Μορφές και σχέσεις οργάνων και διαδικασιών (Πρόταση Απρίλη 2014)

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση
προς τις συμμετέχουσες συλλογικότητες
                  στις διαδικασίες συγκρότησης Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης

Για την προσυνεδριακή συνάντηση του Απρίλη 2014

Θέμα «ΔΟΜΗ» – «’Οργανα, συμμετοχή και λειτουργία πολιτικών συλλογικοτήτων μέσα στην ομοσπονδιακή δομή»

Μορφές και σχέσεις οργάνων και διαδικασιών:

∙Πρακτικά όργανα:

Ομάδες εργασίας
Απόφαση συγκρότησης: Άμεσα από το συνέδριο ή από το γενικό πολιτικό συμβούλιο σε συμφωνία με τις αποφάσεις του συνεδρίου ή από το αρμόδιο πολιτικό συμβούλιο σε συμφωνία με τις αποφάσεις του συνεδρίου και του γενικού πολιτικού συμβουλίου. Η απόφαση έχει την μορφή αιτήματος κι όχι εντολής, προς τις πολιτικές συλλογικότητες ή και τις υπάρχουσες ομάδες εργασίας. Οι πολιτικές συλλογικότητες έχουν την ευθύνη να εισφέρουν με τις διαθεσιμότητες συμμετοχής τους και τους διαθέσιμους πόρους τους, στον βαθμό που έχουν συμφωνήσει (μέσω των εκπροσώπων τους στα συμβούλια) στις ληφθείσες αποφάσεις ή που έχουν δεσμευτεί, αν πρόκειται για δεσμευτικά ζητήματα *.

Σύνθεση: Οι ομάδες εργασίας πρέπει να είναι μικτές, για να κυκλοφορεί η γνώση και η εμπειρία, που είναι βασικά στοιχεία της αυτονομίας, να δυναμώνει η ομόσπονδη κοινότητα, ώστε να ριζώνει η πολιτική ενότητα στην αγωνιστική καθημερινότητά μας και να μην δίνεται χώρος στη μικροπολιτική εργαλειοποίηση των ομοσπονδιακών οργάνων. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις θα πρέπει να εγκρίνεται η πλήρης ανάληψη μιας εργασίας αποκλειστικά από μια πολιτική συλλογικότητα. Προτείνουμε διάφορες μορφές ομάδων εργασίας (δες παράρτημα): Μορφές που εφαρμόζονται όταν η προτεραιότητα δίνεται στη δράση. Τότε μπορεί σ’έναν μεγάλο πυρήνα μιας συλλογικότητας να προσαρτηθεί ένα μέρος άλλης συλλογικότητας ή πολλά άτομα από διάφορες συλλογικότητες. Μορφές που εφαρμόζονται όταν η προτεραιότητα δίνεται στην κυκλοφορία της γνώσης και στη συλλογικοποίηση. Τότε ο εξειδικευμένος πυρήνας μπορεί να είναι πιο μικρός και οι ενδιαφερόμενοι (μιας συλλογικότητας ή διαφορετικών) περισσότεροι. Και η μικτή ομάδα εργασίας χωρίς βασικό πυρήνα, η οποία εφαρμόζεται όπου δεν υπάρχει ανάγκη εξειδικευμένης ικανότητας ή όπου δεν υπάρχει προσφερόμενος πυρήνας.
Η διάρκεια λειτουργίας κάθε ομάδας εργασίας και η αναγκαία εναλλαγή συμμετοχών σε αυτήν μπορούν να ορίζονται από το πολιτικό συμβούλιο που αποφασίζει τη συγκρότησή της και εποπτεύει τη λειτουργία της, με όλα τα κριτήρια που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του.

Αποφασιστικές ευθύνες: Τα μέλη της ομάδας εργασίας κι η ομάδα εργασίας σαν σύνολο είναι ελεύθερα να πράττουν ότι μπορούν για την υλοποίηση των αποφάσεων και των αιτημάτων όλων των οργάνων της ομοσπονδίας, με προτεραιότητα στα αιτήματα του γενικού πολιτικού συμβουλίου, μετά στα αιτήματα του αρμόδιου πολιτικού συμβουλίου και ύστερα για τα υπόλοιπα αιτήματα, εφόσον οι ενέργειές τους δεν αντίκεινται στο καταστατικό, στις συνεδριακές αποφάσεις, στις αποφάσεις των πολιτικών συμβουλίων και στις προηγούμενες αποφάσεις των συνελεύσεων της συγκεκριμένης ομάδας εργασίας.

