Ταρν δήλωνε πρόσφατα ότι εκείνοι και εκείνες που εναντιώνονται στις «δυνάμεις της ευταξίας» πρέπει να αναμένουν ότι θα υποστούν ενδεχόμενους βίαιους τραυματισμούς!!!

Εδώ και κάποιες μέρες, η αστυνομία σκότωσε. Ξανά.

Εμείς, οι συγκεντρωμένοι-ες στο Τεστέτ για να αγωνιστούμε ενάντια στο θανατηφόρο σχέδιο του φράγματος του Σιβένς, χάσαμε έναν φίλο. Τις πρώτες ώρες της Δευτέρας 26 Οκτωβρίου του 2014, κάποια μέτρα μακριά από τους στρατιώτες του κράτους, που ήταν οπλισμένοι και προστατευμένοι από τις πανοπλίες και τις ασπίδες τους, εκεί, ο Ρεμί Φρέζ δολοφονήθηκε από το οπλισμένο χέρι του κράτους.

Από μια ευθύα βολή (οπλοβομβίδας) ενός υπαλλήλου του πολέμου των χειροβομβίδων διασποράς, που στόχευε πιθανόν στο κεφάλι του και σφηνώθηκε μεταξύ του λαιμού και των ώμων του. Παρεμπιπτόντως, ακόμη κι οι εσωτερικοί κανονισμοί των οπλισμένων κρατικών μηχανισμών απαγορεύουν τις ευθύες βολές κάτω από μια συγκεκριμένη απόσταση και απαγορεύουν εξίσου να γίνεται στόχος το κεφάλι ή να βάλουν από κοντινές αποστάσεις με ορισμένα όπλα.

Δεν πρόκειται για ένα ατύχημα. Είναι μάλιστα να αναρωτιέται κανείς πως δεν συνέβη νωρίτερα μια τέτοια τραγωδία. Στην πραγματικότητα, όλες αυτές τις μέρες, οι επιθέσεις των αστυνομικών, των χωροφυλάκων και του στρατού έχουν ξεπεράσει τα πλαίσια ακόμη και των ίδιων τους των νόμων! Δεν μετράμε πια τα γόνατα, τα χέρια, τις κοιλιές και τα κεφάλια που στοχεύονται!!! Η ανήκουστη και παράνομη βία τους έχει αφήσει σε όλους-ες μας τα σημάδια της, είτε είναι σωματικά είτε είναι ψυχικά. Αυτή τη φορά παρέσυρε μαζί της έναν άνθρωπο : τον Ρεμί Φρεζ.

Αλλά ακόμη κι αν ο θάνατος του Ρεμί έγινε πρωτοσέλιδο στα ΜΜΕ και ενόχλησε τα κράτη, ας μην θεωρήσουμε ότι αποτελεί εξαίρεση.

Τέλη Αυγούστου, ένας άνθρωπος χωρίς χαρτιά βρέθηκε νεκρός μέσα σ’ένα αυτοκίνητο της BAC (Αντεγκληματική Ταξιαρχία) κατά τη διάρκεια της μεταγωγής του προς το αεροδρόμιο. Πάνε 10 χρόνια πλέον από τότε που οι νεαροί Ζιέντ Μπενά και Μπούνα Τραορέ σκοτώθηκαν καταδιωκόμενοι από την αστυνομία. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στους οικονομικούς πολέμους, στο Μπαλί και αλλού…

Δεν υπολογίζουμε πια στις διαδικασίες που κίνησαν οι κοντινοί των θυμάτων που δολοφονήθηκαν από το οπλισμένο χέρι του κράτους. Καμία καταγγελία δεν έχει σαν αποτέλεσμα την τιμωρία των ενόχων!

Απαιτούμε άμεση και αμείλικτη δικαιοσύνη για τους πληρωμένους δολοφόνους που κρύβονται στις τάξεις ένοπλων δυνάμεων του κράτους.

Ζητάμε, απότώρα, αμνηστία για όλουςτους κατηγορούμενους αντιστεκόμενους στο φράγμα του Σιβένς, τους οποίους εμείς υπολογίζουμε σαν πολιτικούς κρατούμενους.

Ζητά με εξίσου, τον απόλυτο αφοπλισμό των πολλαπλών ένοπλων δυνάμεων του κράτους, για να τελειώνουμε με τις δολοφονίες και τις βιαιοπραγίες της αστυνομίας, της χωροφυλακής και του στρατού.

Συγκεντρωνόμαστε έτσι, στο κάλεσμα της ZAD (ζώνη προς υπεράσπιση) της Notre Dame des Landes, για να διαδηλώσουμε ενάντια στην αστυνομική καταστολή, το Σάββατο 22 Νοεμβρίου του 2014 :

  • Στη Ναντ, στις 14.00 στον περίβολο του δικαστηρίου
  • Και οπουδήποτε αλλού!

Καλούμε κάθε άτομο και κάθε συλλογικότητα που τους αφορά ο κίνδυνος που εκπροσωπεί η αστυνομία του κράτους, να διοργανώσουν δράσεις διαμαρτυρίας σ’ όποιο σημείο κι αν βρίσκονται.