Συνελεύσεις ομάδων εργασίας: Η ομάδα εργασίας ορίζει η ίδια τακτές και έκτακτες συνελεύσεις σχετικά με τα πρακτικά ζητήματά της, αν δεν τις έχει ορίσει το αρμόδιο πολιτικό συμβούλιο. Η συνέλευση της ομάδας εργασίας έχει αποφασιστικό χαρακτήρα πάνω στο πρακτικό έργο της, όπως έχει προσδιοριστεί από το συνέδριο ή το γενικό πολιτικό συμβούλιο ή το αρμόδιο πολιτικό συμβούλιο. Η συνέλευση έχει επίσης συμβουλευτική ευθύνη προς τα πολιτικά συμβούλια και το συνέδριο. Η ολομέλεια της ομάδας εργασίας είναι η βασική κοινότητα στην δράση. Η ομάδα εργασίας τειρεί γραμματεία των συνελεύσεών της και των δραστηριοτήτων της.

Συντονιστικά
Ένα κεντρικό όργανο με εκπροσώπους όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων και τοπικά όργανα όπου υπάρχουν περισσότερες από μια συλλογικότητες, με αρμοδιότητα τον συντονισμό των πολιτικών παρεμβάσεων και των κινητοποιήσεων της ΑΠΟ αποτελούν ειδικές ομάδες εργασίας και περιλαμβάνονται στο προαναφερόμενο πλαίσιο.

∙Αποφασιστικά όργανα:

-Συνελεύσεις σε όλες τις βαθμίδες
Κάθε οργανωτικό σχήμα της ομοσπονδίας πρέπει να λειτουργεί συνελευσιακά (το συνέδριο, οι ομάδες εργασίας, οι υποδομές, οι τομείς και τα πολιτικά συμβούλια όλων των βαθμίδων). Οι ειδοποιές αποδόσεις της συνέλευσης ως μεθόδου είναι η εξελικτική πολυμορφία που παράγεται από τον ελεύθερο διάλογο, ειδικά όταν έχει αποφασιστική ισχύ, η συνευθύνη που προάγεται από την δημόσια ζύμωση και το άμεσο βίωμα της κοινότητας.

Απόφαση συγκρότησης: Κάθε πολιτικό συμβούλιο ορίζει τις δικές του τακτές και έκτακτες συνελεύσεις και των οργανωτικών σχημάτων για τα οποία έχει την ευθύνη. Οι συνελεύσεις των τομέων και των δομών που απαρτίζονται από τουλάχιστον δυο ομάδες εργασίας ορίζονται και καλούνται από το αρμόδιο συμβούλιο τομέα ή δομής ή από το γενικό πολιτικό συμβούλιο αν ο συγκεκριμένος τομέας δεν έχει δικό του συμβούλιο. Τα πολιτικά συμβούλια μπορούν να καλούν επίσης θεματικές συνελεύσεις με ομάδες εργασίας διαφορετικών δομών.

Σύνθεση: Στην συνέλευση του πολιτικού συμβουλίου μπορούν και προτρέπονται να συμμετέχουν εκπρόσωποι απ’όλες τις πολιτικές συλλογικότητες που συμμετέχουν στις δραστηριοτήτες που βρίσκονται στην ευθύνη του συγκεκριμένου συμβουλίου. Οι εκπρόσωποι των συλλογικοτήτων στα επιμέρους πολιτικά συμβούλια να επιτρέπεται να είναι μόνο πρόσωπα που συμμετέχουν σε ομάδα εργασίας της αντίστοιχης δομής ή τομέα.
Στην συνέλευση τομέα, δομής, θέματος ή ομάδας εργασίας μπορούν και προτρέπονται να συμμετέχουν όλα τα μέλη της ομάδας ή των ομάδων εργασίας που απαρτίζουν το αντίστοιχο οργανωτικό σχήμα.

Αποφασιστικές ευθύνες: Στα πολιτικά συμβούλια θ’αναφερθούμε παρακάτω. Η συνέλευση της ομάδας εργασίας, της δομής, του τομέα ή της θεματικής συνάντησης έχει αποφασιστικό χαρακτήρα πάνω στο πρακτικό έργο της, όπως έχει προσδιοριστεί από το συνέδριο ή το γενικό πολιτικό συμβούλιο ή το αρμόδιο πολιτικό συμβούλιο. Η συνέλευση έχει επίσης συμβουλευτική ευθύνη προς τα πολιτικά συμβούλια και το συνέδριο. Όλες οι συνελεύσεις τειρούν γραμματεία.

-Συνέδριο και προσυνεδριακές διαδικασίες
Το ιδρυτικό συνέδριο προσδιορίζει τις επόμενες συνεδριακές και προσυνεδριακές διαδικασίες και κάθε συνέδριο τις επόμενες. Στο συνέδριο και στις προσυνεδριακές συναντήσεις γίνεται η γενική συνέλευση των πολιτικών συλλογικοτήτων (γενική ολομέλεια). Οι συνεδριακές διαδικασίες υλοποιούνται από τις πολιτικές συλλογικότητες κι από ειδικές ομάδες εργασίας (όπως γίνεται στην ΑΠΟ μέχρι τώρα) και συνθέτουν ένα πλαίσιο αποφάσεων που επικυρώνονται από την γενική ολομέλεια και έχουν ισχύ τουλάχιστον μέχρι το επόμενο συνέδριο. Οι αποφάσεις και οι δραστηριότητες των ομοσπονδιακών οργάνων απαιτείται να υπηρετούν τις αποφάσεις του συνεδρίου.
Προτείνουμε την καταγραφή των συνεδριακών αποφάσεων σε ειδικό έντυπο, όπως αυτό που παραθέτουμε στο τέλος, ώστε να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι ομοσπονδιακές διαδικασίες και οι ευθύνες των οργάνων.
Προτείνουμε έναν συνεχή κύκλο συνεδριακών διαδικασιών με δυο φάσεις: 1.Συνέδριο – 2.Φάση εφαρμογής, εντατική εργασία πολιτικών συμβουλίων, συγκρότηση και αναδιαμόρφωση οργάνων και σχημάτων – 3.Ενδιάμεση συνάντηση ενημέρωσης, συντονισμού, προσαρμογών – 4.Φάση αποτίμησης και προετοιμασίας επόμενου συνεδρίου.