Να κάνουμε την 22 Νοέμβρη μια μέρα ενάντια στις βιαιοπραγίες των ενόπλων μηχαμισμών του κράτους, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα, πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, είναι κατάλληλη για να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ένα θεσμό που σακατεύει και δολοφονεί για λογαριασμό του κράτους «δικαίου» και των μαφιόζικων, καταστρεπτικών και κερδοσκοπικών σχεδίων του.

Ας οργιστούμε!

______________________________________

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les répressions policières

APPEL A PARTICIPER A LA JOURNEE DU 22 NOVEMBRE, CONTRE LES REPRESSIONS POLICERES

La répression qui s’abat sur les opposant-e-s aux projets mafieux des gouvernant-e-s est chaque fois plus violente.

L’arrivée du Parti Socialiste au pouvoir n’y aura rien changé.

La police, la gendarmerie et l’armée blesse et mutile tout autant, peut-être davantage en surfant sur la vague du fascisme montant sous couvert de crise économique mondiale, et ce, grâce aux armes, dont l’efficacité s’accentue par les crédits apportés à la technologie militaire.

Mais outre les budgets alloués à la guerre, toujours plus importants, ce qui inquiète encore plus, c’est la volonté des policer-e-s, gendarmes et et militaires comme de leur patron-ne-s politicien-ne-s d’assumer leur violence. L’omniprésence et l’utilisation effrénées de leur flashballs, “lanceurs de balles défense” (qui sont en fait des flashballs taill XXL!) et grenades explosives désencerclantes en son des exemples concrets.

Le discours est lui aussi décomplexé et la violence banalisée ! Face à nous, les flics sourient ou nous menacent quand on leur demande s’ils sont fier-e-s d’avoir tué. L’un des responsables de la police du Tarn affirmait récemment que celles et ceux qui s’opposent aux “forces de l’ordre” doivent s’attendre à subir des violentes et éventuelles blessures!!!

Et, il y a quelques jours, la police a tuée. Encore.

Nous, réuni-e-s au Testet pour lutter contre le projet mortifère du barrage de Sivens, nous avons perdu un ami. Aux premières heures du dimanche 26 octobre 2014, à quelques mètres des soldat-e-s de l’état, armé-e-s et protégé-e-s par leurs armures et leur bouclier, c’est là que Rémi Fraisse a été assassiné par le bras armé de l’état.

Par un tir tendu d’un-e salarié-e de la guerre de grenade de désencerclement, visant probablement sa tête, s’est coincée entre sa nuque et ses épaules. Pourtant, même les lois internes des bras armés de l’état interdisent les tirs tendus à une certaine distance et interdisent également de viser la tête ou de viser tout court avec certaines armes.

Ceci n’est pas un accident. Il est même étonnant qu’un tel drame ne se soit pas produit plus tôt. En effet, les attaquent des policier-e-s, gendarmes et militaires ont tous les jours dépassées le cadre de leurs propres lois! On ne compte plus les genoux, mains, ventres et têtes visés!!! Leur violence inouïe et illégale nous a laissé à tou-te-s des traces qu’elles soient physiques, ou morales.
Cette fois elle a emportée un homme: Rémi Fraisse.

Mais si la mort de Rémi fait la une des médias et embarrasse les gouvernements, ne croyons pas qu’il s’agit d’une exception.

Fin août, une personne sans-papiers est morte dans une voiture de la BAC (Brigade Anti Criminalité) au cours du trajet qui la ramenait à l’aéroport. Cela fait bientôt 10 ans que les adolescents Zyed Benna et Bouna Traoré sont morts dans un transformateur électrique suite à une course-poursuite avec la police. Sans parler des guerres économiques, au Mali ou ailleurs…

On ne compte plus les procédures lancées par les proches de victimes de meurtres d’un des bras armé de l’état. Aucune plainte ne donne lieu à des emprisonnements!

Nous exigeons une justice rapide et implacable pour les meurtrier-e-s caché-e-s dans les rangs des bras armés de l’état.

Nous demandons, dès maintenant, une amnesty juridique pour tou-te-s les inculpé-e-s opposant-e-s au barrage de Sivens, que nous considérons presque comme des prisonniers politiques.

Nous demandons également, le désarmement total des multiples bras armés de l’état, pour en finir avec les assassinats, les bavures et les violences policières, gendarmes et militaires.

Nous rejoignons ainsi l’appel de la ZAD de Notre Dame des Landes à manifester contre la répression policière le samedi 22 novembre 2014:

  • à Nantes, à 14h sur le parvis du palais de (l’in)justice
  • ou ailleurs et partout !

Nous appelons chaque personne et chaque groupe qui se sent concerné par le danger que représentent la police de l’état à mener des actions et à manifester où qu’elle/il soit.

Faisons du 22 novembre une date nationale et internationale contre les violences des bras armés de l’état, mais n’oublions pas que chaque jour, avant et après cette date, est propice pour s’insurger contre l’existence d’une institution qui mutile et assassine pour le compte de l’état “de droit” et de ses projets juteux, mafieux et dévastateurs.

Indignons-nous !