-Πολιτικά συμβούλια
Πολιτικό σκεπτικό πρότασης: Θέλουμε μια δομή αγωνιστικής δραστηριότητας, οργάνων και διαδικασιών συνεπή στον άμεσο επαναστατικό σκοπό. Άρα, πρέπει να είναι ικανή ν’ανταποκρίνεται στις εξελίξεις της ταξικής-κοινωνικής πάλης και σε ραγδαίες αλλαγές. Χρειάζονται μεθοδικές διαδικασίες για το τακτό και για το έκτακτο. Το καθημερινό και συνεχές απαιτεί μια σύνθεση διαδικασιών ικανή να αποδίδει πολυεπίπεδη δραστηριότητα με οικονομία δυνάμεων. Το έκτακτο απαιτεί «στρατηγική» ευελιξία και πρακτική ετοιμότητα. Οι δυο αντικειμενικοί παράγοντες που επιβάλουν την δραστική προσαρμοστικότητα, αφενός, ο διαρκής μετασχηματισμός της γενικής πάλης και των κινηματικών διεργασιών και αφετέρου, οι αιφνίδιες ανατροπές των δεδομένων, καθιστούν αναγκαία μια οργανωσιακή πλαστικότητα στη βάση της πολιτικής εξελικτικότητας. Αν συμπυκνώναμε τα κριτήρια της οργανωτικής δομής σε ένα σύνθημα, θα λέγαμε: Καθημερινή προσαρμογή στον επαναστατικό σκοπό, προσαρμογή στην καθημερινότητα, συνεχής εξέλιξη.
Ξεκινώντας από ένα τέτοιο πλαίσιο, η ομοσπονδία πρέπει και μπορεί να είναι ένας συνεχής (στο χρόνο και στο χώρο) τόπος διαμόρφωσης συλλογικού προσανατολισμού («στρατηγικές»), για τη μαζικότερη ενότητα στη δράση (που εκδηλώνεται με παρεμβάσεις ενίοτε αποκεντρωτικά κι ενίοτε συγκεντρωτικά). Οι αποφασιστικές διαδικασίες πρέπει να απλωθούν στο χρόνο και στα πεδία δραστηριότητας, για να κλασματοποιηθεί η διαλεκτική συγκεκριμενοποίηση των κοινά συμφωνημένων γενικών πολιτικών κατευθύνσεων μέσα στην καθημερινή ταξική σύγκρουση. Αλλά συγχρόνως, πρέπει να διασφαλίζεται η ακτάπαυστη συμμετοχή των πολιτικών συλλογικοτήτων στη διαμόρφωση αποφάσεων, η ισοτιμία τους κι η συνυπευθυνότητά τους.
Έτσι, θεωρούμε ότι η εναπόθεση όλων των αποφάσεων στη γενική συνέλευση της ομοσπονδίας (ολομέλεια) είναι μια επιφυλακτική μέθοδος που τυπικά προστατεύει την οριζοντιότητα, αλλά στην πράξη θα παράξει αντίστροφα αποτελέσματα. Το μεσοδιάστημα ανάμεσα σε δυο ολομέλειες γίνεται παθητικός χρόνος από τη σκοπιά της επικαιροποίησης των πολιτικών αποφάσεων σύμφωνα με τις αντικειμενικές και τις υποκειμενικές εξελίξεις. Οπότε, η ομοσπονδία γίνεται ένα σχήμα καθόλου ευέλικτο. Περαιτέρω συνέπειες είναι η επαναστροφή των πολιτικών συλλογικοτήτων στην κατακερματισμένη δραστηριότητα και στα προϋπάρχοντα διαχωριστικά δίκτυα, για να συνεχίσει να εκδηλώνεται πολιτική παρέμβαση, η αποδυναμοποίηση των ομόσπονδων διεργασιών και ενδεχομένως, η μετατροπή τους σε χώρο άτυπης πραγμάτευσης πολιτικών και ευρύτερων αντιθέσεων, εφόσον ο οργανωμένος συνεχής έλεγχος των πολιτικών συλλογικοτήτων πάνω στη ροή των δραστηριοτήτων θα είναι μόνο απαγορευτικός κι όχι συνθετικά αποφασιστικός.
Ένα οργανωτικό σχέδιο λοιπόν, που ν’ανταποκρίνεται στον κοινό πολιτικό σκοπό -αγώνας για την επανάσταση- απαιτεί μια οργανική και λειτουργική συνθετότητα η οποία θα παρέχει οικονομία χρόνου και δυνάμεων κι απλότητα στις αποφασιστικές διαδικασίες, θωρακίζοντας με τα ίδια δομικά εργαλεία την οριζοντιότητα και την ενότητα στη δράση.
Τα πολιτικά όργανα είναι ο κοινός τόπος των συλλογικοτήτων. Τα πολιτικά συμβούλια αποτελούν συνελεύσεις εκπροσώπων των πολιτικών συλλογικοτήτων, με συγκεκριμένες αποφασιστικές κι εποπτικές ευθύνες. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των πολιτικών συμβουλίων είναι η άμεση κοινή αποφασιστική ισχύς των συμμετεχόντων πολιτικών συλλογικοτήτων στο σύνολο των ομοσπονδιακών δραστηριοτήτων. Η συνεχής λειτουργία πολιτικών συμβουλίων σε όλα τα οργανωτικά πεδία διασφαλίζει την οριζοντιότητα απέναντι σε άτυπες ιεραρχίες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να εγκατασταθούν μέσα και μεταξύ των ομάδων εργασίας και των δομών, την ισότητα απέναντι στους αποκλεισμούς, τη συνθετικότητα και την καινοτομία απέναντι στο λειτουργικό συντηρητισμό και στον πολιτικό σεχταρισμό, την αποδοτικότητα, την εξελιξιμότητα, τον πολιτικό δυναμισμό και την κινηματική συνοργάνωση. Η συχνότητα λειτουργίας των συμβουλίων, όσο δυνατόν εγγύτερα στους ρυθμούς των αντίστοιχων ομάδων εργασίας, δομών και τομέων, προσδίδει τον προσβλεπόμενο πολιτικό δυναμισμό και την αναγκαία δομική πλαστικότητα.

Μορφές πολιτικών συμβουλίων:
*Γενικό συμβούλιο με εκπροσώπους όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων και αποφασιστικές αρμοδιότητες από τη γενική συνέλευση (ολομέλεια συνεδρίου), συνεπικουρούμενο ενδεχομένως από τοπικά συμβούλια, για τα οποία έχει την πλήρη αποφασιστική ισχύ, όπως και για κάθε επιμέρους πολιτικό συμβούλιο. Κάθε πολιτική συλλογικότητα μπορεί να αλλάζει τους εκπροσώπους της οποιαδήποτε στιγμή, με πρόγραμμα ή ανάλογα στη θεματολογία της εκάστοτε συνεδρίασης ή κατά περίσταση, όπως και να συμμετέχει με πλειάδα εκπροσώπων, οι οποίοι ενδεχομένως να δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς τομείς. Τα τοπικά συμβούλια προσφέρουν μια γεωγραφική, οπότε και χρονική ευελιξία στην υλοποίηση των αποφάσεων του γενικού συμβουλίου.
*Πολιτικά συμβούλια με εκπροσώπους των συμμετεχόντων συλλογικοτήτων ανά δομή και ανά τομέα, που συντονίζουν και ελέγχουν τις αντίστοιχες δραστηριότητες υπό την εποπτεία του γενικού συμβουλίου. Οι εκπρόσωποι των συλλογικοτήτων στα επιμέρους πολιτικά συμβούλια να επιτρέπεται να είναι μόνο πρόσωπα που συμμετέχουν σε ομάδα εργασίας της αντίστοιχης δομής ή τομέα, για ν’αποτραπεί η υπερφόρτωση ατόμων με πολιτικές ευθύνες δυσανάλογα πολλές σε σχέση με το πρακτικό έργο τους και ο σχηματισμός πολιτικών συλλογικοτήτων με χαρακτήρα επίδοξου διευθυντηρίου. Κάθε συλλογικότητα έχει την ευθύνη για την κύκλιση των μελών της που συμμετέχουν σε μια ομάδα εργασίας, στο αντίστοιχο πολιτικό συμβούλιο.
Στο πρώτο στάδιο δημιουργίας της ομοσπονδιακής δομής οι αρμοδιότητες των επιμέρους πολιτικών συμβουλίων μπορεί να διεκπαιρεώνονται από το γενικό συμβούλιο και τις ομάδες εργασίας, αλλά με την ανάπτυξη πολλαπλών και σύνθετων ομάδων εργασίας, δομών, τομέων και θεματικών συνελεύσεων είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν ταυτόχρονα η πολιτική ενότητα κι ευελιξία κι ο οριζόντιος έλεγχος, προλαμβάνοντας τόσο τη φεουδαλοποίηση των οργάνων και των δραστηριοτήτων (ανεξέλεγκτοι θύλακες), όσο και την αδρανοποίηση λόγω υπερφόρτωσης του γενικού συμβουλίου ή εν’αναμονή του επόμενου συνεδρίου.