Κάλεσμα συνέλευσης αληλεγγύης στους εξεγερμένους της Γαλλίας

remi

Προκήρυξη αλληλεγγύης στο Κ-ΒΟΞ ενάντια στις μαφίες

ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ;

 Τη νύχτα της Τρίτης 3/6/2014 το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο ΒΟΞ στα Εξάρχεια έγινε στόχος ένοπλης μαφιόζικης επίθεσης. Η ενέργεια αυτή στρέφεται εναντίον των οργανωμένων αναρχικών που αντιστέκονται στο κράτος και τις μαφίες του, για να τρομοκρατήσει την γειτονιά και το κονωνικό κίνημα ειδικά σε μια στιγμή έντονης κινητικότητας απέναντι στη μάστιγα του ναρκεμπορίου και της κρατικής καταστολής και δυο μέρες πριν την συγκέντρωση και την λαϊκή συνέλευση που έχουν καλεστεί για την Πέμπτη 5/6. Ήδη, τον προηγούμενο μήνα το κράτος στοχοποίησε κι επιχείρησε να θέσει σε ομηρία τρεις συντρόφους από το Κ-ΒΟΞ και την αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας καλώντας τους ως μάρτυρες με βάση ένα στημένο τηλεφώνημα για την δικογραφία που άνοιξε η “αντιτρομοκρατική” μετά από μια μαζική δυναμική παρέμβαση ενάντια στις μαφιόζικες προκλήσεις.
Η πολλαπλή στοχοποίηση της κατάληψης ΒΟΞ από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τα ΜΜΕ και τους ναρκέμπορους καταδεικνύει ότι το κράτος και οι μαφίες έχουν κοινά συμφέροντα, διαπλέκονται οργανωτικά και συντονίζουν τα σχέδιά τους για να χτυπήσουν το κοινωνικό κίνημα και να σπείρουν στο κοινωνικό έδαφος την τρομοκρατία τους, την σήψη και την εκμετάλλευση. Η διείσδυση και η δράση των κάθε λογής μαφιών στα Εξάρχεια ανέκυψε πάνω σε ένα δυναμικό πεδίο, όπου από την μια πλευρά στέκεται ενα πλήθος αγωνιζόμενων υποκειμένων κι απ’την άλλη πλευρά η χρόνια προσπάθεια επιβολής στην γειτονιά ενός καθεστώτως καταστολής και άλωσής της από την αγορά διασκέδασης και από το συνακόλουθο ναρκεμπόριο με απότερο σκοπό την παθητικοποίηση των κατοίκων και των θαμώνων.
Πίσω από την μαζική φυτοποίηση και την κατάληψη του δημόσιου χώρου από την κουλτούρα της ναρκοεξάρτησης βρίσκεται η απόσυρση των αγωνιζόμενων από τους δρόμους και η επικράτηση της εμπορευματοποίησης και του life style. Τα Εξάρχεια των μπαρ και των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων αποτελούν το κατάλληλο υπόστρωμα μέσα στο οποίο τοποθετούνται και μεγαλώνουν οι μαφίες. Αν υπάρχει κάτι που βάζει οριογραμμές ανάμεσα στη νόμιμη κατανάλωση αφενός και στο ναρκεμπόριο αφετέρου, αυτό είναι το ποιός θα επιβάλει τους δικούς του όρους λεηλασίας της γειτονιάς.
Η διάχυση της νάρκωσης, του κανιβαλικού φιλοτομαρισμού και της εξουσιαστικής βίας έστρωσαν το έδαφος για τον πόλεμο των παρακρατικών και την πιο εντατική αστυνομική κατοχή που έχουν γνωρίσει τα Εξάρχεια μεταδικτατορικά. Η εγκατάσταση του μαφιόζικου παρακράτους στον δημόσιο χώρο των Εξαρχείων, που έχει ως αιχμή της την αυξανόμενη παρέμβαση των μπράβων με αποκορύφωμα την ένοπλη επίθεση σε μια αυτοοργανωμένη δομή, αποτελεί ένα κεντρικό κρατικό πείραμα για την επιβολή ελέγχου στις λαϊκές γειτονιές, γι’ακόμα πιο μαζική αφαίμαξη των ήδη εξαθλιωμένων και για απροκάλυπτη εξόντωση των αντιστεκόμενων.
Ο αγώνας ενάντια στην εξαθλίωση, την εξάρτηση και τον κανιβαλισμό έχει την ίδια αφετηρία με τον αγώνα για πολιτική αυτονομία και τον αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση του κοινωνικού εδάφους.
Η μαχητική αυτοάμυνα των καταπιεσμένων απέναντι στις διάφορες κρατικές και παρακρατικές εξουσίες αποτελεί ένα “εκ των ουκ ανευ” ζήτημα. Από την ιστορική εμπειρία και τις παραδόσεις των ανά τον κόσμο επαναστατικών κινημάτων αντλούμε σαφείς απαντήσεις για τις δυνατότητες αναχαίτισης της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας από τις κοινότητες αντίστασης κι η αγωνιστική ιστορία στην περιοχή των Εξαρχείων έχει τα δικά της σημεία αναφοράς.
Αντίθετα, η απάθεια, η ανοχή, η χαλαρότητα και η διαλλακτικότητα απέναντι στην γκετοποίηση είναι οι στάσεις που νομιμοποιούν την κυριαρχία των μαφιών και την αστυνομική κατοχή. Παράλληλα, η ανάθεση του προβλήματος στην “πολιτεία”, δηλαδή στην κρατική καταστολή, αποκρύβει τις βαθύτερες αιτίες της διαχεόμενης νάρκωσης, συγκαλύπτει την δομική διαπλοκή των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών και δίνει αβάντα στο θεσμικό καθεστώς που εκτρέφει και προστατεύει την διείσδυση της μαφίας στο κοινωνικό έδαφος, αποδυναμώνοντας συγχρόνως τις κινηματικές αντιστάσεις.
Οι γειτονιές και οι κοινότητες αγώνα είναι αναγκαίο κι εφικτό ν’ αντιτάξουν και να πραγματώσουν το δικό τους συνολικό σχέδιο απέναντι στην στρατηγική και τις τακτικές της εξουσίας. Η αποδοχή της ευθύνης της αυτοοργάνωσης και της αυτοθέσμισης σε πλατιά κοινωνικά πεδία στην προοπτική της κοινωνικής αυτονομίας αποτελεί επιλογή συνολικής ρήξης και ανατροπής της κρατικής-καπιταλιστικής τυραννίας μέσα από την ταυτόχρονη δημιουργία ενός κόσμου απελευθέρωσης. Ορισμένα απαραίτητα στοιχεία αυτού του αγώνα είναι η επανάκτηση του δρόμου, ο περιορισμός της εμπορευματικής ανάπτυξης μέσα στο κοινωνικό πεδίο, το χτύπημα των μαφιών, η αυτοθέσμιση και η πρακτική απάντηση με όρους ελευθερίας, αλληλεγγύης και ισότιμης συμμετοχής στις ανάγκες αυτοδιάθεσης και απόλαυσης, η ενδυνάμωση των αυτοοργανωμένων δομών υγείας, η συλλογική αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων επιβίωσης που εντείνουν και αναπαράγουν την εξάρτηση από τις μαφίες και τα προϊόντα τους. Είναι η συγκρότηση κοινότητας αγώνα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης που απαντά συνολικά και ουσιαστικά στο πρόβλημα.
Κοιτώντας λοιπόν την κατάσταση μέσα στο πραγματικό ταξικό πλαίσιο της, καλούμαστε να απαντήσουμε ένα αναπόδραστο κρίσιμο δίλημμα: Εξάρχεια της κυριαρχίας της μαφίας και της αγοράς ή Εξάρχεια της αυτοοργάνωσης και της αντίστασης.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη σε όσους βάλονται και στοχοποιούνται από τις μαφίες και την καταστολή οφείλει να είναι αυτονόητη και δεδομένη.
Η συστράτευση με όσους αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή αποτελεί πολιτικό καθήκον του οριζόντιου κινήματος.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΦΙΟΖΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