Αποφασιστικές ευθύνες των πολιτικών συμβουλίων: Τα επιμέρους όργανα παίρνουν ισχύ από τη γενική συνέλευση, είτε με λεπτομερή προκαθορισμό των χαρακτηριστικών τους, είτε με βαθμιδών απόδοση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στα πολιτικά συμβούλια (από την γενική ολομέλεια, στο γενικό συμβούλιο κι από ‘κει στα συμβούλια των τομέων και των δομών). Τα συμβούλια έχουν την ευθύνη και την ελευθερία ν’αποφασίσουν ότι απαιτείται για την υλοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου, όπως ορίζει το συνέδριο, εφόσον οι ενέργειές τους δεν αντίκεινται στο καταστατικό, στις συνεδριακές αποφάσεις και στις προηγούμενες αποφάσεις άλλων συμβουλίων εκτός της αρμοδιότητάς τους.
Το συνέδριο αποφασίζει για την ελάχιστη συχνότητα συνεδρίασης του γενικού συμβουλίου, το οποίο συγκεκριμενοποιεί τους ρυθμούς του ανάλογα στις επίκαιρες ανάγκες.
Το γενικό συμβούλιο δίνει αρμοδιότητες κι ελέγχει τα πολιτικά συμβούλια των τομέων και των δομών. Όλες οι ομάδες εργασίας, οι θεματικές συνελεύσεις και οι γενικές συνελεύσεις δομών και τομέων συγκροτούνται με αποφάσεις των αντίστοιχων πολιτικών συμβουλίων και του γενικού συμβουλίου και δρουν ελεύθερα στο πλαίσιο των πολιτικών αποφάσεων προς εφαρμογή τους, εποπτευόμενα από το αρμόδιο και το γενικό συμβούλιο.
Τα συμβούλια δεν δίνουν εντολές, αλλά απευθύνουν αιτήματα στις υπάρχουσες ομάδες εργασίας, στις συνελεύσεις δομών, τομέων και θεμάτων και στις πολιτικές συλλογικότητες. Επιπλέον, τα συμβούλια δέχονται αιτήματα ανάληψης πρωτοβουλιών που τους απευθύνουν οι πολιτικές συλλογικότητες με την μορφή προτάσεων και αναλαμβάνουν την παραπομπή σε υπάρχουσες ομάδες εργασίας ή την συγκρότηση νέων. Κάθε σχετική αρνητική απόφαση πρέπει να αιτειολογείται εγγράφως.
Η ισχύς των πολιτικών συμβουλίων πάνω στ’άλλα όργανα δεν είναι εξωτερική (δεν είναι εξουσία), διότι δεν επιβάλουν έναν κεντρικό έλεγχο στη βάση, αλλά αντιθέτως τοποθετούν με τρόπο άμεσο τις πολιτικές διεργασίες της ομοσπονδιακής βάσης, την κοινή λειτουργία των πολιτικών συλλογικοτήτων, μέσα στις καθημερινές ομοσπονδιακές διαδικασίες. Ο όρος εκπροσώπησης των συλλογικοτήτων στα επιμέρους πολιτικά συμβούλια μόνο από πρόσωπα που συμμετέχουν σε ομάδα εργασίας της αντίστοιχης δομής ή τομέα (κάθε εκπρόσωπος να προέρχεται από την παραγωγή) θα λειτουργήσει επαυξητικά, προσφέροντας επιπλέον κίνητρο δραστηριοποίησης των πολιτικών συλλογικοτήτων κι ενισχύοντας την οριζοντιότητά τους στην βάση τους.
Συγκεκριμενοποιώντας τώρα ένα διαρθρωτικό σχέδιο, θεωρούμε ότι το γενικό συμβούλιο πρέπει να έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες στα εξής πεδία:
– Ομοσπονδιακός συντονισμός κατανεμημένων ή εστιασμένων παρεμβάσεων.
– Αλληλέγγυα επικοινωνία και συντονισμός με σχήματα αυτοοργανωμένης αντίστασης.
– Λήψη πρωτοβουλιών για άνοιγμα πεδίων (ταξικοί-κοινωνικοί αγώνες και εγχειρήματα) και συγκρότηση μετώπων όπου κυοφορείται η σύγκρουση.
– Διεθνής συντονισμός.
– Συγκρότηση τομέων σύμφωνα με τις αποφάσεις του συνεδρίου, κινητοποίηση, προσανατολισμός κι εποπτεία των τομέων.
– Ομοσπονδιακή αυτοάμυνα κι αλληλέγγυα άμυνα εντός κι εκτός ομοσπονδίας.
– Γενική εποπτεία των διαδικασιών:
Συνέπεια εφαρμογής πολιτικών αποφάσεων (αναγνώριση, κατανόηση και κοινοποίηση της πολιτικής ασυνέπειας, της κολλησιεργείας, της αδυναμίας ή των αντικειμενικών εμποδίων).
Ποιοτικά χαρακτηριστικά (συμμετοχικότητα-πρωτοβουλία-συνεργατικότητα,
διάλογος-αποφασιστικότητα-πρακτικότητα,
καινοτομία-συνθετικότητα-εξελικτικότητα).
Εξέλιξη δραστηριοτήτων, αποτελεσμάτων και ποιοτικών χαρακτηριστικών.
[Διαλεκτική της ανάγκης, της θέλησης και της ικανότητας]