ΔΕΝ Θ’ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ, ΤΗΣ ΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Προκήρυξη-κάλεσμα σε πορεία ενάντια στην λεηλασία των Προσφυγικών

Σινικό

Ούτε πέτρα από τα κατειλημμένα Προσφυγικά στο κράτος και τ’αφεντικά

Η επίθεση του κράτους στους βιωτικούς όρους των εκμεταλλευόμενων και στις ταξικές-κοινωνικές αντιστάσεις ανοίγει διαρκώς καινούριες μεθοριακές γραμμές σύγκρουσης με την εξουσία συνολικά. Η πρόσφατη (11/3/14) παραχώρηση των κατειλημμένων προσφυγικών σπιτιών της Λ.Αλεξάνδρας στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση και κερδοσκοπική ανάπλαση όλης της γειτονιάς αποτελεί ένα επίκαιρο σημείο της κεφαλαιοκρατικής λεηλασίας που σαρώνει καθολικά το κοινωνικό έδαφος.
Το ΤΑΙΠΕΔ είναι ο μηχανισμός μεταβίβασης κοινωνικού πλούτου που μέχρι τώρα εμφανιζόταν ως κρατική ιδιοκτησία, σε ιδιώτες επενδυτές, δηλαδή στα τραστ της ντόπιας και διεθνούς αστικής τάξης. Οι θεσμικές αντιφάσεις που ανακύπτουν από την ραγδαία αναδιάρθρωση της κατοχής επί του κοινωνικού εδάφους ξεπερνιούνται χωρίς να μπορούν να υπάρξουν σοβαρά ενδοσυστημικά αναχώματα, εφόσον τα κρατικά σχέδια εντάσονται στο πλαίσιο ΦΑΣΤ ΤΡΑΚ, το οποίο όπως λέει και τ’όνομά του είναι το όχημα για το de facto μετασχηματισμό των σχέσων κατοχής και του ίδιου του κοινωνικού τοπίου. Είτε κρατικός είτε ιδιωτικός, ο έλεγχος της αστικής τάξης πάνω στους κοινούς πόρους εξοντώνει και κεφαλαιοποιεί τις καταπιεζόμενες τάξεις.
Το πρόταγμα της «ανάπλασης» συνοδεύει και συγκαλύπτει την επέλαση των επενδυτών, των εργολάβων και των έτσι κι αλλιώς νόμιμα και παράνομα χρηματιζόμενων πολιτικών παραγόντων. Στον πυρήνα των αστικών αναπλάσεων, όπως τις έχουμε βιώσει από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων, βρίσκεται η επιβολή συνθηκών συνοριακού και κλασματοποιημένου ελέγχου, η εμπέδοση της κατασταλτικής τρομοκρατίας, ο κορεσμός του χώρου από τις γλώσσες, τους κανόνες και τελικά τις σχέσεις του εμπορεύματος, ο αποκλεισμός των ανεξέλεγτων κοινωνικών στοιχείων, ο εκτοπισμός των φτωχών και των στιγματισμένων. Continue reading Προκήρυξη-κάλεσμα σε πορεία ενάντια στην λεηλασία των Προσφυγικών

Ανακοίνωση για την αποτροπή φασιστικής προεκλογικής εκδήλωσης

Για την αντιφασιστική κινητοποίηση στους Αμπελόκηπους

Την Τρίτη 6/5 η άμεση κινητοποίηση ενός συνόλου αντιφασιστών απέτρεψε την ανακοινωμένη εισβολή των ναζιστών της Χ.Α. στους Αμπελόκηπους, που είχε αναφορά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και στα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οι φασίστες είχαν προγραμματίσει προεκλογική εκδήλωση στο κτίριο του 7ου διαμερισματικού έχοντας εξασφαλίσει την άδεια από παράγοντες του Δήμου Αθηναίων. Η συγκεκριμένη επαναστοχοποίηση των Προσφυγικών λίγο καιρό μετά την μεταβίβασή τους στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση και μάλιστα, σε σύνδεση με την στρατηγική του μαφιόζικου-φασιστικού-αστυνομικού ελέγχου των νεολαίων μέσα από τον μαζικό χώρο των γηπέδων, αναδεικνύει τις βαθύτερες πτυχές των κρατικών σχεδιασμών.
Το μπλοκ της κυριαρχίας, παντού πλέον ενοποιείται και οι διάφοροι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί συνεργούν ενάντια στον κόσμο των καταπιεσμένων. Η αστικοφιλελέυθερη αντεπανάσταση επιχειρεί να εγκατασταθεί με τα επενδυτικά τραστ, τις φασιστικές εμπροσθοφυλακές της και τα προοδευτικά δεκανίκια της. Όσο ο παγκόσμιος ταξικός πόλεμος θα οξύνεται και θα αναβαθμίζεται, τόσο οι φασίστες, η πρωμετωπίδα του καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού, θα λαμβάνουν κεντρικότερο ρόλο στις στρατηγικές επιλογές των αφεντικών και θα αποκαλύπτεται το βάθος και οι προεκτάσεις τις οργανικής μεταξύ τους σχέσης.
Το ακροδεξιό-μαφιόζικο παρακράτος είναι ο μηχανισμός που μπορεί να εξασκεί το μέγιστο της κρατικής αγριότητας. Η ευχαίρεια δράσης του πατά πάνω στην ελαστικότητα των οριογραμμών της αστικής νομιμότητας στα πλαίσια του κεντρικού κρατικού ελέγχου.
Ο φασισμός ως κρατικά οργανωμένη διαστρέβλωση των κινημάτων σπέρνει την συνειδησιακή σύγχηση, επιχειρεί να χειραγωγήσει την κοινωνική οργή και εξεγερτικότητα και να τις κατευθύνει στην αντικοινωνική αναστροφή τους και στην αφομοίωσή τους στην καταστολή. Οι φασιστικές συμμορίες έρχονται για να εδαφικοποιήσουν τον έλεγχο μέσα στον κοινωνικό χώρο.
Στο επίπεδο της βίαιης σύγκρουσης, οι μισθοφόροι παρακρατικοί ως κομμάτι της ενότητας όλων των κατασταλτικών μηχανισμών κάνουν ταυτόχρονα την βρώμικη δουλειά της εμπροσθοφυλακής, ανοίγουν το πεδίο για την προέλαση των επίσημων καθεστωτικών μηχανισμών και αξιοποιούνται ως γραμμή παρέλκυσης από τα πραγματικά επίδικα του αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού αγώνα. Ο διαχωρισμός των νεοφασιστικών/ναζιστικών/εθνικιστικών σχηματισμών από το συστημικό περιβάλλον του δυτικού κεφαλαιοκρατικού ολοκληρωτισμού που τα γεννά και τα αναπαράγει, αποτελεί το απαραίτητο προκάλυμμα της διπολικής ενότητας δημοκρατίας-φασισμού. Κάθε θέαση του φασισμού έξω από την συνέχεια της αστικής κυριαρχίας είναι κοντόθωρη και γίνεται αυτοκτονική για τους αγωνιζόμενους.
Η πρώτη απόπειρα εδαφικοποίησης της επίθεσης στα Προσφυγικά και τους κατοίκους τους που έχουν στοχοποιηθεί ήδη από το κράτος καταδεικνύει τι πραγματικά σημαίνει αστική ανάπλαση. Τρομοκρατία, ρατσιστικές εκκαθαρίσεις κι εκμετάλλευση. Με τους φασίστες θ’άνοιγε ο δρόμος για τους επενδυτές.
Η αλληλένδετη αναφορά στα Προσφυγικά και στο γήπεδο της Λεωφόρου αποσκοπεί στην διάσπαση των υποκειμένων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι δεμένα με την ευρύτερη γειτονιά. Τα σχέδια ανάπλασης δεν αφορούν μόνο τα Προσφυγικά, αλλά ως πολεοδομικοί άξονες της συνολικής καταστολής συνδέονται με την εξελισόμενη απόπειρα ελέγχου και επιστράτευσης του φίλαθλου και οπαδικού κόσμου. Ο αθλητικός εκσυγχρονισμός σημαίνει το βίαιο ξερίζωμα κάθε αντιστασιακής κουλτούρας και κάθε προλεταριακού δεσμού από τα γήπεδα και συμβαδίζει με το παρακράτος των οικονομικών μεγαλοπαραγόντων, των μπράβων, των ναρκεμπόρων και των φασιστών.
Στις 6/6/14 ξεκίνησε η απόπειρά άλωσης των Προσφυγικών μετά την κύρηξη πολέμου από τα πολιτικοοικονομικά επιτελεία. Η άμεση, ευρύα και αποφασιστική κινητοποίηση που απέτρεψε την φασιστοσύναξη στους Αμπελόκηπους, παρότι τα μαντρόσκυλα της Χ.Α. είχαν την ενεργητική κάλυψη του Δήμου και της αστυνομίσς, δείχνει την δυναμική της οργανωμένης κοινωνικής βάσης μέσα στις γειτονιές και την αποτελεσματικότητα της διασύνδεσης των αντιφασιστικών σχηματισμών στη βάση της κινηματικής εδαφικοποίησης.
Η μαχητική ταξική πάλη ενάντια στα αφεντικά και τους φασίστες τους ορθώνεται ως ο μόνος πραγματικός φραγμός στα δολοφονικά σχέδια τους, όπως τα βλέπουμε στην Ουκρανία με το πιο στυγνό πρόσωπό τους.