Για όλα τα παραπάνω το γενικό πολιτικό συμβούλιο υποχρεούται να ορίζει τακτά και έκτακτα συντονιστικά όργανα, διαμορφώνοντας πάγιες διαδικασίες ανταπόκρισης σε έκτακτες καταστάσεις.
Προτείνουμε την καταγραφή των αποφάσεων των πολιτικών συμβουλίων σε ειδικό έντυπο, όπως αυτό που παραθέτουμε στο τέλος, ώστε να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι διαδικασίες και οι ευθύνες των οργάνων.
Με τον προτεινόμενο σκελετό εγγυητές της οριζοντιότητας και της ενότητας γίνονται οι συστατικές συλλογικότητες. Οι πολιτικές κοινότητες της βάσης έχουν την ευθύνη στο εσωτερικό τους μέσα σ’ένα συνθετικό περιβάλλον που αποτρέπει την ανάδυση προσχωμάτων κι ενισχύει τις εξελικτικές δυνατότητές τους. Με δεδομένο ότι μάλλον θα είναι ανέφικτο για τις περισσότερες πολιτικές συλλογικότητες ν’αποφασίζουν σε καθημερινό ρυθμό για όλα τα τρέχοντα ζητήματα, η ανάθεση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων από τις πολιτικές συλλογικότητες στους άμεσα ανακλητούς εκπροσώπους τους μέσα στα ομοσπονδιακά όργανα είναι έκφραση εμπιστοσύνης της κάθε πολιτικής ομάδας στο συλλογικό κεκτημένο της και είναι απαραίτητη για να χτιστεί η ευελιξία. Άλλωστε, κάθε πολιτική συλλογικότητα πρέπει να έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σ’ένα αποφασιστικό όργανο με περισσότερους εκπροσώπους από έναν. Επικουρικά, τα ομοσπονδιακά πολιτικά όργανα μπορούν να καταγράφουν τη θεμιτή κινητικότητα των μελών μέσα στις ομοσπονδιακές δραστηριότητες, να αναφέρουν στο σύνολο των συλλογικοτήτων την ενδεχόμενη εμφάνιση αποκλειστικών εξειδικεύσεων και να δρομολογούν διεργασίες κυκλικότητας, συνεργατικότητας και διαδιδακτικής. Έτσι, τα πολιτικά συμβούλια θα είναι οι συνεχείς συνθετικές διαδικασίες των πολιτικών συλλογικοτήτων κι όχι προσωπικά οφίτσια.

Άλλες σχέσεις μεταξύ οργάνων:

-Κάθε τομέας κοινοποιεί κι ενημερώνει μια κατάσταση υλικών.

-Τα ειδικά αιτήματα προς άλλα όργανα απευθύνονται άμεσα από το ενδιαφερόμενο όργανο και διεκπαιρεώνονται εφόσον υπάρχει η δυνατότητα κι εφόσον δεν υπάρχει απόφαση αποκλειστικής δέσμευσης πόρων.
Γενικά, τα αιτήματα πρέπει να διαβιβάζονται από την συντομότερη διαδρομή.

-Σχετικά με την ενημέρωση των πολιτικών συμβουλίων από τα όργανα που βρίσκονται στην αρμοδιότητά τους, τα συμβούλια φροντίζουν για την επαφή τους με τ’άλλα όργανα, ώστε να μην παρακολλύεται το έργο των τελευταίων.

-Στις ομάδες εργασίας φαίνονται τα ελλείματα στην πρακτική οριζοντιότητα (πχ αδυναμία συγκρότησης μιας κατάλληλης ομάδας εργασίας ή παραμονή συγκεκριμένων ευθυνών στα ίδια πρόσωπα για μεγάλο χρονικό διάστημα). Τα αρμόδια πολιτικά συμβούλια έχουν την ευθύνη για την κυκλοφορία της γνώσης, της εμπειρίας και των ευθυνών.

Προτεινόμενοι τομείς:

– Κεντρικό ταμείο, με μια διαρκή οικονομική επιτροπή (μορφή πολιτικού συμβουλίου, δηλαδή, συμμετοχή εκπροσώπων αρκετών ομάδων και ευθύνες ομάδας εργασίας), που θα πρέπει να έχει αποκλειστικό δίκτυο επικοινωνίας με όλα τα όργανα. Εκτός από τις συχνές συνελεύσεις της επιτροπής να προβλεφθούν τακτές κι έκτακτες ανοιχτές συνελεύσεις του συγκεκριμένου τομέα με την ελεύθερη συμμετοχή μελών των πολιτικών συλλογικοτήτων.

– Τομέας προπαγάνδας, μ’ένα διαρκές πολιτικό συμβούλιο για κάθε μέσο (εφημερίδα, blog κλπ).