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Σχετικά με την προσαγωγή του συντρόφου Φώτη Σίψα

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Την Κυριακή 5/01/2014 και καθώς έβγαινα απο την οικία μου,9 άτομα της ομάδας Δέλτα με περικύκλωσαν.Αρχικά μου δήλωσαν ότι πρόκειται για έναν τυπικό έλεγχο ταυτοποίησης των στοιχείων μου παρόλο που ο επικεφαλής τους μου γνωστοποίησε ότι γνώριζε οτι είμαι αδελφός του διωκόμενου Θ.Σ για τη υπόθεση της Μarfin. Χωρίς να μου εξηγείται ο λόγος που θέλουν να μου κάνουν έλεγχο αφού ήδη γνωρίζουν ποιός είμαι μου ζητήθηκε να τους ακολουθήσω στη Γαδα.
Με τη συνοδεία και περικυκλωμένος απο τα μηχανάκια της ομάδας Δέλτα οδηγήθηκα πεζός στο 60  όροφο της ασφάλειας.Στις 2 ώρες της κράτησης μου,μου αφαιρέθηκαν όλα τα προσωπικά μου αντικείμενα και κυρίως το κινητό μου και ένας εξωτερικός σκληρός δίσκος που είχα πάνω μου.Ανά διαστήματα στο δωμάτιο που με είχαν ερχόντουσαν  άτομα της ασφάλειας για ΄΄φιλική κουβέντα΄΄ με ερωτήσεις του τύπου τι σχέση έχω με τη τρομοκρατία ή γιατί είχα στη κατοχή μου ΄΄τρομοκρατικό΄΄ υλικό αναφερόμενοι σε μια εφημερίδα του καθεστωτικού τύπου που βρήκαν πάνω μου με άρθρο για διωκόμενους αγωνιστές.
Αρνούμενος να απαντήσω σε οποιαδήποτε ερώτηση τους, μου γνωστοποίησαν οτι γνωρίζουν ότι ανήκω στον αναρχικό/αντιεξουστικό χώρο και ότι δεν έχω πάει στρατό.Μου προσκόμισαν μια υπεύθυνη δήλωση πιστοποίησης  κατοικίας ζητώντας μου επίμονα να υπογράψω για να ενημερώσουν το στρατολογικό γραφείο ενώ ήδη γνώριζαν ότι εδώ και 10 χρόνια βρίσκομαι σε καθεστώς ανυποταξίας.Ύστερα απο τις επανειλλημένες μάταιες προσπαθειές τους να συνεργαστώ μαζί τους και με την έγκαιρη παρουσία έξω απο τη Γαδα αλληλέγγυων από τη γειτονία κάθως και των συντρόφων μου αλλά και της πίεσης που ασκήθηκε απο το δικηγόρο αφέθηκα ελεύθερος χωρίς να μου ασκηθεί κάποια κατηγορία.
Για άλλη μία φορά τα τσιράκια του Δένδια δείχνουν τα δόντια τους με τον καθημερινό έλεγχο σε όποιον ανήκει στον Α/Α χώρο  επιχειρώντας  έτσι να επιβάλλουν μέσα σε μία γειτονιά μεταναστών και προσφύγων καθεστώς τρομοκρατίας  και απομόνωσης με πρόσχημα την δημόσια ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή.
Άν νομίζετε πώς θα λυγίσουμε με αυτές τις πρακτικές, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Δεν θα αφήσουμε κανέναν αιχμάλωτο μόνο του. Δεν θα επιτρέψουμε την στοχοποιήση  κανενός σύντροφου αγωνιστή. Δεν θα περάσει η κρατική τρομοκρατία….

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ…         ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΨΑΧΝΟΥΝ

Φ.Σ 6/1/2014

Στις 5/1/14 οδηγήθηκε από ομάδα δέλτα στη ΓΑΔΑ ο σύντροφός μας Φ. Σ., με την αιτιολογία ότι είναι αναρχικός αγωνιστής, γεγονός που σύμφωνα με τις ίδιες τις πρακτικές και τα λεγόμενα των κρατικών μισθοφόρων αποτελεί επαρκή λόγο προσαγωγής στο τμήμα ασφάλειας πολιτεύματος.
Αυτό που εκ πρώτης όψης μοιάζει τυχαίο, αφού φαινομενικά δεν έψαχναν τον συγκεκριμένο σύντροφο, αλλά τον συνάντησαν στον δρόμο, αποτελεί απλά την διαρκή όψη της συστηματοποιημένης τρομοκρατίας που το κράτος επιχειρεί να παγιώσει ως αδιαμφισβήτητη κανονικότητα. Οι συμμορίες των διας και δελτα δεν έψαχναν ούτε ψάχνουν στις καθημερινές τους περιπολίες τον συγκεκριμένο αναρχικό αλλά κάθε αναρχικό και κάθε αγωνιστή.
Η επιβολή της άρχουσας τάξης πραγματώνεται μέσα από τον εκφοβισμό και την φυσική καταστολή των αγωνιστών τοποθετώντας τους σε ένα καθεστώς στοχοποίησης και διαρκούς ελέγχου. Το ιδιώνυμο του πολιτικού αγωνιστή αποτελεί μια πραγματικότητα που συμπιέζει ακόμη περισσότερο την ήδη καταβεβλημένη ταξική βάση.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και ο χώρος στον οποίο εκτιλήχθησαν τα γεγονότα. Ο σύντροφος μας προσήχθει από μια γειτονιά, αυτή των προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας, όπου όχι μόνο υπάρχουν συμπυκνωμένες μια σειρά από κοινωνικές ομάδες (μετανάστες πρόσφυγες, υποπρολεταριακά κομμάτια, πολιτικοί αγωνιστές) οι οποίες δέχονται έτσι κι αλλιώς την σφοδρή επίθεση των κρατικών μηχανισμών, αλλα και όπου αναπτύσονται ανταγωνιστικές κοινωνικές και ταξικές δυναμικές.
Η κρατική τρομοκρατία επιχειρεί να εισβάλει σε όλο το φάσμα των πτυχών της καθημερινότητας αποβλέποντας στην ισχυροποίηση των συνθηκών υποταγής όχι μόνο των αγωνιζόμενων, αλλά και της κοινωνικής βάσης συνολικότερα.
Αντιλαμβανόμαστε την ολοκληρωτική βία που επιχειρεί να ασκήσει το κράτος και οι μηχανισμοί του πάνω στους αγωνιστές ως μια πράξη αδυναμίας παρά ως μια επίδειξη δύναμης παρόλο που επιφανειακά εμπεριέχει αυτό ακριβώς. Το αστικό κράτος καταστέλει γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί και να αφομοιώσει. Ανταγωνιστικά, οι ταξικές και κοινωνικές δυνάμεις μπορούν και έχουν κάθε λόγο να αντιπαραθέσουν μαχητικά την δική τους ανατρεπτική ισχύ.
Δεν υποσχόμαστε ότι δεν θα δεχτούμε αυτή την κατάσταση σαν να μην υπάρχει ήδη, αλλά ότι θα την ανατρέψουμε με την συνεπή και αποφασιστική πάλη μας ενάντια στο καθεστώς της εκμετάλευσης και του ολοκληρωτισμού.

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση
15/1/14

Για την δολοφονία του Θανάση Καναούτη

Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

O 19χρονος Θανάσης Καναούτης έπεσε νεκρός επειδή δεν πλήρωσε στο κράτος για να χρησιμοποιήσει ένα δημόσιο μέσο μεταφοράς. Η δολοφονία του αποτελεί αποκαλυπτικό σημείο της εντεινόμενης οικονομικής και κατασταλτικής επίθεσης από τη μεριά του κράτους και των αφεντικών. Η ολοκληρωτική λεηλασία της ζωής μας μέσω των φοροληστρικών επιδρομών, της εκμηδένισης των μισθών, της ραγδαίας αύξησης της ανεργίας, και της γενικευμένης εμπορευματοποίησης ολοένα και πιο ζωτικών πτυχών της καθημερινότητας (υγεία, ρεύμα, νερό, ελεύθεροι χώροι κτλ) πολλαπλασιάζει τα κέρδη των αφεντικών. Ταυτόχρονα, η μαζική εξαθλίωση είναι απόπειρα επισφράγησης του εκμεταλλευτικού καθεστώτος: «Πληρώνω για τα πάντα, ελέγχομαι παντού, υποτάσσομαι σιωπηλά, εξοντώνομαι όταν προσπαθώ να διαφύγω τον έλεγχο».

Το γεγονός της δολοφονίας αυτής είναι μια στιγμή του εξοντωτικού πογκρόμ που έχει εξαπολύσει το κράτος με τους ελεγκτικούς και διωκτικούς του μηχανισμούς ενάντια στο μεγάλο πλήθος αυτών που περνούν το αόρατο σύνορο της φτωχοποίησης και της περιθωριοποίησης. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας», οι φασιστικές συμμορίες, η ολοκληρωτική αστυνόμευση των ζωών μας και η εργασιακή τρομοκρατία στοχεύουν σε όποιον κάθε φορά φαίνεται πιο αδύναμος για να χτυπήσουν μέσω της πολυδιάσπασης και της απομόνωσης συνολικά την κοινωνία.