– Τομέας πολιτικών υποδομών. Γραφεία (λειτουργία πολιτικής υποδοχής). Στέγαση συνελεύσεων, συμβουλίων και ομάδων εργασίας. Επιμελητεία και τεχνικό εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων.

– Τομέας εσωτερικών επικοινωνιών. Ένα δικτυακό forum μπορεί να εξασφαλίσει ένα ενιαίο πεδίο διαλόγου, συντονισμού κι ενημέρωσης, με πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες.

– Επιτροπή εξωτερικών επικοινωνιών, η οποία έχει την ευθύνη των εισερχομένων και των εξερχομένων άμεσα ή εποπτεύοντας τις ειδικές επαφές των συντονιστικών, των δομών και των ομάδων εργασίας και επιμελείται τη διανομή εισερχομένων στο forum και προς τα επιμέρους όργανα.

* Υποσημείωση: Με πλάγια, ότι έχει προστεθεί διευκρινιστικά στο κείμενο που είχε κατατεθεί για την προσυνεδριακή συνάντηση του Φλεβάρη.

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Μάρτης 2014

 

 

Πλαίσιο συγκεκριμενοποίησης και καταγραφής απόφασης συνεδρίου:
Περιγραφή συνθηκών: [Πολιτική οπτική] *
Ζητούμενο: [Πολιτική στόχευση] *
[Θεμελιακή Δραστηριότητα ή Επιτρεπτή Πρωτοβουλία] *

Αρμόδια αποφασιστικά όργανα: [Συγκρότηση και λειτουργία συμβουλίων. Τακτικότητα συνελεύσεων. Χρονοδιαγράμματα δραστηριοτήτων. Απαιτούμενες συμφωνίες από τις συνελεύσεις των συλλογικοτήτων (προκατατεθημένες διαθεσιμότητες κι επιστροφή αποφάσεων στις συλλογικότητες προς επικύρωση).] *
Όργανα εργασίας: [Υπάρχοντα ή νέα. Τομείς, Δομές, Ομάδες Εργασίας, Θεματικές συνελεύσεις, Συντονιστικά] *
Απαραίτητες μέθοδοι δράσης: [Θεμελιακές Δραστηριότητες] *

Ενδεικνυόμενες μέθοδοι δράσης: [Επιτρεπτές Πρωτοβουλίες, αλλά και προτάσεις για τις Θεμελιακές Δραστηριότητες] *
Σχέσεις και διαδικασίες οργάνων:

Περιορισμοί:

Ειδικές επισημάνσεις: [+Διαδικασία απόφασης: Γενική συναίνεση (Απόλυτη Ομοψηφία), κοινή συναίνεση (Απόλυτη Πλειοψηφία ν-1) μετά από χρονικό όριο, ψηφοφορία μετά από Hung Jury, ψηφοφορία Επείγοντος, Αναθεωρητική πρόταση ή Ένσταση, μεταφορές Βαθμίδων)] *
Πλαίσιο συγκεκριμενοποίησης και καταγραφής απόφασης συμβουλίου:
Περιγραφή συνθηκών:
Ζητούμενο: [Θεμελιακή Δραστηριότητα ή Επιτρεπρή πρωτοβουλία. Επείγον και προσωρινότητα ή Μη Επείγον] *
+[Συγκεκριμενοποίηση χώρων, χρόνων και βαθμών]
Αρμόδια αποφασιστικά όργανα: [Υπόλογα Συμβούλια και αποφασιστικές αρμοδιότητεςτων Ομάδων Εργασία] *
Όργανα εργασίας: [Υπάρχοντα ή νέα. Τομείς, Δομές, Ομάδες Εργασίας, Θεματικές συνελεύσεις, Συντονιστικά] *
Απαραίτητες μέθοδοι δράσης: [Πρακτική συγκεκριμενοποίηση] *

Ενδεικνυόμενες μέθοδοι δράσης:

Σχέσεις και διαδικασίες οργάνων:

Περιορισμοί:

Ειδικές επισημάνσεις: [+Διαδικασία απόφασης: Γενική συναίνεση (Απόλυτη Ομοψηφία), κοινή συναίνεση (Απόλυτη Πλειοψηφία ν-1) μετά από χρονικό όριο, ψηφοφορία μετά από Hung Jury, ψηφοφορία Επείγοντος, Αναθεωρητική πρόταση ή Ένσταση, μεταφορές Βαθμίδων)] *