Η αποθράσυνση όλων των μηχανισμών καταστολής και ελέγχου (κρατικών και ιδιωτικών), των μπάτσων, των δημοτόμπατσων, των security, ακόμη και του τελευταίου ελεγκτή είναι αποτέλεσμα του ρόλου που τους έχει δοθεί από τα αφεντικά. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά που οφείλονται στο τυχαίο ή στην προσωπικότητα του κάθε μπάτσου ή ελεγκτή, αλλά πρόκειται για τις ίδιες τις φονικές συνέπειες ενός συστήματος εκμετάλλευσης που επιχειρεί να θωρακίσει την κυριαρχία του πάνω στους καταπιεσμένους. Σε μια εποχή γενικής εξαθλίωσης αυτοί που παίρνουν θέση μισθοφόρου δίπλα στα αφεντικά ως ελεγκτές και διώκτες, είναι οι γενίτσαροι των αστών, οι άθλιοι προδότες της εργατικής τάξης, είναι τα πρόθυμα σκυλιά των αφεντικών, που για ένα κομμάτι ψωμί και ένα λιγδωμένο κόκαλο προστατεύουν τον πλούτο και την εξουσία τους. Οι σύγχρονοι κεφαλοκυνηγοί αμείβονται με μπόνους για κάθε φτωχοδιάβολο που θα παραδώσουν, για κάθε 19χρονο που θα στριμώξουν στη γωνία. Και όταν σκοτώνουν όποιον, όταν και όπου αντισταθεί στο ναρκοπέδιο που έχουν φυτέψει στις πόλεις και στις γειτονιές μας, προστατεύονται από όλους τους θεσμικούς μηχανισμούς (δικαστές, πολιτικούς, ΜΜΕ, μπάτσους) με απόλυτη ασυλία.

Η δολοφονία του Θανάση Καναούτη είναι μαχαίρι στην καρδιά της τάξης μας. Αυτό έγινε αντιληπτό από την τοπική κοινωνία, και ιδιαίτερα από τη νεολαία του Περιστερίου, που αγκάλιασε τον αδικοχαμένο Θανάση, βγήκε στους δρόμους ενάντια στον εφησυχασμό και επιτέθηκε σε οικονομικούς στόχους και κατασταλτικές δυνάμεις, επιχειρώντας να δώσει στην εκδικητική οργή χαρακτηριστικά ρήξης με τους θεσμούς των αφεντικών.

Η καταστολή της πορείας που ακολούθησε την κηδεία του Θανάση, οι φασιστικού τύπου προσαγωγές αγωνιστών που διαδήλωναν μπροστά από το σημείο της δολοφονίας, όσο και η στρατιωτική κατοχή όλο αυτό το διάστημα στους δρόμους και τις πλατείες του Περιστερίου (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ κτλ) έδειξαν ξεκάθαρα τον τρόμο του κράτους απέναντι στο φάντασμα της γενικευμένης προλεταριακής εξέγερσης. Γιατί οι αντιδράσεις που προκάλεσε η δολοφονία με τον τρόπο που εδαφικοποιήθηκαν συλλογικά και κοινωνικά μέσα στη γειτονιά, φέρουν μέσα τους τη δυναμική της επανενοποίησης του πολυδιασπασμένου κοινωνικού ιστού, άμεσα και συγκρουσιακά. Γιατί είναι οι αγώνες που βρίσκουν την ενότητα μέσα από τα ανατρεπτικά προτάγματά τους και εκδηλώνονται στο εδώ και στο τώρα, εκεί που ζούμε, όταν στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο και απαιτούμε να πάρουμε τα πάντα πίσω, οι αγώνες αυτοί που προετοιμάζουν την ταξική αντεπίθεση στα χρυσά παλάτια της αστικής τάξης.

Εκεί που η καταπίεση και η καταστολή συμπυκνώνονται, οι «μικρές» αλλά οριακές αφορμές μπορούν να μετατραπούν σε αιτίες πολέμου. Είναι οι «μικρές» αυτές αφορμές που προκάλεσαν τους Δεκέμβρηδες, την αραβική άνοιξη, τα εξεγερσιακά κινήματα της Λ. Αμερικής και τις φωτιές που ξεκίνησαν από την Τακσίμ και απλώθηκαν σε όλη την τουρκία . Η κοινωνική επανάσταση κυοφορείται και κλωτσά ανυπόμονα να γεννηθεί μέσα στις γειτονιές μας, μέσα στις προλεταριακές οργανώσεις βάσης, μέσα στις συνελεύσεις γειτονιάς και τις τοπικές αντιστάσεις, που είναι τα ζωντανά κύτταρα, οι οικοδόμοι ενός καινούργιου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Να θάψουμε τους νεκροθάφτες της Ιστορίας στους τάφους που έσκαψαν για εμάς.

ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΧΑΝΤΑΚΙ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥΣ ΣΑΚΕΛΙΩΝ, ΤΟΥΣ ΤΟΝΤΙ, ΤΟΥΣ NDIAYE, ΤΟΥΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥΣ,

ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΑΟΥΤΗ.

ΑΜΕΣΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση